I
42
43
hoe ras het met één onzer gedaan is. Haiden zal mij
naauwelijks meer kennenik ben in de twee laatste ja-
ren magtig oud geworden.”
De brave mandie bij deze woorden met eenen zucht
en met tranen in het oog zweeg, had gelijk. Hij was
wel pas zestig; maar de grootste kommer, die er is, kom
mer om een kindhad zijnen rug gekromd en zijn haar
grijs gemaakt.
Het bezoek werd bepaald en den vriend gemeld in ee
nen brief, die met de hartelijkste liefde en vreugde
werd beantwoord. Een jong man uit de naburige stad
nam eene predikbeurt met de andere ambtsverrigtingen
van Buchbaum op zich. De winter was zacht en aan
genaam alles was heinde en veer met eene dunne
laag sneeuw bedekt en de baan voortreffelijk. Een paar
uren vóór dag plaatsten zich de beide ouden in hunnen
welverzorgden wagende acht mijlen werden boven
hunne verwachting snel afgelegd en het sloeg in Hai-
dens dorp eerst drie ure, toen zij voor hetzelve stil
hielden. Hier viel Haiden, die uit zijne bovenvensters
den wagen van verre had bemerkt, met zijne vrouw hun
in de armen.
De eene verwelkomingde eene begroeting en omar
ming de eene vraagde eene herinneringde eene
traan verdrong de anderenweemoedigheid met al de
gewaarwordingen die zij insluitheerschte bij allen
daarom waren hunne uitdrukkingen aanvankelijk kort,
van het eene voorwerp op het andere springend en afge
broken. Liefde en zorg van den kant der trouwhartige
onthalers voor het gemak en de verkwikking hunner
6*
met hemgeleerd en gespeeld, te gelijk met hem de school
verlaten, op de universiteit drie jaren lang met hem op
ééne kamer gewoond entoen zij eindelijk moesten
scheiden, met hem het vriendschappelijk verdrag ge
maakt dat zij niet enkel briefwisseling over hunne ge-
wigtige aangelegenheden en lotgevallen houden, maar
ookindien een te groote afstand dit niet ondoenlijk
maakte, elkander zeer dikwijls zouden bezoeken. Beide
werden predikanten op dorpen, die eene dagreis van el
kander lagen. Tot dat zij meer dan vijftig jaren oud wa
ren hadden zij jaarlijks eene volle week vergenoegd
met elkander doorgebragt. Toen hooge ouderdom hun
het reizen wat moeijelijker maaktewerd de bepaalde
orde niet meer zoo naauwkeurig in acht genomen, en
thans waren er sedert Hardens laatste bezoek bij zijnen
vriend reeds drie jaren verloopen.
Waarlijk, wij moeten den regtschapen’vriend mij
ner jeugd en zijne hubsche vrouw nog eens gaan opzoe
ken,” zeideBuchbaum tot zijnegadede paarden staan
ledig in den stal, het weder schijnt bestendig te zijn,
en ik ben tegenwoordig opgeruimder en gezonder dan
ik in langen tijd wasnog dezen winter moeten wij er
heen. Wie staatonsborg, dat wij het later kunnen doen.
Wel komen wij niet meer in dat oude lieve huiswaarin
wij zoo menig heerlijk uurtje sletenmaar tochdaar
Haidens nieuwe betrekking meer opbrengt dan de vo
rige, zoo is dit des te beter, en het dorp waar hij thans
woontligt bijna één uur digter bij ons. Sedert een vie
rendeel jaars zitten de goede luidjes daar reeds op orde,
en wij zullen dus te hartelijker welkom zijnWie weet
