voor Waddinxveen - Moercapelle - Reeuwijk - Zcvei
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
EERSTE BLAD,
Geachte Inwoners
van Waddinxveen.
vrijwillige jaarlijksche bijdrage
Uit den doode herrezen.
4»»
ADVERTENTIEPRIJSvan 15 regels 35 cant, Iedere vppcpiiiiwT iPnPDP7ATPDHs r hdddpm VERSLAOEN van vergaderingen,.BI
regel meet 7 cent Bij ABONNEMENT (om binnen één VERSCHIJNT IEDERENT ZATERDAGMORGEN Krati, worden opgenomen en word.
jaar te plaatsen, gerekend vanaf 1 Juli, 1 Oct, 1 Jan. UITGA VB VAN lijk Donderdagmiddag I uur; ADVE
of 1 April):250regels6cent 500regels5cent 1000regels Vrijdagmorgen9 «nr. Advert èn ai
4 cent en 2500 regels of daarboven 3 cent p. regel. Dezelfde DRÜKKERU HERMAN MATHOT - WADDINXVEEN onderteekend zijn of van een
advertentie voor 3 X opgegeven wordt 2 X blekend. telefoos istercomhunaal 1:33 uitgaan. Ingezonden stukken
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk Donderdagaï
O uur te MoERCAPELLEt bij P. A. Verhoefp; te Reeuwijk bij J. van Vliet; te Zei
LANDBOUW.
De natfonaljsèeriflg van onze cultuurgronden.
De tijdsomstandigheden hebben aanleiding
gegeven tot een sterke inkrimping van de be-
drijfsvrijheid van den landbouwer. En steeds
wordt die vrijheid nog meer ingeperktwij
voorzien zelfs, dat over eenjge maanden, als
de oorlog blijft aanhoud§n, de regeering voor
den dag zal komen met eën bouwplan voor
onze cultuurgronden.
Met het oog op de herfstbestelling van een
deel dier gronden, kan dit bouwplan niet zoo
lang meer uitblijvgny Al zijn wij zelf dan niet
in oorlog, onze geografische ligging, maakt van
ons land een min of meer ingesloten vesting,
die wel niet geheel van 't verkeer is afgesloten,
maar waarvan het verkeer toch in sterke mate
is bemoeilijkt. Door die verkeersbelemmering en
daarmee gepaard gaande moeilijkheden van aan-
èn uitvoer der gebruiksartikelen, is het gewone
verloop van industrie en distributie der goederen
niet meer mogelijk.
Vandaar dat de regeering ingrijpt.
En dat ingrijpen is gerechtvaardigd, omdat
bij volle vrijheid van verkeer de zwakke spoedig
aan den grond zou zijn geloopen. In 't goede
renverkeer komt de filfccieel zwakke altijd
achteraanen de tegenwoordige verwarring
maakt dagelijks meer slachtoffersde uitputting
wordt grooter.
In troebele tijden, zooals wij er nu een door
leven, is de eerste zorg van een regeéringdie
voor de volksvoeding. Zoodra de voeding van
't volk ernstig wordt bedreigd, kunnen er nog
ernstiger dingen worden verwacht, zoodat hieruit
van zelf volgt, daf wie de volksvoeding ver
waarloost, vanzelf de booze geesten oproept.
De fourageering van een volk is zeer lastig,
ten minste van uit een centraal punt; in nor
male omstandigheden zijn er duizenden en hon
derdduizenden, die in het „vrije ruilverkeer"
werkzaam zijn, mede bezig. En het werk van
ai die menschen zoo te centraliseeren, dat
tegelijk aan de behoeften der verschillende
sociale lagen kan worden voldaan, is waarlijk
zoo goed als onuitvoerbaar.
Er komt nog wat bij.
Er is wel geen enkel land, welks bevolking
zich voeden kan met uitsluitend nationale pro
ducten dat kan Engeland niet, Duitschland niet,
Frankrijk niet, en dat kunnen wij Nederlanders,
ook niet. Wij hebben in ons landboter, kaas,
eieren, vleesch, spekveel meer dan wij
noodig hebben; maar we hebben graan te
kort. Voor de voorziening van ons broodgraan
zijn we dus aangewezen op andere landen. Wij
kunnen voor a/5 in eigen behoefte aan grafan
voorzien.
Hier hebben wij nu al de eerste moeilijkheid
bij de verzorging van de volksvoeding: als
/t buitenland niet meewerkt, loont de voorziening
jdirect spaak. En die medeweriflng van 't buiten
land is nu niet zoo bijzonder groot.
DÉ* vrijheid van beweging is zoek.
Intusschen, als 't ons vroeger nog niet dui
delijk was, dan is 't nu wel duidelijk geworden,
dat wij, wat 't voornaamste volksvoedsel be-
ftreft, van 't buitenland afhankélijk zijn: onze
'boterham is een Amerikaansche. Maar ook ons
spek, vleesch, eieren, zelfs onze kaas, boter r
aardappelen en alle landbouwproducten, zijn
indirect van buitenlandschen oorsprong.
Dat Amsterdam in den afgeloopen winter van
^voldoende melk is voorzien, danken we hoofd
zakelijk aan de Amerikaansche krachtvoeder-
artikelen, waardoor de koeien tot flinke melk
productie konden worden aangezet. ^s de
koeien het alleen hebben moesten vJk het
binnenlandsche hooi, dan zou de melkglftveel
te klein zijn.
Ook ons varkensvleesch- en spek danken wij
v grootendeels aan Amerika, omdat dit wereld
deel ons het mestvoer levert. Stagnatie in den
aanvoer van maïs en veevoedermeel werkt
direct in op onzen varkensstapel. De meening
van veel stadsbewoners, dat de varkens vanzelf
vet worden, als we ze maar in 't land laten
loopen, is geheel onjuist.
De stijging van de varkensvleeschprijzen hangt
dus samen met de stijging van de veevoeder-
artikelen.
Dat de stijging der eierprijzen ook in ver
band staat met de stijging van 't kippenvoer,
wordt door velen nog niet ingezien. Een kip
moet gevoerd worden, en dit voer komt voor
een groot deel ook uit 't buitenland. Alleen
onkundige stedelingen meenen, dat de kip wel
zelf haar eigen kostje kan ophalen, en dat de
eieren den boer dus niets kosten. Als dat waar
was, werd immers iedereen kippenboer I
Onze totale veestapel is veel grooter dan de
capaciteit van den bodem toelaatdaarom moet
het tekort aan veevoeder worden aangevuld uit
't buitenland. Ais onze cultuurdieren het alleen
hebben moesten van onzen bodem, dan kwamen
ze van een slechte reis.
Onze landbouw zit dus door internationale
banden vast aan 't wereldverkeer, want uit alle
werelddeeler» krijgen we veevoer. Zonder .'t
buitenland kan 't binnenland niet bloeien.
De afhankelijkheid van onze culturen van
't buitenland blijkt nog duidelijker in de bodem
culturen zelf.
Er was een tijd, dat de boer voor zijn bouw
grond uitsluitend was aangewezen op zijn stal
mest. Dat was de tijd van de schrale oogsten,
vooral op 't zand.
Sedert jaren is dat al veranderd, en met recht
kan nu worden beweerd: „onze landbouw
drijft op den kunstmest". Intusschen is
die kunstmest, evenals het krachtvoer, een b u i-
Het is ons bijzonder aangenaam U thans deze
nieuwe -uitgave van ons blad aan te bieden,
welke, zooals U zult bemerken, een belangrijke
uitbreiding heeft ondërgaan.
Deze verandering vindt haar voornaamste
oorzaak in de schrikbarende vertiooging der
papierprijzen.
Bijna twee jaren lang hebben wij ons blad
geheel gratis en vrij van porto bij alle
hulsgezinnen in de Gemeente doen bezorgén.
Nu echter de papierprijs tot meer dan het dub
bele is gerezen, is het tot onzen spijt onmogelijk
nog langer aan deze gewoonte vast te houden.
Daar het echter van groot belang is gebleken
te zijn dat in de Gemeente Waddinxveen dit
blad een algemeene verspreiding blijft handhaven,
hebben wij gemeend, als eenigste maatregel
om daaraan te kunnen voldoen,'een
te verzoeken aan hen, die finantieel dit blad kun
nen steunen, om zoodoende aan minderbedeelden
dit blad toch gratis te kunnen blijven leveren.
U ontvangt daarvoor een grooter formaat en
meer arbeid terug, terwijl er steeds voor gezorgd
zal worden, die stukken er in op te nemen,
welke voor deze gemeente van belang zijn,
Tevens wijzen wij er op, dat dit blad
voortaan ook in de aangrenzende gemeenten
Moercapelle, Reeuwijk en Zevenhuizen ver
spreid zal worden, en dus ook van die plaatsen
het nieuws wordfc opgenomen, wat de waarde
van dit blad niét alleen verhoogt voor de
Lezers, doch ooi niet in 't minst voor de
Adverteerders.
Wij nemen ons voor om dit blad drie weken
lang gratis in ópze vier Gemeenten te ver
spreiden, om daarna te besluiten of wij met deze
uitgave kunnen voortgaan.
Wij hopen echter, dat U mèt ons het belang
hiervan zult erkennen, en .ieder naar vermogen
dit blad zal lielpen steunen.
Daarvoor zullen wij in den loop dezer drie
weken U een lijst aanbieden, waarop U ge
lieve te teekenen voor dat bedrag, dat U jaarlijks
voor dit doel disponibel stelt, tot een minimum
van 50 cents per jaar.
In de andere Gemeenten wordt dit blad ter in-
teekening aangeboden tegen f 0.50 p. 3 maanden.
Gaarne hopen wij ook voor deze uitgave op
uwe welwillende medewerking te mogen rekenen.
DE UITGEVER.
a FEUILLETON aan
Zij was zoo op het eerste gezicht kalm en
rustig, doch wie haar van dichtbij beschouwde,
zag haar fijne neusvleugels trillen van inge
houden emotie, zag dat haar smalle blanke
handen soms krampachtig werden saamgetrokken
als om weg te dringen een hevige pijn, die
haar had aangegrepen.
Soms schitterden haar oogen ineens vol
vuur, maakte zij een beweging om op te staan,
doch machteloQS viel zij weder terug, de hand
voor de oogeri ilaande om ze te besdermen
voor een nieuwen bliksemstraal, die hel en vol
gloed door het donkere zwerk schoof.
Ze was gansch alleen in de eenvoudige doch
smaakvol gemeubileerde kamer van bet hotel,
dat zij sinds eenige dagen tot haar woonplaats
had gekregen. Niemand waagde het haar te
stèren of op eeii oneerbiedige wijze aan te
spreken... Integendeel zij werd als een buiten
gewone vróuw vereerd en met zichtbaren
eerbied behandeld
Waimeer zij doèr 'i kleine stadje wandelde,
«even de menschen enkele oogenblikken
Sfaan, weken met ontzag uit, en hielden
op met spreken als waren zij vetvuid van
voelig als die menschen zijn, betoonde een
medelijden, dat aangrijpend was.
Vandaar kwam het dan ook misschien, dat
de jonge vrouw, die zoo eenzaam op haar
kamer zat, thans gestoord werd door een her
haaldelijk Zachte tikken op de deur.
Zij was evenwel blijkbaar zóó verdiept in
gedachten dat zij, toen het getik harder werd
en langer duurde, opzag en met zachte, wel
willende stem „ja" riep.
De deur werd geopend en een eerbiedwaar
dige grijsaard kwam binnen, boog diep en zei
met een zachte doch zingende stem
Signóra, vergeef mij dat ik u stoor?
Ga zitten/ antwoordde zij, met een vrien
delijk gebaar den grijsaard een zetel aanwijzend,
en wees mij welkom.
Ik was ongerust, signora 1
Waarom
Omdat it hier alleen boven bleef, én't weer
is zoo verschrikkelijk.
Ze glimlachte flauw.
Meent ge, dat het er iets af of toe doet,
Cari Caro, als ge alleen zijt.
Zeker, Signora. Wanneer het leed gedragen
wordt door twee óf meer menschen, weegt heb
niet zoo zwaar, En als men in gezelschap isj
In episode alt dra Oostearylach-Itoliaaaichen oorlog.
1)
De Beroheks.
Rommelend rolde de donder, minuten lang
aanhoudende,langs de toppen der bergen op
de grens van Oostenrijk en Italië, Tyrol geheeten.
Zwaar dreunend, werd hel onweder weer
kaatst van berg tot berg, van bergkloof naar
bergkloofvan dal in dall...
Ademloos luisterden de berg- en dalbewoners
naar de .stemmen" der lucht.
'tWas noodweer.
De oudsten der bewoners dier streek wisten
zich niet te herinneren, dat het ooit zulk weer
was geweest. tv*,*
Hel flitsten de bliksemstralen onophoudelijk
heen en weder en verblindden de oogen.
In een der hotels van hit klaine stadje Stóro,
dat daar ligt als een diamant van stille schit
tering aan.den voet van den Udro-pas zat
vrouw, met saan
te staren paar den
