DORPSKRANT
EEN BAKKER IN DE VUT
Hartelijk dank!
EVENEMENTEN
AGENDA
pagina 6
Bakker Meijer houdt na 47 jaar de oven voor gezien!
AJ
liever boer dan bakker
de oorlogsjaren tot 1944
ondergedoken
regeringsbrood
bakker in zevenhuizen
brand
werken
Die dochters gingen, zodra ze
daartoe groot genoeg waren, za
terdag met vader mee de weg op.
Ook moeder had op zaterdag een
wijk. Kwam ze terug dan wachtte
haar het beruchte 'bakkerijboe-
nen' dat ze vaak met haar schoon
zuster Adri, die zaterdags altijd de
winkel runde, deed. Teun werkte
en werkte. Soms nachtjes door,
voor de Kerst of met Sint Nicolaas.
"Eén keer ben ik vreselijk ongerust
geweest. Was het op Sint Nico-
venten
over vroeger
"De tarwe was vroeger veel beter,
was bestorven. Ook de afmetingen
van het brood waren veel groter.
We bakter vierponders, zespon
ders en achtponders. Alhoewel het
inwonertal misschien net zo'n
tweeduizend was, bakten we voor
die tijd echt nog niet zo weinig
brood. Er werd veel meer gegeten
dan nu." Bakker Meijer gaf er niet
om, om erdoorweeren wind op uit
te gaan om het brood uitte venten.
Tot 1957 met paard en wagen en
toen hij z'n rijbewijs had, met een
bestelauto. Hij hield van de men
sen in de buitenwijken omdat ze zo
gewoon waren. Hartelijk! "Soms
vroegen ze aan mij wat ze nodig
hadden." Mevrouw Meijer; "Ik
maakte het eens mee dat ze tegen
mij zeiden: 'ach, wil je eens kijken
wat ik in de broodtrommel heb lig
gen?'
vakantie
Na tien jaar huwelijk ging het echt
paar Meijer voor het eerst op va
kantie. De eerste jaren een week,
later werden dat veertien dagen. Er
kwam een roulatiesysteem onder
de bakkers, wat heden ten dage,
met de overgebleven bakkers, nog
van kracht is. En altijd was het
maar werken en nog eens werken.
Zaterdagavond bekaf (om 12 uur
middernacht begonnen), zondag
nog moe. In 1971 besloten de ge
broeders Meijer hun zaak te verko
pen, omdat het metde gezondheid
van broer Cor niet zo best ging.
Ene Gerritsen had wel belangstel
ling voor de bakkerij en het woon
huis, waarin Teun met vrouw en
kinderen woonde en bij de bakke
rij hoorde. Beide broers konden bij
bakker Gerritsen in dienst komen,
doch Cor haakte spoedig af. Hij
bleef met zijn vrouw nog enkele ja
ren naast de bakkerij wonen, doch
zijn broer en diens gezin verhuis
den naar een tijdelijk onderkomen
aan de Groeneweg, om zich later
definitief aan het Noordeinde te
huisvesten. Teun bleef werken
alsof het nog voor hemzelf was.
Had nog een ventwijk, maar bakte
ook. Hij kreeg de funktie van
'ovenist'.
opgesloten
van de weg weg
Toch was Teun wel. blij dat er een
eind kwam aan de bezorging langs
de weg in 1973. Bijsterbosch nam
die taak over en nog wat later werd
dat een winkelwagen met bel. Min
der werken was er nog niet zo bij,
alhoewel er na enkele jaren wel
een vrije woensdag werd inge
voerd. Toen Teun drie jaar gele
den hersteld van een trombose
aandoening terugkwam in de bak
kerij, bleek de mogelijkheid te be
staan wat minder te werken. Zo be
gonnen zijn werkdagen wat later
en werden de vrijdagnachten ook
nog de moeite van wat nachtrust
waard. Samen met zijn vrouw
DANKBETUIGING
Cornelia den Hollander-van Kralingen
EIKELENBOOM STAALBOUW
DE ZILVERBERK:
Goed Idee Winkel:
seizoengericht assortiment
service
eigen gezicht
vroeger met paar a en wagen....
(wie de jongetjes op het paard zijn is niet bekend.....)
Slechts weinigen zullen hem missen, omdat hij de laatste 13 jaar niet
meer als bakker' naar buiten trad. Niet meer de weg op ging om in de
polder en de omgeving van Oud Verlaat, langs de huizen brood te bezor
gen. Best een zware taak als je 's morgens al vroeg uit de veren moest om
eerst te zorgen dat het brood gebakken werd
Daarover, en over hoe hij bakker werd, hebben we een gesprek met
TEUN MEIJER. Het was zijn verlangen om, zodra hij 61 jaar werd, ge
bruik te maken van de V.U.T. -regeling en zijn bakkersloopbaan te be
ëindigen. Op 27 juli bereikte hij die leeftijd en per 1 augustuszwaaide hij
af, nadat begin juli. in verband met de op handen zijnde vakantie een
officieeel afscheid plaatsvond bij de Chinees.
Bakker Gerritsen, bij wie hij werkzaarn was, bood het echtpaar Meijer dit etentje
aan. Ook de overige personeelsleden waren hiervoor uitgenodigd Bakker Meijer
ontving van zijn principaal een afscheidsgeschenk. Van het personeel kreeg hij
een plant vergezeld van een enveloppe met inhoud'.
Na een heerlijke 'uitrustvakantie' in Oostenrijk vindt onze ontmoeting plaats. De
ex-bakker en z n vrouw zien er gezond uit. Hij is zelfs bij zijn weten noq nooit zo
bruin geweest
Het was eigenlijk nooit de bedoe
ling geweest van Teun Meijer om
bakker te worden. Veel liever wilde
hij boer worden. Hij was dan ook
na schooltijd altijd te vinden op de
boerderij van Jil Eindhoven, ach
ter de Dorpsstraat (nu het Hoge-
land-Eendrachtsdijk).
Thuis in de bakkerij, waar vader
Narrus Meijer de lakens uitdeelde,
was Teun niet nodig. Er waren im
mers nog meer jongens die mee
hielpen in de bakkerij. Van de vijf
zonen was Teun de jongste. Toen
hij 14 jaar was kwam hij van school
omdat bakkert Aart van Weelde in
Nieuwerkerk een knecht nodig
had. Vader Narrus besliste dat. En
zo belandde kleine Teun, een
beetje tegen zijn wil, in de bakkerij.
Van het bakproces had hij geen
snars verstand. Niemand had hem
in de geheimen ervan ingewijd,
doch in Nieuwerkerk vond hij een
goede leermeester. Het waren besl
hele lange dagen voor een begin
neling, die bovendien nog in de
groei was, met werkdagen van 's
morgens zeven tot 's avonds zes
uur. Op de fiets naar en van Nieu
werkerk, bakken en daarna mei
een transportfiets (mand voorop),
die groter was dan hij, brood ven
ten. "En dat allemaal zes dagen
lang voor slechts een knaak per
week" verzucht Meijer nu. Nauwe
lijks een jaar later werd hij naar
huis geroepen. Het was 1939 en
zijn broer moest 'onder de wape
nen' zoals dat heet, vanwege de
mobilisatie. Teun's hulp was thuis
onontbeerlijk. Met de capitulatie
van Nederland op 10 mei 1945
kwam ook z'n broer weer naar
huis, zodat Teun weer 'in betrek
king' ging. Ditmaal in Lekkerkerk
voor een periode van vier jaar; met
kost en inwoning en een piepklein
salaris.
Veel kan Meijer zich over die tijd
niet herinneren. Wel dat hij er de
eerste de beste dag door zijn
'broodheer' op uit gestuurd werd
met de bakfiets. "Een zgn. 'carrier'
die altijd naar ene kant trok. De
eerste dag kon ik hem nauwelijks
mannen. Ik was dan ook nog maar
zestien en klein van stuk. Pardoes
ben ik ermee de dijk afgereden.
Gelukkig gebeurde dat op de te
rugweg, na m'n ventwijk. Wel
sneuvelden al de eieren die ik van
de boer mee naar huis vervoerde."
Kreeg u een uitbrander? "Dat had
er nog moeten bijkomen. Het was
toch veel te gek om mij de eerste
dag al met zo'n bakbeest op stap te
sturen."
In 1944 moest Teun, evenals zove
le jonge mannen, onderduiken,
omdat hij het risico liep naar Duits
land te worden gestuurd vanwege
de arbeidsinzet. Evenals zijn
broers, vond hij zijn ouderlijk huis
de aangewezen plaats hiervoor.
"Het gebeurde weieens dat er een
razzia werd gehouden. Meestal
waren we er in Zevenhuizen op
voorbereid. Ik heb zodoende wei
eens een nachtje in de polder ge
slapen. M'n broer in de kolfbaan bij
Hans de Ruyter".
Van die laatste oorlogsjaren kan
Meijer zich alleen herinneren dat
er van regeringswege zeer slecht
meel beschikbaar werd gesteld om
'op de bon' brood te bakken. "Het
was samengesteld uit erwten en
mais. Wij moesten proberen om er
nog een brood van te bakken. Dat
viel niet mee." (misschien dat vanuit
die periode de term 'regeringsbrood'
stamt waarmee ouderen het zgn. 'half
om' aanduiden.)
Na de oorlog bleven er nog drie
zonen vader Meijer bijstaan als
bakker. Het bakken was toen nog
erg arbeidsintensief. Het brood
werd wel weer machinaal gekneed
maar verder kwam het op handen
werk aan. Ook de oven moest
steeds goed op temperatuur blij
ven. Dat gebeurde met hout. Over
dat machinaal kneden vertelt Teun
Meijer dat zijn vader dit al voor de
oorlog deed. Tijdens de oorlogsja
ren kon er geen gebruik van elec-
triciteit worden gemaakt en zo
doende moesi er met de hand wor
den gekneed. De trog waarin dat
gebeurde is vele jaren bewaard ge
bleven, voor 'als de nood nog eens
aan de man komt', maar verder
nooit meer nodig geweest!
Bakkerij Meijer was altijd een echt
familiebedrijf. Vader hielp, moe
der hielp, de zonen en later ook de
schoondochters, nadat moeder
overleden was. Twee van de drie
thuiswerkende zoons Meijer
trouwden. Eerst Cor, die naast de
bakkerij ging wonen en in 1950
ook Teun. Zijn vrouw Bep Noord-
hoek trok als het ware bij haar
echtgenoot in en kreeg er gelijk de
zorg van nog twee mannen bij;
haar schoonvader en haar zwager
Gerrit. Gelukkig bleek ze van wan
ten te weten. Meer dan 20 jaar
zorgde ze tot aan hun dood voor
hen beiden. Er was altijd al een
meisje in de huishouding om voor
de mannen te zorgen, dat was niet
meer nodig toen zij trouwden,
doch het winkelmeisje bleef, vaak
bijgestaan doordejonge mevrouw
Meijer.
Door onbekende oorzaak brak er
in 1956 brand uit op de bovenver
dieping van het woonhuis van de
bakkerij. Waarschijnlijk vatte het
rieten dak vlam door een vonk uit
de schoorsteen. Gelukkig viel de
schade nogal mee, wel wat water
schade. De brand was in feite de
aanleiding dat vader Narrus de lei
dersstaf overdroeg aan zijn zoons
Cor en Teun. Als gebroeders Meij
er werden zij samen zelfstandig
bakker. Veel veranderde eigenlijk
niet. Vader en zoon bleven inwo
nen, dus bleef het altijd plooien en
schikken en rekening houden mét.
Na elkaar werden er met een tus
senpoos van enkele jaren, drie
dochter geboren. Zij wisten niet
beter dan dat opa en oom erbij
hoorden. Of Teun blij was met z'n
dochters? "Ja hoor" lacht z'n
vrouw "hij gaf er niks om dat hij
geen zoon kreeg. Hij is gek op
onze dochters en dat is andersom
ook het geval."
laasavond vreselijk mistig. De
meisjes zaten nog op de lagere
school. Die kwamen al in de mist
naar huis. Ik werd opgebeld door
een mevrouw die vroeg waar de
boterletters voor het personeel
bleven. Toen werd ik een beetje
boos. Ik zei:"Maar mevrouw heeft
u weieens naar buiten gekeken
hoe mistig het is?" Ik ben ook nog
nooit zo ongerust geweest als
toen. Een dodelijk vermoeide man
langs de weg, die 48 uur achter el
kaar in touw was en dan die mist.
Wat was ik blij toen hij thuis
kwam."
Toen bakker Meijersamen metzijn
broer zelfstandig bakker werd,
was er veel concurrentie van ande
re bakkers in Zevenhuizen, leder
een had ook z'n eigen klanten. Pas
in de zestiger jaren kreeg iedereen
gesaneerde wijk. Er waren na de
oorlog maar liefst zes bakkers in
Zevenhuizen. Te weten: bakker
Rook (nu Verbeij),'Koppenol (de
Telstar), v.d. Akker (op de plaats
waar de Rabobank staat), Stolk
(later Halm aan de Groeneweg),
bakker de Vries (thans v. Rijs, oud
Verlaat) en de gebroeders Meijer,
ledereen kon in feite toen nog bak
ker worden met een middenstands
diploma. (Bakker Teun Meijer be
haalde geen diploma; leerde het
vak in de praktijk).
Was u voor de klanten een soort
vertrouwensman? Als haar man aar
zelt, verklapt mevrouw Meijer: "Eigen
lijk wel hoor. De mensen aan de Rotte
waren gek met hem. Van de één kreeg
hij komkommers en van een ander
biest als er een koe gekalft had. Als het
slecht weer was werd hij hier en daar
lopende weg getrakteerd op een pan-
nekoek of iets anders warms."
Had u een vast adres waar u koffie
dronk? "O nee, koffie dronk ik ner
gens, want dat kostte teveel tijd.
Het zal in die periode geweest zijn,
of misschien enkele jaren eerder,
dat hij eens in een schuurtje opge
sloten raakte. Daarin.moest hij het
brood leggen bij afwezigheid van
de bewoners. Door de wind klapte
de schuurdeurdichten viel dezng.
'wervel' op de knip. Gelukkig had
Teun z'n dochters bij zich, die bij
de auto op hem wachtten. Na ver
loop van tijd gingen zij hun vader
opsp'oren en konden hem uit z'n
benarde positie bevrijden.
hoopt hij te genieten van de vrije
tijd waarover hij nu beschikt, al
hoewel ze wel afspraken hebben
gemaakt om elkaar vrij te laten.
Beiden houden van fietsen en
bezoekjes afleggen. De bakker
hoopt de rest van z'n tijd te beste
den aan andere hobby's, zoals
puZzelen (enorme legpuzzels), tui
nieren en het onderhouden van
hun woning. "Ik weet gewoon niet
hoe ik het heb. Eindelijk eens za
terdagen en zondagen waarop ik
niet meer moe ben, dat we ook op
zaterdag eens iets kunnen onder
nemen
Voor het hartelijk medeleven door u betoond na het onverwachte
overlijden van mijn lieve vrouw en lieve zorgzame moeder
willen wij U langs deze weg hartelijk bedanken.
Wij hebben uw medeleven zeer op prijs gesteld.
Een bijzonder woord van dank aan de directie en personeel van het
bedrijf PHAFFhet heeft ons goed gedaan, dank u wel.
Zevenhuizen, september 1985
Korenstraat 32
A. den Hollander
Arie.
ZEVENHUIZEN:
20 september: Opening Schotte/
Familux: 8.30 uur.
20 september: dorpshuis Swanla:
v.a. 19.30 uur: start cursus stijl
dansen.
20 september: Hervormd Cen
trum: 20.00 uur: koffiebar-avond.
21 september: De Zilverberk: 10.30
en 14.30 uur: Breimodeshow.
23 september: Hotel Vos: 20.00 uur
Modeshow Fashion Flair.
23 september: Chinees-Indisch
rest.: openingsavond plattelands
vrouwen.
25 september: dorpshuis Swanla:
21.00 uur: thema-avond Vanda
lisme.
28 september: Hervormd Cen
trum: 9.00-12.15 uur: kinderkle
ding- en speelgoedbeurs.
28 september: Bibliotheek: 10.00-
15.00 uur: OPEN HUIS.
2 oktober: dorpshuis Swanla:20.00
uur: Modeshow vd berg mode
Van Rijs Sport.
MOERKAPELLE:
18 september: dorpshuis Op Moer:
19.30 uur: openings seizoen plat
telandsvrouwen.
25 september: dorpshuis Op Moer:
bijeenkomst Christenvrouw.
28 september: timmerwerkplaats
Koster, Dorpsstraat: 12.30 uur:
brandweerwedstrijden regio.
21 september: dorpshuis Op Moer:
9.00-13.00 uur: jeugdvolleybal-
tournooi (slot).
Donderdag 12 september was de dag waarop wij ons nieuwe
beveiligings-produkt de Road-Barrier uit wilden testen door
middel van een botsproef.
Hiervoor was het noodzakelijk dat er in de openbare weg ge
graven werd en de gemeentelijke hulpdiensten hun mede
werking verleenden.
Door de positieve benadering van Burgemeester en Wethou
ders, het Gemeentebestuur, de Dienst Gemeentewerken, de
politie en brandweer werd de Crash-Test dan toch mogelijk.
Wij weten dat dit alleen in een dorp als Zevenhuizen kan.
Vandaar onze hartelijke dank aan alle mensen die hieraan
meegewerkt hebben.
Ook danken wij de fam. Verburg voor de voortreffelijke wijze
waarop ze de genodigden van een hapje en een drankje
voorzien hebben.
De Zilverberk wordt een winkel
met een naam die even uniek is als
de filosofie die erachter zit: de
Goed Idee-winkel. Het concept
achter de Goed Idee-winkel is ont
staan uit de vroegere Mondiluxe
Winkelketen. Ook in deze Goed
Idee-winkel vindt men een grote
sortering huishoudelijke artikelen
die in de eerste plaats betrekking
hebben op wat er in de keuken en
op en rond de gedekte tafel ge
beurt. Maar de Goed Idee-winkel
biedt meer: naast huishoudelijke
artikelen vindt men het antwoord
op de eeuwige vraag: wat zal ik
hem/haar op zijn/haar verjaardag
geven? Of wat is nu leuk voor moe
derdag? Kortom, de Goed Idee
winkel staat vol met bijzondere ar
tikelen, nieuwigheid en exclusieve
presentjes.
Voor een kerstdiner heb je wat an
ders nodig dan vooreen barbecue
op een zomeravond. De Goed
Idee-winkel brengt daar verande
ring in. De kracht van de Goed
Idee-winkel ligt in het feit dat er,
naast het gewone assortiment!
veel aandacht besteed wordt aan
seizoengerichte aktiviteiten. 's Zo
mers zal het assortiment o.a. be
staan uit allerlei zaken voor de bar
becue, de camping en de vakantie.
In de winter is er van alles om een
fondue of intiem dineetje tot een
succes te maken. En dat varieert
van complete pannensets tot fraai-
e wijnglazen.
In een winkel met zo veel goede
ideeën mag een goede service ui
teraard niet ontbrfeken. In de
Goed Idee-winkel in Zevenhuizen
kan men op z'n gemak rondkijken
en rustig een keus maken. De me
dewerkers in de Goed Idee-winkel
staan klaar om iedereen van ad
vies te dienen.
Als onderdeel van deze service
krijgt men een aantal maal per jaar
een grtis Goed Idee-krant in de
bus. In deze krant staan bijzondere
artikelen die direkt te maken heb
ben met het seizoen van dat mo
ment.
Een uitgebreid assortiment, sei
zoengerichte artikelen, exclusieve
kado's, daarvoor kan men terecht
in de Goed Idee-winkel. Aan een
informatieve etalage en een
smaakvolle inrichting herkent met
een Goed Idee-winkel.
Een Goed Idee, die Goed Idee
winkel De Zilverberk!
