.Ingrid Paul.
prijzen
Persfotografen
Piet Eikelenboom
"Waar is Ingrid Paul" klonk het door de luidsprekers, ongeveer drie kwartier nadat
Ingrid zegevierend de finish was gepasseerd
"In het zwembad" zei iemand, maar daar was ze, na een warme douche en een
massage door haar masseur Kooistra, weer vertrokken....Uiteindelijk werd ze ge
vonden. Ze werd gezocht voor het afnemen van interviews: persmuskieten
belaagden haar....In de radiowagen van radio Rijnmond werd een vraaggesprek
met Ingrid op de band opgenomen en diezelfde dag nog uitgezonden, alleen heeft
ze het zelf niet gehoord
Omdat het niet meeviel Ingrid tussen binnenkomst en de uitreiking van de beker
te spreken te krijgen, maken we 's-avonds telefonisch een afspraak voor de ande
re ochtend. "Ik heb zaterdag sportdag van de universiteit, die begint om elf uur.
Dus kom maar om half tien."
zaterdagmorgen
Ondanks het feit dat het op de boer
derij van de familie Paul aan de Rot-
tekade allang dag is en er al bergen
werk zijn verzet, kijken vader Huib en
moeder Riet vreemd op dat schrijfster
dezes al zo vroeg voor de deur staat
"Gut, Ingrid is draven rond de plas. Je
zou toch later komen?" vraagt me
vrouw Paul. Ze vertelt dat haar doch
ter zo fit als een hoentje is en de avond
na de wedstrijd zelfs nog weg is ge
weest en nu vanmorgen al voor zeven
uur uit de veren was. Op m'n voorstel
even naar de plas te rijden wordt ge
knikt. Helaas is Irigrid nergens te be
kennen dus keert de auto weer rich
ting huize Paul, waar Ingrid "allang'
thuis is, want ze was de afspraak écht
niet vergeten
INGRIDwe zagen haar manmoedig
schaatsen tussen het peleton met de
kopstukken: herkenbaar aan een rode
muts en het lange blonde haar dat aan
beide kanten de muts uit wilde en ge
kleed in het aqua-blauwe pak van
Verweij. En dan de finish: recht over
eind met beide handen in de lucht
kwam ze, stralend, binnenrijden, he
lemaal alleen, in de verste verte geen
rivale te zien....
Ze lacht: "Na Giethoorn werden op
merkingen gemaakt dat ik maar met
éen hand zwaaide, dus heb ik het nu
wat uitbundiger gedaan!"
BEDANKT ALLEMAAL!
"Wat zijn de mensen hartelijk. Gewel
dig. Toen ik in Giethoorn gewonnen
had, heb ik een overstelpende hoe
veelheid leuke reacties gehad en feli
citaties van wildvreemde mensen
vooral veel Zevenhuizenaren. Woens
dagavond op de ijsbaan op de Rotte,
werd ik van links en rechts gefelici
teerd. En een bloemen dat ik gehad
heb....Ook nu weer, een mevrouw die
ik niet kende gaf me zomaar bloemen
van haar kinderen en van anderen
kreeg ik er ook. Ik vond het ook werg
leuk dat jullie een felicitatie op de
voorpagina van de vorige Dorpskrant
plaatstenGraag wil ik iedereen heel
hartelijk bedanken!
Onderwijl ze praat verdwijnt er het
één en ander in haar mond. Ontbijt
koek, een krenteboterham, een eitje...
Dat moet ze ook wel doen, want ze
verbruikt enorm veel calorieën door
haar sportiviteiten.
"Als ik schaats drink ik veel, dat moet.
Er gaat altijd iemand mee om me te
verzorgen. Trouwens, dat hadden alle
deelnemers. In Giethoorn ging m'n
broer Joop mee. Nu verzorgde zus
Henriëtte me. Een paar keer ging het
mis, omdat ik niet goed ving. We had
den het eigenlijk met een schouder
tasje moeten doen, zoals de anderen.
Toen Henriëtte me een mueslireep
toegooide, liet ik hem vallen. Even la
ter werd ik op m'n rug getikt door
Christoffers, die had hem snel opge
raapt..Hartstikke aardig!
Voor het drinken, ofwel vloeibare voe
ding heb ik heel wat winkels afgelo
pen. Tenslotte heb ik poeder ge
kocht bij een sportschool. Door dat
poeder met water te vermengen kreeg
je een heerlijk drankje, dat hielp voor
de dorst, en ht voedde ook...."
INGRID, derde jaars studente medicij
nen in Rotterdam, moest, om deel te
nemen aan de marathon, vrij vragen
van de universiteit "Ik had eigenlijk
tentamen, dat kon gelukkig uitgesteld
wordenEigenlijk was ik helemaal
niet zo van plan om mee te doen aan
de marathon. Vorig jaar was het voor
de dames nog 200 km. Nu gelukkig
100 km. Omdat er op de ijsbaan te
gen me gezegd werd dat er van me
verwacht werd dat ik mee zou doen en
dat ik Ria Visser en Lilian moest con
curreren, dacht ik 'nou ja, vooruit dan
maar, ik vraag wel vrij'. En ik kreeg
toestemming. Voor deelname aan
Gierhoorn had ik ook al vrij moeten
vragen...Het is namelijk zo dat ik ver
plicht ben om 's-morgens naar de uni
versiteit te gaan, we doen dan prakti
sche dingen. 's-Middags is er college.
Dat heb ik de laatste tijd nogal eens
gemist omdat ik 's-middags schaat
ste. Anderen, gewone scholieren, had
den voorjaarsvakantie, dat heb ik niet
gehad.Jk heb de laatste tijd wel wei
nig slaap gehad, omdat ik elke avond
tot laat heb geschaatst en 's-morgens
weer vroeg op moet. Heerlijk dat na-
tuurijs...Toen het veertien dagen ge
leden hier, vóór op de Rotte, net goed
dicht was, ben ik er voor het eerst op
gegaan met m'n broer. Het was toen
zo glad als een spiegel en gelijk heb je
een greep erop. Dat is anders met
kunstijs, dat is hard, daar glij je over.
Als ik de Nederlandse kampioen
schappen nog had moeten dan dan
had ik niet op natuurijs gaan schaat
sen. Nu was dat net achter de rug dus
kon dat. De eerste wedstrijd op na
tuurijs was Giethoorn. De volgende
waren in Zevenhuizen, georganiseerd
door de IJsclub (Ingrid heeft diverse
wedstrijden gewonnen. De lange baan
eerste en op de korte baan (korte af
stand is Ingrid niet zo goed) werd ze
vierde, red.) Bij de marathon voor da
mes, vorige week vrijdagavond werd
ze eerste
vrijdag de marathon 100 km.
Hoe verliep de vrijdag? "M'n dag
begon op de fiets. Met m'n tas om m'n
nek fietste ik langs de Rotte naar het
zwembad. Daar werd omgekleed. De
meesten waren al klaar toen ik kwam
en iedereen had haast. Allleen ik niet.
Ik hou niet van haasten. Ik was de laat
ste...Het gekke was dat als ik achter
gebleven was, niemand het misschien
zou hebben gemerkt bij de start, want
er was niemand die controleerde of ie
dereen er was...Nou, ik was ruim
schoots op tijd...Alleen m'n fiets heb ik
die dag terug niet meer gebruikt om
dat ik het sleuteltje kwijt was, Hij moet
nog ergens liggen (die fiets). We ha
len hem nog wel op....Ik kan hem
moeilijk missen, want ik ga er op naar
de universiteit Veertig minuten fiet
sen...heerlijk even buiten. Soms...nu ik
toch wel buiten ben enhaast heb om te
gaan schaatsen, pak ik de aüto!
onderweg
Had je verwacht te gaan win
nen? "Weineen, de avond van tevo
ren was ik met m'n schaats in een
Bleiswijk \^at hobbelig. Eerst reed ik in
een peleton waarin ik niemand her-
scheur terecht gekomen en nu was die
enewat krom, maar gelukkig viel het
nogal mee met schaatsen....Ik+ieb heel
ontspannen gereden. Het ijs aan de
Zevenhuizense kant was prima. Bij
kende. Ik reed maar...het ging goed.
Toen reed ik met Lilian en Bettie in
een groep en ben gaan proberen los te
komen om in de kopgroep te komen.
Toen ik langs Klaas Verweij kwam
riep 'ie 'daar gaat de groep met In-grid,
Bettie en Lilian'. Ik dacht: 'verdorie, nu
ben ik ze nog niet kwijt', want ik wilde
hen vóór komen. Ik ben toen maar
blijven schaatsen bij die ploeg van
acht, waarin ik m'n werk goed heb ge
daan, ook de kop overgenomen en
het ging prima. Ik ben nu eenmaal een
'duursporters'. En aan de kant stond
Henriëtte en gooide me van alles toe.
Soms stond ze net aan de andere kant
dan waar ik schaatste, maar dat gaf
niet want de volgende ronde kreeg ik
toch m'n deel weL.Ik kreeg op een ge
geven moment wel last van m'n rug.
Maar dankzij m'n masseur is dat nu
weer over."
Hoe vond je de gewaarwor
ding? "Heerlijk, subliem weer, prima
ijs, leuk publiek en dan nog gewonnen
ook...beker, geld, bloemen en een
prachtige krans....'zegt de van postuur
tengere maar in uithouding o zo
sterke Ingridde trots van Zevenhui
zen....!
Naast de grote wisselbeker- twe
maal gewonnen door Jos Niester I
- verdiende Evert van Bentheml
een geldbedrag van tweeduizena I
gulden plus de nodige premies I
Ingrid kreeg vijfhonderd gulder I
en nog een bedrag aan premies!
en zomaar van iemand een grote
fooi in haar hand gedrukt...en na-|
tuurlijk bloemen
Tal van topschaatsers kregen prei
mies, beschikbaar gesteld door]
de IJsclub en het bedrijfsleven
Een premie van honderd guldenI
voorde eerste rijder die voor aan-1
sluiting van de kopgroep zorgdeI
kreeg Jos Niesten. Die eerste kop I
groep bestond uit Teus Busser. f
Hans Künz, Frans van den Berge, I
Frans Wagemaker, Sjaak BakkerI
en Tjeerd Uitterdijk. In de achtste!
ronde ontstond een kopgroep
waarin ook Niesten en Christof-1
fers. Door pech: kapotte schaat-[
sen, vermoeidheid en pijnlijke rugl
vielen er nogal wat topschaatsers!
uit, ondanks het prima ijs, zoals:!
Boon, Jonker, Jonkman, Künz,
Pronk, de Roon en Gilling.
Tenslotte was er nog een fijf man|
sterke kopgroep met: Niesten
Vos, Van Benthem, Christoffers!
en Busser.
Het wemelde op de Rotte van de
persfotografen, o.a. A.N.P., Sijt-
hoff, Panorama e.a. Tussen deop-1
namen door verwarmden zij zich
aan een drankje in de tijdelijke
kantine van de Zevenhuizensche
Ijsclub, de dubbeldekker van de
Goudsche Courant, die een prima j
'crisiscentrum' bleek. De NOS-
ploeg maakte ook van de bus ge-
bruik: boven op het dak werd een j
camara geïnstalleerd waarmee
de aankomst van de schaatsve- j
detten kon worden vastgelegd, j
Een andere televisieploeg reed
met een aanhanger achter een
'ijsscooter' voor de kopgroep uit, j
om hun verrichtingen vast te leg-1
gen. Beelden daarvan werden ir
het AVRO-t.v.-sportprogramma
van Jos Kuier, rond het midder-1
nachterlijk uur getoond.
Alhoewel het maar een montage I
van ca. 15 minuten betrof, waren
de beelden een uitstekende weer
gave van hetgeen zich op de Rot-1
temeren had afgespeeld: een
krachtinspanning tussen top
schaatsers. Ongetwijfeld zullen
velende video-band met dezeco-1
ryfeeën zuinig bewaren. De om-
lijstende shots van de molens
toonden Zevenhuizen op z'n
mooist.
Piet Eikelenboom verdient alle lof voor zijn gelever
de prestatie. Hij werd achtste tijdens de schaatsma-
rathon over 200 km, vrijdag op de Rottemeren.... "Ik
was wel versleten na afloop" bekent Piet als we hem
de andere dag ontmoeten. "Aan het eind heb ik alles
er uitgegooid. Ik had het nooit verwacht dat ik op
zo'n mooie plaats zou eindigen. Vorig jaar heb ik de
marathon niet eens uitgereden. Toen was ik na 165
km. kapot. Ik had nu eigenlijk ook niet verwacht dat
het zo goed zou gaan. De avond voor de marathon
ben ik bij de verlichte baan, met een ingeteepte hiel,
omdat ik veel last heb van m'n achillespees, even het
ijs op gegaan om het te proberen. Het lukte en zo
ook de marathon. Na afloop was die hiel wel wat
dikker, maar het viel reuze mee....Ik heb veel gepro
beerd onderweg en heb hardnekking getracht aan
sluiting te vinden bij de kopgroep (er stond een
premie op van duizend gulden). Helaas is het me
niet gelukt. Jammer dat er -ondanks de prachtige
omstandigheden: goed ijs en mooie weer - zoveel
uitvallers waren". Piet, die van beroep construgtie-
werker is, vertelt de laatste weken veel geschaatst
te hebben, omdat hij vorstverlet heeft. Vorige week
viel hij tijdens wedstrijden van de Zevenhuizen-sche
IJsclub: een ploegenmarathon, ook in de prijzen met
zijn Verweij-ploegmakkers Christoffer Steven Zoon
en Alex Janssen
Naast deelnemers uit de marathon A- en B-selectie, mix
ten er aan de schaatsmarathon ook enkele leden van»
IJsclubs van Zevenhuizen en Bleiswijk meedoen.
Martin Kortlever: "Het was fantastisch, hetwasvor
het eerst dat ik aan de marathon deelnam. Eel
prima organisatie, waarvoor ik alle lof heb. Jammfj
dat ik na 100 km. gedubbeld werd (een rondje incef
lopen door de kopgroep) waardoor ik van de baal
moest. Ik had best nog door willen gaan." Martij
dankte zijn goede conditie door tijdens deze vors]
periode dagelijks tochtjes van ca. 70 km. te matej
Bram van Wensem: "Ik ben er na 50 km. uitgeste»]
nadat ik twee keer gevallen was, één keer achteraaj
maar er toch weer bijgekomen. Doordat ik late' r
een scheur terecht kwam, viel ik m'n knie kapots]
moest ik het helaas opgeven. Erg jammer. Vorigjaj
haalde ik 180 km. Ik had er nu ook veel voor 8
traind."
Cees Molenaar: "Ik kreeg na 90 km. last van m'nn
wat te wijten is aan onervarenheid, niet gen»
getraind. Eigenlijk ben ik een 'loperi.
Frans Westerhof: Hij had veel pech en moest al na Cl
twee ronde 'afzien', omdat zijn schaats in e»P
scheur brak. Twee jaar geleden was hij fortuinliF]
Toen reed hij de hele marathon uit.
Arie Jongeneel: Na negen ronden stapte hij af, om-l
hij een ronde achter kwam. 1
Kees-Jan Bos: deed z'n best en leverde best wel el
prima prestatie: hij bleef het langst op het ijst -I
km. Toen hij afstapte werd hij door spreekmeesj
en organisator Klaas Verweij gecomplimenteerd
kreeg hij een applaus van de vele omstanders-
