DE GEMEENTE
MOERKAPELLE BIJ U THUIS
TELEFOONNUMMERS/
OPENINGSTIJDEN
Milieuklachten
Politiepost
Oud ijzer: iedere laatste donderdag van de maand.
Hoe verdraagzaam zijn we eigenlijk?
Kan een sportman zo moeilijk
verdraagzaam zijn?
Kennisgeving en bekendmaking
ontwerp-beschikking Hinderwet
Gebruik
vuurwerk
Jaarwisseling
1986-1987
Bijdragen aan
eigenaren/
bewoners voor
verbetering
woningen
Alarmering
Brandweer 2666
b.g.g. 01820- 24255
Politie 1333
b.g.g. 01828 - 13000
Ongevallen 1333
Medische hulp
Ambulancedienst 01820-16066
Arts 1687
Storingsdiensten
Gas en Elektriciteit 071-252911
Waterleiding 01736 - 6940
C.A.I. 01828 - 17613
01820-28011
Gemeentelijke diensten
Gemeentesecretarie 1940
Werkplaats van
8.00- 9.00 uur 1940
Openingstijden
Gemeentesecretarie elke
werkdag van 8.00 - 12.00 uur
maandag en woensdag van
16.00 - 18.00 uur en
zaterdag van 10.00 - 12.00 uur
Huisvuil: iedere donderdag
Grof vuil: iedere donderdag
In het kader van de verdraagzaamheid wordt op dit moment op
landelijk niveau de samenleving betrokken in een campagne
van de overheid: "Hoe verdraagzaam zijn we eigenlijk."
Dezecampagne wijst alle Nederlanderseropdatallen diezich in
Nederland bevinden, in gelijke gevallen een gelijke behandeling
dienen te krijgen.
Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke
gezindheid, ras, geslacht of welke andere grond dan ook is niet
toegestaan.
Ter ondersteuning is een bundel columns verschenen van een
aantal bekende Nederlanders.
Onderstaand treft U de zesde column aan:
door Herman Kuiphof
Toen ik besloten had, in te gaan op het verzoek om een column
over verdraagzaamheid te schrijven, ben ik eerst eens te rade
gegaan bij aanzienlijk grotere geesten dan de mijne. Om te ver
nemen, hoe zij dat begrip benaderen. August Vermeylen was
niet optimistisch. Hij vond verdraagzaamheid "in vele gevallen
een vorm van moeheid". Nietsche schreef: "De zekerste manier
om een jongeling te bederven, is hem er toe te brengen gelijk
gezinden hoger aan te slaan dan andersdenkenden". Bernard
Shaw was gematigd positief: "Hoewel de gehele maatschappij
op onverdraagzaamheid isgebaseerd, is iedere vooruitgang ge
baseerd op verdraagzaamheid".
Het zal in de politiek wel niet anders zijn, maar in de sport is het
bijzonder moeilijk, voortdurend verdraagzaam te zijn. Dat is ook
verklaarbaar. Zodra je twee partijen opstelt, daar 2 doelen bij in
de buurt zet (of 2 korven) en per spelregel verklaart, dat het de
bedoeling is, bal of puck in die "vijandelijke" doelen te depone
ren, liefst zo veel mogelijk, terwijl een neutraal iemand de score
bijhoudt en toeziet of de regels worden nagevolgd - - dan zijn we
met elkaar al op de weg der strijdlust, der zegedrift, naar het
pogen om te winnen, een eindweegs gevorderd. Brave lieden uit
mijn tennisclub plegen soms, onder het genot van een goed
glas, plechtig te verklaren, dat zij "niet spelen om te winnen",
maar louter om gezellig bezig te zijn, liefst in de vrije natuur en
onder het goedkeurend oog van een mild zonnetje. Op het
gevaar af, een zeer sarcastisch iemand te worden gevonden,
pleeg ik hun stelling te bestrijden. "Als jullie gelijk hadden, zou je
de netten laten zakken en je niks van de lijnen aantrekken. Het
gaat toch niet om winst of verlies? Maar dan is sport niks. Het
aardige is juist, dat je je meet met anderen. Je bent benieuwd,
wie de beste zal blijken te zijn en je hoopt van harte dat jij dat zult
zijn".
Nu zou er nog weinig aan de hand zijn, als iedereen, die wed
strijdsport bedrijft, volledig positief, dus verdraagzaam ware.
Betty Stöve (ex-tenniscrack) heeft gezegd: "Ik wil alle punten,
die mij toekomen, maar geen enkel, dat me niet toekomt". In die
theorie klopt dat fantastisch. Maar hoe gaat dat in de praktijk?
Feilbare lijnrechters, feilbare umpires, soms minder-sportieve
tegenstandsters verhinderen Betty om de redelijkheid van haar
uitgangspunten te verzilveren: want soms krijgt zij die haar toe
komende punten Nlhi - war zij ook aoex. net is niet mogelijk,
iedereen zijn recht te doen krijgen en dat heeft ook in wezen
sportieve deelnemers er toe gebracht, zich uiteindelijk keihard
egoïstisch op te stellen. De sportman of sportvrouw, die gelijk
die befaamde Heilssoldaat, zijn belager de andere wang toe
keert na op de ene reeds hard geslagen te zijn, moet rekenen op
menige verloren ontmoeting.
Ik weet wel, waar mijn sympathie ligt. Bij Wijnstekers, die na de
verloren voetbalinterland tegen de Belgen (die ons meedoen in
Mexico kostte) met de onsportieve Vercauteren desalniettemin
het shirt uitwisselde -- en niet bij Willem van Hanegem, die die
vriendelijke geste de grond in boorde. Mijn sympahie gaat niet
uit naar een Jimmy Connors, die op een tafel in de kleedkamer
staande, zich mentaal in de Kode vlekken stortte en, kijken naar
een foto van zijn komende tegenstander, voortdurend
schreeuwde: "I'll murder" him". Hij zal het niet letterlijk zo
bedoeld hebben -- stel je voor maar als basis voor een sportief
partijtje lijkt dit toch geen goede ouverture.
De mens zit niet optimaal in elkaar. Alleen de besten van ons
kunnen aanzienlijke tegenslag verwerken. Anderen (de mees
ten) worden giftig, moedeloos, gemeen of sluw. De verleiding om
iets terug te doen, werd mij eens machtig toen een voetbalte
genstander de bal binnen 5 minuten driemaal mij tussen de
benen door had gespeeld. Ik ijlde hem achterna en haakte hem.
Een tamelijk minne streek, die door de arbiter prompt werd op
gemerkt. Hij gaf een vrije schop tegen mij en fluisterde mij toe,
na afloop even in zijn kleedkamer te willen komen. Daar haalde
hij een voetbalweekblad uit zijn binnenzak, vouwde het open,
wees mij op een artikel, dat de lezer dringend vermaande, toch
vooral sportief (d.w.z. verdraagzaam) te zijn. Ik droop be
schaamd af. Het artikel was door mij geschreven.
Verdraagzaamheid ligt ons niet van huis uit, ook al zijn sommi
gen van ons voortreffelijk opgevoed. Bovendien, al streef ik het
na, vind ik dat enkele uitzonderingen moeten mogen worden
gemaakt. Tegenover Ghadaffi wens ik niet verdraagzaam te zijn,
net zo min als jegens Henk van der.Meijden. Maar overigens is er
alle reden om het gevoel aan te kweken. Onverdraagzaamheid
uit zich soms kwaadaardig, een enkele keer alleen maar on
benullig. De bokser Bep van Klaveren is eens in de nor beland
omdat hij een gekleurde medemens (die hij niet persoonlijk
kende) op straat, in het voorbijgaan, voor "pijpie drop" uitmaak
te. Flauw, kinderachtig, niet boosaardig bedoeld, maar onvol
wassen.
Meestal uit de onverdraagzaamheid zich hatelijker, lelijker. Het
niet gunnen van een overwinning, het afdoen aan andermans
prestatie. Ik ken sportmensen die een tegenstander nooit goed
vinden presteren. Die geen respect opbrengen voorde ander,
omdat hij tot de tegenpartij behoort. De glorie van het eigen ik. Ik
ken ook topsporters, die --ondanks hun prestatiezucht, die in de
hogere regionen onvermijdelijk is wel degelijk waardering voor
de ander kunnen opbrengen. Toen vorig jaar de finale op Roland
Garros (Parijs) door Chris Evert-Lloyd was gewonnen en dus niet
door Martina Navratilova, stonden beiden met de armen om el
kaar te poseren voor de fotograven. Toen onlangs Edberg de
Australische titel won, kon Wilander daar vrede mee hebben,
want toevallig zijn zij vrienden. Het zou goed zijn, indien deze
uitzonderingen tot regel kunnen worden verheven.
Maar dat is een lange weg. Het is typerend voor de sport, dat de
regels die een hele of halve eeuw geleden zijn gemaakt, vaak
niet meer kloppen met die mensen die in 1986 spelen. "Spelen"
is trouwens een niet-adequaatwoord. "Presteren" klopt beter. In
het blad FIFA-News van de wereldvoetbalbond staat een artikel
van de voorzitter, Dr. Joao Havelange. Er boven staat "Het
gevecht voor eerlijk spel gaat verder." Een mooie, pakkende
kop -- maar wie vecht er eigenlijk?
Havelange uisluitend
met woorden. En de spelers gaan er in toenemende mate van uit,
dat alles mag zolang de scheidsrechter niet fluit, terwijl zij, ALS
de man fluit, hem belegeren met scheldwoorden en protesten.
Wij zijn allien schuldig: de spelers, die hun maatstaven geruis
loos verlegd hebben; de supporters, die hetzelfde deden, of uit
protest wegbleven en vervangen werden door ander publiek, dat
minder bezwaar tegen geweld had. De journalisten die snel
iemand "te week" vonden, hebben mee schuld. Wie predikt
verdraagzaamheid in de praktijk? Het lijkt een kansloze affaire.
En tóch moet er een eind komen aan de steeds groeiende onver
draagzaamheid.
burgemeester en wethouders van Moerkapelle;
gelet op artikel 24, tweede lid, onder c, van de Wet algemene
bepalingen milieuhygiëne;
maken bekend dat zij voornemens zijn om op de aanvraag van S.
Mok B.V., vooreen vergunning ingevolge de Hinderwet voor het
produceren, verpakken en bewaren van cosmetische artikelen,
gelegen aan de Zuidplasstraat 6 te Moerkapelle, positief te be
schikken onder voorschriften om gevaar, schade of hinder voor
de omgeving te ondervangen.
De ontwerp-beschikking, alsmede de aanvraag en andere ter
zake zijnde stukken, liggen op het gemeentehuis, Raadhuis
plein 1 ter inzage en wel tot 9 januari 1987 elke werkdag van
8.30 uur tot 12.00 uur en van 13.30 uur tot 15.30 uur.
Na deze datum tot het einde van de termijn waarbinnen beroep
kan worden ingesteld tegen het geven van de aangevraagde be
schikking, elke werkdag van 9.00 uur tot 12.00 uur.
De aanvrager alsmede degenen die bezwaren hebben inge
bracht naar aanleiding van de aanvraag en een ieder die aan
toont dat hij daartoe redelijkerwijs niet in staat is geweest, kun
nen tot bovengenoemde datum gemotiveerde schriftelijke be
zwaren inbrengen naar aanleiding van de ontwerp-beschikking.
Degene, die een bezwaarschrift indient kan verzoeken zijn per
soonlijke gegevens niet bekend te maken.
Een bezwaarschrift dient te worden gericht aan ons college.
Burgemeester en wethouders van Moerkapelle
de wethouders, de burgemeester
Jac. v.d. Spek a.W. Lips.
Met het oog op de komende
jaarwisseling en het daaraan
verbonden gebruik van vuur
werk, worden hieronder nog
eens de bepalingen genoemd
die in deze gemeente met be
trekking tot verkoop en afste
ken van vuurwerk gelden:
1De verkoop van vuurwerk
mag uitsluitend plaatsvin
den op de laatste twee
werkdagen van het jaar.
2. Vuurwerk mag slechts wor
den verkocht aan perso
nen van 18 jaar en ouder.
3. Uitsluitend tijdens de jaar
wisseling tussen 23.00 en
1.30 uur mag er vuurwerk
worden afgestoken.
4. Slechts tijdens de jaarwis
seling tussen 22.00 en
2.30 uur en tijdens het ver
voer van de winkel naar
huis is het toegestaan
vuurwerk bij zich te heb
ben.
Een ieder, maar vooral ouders
van opgroeiende jeugd, wordt
verzocht er op toe te zien dat
bovengenoemde punten wor
den nageleefd. De overlast,
welke ieder jaar weer wordt
veroorzaakt door het vroegtij
dig afsteken van vuurwerk zal
hiermee kunnen worden te
ruggebracht.
De politie zal tegen overtre
ders streng optreden.
Ook dit jaar zal de jaarwisse
ling vermoedelijkgevierd wor
den met het afschieten van
vuurwerk.
Helaas blijkt dit dan voor som
migen lieden gepaard te moe
ten gaan met enig vandalisme
Wat dit met vieren te maken
heeft ontgaat ons.
U kunt echter ook preventief
vandalisme voorkomen.
Brievenbussen blijken een
gewild object te zijn.
Voorkom schade hieraan en
haal de bus tijdens de jaar
wisseling binnen.
Burgemeester en wethou
ders van Moerkapelle maken
bekend dat de raad dezer ge
meente in zijn vergadering
van 16 december 1986 beslo
ten heeft dat in 1987
f16.380,-beschikbaar is voor
bijdragen aan eigenaren-be
woners voor de verbetering
van hun woningen.
Een ieder die een bijdrage
denkt te kunnen ontvangen
voor de verbetering van zijn
woning kan hierover nadere
informatie ontvangen ter ge
meentesecretarie op werkda
gen van 9.00-12.00 uur.
Burgemeester en wethou
ders van Moerkapelle,
de wethouder,
Jac. van der Spek.
de burgemeester,
A.W. Lips.
