Roemenië,
waar het leven
nog niet goed is...
DRUKKERIJ
ELGERSMA
Moerkapelle
degradeert niet!
ZOEKT U:
- computerpapier
- faxrollen
-computer-etiketten
Actie Woord en Daad
Moerkapelle op Koninginnedag
Hart voor Roemenië
Roemenië-reis - Medias: vlakbij Agnita
Via een Rode Kruispakket
5 Hulp gevraagd
Een
fnyBr,
reis van ca. 2500 km. naar Medias
|reis i|e Overnachting in pastorie
pnië,
Een onverwacht bezoek
Samen in de rij
Een prik met een scho
ne naald?
Emoties
Dank
Roemenië mag niet vergeten worden
dan bent u bij:
Dorpsstraat 62a - Zevenhuizen
Tel. 01802-2289
aan het juiste adres!!!
meensechtpaar uit Medias dat nieuwe Hollandse vrienden kreeg..
■zen- "Als er weer een voedselinzameling voor Roemnië gehouden
pen, zou dat zeer welkom zijn. De Roemeniërs dachten, toen er in
teen actie die op de t.v. uitgezonden werd, voor Roemenië gehouden
|daadwerkelijk voor hen wasDat er weer een stroom voedselpakketten
i. Echt duidelijk uit de verf is niet gekomen dat het ingezamelde geld
bojecten bestemd was. Jammer is het- en dat betreuren ook mensen
pRode kruis, die ik telefonisch van onze Roemeense contacten verteld
1, toen de voedselinzamelin eind december op gang was, er vanuit
eberichten klonken als zouden ze niet nodig geweest zijn. Niets is
frwaar. De Roemeniërs hebben het nog erbarmelijk slecht".
et woord is Nelly Kruger uit de Prins Clausstraat in Benthuizen. Zij is
1 aait nog in Roemenië geweest en maakte samen met haar man Detlef
met een jong echtpaar en hun kindje, dat in erbarmelijk slechte
ndigheden verkeerde; dat geschreeuwd had om baby-voeding en dat
'Kg, eerst via Roemenië-reister Corry Breedveld en een maand later
et echtpaar Kruger zelf.
moties wat gezakt zijn, wil mevrouw Kruger graag haar belevenissen
■Dorpskrant kwijt, temeer daar ze met meer dan grote belangstelling
ra® van de Moerkapellenaars in het Roemenië-konvooi, gelezen had,
maal van mevrouw Van der Ster en de dank die Corry Breedveld
®;Kn brief in de Dorpskrant overbracht. Laatstgenoemde reist ca.
per zes weken naar Roemenië en heeft dan een bestelbusje
omvol met hulpgoederen voor de Roemenen. Haar contacten, lopen
Pen en predikanten. Zij kent als geen ander in de regio, de plaatsen in
®ie, waar ze om hulp verlegen zitten en heeft zichal dan niet vergezeld
Mfman, tot doel gesteld deze mensen te helpen.... Nelly Kruger
haar voor het eerst op een avond van de Plattelandsvrouwen, een
Wen. Daarom zocht zij ook direct contact met haar, vroeg om advies
')na Corry tijdens haar reis begin maart, zijn gaan vergezellen, maar
"5 te overhaast
Kruger: Het begon met een voedselpakket dat ik op de Rode
Mn de Bijdorplaan in Zoetermeer afleverde. De mevrouw aldaar
eol ik een brief bij het pakket had gesloten. Ik ontkende dat. Op haar
heb ik gauw een ansichtkaart, die ik toevallig bij me had, gepakt,
"TOet in het Engels erop geschreven en ons adres. Wie schetst onze
en we op 16 januari een brief uit Roemenië kregen met de
lief d Se '1e'P.us we nee<^ babyfood?" Moet je voorstellen als wij
I naar Roemenië sturen dan duurt het vijf weken voordat deze op z'n
10 ls Andersom heb je binnen vijf dagen een brief terugHet pakket
11 H1 '^hek waar de voor ons toen nog onbekende Emil
iDah j ^es dagen erna kregen we dus deze brief. We zijn toen in
lyTS®™S saan verzamelen, werden gesteund door onze buren de
L met wie wij uiteindelijk dit gezinnetje adopteerden en ons
Wik? k 'an9ere termijn te helpen.
L ,en we de plaats op de kaart opMedias bleek vlak bij de plaats
Mr de Moerkapellenaars geweest waren: Agnita.
ward het pakket verzonden. Maar het blijkt nu nog niet
Uil I kregen weer een brief uit Medias om hulp. Omdat Corry
lïder richting Medias vertrok hebben we haar gevraagd om
Itouqkmeute nemen en bet gezinnetje te bezoeken. Toen ze na een
Ljj belde ze ons binnen een kwartier op met de mededelingen
Tenon aan9etroffen. Jonge mensen met een dochtertje van drie
ekbrachfK onverwarmde flat waar het vocht van de muren droop. In
Stoo|°. l vrouwtje de dagen en nachten door bij haar ouders waar
fWdan °n Worden, zodat ze alleen in het weekeinde als gezin bij elkaar
Ier ni t'i? 'n een k°ude flat. Het kindje had nauwelijks voedsel omdat
gezod uvoeden. Babykleding was er niet: het kind lag in doeken.
F®nda kinderkleding, plus de babyvoeding en verzorgingsmidde-
f /th 'n 9r°te erkentelijkheid aanvaard. Aan alles was gebrek.
L --rker van beroep had ernaast nog een baan in de fabriek.
eerste feiten die we hoorden. Direct heb ik met m'n man en
oen ?at te gaan doen. We zijn toen allerlei instanties af geweest
l'tr,'v.LaJ1' met bulp van particulieren e.d. werd dit een totaalbe-
Lt. d nonderd gulden. We kregen van mensen een prachtige box
Jocirj kinderstoel en nog meer kindermateriaal. Verder werd een
01 bovp u ,°''e-radiator aangeschaft, veel babyvoeding, nieuwe
enz „g voor man en vrouw, koffie thee, schuursponsjes,
deachterbk ^S'°'e-°m ze~ 9oederen te gaan brengen. We
uit onze Toyota Corolla en met veel stouwen ging alles
'een re kregen we hele goede tips en adviezen, die iedereen die
fteiWai t nalr Roemenië gaat ondernemen, goed in z'n oren dient
leming j'20 k ook ons, een dergelijke reis is best een hachelijke
r^adeu, |k(i®rl °nze visa gingen halen zag ik de Roemeense
Khtpn r bem toen gevraagd of we het risico liepen dat we
Ien hoesten betalen. Dat ontkende hij.
L mmikfo^ o^°n.^arVe waar we overnachtten bij een predikant
- u« peen vriend van het echtpaar Breedveld. Daar overnachtte
boord me 'n C'eze P'aats, ca. 169 kilometer van de grens met
en we dat het niet veilig was in het deel van Roemenië waar
we door moesten. In Tirgu Mures
waren onlusten uitgebroken. Daar
om besloten m'n man en de inwoner
van Ermelo samen, in onze auto,
naar Medias, zo n 310 km. over de
grens te gaan. Hij was uiteindelijk de
gids van m'n man en zo bereikten
beiden, zonder kleerscheuren op za
terdagavond 23 maart de flat van
Emil en Cosmina en baby Antonia.
Zij waren erg verbouwereerd hen te
zien. nog veel meer toen alle pakket
ten en dozen binnengesleept waren.
Er werd gehuild en gelachen en op
een tape werden de, in het Engels
gevoerde gesprekken, vastgelegd,
zodat ik deze 's-avonds laat, toen m'n
man, met het zweet in z'n handen en
een bonkend hart via onverlichte
wegen: een afstand van ruim 400 km
terugkeerde, kon horen. Daar klonk
ook een kreet of ik wilde komen:
"Please Nelly, come?" Toen ik die
kreet op het bandje hoorde besloten
we, zondagmorgen samen naar
Medias te gaan. M'n man moest,
omdat hij voor de tweede keer de
grens overging en het visum dat maar
één keer toestaat, een nieuw visum
kopen. Dat kreeg hij vlot, want op
ons dashboard lonkte een pakje siga
retten. Wat ons trof was de verbon
denheid van andere Roemenië-gan-
gers met hulpgoederen. We zagen ze
van allerlei nationaliteiten. Ook veel
Roemenen bedelend langs de weg.
Er wordt aangeraden niet te stoppen
want voor je het weet is je auto
leeg.... Dat had m'n man de vorige
dag dan ook niet gedaan... Onze
kennismaking was roerend. Ze wa
ren heel verbouwereerd dat m'n man
inderdaad mij was gaan halen. Toen
we binnenstapten was Emil net uit
bad gestapt, lag de hele kamer be
zaaid met pakketten en kleding,
kortom de emoties van al het gekre-
gene hadden ze nog niet verwerkt.
Twee dagen en twee nachten zijn we
bij hen gebleven. Ik heb Cosmina
veel moeten leren, maar ze was een
snelle leerlinge. Een pientere vrouw
die voor de geboorte van haar kind
secretaresse was geweest. Ik leerde
haar koffie zetten, met een schuur
sponsje omgaan, liga klaarmaken
met een vruchtenhapje en nog veel
meer. 's-Nachts sliepen we op de
bank in de kamer, waar het al aardig
warm geworden was dankzij de ka
chel. Je moet weten dat ze wel radia
toren hebben, maar die zijn niet
aangesloten.
En de andere morgen hebben we
samen in de rij gestaan: vier rijen dik,
voor een brood, dat Cosmina snel
wist te bemachtigen door voor te
dringen en te roepen "Hollanda",
waarvoor ik me diep schaamde. Ach
ze willen zo graag iets terug doen. Ze
wilde alles wel weggeven om iets
terug te doen. Nu pas hebben we
begrepen hoe weinig er te koop is in
Roemenië, hoe benzine nog steeds
nauwelijks verkrijgbaar is- wel voor
de buitenlanders- Gemerkt hoe vuil
de lucht is o.a. van de rubberfabriek
in het volgende plaatsje... Blij zijn de
Roemenen dat de politieke situatie
aanzienlijk veranderd is, anders had
den we nooit bij dit echtpaar op
bezoek gekund, maar er leeft onder
de bevolking toch nog een angst.
De gezondheidszorg is in Roemenië
wel redelijk waar het zuigelingenzorg
betreft: ook hier krijgen baby's ver
plicht DKTP-prikken. Ook de kleine
Antonia. Om ervan verzekerd te zijn
dat haar kindje tevens een echte
controlebeurt op het zuigelingenbu
reau kreeg nam ze een pak koffie
mee om die aan de arts te geven en
hij daardoor misschien ook wel een
schone injectienaald gebruikte
want... met diezelfde naald worden
zeker honderd baby's geprikt, tot
deze bot is... Geen wonder dat Aids
zich zo snel kon vermeerderen.Fijn
dat we elkaar goed konden verstaan,
al was ons Engels niet je van het...
We hadden zoveel te bepraten..Ook
Emil en m'n man.. Emil kon geen dag
vrijnemen. Hij moest noodgedwon
gen een hele week vrijnemen. Nu pas
begrijp ik waarom de mensen zo dol
zijn op chocolade en waarom het zo
voedzaam is, dat ook in Nederland de
behoefte eraan na de oorlog zo groot
was: er zit vitamine E in, wat ook in
tarwekiemolie zit... Ach er is in
Roemenië aan alles gebrek. Vlees is
er nauwelijks: op de markt zag ik
zegge en schrijve één kip. "Kun je
dan in Nederland meer kippen tege
lijk kopen?" vroeg Cosmina.
Ze rende, toen er een vrachtwagen
met flesjes limonade de straat inreed,
de deur uit en kwam triomfantelijk
met een flesje terug. Vies zoet spul.
speciaal voor mij, om iets terug te doen, zoals Emil voor m'n man bier
inschonk toen hij nog moest rijden... Alles wordt daar zelfgemaakt... ook
wijn..Het is of niet verkrijgbaar of veel te duur. Emil verdient 2000 lei. Neem
b.v. een babyhemdje dat kost 100 lei. een peuterpakje 350 lei en daarnaast
de hele dure levensmiddelen.De box. het bedje en de kinderstoel, daarvoor
zou Emil tien jaar hebben moeten werken..."
Mevrouw Kruger vertelt en vertelt, teveel om alles op te schrijven.Ook over
de terugreis, helemaal leeg, met alleen een puntzak snoep. Die kreeg een
Roemeense vrouw als aanvulling op de 500 lei, 100 tekort voor een
geborduurd kleedje, die, net als vele anderen langs de weg haar handwerken
verkocht....
Toen ze eenmaal de grens naar Hongarije over waren kregen ze om beurten
last van hun emoties....Daarom duurde het even voor deze Roemeense reis
verwerkt was en hadden ze hun twee zoons, de buren, familie, bekenden en
vrienden, veel te vertellen. Samen met de buren zijn ze nu al aan het bedenken
wat ze allemaal in het pakket zullen doen wat in oktober/november naar
Medias gaat. Inmiddels hebben ze al uitgebreide bedankpost uit Medias
ontvangen, is daar Pasen gevierd en vertellen Emil en Cosmina dat ze voor
het eerst een christelijke film op t.v. gezien hebben.... Binnenkort wordt er
in Roemenië een film over Holland vertoond. De Krugers hopen dat hun lieve
vriendendie ze ongetwijfeld volgend jaar weer hopen te bezoekendan zullen
kijken om een beetje een indruk te krijgen wat voor een land Holland is....
Tenslotte volgt hier nog een woord van dank van de families Kruger en V.d.
Struijs voor de spontane giften, acties die schoolkinderen in Zoetermeer
gehouden hebben en de geschenken.Dat ze op een goede plaats terecht
gekomen zijn is voor 100% zeker...
De conclusie van het echtpaar Kruger is dat Roemenië een mooi land is. Dat
het toeristisch aantrekkelijk is er voor mensen met durf mogelijkheden zijn
opdat de akker-en landbouw nieuw leven ingeblazen kan worden zodat het
econmoisch beter gaat. De verwachting is dat dit stapje voor stapje gebeurt.
Om de Roemenen intussen geen honger te laten lijden is hulp uit het
buitenland voorlopig nog een vereiste...
Wie meer wil weten over Roemenië kan het echtpaar Kruger bellen tel. 079-
31 32 37.
Moerkapelle - De actie van Woord en Daad in Moerkapelle op Koninginne
dag heeft het verrassende bedrag van f 8.581,- opgebracht.
De organisatie is heel tevreden over dit mooie resultaat.
Schaakclub Moerkapelle is vanuit een schijnbaar kansloze situatie teruggeko
men in een middenmootpositie van de promotieklasse. Daarmee blijft deze
de hoogst spelende vereniging in de Goudse regio.
In de laatste wedstrijd werden de reserves van Krimpen a.d. IJssel nipt
teruggewezen met 4 1/2 - 3 1/2De wedstrijd begon slecht, want Wim Vroe-
gindeweij gaf in de opening een stuk en een pion cadeau. Hij bewees echter
over de juiste mentaliteit te beschikken en vocht door. Hij wist het zijn
nonchalant spelende tegenstander zo moeilijk te maken, dat deze in een
matnet verzeild raakte: 1-0. Ben van Geffen moest in remise berusten tegen
een tegenstander die alles afruildeEvenals de degelijk spelende Dick Bacdie
op een soortgelijke opponent stuitte. Helaas wilde Kees van Vuuren iets
teveel van zijn stelling en zo was de stand weer gelijk.
In de tweede zitting wist Gerard van Ommeren zijn iets betere stelling te
winnen van de, in de regio gevreesde, Menno Ploeger. Wim Stange liet ook
deze avond weer zijn klasse zien. De topscorer van dit seizoen heeft in deze
wedstrijd een uiterst belangrijk punt gescoord. Hierop besloot Wouter Vroe-
gindeweij zijn iets betere stand remise te geven, omdat zijn broer Maarten het
niet bol kon werken tegen het Krimpense geweld. Door deze uitslag haalde
Moerkapelle 9 matchpunten uit 9 wedstrijden. Net genoeg om niet te
degraderen, omdat er door de versterkte degradatie maar liefst 4 teams
degradeerden. De degradanten zijn: Schiedam, Messemaker, Volmac en
Charlois Europoort. De eindstand in de promotieklasse is
1 RSR Ivoren Toren 1 9-15; 2. Sliedrecht 1 9-13; 3. Sha Mata 1 9-11; 4.
Capelle a.d. IJssel 2 9-10; 5. Krimpen a.d. IJssel 2 9-10; 6. Moerkapelle 1
9-9; 7. Charlois Europoort 3 9 9-8; 8. Volmac 4 9-7; 9. Messemaker 1 9-
5; 10. HZP Schiedam 1 9-2.
