Intwikkelingssamenwerking
in Waddinxveen een begrip
Wetenswaar
digheden
Samenvatting:
•^bjkf ek) en de ICC0
ldehandatse •ln plaatsvan
*MI t
Inxveen- Daar waar Zevenhuizen begonnen is met het in het leven roepen van een 'stuurgroep ontwikkelings-
enwerking' en vervolgens een openbare avond hield om het 'strategie -en werkplan' te presenteren, kan
nxveen. dat als voorbeeld dient, spreken over een jarenlange ervaring in "ontwikkelingssamenwerking".
Derde lustrum
far wordt het derde lu-
Lgevierd van de "Kern-
Jp Ontwikkelingssamen-
Kng Waddinxveen".
Maddinxveen koos voor
■vorm van ontwikkelings-
[inwerking die erop ge-
is om de inwoners be
lle maken van ontwikke-
isamenwerking.
keiaak zagen wij primair
joorlichting en het laten
■stoorden van de bevol-
I. maar daarnaast zijn wij
^financiële hulp gaan bie-
laaneen bepaald project.
Tiddels hebben we ons
\le project al", vertelt
JaKrösschell.
leeft, vanwege haar erva-
1 in de Waddinxveense
jmgroep Ontwikkelings-
lenwerking" ook zitting in
Zevpnhuizense "stuur-
igens is Emka niet de
Ie met ervaring in het
letten van een dergelijke
lep. Zevenhuizens burge-
kster Anne van Gent was
11975, toen als wethouder van
Kdinxveen, eveneens betrokken
Ie oprichting van de Waddinx-
pe'kerngroep".
gemeenteraad nam het initiatief
Mie zelf aan ontwikkelingssa-
■werking gaan doen. Algauw
pdat zoiets een breder draagvlak
Ij heeft en werd de bevolking
I betrokken. Zo leverde iedere
me groepering drie mensen.
Ihadden vier politieke groeperin-
l dus betekende dat 12 leden plus
fjjuder Van Gent, die voorzitter
[d 'Thans ook voorzitter van de
piuizense Stuurgroep Ontwik-
tesamenwerking)
I steeds heeft de kerngroep een
lelijke pluriforme samenstelling,
fis echter niet alleen meer sa-
JWeld uit afgevaardigden uit de
pek, maar tevens hebben mens-
•r zitting in vanuit hun levensbe-
ouwing. Het aantal is vermeer-
Jdtot 20".
r°uw Corrie Smallegange, twee
lp de oprichting van de Kern-
P Waddinxveen, vertelt dat nu,
jaren voorzitterschap van
lp,, Kraaijestein, wethouder
I311 Schie deze taak heeft.
Project
J°® Krösschelh'Tn 1975 zijn
'Wen geboren en begin 1976
een plan opgesteld dat niet
^voorlichting en bewustwor-
zoogde, maar ook (voor lange-
een financiële bijdrage aan
Wet wilde geven.
'dek na'siev°c""lichtinggeeft
LÏÏ. ,s bewust wil maken
ontwikkelingshulp, dan moet er
P °ject gekozen worden. We
even geaarzeld via welke
e we een project zouden
maar we hebben voor de
T?eutrale gekozen. Ook de
keer.
L!.van organisaties, zoals
L. ,d ,jvos (Humanistisch), de
Torna
lottin n,1~0ma" in Burkina Faso
I HPf PPer Volta) leek ons wel
j;nVi as een landbouwproject:
is agrarisch: heeft
aaru» w" ^'er 's vee' water
Li Dn s weinig water. Hier is veel
e" daar was schaarsteTorna
rTnL3lomeraat van zon 86
ïhelnor,e.rzett'n9en wilden
len aan .een 'andbouw-pro-
ichton^j Sebeurd. Dit was
fezej? erwijs aan de boeren,
fei- 0l'nLSmaa^enmetdenieu-
!minp„ .mest'ngstechnieken.
'«igebmiu? idiVascentrum leer-
lr °SentrJr ma j®" Van Ploe3jes
s te doen.
I ""nxveensg vrijwilligster
de e Mleneke
Petreano6 PcHlikatie over ons
Pe als ,erde een Waddinxveen-
T WerklS '19?ter van de Katho-
Perkte m ogeren dat sa"
pe VrrS de Stichting Neder-
r Wl'ligers. van .1968 jQt
halverwege 1970 Torna had ge
werkt, nl. Mieneke v.d. Lans toen
nog Mieneke Bunnik. Wat bleek het
project dat wij gingen steunen was
opgezet door éne pater Renders en
dr. Jan Broekhuyse.
Mieneke was daar als verpleegkundi
ge werkzaam, na eerst een half jaar
als au pair in Parijs gewerkt te hebben
en zodoende het Frans beter te be
heersen. Vervolgens werkte ze enke
le maanden in het Rotterdamse
Havenziekenhuis waar ze een cursus
tropische gezondheidsleer volgde.
Daarna kreeg ze nog een drie maan
den durende opleiding vaan het
Tropeninstituut waarna ze in mei
1968 in Torna in Boven Volta aan
kwam.
Ze ging in teamverband, met land
bouwkundigen, bouwkundigen,
huishoudkundigen en een collega
verpleegster. Hun taak was gericht
op gezondheidszorg. Later gingen ze
ook kookdemonstraties geven om de
mensen gevarieerder te leren eten.
Toen ze in 1973 met haar echtge
noot als toerist Torna bezocht, con
stateerde ze met verbazing dat vooral
de landbouw goed op gang gekomen
was.
Zij wist dan ook dat, voor de verbete
ring van de oogst, het nodig was dat
er produktiever gewerkt werd.... En
zo gebeurde...dankzij vele vrijwilli
gers, organisaties als Novib en SNV,
maar ook dankzij de gemeente
Waddinxveen en haar inwoners.
Schrijfcontact
"We hebben nog steeds een band
met Torna, echter financieel niet
meer, ze zijn daar zelfstandig. Wel
worden er nog schrijfcontacten on
derhouden.
Leuk is het dan als je later hoort dat
er in Zevenhuizen een echtpaar
woont dat ook in Burkina Faso ge
werkt heeft, nl. Franka van Dun en
Martin v.d. Linde. Hij gaf daar leiding
aan de vrijwilligers van de SNV. Zij
beiden zijn daar vijf jaar geleden
vandaan gekomen en konden beves
tigen dat er veel tot stand is gekomen
en de bevolking zelf het project over
genomen heeft. Beiden kennen de
situatie in de Sahel-landen op hun
duimpje.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat
zij, gezien hun jarenlange ervaring,
ook zitting kregen in de pas opge
richte "Stuurgroep Ontwikkelingssa
menwerking Zevenhuizen".
Strategie in Waddinxveen
Emka en Corrie en zeker ook Noort
je Meskers, die helaas door ziekte
niet bij ons gesprek aanwezig kon
zijn, doch die net als beide anderen
ook de voorlichtingsavond in Zeven
huizen bijwoonde, achten het een
noodzaak dat de bevolking bij ont
wikkelingswerk betrokken wordt.
Praktisch gezien hoort daar een
project bij.
"Bij ons was dat gelijk al goed met
Mieneke v.d. Lans, die gewapend
met eigen dia's van de lokale situatie
die zij in Burkina Faso meemaakte,
langs de scholen ging. Ze bezocht
vrouwenverenigingen enz. Daar-
naast werd er veel in de pers over
geschreven. Zo kregen de Waddinx-
veners in eerste instantie, zonder dat
er een aanslag op hun portemonnee
gedaan werd, informatie over Torna.
Vaak gebeurt het dat er direct al om
geld aangeklopt wordt op een soort
afkoopmanier. Mensen zijn best
bereid om direct iets te geven onder
het motto 'voor die zielige mensen'
en zijn er dan verder niet bij betrok
ken: ze zijn er van af. Juist het inle
vingsproces kost veel tijd.
Vooral als je met een organisatie als
de Novib werkt weet je dat jouw
project een kans van slagen heeft
omdat er niet alleen met geld, maar
vooral stimulerend en adviserend in
een Derde Wereldland wordt ge
werkt.
Lima
Toen Toma onze aandacht niet hele
maal meer nodig had hebben we een
tweede project gekozen. Nu geen
landbouwproject, maar een steden-
project. In overleg met de Novib
kozen we voor een stadsproject in
Lima, Peru: een werkgelegenheid
sproject. In 1980 kwam dat moei
zaam op gang. Heel belangrijk in
deze grote wereldstad met 7 miljoen
inwoners op een totaal van 20 mil
joen dat 38 maal zo groot is als
Nederland, is de werkgelegenheid.
De mensen moeten een bron van
inkomsten hebben. Daarom worden
er daar door het CIDIAG tal van
cursussen gegeven, o.a. boekhou
den om zo ook financieel een eigen
zaak te kunnen runnen. Het is een
erg arme stad, maar de schoolgaan
de kinderen hoeven daar geen hon
ger te lijden want de burgemeester
van Lima heeft ervoor gezorgd dat 1
miljoen kinderen in ieder geval dage
lijks één beker melk per dag krijgen
(dat wil nog niet zeggen dat alle kin
deren uit de stad daarin delen)
In de stad Lima valt het analfabetis
me reuze mee, slechts 10%. Vera
Gianotten zei vorige week maandag
op de avond in Zevenhuizen dat de
platelandsbevolking grotendeels
analfabeet is, maar het landsgemid-
delde is 20%. Men is daar dan ook
trots op. Wel is er, vanwege de infla
tie van 2700% per jaar, grote armoe
de. Mensen hebben geen geld om
voedsel te kopen. In samenwerking
met CIDLAG zijn er Volkskeukens
opgezet. Gezamenlijk maaltijden
koken is goedkoper"
Corrie Smallegange is één van de vijf
kemgroepleden die met de wethou
der in 1985, (net als de anderen op
eigen kosten) 14 dagen in Lima is
geweest om hun Novib-project in
samenwerking met Cidiag (de Pe
ruaanse hulp-organisatie) met eigen
ogen te gaan bekijken.
(Inmiddels is hulpverlening door bui
tenlandse organisaties op het platte
land nauwelijks meer mogelijk van
wege de guerilla-beweging 'het lich
tend pad', die er een soort
vreemdelingenhaat op na
houdt en in dorpen die
contacten met buitenlan
ders onderhouden goed
hebben huis-gehouden.)
Van het bezoek aan Lima is
door de groep een boeiende
dia-serie gemaakt zodat de
Waddinxveense bevolking
hun project met de ogen
van de leden van de kern
groep hebben gezien.
"We zijn vrouwenverenigin
gen af geweest, wijkvereni-
gingen en scholen. Men
toonde zich zeer geïnteres
seerd, net zoals Waddinxv
een belangstelt in de krante
artikelen die over onze pro
jecten verschijnen." Daar
door werden sponsorlopen
gehouden, Bazars en ande
re acties, zonder dat de
kerngroep daar om vroeg.
Financiën
De gemeente Waddinxveen
jMR J heeft voor Ontwikkelings-
samenwerking f 2,20 per
inwoner over, hetgeen
neerkomt op ca. f
55.000,—per jaar. Dat geld krijgt de
kerngroep om haar activiteiten te be
kostigen: vergaderingen en werkkos-
ten. Na aftrek van de kosten wordt
het resterende bedrag, vermeerderd
met de opbrengst van acties die
plaatselijk gehouden zijn,
donaties,jaarlijks overgemaakt naar
de Novib, ter besteding van het Wad
dinxveense werkgelegenheidspro-
ject in Lima e.a. Dat bedrag varieert,
maar is jaarlijks toch rond de zestig
duizend gulden.
"In feite hebben we twee poten. De
éne is die van bewustwording en de
andere is het financiële. Wat de be
volking geeft wordt in z'n totaliteit
overgemaakt voor het doel".
Tot voor twee jaar, hield de kern
groep jaarlijks een collecte, die zo'n f
7.000,opbracht.
Thans verspreiden ze fraaie folders
waarop een postgirorekening ver
meld staat. D.m.v. een invulstrook
kan men zich bereid verklaren geld
over te willen maken, - meer infor
matie vragen- of zich aanbieden om
mee te werken. Menigeen maakt
spontaan een gift over, maar er zijn
ook mensen die zich dat voornemen
maar domweg vergeten...
"Donateurs krijgen tweemaal per
jaar een informatiebulletin en jaar
lijks het jaarverslag. Zij zijn erg en
thousiast.
De scholen krijgen elk zo'n ca. drie
maal per jaar een eigen krantje
waaraan ca. 10 kinderen van de
diverse scholen zelf meewerken",
vertelt Corrie.
Beide dames hopen dat de gemeen
te Zevenhuizen, als er straks voor een
project gekozen gaat worden, ook
enthousiast wordt om met de mens
en in dat verre Derde Wereld land,
samen te gaan werken, zodat het
geen éénrichtingsverkeer wordt.
Juist daarom heet het ook geen
'ontwikkelingshulp', maar "ontwik
kelingssamenwerking. Iets wat bur
gemeester H.V. van Walsum van
Delft, tijdens de avond in Zevenhui
zen ook benadrukte.
De belangstelling van inwoners van
Zevenhuizen moet gewekt worden
voor die "verre buur", onder het
motto dat Waddinxveen op de huis-
aan-huis-folder afdrukte:
U heeft meer buren dan u denkt!
Ontwikkelingssamenwer
king was tot 1975 een
zaak van de landelijke
overheid.
Toen de gemeente Waddinxveen in
1975 zich ging bezig houden met ont
wikkelingssamenwerking was ze één
van de eerste gemeenten die hiervoor
geld op de begroting reserveerde.
Inmiddels zijn ongeveer 350 gemeen
ten op één of andere manier bezig met
ontwikkelingssamenwerking, waarbij
vooral de laatste jaren een grote toena
me te zien valt.
Lustrum
Omdat de kerngroep ontwikkelingssa
menwerking Waddinxveen dit jaar 15
jaar bestaat, is minister jan pronk uitge
nodigd om op 10 november naar Wad
dinxveen te komen en te praten over de
beleidsnotitie "ontwikkelingssamen
werking in de jaren '90".
Lima-weg
Wist u datWaddinxveen een weg
heeft die genoemd is naar de plaats van
het project? Limaweg!
Binnenkort komt er haaks op deze weg
de Tomaweg.
Wist u dat... CIDIAG een Peruaanse
organisatie is die met de Novib samen
werkt en nog een 40-tal andere zelfbes
tuursbedrijven in Lima steunt met scho
ling, technische en juridische hulp,
zoals een meubelfabriekje, een bakker,
een confectiebedrijf en een glasfabriek.
Hierdoor behouden 4.500 mensen
werk en inkomen en komt er bij
20.000 mensen (werkers en familie
eten op tafel.
En dat is geweldig belangrijk voor de
mensen in Lima, waar de werkloosheid
hoog is en uitkeringen niet bestaan.
Waddinxveen ondersteunt dit project
moreel en financieel.
Wist u dat... de Waddinxveense jeugd
in 1988 deelnam aan een "krotten
bouwdag". Zij maakten bouwsels van
pallets, hout, jute zakken en karton.
Toen een zgn. "grootgrondbezitter" de
kinderen kwam 'wegjagen', werd na
intensief overleg besloten de krotten op
te ruimen en dat de kinderen ergens
anders opnieuw mochten gaan bou
wen.
Een Afrikaan in Waddinxveen
Philip Ki was in 1986 in Waddinxveen
op bezoek. Hij kwam uit Torna, Burki
na Faso, de plaats die door Waddinxv
een ondersteund werd. Hij zei: "Wat
werken die mensen hier allemaal kei
hard. Wanneer hebben ze eigenlijk tijd
om in de zon te zitten?"
Toen hij de koeien zag zei hij:"dat
moest m'n moeder eens zien".
Hij was door de Novib uitgenodigd om
deel te nemen aan een congres dat in
Nederland plaatsvond,
Een Peruaanse in Waddinxveen
Blanca Beltran uit Lima ze bezocht een
Waddinxveense school De kinderen
hadden tekeningen voor haar ge
maakt. Die heeft ze meegenomen naar
Lima. Voor een groep vrouwen heeft
ze 's-avonds in het Vrouwenhuis "De
Vlieger" boeiend verteld over de volks
keukens in de sloppenwijken van Lima.
Ze zei na afloop van het bezoek: "men
had mij gewaarschuwd voor de koude
in jullie land. Ik heb louter warmte
^ontvangen".
WADDINXVEEJ
Wat doet de Kerngroep
Waddinxveen?
"We richten ons o.m. op het moreel
en finaniceel ondersteunen van
mensen in projecten in de Derde
Wereld.
Minstens zo belangrijk voor de kern
groep is de Waddinxveners kennis te
laten maken met die Derde Wereld
en met de moed en het doorzettings
vermogen van de mensen daar.
De kerngroep geeft voorlichtintfover
de Derde Wereld in het algemeen en
over de projecten in het bijzonder.
We publiceren in de plaatselijke pers
en zijn te horen op de lokale radio.
Bij diverse manifestaties zijn we met
een kraam aanwezig. We verzorgen
lesbrieven en maken huis-aan-huis
publikaties, informatiebladen en
schoolkrachten voor het basisonder
wijs over de projecten. Ook exposi
ties, acties op scholen en het organi
seren van een openbare avond over
een thema uit de Derde Wereld ho
ren bij onze activiteiten", aldus een
citaat uit een huis-aan-huis circulaire.