Intwikkelingssamenwerking in Waddinxveen een begrip Wetenswaar digheden Samenvatting: •^bjkf ek) en de ICC0 ldehandatse •ln plaatsvan *MI t Inxveen- Daar waar Zevenhuizen begonnen is met het in het leven roepen van een 'stuurgroep ontwikkelings- enwerking' en vervolgens een openbare avond hield om het 'strategie -en werkplan' te presenteren, kan nxveen. dat als voorbeeld dient, spreken over een jarenlange ervaring in "ontwikkelingssamenwerking". Derde lustrum far wordt het derde lu- Lgevierd van de "Kern- Jp Ontwikkelingssamen- Kng Waddinxveen". Maddinxveen koos voor ■vorm van ontwikkelings- [inwerking die erop ge- is om de inwoners be lle maken van ontwikke- isamenwerking. keiaak zagen wij primair joorlichting en het laten ■stoorden van de bevol- I. maar daarnaast zijn wij ^financiële hulp gaan bie- laaneen bepaald project. Tiddels hebben we ons \le project al", vertelt JaKrösschell. leeft, vanwege haar erva- 1 in de Waddinxveense jmgroep Ontwikkelings- lenwerking" ook zitting in Zevpnhuizense "stuur- igens is Emka niet de Ie met ervaring in het letten van een dergelijke lep. Zevenhuizens burge- kster Anne van Gent was 11975, toen als wethouder van Kdinxveen, eveneens betrokken Ie oprichting van de Waddinx- pe'kerngroep". gemeenteraad nam het initiatief Mie zelf aan ontwikkelingssa- ■werking gaan doen. Algauw pdat zoiets een breder draagvlak Ij heeft en werd de bevolking I betrokken. Zo leverde iedere me groepering drie mensen. Ihadden vier politieke groeperin- l dus betekende dat 12 leden plus fjjuder Van Gent, die voorzitter [d 'Thans ook voorzitter van de piuizense Stuurgroep Ontwik- tesamenwerking) I steeds heeft de kerngroep een lelijke pluriforme samenstelling, fis echter niet alleen meer sa- JWeld uit afgevaardigden uit de pek, maar tevens hebben mens- •r zitting in vanuit hun levensbe- ouwing. Het aantal is vermeer- Jdtot 20". r°uw Corrie Smallegange, twee lp de oprichting van de Kern- P Waddinxveen, vertelt dat nu, jaren voorzitterschap van lp,, Kraaijestein, wethouder I311 Schie deze taak heeft. Project J°® Krösschelh'Tn 1975 zijn 'Wen geboren en begin 1976 een plan opgesteld dat niet ^voorlichting en bewustwor- zoogde, maar ook (voor lange- een financiële bijdrage aan Wet wilde geven. 'dek na'siev°c""lichtinggeeft LÏÏ. ,s bewust wil maken ontwikkelingshulp, dan moet er P °ject gekozen worden. We even geaarzeld via welke e we een project zouden maar we hebben voor de T?eutrale gekozen. Ook de keer. L!.van organisaties, zoals L. ,d ,jvos (Humanistisch), de Torna lottin n,1~0ma" in Burkina Faso I HPf PPer Volta) leek ons wel j;nVi as een landbouwproject: is agrarisch: heeft aaru» w" ^'er 's vee' water Li Dn s weinig water. Hier is veel e" daar was schaarsteTorna rTnL3lomeraat van zon 86 ïhelnor,e.rzett'n9en wilden len aan .een 'andbouw-pro- ichton^j Sebeurd. Dit was fezej? erwijs aan de boeren, fei- 0l'nLSmaa^enmetdenieu- !minp„ .mest'ngstechnieken. '«igebmiu? idiVascentrum leer- lr °SentrJr ma j®" Van Ploe3jes s te doen. I ""nxveensg vrijwilligster de e Mleneke Petreano6 PcHlikatie over ons Pe als ,erde een Waddinxveen- T WerklS '19?ter van de Katho- Perkte m ogeren dat sa" pe VrrS de Stichting Neder- r Wl'ligers. van .1968 jQt halverwege 1970 Torna had ge werkt, nl. Mieneke v.d. Lans toen nog Mieneke Bunnik. Wat bleek het project dat wij gingen steunen was opgezet door éne pater Renders en dr. Jan Broekhuyse. Mieneke was daar als verpleegkundi ge werkzaam, na eerst een half jaar als au pair in Parijs gewerkt te hebben en zodoende het Frans beter te be heersen. Vervolgens werkte ze enke le maanden in het Rotterdamse Havenziekenhuis waar ze een cursus tropische gezondheidsleer volgde. Daarna kreeg ze nog een drie maan den durende opleiding vaan het Tropeninstituut waarna ze in mei 1968 in Torna in Boven Volta aan kwam. Ze ging in teamverband, met land bouwkundigen, bouwkundigen, huishoudkundigen en een collega verpleegster. Hun taak was gericht op gezondheidszorg. Later gingen ze ook kookdemonstraties geven om de mensen gevarieerder te leren eten. Toen ze in 1973 met haar echtge noot als toerist Torna bezocht, con stateerde ze met verbazing dat vooral de landbouw goed op gang gekomen was. Zij wist dan ook dat, voor de verbete ring van de oogst, het nodig was dat er produktiever gewerkt werd.... En zo gebeurde...dankzij vele vrijwilli gers, organisaties als Novib en SNV, maar ook dankzij de gemeente Waddinxveen en haar inwoners. Schrijfcontact "We hebben nog steeds een band met Torna, echter financieel niet meer, ze zijn daar zelfstandig. Wel worden er nog schrijfcontacten on derhouden. Leuk is het dan als je later hoort dat er in Zevenhuizen een echtpaar woont dat ook in Burkina Faso ge werkt heeft, nl. Franka van Dun en Martin v.d. Linde. Hij gaf daar leiding aan de vrijwilligers van de SNV. Zij beiden zijn daar vijf jaar geleden vandaan gekomen en konden beves tigen dat er veel tot stand is gekomen en de bevolking zelf het project over genomen heeft. Beiden kennen de situatie in de Sahel-landen op hun duimpje. Het is dan ook niet verwonderlijk dat zij, gezien hun jarenlange ervaring, ook zitting kregen in de pas opge richte "Stuurgroep Ontwikkelingssa menwerking Zevenhuizen". Strategie in Waddinxveen Emka en Corrie en zeker ook Noort je Meskers, die helaas door ziekte niet bij ons gesprek aanwezig kon zijn, doch die net als beide anderen ook de voorlichtingsavond in Zeven huizen bijwoonde, achten het een noodzaak dat de bevolking bij ont wikkelingswerk betrokken wordt. Praktisch gezien hoort daar een project bij. "Bij ons was dat gelijk al goed met Mieneke v.d. Lans, die gewapend met eigen dia's van de lokale situatie die zij in Burkina Faso meemaakte, langs de scholen ging. Ze bezocht vrouwenverenigingen enz. Daar- naast werd er veel in de pers over geschreven. Zo kregen de Waddinx- veners in eerste instantie, zonder dat er een aanslag op hun portemonnee gedaan werd, informatie over Torna. Vaak gebeurt het dat er direct al om geld aangeklopt wordt op een soort afkoopmanier. Mensen zijn best bereid om direct iets te geven onder het motto 'voor die zielige mensen' en zijn er dan verder niet bij betrok ken: ze zijn er van af. Juist het inle vingsproces kost veel tijd. Vooral als je met een organisatie als de Novib werkt weet je dat jouw project een kans van slagen heeft omdat er niet alleen met geld, maar vooral stimulerend en adviserend in een Derde Wereldland wordt ge werkt. Lima Toen Toma onze aandacht niet hele maal meer nodig had hebben we een tweede project gekozen. Nu geen landbouwproject, maar een steden- project. In overleg met de Novib kozen we voor een stadsproject in Lima, Peru: een werkgelegenheid sproject. In 1980 kwam dat moei zaam op gang. Heel belangrijk in deze grote wereldstad met 7 miljoen inwoners op een totaal van 20 mil joen dat 38 maal zo groot is als Nederland, is de werkgelegenheid. De mensen moeten een bron van inkomsten hebben. Daarom worden er daar door het CIDIAG tal van cursussen gegeven, o.a. boekhou den om zo ook financieel een eigen zaak te kunnen runnen. Het is een erg arme stad, maar de schoolgaan de kinderen hoeven daar geen hon ger te lijden want de burgemeester van Lima heeft ervoor gezorgd dat 1 miljoen kinderen in ieder geval dage lijks één beker melk per dag krijgen (dat wil nog niet zeggen dat alle kin deren uit de stad daarin delen) In de stad Lima valt het analfabetis me reuze mee, slechts 10%. Vera Gianotten zei vorige week maandag op de avond in Zevenhuizen dat de platelandsbevolking grotendeels analfabeet is, maar het landsgemid- delde is 20%. Men is daar dan ook trots op. Wel is er, vanwege de infla tie van 2700% per jaar, grote armoe de. Mensen hebben geen geld om voedsel te kopen. In samenwerking met CIDLAG zijn er Volkskeukens opgezet. Gezamenlijk maaltijden koken is goedkoper" Corrie Smallegange is één van de vijf kemgroepleden die met de wethou der in 1985, (net als de anderen op eigen kosten) 14 dagen in Lima is geweest om hun Novib-project in samenwerking met Cidiag (de Pe ruaanse hulp-organisatie) met eigen ogen te gaan bekijken. (Inmiddels is hulpverlening door bui tenlandse organisaties op het platte land nauwelijks meer mogelijk van wege de guerilla-beweging 'het lich tend pad', die er een soort vreemdelingenhaat op na houdt en in dorpen die contacten met buitenlan ders onderhouden goed hebben huis-gehouden.) Van het bezoek aan Lima is door de groep een boeiende dia-serie gemaakt zodat de Waddinxveense bevolking hun project met de ogen van de leden van de kern groep hebben gezien. "We zijn vrouwenverenigin gen af geweest, wijkvereni- gingen en scholen. Men toonde zich zeer geïnteres seerd, net zoals Waddinxv een belangstelt in de krante artikelen die over onze pro jecten verschijnen." Daar door werden sponsorlopen gehouden, Bazars en ande re acties, zonder dat de kerngroep daar om vroeg. Financiën De gemeente Waddinxveen jMR J heeft voor Ontwikkelings- samenwerking f 2,20 per inwoner over, hetgeen neerkomt op ca. f 55.000,—per jaar. Dat geld krijgt de kerngroep om haar activiteiten te be kostigen: vergaderingen en werkkos- ten. Na aftrek van de kosten wordt het resterende bedrag, vermeerderd met de opbrengst van acties die plaatselijk gehouden zijn, donaties,jaarlijks overgemaakt naar de Novib, ter besteding van het Wad dinxveense werkgelegenheidspro- ject in Lima e.a. Dat bedrag varieert, maar is jaarlijks toch rond de zestig duizend gulden. "In feite hebben we twee poten. De éne is die van bewustwording en de andere is het financiële. Wat de be volking geeft wordt in z'n totaliteit overgemaakt voor het doel". Tot voor twee jaar, hield de kern groep jaarlijks een collecte, die zo'n f 7.000,opbracht. Thans verspreiden ze fraaie folders waarop een postgirorekening ver meld staat. D.m.v. een invulstrook kan men zich bereid verklaren geld over te willen maken, - meer infor matie vragen- of zich aanbieden om mee te werken. Menigeen maakt spontaan een gift over, maar er zijn ook mensen die zich dat voornemen maar domweg vergeten... "Donateurs krijgen tweemaal per jaar een informatiebulletin en jaar lijks het jaarverslag. Zij zijn erg en thousiast. De scholen krijgen elk zo'n ca. drie maal per jaar een eigen krantje waaraan ca. 10 kinderen van de diverse scholen zelf meewerken", vertelt Corrie. Beide dames hopen dat de gemeen te Zevenhuizen, als er straks voor een project gekozen gaat worden, ook enthousiast wordt om met de mens en in dat verre Derde Wereld land, samen te gaan werken, zodat het geen éénrichtingsverkeer wordt. Juist daarom heet het ook geen 'ontwikkelingshulp', maar "ontwik kelingssamenwerking. Iets wat bur gemeester H.V. van Walsum van Delft, tijdens de avond in Zevenhui zen ook benadrukte. De belangstelling van inwoners van Zevenhuizen moet gewekt worden voor die "verre buur", onder het motto dat Waddinxveen op de huis- aan-huis-folder afdrukte: U heeft meer buren dan u denkt! Ontwikkelingssamenwer king was tot 1975 een zaak van de landelijke overheid. Toen de gemeente Waddinxveen in 1975 zich ging bezig houden met ont wikkelingssamenwerking was ze één van de eerste gemeenten die hiervoor geld op de begroting reserveerde. Inmiddels zijn ongeveer 350 gemeen ten op één of andere manier bezig met ontwikkelingssamenwerking, waarbij vooral de laatste jaren een grote toena me te zien valt. Lustrum Omdat de kerngroep ontwikkelingssa menwerking Waddinxveen dit jaar 15 jaar bestaat, is minister jan pronk uitge nodigd om op 10 november naar Wad dinxveen te komen en te praten over de beleidsnotitie "ontwikkelingssamen werking in de jaren '90". Lima-weg Wist u datWaddinxveen een weg heeft die genoemd is naar de plaats van het project? Limaweg! Binnenkort komt er haaks op deze weg de Tomaweg. Wist u dat... CIDIAG een Peruaanse organisatie is die met de Novib samen werkt en nog een 40-tal andere zelfbes tuursbedrijven in Lima steunt met scho ling, technische en juridische hulp, zoals een meubelfabriekje, een bakker, een confectiebedrijf en een glasfabriek. Hierdoor behouden 4.500 mensen werk en inkomen en komt er bij 20.000 mensen (werkers en familie eten op tafel. En dat is geweldig belangrijk voor de mensen in Lima, waar de werkloosheid hoog is en uitkeringen niet bestaan. Waddinxveen ondersteunt dit project moreel en financieel. Wist u dat... de Waddinxveense jeugd in 1988 deelnam aan een "krotten bouwdag". Zij maakten bouwsels van pallets, hout, jute zakken en karton. Toen een zgn. "grootgrondbezitter" de kinderen kwam 'wegjagen', werd na intensief overleg besloten de krotten op te ruimen en dat de kinderen ergens anders opnieuw mochten gaan bou wen. Een Afrikaan in Waddinxveen Philip Ki was in 1986 in Waddinxveen op bezoek. Hij kwam uit Torna, Burki na Faso, de plaats die door Waddinxv een ondersteund werd. Hij zei: "Wat werken die mensen hier allemaal kei hard. Wanneer hebben ze eigenlijk tijd om in de zon te zitten?" Toen hij de koeien zag zei hij:"dat moest m'n moeder eens zien". Hij was door de Novib uitgenodigd om deel te nemen aan een congres dat in Nederland plaatsvond, Een Peruaanse in Waddinxveen Blanca Beltran uit Lima ze bezocht een Waddinxveense school De kinderen hadden tekeningen voor haar ge maakt. Die heeft ze meegenomen naar Lima. Voor een groep vrouwen heeft ze 's-avonds in het Vrouwenhuis "De Vlieger" boeiend verteld over de volks keukens in de sloppenwijken van Lima. Ze zei na afloop van het bezoek: "men had mij gewaarschuwd voor de koude in jullie land. Ik heb louter warmte ^ontvangen". WADDINXVEEJ Wat doet de Kerngroep Waddinxveen? "We richten ons o.m. op het moreel en finaniceel ondersteunen van mensen in projecten in de Derde Wereld. Minstens zo belangrijk voor de kern groep is de Waddinxveners kennis te laten maken met die Derde Wereld en met de moed en het doorzettings vermogen van de mensen daar. De kerngroep geeft voorlichtintfover de Derde Wereld in het algemeen en over de projecten in het bijzonder. We publiceren in de plaatselijke pers en zijn te horen op de lokale radio. Bij diverse manifestaties zijn we met een kraam aanwezig. We verzorgen lesbrieven en maken huis-aan-huis publikaties, informatiebladen en schoolkrachten voor het basisonder wijs over de projecten. Ook exposi ties, acties op scholen en het organi seren van een openbare avond over een thema uit de Derde Wereld ho ren bij onze activiteiten", aldus een citaat uit een huis-aan-huis circulaire.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Dorpskrant | 1990 | | pagina 15