'De Bonk" een plek "Buitenzorg N atuur wandeling in Koornmolengat Kanovaren in Zevenhuizen? [De Bonk" waar het leven goed maar het wonen duur... 55 fekefg* r Werd. Voor UlsJc zouden we l"F dan ee" f'lMja"Arie r^V.d.WaT „idyllisch gesproken.. UrArieen Mien v.d. Waal al 50 itliun vaste stek hebben.... (venhuizen- Muggen dansen mee op Tspeurtocht naar het echtpaar V.d. t ergens op "De Bonk" moet ■jaar hebben ze hier 's-zomers hun V-.domicilie en jij die hen zoekt bent hooit geweest... Wat zou je er ook teen zoeken als je er geen familie of teienhebt wonenHet is wel geen lesloten gebied, maar het biedt voor ■recreanten geen vertier noch pick- :i,mogelijkheden. De "Bonk-bewo- I .snjwel allen in het bezit van een genieten hier van de lengten van het buitenleven vlak bij iiwater van de Rotte. Jai 'DeBonk" zo groot is- er meer dan (jfiig zomerhuisjes staan- overtreft je Jnutste verwachtingen, lieitezijn het twee schiereilanden die IsrRotte liggen en waarop in en na de kede Wereldoorlog bouwsels verre - Jndieonderdak boden aan Rotterdam- Itrsdiehun huis en have ontvluchtten lindezomer 'buiten' wilden verblij- jl Ondanks de verschillende bouw- ■en,zien beide 'eilanden' er netjes JÉorgd uit. Echter het parkeerterrein jliet eilandje waar het echtpaar V.d. [sal woont, staat blank, hetgeen te tien heeft met de lage ligging... n nummer 14 te ontdekken moet je |ndingrijk zijn en logisch denken. Kezien dat weieens verzuimd Jrt, blijf je zoeken tot je vindt ■dan is er een ontzettend hartelijke be uling met twee mensen die al naar je (gekeken hebben. pemensen die samen al bijna 65 jaar leed delen. Op 2 september jen ze hun briljanten echtvereniging ■herdenken. ftn voorstellen: iev.d. Waal 86 jaar en Wilhelmina AWaal-Legerstee 83 jaar. Deze vakantie-thuisblijverskrant is bij uitstek geschikt om over hun huwe lijk en hun vijftig jarig verblijf op "De Bonk" te praten Een kras echtpaar, dat straalt van le venslust, goed ter been is en jonger oogt dan het is.... samen bijna 170 jaar. En dan is het tijd voor opbreken, na een gesprek dat niet helemaal in het inter view is weergegeven, waarin ook het verdriet klonk om verlies van een doch tertje... Een foto wordt er nog tot besluit geno men en dan wordt er gewuifd, alle ca. 80 meter, tot het bruggetje hen aan het oog onttrekt l°t de eerste bewoners op "De Bonk" verzeild raakten? pouw V.d. Waal: "We wisten van (^gelijkheid om hier op het land van f'ln° hat door Clazing beheerd F te kamperen, doordat m'n man f) ln de Rotte viste. Hij kende de Reving goed. Eigelijk vond ik het e ver van Rotterdam vandaan, |.j' aar ben ik aan gewend geraakt, jaren hebben we hier vijf maanden ®mer gewoond. Wij waren bijna «Me bewoners, samen met Willem- Jhtet begin van de oorlog hebben we r uten zomerhuisje van de Waal- |tn "aar Zeven en verhuisd". °êen glimmen Ide berinnering Me manier waar- ftekwamen: met f1 vrachtwagen. 1 honger i, A"e zomer- rfbijdeWaal- T moesten weg J bnjgen, dus ,r «rootste gebroken en ^venhuizen tezwln'a^'i101 grote vreugde van de boer»Ie opgroeiende jongen I» 11 voor voedsel ging wer- 1 We' de mensen ken- "dehonif ,re" waren heel goed ^PPels k e^otterdammersdie iÏD&n,enkoPen,maarande- pataibeida". een. slaatje uit te Plc" en ten d'e vrijwel niets rers werden met/eVeel eten geven |Vr°uw V (I «f ,Ul herinnert zich maken kregen, vergeten. Lovend wordt gesproken over de boer die op een steenworp afstand van de Bonk woont en koeien hield: "Konden we heerlijke verse melk kopen waarop de room lag om boter te maken... mmmm".... Een fijne huisarts Wat het heden betreft wordt met waar dering de naam van dokter Ensing genoemd, die nog niet zolang geleden getuige was van een hevige koortsaan val, ten gevolge van een blaasontste- ons vakantiehuisje van de Waalhaven naar Zevenhuizen te brengen. Later kwam m'n broer, die helaas overleden is, aan de éne kant naast ons wonen en m'n zus aan de andere kant. M'n zus en haar man leven gelukkig nog, we spre ken elkaar een paar keer per week, maar echt over de vloer komen we alleen met verjaardagen..." Veranderingen Voor de prijs van negen gulden per jaar gekomen en vrij om zoveel grond in beslag te nemen als je wilde. Nu is dat f 2500,per jaar plus bijko mende kosten als rioolrecht -woonfo- rensen- en onroerendgoed-belasting. "We verwonen hier net als thuis zestig gulden per week", lacht de vrouw des huizes. Dat "thuis" is zeven maanden per jaar een bovenwoning aan de Lepelaarsin gel in Rotterdam-Zuid. Beiden erkennen dat de tijden veran derd zijn en ze die ontwikkeling zelf meegemaakt hebben. Hij bij de "Dienst Wederopbouw Rot terdam", waar hij van administrateur, vervolgens assistent-opzichter werd en tenslotte de functie kreeg van voorman -havencontroleur. Niet alleen Rotterdam veranderde, ook de toegang naar "De Bonk". De klap hekken op de Rottekade verdwenen, de auto maakte plaats voor de fiets en met de rust leek ook de paling en snoekbaars verdwenen uit de Rotte. Onrustig viswater Vroeger lh&e boeren hoede [le_/'e aan meeste boeren Kp "'ccmc ooeren I1 ben. dip nn^nng> mist er diverse Fn a -erdwenen om plaats te ral aan hp ecreafieve elementen, ding Vjnri verzijde van de Rotte. jammer: zeziJnde Wtze Jridf J r Zevenhuizen mee te king van mevrouw V.d. Waal:"'t Is een dokter die je hand pakt en naast je staat Oorlog Na deze sprong van verleden naar he den een recapitulatie die begint met de capitulatie, voorafgegaan dooreen eva cuatie. Omdat de oorlog te maken heeft met hun vakantiewoning in Zevenhuizen een vraag die met het bombardement van Rotterdam, op de 10e mei 1940 te maken heeft. "Waar waren jullie toen?" Mevrouw V.d. Waal: "M'n man zat onder de wapenen, had kantinedienst. Ik was in het Patronaat in Delft, geëva cueerd met onze zoon. Ons huis aan de ,W()IJcfpppensU-aat is toen gebombjiI deerd. In die tijd kreeg m'n man vrij om bomen", lacht V.d. Waal. In de oorlog hebben ze ook een vlieg tuig brandend boven Moerkapelle zien neerstorten. Even daarna kwam er huis zoeking van de Duitsers die vermoed den dat er Engelse parachutisten geland waren. De zoon van Snikkers, die bang was dat ze hem voor de Arbeidsinzet mee zouden nemen is toen de Rotte overgezwommen en wachtte aan de overkant dat ze weg zouden gaan". Jaar in jaar uit Zo vervlogen de jaren: de zoon trouw de, kreeg een dochter die op haar beurt weer twee kinderen kreeg: een meisje en een jongen. Deze kleindochter is met de eigenaar van een bekende dranken handel uit Moerkapelle getrouwd, ter wijl haar dochter Nancy, getrouwd met Pierre, eveneens in Moerkapelle woon achtig ook twee kinderen kreeg. "Er zijn dus al vijf geslachten. We zijn allemaal jong getrouwd", lacht me vrouw V.d. Waal. Vooral haar zoon, schoondochter en kleindochter Willy waren fervente genieters van de Rotte en in de zomer veel op het water te vinden. Nog komen ze veelvuldig naar "De Bonk" om bij mooi weer op het gezellige terras aan het water op nummer 14, even op ver haal te komen bij de twee bedrijvige oudjes, die nog o, zo goed van de ton griem gesneden zijn. - Waarvan de heer des huizes een luide tongval heeft, volgens zijn vrouw. "Dat komt vanwege z'n werk in de haven. Hij moest altijd schreeuwen om zich verstaanbaar te maken en nu is hij wat doof'. Vervelen doen geen van beiden zich. Altijd is er wel een bezigheid, mevrouw V.d. Waal vindt dat ze het erg druk heeft: de zorg voor de tuin (fraaie bloe men en struiken met een rozenperk) en de woning, eten koken enz. Gelukkig neemt haar man de zware taken over. maar dat valt ook niet altijd mee. Ze zouden het echter vreselijk vinden om niet meer voor zichzelf te kunnen zor gen en ooit in een verzorgingstehuis te recht te komen.... Samen genieten Al vist V.d. Waal weinig meer. trillen z'n handen teveel om nog te schilderen (hij maakte in de loop der jaren aardige portretten en landschappen) graag mag hij een kruiswoordpuzzel oplossen (houdt de geest fit) of naar een sportpro gramma op t.v. kijken. Zij houdt daar niet van en heeft gelukkig een tweede t.v.-toestel, meegenomen van de Lepe laarsingel. om haar geliefde program ma's te volgen. En als het mooi weer is zitten ze buiten, knikken tegen iedereen goedendag (iedereen is aardig tegen elkaar maar er zijn nauwelijks sociale contacten, op dat er niet geroddeld wordt) en maken dagelijks een wandeling naar de brie venbus. "Jammer dat er maar vier staan voor veertig huisjes. Dat is veel te weinig. Zo kunnen er nooit kranten in en krijgen we nooit een Dorpskrant. We willen zo graag op de hoogte blijven met de din gen die hier gebeurenVroeger kwam de postbode, een dikke meneer, - net als de bakker - langs de huisjes de post brengen. We begrijpen dat zoiets niet meer kan, maar een paar brieven bussen erbij zou niet gek zijn". Buurttaxi??? Een andere wens is een buurttaxi of een busdienst. Mevrouw V.d. Waal: "Nu rijden we nog auto, maar je weet niet hoe dat volgend jaar is. Er zijn hier mensen weggegaan, omdat je zonder auto erg geïsoleerd woont. De halte van de me tro in Zevenkamp is veel te ver verwij derd". Naschrift Redactie: (Wat betreft de extra brievenbus: die moet volgens de PTT, zelf aangeschaft worden. De buurtbus is misschien een idee voor een particulier. B.v. een dagelijkse rit naar Zevenhuizen- dorp op een vast tijdstip voor bezoek aan huisarts, post kantoor, boodschappen of gemeente huis en een vaste rit naar Zevenkamp voor aansluiting op de metro???? Wie heeft er een idee?????) mocht je nog niet kuchen als je zat te vissen. Tegen woordig varen er mo torbootjes met luid- schreeuwende jonge ren en radio's en is er altijd herrie aan de walkant". Nee, V.d. Waal vindt het wat dat betreft niet prettiger voor de hen gelaar geworden aan de Rotte, een mening die volgens hem ge deeld wordt met be roepsvisser Schenk. Wat betreft het uit staan van fuiken van diens vader is er nog een spannend ver haal. Duitsers op de Rotte "Het was midden in de oorlog. En 's- avonds na acht uur mocht je niet meer buiten en geen licht meer maken. Omdat er wat verdachte geluiden klon ken op de Rotte ben ik er met m'n boot op uitgegaan om te kijken wat er aan de hand was. Zaten er een paar Duitsers aan de fuiken van Schenk. Ik vroeg wie er was en zij antwoordden in het Duits. Ik schrok me naar en ben linea recta naar Schenk gevaren om hem te melden dat z'n vangst werd gelicht. Omdat ik niet terug durfde, ben ik daar een hele tijd gebleven. Gelukkig hebben de Duitsers gedacht dat ik de eigenaar van die fuiken was en zijn ze weggegaan". "En wij maar in spanning zitten thuis 'waar blijft ie nou'." "Ja en ik durfde nog maar steeds niet. Ik zag nog steeds die twee figuren, totdat er ineens een windvlaag kwam en die figuren bewogen. Toen bleken het Zevenhuizen- Tot half september orga niseert "natuur en vogelwacht Rotta" op iedere vrijdagavond een Natuur wandeling in het koornmolengat in Zevenhuizen. het Koornmolengat is één van de weini ge veenrestanten van ons woongebied. In de zestiende en zeventiende eeuw heeft men het land "verveend". Hier gebeurde dat op de natte manier, d.w.z. uitbaggeren. Op die manier ontstonden er plassen, die doorsneden waren met smalle stroken land, de legakkers. Op de legakkers werd het natte veen te drogen gelegd. Op den duur zijn al deze veen plassen drooggemalen en ontston den er de polders. Een heel klein stukje is gespaard gebleven: het Koornmolen gat. Bij deze, voor het veengebied zo ken merkende vegetatie, horen daarbij pas sende vogels. De 'blauwe reiger' doet het in het Koornmolengat zo goed, dat men van een echte kolonie kan gaan spreken. Wie dit allemaal eens van dichtbij wil meemaken moet aanwezig zijn op vrij dagavond om 19.00 uur bij het eerste hek van het Koornmolengat vanaf rest. De Roerdomp. Laarzen zijn geen over bodige luxe in dit drassige gebiedje. Zevenhuizen- Fietsen huren, (cam ping) zeilboten (Bas van Vliet 01802- 2361) zwemmen (Zevenhuizerplas en Koornmolen), het behoort allemaal tot de mogelijkheden om in en om Zeven huizen te recreëren. Dat er ook nog kano's te huur zijn is minder bekend, maar een vaartocht is een hele sensatie. Men kan een kano hu ren bij de Tweemanspolderweg- nabij de camping. Inl. tel. 010 -421 0864 of 01802-1654

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Dorpskrant | 1990 | | pagina 9