Vrijwilligers niet te betalen
Riep
Hiep
Hoera!
•r
Eionstratie
lemenen
Een cheque voor de kinderen in
Rio de Janeiro
)r- en
penzangavond
Koffiebar 't
Praathuis
Koppel-klaverjas-
toernooi
Rentokil-ZVH
dames mist
aanvalskracht
j&ènTu een N
'efhebber van:
Sport, kunst,
J! ,k, cultuur of
I aa*: nieuws,
L moet u de
i^Pskrant lezen!
Dorpskrant 381/17 oktober 1990
pagina 13
|huizen- De werkgroep Conci
lies" afd. Zevenhuizen-Moer-
L. kreeg van de Stichting
lelingenwerk te Arnhem het
Mom 10 Roemenen op te
(n, deze dinsdagavond (giste-
i avondmaaltijd aan te bie-
n overnachting, ontbijt en
Mket en hen op weg te hel-
iiareen volgende plaats.
I Roemenen werden, na aan
kom ca. 17.00 uur ontvangen
[gemeentehuis.
Imiiememen een protestmars
Haag, om daar aan de
jteense ambassade een protest-
laan te bieden. Iedere dag zullen
Tn 35 km. te voet afleggen,
(nhuizen ligt op de route naar
vandaar dit verzoek,
fsmenen hebben de nacht bij
annen doorgebracht en een
■emaaltijd genoten. Dinsdaga-
livas er een informatieve avond
lean Roemeense tolk in het Her-
ii Centrum.
Roemenen zijn asielzoekers
p donderdag 18 oktober een
[fame demonstratie naar de
ide lopen: vertrek 14.00 uur
II het Centraal station in Den
I Democratie in Polen?
iloud van de protestbrief gaat
het nog steeds geldende sys-
lin Roemenië. Verscholen ach-
Je misleidende naam "Front van
lonale Redding" ligt een manier
Ie communisten de strakke, har-
Inachtsstructuren van het oude
Ine intact te houden,
kedelievende voorstanders van
leêle democratie van Roemenië
■en onderdrukt. Veelvuldig wor-
I mensenrechten geschonden.
tl van de arbeiders wordt op-
(ts* om de oppositie, moreel en
1 te vernietigen. Het ware
chtvandezgn. democratie die de
fee Roemeense regering voor-
li wordt getoond in deze intimi-
en onderdrukking,
oe protestbrief wordt voorts een
js wn manieren opgesomd op
wijze de machthebbers de
n monddood proberen te ma-
|oa.mishandelingen, vervolgin
gen vernederingen en bedreigin-
pRoemenen, en hun aanhang,
pen appel op de regeringen van
Wen met een echte democratie
e Roemenen te helpen in hun
P> het neo-communisme.
■oovenstaande is slechts een fraq-
T uit de brief.
f mlgende Dorpskrant hierover
Zevenhuizen-Mevrouw J.H. Ver
hoef- Langendam, voorzitter van
"Helpende Handen" overhandigde
mevrouw Atie Tolkamp van de Stich
ting "Tear Fund Nederland" een
cheque ter waarde van f 6.500,
Dit was de opbrengst van de acties
die het Zevenhuizense vrouwen-co
mité "Helpende handen" in 1990
heeft ontplooid.
Laatstelijk was dat vorige week de
Bazar, die f 3434,45 opbracht.
Daarnaast werden 3000 loten ver
kocht voor een gulden per stuk en
bracht de stand op Koninginnedag
ook enkele honderden guldens in het,
laatje. Hoewel er van de lotenop-
brengst een bedrag afgetrokken
moest worden voor de prijzen, was
het netto-resultaat volgens verwach
ting.
Het comité, bijeen ten huize van
mevrouw Brink aan de Boslaan,
werd door mevrouw Tolkamp, na
mens "Tear Fund" hartelijk bedankt
voor het mooie resultaat.
"Helpende Handen" steunt een
project waarvoor f 5000,ge
vraagd was.
Cidade de Deus (stad Gods), een
krottenwijk van Rio de Janeiro,
wordt bewoond door ca. 70.000
mensen. Het is een arme wijk. De
mensen zijn te arm om goed te kun
nen leven en te rijk om dood te gaan.
Door "Tear Fund" wordt aldaar, zo
als elders in de Derde Wereld, ge
structureerde financiële hulp gebo
den die door de plaatselijke Episco
paalse kerk met de partner van "Tear
Fund", "CERPHA", verantwoord
wordt. Er is door deze kerk, en
"CERPHA", een crèche gesticht
waar kinderen liefdevol worden op
gevangen en de lesstof van de on
derbouw van de basisschool krijgen.
Kinderen hebben in deze wijk weer
kansen. Hun moeders die genood
zaakt zijn om te gaan werken, laten
vaak hun kinderen op straat achter.
Nu kunnen ze opgevangen worden.
Een jongetje dat een kans
kreeg...
Anderson was 4 jaar oud toen hij
"ontdekt" werd. Een wereldschok
kende ontdekking, want de kleine
jongen reageerde nergens op. Niet
op muziek, niet op kinderen, niet op
speelgoed. De ervaringen uit zijn
eerste levensjaren hielden hem als
doof voor zijn omgeving.
Anderson kwam uit Didade de Deus.
Hij was enig kind. Zijn vader kon
nauwelijks in het onderhoud van zijn
kleine gezin voorzien. Daarom werk
te zijn moeder ook. Anderson bleef
alleen thuis achter.
Buren zouden oppassen. Maar An
derson zag nooit een buur. Als hij
huilde, gaven ze een klap op de
houten wand en schreeuwden. Dat
waren voor hem de enige contacten
met de buitenwereld. Zijn eigen ge
luidloze wereld gaf hem niet de liefde,
warmte en zorg, die hij zo nodig had.
Anderson werd liefdevol opgeno
men in de crèche van de kerk. De
eerste maanden was hij niet in be
weging te krijgen. Alleen als zijn
moeder hem 's-avonds op kwam
halen. Dan verschool hij zich in het
uiterste hoekje.
Nu, 5 jaar later, is Anderson een
gewoon kind. Hij praat, lacht, speelt,
is ondeugend en heeft een goede
lichamelijke ontwikkeling. En.hij zit
nu in de derde klas van de kleuter
school.
Voor Anderson is de crèche van
levensbelang geweest.
Dankzij de medewerking van hen die
loten kochten, de bazar bezochten
en goederen schonken, kunnen er in
Cidade de Deus weer kansen gege
ven worden aan kinderen zoals An
derson
f® Zangkoor van Zevenhuizen/
f®Pelle weer een "koor en sa-
ng-avond indeGereformeer-
rr ie Zevenhuizen. Het centrale
|®isdeze keer: "De lïeer is mijn
staan composi-
p» Psalm 23 van R. Carmi-
T van Ingen Schenau, W.
v' °rt en David Grant, welke
l/Ten en in beurtzang met de
ers zullen worden uitge-
l^r zingt verder een aantal
lïedere m'nc'er beende geeste-
ialnjTen samenzang valt op
I"Trina ,9enieten van het spel
I™abesque" (piano, fluit en
■Disonfu iUan Moussorgsky a
ferrft L c ael' Haydn. Het or-
I Dp Pee'd door Peter Ver-
lïaiiA muzikale leiding
Ejj n<d heeft koordirigent Kees
|kntt!ia''™rA urende program-
Peen l,"1 9 uur. In de pauze
Pet in koffie aangeboden.
de uitgang
Zevenhuizen- Nadat twee dames
hem voorgingen, komt nu EHBO-er
Arie Maasland in beeld. Deze 47-
jarige inwoner van de buurtschap
Oud-Verlaat is enkele weken gele
den, gelijktijdig met de dames Nieuw-
land en De Wilde, gehuldigd voor 25
jaar lidmaatschap van de EHBO- af
deling Zevenhuizen. Arie is boven
dien al 14 jaar tweede voorzitter.
Trouw aan de EHBO als hij is, vindt
hij het heel gewoon bijna op alle
oefen-avonden en herhalings-oefe-
navonden, aanwezig te zijn. Zo ook
op deze dinsdagavond waarop we
hem spreken en een foto maken.
Om de cursisten niet te storen vindt
het gesprek achter bij de brand
weergarage plaats. Intussen geeft
instructrice mevrouw Metselaar
aanwijzingen hoe een gewonde
(LOTUS) met een open beenwond
behandeld moet worden.
De heer Maasland benadrukt vooral
het kalmerende effect dat een
EHBO-er op een gewonde heeft. Als
beroepschauffeur dagelijks langs de
weg maakt hij overigens weinig grote
ongevallen mee, maar zou, als het op
z'n weg kwam, precies weten hoe hij
moest handelen. Met hem kunnen
alle andere EHBO-ers dat die hun
diploma geldig houden door steeds
de jaarlijkse herhalingscursus te vol
gen.
"Als ik iets zie dan zet ik m'n auto aan
de kant en help ik. Echt grote onge
vallen heb ik niet meegemaakt. Ieder
een die geen verstand heeft van
EHBO moet van de gewonde of
verongelukte, afblijven. Dat is le
vensgevaarlijk. Het belangrijkste is
om de gewonde toe te spreken, ge
rust te stellen. Als EHBO-er leer je
dat vooral. Wat er ook op je weg
komt, je probeert je hoofd koel te
houden. Emoties te onderdrukken
om de gewonde hulp te kunnen
bieden. Tegenwoordig mag je regel
recht de ambulance bellen. Die is er
binnen tien minuten".
Hij weet overigens wel te handelen
bij b.v. een slagaderlijke bloeding,
een hartaanval of stilstand, iemand
die bij een ongeval z'n prothese bijna
inslikt enz. In z'n auto heeft Maasland
altijd een verbandkoffer. Die komt
ook voor kleine ongelukjes goed van
pas.
Bij grote manifestaties wordt de hulp
van de plaatselijke EHBO-vrijwilli-
gers ingeroepen. Maasland vindt dat
vanzelfsprekend. De EHBO hoeft
niet altijd te helpen, maar aanwe
zigheid om die eerste, soms men-
senreddende hulp te bieden, is zeer
belangrijk. Tegenwoordig moeten
verenigingen en instellingen die
aanwezigheid van de EHBO bij hun
activiteiten wensen, dit schriftelijk
aanvragen. Dit om doublures en
vergeten te voorkomen.
Moeders
"In wezen zou iedereen een EHBO-
diploma moeten halen. Vooral
moeders met kinderen. Er gebeuren
zoveel ongelukken met kleine kin
deren in huis. Eerste hulp kunnen ze
dan bieden zonder in paniek te ra
ken."
Maasland is blij dat er straks weer
geoefend wordt met de brandweer
en zo de draad van de GOR weer
opgepakt wordt.
Hij zal met enthousiasme deze winter
deelnemen aan de EHBO-wedstrij-
den, samen met Arie de Vos en
Henny Nieuwland en maakte tijdens
ons gesprek niet de indruk met het
EHBO-werk te stoppen....
Zevenhuizen-Vrijdagavond 19 okto
ber a.s. is er bij Koffiebar '"t Praat
huis" een spelavond. De naam van
het spel is "Weet ik veel?!" het is een
quiz-achtig, spannend spel, waarbij
de hersens soms goed ingespannen
moeten worden. Vanaf 20.00 uur
kunnen jongeren vanaf 15 jaar te
recht in het hervormd Centrum aan
de Dorpsstraat 156 Zevenhuizen.
In Hotel Vos wordt op zaterdag 20
oktober een "koppel-klaverjas-toer-
nooi" gehouden, aanvang 11.00
uur. De deelnamekosten bedragen
tien gulden per koppel.
Inlichtingen: tel. 01802-1801
De spelreglementen van de N.K.U
worden gehanteerd. Er worden 5
partijen van 16 beurten gespeeld.
Zevenhuizen- De dames van Rento
kil-ZVH speelden zaterdag ook in
dorpshuis "Swanla" en wel tegen
Odulphus uit Tilburg. Dit team was
vorig seizoen ongeslagen kampioen
van de derde divisie en net als Rento-
kil nu debuterend in de tweede divi
sie. Het bleek een geducht tegen
stander die kwa spel hoge ogen zal
gaan gooien in deze divisie.
In de eerste set kon Rentokil het
tempo nog goed bijhouden en waren
de teams aan elkaar gewaagd. Maar
bij 11-12 liep Odulphus verder uit en
kon door een hechte blokkering en
een sterke middenaanval met 13-15
de eerste set winnen. In de tweede set
gingen de Tilburgse dames door en
lieten door een sterke middenaanval
en een moeilijke service de Zevenhui
zense dames keer op keer het nakij
ken. Met 4-15 ging deze set naar
Odulphus toe.
In de derde set leek het erop dat
Odulphus rechtstreeks op een sim
pele 3-0 overwinning afstevende,
maar met uiterste krachtsinspanning
wist Rentokil, gesteund door haar
supporters een 11-13 achterstand in
een 16-14 setwinst om te buigen en
zo een vierde set af te dwingen.
Echter dit was slechts uitstel, want
Odulphus kwam sterk terug en met
9-15 was het afgelopen,
a.s. zaterdag spelen de dames om
14.30 uur in Capelle a.d. IJssel tegen
het team van Varel/CW
Herstel voor Rentokil-ZVH
heren 2
Het tweede herenteam van Rentokil
ging helemaal naar Eist toe om het
op te nemen tegen CWS/Gemini. na
het ongelukkige verlies van vorige
week zaterdag moest er nu wat goed
gemaakt worden. De spelers, onder
leiding van trainer/coach Nico den
Hollander, hebben dat dan ook ge
daan.
in de eerste set verliep het allemaal
nog wat rommelig. Rentokil kon niet
echt in spel komen en daar maakte
Gemini goed gebruik van. Met 15-13
wisten de gastheren de eerste set te
winnen, maar in de volgende sets
stond het team van Rentokil-ZVH er
wel. Vooral de jeugd binnen de ploeg
kon zich nu goed manifesteren en
o.a. spelverdeler John van Zuylen
wist zijn aanvallers goed te vinden.
Met name Pieter Nobel wist veel te
scoren, met de resp,. setstanden 9-
15,6-15 en 9-15 kwamen de Zeven
huizense heren met de volle winst
naar huis.
Voor hen staat a.s. zaterdag weer
een thuiswedstrijd te wachten om
14.30 uur. Tegenstander is dan om
14.30 uur in Swanla het team van
Super/Roosendaal
Twee kleine mensjes waren jarig,
de één werd twee, de ander één.
Van allebei ben ik de oma,
daar moest ik dus even heen.
Ze weten op die leeftijd amper
waar het op die dag om gaat.
Ze krijgen telkens een cadeautje
als mamma iemand binnenlaat.
Het speelgoed wordt gepakt, beke
ken,
er worden ah's en oh's gezegd,
vervolgens wordt het op een tafel
bij al het andere neergelegd.
Een.overvloed aan nieuwigheden.
Mamma overdenkt alvast,
waar dat alles plaats moet krijgen
op de plank en in de kast.
Tussen de bedrijven door
serveert zij koffie met gebak,
pas als de kinders slapen gaan
zit zij voor 't eerst op haar gemak.
Zo verging het beide moeders,
zo zal het vele ma's vergaan,
totdat de (nu nog kleine) mensen
éénmaal op eigen benen staan.
Corrie van Nierop
