Groot Europa Toer
Rusland ten tijde van de militaire
25 motorliefhebbers waren in
coup op 19 augustus
WÊÊÊÊÊSÊHm
"De reis van m 'n leven
Moerkapelle - De indrukken die Hans van der Knaap, en zijn reisgenoten,
tijdens hun deelname aan de monstertrip "Toèr Europaper motor opge
daan hebben, vallen nauwelijks te beschrijven. Toch gaan we het, na
hierover getipt te zijn, proberen.
Het was een vierweekse reis die onvergetelijk werd
Coup 19 augustus
"In Odessa hoorden we voor het
eerst van de perikelen van de
coup. De bevolking gaf een versla
gen indruk.. Later, toen alles voor
bij was, zagen ze er veel vrolijker,
opgeluchter, uit. De coup heeft
voor hen immers heel wat te
weeggebracht...
Onze gids gaf een toelichting op
hetgeen gebeurde.
Via radio-wereldomroep verna
men we de eerste berichten hier
over en in ons hotel konden we de
beelden van CNN internationaal
ontvangen en waren zodoende
snel op de hoogte. We zagen op de
t.v. beelden van tanktransporten
die we later in het echt ook tegen
kwamen. Gigantisch imposant:
zo'n anderhalf uur moesten we
wachten voordat het gepasseerd
was. Op die 19e augustus hebben
we geprobeerd de ambassade te
bellen en thuis: Nederland. Dat
duurde 7 uur. Er is gefaxt en met de
telex gewerkt om het thuisfront te
berichten. We hebben gezamenlijk
een brief aan onze families opge
steld. De volgende dag zijn we toch
doorgereden naar Kiev. Daar zou
den we het plan maken wat doen
we verder met de reis? Nu via de
Noordkaap? Toen is er gebeld met
de Nederlandse ambassade. Men
zei Vooralsnog kun je doorrijden,
want de coup schijnt te misluk
ken'. Daags na de coup vervolgden
we onze route, via Orel naar Mos
kou. Achteraf bedenk je dat het
toch wel een unicum was dat we
net tijdens de coup in Rusland
waren, al hebben we er nauwelijks
iets van gemerkt. We hebben in
Moskou wel de bloemen gezien,
die ter nagedachtenis van degenen
die tijdens de coup om het leven
gekomen zijn, waren neergelegd".
Vroegere buurman Dewaid in
Moskou
Hans die wist dat zijn vroegere
buurman Rob Dewaid gelijktijdig
met hem in Rusland zou verblijven,
dacht dat het een toevalstreffer
zou zijn als ze elkaar tegen zouden
komen. Het zou mogelijk kunnen
zijn in Leningrad....en zo gebeurde
het toevallig in zijn hotel 's mor
gens en 's middags ontmoette
Hans diens vrouw Teus in de Her
mitage: een beroemd gebouw met
wel 1000 kamers. Het echtpaar De
waid was in Rusland in opdracht
van de ANWB.
"Toch wel bijzonder zo'n ontmoe
ting. M'n broer zei later dat hij ons
met zijn auto op de autobahn in
Oostenrijk, vlakbij het plaatsje
Melk, had ingehaald. Hem heb ik
niet gezien".
De Hollandse groep, hun thuis
front en vrijwel iedereen met hen,
haalde opgelucht adem toen bleek
dat de coup mislukt was. De groep
motorrijders kon hun tocht ver
volgen, gebouwen bezichtigen in
de grote steden, rondgeleid wor
den en begeleid door verschillen
de gidsen. Men vond de metro op
120 meter ondergronds, een sensa
tie en Hans liet z'n kleding in een
wasserette in Moskou met de hand
wassen voor slechts 70 roebel
een paar kwartjes).
"Netjes gewassen en gestreken,
beter zou ik niet kunnen".
Onderweg
De deelnemers aan de Groot Eu
ropa-toer, troffen het bijzonder
met het weer. Slechts anderhalve
dag regen van het totaal van 30
dagen. De route begon in Duits
land. Verrassend was het gesprek
dat Hans in een Konditorei 'en
route' naar Espelkamp voerde met
een vrouw van 90 jaar. Zij hield de
wereldpolitiek bij en kon erover
mee praten, maar alvorens daar
over te beginnen vroeg ze hoe het
met prins Claus ging.
Groepjes
"We reden steeds in groepjes van
vijf of zes. Voor omstanders min
der imposant".
Had dat met het zwart van jullie
pakken te maken
"Nee hoor de meeste waren zelfs
kleurig. Het was sowieso al moei
lijk om met een motorgroep b.v.
Rusland binnen te komen. Dat was
aanvankelijk verboden. Nu moes
ten we ons gedragen zoals zij dat
wensten. Trouwens in de andere
landen deden we het net zo, vanuit
verkeersveiligheid-oogpunt. Je
kunt als grote groep toch niet bij
houden. We spraken telkens op
vaste punten af en verzamelden
dan op een centraal punt voor het
einddoel. In Rusland gebeurde het
dat je bij een hotel aankwam en
men niet voldoende kon instaan
voor de veiligheid van de motoren.
Een keer moesten we op zo'n an
derhalf uur afstand en met de bus
van Intourist terug, naar een afge
legen plaats waar voldoende be
waking was. Sta je daar met al je
bepakking: kost je drie uur: eerst
motoren wegbrengen dan weer
terug naar hotel bij aankomst en
bij vertrek weer. Overigens: als we
bij een hotel op de parkeerplaats
parkeerden werd er de gehele
nacht bij onze motoren de' wacht
gehouden door honden en mensen
van het hotel.
Benzine tanken
Soms was het benzine tanken wei
eens moeilijk. Je wist nooit goed
overhandigd".
Hans vertelt dat de groep blij was
met de begeleidende bus, van
waaruit geschenken werden uitge
deeld, of ruilhandel werd ge
pleegd. "Deels wisten we al veel,
maar dat je voor ballpoint of panty
benzine kon krijgen of soms voor
een paar dollars erbij en verder
roebels, net zoveel als je hebben
wilde, was ons niet bekend. Er is
totaal geen zicht op. Er is sprake
van willekeur in alle situaties, dat
Hans van der Knaap op het Rode Plein in Mosk
Deze motor heeft ca. 8000 kilometer gereden. De kabel van de
toerenteller ging halverwege stuk zodat Hans niet het exacte aantal
kilometers weet, maar wel ongeveer...
wat te doen. Stond er een rij met de
lokale bevolking, passief wach
tend, dan kon je je aansluiten, maar
meer dan eens zijn we naar voren
gegaan. Als we lelijke reacties
hoorden vanuit de rij wachtenden,
dan sloten we ons weer aan, maar
dat was zelden. Bij tankstations
moest je soms tekenen wat voor
benzine je hebben wilde. Voor vijf
motoren 80 of 90 liter benzine werd
met draaischijfjes ingesteld. Soms
was een panty al genoeg om 80 of
90 liter benzine te betalen.
We hebben zelfs 76 octaangehalte
getankt.
Lijdzaamheid
Maar nog even over dat wachten in
de rij...
Zo gehaast als wij, zo lijdzaam zijn
zij-
Bij de bakker b.v. in de rij, bij de één
bestel je, bij de volgende lever je
het bonnetje in en bij de derde
haalde je je broodje. Neem een Mac
Donalds, daar staan ze uren voor in
de rij.
Wij gingen naar andere eetgelegen-
heden waar je met dollars kon be
talen. Daar was het stil.
Neem nou b.v. onze gids, ze ver
diende, ze liet het een keer uit haar
mond vallen, zo'n zestig gulden
per maand. We hebben haar- zij
was één van onze gidsen, we had
den in elke stad een andere, zelfs
één die Nederlands sprak- na af
loop een groot geschenkpakket
geldt ook voor de hotelprijzen, ja-
zelfs voor bekeuringen, wat we
meemaakten. Soms werden we aan
de kant gegooid voor controle. In
Roemenië reden we verkeerd, te
gen het verkeer in, omdat takken
een bord bedekten... De politie
stelde zelf het bedrag maar vast,
veel meer dan een Roemeen zou
krijgen, maar voor onze begrippen
weinig. In Rusland ook een keer,
maar toen had de agent geen bon
netjes meer, dus hoefden twee van
onze groep van vijf, geen bekeu
ring van 30 roebel te betalen... wat
maar een schijntje is hoor... In
Rusland zijn de wegen oneindig
lang en erg slecht, overal waren ze
met de weg bezig. Ze maken de weg
niet recht, maar golven met het
wegdek mee. Alles is tweebaans,
100 km. voor Moskou reden we
voor het eerst op een vierbaans
weg".
Via Duitsland kwam de groep in
Hongarije. Boedapest werd een
tweedaags bezoek gebracht en
vervolgens kwam Roemenië in
beeld. Hier was het nodig dat ie
mand vooruitreisde om benzine te
organiseren... Toch nodig ondanks
de tienliter jerrycan voorop, die op
advies van de eerste groep door
iedere deelnemer meegenomen
werd om hun actie-radius' te ver
groten. De goederen komen op hun
bestemming; ook hier slecht weg
dek, een zich verbeterende situa
tie en dan komt de Russische
grens, waar lang oponthoud was...
"In totaal hebben we tienmaal een
grens overschreden. Bij Roemenië
ging het niet vanzelf, maar bij de
Russische grens was het moei
lijkst". Imposant vond Hans de
boottocht van Leningrad naar
Helsinki op een supergrote ferry
met een complete winkelgalerij
aan boord. De rit door Finland,
Zweden en Denemarken was c
bijzonder. Foto's bekijkend is|
nog veel meer over de reis tev
tellen. Hans zou nog wel url
kunnen vertellen. Hoewel bereil
al vele jaren de geneugten vanf
motorrijden smakend, is zijn cl
clusie, net bijgekomen van eens!
vival, waarop een nachtdia
volgde, dat hij deze reis voorgej
goud van de wereld had willen n
sen
Achtergrondinformatie
Twee jaar heeft het voorbereiden
de werk gekost om zo'n 40 motor
rijders en een aantal duo-passa
giers, een trektocht door 8 ver
schillende landen te laten maken,
waarvan enkele Oostbloklanden
en Rusland. De tocht waarvoor een
jaar of zes geleden, in de tijd van de
Perestrojka, het idee ontstond,
voerde via Duitsland, Hongarije,
Roemenië, Rusland, Finland, Zwe
den, Denemarken. Vanwege het
aantal belangstellende motorrij
ders, werden twee reizen georga
niseerd door de stichting "Pro
Motor", die dankzij sponsoring
van een aantal bedrijven, voor de
deelnemers niet gigantisch duur
werden en meer dan een vakan
tiereisje.
Goede doelen
De stichting "Pro Motor" ging zich
tevens inzetten voor een kinder
tehuis in het Roemeense Remeti,
één van de reisbestemmingen en
voor hulpverlening aan een dorp,
via de plaatselijke kerk. De eerste
groep maakte mee dat hierop
nogaJ heftig werd gereageerd: op
de vuist gegaan. De bus kon bijna
niet dicht zoveel zat er in.
Ervaringen rijker
Van de ervaringen van de eerste
groep heeft de tweede veel opge
stoken, maar in feite die kennis,
b.v. waar het vervanging van mo
toronderdelen betreft die in Rus
land niet verkrijgbaar bleken- een
euvel waar de eerste groep mee
kampte, niet nodig gehad. De eer
ste groep heeft nogal wat valpar
tijen gehad vanwege het slechte
wegdek. Eén dermate erg dat een
speciaal onderdeel nodig was.
Politieman Hans ging ook mee
De tweede groep had alles mee.
Deze groep, waarin ook Moerka-
pellenaar Hans van der Knaap
deelnam op een 8-jarige Suzuki GS
X550 ES, rijdend op de op één na
oudste motor (en de zuinigste, in
Rusland I :27 bij een snelheid van
80 a 90 km per uur), vertrok op 10
augustus uit Dedemsvaart.
In totaal namen 24 personen aan
de tocht deel, waarvan 16 moto
ren, een vijftal duo-passagiers: vier
meisjes reden mee en één reed zelf
motor, waarvan één in een zijspan
(in totaal 7 meisjes), en een auto
bus met chauffeer en bijrijc
gestouwd met hulpgoederen, k
ding e.d. en 'handel' zoals pantjj
ballpoints, t-shirts e.d. Deze 1
men soms van pas bij het benzil
tanken of werden zomaar, als b|
van waardering uitgedeeld.
Adviserende steun
Organisator Dirk Kuus, deelt
van de tweede groep, was bijzJ
der blij met de kennis van Cees\l
den Bosch, een medewerker
Silja-Line in Amsterdam die va
Rusland-kennis heeft. Met M
kwam hij in contact vanwege j
bespreking van de overtocht v
Leningrad naar Helsinki.
De voorbereiding vergde enoij
veel inzet.
100 enthousiastelingen-
werden tenslotte 50 die meegi
gen
Deelname van Hans van der Knal
aan de reis is ontstaan tijdens a
vriendenreis van motorrijen
vorige zomer in de Dolomietenj
In het eerste stadium was erzovjl
animo voor de tocht, dat er ol
wel 100 motorrijders mee dacnta
te gaan; het uiteindelijke aanta I
ca. 50 geworden.
Prijzen die de pan uitrezen I
Dirk Kuus schrijft over de nioej
me voorbereidingen in het voj
woord van het verslag in de Lv
Toerwijzer van augustus:
"Het werken met de Russische
toriteiten was in vele °PZIL. 1
een slechte ervaring. De pni J
van de visa werden bijvoor»*
twee weken voor vertrek met o
verhoogd zonder uitleg
Uiteindelijk, toen alles h'Jn
kannen en kruiken leek, depr'I 1
de pan uit stegen, maar gee
dere oplossing gezien werd,
Edelwweiss Bike Travel uib
te bieden en wist, door het r I
streeks contact een veel go j
per plaatje tevoorschijn te j
ren-
RAI -motorenbeurs .-video
Motor"
Op de RAI-motorenbeurs'S
LOOT-stand waar op 25, -t> 1
oktober et reisverslag op w
zien is; er is een mix gel,lia'!,,Jl
de twee groepen. Elke dec l
aan één van beide reizen krijg
video-band.
pagina 20
Dorpskrant 429/2 oktober 1991
