Advertentieblad
Nieuws- en
a
Omstreken.
voor Gouda en
Donderdag, 10 April.
1862.
eftea.
LVE, enz.
xW’ 3.
(Ingezonden.)
Uitgave van A. BRINKMAN.
Zuiderhoek.
temonnaies
l Passe par
ut van
PEN, alsmede
STPAPIER,
OUDSCHE COURANT
i N. BRINKMAN.
K..
Oost-HarenB. n°. 75.
«ïjkAn<>.131.
eaft de eer zijne
binnen als buiten
at zijn Maga-
an HOEDEN
laatste en nieuw-
Kinder Val-
Petten, alles
vastgestelde prij-
ieders gunst en
nde eene prompte
n Notaris G. J.
e Ouderkerk a/d
g, den 28 April
en 9 ure, op de
ad door de Wed:
•kenwoude, in het
ïld, worden ver-
choots voorzien
ea mooi grijs
De prijs der Adver ten tien van één to;,
regels met inbegrip van het zegel is bO Cent,
eiken regel daarboven 10 Cent.
Buitengewone letters worden berekend
plaatsruimte.
il hebben of op ’t
ijen; 4 Pinken; 2
en met toebehoo-
Bouw- en Melk-
n, Huisra* d en
in.
Deze Courant verschijnt des Donderdags en Zondags.
In de Stad geschiedt de uitgave des avonds te voren.
De prijs per drie mar .den is /'2,franco p. post/2,25
De inzending der Advcitentiéu kan geschieden tot des
morgens ten 11 ure.
jENTIE.
een onbekende eene
arte van het brood,
gebleven, niettegeli
sbloem drie gulden
irop wil de inzender
iteraad gronden ter
etting. Wij weten
voorstel daar vinden
el wachten het aan
gt zijn, de paarden
Vij kunnen de juist-
■oordeelen, maar de
lp bieden. De lang-
etting op verkeerde
ustende, was te in-
rloos te verdwijnen,
r te zijn over eenu
men zich meer of
<er zijn, dat de za-
?r wordt, naarmate
tstaat.
doen, of laten mogen. Het spreekt van zelf, dat, wanneer er
geene andere gelegenheid bestaat, men roeijen moc-t met de
riemen die men heeft, al zijn die dan ook gebrekkig; maar
als er zich een ander beter middel van bekendmaking opdoet,
dan is, naar mijne overtuiging, het Gemeentebestuur vetpligt
zich daarvan te bedienen. Zulk een beter middel vindt men
in eene plaatselijke courant, van welke men onderstellen mag,
dat zij algemeen in de gemeente, waar zij uitkemt, wordt g<*-
i lezen. Dit is zóó waar, dit wordt zóó algemeen erkend, dat
men te vergeefs in ons vaderland naar eene stad zou zoek» u.
waar men niet van de bestaande of van eene der bestaande
couranten gebruik maakt om de verordeningen, of andere be
sluiten van het bestuur ter algemeene kennis te brengen.
Zou nu onze Baad op dien alom ge volgden regel uitzonde
ring willen maken? Zou zij, door het bestaande dagblad te
ignoreren, ons de rol van de Chinezen van Nederland willen
doen spelen? Als ik let op de namen van de raadsleden, di<
hunne stem aan het afwijzend besluit hebben gegeven, dan
kan ik dat niet aannemen. De heeren tan Bace*e, Braggaar,
BuchnerKemperBoolman en Prince zijn te verlicht, en kenn< n
te wel hunne verpligting, om van hen te mogen vermoed» u,
dat zij aan zekere persoonlijke of politieke antiphatie en k» r.
gemak en de belangen hunner medeburgers zouden willen
offeren. Het is waar, de kosten geraamd op ƒ300,zijn
in verhouding tot het groote nut eener afdoende publiciteit
te gering, dan dat deze heeren daardoor kunnen zijn weèrhon-
den, om het voorstel van het dagelijksch bestuur aan te ncm« r.
Maar daarom is de door hen uitgebragte stem nog niet
gevolg van een parti pris, om Gouda’s ingezetenen van
voorregt te versteken, dat men in menige veel kleinere
meente, dan de onze bezit; zij is veeleer, althans bij som
mige hunner het uitvloeisel van den wenseli naar nader
inlichtingen, van de vrees voor overijling.
Ik houd mij verzekerd dat, wanneer slechts de raad ander
maal aanleiding vindt om dit punt in behandeling te nemen,
dan verscheidene der geachte le ien, na iutusschen inlichtin
gen tc hebben ingenomen, op hunne stem zullen terugkomen
en dat de gewenschte publHteit ons door ons verlicht bc - uur
zal worden toegestaan.
Zou de Directie van deze courant niet kunnen besluiten
de zaak op nieuw bij het gemeentebestuur aanhamrig
I maken?
5 April.
Tc schrijver van een ingezonden stuk, geplaatst in HeNienice
Rotterdamichie Courant van eergisteren, beklaagt zich luide over
het besluit van onzen Gemeenteraad, om geene afkondigingen
in dit blad te doen opnemen. Ik wil den minder voegzamen
toon, die daarin zoowel tegen dat Kegerings-Collegieals
tegen achtenswaardige mannen is aangeslagen, niet verdedigen
veel minder dien navolgen, maar ik moet toch in alle op-
regtheid erkennen, dat ik het, wat de zaak zelve betreft, met
den steller van dat stuk eens ben. Ook ik betreur het, en
ik geloof dat het denkend gedeelte der burgerij met mij in
stemt, dat onze Gemeenteraad eer. besluit heeft genomen, ’t
welk zoo geheel indruisc11 tegen de rigting van onzen tijd,
en in strijd is met den liberalen geest, die overigens zijne
handelingen kenmerkt. Het is, dunkt mij, een der eerste plig-
ten van een bestuur, om, wanneer het voorschriften geeft
waarvan het de naleving eischt, wanneer het verordeningen
vast stelt tegen wier overtredingen het straffen bedreigt, tc
zorgen, dat een ieder in de gelegenheid zij om van die voor
schriften en van die verordeningen kennis te nemen, en te weten
aan welke onaangename gevolgen men zich bloot stelt, wan
neer men in strijd daarmede handelt. Als men (om een paar
voorbeelden te noemen) mijne huisvrouw of mijne dienstmaagd
met geldboete en bij niet betaling daarvan met gevange
nis straft, omdat zij na tien uren ’s morgens de straat heeft
geschrobt; als men op den militiepligtige, die verzuimt zich bij
tijds voor de dienst aan te geven, geldboete en zelfs gedwon
gen inlijving bij het leger toepast, dan vordert immers de
billijkheid dat zij vooraf in de gelegenheid zijn geweest om te
weten, de eene dat zij na dat uur niet schrobben mogt, de
ander op welken tijd hij zich had moeten aangeven. Niet andere
woorden: Het Gemeentebestuur is verpligt te zorgen voor
zooveel mogelijke publiciteit van zijne verordeningen.
Tot op den huidigen dag geschiedt dit door aanplakking
op onderscheidene plaatsen in de stad. Wij weten allen welke
magtige vijanden deze wijze van publiceren in wind en weder,
en in jeugdige baldadigheid vindt; de biljetten regenen af,
of zij worden afgescheurd. Maar al ware dit zoo niet, hoe-
velen zijn er, die aan het stadhuis of elders, de publication
gaan lezen? Ik geloof zeer weinigen; en het gevolg daarvan
is, dat de meeste ingezetenen niet weten, wat zij al dan niet
naar
