Nieuws
Advertentieblad
en
voor Gouda en
Omstreken.
1'
r 1SÖ2.
Donderdag, 11 September.
M°. 47.
fectcn.
öuttenlanb.
rtreinen.
Overzigt.
Uitgave van A. BRINKMAN.
B. u°. 75t
itsrdam,
recht,
Jouda,
r Gouda,
GOUDSCHE COURANT
inter: Friesehe
weg.
^‘716
99I5/JC
90V1Ö
1043/s
alles, wat het ge
bet
3KINKA1AA.
diapen en 150
>r d°. kalveren
4/8 per steen
-31. A Jansen
M. Hogendoorn
z. 4. A. Lit
loos kind.
Clasina Alberdi-
ember 1862.
7, 4,37, 6,24
5 (beh. Zond.)
25, 8,19, 9,40
10, 3,40, 5,30
18%
15%
32%
9O%o
9P/4
04%
Be Lerigteu
keu melding van
(beh. Zond.)
,50,7,50, 9.—
51%
26%
7316/J6
W«/16
i September.
toogste
koers.
54»/»
De prijs der Advertentien \an eén tot zes
regels met inbegrip van het ztgel is 80 Cent, voor
eiken regel daarboven 10 Cent.
Buitengewone letters worden berekend naar
plaatsruimte.
Deze Courant verschijnt des Donderdags en Zondags.
In de Stad geschiedt de uitgave des avonds te voren.
Dc prijs per drie maanden is2,franco p. post/2,25.
De inzending der Advertentien kan geschieden tot des
morgens ten 11 ure.
48%s
45%
102%
Gebleven
koers.
6*9/lr.
in Asten en M.
van der Pijl.
r. 4. Eliza-
52
26%
74
60>%6
29%
Londen, 6 September. In de amerikaansche berigten die
de Scotian ons heden aanbrengt, vindt men o. a. een Oelnng-
rijken brief van den president Lincoln, in antwoord op een
vertoog van den heer Greeley ten behoeve der sla ven-emanci
patie. De staatkunde van het bonds-gouvernement betreffende
de emancipatie wordt in dien brief duidelijk uiteengezet en ver
dient derhalve wel de aandacht.
„Ik kan mij” zegt de president daarin o. a., „niet vereen i-
gen met hen, die de Unie niet zouden willen handhavenzon
der terzelfder tijd de slavernij te veruietigen. Mijn hoofddoel
in den strijd is de Unie te redden en niet om de slavernij te
behouden of af te schaffen. Indien ik de Unie kan behouden
zonder de sla^en-emancipatie, dan zal ik het doen. Kan ik
het doen door al de slaven te bevrijden, dan zal ik dit ook
doen en indien ik haar kan behouden door eenigen te bevrij
den en anderen aan hun lot over te laten, dan ook zal ik
dat doen. Wat ik voor de slaven en voor de kleurlingen
doe, dat doe ik, omdat ik meen daardoor tot het behoud der
Unie mede te werken, en wat ik in dezen nalaat, dat laat ik
na omdat ik niet geloof dat het zou strekken tot handhaving
der Unie. Ik ’al minder doen telkens wanneer ik denk, dat ik
door meer te doen de zaak benadeel, en ik zal meer doen
telkenmale, wanneer ik denk daaimede de zaak te bevoordeelen.
Ik zal misslagen trachten te verbeteren wanneer zij zullen blij
ken misslagen te zijn, en ik zal nieuwe zienswijzen volgen
zoodra zij zullen blijken de juiste te wezen. Ik heb hier mijn
plan blootgelegdgegrond op mijn ambtspligt en ik beoog
geen wijziging van mijn dikwerf herhaalden wensch, dat alle
menscl.en overal vrij konden zijn.” Dit onbewimpeld gevoe
len van den pre ident kan niet missen door de abolitionisten,
zoowel hier te lande als in Amerika luide te worden toe
gejuicht.
9 September. Daily News bevat een brief vaneen oog
getuige bij het gevecht te Aspromonte. A olgens dien brief is
het vuur door kolonel Pjillavicini geopend, en gaf Garibaldi
bevel, om dat vuur niet te beantwoorden en herhaalde hij, zeifs
nadat hij gewond was, zijne bevelen om niet te schieten.
van New-York van den 30 ,A^fgustW^ma-
verschiliende gevechten in de omstreken .Jhyi
dat de president Lincoln, dit op den achtergrond en het be
houd der Unie boven ailes stelt.
In Pruisen zal het weldra tot een conflict komen tusschen
de hardnekkige regering en de krachtige vertegenwoordiging,
want het is weinig te vermoeden, dat de partijen tot minnelij
ke schikking zullen bewogen worden.
In Rusland woelt en dreigt het, toch wil men voortgaan
met hervormingen; maar bij de onvolledige kennis van den
innerlijken toestand van dat onmetelijk rijk ia het ónmogelijk
den invloed te berekenen van maatregelen, wier eigentlijke rig-
ting en bedoeling geheel in het duister ligt. Zeker is het dat
donkere wolken uit het oosten en zuiden den staatkundigen
horizont benevelen.
GOUDA 10 September.
liet begint meer en meer te blijken, dat iet gemakkelijker
was Garibaldi gevangen te nemen, dan Italië tot rust te bren
gen hij was wel de oorzaak der uitbarsting, maar niet van
de aigemeene gisting; Italië is een van zin en bedoeling om
den vreemdeling van zijnen bodem te verdrijven, en het onge
val, dat den hartstogtelijken Garibaldi trof, heeft hoegenaamd
niets veranderd aan het wezen der zaak. De gevangen, de
gewonde Garibaldi is en blijft de held en volksvriend en zijn,
lot is benijdenswaard naast dat van den rampzaligen koning,
den overwinnaar, die nu geperst wordt om den geliefden vriend
- des. volks, wien_ -tovee konMikrijken verschuldigd is, a’s op#x
standeling te doen vonnissen. Zullen er Italianen gevonden
worden, die de vierschaar spannen over den man, die der oud
heid waardig, slechts onbekwaam is in veinzen en huichelen.
IJdele beloften en schoone woorden zijn uitgeputhet volk
wil gehoord warden, en de koning kan niet zelfstandig hande
len hij is de gehoorzame volgeling van den oppermagtigen
nabuur; zoo möet hij wel al den tooi zijner geleende grootheid
verliezen en ten vreemde1 ing worden aan het volk, dat zijne
hoop op hem stelde.
De vele tegenstrijdige berigten laten het altijd nog onzeker,
hoe de zaak zich werkelijk heeft toegedragen en of men ver
raad gebezigd heeft om den volksman tc vangen. De offici
ële berigten der italiaansche regering verdienen zeer weinig
geloot, alles doet vermoeden, dat de gisting, al is het meer
in het verborgen, voortwoelt, dat het ministerie Eatazzi bezwij
ken zal, en dat men radeloos rendziet naar middelen om den
opkomenden storm te bezweren.
Napoleon is een ander man dan de vriendelijke Victor Ema
nuel; hij zou den laatsten rebel met schroot ter neder schieten
en hij aast op het oogenblik, dat hem gelegenheid zal geven
om zijn benarden bondgenoot met zijne wapenen te steunen.
Vooreerst gaat Erankrijk op Mexico af; en indien de Mexica
nen geene krachtige maatregelen met hartelijken ijver volhou
den dan is het gedaan met hunne onafhankelijkheid. De
toerustingen van Erankrijk zijn geducht, de troepen worden
ingescheept en afgezonden, voorzien van alles, wat het ge
lukken der onderneming meest verzekert.
Engeland heeft wel reden om de gangen van zijn nabuur
en bondgenoot zorgvuldig na te gaan en op zijne hoede te
zijn maar het koestert in zijn boezem een kwaal, die groote
opoffering zal eischen. De stilstand der fuorieker is eene zorg
wekkende gebeurtenis. Honderd duizende arbeiders loopen leeg,
millioenen werkloon worden wekelijks minder uitbetaald, en het
einde van dien toestand is niet te voorzien. Als de nijverheid
zich in zoo kolossale verhoudingen uitbreidt, dan wordt de oor
log ook in materielen zin ónmogelijk. En toch woedt de oor
log in zijne ijselijkste verschrikking in het nog zoo kprt gele
den gelukkige Amerika. De zuidelijke commissarissen snoeven
ie Londen geweldig op hunne magt, doch het noorden al de
goede zaak niet opgeven, en hoe groot de inspanning zij, het
doel, de afschaffing der slavernij, zal bereikt worden, al is het