AF,
1868.
Donderdag, 16 April.
631.
Ping
öuitcnlnnö.
erij,
e Klasse
den 20
dllcn.
Uitgave van A. BRINKMAN.
MEST,
ede M EV
ENGOED,
^HAPPEN
al worden
oon, apothi
s.
rlemmerstr.
teenweg over
het land geheel
NKMAN.
Lange Tiendeweg t D. n°. 60.
ekomen bij
'uid-Wad-
ene te be-
joping van
igstraat.
Spuistraat.
e Hoofdsteeg.
Tuman.
i vele ja ren
de slijm
d gebruikt
ing spïjS-
eren, bij
teer zacht
32l/a cent
het gebruik,
HL 1868,
n of in de
□r A. van
ouda van
Gemeente
GOUDSCHE COURANT.
ff.
EEN, bereid
zijn door n.ii
verkrijgbaar
SCHENK op
Deze Courant verschijnt des Donderdags en Zondags.
In de Stad geschiedt de uitgave des avonds te voren.
D*. prijs per drie maanden is/ 2,franco ppost 2,25
Advertentien van 16 regels tot des middags ten 12
ure, grootere moeten vóór 10 ure ingezoaden zijn.
en sints on-
Slijm-
voorzien met
1HBEUDEK,
ing zich ook
ede het doosje
wel attent op
voor het ge
it men tracht
(17
De prijs der Advertentien van één tot zes
regels met inbegrip van het zegel is 80 Cent, voor
eiken regel daarboven 10 Cent.
Buitengewone letters worden berekend naar
plaatsruimte.
De Spectator maakt de liberale parlementsleden er op in
dachtig, dat zij zich niet uit het veld moeten laten slaan, al
weten zij dat Disraeli van zijn miuisterielen zetel niet zal op
staan, //zoolang hij niet letterlijk bij de kraag er af wordt ge
sleurd." De ministers zullen natuurlijk Gladstone’s voorstellen
een voor een bestrijden, en wanneer zij dan lot bet laatste
toe verslagen zijn, zullen zij aan de koningin verklaren, dat
zij haar niet kunnen adviseren tot hare sanctie op de genomen
besluiten, doch dat zij haar evenmin kunnen aanraden om te
verwerpen, wat door eene groote meerderheid wordt verlangd.
Er zou alzoo niets overblijven dan een beroep op de natie,
doch uit eerbied voor de gevoelens van het parlement, zouden
zij voorstellen de ontbinding van het lagerhuis uil te stellen
tot januarij. Dit gevoelen wordt ook door vele andere bladen
gedeeld, vooral nu het gerucht steeds meer veld ..wint, dat de
koningin aan Disraeli bepaaldelijk heeft verzocht om in de te
genwoordige crisis niet af te treden, en dat hij zich daartoe
ook verbonden heeft.
Het departement van oorlog heeft van den bevelhebber
der expeditie in Abyssinie eene depeche ontvangen uit Ashangi,
gedateerd 17 maart. Hij meldt daarin bet volgendeMorgen
zal het meer Ashangi bereikt hebben met 700 man. Sta-
veley bevindt zich met 1500 man op een dagmarsch achter
deze troepen, met 6 stukken berggeschut, 4 armstrong-kanon-
nen en 2 mortieren. De togt door het land is zeer moeijelijk.
Van 2 april wordt gemeld uit New-YcrkDe senaat
heeft den eisch van den opperregter Chase toegestaan, om hem
eene beslissende stem toe te kennen in kwestien, betreffende
de regeling van het proces van Johnson ;~en van 11 april
uit WashingtonBij de voortzetting van net proces tegen
Johnson heeft generaal Thomas verklaard, dat Johnson hem
nooit heeft belast geweld te gebruiken, om bij het departement
van oorlog in functie te kunnen treden.
Parijs, 13 April. De deensche generaal Raaslöff is
alhier. Daarin vindt men terstond een oorlogsteeken. Dezelfde
deensche generaal vertrekt, en men vindt daarin dezelfde be-
teekenis. Zoo hij zoo spoedig heengaat, is dit, omdat de zaak
reeds beklonken is en hij aan zijn koning de belofte van fran-
sche hulp reeds kan overbrengen. Te St. Maur bij Parijs wordt
een exercitiekamp gemaakt, hetwelk van mei tot september zal
gehouden worden. Dadelijk geeft men daar een oorlogznchtigen
uitleg aan.
De Moniteur deelt het rapport mede van den minister
van binnenlandsche zaken, betreffende de mobiele nationale
garde. De minister constateert daarin, dat over het algemeen
in de kantons de jongelieden met een goeden wil en met eene
wezentlijke opgewektheid tot de indeeling bij de korpsen zijn
opgekomen. Alleen te Montauban, Toulouse en Bordeaux heb
ben betreurenswaardige voorvallen plaats gehad. Het rapport
eindigt met deze verklaringHet kan dus op grond van de
verkregen feiten-bevestigd worden, dat de nieuwe militaire wet
door de openbare opinie met vastberadenheid is aangenomen.
Hare eerste toepassing heeft voor de bevolking eene nieuwe
gelegenheid opgeleverd om haar volhardend vertrouwen op den
keizer te doen blijken.
14 April. Uit Lissabon wordt van gisteren gemeld, dat
aldaar oproerige manifestatien hebben plaats gehad voor het
gebouw van het ministerie van binnenlandsche zaken. De aan
voerders zijn in hechtenis genomen. Een gerucht wil, dat het
ministerie aan de kamers magtiging zal vragen om de habeas-
corpus-acte te schorsen, ten einde de orde in het land geheel
te herstellen.
Berlijn, 13 April. De Kreuzzeitung meldt, dat het regt
van vestiging, met al de daaraan verbonden voordeelen, gelijk
dit in den noord-duitschen bond bestaat, door middel van trak
taten ook tot de zuid-duitsche staten zal worden uitgebreid, en^
wel met de clausule, dat eventuele veranderingen in
voor Noord-Duitscbland, de traktaten met Zuid-DuitschJ
veranderd laten.
Londen, 13 April. De iersche liberale dagbladen druk
ken hun groote blijdschap uit over de kalme en waardige wijze
waarop een groot gedeelte van de protestanten het nieuws
ontvangen heeft van het afschaffen hunner kerk als staatskerk.
De Cork Examiner hoopt, dat dit zoo moge voortgaan en dat
geene bittere gevoelens tusschen protestanten en r. katholieken
mogen worden opgewekt, te meer daar het waarschijnlijk is,
dat Disraeli, na zijne nedederlaag, zelf het offermes in handen
zal nemen, om het slagtoffer te dooden.
Reeds hebben wij gemeld, dat Sir R. Murchison, voor
zitter der koninklijke geographische maatschappij, brieven ont
vangen heeft van dr. Livingstone, den afrikaanschen reiziger,
van wien men ongeveer een jaar geleden door een deel van
zijne inlandsche bedieuden vernomen had, dat hij vermoord
was in de nabijheid van het meer Nyanza. De thans ont
vangen berigten zijn naar Engeland gezonden door dr. Kirk
te Zanzibar, en waren door Livingstone aan hem gezonden
van de bronnen van den Nijl, op 800 mijlen afstand van de
plaats, waar hij volgens de berigten vermoord zou zijn. Li
vingstone zelf had uitvoerige berigten aan het engelsche de
partement van buitenlandsehe zaken gezonden. Hij heeft de
terugreis naar Engeland aanvaard.
De ’ondensche correspondent van de Glasgow Herald zegt,
dat er thans meer dan vroeger sprake is van eene toelage aan
den prins van Wallis, ten bedrage van 10,000 ’sjaars, ter
gemoetkoming in de groote uitgaven, waarin hij met zijne ge
malin genoodzaakt is, door de vertegenwoordiging van H. M.
de koningin, bij receptien en andere koninklijke ceremoniën.
Donderdag avond keeft de heer Rawson, als voorzitter
eener vergadering der manchester reform-club, de liberale partij
gelilk gewenscht met bare weder-aaneensluiting onder de leiding
van den heer Gladstone. Jacob Bright nam daarop het woord
en zeide, dat hem dezer dagen van verschillende kanten her
haaldelijk was gevraagd, of hij meende, dat de oppositie hare
meerderheid van 60 stemmen zou behouden, en of er vooral
kans bestond, dat de drie voorstellen van Gladstone, betreffende
de staatskerk in Ierland met nagenoeg diezelfde meerderheid
”ouden worden aangenomen. Zijn antwoord hierop was, dat
hij wel niet kon berekenen in hoever men daarop staat zou
kunnen maken, doch voor zoover hij kon nagaan, bij de be
handeling in comité, zou bij elke eindstemming die meerderheid
wel behouden blijven. Voor ’t overige kon hetgeen er gespre
ken werd, wel niet bijzonder in den smaak der miuisterielen
vallen, vooral toen de heer Goldwin Smith aan het w’oord was.
Deze trachtte duidelijk te maken, dat er vroeger wel eens mi
nisters waren geweest, die zich door hunne tyrannieke en andere
verkeerde handelingen zoodanig hadden gecompromitteerd, dat
het onmogelijk was met eenigeu eerbied aan hen te denken
doch zelfs de ergsten waren altoos echte engelsche gentlemen
geweest; men wist wat men aan hen had en zij hielden
zich binnen de wetten der eerdoch thans bestaat er gevaar,
dat Engeland in dit opzigt eenige trappen lager zal afdalen.
Wel is waar, voegde hij er bij, men moet het karakter
van een staatsman niet beoordeelen naar een bekrompen maat
staf. Men moet in hem vele gebreken en soms nog wel wat
ergers dan gebreken door de vingers zien, mits enkel en alleen
onder voorwaarde, dat er in hem iets meer te vinden is dan
i enkel zelfzucht, of anders gezegddat hij bezield is met eene
wezentlijke liefde voor zijn land. Doch wat de tegenwoordige
ministers betreft, moet hij ronduit verklaren, dat hij bij hen
geene vaderlandsliefde kan opmerken. Intusschen kan men zich
troosten met het denkbeeld, dat al mogt de meerderheid bij de
stemming over Gladstone’s voorstellen niet zoo talrijk zijn, het
vonnis toch eenmaal door het lagerhuis was uitgesproken, zoo-
dat er bij de discussion eigentlijk geene sprake meer kan zijn
van eene verdediging der staatskerk in Ierland.
