Zondag, 2 Mel.
Overzigt.
buitenland.
1809.
l.
I
iclii.l
iV 740.
Ta
LE
.-trimte.
CENj
we.
I
Uitgave van A. BRINKMAN.
Lange TiendetcegD. n°. 60.
en
in
i
iie ier 1
aairj
..rbl' J
GOUDSCHE COURANT
rden
iede
■str.
ast.
iver
bieders.
f
hei-
178.
len,
en
da
bij
lat.
lor-
ior»
ir.
na-
:n.
der
JS-
gen
en
FIT,
D.
en
ih.x
Deze Courant verschijnt des D^derdags en Zondags.
In de Stad geschiedt de uigave de* avonds te voren.
De prijs per drie maanden isƒ2,francop. post2,25
Advertentien van 16 regels tot des middags ten 12
ure, grootere moeten vóór 10 ure ingezonden zijn.
De prijs der Advertentiën van één tot zes
regels met inbegrip van het zegel is 80 Cent, voor
eiken regel daarboven 10 Cent.
Buitengewone letters worden berekend naar
plaatsruimte.
tegen een vijand, door hunne eigene verbeelding verwekt. De
zaak is toch eenvoudig deze, dat de koningin volstrekt niet
kerk. Dit is
Engelschman
en dat het aan
met een on-
kmnis van de
i het 1
is mei
is gehel
wegen
mspras
leidir J
i, het
in tooi
treden!
x>r vil
:t leerei
pr doel!
ai te di
iheime I
faamdeJ
te wed
innis, d
tzet. 1
in aan d
Rg be
er deal
ig en ti
eniet d
gisten
Dorwed
m vool
ien bed]
begrepd
’wisse iel
ver de]
zelfde I
t meer 1
De vors!
n versa
vermeel
jeramJ
Q.
'ange.
wel
bij
eid
pot
tier
Iwe
ed.
id-
lak,
Wij
laar
rel
sjes
irin
rich
oor
(29
London, 28 April. De Saturday Review betoogt uit
voerig dat de algemeen aangenomen meening, dat de koningin
wettig hoofd is der kerk, berust op eene dwaling. Het is
voorwaar eene bittere pil voor al die geleerde leden van het
huis der gemeenten, thans te moeten hoeren, dat hunne spits
vondigheden alle voer niets bedacht zijn, want zij streden
door de wet is erkend als hoofd der episcopaalsche
eene oude overlevering, even als die dat een
zijne huisvronw op de markt mag verkoopen,
een lid der koninklijke familie verboden is, om
derdaan te huwen. De meest oppervlakkige
geschiedenis der zestiende eeuw leert, dat deze titel van hoofd
der angiikaansche kerk alleen gedragen is door Hendrik VIIIr
Eduard VI en «Bloody Mary \u dat deze afstand deed van
dezen titel, welke zij als eene roomsche ziek niet geregtigd
achtte te dragen en dat de groote Elizabeth bij hare *roons-
beklimming dezen titel weigerde, toen hij haar door het par
lement werd aangeboden. Na Mary is geen britsche souve-
rein het wettig hoofd der engelsche gereformeerde kerk geweest,
en de Saturday Review merkt op, dat dit belangrijke pitst
door niemand in het parlement was gekend, behalve door
Sir Roundell Palmer, en voor de «report°rs" der dagbladen
was de ketterij, welke hij verkondigde, naar bet schijnt zoo
ongelooflijk, dat zij niets van zijne woorden begrepen heb
ben, en hem in hun verslag onzin hebben laten spreken. Dit
is het gevolg van «wetenschap uit de tweede hand" zegt de
Review, die de schijnbaar doodonschuldige opmerking maakt,
dat Blackstone, het handboek van alle regtsgeleerden, dat een
uittreksel geeft van alle wetten en statuten, wel de wet van
Hendrik VIII mededeelt, welke den souverein den titel geeft,
maar ongelukkig niet meldt, da* deze wet onder Mary is in
getrokken. De reden waarom men in de koningin meer het
hoofd ziet der episcopale kerk, dan der schotsche of eenige af
gescheidene kerk, vindt de Review hierin, dat de koningin
het hoofd is der wetgevende magt, zoodat terwijl de supre
matie der kroon niets anders meent dan de suprematie der
wet, deze in de dagen van Hendrik VIII en Elisabeth slechts
een godsdienstig ligchaam erkende. Derhalve zijn verschei
dene zaken in de engelsche staatskerk voorgeschreven en om
schreven door «Acts of Parliament," terwijl afgescheidene ker
ken geheel vrij zijn, en dus schijnt het ais of de souverein,
die deze acteu onderteekent, het persoonlijke hoofd der en-
gelsche kerk is.
Parijs, 29 April. Het Journal des Débats zegt aangaande
de nu gesloten zitting van het wetgevend ligchaam het vol
gende: «De nu afgeloopen zitting was een nuttige overgang
tot de algemeene verkiezingen. Zij heelt doen uitkomen welke
vrijheden wij missenzij gaf, als het ware, een beknopt over-
zigt van de ons ontbrekende vrijheden dit overzigt kan strek
ken om de kiezers tot nadenken te brengen en om het terrein
van den strijd tusschen het bewind en de liberale partij af
te bakenen. Het verlichte, het lezende en denkende deel onzer
natie verlangt volledig herstel der constitutionnele waarborgen
en verdwijning der laatste overblijfselen van de heerschappij
der willekeur, maar het zal bij de stemming moeten bukken
voor net overwigt der plattelands-bevolking, die het gouverne
ment door plaatselijke invloeden en door het bevorderen van
plaatselijke belangen op zijne zijde houdt, waarbij nog een groot
bezwaar komt, namelijk de verdeeldheid der oppositie, hare
splitsing in vijandige onderdeden, haar heete strijd tegen zich
zelve."
BTTlRSel, 29 April. In den senaat is de minister van
buitenl. zaken geïnterpelleerd over den stand der onderhande-
lingen, betreffende bet spoorweg-incident. De minister beeft
daarop het volgende geantwoord Ik weet, dat de hr Frère-
Orban sedert eene maand te Parijs is en nog niet is vertrok
ken. De Moniteur bevatte in der tijd eene nota over de on-
derbandelingeu. Maar dit programma was missebieu te ruim,
en het was in het belang der belgische waardigheid om het
te beperken. Dat doel heeft de heer Frère trachten te bereiken.
Uit zijne vele conferentien met de fransche regering bljjkt, dat
tot op den lantsten dag, de betrekkingen niet een oogenblik
opgehouden hebben vriendschappelijk te zjjn, en dat zij van
sympathie jegens elkander getuigen. De gemengde comïïrisrie
Gouda, 1 Mei.
Bij den noord-duitschen rijksdag is een tal van nieuwe be
lastingen aangekondigd, op petroleum en gas en wat niet al.
De eenige, die algemeene goedkeuring vindt, is de beursbe
lasting, die wel de minste aaubeveling verdient, en de ver
schrikkelijkste is die op het bier. Over dergelijk voornemen
sloeg vroeger München aan het muiten, maar ook te Berlijn is het
een onverdragelijk denkbeeld. De strijd zal hevig zijn. De Duit-
schers begrijpen nog niet, dat elke vrijheid, even als in ouden
tijd de privilegiën, betaald moet worden.
De oosten rij ksche regering heeft de pruisische beleed igd door
het opnemen, onder de publiek gemaakte officiële stukken, van
een brief uit 1866, door von Bismarck gezonden aan den prui-
sischen gezant te Parijs, getuigende van de hebzuchtige be
doelingen vóór het beginnen van den oorlog. Men begrijpt
niet, wat deze indiscretie goeds zou kunnen uitwerken. Som
migen meenen, dat er toenadering bestaat tusschen Oostenrijk
en Rusland, waaraan Frankrijk niet vreemd is. Alle zulke
machination zien op een te wachten conflict van Frankrijk met
Pruisen.
De iersche kerkvraag houdt Engeland in spanning, doch de
meerderheid blijft getrouw aan Gladstone. De nederlaag der
tories is volkomen en geen hatelijk geschreeuw noch lasterlijke
aantijgingen kunnen de aanneming voorkomen, die gegrond is
op regt en billijkheid.
In Spanje twist men ook over kerkelijke aangelegenheden
alleea de republikeinen zijn de voorstanders der algeheele vrij
heid van geweten velen willen nog altijd meer of min toe
geven aan de eischen der hiërarchie. In elk geval zal de
gewetensvrijheid veel winnen, maar toch zal elke beperking in
het vervolg nieuwen strijd wekken.
Italië heeft te strijden tegen Mazzinisten en deficits, dat is
tegen omwenteling en staatsbankroet, en het bezigt daartegen
niets dan palliativenhet weet het volk niet te bevredigen,
maar het beteugelt tijdelijk complotten en woelingen, het weet
de inkomsten niet te vermeerderen, maar voorziet door kunste-
narijen in den nood van het oogenblik.
De fransche kamer is gesloten en nu de nieuwe verkiezingen.
Tot aan haar einde was zij gehoorzaam aan den wil des ge-
Daar is de vertegenwoordiging een lust, elders zoo
dikwijls een last.
Onze kiestabel is bijna onveranderd aangenomen, gelijk die
was voorgesteldwij bekomen nu 5 vertegenwoordigers meer,
dus 80. De onbesuisde poging van den oud-minister, om onder
liberaal voorwendsel, de vaststelling te vertragen, heeft mede
gewerkt ten goede, het onzuivere doel was te duidelijk. Onze
kieswet is gebrekkig, maar het is niet noodig lager af te dalen,
zoolang de kiezers zich zoo onverschillig betoon en. De be
langstelling moet opgewekt worden door volksverlichting. De
partij der middenmannen en modderaars speelt in het doods
gevaar met gevaarlijke wapenen, u*e vermomde en halve libe
ralen worden bitter ten toon gesteld door den te dikwerf door
hen bedrogen Groen, die waarlijk beter in staat is zonder hunne
hulp zijn beginsel te handhaven, dan zij hunne eigeubatige
en beginsellooze taktiek. Zoo kunnen de tegengestelde rigtin-
gen tot afdoening komen en een einde gemaakt worden aan
het weifelend rondtasten in het duister.