Xmm (Mi Ailvorlentiehliid voor Gouda en Omstreken.
1870.
N? 837.
I#
Woensdag, 5 Januari.
IIN'S
|ie Watten,
Traupman en de Doodstraf.
Builenlaiidscli Overzicht.
•a
Iaatschappij
InUARIJ 1870,
Do inzonding van advertention kan geschieden tot éón uur des namiddags op den dag der uitgave.
fcte dezer Maat-
van 1000.
|hin Deelhebbers,
bolft geplaatst,
ld iet de Directie
Jren E. H. KOL,
leden van het
)P AMERIKA,"
[welk Comité zjj
grijze niet tot de
Amerika al dan
besteed tot den
ats eene lijn van
birectie de nieuwe
|en te verzoeken,
jaar. De eerste
■gbaar
C T I E.
er dagen hebben de
-vezen aan vele Rhu-
Ida voorzorg namen
pn van luiu ligchaam
Van ieder die nog
voudig all goed coop
licit van zjjna Rhuma-
Iden zij met vol ver
del dat tot heden be-
houdend en krnoht-
die er jaarlijks van
lamlal der vleijendste
lts, ziju daarvan de
[oor.il op <lat men de
lie koopen in de be
togen of zij gewikkeld
Irn-op, beuevena de gc-
pn der 230 Depótbou-
kend ie door den Be-
IliREETVELT At,
te Delft.
|p"ja van 30 Cent per
Igeitltdl bij:
lila.
fit.
ven.
lagestraat, Rotterdam.
|rt,
ppelU aid IJ ml.
Uritikmnn.
G0UDSCHE COURANT.
Do uitgave dezer Courant geschiedt ZONDAG,
WOENSDAG en VRIJDAG. In de Stad
geschiedt de uitgave in den avond van
DINSDAG, DONDERDAG en ZATER
DAG. De prigs per drie maanden is 1.75,
franco per post 2.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 1—5 regels tt 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Traupman is ter dood veroordeeld en het
domme publiek juicht. Hij heeft zijn loon, zoo
zegt men. De gedachte alleen, dat de rechters
misschien de verzachtende omstandigheden
waarop de advocaat Lachaud zoo welsprekend
wees, zouden aannemen en een mindere straf
toepassen, die gedachte alleen deed reeds een
gevoel van verontwaardiging ontstaan, dat zich
zelfs in de rechtzaal lucht moest geven. Wat
zou het geweest zijn, wanneer de verzachtendo
omstandigheden eens waren aangenomen Niet
alleen het publiek, dat er behagen in schept
de groote crimineele processen met dezelfde be
langstelling als een franschen roman te volgen,
zou luide zijne afkeuring daarover bebben te
kennen gegeven, maar ook anderen, die niet
uit nieuwsgierigheid de verhooren en pleidooien
bijwoondenmaar die aanwezig waren omdat
deze treurige zaak van groeten dienst is bij de
studie van 't menschelijk geslacht, zijn van
oordeel dut de ongelukkige misdadiger de dood
straf verdiende. Zoo wordt deze achtdubbele
moord als een nieuw argument tegen de af
schaffing der doodstraf aangewend, en men zegt
liet den procureur-generaal, die den eisch in
deze zank moest doen, na: de straf moet even
redig zijn aan 't misdrijf, zonder dat men be
denkt dut deze schoonklinkende stelling niet
meer is dan een holle theorie, een onbereikbaar
ideaal. Die evenredigheid wenscht tusschen
misdaad en straf, is op den weg die terugvoert
naar de wedervergelding, naar den tjjd waarin
als rechtsregel goldoog om oog en tand om
tanddie evenredigheid wenscht tusschen mis
daad en straf huldigt de folter werktuigen, waar
mede in meer barhaarsche tijden de ongelukkige
misdadigers werden ter dood gebracht; die even
redigheid wenscht tusschen misdaad en straf
moet het betreuren dat Traupman niet acht
maal gedood kan worden met de wapens en
middelen die hij zelf gebruikte; al ware dit
mogelijk dan nog zou de juiste evenredigheid
niet gevonden zijn, want do maatschappij ver
liest veel meer door den dood van menscheu
zooals de familie Kinck was, dan door dien
van Traupman en consorten.
Evenredigheid tusschen misdaad en straf is
veelal onmogelijk; verband tusschen beiden kan
er altijd zijn. Twee personen hebben onder
dezelfde omstandigheden dezelfde misdaad ge
pleegd zjj ontvangen dezelfde straftoch kan
't zijn dat de een danrdoof meer wordt gedrukt
dan de ander. Evenredigheid bestaat er dus
niet, maar verband welwant zij worden gelijk
gestraft omdat de euveldaad van den een even
zeer de veiligheid der maatschappij verstoorde,
als die van den ander. De veiligheid dermaat-
schappij handhaven, dat moet het eenig doel
der straf) zijn. Het is geen kwaad, dat men
den misdadiger aandoet, omdat hij zoo mis
dadig is, omdat hij een misdaad heeft gepleegd;
maar het is een maatregel van voorzorg die
men neemt, opdat de maatschappij venier geen
last van hem hebben zal. I'e staat, die ge
roepen is voor de veiligheid van personen en
goederen zorg te dragen, moet dus, tot hand
having daarvan, dieven en moordenaars on
schadelijk maken. En nu moet dit het ver
hand zijn tusschen misdaad en straf, dat de
grootste misdadiger ook het langst {des nood
levenslang) onschadelijk worde gemaakt. Dat
doel wordt volkomen bereikt door tuchthuisstraf.
Gesteld dat Traupman tot levenslange gevan
genisstraf was veroordeeld, de maatschappjj zou
evenmin last van hem hebben, dan nu hij ver
moedelijk geëxecuteerd wordt. Het doel der
straf wordt dus daardoor evenzeer bereikt en
dan is zelfs met 't oog op dezen onmeusch de
doodstraf onmenschelijk.
Gouda, 4 Januari.
Eindelijk heeft het den hr. E. Ollivier mogen
gelukken een ministerie bijeen te brengen cu bij
is gunstig geslaagd in zijne pogingen, daar bij
bekwame en invloedrijke mannen heeft weten
te bewegen de moeieljjke taak te aanvaarden;
van de oude ministers blijven er slechts drie en
van geene politieke beteekenis, oorlog, marine
en huis des keizers, de hh. Leboeuf, Rigault en
Vaillant. De eerste indruk is gunstig en bleek
uit de rijzing der rente. Met deze nieuwe
mannen kan de hervorming der instellingen in
liberalen zin aangevangen worden eu zij kunnen
veel goeds tot stand brengen, als liet bun mo
gelijk i- de gemoederen tot bedaardheid te stem
men. Toch kan men zich mooielijk losmaken
van liet vermoeden, dat de driftige vrijheids
vrienden en de onverzoenlijke vijanden des keizers
den rustigen vooruitgang zullen beletten en dat
een diep geworteld wantrouwen velen afkeerig
maakt van Ollivier, die onvast van beginsel,
even als zijn keizer moeielijk is te doorgronden.
Zoo zegt ook een Oostenrjjksch blad van hem
Ollivier redt het keizerrijk niet, hij richt slechts
zich zeiven te gronde, dit is het verdiende loon
van den overlooper.
In Griekenland is weder eene ministercrisis
in aantocht; dit koningrijk rust op valsche
grondslagen en wat men ook beproeve, het
middel wordt niet gevonden dat vastheid kan
geven aan het wankele gebouw. Bijna ,ou
men iets dergelijks kunnen zeggen van het veel
bewogen Oostenrijk? Oanr is de ministercrisis
in vollen gang. De keizer schijnt een auto
maat vijf ministers dienen een remonstrantie
in, de drie overige antwoorden, de keizer stelt
allen in de gelegenheid de bezwaren tc kennen
en laat beproeven de partijen tot een to bren
gen, maar het blijkt dat zij niet te verzoenen
zijn. En deze tweespalt is van hoogst beden-
kelijken aard in een land, waar zoo groote ver
deeldheid heerscht en de constitutioneele begin
selen zoo moeielijk ingang vinden. Aan de
Dalmatische opstandelingen, die zich hadden
onderworpen, is amnestie verleend, maar de be
volking is niet bevredigd en het vuur smeult
onder de asch. Het gebied der militaire gren
zen verkeert bij de aangekondigde maar niet
uitgevoerde reorganisatie in hevige gisting, ge
vaarlijk vooral door de nabijheid van Dalmatie.
Bohemen is niet te bevredigen zonder elders
dergelijke eischen te doen ontstaan.
I 'e koning van Portugal moest gisteren de
zitting der vertegenwoordigers openen en wel
licht vernemen wij dus weldra iets van de daar
heerschende spanning.
Het schijnt afgedaan in Spanje mei de can-
didatuur van den Ttaliaanschen jongeling. Is
het niet alsof men slechts uitstel zocht? Zelfs
Napoleon zou ongeduldig beginnen te worden
en wensehen, dat er een einde aan kwam.
De Cubaansohe opstandelingen geven den
moed op nu zij door de N. Amerikanen ver
laten zijn. Op Haïti zegeviert do opstand en
schijnt Salnave verloren, en Loper, is naar Bo
livia gevlucht eu de moeste troepen worden te
Moute-Vidoo terug gewacht uit Paraguay.
