BUITENLAND.
BBQ&
[Sl^ JtSmX
Nv
Riiiti'iilanilsi'li Overzicht.
V/V;
j
k>Scj:
O
FRANKRIJK.
1
1
riéikwtatt. ■W"' xt
DD1T8CHLAND.
jgikéUètoi,
1
Xj'Jiin r 'T,
Gouda, 15 Januari,
I)e rust is te Parijs gehandhaafd, niettegon-
staande de groote verbittering des volks. Dit
betuigt zoowel voor de regeering als voor het
volk. De fegeering heeft wijs en voorzichtig
gehandeld; alle maatregelen van voorzorg waren
in stilte genomen; de gewapende macht en do
politie onthielden zich van uitdagende vertoo
ning en gedroegen zich vast en gematigd en
het volk vroeger nooit te beteugelen, liet zich
raden, ontweek bloedige botsing. Toch kan men
zich niet ontveinzen, dat de toestand hoogst
zorgeljjk is; de radicale bladen spuwen vuur en
vlam en in het wetgevend lichaam worden uit
drukkingen gebezigd, die alle maat te buiten
gaan. Men wil Rochefort vervolgen om zijn
vergelijking der Bonaparte's met de Borgia's
mftar Men weet hiet wat men begint, het pro
ces van den woestaard zal de menigte genoeg
in beweging houden, zonder dat het noodig is
den weg der drukpers-vervolgingen in te slaan,
die altijd sti-ekten om het kwaad te verergeren.
Hoe liefelijk de aanvang ook was, het ministe
rie is spoedig uit zijn schoonen droom ontwaakt,
dreigelld is op eens de toekomst geworden en
het is meer dan waarschijnlijk dat de vreed
zame hervorming meermalen door treurige in
cidenten afgebroken zal worden.
De BeierBche kamer begint hare werkzaam
heden onder treurige vooruitzichten. De cleri-
cale patriotten hebben een meer beslissend
ovèrwicht, dan men vermoedde en hoewel de
heerschappij dier beginselen onmogelijk duur
zaam kan zijn, gaat Beieren een tijdperk van
worsteling te gemoet, dat verderfelijk moet zijn
voor de welvaart des lands.
Oostenrijk bljjft nog altjjd wachten op de
•beslissing des keizers. Bij herhaling wordt die
als nabjj aangekondigd. Men spreekt van wij
ziging der constitutie iu federalistischen zin,
maar het is omuogeljjk de nationaliteiten te
vreden te stellendoch het is tevens even
moeiljjk de suprematie van het Duitsche ele
ment te handhaven.
In Engeland blijft de toestand van Ierland
voortdurend zorg verwekken. Men hoopt de
landqusestie te regelen, maar niemand gelooft
aan de waarschijnlijkheid, dat hierdoor de ver
bittering zal worden weggenomen. Ook het
schoolwezen brengt de gemoederen in beweging
de noodzakelijke hervorming en de invoering
van nlgemeono volksscholen vindt in geheel En
geland heftigen tegenstand. Deze schooiquajstie
is eeno toepassing van de scheiding van kerk
en staat, een eisch van den nieuwen tjjd, die
nog langdurigen strjjd kan veroorzaken.
Het concilie laat weinig van zich-hooren;
men mompelt van ernstige oppositie; theolo
ganten zijn onverzettelijk en onverzoenlijk, maar
zoolang de wereldlijke macht geen partij kiest,
blijft het hij vinnig gekjjf en krachteloos ver
doemen. Als de Ultramontanen zegevieren en
limine plannen doorzetten, dan beschadigen zij
slechts de kerk en scheiden die geheel van den
staat. Ueene regeering zal zich willen leenen
tot do handhaving van besluiten, die de tegen
woordige maatschappij niet geheelen omkeer
bedreigt, alles veroordeelt, wat de volken tot
welvaart en vrijheid brengt en do ontzinde
priester-aanmatiging Zal de aanleiding zijn vnn
den diepen val van onvrijheid en ineiischengezag.
ENGELAND.
In eeuc redevoering aan zijne kiezers te Birming
ham noemde Bright de Iersche landqusestie zeer
moeielijk op te lossen. De voordracht der regeering
zou in februari bij het parlement ingediend worden.
Ook verzekerde hij, dat er eeu wet op het onder
wijs, al was het niet in 1870, ingediend zou worden
en verdedigde de neutrale school. Hij toonde aan,
dat in Frankrijk en Engeland de wederzijdsche
handel sedert het bestaan van het tractnat meer
toegenomen was, dan in de vorige eeuw en dat er
ook een inniger vriendschap tusschen beide ianden
het gevolg van is. Hij hoopt dat de geheime
stemming voor parlementsverkiezingen, vermindering
der uitgaven in de vo'geude jaren ten gevolge
zal hebben eu stelt biunen 10 jaar ecne vermin
dering van het pauperismus door eene regeling
der Èugelsche iandquaestie in vooruitzicht.
De bevolking van Rupertsland en het Noord
west-Gebied heeft zich gewapenderhand verzet tegen
de uitvoering der onder Engelaiuls waarborging
aangegane overeenkomst, waarby die landstreek en
al het andere rechtsgebied der aloude Hudsonsbaai-
corapagnie aan de Britsche kolonie Canada is over
gedragen zij heeft den door de Canadasche regee
ring gezonden bewindvoerder Mac Dougall verdreven
en genoodzaakt de wijk zuidwaarts, op het grond
gebied der Vereenigde Staten, te nemen. Daarop
is in die landstreek een voorloopig bewind opge
treden en dit is, in eene vergadering van volks-
afgevaardigden, den 8sten December in fort Garry nan
de Winnipeg of Roode rivier gehouden, overgegaan
tot het onafhankelijk verklaren van Rupertsland en
het Noordwest-Gebied.
Op de jongste vergadering van de Royal Ge
ographical Society te Londen, gaf Lord Houghton
kortelings, als afgevaardigde van die maatschappij
bij de opening van het Suez-kauaal, uit Egypte
teruggekeerd een verslag nopens zijne bevindingen.
Volgens hem, is de belangrijkheid van het kanaal,
zoowel uit een geogrnphisch en staatkundig als uit
een commercieel oogpunt, te hoog opgevijzeld. Hij
meende, dat het hoogstens strekken zou om den
handel eenigszins uit te breiden, en wel voorname
lijk dien van deu Levant, Italië en Oostenrijk: de
groote zeevarende mogendheden evenwel zouden hij
het werk van de Ijesseps noch veel kunnen winnen
noch veel verliezen. Talrijke loodingen, onder zijn
toezicht gedaan, hadden bewezen dat de diepte van
het kanaal nergens minder dan 18 voet bedraagt;
de rots nabij Serapeuin beschouwde hij als geen
overwegende hindernis; en, wat het gevaar voor
verzanding betreft, verzekerde hij, dat, hoewel er
een sterke wind woei, het stuiven niet van dien
aard was om in den loop der tijden het kanaal
te kunnen opvullen, liet door Lord Houghton ge
sprokene lokte discussie uit; verschillende redenaars
traden op en waren eenstemmig in den lof der
onderneming. Sir Frederick Allen beschouwde het
kanaal als een onwaardeerbare aanwinst; en Sir
Bartle Frere uitte de tneening, dat het spoedig de
hoofdroule zal worden tusschen Europa en Indie,
In den senaat heeft de minister den heer Butinval
geantwoord, dat het kabinet den weg van den voor-
uitgaug bewandelen wil, zooveel mogelijk zorgen
zal, dat de belangen van niemand daardoor gekrenkt
worden, en het leed zal trachten te verzachten, dat
daaruit moeitt ontstaan. Hij verklaarde stellig en
duidelijk, dat het handelsverdrag met Engeland niet
zou worden opgezegd. Het moest in 9tand 'blijven,
vooral iu het belang vnn den vrede, maar of het
bestaande verdrag in zijn geheel zou worden ge
handhaafd is een vraag, welke het onderwerp uit
maakt van een parlementaire enquête.
Het regeeringshlad bevat eene circulaire van
den minister van binueul. zaken aan de prefecten
waarin de liberale hervorming van de regeeriug
geconstateerd en verder gezegd wordt, dat zij voort
durend zal blijven streven naar nauwe verecniging
van keizerrijk en vrijheiddat zij geene pogingen
oin wanorde te stichten zal dulden, maar even zeer
besloten heeft alle daden van willekeur en misbruik
van macht tegen te gaan. De circulaire wijst op
het hooge belang van de vrijheid der verkiezingen,
en beveelt den prefecten aan zich iu hunne admini
stratieve handelingen niet door politieke beweeg
redenen te laten leiden, maar met gelijke onpartij
digheid de welgezinde lieden van elke denkwijze te
behandelen.
Het feit, zegt het Journul des 1)chain, dat een
redacteur van de Marseillaise door prins Pierre Bo
naparte is doodgeschoten, zullen de uiterste partijen
zekerlijk aangrijpen als een wapen, om daarmede
het keizerrijk of wel de zaak der vrijheid to be
strijden Doch geen redelijk menseh zal den keizer
voor dc misdaad van zijncu bloedverwant verant
woordelijk willen stellen, en evenmin de vrijheid
der drukpers voor dc uitspattingen van twee of
drie dagbladen, die door al dc andere betreurd
worden. Kalmte en onpartijdigheid zijn thans bovenal
aan alle welgezinde burgers aan te bevelen.
In den vroegen avond van Woensdag is een
ernstig incident voorgevallen. Tegen 6!/s ure trok
een bende over de boulevards en zong de Marseil
laise. Policie-agenten wilden die lieden uiteendrijven
voor het Theatre des Variétés, maar de oproermakers
wierpen de «genten met stcenen, zoodat twee hunner
gekwetst werden. Twee andere agenten kregen dolk-
stekeu. Een hoofdambtenaar der politie werd door
een steenworp gewond. Vier of vijf personen zijn
in hechtenis genomen. Ten 9 ure liepen de rust
verstoorders razende en tierende door de voorstad
St. Antoine. Dadelijk verlieten de winkeliers met
stokken gewapend hunne huizen, en verklaarden de
rust te willen handhaven zelfs door geweld, Dc
oproermakers rankten toen verstrooid.
Ten 2^ ure verscheen Donderdag indeChamps-
Elysées, voor het Nijverheidspaleis, eene groote volks
menigte, die tweemaal bij trommelslag werd opge-
eischt, uiteen te gaan. Aan deze opeisching werd
niet gehoorzaamd en toen hebben escadrons jagers,
roet den gewonen pas vooruitrukkende en zonder
charge, het volk uiteengedreven.
Het artikel in de Marseillaisedat aanleiding
heeft gegeven tot de vervolging van Rochefort, luidt
al9 volgt:
„Moord gepleegd door prins Pierre Napoleon
Bonaparie op den burger Victor Noir.
„Poging van prins Pierre Napoleon Bonaparte
om den burger Ulric de Fonvielle te vermoorden.
„Ik ben zwak genoeg geweest een oogenblik te
geiooven, dat een Bonaparie iets anders kon zijn
dan eeri moordenaar, ik meende dwaselijk, dat
een duel ter goeder trouw mogelijk was met deze
familie, in welke demoorden de verraderlijke aanval
traditioneel in gebruik zijn.
„Onze medewerker Paschal Groasset verkeerde in
diezelfde dwaling als ik, en thans beweeneu wij
onzen armen en dierbaren vriend Victor Noir, door
den bandiet Pierre Napoleon Bonaparte vermoord.
„Ziedaar nu reeds achttien jaren, dat Frankrijks
lot berust in de bloedige handen dier struikroovers,
wien het doodschieten der republikeinen op straat
niet genoeg is, die hen, bovendien, in afzichtelijke
hinderlagen lokken om hen van kant te maken.
„Volk van Frankrijk, zijt gij niet van tneening,
dat het eindelijk genoeg is?"
De exemplaren van de Marseillaissedie ontsnapt
zijn aan het beslag dat de regeering er op gelegd
heeft, zijn verkocht voor 15 a 20 francs pernommer.
De moord door Pierre Bonaparte bedreven heeft
den keizer, naar men zegt, zeer aangedaan. Doch
dit heeft hem gisteren niet weerhouden, om op het
terras van den gereserveerde» tuin der Tuijericu
eene wandeling te doen. Hij richtte hij die gele
genheid zijn lorgnet naar het paleis Bourbon, waar
de werklieden eene ovatie aan Rochefort brachten.
De Engelsche gezant, lord Lyons, heeft een lang
durig onderhoud gehad met onze ministers van
financiën en van koophandel over het handelstrac-
taat. De beide laatsten hebben den gezant ondpr
het oog gebracht, dat er veel oppositie is tegen de
verlenging van dat tractaat, doch zij moeten hem
tevens te kennen hebben gegeven, dat zij hunnerzijds
alles zullen aanwenden, om het verdrag in stand tc
houden.
De Marseillaise deelt als volgt mede het
geen er Donderdag is voorgevallen toen de menigte
van de begraafplaats door de Champs Elysées terug
keerde.
To en men omstreeks in het midden van de Champs
Elysées gekomen was, zag het publiek een regement
jagers, dat de laan had afgezet, die toegang geeft
tot het nijverheidspaleis. Rochefort stapte uit zijn
rijtuig eu voegde de burgers toe: „Laat mij alleeu
de troepen tegemoet gaanNadat de tamboers
een rolFel hadden geslagen, sprak Rochefort tot den
bevel voerenden officier: „De burgers, die mij om
ringen, hebben, terugkomende van de begrafenis,
denzelfdei' genomen, als toen zy zich naar het
kerkhof be en. Zijt gij van plan hun den weg
te verspenen?" Nadat een tweede roffel wa9 ge
slagen, vervolgde Rochefort. „Ik ben afgevaardigde
van Parijs en heb het plan mij naar het wetgevend
lichaam te begeven!" Het publiek viel hem daarop
in de rede met de kreet: „Zij zullen u het eerst
uedersabelen D.iarop zei Rochefort tot de menigte
„Burgers, gaat uiteen, gij zoudt u onnoodig laten
vermoorden
In het wetgevend lichaam heeft Thiers bij de
discussie over het reglement de wederinvoering van
hei adres van antwoord gevraagd. De voorzitter
zeide, dat het verboden was dc constitutie te be
spreken. Thiers zeide, dat hij het wel wist, maar
■JV $\ïe V
- V0
M
a.' li 'r
V 11 .f'" y
-
r' /i'
M,. h&P *[1$ Y
IT"
H*
ijl:»'"*"
L_i.jp y i iKfta H 1
iitstM, m "i P" I1'1- J.K, pet
[.['[i.'Sèi.
Jtf
t li k s«| i k w m -"•* Sl*
-JIJ»'.l i» II J
iil™nijakjM'frtsip,. Man.»
*1 «i II fya I ft,, m, j, k f*.
lm iti vLUIj. ..ii .1
mr v Wlfflftl Ifltoif; ln l*s ftljpr m w
T® i- N ««F m. a» S) k r* m
kis], I
4 A
kSiy ff*
