BUITENLAND.
H
I
DU ITS ChÏaTn~dT
I i
I
K
it
wanneer't misschim toch wordt doorgedreven,
dan blijft hot de vraag of do qumstie dan op
gelost is, of wel zich nog veel scherper zal
stellen.
In Engeland worden meer practische voor
stellen gedaan; het staatsleven lost zich bijna
geheel op in binnenlandsche aangelegenheden,
die tot welvaart der ingezetenen moeten strek
ken. Zoo is daar tnans de quiustie der levens
verzekering-maatschappijen aan de orde. In
Engeland verzekert iedereen, ook uit den min-
gegoeden stand, zijn levenmaar weinigen heb
ben 't noodige verstand om het vertrouwen, dat
ocne maatschappij geniet, te beoordeelen. Allen,
die het woord voerden, waren 'tdo -over eens,
dat deze zaak behoorlijk moet worden geregeld,
opdat niet dcor verkeerd geplaatst vertrouwen
hom 'm ongelukkig worden gemaakt. De
wijze, waarop de zaak geregeld zal worden, is
nog verre van bepaald. De meest uiteenloo-
pende meeningen zijn reeds verkondigd. Toch
mag men vertrouwen, dat de waarborgen der
verzekerden door de aanneming dier wet beter
zullen worden.
ENGELAND.
Het amendement op de Amerikaansche constitutie,
waarbij aan de inwoners van den staat zonder on
derscheid van kleur of ras gelijke politieke reuluen
toegekend tvordcn, is tot wet verheven. I)c wet
gevende vergadering van Texas heeft het aange
nomen, waardoor de meerderheid der staten zich er
mede heeft vereenigó en het dus van kracht geworden is.
Be bisschop van Gloucester, dr. Ellicott, heeft
velen zijner rnedepairs geërgerd, maar allen verbaasd
door zijne bespiegeling over het voorstel van lord
Chelmsford om hel verkoopen op zontlag te ver
bieden. l)at. het niet op den weg van de wetgeving
ligt, althans voor haar hoogst moeilijk is, de hei
liging Van den zondag tc verzekeren, is niet zoo
moeilijk Ie hegrijpen, mnnr ongehoord mag het heelen,
/dat een bisschop die moeilijkheid e'kcnt. Zijne be
denking, dat het doel alleen door zedelijke middelen
bereikt kan worden, huil we:nig Ie beleekenen, sedert
het parlement door de vermindering der nrbeidsuren
en andere dergelijke wetten weer getoond heeft, dat
het er niet tegen opziet, die zedelijke middelen, die
zeer langzaam werken, een weinig te gcraoet te
komen. Maar zegevierend hetoogdo de prelaat, dat
zulk eenc zondagswet alleen de lagere standen treft,
en dezen groot ongelijk aandoen zou. De rijken,
zeide hij, behoeven op zondag niet te koopen, maar
de armen wel. De rijken hebben hunne clubs, maar
de club van tien arme is de herberg. Korten wij
nu de vrijheid om op zondag te verkoopen in, dan
zullen vele kleine winkeliers ter eener, en een groot
deel der werklieden ter nadere zijde, niet zonder
grond beweren, dut wij de ontberingen der armoede
voorhij zien. Wel eindigde de bisschop met de ver
klaring, dat hij voor de wet zou stemmen, maar
het is al veel, dat een geestelijk heer wil erken
nen, dat er legen eer zondagswet ook iets valt in
te brengen, en dat bij hem zelfs het tegen zwaarder
weegt dan het voor.
De plotselinge dood van den lieer Anson
Burlingame die te St. Petersburg overleed
heeft een einde gemaakt aan een hoogst romantische
loopbaan. Burlingame was gehoorlig uit Nieuw.
Engeland. Reeds in zijne jeugd gaf hij blijken dat
zijn streven was naam Ic maken zoodat geheel
de wereld van hem zou gewagen, llij is daarin
volkomen geslaagd. Geheel de beschaafde wereld
heeft lijj verbaasd en verwonderd. Hij werd gehe
keld, gelaakt, geprezen, bewonderd en benijd. De
loophaan van den Chineeschen gezant is even onbe
grijpelijk als wondervol, llij heef; daarbij den groot-
sten tact Aan den dag gelegd. Het kan zijn, zegt
Daily New*, dat alle gunstige voorspellingen van
den heer Burlingame zullen worden vervuld en dat
zi'ne zending zoowel voor China als Europa de meest
I 'Izame vruchten zal dragen. Dit zal echter de
tijd moeten lceren. In elk geval verdient zijn dood
te worden betreurd. Ware hij gespaard gebleven,
ontegenzeggelijk zou hij zijne natie tot ei re hebben
verstrekt.
De conservatieve lords hebben evenveel tnoeile
om een aanvoerder als de Spanjaarden run een ko
ning te vinden, zegt de Time». Op nieuw zullen
zij ocne meeting houden, en, naar de Vak
r.nretfo verzekert. zul de keuze zich bepalen
Mali
Gazelle verzekert, zul de keuze zich bepalen hetzij
op den markies van Salisbury of op den hertog van
Richmond. De onafhankelijke en libernle bladen
bevelen do keuze nan van eerstgenoemde, omdat zij
in den markies een man zien, die de conservatieve
partij in eer en aanzien zal doen stijgen.
De Tail Mali Gazelle heeft een nieuw middel
uitgedacht om de malcontenten in Ierland tevreden
te stellen. Het blad raadt de regeering aan om een
massa Chineezen naar Ierland over te brengen. Dit
volk is liet best geschikt om met de Ieren om te
gaan. De brandbrieven, die zij waarschijnlijk zou
den ontvangen, kunnen zij niet lezen. Zij zouden
zeer onschadelijk zijn en de leren leeren wat ijver
en naarstigheid is, en wat de grond kan opbrengen.
Dit goede voorbeeld zon zeer waarschijnlijk heilzame
vruchten dragen. De Amerikanen schijnen niet zeer
gesteld te zijn op rie Chineezen, neb, zucht de
Gazette, dat zij hen naar Ierland zonden en er Ieren
voor in de plaats namen I
Volgens een bepaling van den minister van
oorlog kan van af rt April a. s. geen kapitein vr.n
het Engelsche leger het hevel over troepen op zich
nemen, tenzij hij den ouderdom van 55 jaren heeft
bereikt.
De Globe en andere conservatieve bladen mel
den hoogst ongunstige tijdingen omtrent den ge
zondheidstoestand van den heer Bright. De Time»
zegt gemachtigd te zijn, die tijdingen tegen te spre
ken en te kunnen verzekeren, dat de zickie des mi
nister? meer en meer wijkt.
FÏÏANKRIJK.
Een gewichtige zitting hield de kamer den
24,t«. Een geheel stelsel viel dien dag, het
stelsel van officieele candidature!), dat achttien jaren
lang aan elk ministerie, hoe reactionnair cn despo-
liek ook, eene gedweèe meerderheid had bezorgd,
't Is uil zegt de heer John Eemoiune in hei
Journal des Debat»de revolutie is volkomen.
De 24ste februari is thans een parlementaire dag
in onze annalen. Het ministerie heeft zijn schepen
verbrand. Het heeft een deel der bemanning aan
zijn lot overgelaten de krunken en de gekwetsten
het hospitaal-goedje, 't Is een wrerde handel-
ivijze, maar ze was noodzakelijk. Wy hebben som
migen in 't vuur, anderen in 't water zien springen,
zich vasiklampende aan liet wrakhout, dat hen niet
lang boven water zal houden. Dat zij naar de Slyx
terugkeeren, lot dts vergetelheid, die hunne liesie
toevlucht, hun luutste asyl is.
Het oude regime heeft den 2Isten den strijd
gezocht. Het h"eft zijne dooden op het slagveld
gelaten, en de rtij heeft uitgediend. Zij wilde de
regeering een stoot geven, om naar de rechterzijde
over te vallen, en liet gevolg hiervan was, dat liet
gouvernement naar de linkerzijde oversloeg, die
verstandig genoeg is geweest, om liet in hare ar
men op te vangen.
De rechterzijde had, toen zij den strijd uitlokte,
uit het oogpunt van staatkunde en van goede tak-
liek, ongelijk, niet uit liet oogpunt van eerlijkheid
en openhartigheid. Het ministerie had tot dusver
eenvoudig verklaard, dat het hij de particele ver
kiezingen strikt onzydig zou blijven. Van de olge-
inecne verkiezingen had liet geen woord gerept. Er
bestond dus voor de oude meerderheid, die uit de
officieele candidatiiren ie voorschijn is gekomen,
geen noodzakelijkheid, om het ministerie het vuur
aan do schenen te leggen. Maar zij gevoelde, en
terecht, dat het ministerie, door zijne verklaring,
haar oorsprong had gewraakt, en nu wilde zij naar
lot kennen. De heer de Cassngnac, die uit mam
der partij het woord voerde, gaf, in duidelijke ter
men, den ministers de keus, om deu band tiismhen
hen tc laten bestaan, of te verscheuren. Het ant
woord des heeren Ollivier was nog categorisch. Het
huwelijk is ontbonden. De rechterzijde kent nu
baar lot.
De uitwerking vnn de rede des heeren Oli vier
was zoo groot, dat toen hij geëindigd had, de zit
ting een half uur geschorst werd, en dat zich in
de kamer tal van kleine knmerljes vormden. Nadat
dc rechterzijde had beraadslaagd, stelde de lieer Pi-
nard de volgende motie voor: „De kamer, van
oordeel zynde, dat eene verstandigt en behoedzame
tussclienkomst bij de verkiezingen, in sommige ge
vallen, eene staatkundige noodzakelijkheid is, gaat
over tot dc orde van den dag." Maar de heer
Ollivier antwoordde dadelyk, „dat liet ministerie,
om elke dubbelzinnigheid ie vermijden, slecht! dc
eenvoudige orde van den dag aanneemt."
liet was reeds wel; maar er kwam nog nietn hij.
Dc lieer Pionrd gaf uit naam der linkerzijde tc ken
nen, dan tengevolge dezer discussie, zijne vrienden
en hij thans voor het ministerie zouden slemmun.
Pc regeering aldus eindigt de lieer Lemuirine
is van richting veranderd. Zij heeft than tc
beantwoorden aan liet vertrouwen vun lien, die wet-
ton van lianr verwachten, in staat om dc nationale
vertegenwoordiging lot eene waarheid te maken.
De vrienden en betrekkingen vnn prins Peter Bo
naparte hebben nan de familie van Victor Noireene
schadevergoeding van 100,000 fr. laten bieden, in
de hoop, dat deze lieden, die eeuigazine behoeftig
zijn, daardoor milder zouden worden gestemd. Doch
zij hebben geweigerd met de betuiging, dat zij de
civiele notie tegen deu prins instellende, door geene
geldelijke motieven zich hebben laten leiden,
Nh de officieele kandidatuur in Frankiijk lie-
graven is, meent men, dat men wei met het gelioele
wetg, lichaam 't zelfde kon doen. Ollivier wil ech
ter die kans nog niet loopen, en de keizer is blijk
baar ten volle gerust, dat de zaken gaan, gelijk ze
moeten. Intusschen blijft de quoestie der ontbinding
van 't wetg. lichaam stellig aan de orde. Thans,
nu het wetg. lichaam voor korten tijd is uiteen
gegaan, mag men verwachten dat ook het tijdperk
der interpellation vooreerst zal ziju afgesloten, om
tot het behandelen van zaken over te gaan. De po
litieke discussion hadden in de tegenwoordige om
standigheden zeker veel waarde; de partyen hebben
den toestand beter leeren inzien en de regeering
weet op wie zij moet blijven steunen. Ten laatste
moet het bewind echler door daden zijne vrijheids
liefde toonen, en moet de vertegenwoordiging niet
alleen met woorden de regeering helpen.
De Moniteur zegtVolgens brieven uit Rome
ziet men aldaar van de Tuilerien een nieuwen stap
te gemoet om het pauselijk gouvernement en het
concilie terug te houden van elk besluit, hetwelk
met de beginselen van het openbaar recht hier te
lande in strijd zon zijn. Frankrijk zou vooral aan
dringen op de erkenning van liet noodzakelijke der
vrijheid om alle in liet concilie vertegenwoordigde
opitiiëu kenbaar te maken
B E L G I E.
De wet op de ministerieele verantwoordelijkheid
zal n.uist. donderdag worden ingediend door den
minister van justitie.
In de kamer heeft de heer Gnillery den mi
nister van justitie geïnterpelleerd omtrent de han
delingen, die het Brusselsche parket zich ten opzichte
van dagbladen veroorloofd heeft. De heer Gnillery
beweerde, dat de iccliter van instructie den redac
teur der Dtoile naar den naam vun personen ge
vraagd had, van wien hij de mededeelingen omtrent
verschillende crimineels rechtszaken ontvangen luid,
en op diens weigering den redacteur straf luid doen
beloopc». De minister van justitie beweerde, dat
de rechter van instructie hein slechts naar eenige
bijzonderheden, die hein omtrent verschillende cri-
mineeic rechtszaken hekend waren, gevraagd had.
In beginsel erkende de min., dat geen redacteur
gedwongen kon worden, de personen, vau welke hij
de mededingen ontving, te noemen. De heer Guil-
lery wees op het artikel in de wet, dat sommige
personen, zoonis dokiers en biechtvaders vrijstelt van
de verplichting, om geheimen te openbaren. De mi
nister echter meende, dat men de dagblad redacteurs
hiermede niet op een lijn kon stellen. De consti
tutie verbood wel, een redacteur te dwingen, den
schrijver Van eei artikel tc noemen, doch wanneer
een journalist verklaart, dat hij vau geloofwaardige
zijde mededeelingen heeft ontvangen, welke de schuld
van den aangeklaagde bewijzen, dan mag hij die
mededeelingen niet achter houden, en kan hij zich in
dit geval niet op de wet beroepen.
De wel lol bescherming der schrijvers tegen de
onderdrukking der uitgevers is in den Noord-Dnitsohen
rij'..-.dap verdaagd tot in het begin van maart. De
heer Braun, die sterk legen de bescherming ijverde,
heriep zich op Hom-rus, Socrates, Pluto en Horatius,
die voor hunne onsterfelijke werken geen honorarium
hadden ontvangen. De geest had hen gedreven, en
hij hield onze eeuw nog niet voor zoo diep gezon
ken, dat dichters en romanschrijvers nlleen voor geld
zouden willen schrijven. Maar omdat men zich naar
den tijd, waarin men leefde, moest schikken, wilde
hij wel liet kopierecht aan den schrijver verleenen,
doch niet, zooals de rcgeer.ng voorstelde, tot 80,
maar hoogstens tot 15 jaren na den dood des schrij
vers het beperken. Deze redevoering verwekte alge-
meer.e vroolijkhcid. Voor de bescherming van de
pliotografen vonden von Hovcrbeck en von Hennig
geene afdoende reden, de vrijheer van Rubenau noli tie
liet veel noodiger de gepliotografeerden tegen de
indiscretie der pliotografen te waarborgen.
Bij de behandeling van het bekende proces
over de afbreking van hel monument te Cclle is
gebleken, dat de militaire overheid heeft gelogen
toen zij beweerde, dat het rechterlijk bevel om de
afbreking niet te doen phials hebben, niet tijdig
genoeg Ier barer kenuis was gebracht. liet tegendeel
is wiinr, en liet monument opgeruimd tegen het
ycchtorlijk hevel Ju.
Do Uadenschc
onlangs liet recht vu
kamer heeft daarvan
afgevaardigden hehhr
der doodstraf inged
luidt: „ln plants (1
de in het krijgsrecl
in alle overige
dnarmce dreigen, Ie
is de doodstraf reed
Bchaft, daar de groot
de doodstraf uitgespr
gebruikt heeft.
Omtrent het vc
bnnkpnpier, bij den
volgende medegedee
bank tot de uiigifte
December 1871 ten
privilegie niet slil
moet het ook vót
worden opgezegd,
ten, bij deze geleg
de bepaling in art,
stitutie, door ook
bankinstellingen als
Daartoe strekt dan i
19 nu wel niet rechts
der Pruisische bank
toch uit het verhand
dat ook de boudsr
zoodanige batik-pri
de termijn, kraehtei
constitutie, vervalt,
geene dergelijke pri
schrift afwijkende,
bekrachtiging van
lichter moet de e
definitieve regeling
aan zal dun nok
alles met betrekking
den loop van liet j
O O s
Bij de discussie
afgevaardigden over
heeft men twee feil
nu duidelijk gebleke
den der vergnderin
en dat deze bepaali
gekomen. In de I
nen, zien in welki
woorden „autonoin
vrijen staat" door
opgeval. Voornam
den beroemden bist
die als een zeer lib
caal kerkvoogd staa
de staat vrij zou zi
hare beurt geheel
staatswege zon wor
vroeger de katholle
voo. heeft hei ook
ken ter hand geno
schop HorviUb
gescheiden, geliec
Maar hij zegt d
moet afzien van
staatswege geniet,
woord er over los
het verder kerkel
het overwicht
hierarchic zullen b:
kers meenden de
autonomie der ker
ten noemen, zi
zelve hunne g-
celibaat niet word
van de bisschop
geestelijkheid wor
langzamerhand ce
het eindelijk ann
studiefondsen. 1)
die gelden in hai
kelijke fondsen
te kennen gegev
zuiver kerkelijke
katholieke kerkera
En wat betreft t
ulO million)
eenvoudig nan d
dom behoorden t
nog de vraag zt
katholieke schol' i
aanleiding van d
Horviitli een p i
commissie tol o
Men zegl, du
