EN
Nieuws en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
1870.
N° 874.
BUITENLAND.
OOP:
loterij.
Vrijdag, 1 April.
Kennisgeving.
„Den Raad van State gehoord
Vj
en STERKE
rONING met
[levens daarbij
1 zanten groot
gelegen in den
chte. Ge- m
)NBONS,
HBS£9m
illes,
Rotsbronnen.
De inzending van advertontien kan geschieden tot één uur des namiddags op den dag der uitgave.
bnnatien te be-
fLUIT Hz. te
L. SrRUlJT
-ASSE begint
II870.
lie-Lotcnf
leid worden.
|d Ct.
in de door
Intoriseerde
den 20sten
tAARBIJ
LOT ON-
PRIJS
llyende prij-
170,000,
IPS,000,
150,000,
fOO, 25,000,
prijzen a
|C06o, 5000,
enz.
lorden tegen
pi van post-
i afgelegene
leunhouding
|n t met de
uiten belaste
en.
fARB,
\AMBURG.
«*3k>cxx> -a&c>o
pi'3«o<5-j QoïWöt.
aau-
lleeschheid, §|l
S Gents ver- $5
.NN HOFF's
Harkt bij de fj
Gouda bij J.
Schouten, §j
i Berg.
franco.
Vn.HELMS Rots-
eeren aanbevolen
irre, versljjmwg,
i lite spjjsvertee-
'ile doos 50 ets.,
banden te Goiula
to Rotterdam ia
G0UDSCHE COURANT.
De uitgave dezer Courant geschiedt ZONDAG,
WOENSDAG en VRIJDAG. In de Stad
geschiedt de uitgave in den avond van
DINSDAG, DONDERDAG en ZATER
DAG. De prijs per drie maanden is 1.75,
franco per post 2.—
ADVERTENTIEN worden geplaats
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Afzonderlijke Nummers VIJF CENTEN.
De BURGEMEESTER 'on Gouda, brengt bij
deze ter kennis van de belanghebbenden, dat door
den Heer Commissaris des Konings in de Provincie
Zuid-Holland op den 22" Maart 1870 is executoir
verklaard het Kohier van het pateutregt over het
dienstjaar 1869/70 Ij" Kwartaal.
Dat voormeld Kohier ter invordering is gesteld
in handen van den Heer Ontvanger, dat ieder daarop
voorkomende verpligt is, zijnen aanslag, op den
by de Wet bepaalden voet te voldoen en dat heden
ingaat, de termiju van Drie Maanden, binnen welke
de reclames bchooren te worden ingediend.
Gouda, den 20" Maart 1870.
De Burgemeester voornoemd,
Van BERGEN IJZENDOORN.
Wanneer grondwets-herziening reeds nu tot
de mogelijkheden behoorde, dan zouden we bjj
de bespreking van alles, wat in die nieuwe
grondwet gemist kon worden, ook niet verzui
men dat tweeslachtige, half geheimzinnig en
half openbaar staatslichaam te noemen, dat
Raad van State heet. Wij hebben niet 't oog
op de administratieve rechtspraak, waarmede
dat Collegie door de Wet van 1861 is begif
tigd en waardoor het als rechter van alle ge
schillen van bestuur kennis neemt; deze uit
breiding toch der werkzaamheden zou wellicht
de eenige aanleiding kunnen zijn om het in
stand te houden als een opperste gerechtshof,
een Hoogen Raad zoo men wil voor de
geschillen der administratie. Maar dat overal
voorgeschreven shooren van den Raad van State"
zoude gerust kunnen gemist worden. De koning,
vertrouwen stellende in zijne ministers (want
anders ontslaat hij hen) zal hun raad volgen,
ook tl strijdt die met het advies van den Raad
van State. Waarborgen, dat 's lands belang
beter zal worden bevorderd, wanneer er een
collegie bestnat, dr.t in 'tgeheim adviezen geeft,
die gehoord, maar niet nagevolgd behoeven te
werden, bestaan er om, inziens niet. Doch
dit in 't voorbijgaan en bij wijze van inleiding.
Zjj zal nog menigmaal in 't Staatsblad te lezen
staan, die solemnele formule: »den Raad van
State gehoord" en een nieuw lad moet niet
over een al te verre toekomst spreken Doch
waar de overtuiging bestaat» dat dit oneindige
gehoor van den Raad van State reeds belem
merend werkt op den algetneenen gang van
zaken, daar is 't noodig er op te wijzen, wan
neer meeningen worden geuit, waarvan de toe
passing slechts meerdere belemmering ten ge
volge zou hebben.
Een paar weken geleden werd in de tweede
kamer een wetje zoodanig geamendeerd, dat
vclgpns 't oordeel van velen, in 't nieuwe ont
werp 'toude niet meer te herkennen was. Er
waren leden der kamer, die de meening voor
stonden, dat, waar een amendement zóó diep
ingreep in een wetsontwerp, dat daar dit laatste
aan den Raad van State- óp nieuw moest
worden toegezonden, om er op te worden ge
hoord. Deze meening in de karner geuit en
door een liberaal blad (zoo we ons niet be
driegen de N. Rott. Ct.) beaamd, deelen wij
niet. Wanneer zij ingang rond, zouden we de
centralisatie, die toch reeds zoo hortend en stoo-
tend zich beweegt, meer uitgebreid en dus nog
meer hortend en stootend in hare bewegingen
achten en dus nog meer belemmerend, dan zij
nu reeds is. Maar er is meer. De rechten van
amendement en initiatief, aan onze tweede ka
mer geschonken, zouden door de toepassing
dier meening een groot gedeelte hunner belang
rijkheid verliezen. Het recht van initiatief
wellicht, een uitbreiding van't recht van amen
dement te noemen kunnen we gerust ter
zijde laten: een verstandige regeering zal'tge
bruik daarvan onnoodig maken. Maar 't recht
van amendementdat te reclit als 't schoonste
voorrecht van dit deel der Staten-Generaal w ordt
geroemd, zou niet tot in de fijnste nuances
kunnen worden uitgeoefend, wanneer van elk
voorstel daartoe betrekkelijk onmiddellijk het
gevolg wasschorsing der discussie en verzen
ding uaar den Raad van State. In den loop
dei beraadslagingen toch worden de meeste
amendementen, groote en kleine, geboren en
menig afgevaardigde die, niet uit partijbelang
of nis lid van de broederschap met 'tdoel»om
iets iet te doen", maar werkelijk, ten einde
'sintels belang te bevorderen door voorte stel
len wat in zijn oog een verbetering zou zjjn,
menig dergelijk lid zou afgeschrikt door de
stremming, d e zijn voorstel veroorzaken zou
zwijgen. We voorzien de tegenwerping, dat
die stremming alleen veroorzaakt zou worden
door diep ingrijpende amendementen, maar we
zonden daarop de vraag doenhoe diep moet
't amendement dan in 't beginsel der wet grij
pen om naar den Raad van State teruggezon
den te worden? en we gelooven, dat daarover
theoretisch zeer aardig te praten zou zijn, maar
niet dat alle gevallen zich in 't keurslijf eener
wet zouden laten prangen.
Naar onze meening is de zaak zeer eenvou
dig. »De Koning brengt ter overweging bjj den
Raad van State alle voorstellen, door hem aan
de Staten-Generaal te doen, of door deze aan
hem gedaan Zoo begint art. 72 dei grond
wet. Op alle amendementen nu, die door de
tweede kamer in de wet zijn opgenomen, zal,
evenals op de voorstellen van wet door die ka
mer zelf ontworpen, de Raad van State eerst
worden gehoord, wanneer ook de eerste kamer
zich met die voorstellen heeft vereenigd. Niet
toch voor dat dit het geval is, zal men kunnen
spreken van voorstellen, door de Staten-Gene
raal aan den Koning gedaan. Het eenig ver
schil dus tusschen de voorstellen, die van den
Koning en die, welke v in de Staten-Generaal
komen, is dus hierin gelegen, dat de eerste bjj
de kamers komen, nadat de Raad van State is
gehoord, terwijl de laatste (onverschillig of
't amendementen of nieuwe voorstellen zijn) eerst
door de kamers worden beoordeeld en daarna
aan den Raad van State 1 -men.
Deze uitlegging, naar onze overtuiging over
eenkomstig met de letter der grondwet, strijdt
ook niet met haar geest. Het »hooren" van
den Rn ad van State beeft dan toch geen min
der gevolg dan bij de voorstellen des Konings,
want hem is vrijheid gelaten om 't aangenomen
wetsvoorste' al of niet met zijne koninklijke
goedkeuring te bekrachtigeneven als hem
vrijheid is gelaten om de adviezen van den
Raad van State al of niet te volgen.
ENGELAND.
De neger-senator Hevels heeft de reioluti" van den
staat Mississippi, waarbij aigetneene an nestie en op
heffing der uitzonderingen voor de voornaamste hoof
den van den opstand wordt verzocht, hij den senaat
ingediend. De arme man ondervindt, dat alle lus
ten ook huiue lusten hebben, wuiu hij wordt zoo-
