ïé&FWl
■asStbSari
BINNENLAND.
BËL61E.
DÜI.TSGBLAND.
ITALIË.
KM'!*
if"
wUu, ut ta mu* W
tatoh wn
«mi, ft
-li WinlW i iMrtjmfc8"^
rfmfcluUhnft**» PM'
Nahh'si*
i'1'W StilSa
«lalJ «Lil! *^»r.
'%.L
grociil, buiten de wet stelt, alleen onulat zij prin-
seui zgn. Ook wordt herinnerd aan den moed,
waarmede de hertog van ('hartres gestreden heeftin
de gelederen van het Italiaanaehe leger voor eene
zaak, welke Frankrijk tot de zijne gemaakt had,
en voornamelijk omdat Prankrglt dat ge'ilnan hnd.
Zal men. den moed hebben, vraagt dc Thjatro, om,
nu zij als gewone burgers zich tot hun land rich
ten niet bet verzoek om er terug te Aogcn kceren,
lien arte wijzen? Zoo ja, dan zöu het een bedroe
vend feit voor onzen tijd en een eertifieaat van
zwakheid zijn, hetwelk de regeering uit vrije bewe
ging ziclizclve uitreikt, Ne staatkunde, onverbid
delijk en wreed, zal niet verzuimen het orleanistise|i
spooksel op te roepen,alsof men niet gemakkelijker
te Londen dan te l'arijs zon kunnen samenzweren,
al» men er lust in had. De prinsen van Orleans
te weigeren, net geen zij zoo tredend eenvoudig vra
gen, zou een van diejuoiisleriiebliglieden zijn, waar
van Frankrijk gestrenge verantwoording zou schul
dig zijn jegens de beschaving.
Intusschen verneemt uien, dat de keizerlijke re-
geetlug ongezind is om het verzoek der prinsen
toe te staan en wel op grond van hun adres anil
de Hamer en niet nan den leisel'. Door zieli tot de
kamer te wenden, hebben zij bewezen, tint zij nog
altijd pretendenten zijn. Zij hadden zich lot den
keizer moeten wenden, en van Z. M. ais ccne yunst
vragen, wat zij van de vertegenwoordiging als een
recht verlangen. Fin zij hadden die gillist moeten
koopen, door.plechtig afstand te doen van al hunne
rechten en aanspraken op kroon en scepter. Fin dan
zou hun barmhartigheid zijn geschied.
Iedereen gevoelt, dal die miuisteripelc beschouwing
onderstelt, dal Frankrijk een soort van eigendom
is, {Jat voor het oogenblik in liet bezit des keizers
is, maar waarop de prinsen van Orleans cenige ge
gronde rechten en aansprnken kunnen lalen gelden.
Hadden de verbannen vorsten gedaan, wal de It r.
Ollivie* verlangt, dau zouden zij den schijn op z.icli
hebben geladen, als kwam bet hun toe met den
keizer over Frankrijk te onderhandelen. Maar door
zich tot de kamer te wenden, hebben zij duidelijk
erkend, dat zij geene pretendenten maar slechts ge
wone burgers wenschen te zgn, die niet anders be -
(teeren dan rustig in den schoot der grooic fransche
democratie Ie wonen, en zich anu liarc wetten te
onderwerpen.
Het Belgische blad der clericnle partij, liet- Jour
nal tie Bruxelles, begint ongerust te worden, dat
de koning nog niet ten tweeden male den baron
d'Anethnn bij zich heeft ontboden. „De ministe
riele crisis," roiept het uit, blijft stationair. De
lieer Anethan beeft het tweede onderhoud met
den koning, dat wij hebben aangekondigd, nog niet
gelmd. En toch Verbeidt liet publiek met een ze
ker ongeduld 'de oplossing der crisis." Ongetwij
feld is het laatste waar, maar hoogst waarschijnlijk
wil dc koning eerst eens overleggen, of hei poli
tieke programma van den baron wel niet den geest
des lands overeenkomt. Zul de lieer d'Auethun, dit
wil de vorst weten, met den Uien public, of met
de Faix gaan? Zal hij varen onder dc vlag van
de. pauselijke Syllabus, of ouder die van den heer
Coomans en de conservatieve associatie van Brussel
In het eene zoowel als in het andere geVal is
het niet recht duidelijk, waar het ministerie d'Ane-
than de 'meerdefheid zal vinden. Want een mini
sterie met eene zuiver clerieale politiek zon geeae
levensvatbaarheid hebben. En neigt het zich lot
het algemeen stemrecht, dau kan liet zeker zijn, dat
èu de conservatieve elementen der reeh'er- en meer
dan-('éne frtlctie der linkerzijde liet aanstonds zul
len verlaten.
-Overigein zijn sommige hoofden der Katholieke
pbrtij niét geheel gerust over het lot, dat aan een
ministerie der reéhlerzijdc zon bereid zijn, wanneer
het tot eene kamerontbinding mocht worden ge
dwongen, 'tgern men gerust onvermijdelijk mug
heeten. Zij voorzien (lat dan in het gmische land
,do liberalen zouden opstaan, om verecnigi) den
grooten strijd vap den voor.uiigaug legcu het ruk
van geestesdwang en domheid te strijden. Fin die
strijd kon wel eens beslissend zijn, U;n underlie van
het priestergezag.
De Pruisische post-adminiitrntie heeft een „minute"
gepubliceerd die, uit het oogpunt Vn'il leesbaarheid,
zeer gunstig afsteekt bij andere offlriëele stukken, welke
tvij wel eens onder deioogen krijgen.
Fierst wordt daarin ernvhfik geslagen op de ge
schiedenis van dc brieven en de verschillende wijzen
waarop'men vroeger correspondeerde, en komen wij
geleidelijk van de houten en ivoren tabletten der
elitssieke oudheid tol het „crcamlaiil" dar tegenwoor
dige lijden. Daarna wordt cr betoogd dat dc thans
in zwang zijnde wijze van corrcspondecrcn, hoe veel
beter ook dau vroeger, nog zeer onvolmaakt is;
dat bet opvouwen, het sluiten, het lakken en het
frankecren van een brief te veel omslag g<"ift,,om
riiet te spreken van een aantal vormen dia- wij fij
het schrijven zelf in ncht nemen eti die uefgenrtoe
dienen.
Verder worden de voordcelen uileen gezet van
gefrankeerde kaifrtou die men nan tfe poslkahtoreii
koopt, en waarop incn aan de eene kant het adre3,
aan de auderc zijn nicdedcelingcii schrijft, met veel
minder moeite en kosten. Voor onbescheidenheid
der administratie behoeft men niet te vreeien, want
de beambten zullen zooveel te doen krijgen dat zij
geen lijd hebben om ze te lezen, ook zal de inhoud
vou. der„ru »ii oen regel (laartoe te onbelangrijk
zijn of kan men zich van cijferschrift bedienendat
zelfde is reeds bij de telegrammen bewezen. Zij zijn
zeer goed 4c gebruiken voor handelsberichten, voor
bestellingen etc.' en niet minder voor invitaties,
kennisgevingen en andere voorkomende gevallen in
hel dagelijkscli leven. Als het zenden van een ant
woord zoo gemakkelijk gemaakt wordt, zal niemand
meer daar tegeti opzien. „Hbe gemakkelijk is het
niet op reis een kort beriebt te schrijven van uw
goede aankomst, van iels dat u overkomen is of
dal gij vergelen hebt! Nu, in 't vervolg neemt
gij in den spoortrein uw kaart uit uw zak, schrijft
er met potlood op wat gij Ie schrijven hebt, en
werpt bg liet verlntqu van het station uw kaart in
de hus. Dan behoeft gg niet naar ecu hotel te
gaan, papier, pen, inkt, vloei, enveloppe en post
zegel te vrapen, cn zoodoende meer tijd en geld te
verliezen Jan de gcheele zaak waard is."
De Noord-Duitaolie regeering zal een proef
nemen om de gepantserde oorlogschepen, die tot he
den door Engeland werden geleverd, in haar eigen
land te doen bouweneen fabriek van ijzerwerken
te,.Steltin is voorloopig daarmee belast.
In de or del. Ally. Ztg. leest men het vol
gende Het verdrag omtrent de visseherjj op den
Jtiju heeft tengevolge van het afkeurend votum van
de Nederlandsche volksvertegenwoordiging, schip
breuk geleden. Thans heeft zich het Dultsche vis-
scherij-vcrbond de zaak erstig aangetrokken, om te
triichteu, of een compromis tusschcu de verschillende
Kijnoeverslutcu nog niet mogelijk zou zgn. Het ver
bond heeft, met betoog hierop, eene circulaire rond
gezonden, waarin wc *dl aan; stoomt, hoe de Neder
landsche visscherij bij het vrijlaten van een zekere
hoeveelheid zulm, evenveel belang heeft als Ie vis-
schers der overige ltijiioever- staten, daar immers
het onbeperkt opvangen der zalmen noodzakelijk de
voortteling moet beletten en zoodoende bet aantal
van jaar lot jaar doen verminderen. Hei verbond
suitgaande van de vooronderstelling, dal de Ne
derlandsche regeering aan de beginselen van het
verworpen (raclaat blijft toegedaan uit deu wensch,
tlat Nederland thans biiiucn dc grenzen der biuuen-
landschc wetgeving voorschriften uilvanrdige tot be
houd van de zalmvisscherij in deu Rijn waarbij
dan in de eerste plaats een jaarlijkschc en wekelijkaclie
gesloten tijd onmisbaar zal wezen. Verder heeft het
Duitsche Visscherij-verbond tot den Fruisischen mi
nister van landbouw de bede gericht, hierop neer
komende: „dal, door middel van een collectief schrij
ven de. betrokken Rhijuoever-staleu, aan de Neder
landsche regeering hel verzoek gedaan worde, dat
door haar de r.oodige bepalingen worden vnstgesleld
lot béliund van dc zalmvisscherij in den Rijn, en
wel door invoering van gesloten tijden en door be
perking van de zegen-visscherij."
Te Rome geen uitstel van de stemming over de
onfeilbaarheid; gisteren stemming, heden waarschijn
lijk proclamatie van het dogma, zoo werd Woens
dag avond van dc grenzen van leu pnuscljjkeu Haat
geseind. De nieuwsgierigheid is natuurlijk groot
om'te weten, of dit werkelijk zoo is; onwaarschijn
lijk Is liet niet, want schoon in de laatste dagen
de berichten vrij algemeen vnn het uitstellen van
de stemming gewaagden, had de curie sinds lang
een voorliefde voor dep St. Meter- en Paulus-dng.
De laatste correspondentie uit Rome is gedagtee-
kend van Vrijdag II. en meldt, dat de gezichteinder
voor de oppositie hoe langer hoe donkerder werd
en de hoop, waarmee zjj zich gevleid had, steeds
meer 'verdween. Zoo had o. de aartsbisschop
van Keulen verklaard, dat hij zich aan de beslis
sing der meerderheid' zou oudeiwerpen, m. a. w.
dat hij met placet zou stemmen.
Men verbaast zich over de wijze, wnArop de Je-
zniütcnorgniien nu reeds de gevolgtrekkingen in
herinnering brengen die voortvloeien uit het onfcil-
bnnrheidtdogma met betrekking tot den staat. Zoo
geeft o. a. dc Unita Cal tol, een bloemlezing uit de
toespraken, die l'ius IX bij gelegenheid van zijn
zilveren feest gehouden heeft; daarbij lezen we: „re-
gecron is een moeilijke plicht, cn weinig vorsten
zijn zich van hun grootc vcrantwoo/dclijk|ieid be
wust. Ik (paus) zeg evenwel, dat de regeeringen
voor den paus gemaakt zijn, niet de paus voor de
regccrgigcu.»
Gouda, 2 Juli.
Een paar woorden ovijr"de Siameeten, die ook
ons ete' Ijézoekjfclleii brengen.' Chang en Ei g zijn
eng verwant. Ze zijn niet alleen tweelingen en
broeders, maar ""o nauw a e'V.der ve*'" sdei.
dat zij z.icli onmogelijk los kunnen rukken. De twee'
broeders zijn één, zoodat men niet weet of het een
bij is, of dat lij het zijn. Bij liet hnrt zyu de
'Aziaten aan elkander gegroeid. Beiden hebben zjj
een arm ter hunner beschikking, in het midden
hangt eene korte, derde arm, die echter tot gebruik
ongeschikt is. liet fenomeen is 59 jaar oud, en de
snnggere opmerker heeft zich zeker vergist, die den
broeder nnn de rechterhand een jaar jonger noemde.
Gelukkigerwijze zijn de kinderen, die cn Chang én
Eng hebben verwekt, want het wonder is in Ame
rika met twee vrouwen gehuwd, geen tweelingen
en niet aan elkander gegroeid, doch gewone kinde
ren. Chang heeft er negen, Eng tien, zoodat de
vruchtbaarheid door het aan elkander groeien niet
schijnt te hebben geleden. Voor eenigen tjjd be
kroop, ben dc lust, ieder op zich zeiven te zgn, zg
gingen naar Europa, consulteerden de grootste chi
rurgen, manr scheiding was zonder beider dood niet
mogelijk. Dus het wonder bleef bestaan. Of beiden
nu tegelijkertijd zullen sterven, is een raadsel, of
wat er gebeuren moet als een sterft en de ander
niet, is nog grooter vraagstuk. Zooveel is zeker,
dat ze thaii3 nog leven en weldra in 't lokaal „Nut
en Vermaak" alhier te zien zuilen zgn.
In de zitting van Donderdag is de 2* kamer
voortgegaan met het opmaken van de nominatie
voor het lidmaatschap van de algemecne rekenkamer.
Tot tweeden caudidaat werd gekozen jh'. ui'. C. L.
van Beyma thoe Kingsma, burgemeester van Lem-
sterland tot derden candidaat de heer L. M. vau
Kooten, controleur van 's rgks belastingen te Gouda.
(De heer van Rees was Woeusdag als eersten cau
didaat gekozen).
Op voorstel van den heer Gratama werd met 33
tegen 31 stemmen besloten de behandeling der wet
op de uiloefening der veeartsenijkunde uit te stellen,
voorul met het oog op de toekomstige regeling vau
het veea/tsenjjkundig ouderwgs.
Vervolgens is het wetsontwerp tot afstand van
vestinggronden aan de gemeelde Maastricht met 40
tegen 18 stemmen, verworpen; idem aan Bergen op
Zoom aangenomen met algemcene stemmen.
De heer Fokker, afgevaardigde vuur het kiesdistrict
Middelburg, teeft zijn ontslag ingezonden als lid
der kamer.
De hooge raad heeft Woensdag uitspraak ge
daan in drie voorzieningen in cassatie vau deu pro
cureur-generaal bij het hof in Overljsel, waarvan
twee betroffen den heer F. 's Jacob, directeur der
maatschappij tot exploitatie der staaisspoo-wegen,
en een den heer mr. D. J. C. van Leiunp, direc
teur der centraal spoorweg-maatschappij, lfij arresten
van genoemd hof werden die heeren vrijgesproken
vau de liuu ten laste gelegde overt.edjligen der
wei van 2G Aug. 1859, betreffende het te Lat doen
vertrekken eu aankomen van troincn. De hooge
raad heeft aangenomen, dat er ten deze overtredingen
waren begaan, (1 och levens beslist, dat genoemde
heeren daarvoor niet aan prakclijk waren.
Thans is gedrukt he. eerste gedeelte der jaar-
lijksche s.atistick van handel en scheepvaart van en
op Nederland over 1869.
Dc uitkomsten dier statist,ék ten opzichte der han-
delshewcging zgn: dat in 1869 bedroeg de alge-
meeuu invoer eene waarde van ƒ575,920,713 de
inveer tot verbruik /t61,II 0,753; de algemecne
uitvoer 507,290,378 de uitvoer dit het vrije ver
keer j 391,207,534 en de. doorvoer/ 116,082,'8'44.
Bij vergelijking met 1868 blijkt dat de algemeene
invoer is verminderd met bijna t/s pet., de invoer
tot verbruik met bijna 2 pot., oe algemeene uitvoer
daarentegen toegenomen met bijna 7 pet., de uitvoer
jit het vrge verkeer met ruim 6 pet. en de doorvoel
met ruim 10 pet.
Van de voornaamste voortbrengselen van land
bouw en nijverheid werden in 1869 meer uitgevoerd
boter 3,632,550 kilogr, kaas 4,212,968 kilogr.,
gedistilleerd 3,402,382 liters; slachtvee: rundvee
28,718 stuks, schnpeu 91,677 stuks; suiker, ge
raffineerde 7,714,791 kilogr.; vlas, ruw, 4,534,006.
Minder werd van die artikelen uitgevoerd: mee-
^,1 "V
r 'jiWUt i.
irt* «r-
mi nfaflè «ffff I m uwe
Kil» lik KI jttl |»ft| 8 W» |UM
.'■••.■vkütjJjti' •Akw*
wftlrnihutiutUfeliM
kmWuüfm Jjovt
«»I si lm Lapmt bh
»W«it l« Ktmj r»
--- -Hm wusq-fM-
isèi v.ra a La ui ft kan W
jAw tikaiU Itlahs wwaty.
- It tttaiknn 'u ieu éa mi kim Ht
im 'W It lm kun m mm
r- «su-m,
t"m 'f nknii. i w 0
'oottAUnw m.
Ditto l",t'Iti.4b»»,
