Nieuws- en Advcilciilichtad voor Gouda en Omsl reken.
1870.
N° 921.
ra bepaald omtrent
pit 3e residentie. Allen
mïb verwacht niet, dat
iusèag 'e'e'nig korps ver-
lle 'ibiliKIéns-verlofgangers
ngelijfd.
BUITENLAND.
Woensdag, 20 Juli.
Kennisgeving.
De Oorlog.
"vs-
Do intending van advertontien kan geschieden tot óón uur dos namiddags op don dag der uitgave.
.vctn ilon gcheelcn dag
Hot buskruit nit
(1 nitnf du stad gcbruclit.
geresulteerd.
tón te Amsterdam zou
lat "Rusland en Italië
chap met Duitsehland
en in Limburg worden
n te Arnhem, 's-llcr-
Iwiljl-j.CL.,
open.
icliten nan den Nederl.
cmnrken, bjj liet uitbrc-
kiezen tegen Pruisen.
ee-niiliiie is voorloo-
oeping begrepen. Zij
r anderen militairen
d. schutterij eerstdaags
ezoepen Worden,
chepe» zijn voor Ant-
gist
per telegram bericht
aar het Nieuwediep.
Iiot verder dan Arnhem
ht «preekt Het Noorden
n Duitscbland en België
kaartjes uitgegeven. Op
dit oogenbiik het ver
hevens de drijvende bat-
pe onder dn kap lagen,
Op 'stjjka werf alhier
Ei eene buitengewone be-
nséhepen Prins Hendrik
dtüvi
rde ka_
gereedheid gebracht,'om
gesteld,
ian Uitliet hCerseht meer
mbtenaren atihar is aan-
len 'Okiltftii) dienst te z>jh.
met van koowhandel heeft
ma ingekorpen berillen,
dshavaps agn de Noord
iepen ingetrokken en de
km A. Brinkman.
GOUDSCHE COURANT.
J)o uitgave dezer Courant geschiedt ZOND AC,
WOENSDAG en VRIJDAG. In .1e Stad
geschiedt de uitgave in don avond van
DINSDAG, DONDERDAG en ZATER
DAG. De prijs per drie maanden is 1.75,
franco per post f 2.—
ADVERTENTJEN worden geplaatst
van 1 5 regels a 50 Centen iederp regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
x--V^ o
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Gouda brengen ter kennis van de ingezetenen, dal
het primitief Kohier der plaatselijke directe belasting
in deze Gemeente voor liet diensljaar IS70, door
Heeren Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland goed
gekeurd, ter invordering aan den lieer Ontvanger
dezer Gemeente is toegezonden.
Gouda, den 15" Julij 1S70.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
DROOG REEVER FORTUIJN. van BEROEM 1JZENDOORN.
De vrede van Europa is verbroken, wie weet
voor hoelang. Voor weinige dagen dacht nie
mand aan oorlog. De vreedzame burger dacht
slechts aan zijn zaken, aan de behoeften van
vrouw en kind. De wijsgeer droomde van een
vredebond in onzen tijd van vooruitgang, van
verlichting, van verbroedering der volken.
De nijvere huisman zwoegde bij het inzamelen
zijner veldvruchten, terwijl do zwellende aren
een.gezegenden oogst voorspelden. En thans?
De koopman brengt slapelooze nachten door,
peinzende over de rampen, die do morgen kan
brengen. Familiën worden geruïneerd door
beursspeculatiën. Duizende harten denken aan
het lot, dat hun kroost te wachten staat op
het bloedig oorlogsveld. Wie telt de verzuch
tingen, die in de binnenkamer opstijgen tot
den Vader der menschenwie telt de moeders,
die, gebogen voor het kruisbeeld, hun betraande
oogen opheffen tot Hem, die woorden van vrede
en liefde predikte onder zijne broederen?
Wat is er dan gebeurd? Och, de eene mo
gendheid is jaloersch op de andere, 't Is de
oude geschiedenis van Kaïn en Abelde historie
van den eeuea broeder, dio den ander doodsloeg
uit ijverzucht. En de slechte hartstocht slaat
over van den vorst op het volk, van de groo-
ten op de kleinen: twee natiën staan gereed
om elkander te verdelgen, om hun handen to
doopen in liet bloed van elkanders wakkerste
zonen.
De tijgeraard, door beschaving noch verlich
ting geheel uitgewischt, wordt vaardig over
sommigen; het wilde dier, dat zich anders ver
bergt achter een waas van godsdienst en zede
lijkheid, breekt los. In zijn blinde woede steekt
en schiet en stoot en liouwt men toe op inen-
schen, die men vroeger i. ioit gezien hoeft en
die ons niets misdaan hehlien.
/ie dat vriendelijke dorpje. De zon giet een
zee van stralen uit over do aarde in bruidstooi.
De liaan op don toren glinstert in de verte;
de leien van de kerk weerkaatsen het felle zon-
licht. Wat een vreedzaam tooneel! Voor het
huis van den landbouwer staat een volgoladen
hooiwagenrappe knechts en vlugge deerns
stapelen het in den berg, terwjjl do trouwe hof
hond, den kop over de voorpooten gestrekt, met
een slaperig oog het went aanziet. Voor een
ander huisje zit een stokoud moedertje zich al
breiende te koesteren in de zon, terwijl haar
kleinzoon in het zand rondwoolt. Uit de school
stijgt uit vroolijke kindermonden een lied op
ter eer van don Schepper. Aan de bron staat
een paar jonge vrouwen te keuvelen. Een
beekje ruischt over den weg cn murmelt door
de gouden akkers. Het ooft blakert in den
zonnegloed de vink zingt zijn morgenlied. Al
les ademt vrede en vrooljjkheid.
Doch daar komen van don oenen kant man
nen met roode pantalons aan en chako's op,
en van den anderen kant mannen mot witte
pantalons en pickelhauhen. Aan beide zjjden
glinsteren geweren en roffelt de trom. Kanon
nen bulderen, geweerschoten doen de lucht weer
galmen, de grond davert ouder de hoeven der
paardenmen ziet elkaar spoedig niet meer,
maar midden uit den kruitdamp stijgt een on
ophoudelijk geschreeuw en gekerm on gesteun.
Vlammen stijgen tori hemel, bloed stroomt langs
de straten, gekraak van instortende huizen hoort
men aan alle zijden, totdat de nacht een einde
maakt aan het ontzettend schouwspel. Do roodo
pantalons trekken terug, do witte volgen hen.
En 's morgens gaat do zon weêr op, alsof
er niets gebeurd was. De haan glinstert weêr
in het morgenlicht, maar ziet een heel ander
tooneel dan gisteren. De korenvelden zijn plat
getrapt, do hoeven en hooibergen afgebrand,
de lmizen liggen als oen puinhoop neer. De
inwoners zijn gevlucht, behalve misschien liet
oude moodortje, dat niet vlug genoeg ter been
was en in een hoek verscholen, het goheelo
tooneel in al zijn ijselijkheid bijgewoond heeft.
En op de straten ziet men dooden, in de hui
zen dooden, op de zolders dooden met verglaasde
oogen en moordtuigen in de vuist geklemd.
Steunende gekwetsten overal, jonge mannen in
de kracht huns levens, zonder arm, zonder heen,
met gapende wonden de koorts doet hun oogen
branden en hun tong kleven aan het verhemelte
zij roepen om hun moeder of om den dood en
niemand hoort zehun moeder is te ver weg
en de dood komt zoo spoedig niet, wanneer
men maar een arm of oen been kwjjt is. Maar
daar glinsteren weer pickelhauben. Er komt
misschien hulp. Arme bedrogenenZjj hebben
te veel haast, leder van hen heeft een eigen
loven te verliezen. Zouden zjj zich om anderen
kunnen bekommeren. Zij jagen voort, altijd
voort, zjj hebben geen tjjd om de lijken uit den
weg tc ruimen, ook niet de kreunende gekwet
sten. Neen voort! Over alles heen
Genius dor menschelijkheid Dek van schaamte
uw gelaat met uwe vleugelenZal dan die gru
wel eeuwig durenzal nooit de ongel in den
mcnsch de overhand behouden over het ver
scheurende dier? Zal de rede nooit zegevieren
over den hartstocht? Lijdt de mensch niet ge
noeg op deze aarde, ook ui kwelt men elkander
niet? Is dat liet work van do zoo hoog ge
roomde, verlichte H>c eeuw?
Gij, kind van die humane,liefderijke, liberale,
moderne 10'" eeuw, die met zooveel minachting
op uwe vaderen nederziet, zjjt gij beter dan zij?
Buig het hoofd in ootmoed. Veel is anders
geworden en gewijzigd; toch geldt nu nog van
U, wat verhaald wordt in een eeuwenoud boek
»En Kaïn sloeg zijn broeder Abel dood.-'
Broedermoord uit ijverzucht, omdat de een
wat meer heeft dan de ander. Oorlog om
liet verbroken evenwicht te herstellen, omdat
de eene koning wat meer invloed heeft dan de
ander. Wanneer zal hot toch anders worden
FRANKRIJK.
Da zitting van Vrijdag in 't wetgevende lichaam,
is tamelijk onstuimig geweest. Na do reed9 mede
gedeelde redevoering van Ollivier, waarin hij de
oorlogsverklaring zocht tc rechtvaardigen, diende de
minister van justitie een ontwerp in, waarbij de re-
gccring een c red iet vraagt van 50 milliocn. De
urgent-vcrklaring van dit voorstel werd tevens ge
vraagd.
