li
4.1
fat-
f
1
m
Vlk
BINNENLAND.
sxv
Vi1* birï. i
S-stt,'1»»
ets
ff;
!f
SSS'
K
iji
Br<
I ff
3
I
SS
«w
ijjtt I
I' 'r
■I t
til
i1
V
d<
De onderhandelingen met Wurtembnrg mooier, niet
zoo slecht slaan als dc gebeurtenissen in de vorige
weck deden vermoeden. Men twijfelt er in Versail
les niet aan of zij zullen tot eeu goud einde leiden.
Deze weck zal wel over veel zaken licht verspreiden,
OOSTENK IJ K.
Kï,
n
M ..«t'lt k r w
f'. w, v.
1'*mróti I
h mtifii n i/bi^ iffaaw
tw wp «tfjb twAku.
fa kMuitatMimqpu^v
fat fanfa mlnnthtl iy
M. Cms, fastrtj g c j
,8fat»
■Wh
VkSi
i in,, fafawé ,i,it
1
k1e
j
■Baden zal in den rijksdag vertegenwoordigd rijn
door 1 afgevaardigden eu in den bondsraad 3 stem
men hebben; Hossen 6 leden en eveneens li slem-
men in het geheel.
linden ca Hossen vullen afzonderlijk bolnsting
kunnen helFcn op de dranken, manr men zal trachten
ook op dit punt eóu wetgeving lot stuud te brengen,
l)e boiulswettcn, die reeds zyn vastgesteld in den
Noord-Duitschcn rijksdag, zullen van kracht zijn
ook voor de Zuidelijke stalen; de tijd der invoering
is echter voor sommige wetten uitgesteld; «le straf
wetboek zal o. a. in Baden eerst ingevoerd worden
in J 872. De constitutie treedt in werking den 1
Januari 1871.
Wilt wel geen vermelding behoeft is, dat de mi
litaire organisatie cu de buitenluudsche vcrtcgen-
'.,c.o.dj-ipg l'ruiuu olijven opgcurug-.i.
Het is nog 'niet zékerzegt rfe Nórd Deut
sche AUg. Zeituug welke Frnnsulie troepen Vrij
dag bij DrcUx dc nederlaag hebben geleden. Kr
zyn evenwel grondige rejlepen om aan te nemen
dat zij tot de Loirc-aroiee behoorcu, 'die door een
gewaagden marsch Parijs zoebt te bereiken en ver
moedelijk hoopte generaal Trochu bij een uitvul te
ondersteuocn. Ilct denkbeeld eener beweging dezer
arnfee, in de richting van huur eigen linkervleugel,
lag bij generaal Aurelles dc Palndine gcrcedelijk voor
de hand. Daar hij in zijne positie bij Orleans eu
Artenay nog 16 a 18 mylen van Parijs verwijderd
en die tusschcuruimte door de Duitsche armee bezet
was, kou hjj door een Hnnkmnrsch op Dreux min
stens zes mijlen nader bij Pa rijs komen en bij een
uitval van Trochu de belegeraars tusschen twee vuren
brengen. Die berekening heeft echter gefaald, door
dien de Duitsche troepen, die speciaal bestemd waren
om do belcgerings-korpsen te dekken, zijne bewe
gingen volgden en daarnaar de hunne gericht heb
ben, zoodnt Aurelles de Paladine in alles totaal
word gedwarsboomd. Het toonecl van den strijd
Ïchijnt echter niet in de onmiddellijke nabijheid van
)renx, maar iu het dal der Voise, tusschen (Jhnrtrcs
.en Dreux, geweest te zijn. Hetzij nu de geheelc
Jaoiré-Ormcc, of wellicht wat echter minder waar
schijnlijk is alleen do zoogenaamde westelijke
irmce, onder bevel van KV ra try, geslagen is, in
alle geval is de positie der Franscheu aan deze zijde
van Orleans onhoudbaar geworden. Dat is van te
meer belang omdat daardoor eene belemmering is
te weeg gebracht iu al hunne bewegingen aan den
rechteroever der Loire, terwijl bovendien de overige
gedeelten van bet gebied der Loire wel schoonge
veegd zullen worden door de afdcelingcti der tweede
armee, die inmiddels uit Fontaiueblcau ziju opgerukt.
Een correspondent scbryft uit Tours de navol
gende vermakelijke scène, welke plaats greep toen
Orleans door de Fraoschcn op nieuw werd ingeno
men. Een Beiersohe kapitein, die bij een inwoner
van Orle,ans ingekwartierd was, had op zekeren dag
een zeer zwaren dienst gehad. Toen hij zich to sla
pen legde, beval hij zijn oppasser, dat hij volstrekt
niet mocht gewekt worden. Den volgenden ochtend
hoorde de oppasser het roffelen der trommels van
de terugtrekkende Beiersche regimenten; maar over
eenkomstig het hem gegeven bevel liet hg den offi
cier rusiig slapen. Spoedig daarna klonk de FrunSche
trompet in de straten van Orleans. Nu meende de
persoon by wien de officier ingekwartierd was, dat
het boog tyd was dezen te wekken. „Kapitein,"
dus riep hij „gisteren waart gij mijn gast; maar
heden hebben de Franscheu de stad op nienw be
zet en nu zyt gij mijn gevangene. „Zoo, inder
daad?" vroeg dé lïeicr terwijl hij zich zóó uitrekte,
dat het bed er vau kraakte. „Ja, inderdaad kapi
tein." „En is er geen kans om weerstand te bie
den?" „tu liet geheel niet." „Frits," voegde de
bfficier zijn oppasser toe, die bedaard het bevel ge
hoorzaamde, „geef dieh heer onze sabels, wij zijn
gevangenen." 1 De officier legde zich daarna neder
kalm neder en sliep op nieuw in.
De onilerlimiueiingen in Versailles schijnen een
gunstigen keer le nemen. „Zoo schijnt," zegt een
Müuchenifch' correspondent der Költi. Ztg. „nog ter
elfder ure de goede genius van ons vaderland het
lot van Beieren teil goede te hebben beslist. De
minister van binnenInndschè zaken, de heer vou Brann,
beeft den eersten burgemeester vnn Miinclieu officieel
verklaard, dut tusschen den noordduitscheri bond en
Beieren een overeenkomst was gesloten. Den inhoud
kan hg natuurlijk nog niet meedeelen, eerstdaags zal
echter het verdrag het licht zien."
Ook de correspondent der Ntue Freie Prhse brengt
loedc'tyding. „Inde houding ou/er ministers moet
oor eén brief van den koning van Beleren ann den
chef vim liet kabinet cene volslagen verandering zijn
gekomen. Het gejuich, dut onze nItrnrAontnunactie
bladen aanheffen over het mislukken der onderhan
delingen in Versailles, is dus ontijdig. Naar men
mij verzekert, is de Beiersohe regeering in beginsel
niet tegen den keizerstitel voor het toekomstige bonds-
opperhoofd, en zou genegen zijn hierin toe te stommen,
wuuuccr l'ruisen ook zijnerzijds concession doet."
Het adres vnn antwoord, dat bot hoerenhuis van
Oostetiryk den 17 den met grootc meerderheid van
stemmen heeft aangenomen, 't geen tengevolge heeft
gehad dat het ministerie l'otooki zyn ontslag heeft
aangeboden. of de k i'.or 't heeft aangenomen
weten we nog niet,is opgesteld door den beroem
den Anton Anersperg en wordt met recht een „ro-
quisi' Ir" genoemd. He' "preekt een zeer scherp
oordeel uit over liet streven der Verschillende landen
cm zich af te scheiden en over de verzoenings-po-
litiek van het ministerie l'otooki. De pogingen door
liet kabinet in T werk gesteld om dtu vrede in 't
binnenland tot stand te brengen, worden iu bet stuk
„op zijn zachtst gesproken, ondoelmatig" genoemd
en 't wordt liet ministerie scherp verweten, dat het
de „afgeu waalden en plichtvergelenen" de czechen
zoo gemakkelijk en zonder gevaar hun doel
heeft laten bereiken,
Potoeki zelf wurdt in het adres op een in betoog
loopende wijze gespaard. Men wil hem gaarne in 't
ministerie houden, en hoopt dat hg zijne landslie
den, dc l'olen, tot verzoening zat weten te stemmen,
Ann de czechen wanhoopt men, daar deze niets
meer of minder wenschen dan met Hongarije gelijk—
gesleld te worden. Men verwacht thans een gema
tigd liberaal ministerie, uit verschillende bestand-
deelen samengesteld. De val van 't Cisleithaansohe
kabinet zal geen invloed hebben op liet Oostenrjjk-
sclie, en graaf von Beust zit vaster iu den zndel
dan ooit. liet moet hem gelukt zgn Andrassy, die
zeer oorlogzuchtig is, tot zijne meer vredelievende
gevoelens over te halen.
Gouda, 24 Novembeb.
Wij herinneren den kiezers voor de kamer van
koophandel eu fabrieken dat morgen vau 11 tot 1
ure de verkiezing zal plaats hebben ter voorzieuing
in de periodieke vacaturen van dat coilegic.
Dinsdag heeft de timmerman J. A. van der Beu zijn
been gebroken, door liet gedeeltelijk instorten van
een woning, waaraan bij werkzaam was.
Bij de verkiezing van 7 leden voor de commissie
tot 't ontwerpen van eeu reglement op het beheer
der goederen en fondsen vau de hervormde gemeente
alhier zijn uilgohrucht S34 geldige stemmen, zoodat
de volstrekte meerderheid 41S bedroeg. Gekozen
werden do heeren W. B. v. Straaten niet 452 en
A. Thinners met 44U stemmen. Herstemming moet
plaats hebben tussoheu dc heeren tnr. P. P, P. Kist
(403 sl.), J. Drooglecver F'ortuijn (398 st), C.
Iloogenboom (398 St.), dr. M. A.G vorstman (893
St.), A. W. van Kluijve (3S0 et.), D. Dolibe (378
St.), D. Ruyler (375 st.), P. Hoogland (356 st.j, J.
A. Kcmy (341 st.) en A. van Veen (331 st.)
/^Ilet Leidsch Dagblatl neemt van tijd tot tijd brie-
'ven uit Gouda op, die gewoonlijk geen andere be
trekking op onze gemeente hebben, dan dat de schrij
ver hier schijnt te wonen. Thans echter wordt de
stof ontleend aan een paar Goudscho grieven.
De eerste grief is dat de stratcu zoo vuil
zgn Het komt den schrijver onbegrijpelijk voor
dat eene politic-verordening onreinheid voorstaat.
Hij erkent zelf echter niet genoeg op de hoogte te
zgn, om daarover te kunnen oordeelen, hetgeen ons
toch wel een eerste vereisclite voorkomt als men
over iets zgn oordeel w il zeggen. liet straalsclirobben
toch wordt niet „van tijd tot tijd" verboden, maar
is in den regel verboden en wordt bij wijze vnn
uitzondering nu en dan toegestaan alleen op die
plaatsen waar markt gehouden wordt, is het altijd
na den marktdag geoorloofd, De reden van het
verbod is niet idleeu den schrijver bekend, maar
niemand weet die. „Sommige verzekéren dat het
is om beter gas te hebben, volgens hen zóudc het
water dat tusschen de steeucu door den giond dringt
invloed op het gas hebben, ik geloof dat niet, want
met iederou dag worden de straten minder schoon
gemuakt, en ik kan volstrekt niet zeggen dat liet
gas boter wordt, ofschoon de prijs hoog, zeer hoog
is U.15 per kub. meter); anderen zeggen dat het
water de nieuwe bestratingen hindert; dat geloof ik
ook niet, want men mag ook die stralen niet schrob
ben, die sedert jaren wel nieuw bestraat hadden mo
gen worden. Wat ook de reden moge zijn, zeker
is het dat men hier met dn reglementen op liet rein-
houdon der straten iets anders ledoelt dan elders.
Op andere plaatsen dienen die reglementen om
dc inwoners te dwingen dc straten zindelijk te hou
den, hier is men verplicht ze vuil te laten. Wee
de diouslbodo die betrupt wordt nis zij de vuilnissen
vegschrobt (vegen mag zc wel)," Men zou bijna
vragen of de. mau wel hior woont en of hg niet
veeleer nu en dan eöns hier komt, want iedereen
weet dat het schrobben der straten word verboden,
omdat in vergelijking met andere gemeenten, de be
strating hier veel geld kostte en nu meende het ge
meentebestuur dat door het gesclirob dc stcciien
werden losgemaakt en de staat ongelijk werd. Dat.
hebben wij althans steeds voor de eenigc reden van
t verbod gehouden en w ij worden daarin versterkt door
dat van tijd tot i'jd de vergunning tot schrobben
wordt gegeven, „behalve waar de straat in do laatste
twee maanden vernieuwd is", '"o ri.Mta do-jUtUs*
tie niet belangrijk g'.noeg om te onderzoeken óf de
bestrating mi minaer geld kost, maar al ware dit
niet he. geval, dan nog zou de handhaving van
de verordening ons zeer wensclielijk voorkomen, omdut
zy aan dat onophoudelijk geplas een einde heeft
gemankt. Het was vroeger (misschien woonde de
schrijver hier toen nog niet, maar velen znllen 't
zich herinneren) dageüjksch werk om „de straat te
doeu." Er waren vrouwen, die de geheelc week
voor de woningen van meer gegoeden de straten
schrobden, soms tot groot ongerief vnn dc voorbij
gangers. Zijn nu de straten werkelijk vuiler dan
vroeger (en men moet don niet alleen in deze regen
dagen daarop letten), dan zou dit o. i. niet te wijten
zijn aan 't verbod van schrobben, maar aan den
onwil om te vegen, dat wel niet zoo plcizierig
schijnt nis 't gemors met water, maar dnt toch ook
de onreinheden wel kon wegnemen, wanneer 't maar
geregeld dagelijks werd gedaan. De woningen,
waar dit geschiedt, en er zijn er velen, hebben uit
zicht op een schoone straat.
De tweede grief, die de schrijver heeft, is dnt de
dienstbode, die het gebod overtreedt, wordt bekeurd,
zoo zij wordt betrapt. Hy schijnt in de meening
tc verkeeren, dat dit elders niet het goval is eu
noemt het beboeten der dienstboden onpractisob, „im
mers thans betalen weinigeu, dc moesten zullen wel
liever eeu dag zitten dan betalen. Ik houd fiet
voor beter dc gebiedsters te beboeten, die zouden
wel betalen, dan kwam er nog wat in kas, dat nu
denkelijk het geval niet is."
Men onderzoeke eens b. v. bij den cipier der kan
tonnale gevangenis of hij dikwijls dienstmeisjes te
logeerou krygl en meu zal alsdan vernemen, dat dit
bijna nimmer geschiedt, daar de „gebiedsters" in
den regel toch betalen, óf omdat zy de oorzaak der
bekeuring zyn, óf omdat het hun niet schikt hun
dienstboden een of meer dageo te missen.
„Zon het zoo vraagt de schrijver verder
niet mogelijk zijn zulk een bijzondere soort van
politic hier op te richten ten einde alie geveeg,
alle geboen, alle gesehrob te weren Dat zou eeu
gelukkige ty'il geven, dan zou men nog eens
door den modder kunnen Waden, tcrwgl de modder
op sommige plaatsen niet liooger ligt dan de dikte
van een paar schoenzolen en men slechts dan zyne
kleederen ziet besmetten als ons een rytuig voorbij
rolt, een paard voorbij loopt of tueu iemand ontmoet
die wat haastig voortgaat. Het is slechts op eenige
plaatsen, als in de nabijheid van de hulpbruggen,
dunr, wnar nieuwe bruggen gemaakt ziju en eeu
paar andere bevoorrechte plaatsen dat dc modder
een paar duim boug op straat ligt en wnar men dus
hst genoegen kan hebben zelve zijne kleederen le
bespatlcu." Wie, die werkelijk geen vreemdeling is
in onze gemeente, kent daaruit den toestand onzer
straten? Dat het bij de hulpbrug aau 't eindo van
den kleiweg en vooral op den singel morsig is,
zal toch wel niet nan de verordening liggen. Wie
zou daar moeten schrobben en wie zou daar kun
nen schrobben, wnnr geen straat is
Beter is de laatste grief van den schrijver, „liet
is te wenschen dat nn 5 vaste stecnen binggeti op
de drukste plaatsen door draaibruggen zgn of iqoir-
den vervangen, dat de raad geschikte verordenin
gen zal vaststellen over het getal schepen, die te
gelijk mogen door gelaten worden, thans laut dit
veel te wenschen overik veronderstel dat dit nog
aan de willekeur der wachters is overgelaten die
den voetganger wel eens al tc lang laten wachten."
Hierin heeft hij bijna geheel gelijk. Enne verorde
ning op de bruggen en een controle van de wach
ters (de goeden niet te na gesproken) is zeer noo-
dig. Niet alleen moesten, na elk schip dat dooi
de bruggen was, deze worden gesloton, maar ook
moest verboden zijn, dat tweo bruggen naast elkan
der op dezelfde gracht te gelijk geopeud waren, het
geen thans geen zeldzaamheid is.
Dinsdag werd te Moordrecht eene vergadering ge
houden van de aldaar gevestigde ufdeeling van het
Ncdurl.indsch Schoolverbond ter vervangen vnn de
heeren J. J. Öni-I en IJ. J. de Jong la., die als
leden vuil het bestuur op den 1 Januari 1870 moe-
..ik»'.
Ai wuit* n
r.Ml*" R'»'
„r Oni'"'"
<f.v
Jin-e"1' ,f
r.ii i ':5
iii»t 1
iBttiwlJekntW11'111
Kkiwj*»*"'® 'f
1 [te «lipi B. b"tV
ling ra iiit ins# F»-,: r
liveding lil tt aeoitifer mwOekjppii"
«tid(linifpi;til#IMlArt' j
Dl pine leilei nln bit» K p
i|ïngi zin 1, Oi dowMf Urn
fa, moet in ai gif; ni sua -
eest,ei jnHijtiefn pl ik si
HtafaitmiWMa,
Dt oniitrper» nn iti
■flPtf-NihrtfaM
jtltgt;
iik,.._ m
Ast,
«tin
fan
bj
fa 14.
«'ito
'iO
W 8
a
I,
