fes
Vt te
SSèï
Jte h
fltiiïSVSi"» K5-
Si.»**»*
DUITSCHLAND.
I T A L I
W
- y
Lilian* Hi. WI*-*f
iwb, w'" r
mlbwta
F
•ktmCn
mifta
"f?
tweede, waarin de eelirijwcr liet vcrsoliil aantoont,
dut in den zedelykeu toestand van de tieide landen,
Frankrijk eu Pruisen beslaat
„Als men nu den zedelykeu loesluni! vim de twee
«laten beschouwt, inuel men erkennen, dut dt Prui
sische natie, zoo helderziende, zoo wnakznnra, zoo
overtuigd van de roeping die ze heeft, tevens de
best ouerwezene vun geheel Europa ij en de orde
lijkste; dat zij is vol levenskracht eh vaderlands
liefde j nog mei bedorveu door de behoefte aan
slofl'<8jkr genietingen dat zij een vurig geloof en eer
bied voor alle eerbiedwaardige zaken behouden heeft.
Bedroevende tpgeilstelling Frankrijk heeft met
rdles gespot en de eerbiedwaardigste dingen worden
niet meer geacht: deugd, huiselijkheid, vaderlands
liefde, eer, godsdienst worden aan een lichtzinnig
en ongeloovig geslacht voorgesteld als voorwerpen
ifitli -flli
0l -iu! -ijc?br'«;R va»
li isme en schandelijkheid geworden. Het gif dringt
lnng/nani overal door, ,druppcl voor druppel, in
(Ie organ'ii van eenc onwetende en oververzadigde
maatschappij, omdat zij geen verstand of geestkracht
genbeg heeft oai haar instellingen Ie veranderen,
om nieuwe aan te nemen, die gegrond zijn op de
rechtvaardigheid eu het recht, overeenkomstig met
den geest der nieuwere tijdeu en voor alles geschikt
om het te onderrichtcu en zedelijker te maken. Do
schooiic hoedanigheden der natie, edelmoedigheid,
eerlijkheid, do gaven van geest en hart, verrainde-
ren of verdwijnen langzamerhand, zoodat weldra
het edele Frnnselte volk zich slechts aan zijn gebre
ken zal herkennen. Eu ondertusschen bemerkt Frank
rijk niet, dat erns iger natiën het vooruitgaan op
dé haan der ontwikkeling en het terugdringen op
de tweede rij.
Al der.e beschouwingen zouden in Frankrijk weinig
in den smaak «allen en evenwel zijn zij slechts do uit
drukking der wnurheid. Ik weuschte, dat verlichte
en onbevooroordeelde Frunschen Pruisen kwamen
bezoeken en besludeerea. Zij zoti.len spoedig een
ernstige, degelijke en sterke natie leeren kennen, be
gaafd met de achtenswaardigste hoedanigheden, liefde
tot den arbeid, ijver, een geest vim orde en spaar
zaamheid, vaderlandsliefde, gevoel van plicht en van
persoonlijke waardigheid, in cén woord eerbied voor
net gezag en gehoorzaamheid aan (Ie wetten.
Zij zouder. een uitstekend bestuurd land zien, ge
regeerd door solicde, gezonde eu zedelijke wetten,
waar de hoogste standen zich hun rang waardig
toonen en den hun toekomenden invloed behouden
door ook de verliclitste te zijn, door het voorbeeld
te geven van zelfoj offering en door zich zouder op
houden aan den dienst van deu staat te wijden
een land eindelijk, waar alles op zijn plaats is en
wt.ar de volmaakste orde heerscht iu alle organen
vnn het maatschappelijk samenstel. Misschien zou
den die opmerkers onwillekeurig Pruisen vi «gelijken
bij een indrukwekkend, maar massief gebouw, stevig
opgetrokken van deu grondslag lol deu top, waarin
elke laag zoo geplaatst is, dat zij hel meest bijdraagt
tot de hechtheid van het geheel, een gebouw, dat
men bewondert wegens zijn groolsclie schikking,
maar waarin niets den blik kan bekooren noch de
minste aandoening kan le voorschijn roepen.
Welk een verschil met de wanorde, die in deu
maatschappelijke!) toestand van Frankrijk heerscht,
waar alles vermengd, verward en overhoop ligt;
waar men, onder voorwendsel, dat iedereen de huogste
ambten kan bekleeden, volstrekt geen rekening houdt
om iemand te beoordeelen of te gebruiken, met dat
zoo noodzakelijk evenwicht tussohen opvoeding, ze
delijkheid en kennis, hetgeen ten gevolge heeft dat
de meest eervolle en aanzienlijke posten ver uld
worden zoowel door slecht opgevoede, maar met
een zeker talent begaafde lieden, als door weetnieten,
die geen niidere aanspraken hebben dan hun maat
schappelijke positie en hun handigheid 1 Noodlottig
en verderfelijk voorbce.'il (Jok ontmoet inert in
Frankrijk de meeste afgunstigen en geesten, die het
Spoor bijster zijn; ongelukkige dwaalsterren, die hun
weg zoeken zonder dien te knnneu vinden.
In dit opzicht zou onze verwarde maatschappe
lijke toestand, iu tegenstelling met dien vau Pruisen
kunnen vergeleken worden met een van die meester
stukken van bouwkunst uit het oude Griekeuland,
dat door een aardbeving tot in zijn fondamenten is
geschokt, die alles verbrijzeld, door elkander eu
omvergeworpen heeftde reiziger bewondert nog
de prachtige of bevallige puinlioopen die over
hoop liggen op den grond en hij gaat heen terwijl
zijn geest bekoord maar zijn hart bedroefd is.
lloc zou men niet diep aangedaan zijn door dat
onderseiicid, wanneer men zooals ik overtuigd is,
dnt de oorlog onvermijdelijk is? Maar (het is van
belang dit niet te vergelen) in den oorlog zal Prui
sen, of liever de Noord-Duitsclie bond, beschikken
over een inilliueu kundige, gedisciplineerde en goed
georganiseerde soldaten, terwijl Frankrijk er nauwe
lijks b a 'I honderdduizend lelt; maar de legers vnn
den Bond zullen geheel het mannelijk eu verstandig
deel, al de levende krachten bevatten van een natie
vol geloof, geestkracht en vaderlandsliefde, terwijl
het Franiohe leger bijna uitsluitend beslaat uit hel
domsto en armste deel der natie; mnur, eindelijk,
bet Duitsolie leger, juist omdat hel 't geheele manne
lijke deel des volks omvat, zonder onderscheid van
luantsuhappelijken stand, zal zieli gedragen eu ge
sterkt voelen door de achting en hel ongeëvenaarde
aanzien dat zij iu het vaderinnd geniet, terwijl hot
Frurische leger, door sommigen beschouwd als een
overtollige instelling, ondermijnd door anderen, die
er omkooping <n verzet zaaien, zyn ziekelijk bestanu
voortsleept onder eeu volslagen gem's aau achting
eu zonder bewustzijn van de roeping die het heeft.
Ik «ijs nog eens ten slotte op die treilende te
genstelling die de troepen van heide natiën en de
volken zelf aanbieden. Ik kan liet niet verhelen
voor mij en voor eonige Frausohen, die den oorlog
a's o"vs«T:'d«lijk heaot"1'*'"-" en t" Berli'n vou-n,
voor ons is zy het onderwerp van onze smartelijkste
overwegingen en van onze bestendige droefenis.
ENGELAND,
De Times is verontwaardigd over de Fransehen.
Moed, eer, schaamte, alles schij.it onder de verschrik
kelijke ondervinding, gedurende deu oorlog opge
daan, le zijn verdwenen, de troepen zijn niet meer
dan een canaille, haast niet het kruit waardig dat
ineu om hen te bedwingen misschien zal moeten
gebruiken. Het bloed van generaal Thomas, een
oudstrijder voor de vryheid en van generaal Lecomie
kleeft aan de vingers de' opstandelingen, eu rust
op de hoofden van hen, die het vonnis hebben
uitgesproken. Geheel Frankrijk moet zich thans
scharen om den heer Thiers, en, indien Parijs zich
blijft afscheiden, uit Versailles tegen lie stud opruk
ken. Als de terugkeer tot de macht der autoriteiten
alleen geschiedeu kan door burgeroorlog, dat het
geschiede, maar misschien is de diepste vernedering
voor Frankrijk weggelegd, dat de hulp der troepen
vau den vijand, thans nog nau de rechterzijde van
de Seine gelegerd, zal moeten worden ingeroepen om
het volk tege" de woede zijner eigene broeders te
beschermen.
Daily Nem, Post, Telegraph en Standard, dus
met het bovengenoemd blad de geheele leading
pers van Engeland, alles spuwt vuur eu vlam over
de gebeurtenissen in de Fransehe hoofdstad. Ja de
Post gaat zelfs zoover om te vragen, zou Cliisle-
liurst voor keizer Napoleon thans niet de weg naar
de Tuilerien zijn? Het is de republiek die het
keizerrijk maakt, zy heeft dit twee malen gedaan,
en de geschiedenis repeteert zich. Telegraph Inadt
de schuld van het gebeurde op d ministers. Hadden
zij met meer kracht gehandeld toen zij optraden, dan
«are liet beter geweest. Zij handelen en contrac
teerden met de rebellen en haalden zich daardoor
de omwenteling op den hals. De opstandelingen
hebben, dit is duidelijk, naar een vooruitberap.md
plan gehandeld. Ook Thiers heft zich niet krach
tig getoond. Het zal Frankrijk- eigen schuld zijn
als het zieh de vernedering ziet weggelegd, dat
Duitsche troepen de rust moeten herstellen.
De lieer Charley, eeu lid vun het lagerhuis
voor Sulforil, is uiet gelukkig iu het gezelschap dat
hij op het spoor aantreft. Op een reis van Houden
uaar Sulford kwam hij op do uitreis in eeu wagen
te zitten naast een half doode, en op de terugreis
naast een half waanzinnige. Hij beklaagde .zich
daarover iu de Times en meent dat de spoorweg
maatschappijen even goed als zij voor een rookwageu
zetten „hier mag gerookt worden," ook boven wngeus
voor half dooden eu waanzinnigen dergelijke aandui
dingen niet achterwege moeten laten. De heer Char
ley is ongelukkig, liet moet erkend worden, maar
zijne gevolgtrekking is echt Eugelsch. Terecht merkt
de Pali Malop dat half doude personen veel min
der lastig ziju dan zeer gezonde mannen, die het
dikwijls rustigeu reizigers zeer onaangenaam kunnen
maken. Waanzinnig kan iedereen geacht worden,
die bij de tegenwoordige regeling van het spoorweg
stelsel zijti leven op de rails waagt, al de waggons
zijn dus voor de ontvangst van waanzinnigen be
stemd voor hen die verplicht zijn van den spoor
weg gebruik te maken zoude men een waggon onder
het motto„voor verstandige!!," kunnen aanhaken,
waarin zij zich aan zoodanige overdenkingen konden
overgeven als thans op spoorlreineu gepast kunnen
worden geacht.
De troonrede, waarmee de Duitsche rijksdag is
geopend, die over 't geheel een gunttigon indruk
mankt, werd gedurig afgebrokeu door toejuichingen.
Naast den troon was een tribune opgericht voorde
keizerin, de kroonprinses en de prinsessen, liet
corps diplomatique was geheel vertegenwoordigd.
De keizer werd bij zijn komst in de zaal vooraf
gegaan door den graaf Von Mollke, die bet rijkszwaard
droeg, door Von l'erkcr met deu rijksappel, Von
Hoon mot den 9ccptcr, graaf Rcilorn met de kroon,
graaf Wrungel, begeleid doordc generaals Von Kumeko
en Von l'odb.clski, met de rijkibanier. Do kroon-
insigniën werden gedragen door twee officieren vau
de gurde. De keizer wns vergezeld door den kroon
prins eu een aantal Duitsche vorsten. Na liet uit-
iprcken van de troonrede verklaarde Von Bismarck
de zitting voor geopend.
Heden (Woensdag) zal de rijksdag den keizer gaan
geliikwenschcn met zijn geboortedag.
De verklaring van de ministcriëele Nordd. Allg,
Zeil,, dat Duilschlatid zich blijft onthouden vnn in
terventie in de Fransehe aangelegenheden, zoolang
op de vredes-bepalingen geen inbreuk werd gemaakt,
heeft velen gerustgesteld. De heftige taal, die de
Krei::eit. eeltige dagen geleden tegen Frankrijk voerde,
wordt tlaii ook alleen beschouwd als de uitdrukking
van de „t-nin; -3;'>'.e Pruisische
kringen.
De rijksdag Zal zich behalve met de nieuwe
redactie van de constitutie, bezighouden met ue
verdeeling der oorlogskosten, de ondersteuning der
oorlogs-weduwen en weezen der verminkten, en de
wettelijke regeling van het bestuur der geannexeerde
provinciënvau welken aard dit bestuur zal zijn, of
er afstand van grondgebied aitu Beieren (distriet
Weisseuburg) al of niet heeft plaats gehad, of zai
plaats hebben, daarover iaat de troonrede zich niet
uit.
Do Berlijnsche correspondent van Augsb. Allg.
Zeit, dringt aan op eeu uitvoerig adres van ant
woord op de troonrede; wel is fit in liet Duitsche
parlement in onbruik gunankt, maar ditmaal zou
men daartoe verplicht zijn, vooreerst om den Duit*
schen keizer te oompliipenteeren, en tevens om de
wenseheu uit te drukken, waarvan de meerderheid
vnn deu rijksdag doordrongen is. Ook zouden vol
gens de Augsburgsch' de verkiezingen ter sprake
moeten komen op den rijksdag; het blijkt toch dat
er op verschillende plaatsen door partijleiders is ge
werkt, men denke b. v. aan de pressie van de
Katholieke geestelijkheid op vele plaatsen, op
een wijze, die wettelijke bepalingen niri overbodig
maakt. Ook de Pruisische ambtenaren hebben, op
hun gewone stille wijze, zieh met de verkiezingen
bemoeid, wat voor'aan streng verboden moet worden.
Blijft er tyd beschikbaar, dan is voor alles een
wet noodig op de vrijheid van drukpers. De pers-
aaiigelegeuheden zijn aan den rijksdag opgedragen;
het vermoeden ligt voor de hand, dat dit geschied
is. voorat om de uitspattingen vnn de Znidduitscho
clericule pers desnoods te beteugelen; maar de libeta-
len zyn van oordeel, dat iulegendee! volkomone
vrijheid van drukpers moet worden verleend ook
in het Noorden, waar de iib-rnie bladen tegenover
de adminisratie nog altijd tot groote omzichtigheid
zyn genoopt. Die vrijheid zou men kunnen eischcn
als een recht op grond van de diensten, die dt
pers in den oorlog heeft bewezen,
In de troonrede des keizorï zoo schryft
men uil Bcrlyu is liet programma voor den
rijksdag slechts in enkele algemeene trekken aange
geven. Geen enkele wenk komt er iu voor met be
trekking tot den Elzas en Lotharingen. Er wordt
wel gezegd dat „len gevolge der regeling van don
toestand der herwonnen gewesten eene reeke vau
maatregelen zal worden vereischt, waartoe de rijks
dag de grondslagen zul moeten vaststellen," maar
hel voorname punt, de qumAie ol' die gewesten al
of niet, hetzij geheel, hetzij gedeeltelijk, een rijkstand
zullen uitmaken, die qnsestie wordt niet annge-
roerd. Dit stemt dus overeen niet het stilzwygeu
in de ministerieels organen want ook uit deze kan
men ten aanzien van dit onderwerp niets opmaken.
Men is dus nog altoos in 't onzekere of er werkelijk
eene overeenkomst met Beieren tot de overdracht
van een deel van den Elzas is gedaan. Wat in-
tusschen het voornaamste isin de troonrede komt
niets voor, hetwelk aanleiding kan geven tct de
veronderstelling dat de vrede niet voldoende ge
waarborgd zou zijn,
Paus l'ius, „de gevangen man van het Vaticaan"
zooals hij door zichzelven en zijne vrienden
gaarne genoemd wordt, heeft dezer dagen aan
eeue deputatie, die hem bezooht, uitgelegd hoe men
die uitdrukking: gevangen man, moest opvatten.
Materieel zeide de H. V. ben ik volkomen
vrij; ik word door geen dwang weerhouden. Maar
in zeilelijken zin bon ik niet vrij, want wanneer ik
het Vaticaan verliet, zou hetgeen ik zng mij be
droeven en ergeren, ja zou het kunnen gebeuren
dat ik in loijn dierbare stad aan beleedigingen
-werd blootgesteld.
De Ossereatnre Romano, een der pauielykgezindn
organen, geeft een uitvoerige uillegging vnn deze
verklaring, en zegt wat 's pausen zedelijke ouvrij-
lieid is. Zijn cigeua eer eu waardigheid meent
liet blad beletten l'ius om uil te gaan. Want
at
r'
w"*
V et#
f0rV', fik' 0
rjf* |id r.
lijêOi l tt
for* 1,1
...AM1"11'1 y f r..
Jl. 4if KI D" i
Tl let II "".i* lull W i
11' In l'fa1 yls**w >»u
mil W ff ïflr'mt -
tt ieuww"
h M mm,l ia<* «F**1
min» ut iinaliiMi al» «P». a.s it f
hNiMM ta" J Pip"
ie» m Iswltifith tie »p. fK-j a m
mmi |Bt npl'l*il itmf m tt
mm I»1 *"T1m m ine! mfét'
le ui wii auaarj iltwi
fttoilf II»w,a«;u
W i( vviAj S ral
P .i. b» rti
a k ifufitmi hm h pw
wo, mé» l« piM lutfjt
'Jf rvtig
It It titigl ra h lp hu; «iimii m F
mimm ittiisusRtasit
III W rntlasM u. -A t
W OMpfMMJl II
FaaAiai,!
■frmm diul
,l»* Ju mi hiim,
fkllt lil („J h
m, ""PatCi-.
'■"Ti fn
4 fc
ftl
t,. Vta. II
Bllei
ui
