D- Nieuws- en Advertentieblad voor Gonda en Omstreken. 1871. N? 1029. BUITENLAND. Woensdag, 20 Maart. Builcnlandsch Overzicht. :er. iikondiging. J I li TIENDEWEG n°. 3. [ia, dat [tument: ig- en ij? E üj U-, wollen- en 11LEEDEN idinaire benB t Wasdoeken, is Tafelzeilen, |s, Beddekwas- i van bruine lang- en Wn- De inzending van advertentiën kan geschieden tot één nur des namiddags op den dag der uitgave. V :lk hem reeds ten steeds vereerd te |t-ig-verklaring ver- 1 der Nederlanden Ie keurd bij Konink- kART 1871, n». 13 gedomicilieerd te ten bjj de wet aan houdens de bepa- |l urgerlijk Wetboek. TIANCOIS, ten Hoogen Raad. (Ift, koope MALZ- minerale bestand- as «hen gear, verfijnt |b üd, verwjjdert alle «mimen, uitslag enz., tmt, maakt de huid pc woord, de HOFF- gt alle eigenschappen Toiletzeep" te mo- c., 35 c. enz. per {er 6 stuks. Ver- C VAN VllEUMINCiEN iite Woerden bjj hv El HOUDERS van triig van den alhier <en Heer Dr. N. H. nt- stuiting van den Irsinende pokken-epi- Ilie 1 en toebehooren, leerleden kind van iRl genaamd LEEN- •ild ps zijne ziekte ge il jikleedcren van dat au pezig is het geval, |a der wet van 23 nt. 125). |t lemen en te doen v» nrverpeu, als ens lid tiet zeegras, ►en, en prei) 'Ie rebruike1 ko wjjzo Ijilalking openbare I'1 g|{)laatst worden in h it" Maart 1871. "U.prs voornoemd, Iv Hurgemeester, 3 'fcltUKN IJZKNDOOKN. GOUDSCHE COURANT. De uitgave dezer Courant geschiedt ZONDAG, WOENSDAG en VRIJDAG. In de Stad geschiedt de uitgave in den avond van DINSDAG DONDERDAG en ZATER DAG. De prjjs per drie maanden is f 1.75, franco per post f 2. ADVERTENTIJËN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centeniedere regel meer 10 Centen. GR00TE LETTERS worden berekend naar plaatsruimte. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Dc toestand in Frankrijk blijft nog altijd even onzeker. Onder onze buitenl. berichten wordt een overzicht van den loop der zaken tot Zaterdag ge geven. Latere berichten doen ons zien, dat ook de heethoofden zich meester gemaakt hebben van de re geering te Lyon en te Marseille. Afgevaardigden uit Parijs hadden daar een volksbeweging te voorschijn geroepen, die de roode republiek proclameerde. Men zegt, dat deze bewegingen later bedwongen zijn. Voorts zou er te St. Etienne en te Bordeaux groote gisting heerschen. Tot een botsing is het te Parijs nog niet geko men. Er schijnt een reactie te zijn ten voordeele van Thiers en de zijnen, maar de verwarring maakt nog alle dingen mogelijk. Het stadhuisplein, het plein der Bastille en het plein Veudóme zijn nog altijd de hoofdzetels der oproerige bataillons. Men barricadeert er zich en slaat levensmiddelen op, alsof men er een geregeld beleg moest doorstaan. Zij zijn meester van alle openbare gehouwen. De nat. vergadering wendt nog altijd pogingen aan, tot verzoening als die mogelijk is zonder haar waardigheid er hij te verspelen. Saisset, de admiraal, heeft het bevel der nat. garde op zich ge-' oen; Langlois en Schoelcher zijn ouder- bevelheblx De laatste doet zijn best om met de opstandelingen tot een vergelijk te komen. Hij schijnt in overleg met de rnaires de verkiezingen voor den raad op Donderdag en voor de officieren der nat. garde op Zaterdag bepiudd te hebben. Of het hem gelukken zal de jieethoofden tevreden te stellen zal de tyd moeten leeren. In het Oostenrijksche huis der afgevaardigden heeft de minister-president, gruaf Hohenwart, geant woord op de bekende interpellatie der lieeren Herbst c. s., waarin uun het gezamenlijk ministerie de vraag werd gesteld: „wanneer de vroeger toegezegde voor stellen zouden inkomen tot eene grondwettige wijzi ging der instellingen, waardoor de Oostenrijksche lan den n ig te zeer in hunne autonomie beperkt zijn." De minister heeft in antwoord hierop verklaard, dat zij onmiddellijk na het Pnasch-reoès zullen worden ingediend. Hij heeft tevens verzekerd, dut er iu den boezem van het ministerie ten opzichte van die voorstellen geeu verschil van gevoelen bestaat en dat de regi ering streeft naar eene verzoening in den strijd tusschen de verschillende belangen der Cisleithnnnsohe landen. Naar hetgeen uit Weenon wordt gemeld, moet die verklaring een gunstigen indruk hebben ge maakt; althans daaraan wordt het toegeschreven dot het comité voor de financien terstond heeft gecon cludeerd tot aanneming van het regeerings-voorstel betredende de heffing van belastingen. F R A N K R IJ K. De toestand in Frankrijk blijft allertreurigst, liet blijkt meer en meer dat, het Centraal Comité voor niets terugdeinst en, sterk in 't bezit van wapenen, gesehut en ammunitie, en van nationale garden ge noeg om allengs ook de nog tegen den opstand pro- trsteerende arrondissementen vim Parijs te bezetten, lilt ook tot dreigen overgaat Het wil de regeering te Versailles in staat van beschuldiging stellenhet wil de maires, die zich niet naar zijn besluiten heb ben willen schikken, gevangen nemenhet wil ook de journalisten, die den opstand bestrijden, en daarin zijn zij schier eenstemmig, vervolgen. Trouwens de meesten van hen voeren tegenover het Comité zidk een fiere, «dele taal, ook nadat zij wat zij zelf noemen een eerste waarschuwing gekregen j hebben, dat het geeu wonder zou zijn als hun per soonlijke veiligheid eerlang gevaar liep. „De hoof den van den opstand," zegt de Débat», naar aanlei ding van het gebeurde op VVoendng, „luidden schroom vallig den moord van de generaals Lecomte eu Cle ment Thomas gedesavoueerdhunne séi'den hebben willen bewijzen dat de party, die, tot ons ongeluk en onze schande, zich meester gemaakt heeft van het stadhuis, slechts éen naam heeft s de partij van den moord." En verder, naar aanleiding van die eerste waar schuwing, in een stuk, oiiderteekend door John Le- moinne „Wat ons vej-nist, is dat het Comité zich verbeeldt dat wij ons aan zijn decreten zullen onderwerpen. Het bedreigt ons met de zwaarste straffenwy kennen geen zwaardere en onteerender straf dan gedwongen te worden het te gehoorzamen of het aan te nemen. Wij weigeren. Wij weten alles wat de brutaliteit kan doen. Zij kan zoowel van de revolutie als van de dieiatuur komen. Beiden hebben dezelfde pro cédés en dezelfde middelen. De dictatuur heeft ons den moiul gestopt; de revolutie kan hetzelfde doen." Maar, zooals gezegd is, het Comité scheen zich ster ker te gevoelen dan ooit. Het verklaarde uit Lyon, Bordeaux, Marseille en Kouen gedelegeerden te heb ben ontvangen, die onmiddellijk zijn teruggekeerd om de socialistische beweging ook daar op touw te zettcu. En intusschen houdt de welgezinde nationale garde, gesteund door de burgerij, die wat te verliezen heeft, zich op het defensieve. De admiraal Saisset, die, met de kolonels Schoelcher en Langlois, sllcu van de onverdaehtste republikeinschc gezindheid, aan haar hoofd staat, doet al het mogelijke ara haar ge lederen te versterken, ook uit de bataillons, die z.oli nu nog door het Comité Central laten medeslepen. Daartoe moet natuurlijk de proclamatie van Saisset dienen, welke men onder de telegrammen aantreft en waarin de grootst mogelijke coneessiën worden ge daan. De nationale vergadering, aan welke in eene Donderdagavond om elf uren gehouden zitting vier gewichtige punten werden voorgesteld, moet dus waar schijnlijk die punten aangenomen hebben. Vrijdag eerst zon zij beraadslagen over de door Millière voorgestelde, maar door de commissie weder eenigszins gewijzigde herziening van ile wet op het vervallen der wissels. In de geheime zitting van Woensdagavond was besloten dut de verkiezingen,voor den gemeenteraad te Parijs voor 10 April zouden plaats hebben. Onder den vreeselijken drang der omstandigheden schijnt de eene zoowel als de andere maatregel be spoedigd en elke concess.e die mogelyk was, door de vergadering gedaan te zyn. In die geheime zitting is overigens over krachtige maatregelen van repressie eu in die van Donderdag over de oprichting tut een vrijwilligerkorps gesproken. De laatste bcr.chten schijnen te getuigen dat, op de bovengenoemde grondslagen, een toenadering tus schen het Centraal Comité en de wettige regeering mogelijk werd geacht Een correspondent deelt eenige bijzonderheden mede omtrent den moord op de generaals Thomas eu Lecomte. De eerste, vernomen hebbende dat een van zijn gewezen adjudanten door de oproerlingen gevangen genomen was, begaf zich op weg otn berichten daar omtrent in te winnen en, kwam met dat doel om streeks 5 ure op de Place Pigalle. Een der insur- genten herkende hem en vroeg, of hij niet generaal Clément Thomas was. Neen, was het eerste antwoord. En toch geloof ik, dat gij niemand anders zijt, zeide de oproerma- kei, want gij zijt maar al te goed kenbaar aan uw witten baard. „Welnu, sprak de generaal, met vaste stem, onderstel dat ik Thomas ben, wat zou dat dan nog beteekenen, heb ik niet altijd mijn plicht ge daan?" Gij zijt een ellendeling en een verrader, riep de insurgent en pakte meteen den ouden man bij den kraag. Andere makkers schoten den onver laat weldra te hulp en sleepten den generaal nuar de rue des Hosiers, waar het republikeiusche centrnal- comité van Moiitmartre zitting hield. Nu was het iot van den generaal beslist. Zonder vortn van proces werd hy door een aan tal nationale garden naar den tuin geleid, waar de moord aan hem zou voltrokken worden. Geen oogen- blik verloor de generaal zyn heldhaftige houding en tegenwoordigheid van geest. Hij stond overeind met het gelaat naar de moordenaars gekeerd en met den hoed in de hand. In plaats "an met een peloton op het slachtoffer te vuren, schoten zijn beulen een voor een. Met eiken kogel, die trof, bewoog het lichaam van den generaal zich wel zenuwachtig, maar voor het overige bleef hij als een steeuen beeld staan. Na 14 schoten stond de krijgsman nog overeind, altijd ferm op zijn beulen neder blikkende en met den hoed in de haud. Eindelijk trof de 1»« kogel den generaal onder het rechteroog en velde hem lieer. Daarna werd generaal Lecointe op dezelfde plek gebracht. Hij was zeer bhsek, hield zijn handen half op de borst gevouwen eu mompelde een protest. De schutters, die de executie zouden voltrekken, behoor den nu tot het 88' linie-regiment. „Nu is het jou beurt, schreeuwden zij, j\j gaf de order om op het volk te vuren," eu een oogenblik later viel generaal Lecomte dood neder. Ken luitenant van het 2ü9« bntnillon, die hij dien moord tegenwoordig was, kon zich niet weerhouden uit te roepen„Zonder verhoor nederschicteu, dat is te erg!" Verder had de correspondent nog gehoord dat ver scheiden |>ersoiieii eveneens zonder vorm van proces waren nedergeschoten. De vierde Fransehe revolutie zegt de Timet iB, hoewel nog niet, zoo bloedig, zeker even chno. tisch als een der drie andere. Frankrijk is niet ver deeld in twee kampen, maar iu elke stad en ieder dorpje zyn twee partijen, die elkanders krachten be rekenen, eikaars bewegingen gadeslaan en 't gevoel hebben alsof ze op een toeken wachten waarvan, niemand weet, wie 't geven zal om elkander naar de keel te vliegen, 't Is niet enkel eon stryd tus- sohen Parijs en Versa lies, tusseh !e nationale ver gadering en het Centraal Comité -- Frnnkryks ge. heide maatschappij verkeert iu ei.j staut van ontbiii- binding het is een soort van nebtdense, welker atomen zich bewegen ieder om zijn eigen afzonderlijke kern. Ultrn-eoiiservat sme mm de andere zijde Assi, de man der Internationale, niet de mannen van

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1871 | | pagina 1