D-
Nieuws- en Advertentieblad voor Gonda en Omstreken.
1871.
N? 1029.
BUITENLAND.
Woensdag, 20 Maart.
Builcnlandsch Overzicht.
:er.
iikondiging.
J
I li TIENDEWEG
n°. 3.
[ia, dat
[tument:
ig- en
ij? E üj
U-, wollen- en
11LEEDEN
idinaire
benB
t Wasdoeken,
is Tafelzeilen,
|s, Beddekwas-
i van bruine
lang- en
Wn-
De inzending van advertentiën kan geschieden tot één nur des namiddags op den dag der uitgave.
V
:lk hem reeds ten
steeds vereerd te
|t-ig-verklaring ver-
1 der Nederlanden
Ie keurd bij Konink-
kART 1871, n». 13
gedomicilieerd te
ten bjj de wet aan
houdens de bepa-
|l urgerlijk Wetboek.
TIANCOIS,
ten Hoogen Raad.
(Ift, koope MALZ-
minerale bestand-
as «hen gear, verfijnt
|b üd, verwjjdert alle
«mimen, uitslag enz.,
tmt, maakt de huid
pc woord, de HOFF-
gt alle eigenschappen
Toiletzeep" te mo-
c., 35 c. enz. per
{er 6 stuks. Ver-
C VAN VllEUMINCiEN
iite Woerden bjj
hv El HOUDERS van
triig van den alhier
<en Heer Dr. N. H.
nt- stuiting van den
Irsinende pokken-epi-
Ilie 1 en toebehooren,
leerleden kind van
iRl genaamd LEEN-
•ild ps zijne ziekte ge
il jikleedcren van dat
au pezig is het geval,
|a der wet van 23
nt. 125).
|t lemen en te doen
v» nrverpeu, als
ens
lid tiet zeegras,
►en, en
prei)
'Ie rebruike1 ko wjjzo
Ijilalking openbare
I'1 g|{)laatst worden in
h it" Maart 1871.
"U.prs voornoemd,
Iv Hurgemeester,
3 'fcltUKN IJZKNDOOKN.
GOUDSCHE COURANT.
De uitgave dezer Courant geschiedt ZONDAG,
WOENSDAG en VRIJDAG. In de Stad
geschiedt de uitgave in den avond van
DINSDAG DONDERDAG en ZATER
DAG. De prjjs per drie maanden is f 1.75,
franco per post f 2.
ADVERTENTIJËN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Dc toestand in Frankrijk blijft nog altijd even
onzeker. Onder onze buitenl. berichten wordt een
overzicht van den loop der zaken tot Zaterdag ge
geven. Latere berichten doen ons zien, dat ook de
heethoofden zich meester gemaakt hebben van de re
geering te Lyon en te Marseille. Afgevaardigden uit
Parijs hadden daar een volksbeweging te voorschijn
geroepen, die de roode republiek proclameerde. Men
zegt, dat deze bewegingen later bedwongen zijn.
Voorts zou er te St. Etienne en te Bordeaux groote
gisting heerschen.
Tot een botsing is het te Parijs nog niet geko
men. Er schijnt een reactie te zijn ten voordeele
van Thiers en de zijnen, maar de verwarring maakt
nog alle dingen mogelijk. Het stadhuisplein, het
plein der Bastille en het plein Veudóme zijn nog
altijd de hoofdzetels der oproerige bataillons. Men
barricadeert er zich en slaat levensmiddelen op, alsof
men er een geregeld beleg moest doorstaan. Zij zijn
meester van alle openbare gehouwen.
De nat. vergadering wendt nog altijd pogingen
aan, tot verzoening als die mogelijk is zonder haar
waardigheid er hij te verspelen.
Saisset, de admiraal, heeft het bevel der nat. garde
op zich ge-' oen; Langlois en Schoelcher zijn ouder-
bevelheblx De laatste doet zijn best om met de
opstandelingen tot een vergelijk te komen. Hij schijnt
in overleg met de rnaires de verkiezingen voor den
raad op Donderdag en voor de officieren der nat.
garde op Zaterdag bepiudd te hebben. Of het hem
gelukken zal de jieethoofden tevreden te stellen zal
de tyd moeten leeren.
In het Oostenrijksche huis der afgevaardigden
heeft de minister-president, gruaf Hohenwart, geant
woord op de bekende interpellatie der lieeren Herbst
c. s., waarin uun het gezamenlijk ministerie de vraag
werd gesteld: „wanneer de vroeger toegezegde voor
stellen zouden inkomen tot eene grondwettige wijzi
ging der instellingen, waardoor de Oostenrijksche lan
den n ig te zeer in hunne autonomie beperkt zijn."
De minister heeft in antwoord hierop verklaard, dat
zij onmiddellijk na het Pnasch-reoès zullen worden
ingediend. Hij heeft tevens verzekerd, dut er iu
den boezem van het ministerie ten opzichte van die
voorstellen geeu verschil van gevoelen bestaat en dat
de regi ering streeft naar eene verzoening in den strijd
tusschen de verschillende belangen der Cisleithnnnsohe
landen. Naar hetgeen uit Weenon wordt gemeld,
moet die verklaring een gunstigen indruk hebben ge
maakt; althans daaraan wordt het toegeschreven dot
het comité voor de financien terstond heeft gecon
cludeerd tot aanneming van het regeerings-voorstel
betredende de heffing van belastingen.
F R A N K R IJ K.
De toestand in Frankrijk blijft allertreurigst, liet
blijkt meer en meer dat, het Centraal Comité voor
niets terugdeinst en, sterk in 't bezit van wapenen,
gesehut en ammunitie, en van nationale garden ge
noeg om allengs ook de nog tegen den opstand pro-
trsteerende arrondissementen vim Parijs te bezetten,
lilt ook tot dreigen overgaat Het wil de regeering
te Versailles in staat van beschuldiging stellenhet
wil de maires, die zich niet naar zijn besluiten heb
ben willen schikken, gevangen nemenhet wil ook
de journalisten, die den opstand bestrijden, en
daarin zijn zij schier eenstemmig, vervolgen.
Trouwens de meesten van hen voeren tegenover
het Comité zidk een fiere, «dele taal, ook nadat zij
wat zij zelf noemen een eerste waarschuwing gekregen
j hebben, dat het geeu wonder zou zijn als hun per
soonlijke veiligheid eerlang gevaar liep. „De hoof
den van den opstand," zegt de Débat», naar aanlei
ding van het gebeurde op VVoendng, „luidden schroom
vallig den moord van de generaals Lecomte eu Cle
ment Thomas gedesavoueerdhunne séi'den hebben
willen bewijzen dat de party, die, tot ons ongeluk
en onze schande, zich meester gemaakt heeft van het
stadhuis, slechts éen naam heeft s de partij van den
moord."
En verder, naar aanleiding van die eerste waar
schuwing, in een stuk, oiiderteekend door John Le-
moinne
„Wat ons vej-nist, is dat het Comité zich verbeeldt
dat wij ons aan zijn decreten zullen onderwerpen.
Het bedreigt ons met de zwaarste straffenwy kennen
geen zwaardere en onteerender straf dan gedwongen
te worden het te gehoorzamen of het aan te nemen.
Wij weigeren. Wij weten alles wat de brutaliteit
kan doen. Zij kan zoowel van de revolutie als van
de dieiatuur komen. Beiden hebben dezelfde pro
cédés en dezelfde middelen. De dictatuur heeft ons
den moiul gestopt; de revolutie kan hetzelfde doen."
Maar, zooals gezegd is, het Comité scheen zich ster
ker te gevoelen dan ooit. Het verklaarde uit Lyon,
Bordeaux, Marseille en Kouen gedelegeerden te heb
ben ontvangen, die onmiddellijk zijn teruggekeerd om
de socialistische beweging ook daar op touw te zettcu.
En intusschen houdt de welgezinde nationale garde,
gesteund door de burgerij, die wat te verliezen heeft,
zich op het defensieve. De admiraal Saisset, die,
met de kolonels Schoelcher en Langlois, sllcu van
de onverdaehtste republikeinschc gezindheid, aan
haar hoofd staat, doet al het mogelijke ara haar ge
lederen te versterken, ook uit de bataillons, die z.oli
nu nog door het Comité Central laten medeslepen.
Daartoe moet natuurlijk de proclamatie van Saisset
dienen, welke men onder de telegrammen aantreft en
waarin de grootst mogelijke coneessiën worden ge
daan. De nationale vergadering, aan welke in eene
Donderdagavond om elf uren gehouden zitting vier
gewichtige punten werden voorgesteld, moet dus waar
schijnlijk die punten aangenomen hebben.
Vrijdag eerst zon zij beraadslagen over de door
Millière voorgestelde, maar door de commissie weder
eenigszins gewijzigde herziening van ile wet op het
vervallen der wissels. In de geheime zitting van
Woensdagavond was besloten dut de verkiezingen,voor
den gemeenteraad te Parijs voor 10 April zouden
plaats hebben.
Onder den vreeselijken drang der omstandigheden
schijnt de eene zoowel als de andere maatregel be
spoedigd en elke concess.e die mogelyk was, door
de vergadering gedaan te zyn.
In die geheime zitting is overigens over krachtige
maatregelen van repressie eu in die van Donderdag
over de oprichting tut een vrijwilligerkorps gesproken.
De laatste bcr.chten schijnen te getuigen dat, op
de bovengenoemde grondslagen, een toenadering tus
schen het Centraal Comité en de wettige regeering
mogelijk werd geacht
Een correspondent deelt eenige bijzonderheden
mede omtrent den moord op de generaals Thomas
eu Lecomte.
De eerste, vernomen hebbende dat een van zijn
gewezen adjudanten door de oproerlingen gevangen
genomen was, begaf zich op weg otn berichten daar
omtrent in te winnen en, kwam met dat doel om
streeks 5 ure op de Place Pigalle. Een der insur-
genten herkende hem en vroeg, of hij niet generaal
Clément Thomas was.
Neen, was het eerste antwoord. En toch geloof
ik, dat gij niemand anders zijt, zeide de oproerma-
kei, want gij zijt maar al te goed kenbaar aan uw
witten baard. „Welnu, sprak de generaal, met vaste
stem, onderstel dat ik Thomas ben, wat zou dat dan
nog beteekenen, heb ik niet altijd mijn plicht ge
daan?" Gij zijt een ellendeling en een verrader,
riep de insurgent en pakte meteen den ouden man
bij den kraag. Andere makkers schoten den onver
laat weldra te hulp en sleepten den generaal nuar de
rue des Hosiers, waar het republikeiusche centrnal-
comité van Moiitmartre zitting hield. Nu was het
iot van den generaal beslist.
Zonder vortn van proces werd hy door een aan
tal nationale garden naar den tuin geleid, waar de
moord aan hem zou voltrokken worden. Geen oogen-
blik verloor de generaal zyn heldhaftige houding en
tegenwoordigheid van geest. Hij stond overeind met
het gelaat naar de moordenaars gekeerd en met den
hoed in de hand. In plaats "an met een peloton
op het slachtoffer te vuren, schoten zijn beulen een
voor een.
Met eiken kogel, die trof, bewoog het lichaam van
den generaal zich wel zenuwachtig, maar voor het
overige bleef hij als een steeuen beeld staan. Na 14
schoten stond de krijgsman nog overeind, altijd ferm
op zijn beulen neder blikkende en met den hoed in
de haud. Eindelijk trof de 1»« kogel den generaal
onder het rechteroog en velde hem lieer.
Daarna werd generaal Lecointe op dezelfde plek
gebracht. Hij was zeer bhsek, hield zijn handen half
op de borst gevouwen eu mompelde een protest. De
schutters, die de executie zouden voltrekken, behoor
den nu tot het 88' linie-regiment. „Nu is het jou
beurt, schreeuwden zij, j\j gaf de order om op het
volk te vuren," eu een oogenblik later viel generaal
Lecomte dood neder. Ken luitenant van het 2ü9«
bntnillon, die hij dien moord tegenwoordig was, kon
zich niet weerhouden uit te roepen„Zonder verhoor
nederschicteu, dat is te erg!"
Verder had de correspondent nog gehoord dat ver
scheiden |>ersoiieii eveneens zonder vorm van proces
waren nedergeschoten.
De vierde Fransehe revolutie zegt de Timet
iB, hoewel nog niet, zoo bloedig, zeker even chno.
tisch als een der drie andere. Frankrijk is niet ver
deeld in twee kampen, maar iu elke stad en ieder
dorpje zyn twee partijen, die elkanders krachten be
rekenen, eikaars bewegingen gadeslaan en 't gevoel
hebben alsof ze op een toeken wachten waarvan,
niemand weet, wie 't geven zal om elkander naar
de keel te vliegen, 't Is niet enkel eon stryd tus-
sohen Parijs en Versa lies, tusseh !e nationale ver
gadering en het Centraal Comité -- Frnnkryks ge.
heide maatschappij verkeert iu ei.j staut van ontbiii-
binding het is een soort van nebtdense, welker
atomen zich bewegen ieder om zijn eigen afzonderlijke
kern. Ultrn-eoiiservat sme mm de andere zijde
Assi, de man der Internationale, niet de mannen van