WiSi O**
«r:
.asSrs:
.^'^1 T""'
BINNENLAND.
5* 'v
.w-r.
SffiSS?» khrtTr
(Q%?
ENGELAND.
LUXEMBURG.
ITALIË.
-'.V'
1** W».,n
f.
y&> p
a
-.Tv
Pc' I>aH-y,d< Gazette gcci't uitvoerige berichten om-
t-ivni. l et m <lijk vn11 primo» Louiio mot don burg-
grinif vim Ijoriii', jl. Dinsdag to Windsor gevierd, liet
spoorweg-station, ivanr tie geuoodigden van de ko
ningin aankwamen, was gelled als overdekt met groeu
en vlaggen.
De prinsen en prinsessen van i'eu bloede, de graaf
van Vlaanderen in generanls-uniform kwamen ten
half eed in de kerk te Windsor, reeds gevuld met
diplomaten, officieren, staatsambtenaren in groot uni
form en dames in uvondeostuuiu.
De bruigom droeg de uniform van de koninklijke
scherpschutters-artillerie, Zijn vader,Karl Argyll was
in Sein it selie Weeding
lb. bruiJ ..ad oca wit Iersch popelinen kleed ami,
met rijke kanten versierd. De 8 bruidsjoukvruuweu,
allen tot de aanzienlijkste Engelsche geslachten be-
bopremle, droegen wit satijnen japonnen, opgenomen
door slingers klimop met roodc rozen.
Na de plechtigheid zijn de jonggehuwden naar Cla-
remonl vertrokken.
DUITS CHLAND.
Te Berlijn komen sinds eenigen tijd zooveel Duit-
sche vorsten, dat het langzamerhand begint te gelij
ken nnnr een vorstendag als die ten jare 18(18 te
Frankfort door keizer Frans Joseph werd gepresideerd.
Een groot onderscheid ligt echter hierin, dat het
destijds te doen was om herziening der bondsgroudwet
en dat Pruisen ten krachtigste daartegen opkwam,
omdat het den bond wilde verzwakken, terwijl dat
doel thans ten volle is bereikt. Pruisen toch heeft
Oostenrijk en ook Luxemburg uit Duitschland
verdrongen. Het heeft bovendien over twee Euro-
peésche keizerrijken, groote militaire mogendheden,
gezege -ierd en zelfs moet de erfgenaam van den voor-
maligen Uuitschen keizer thans den koning van Prui
sen met dot keizerschap geluk wenschen. Inderdaad
deze laatste 'heeft het ver gebracht
Intusscher. begeven zich de Duitsche vorsten niet
allen naar Herlijn, althans de koningen van VVurtem-
berg en Beieren schijnen er niet te zullen komen.
Als men nu bedenkt dat koning Lodewijk ten vori-
gen jare eeri zwaren strjjd tegen de kamers heeft
moeten doorstaan om zich aan Pruisen's zijde ie scha
ren, en dat hij hei initiatief heeft go loinen tot de
opdracht der Duilsch keizerlijke waardigheid aan den
koning van Pruisen, dan kan zijne afwezigheid te
Berlijn niet beschouwd worden als een bewijs van
onvriendschappelijke gezindheid, lie ware reden dat
koning Lodewijk te huis blijft, zul dan ook wel hierin
liggen, dat hij het zich meer en meer tot eene ge
woonte maakt, het verkeer in uitgebreide kringen en
vooral elke persoonlijke aanraking met andere Sou-
vereiiicu te vermijden. Zelfs te Munchen houdt hij
zich zoo weinig mogelijk op. Zijn meesten tijd brengt
hij door op een afgelegen lustslot, waar hij zijtie
dringendste regeeringszaken waarneemt en ook zijne
ministers ontvangt, maar zich overigens wijdt aan
wetenschap en muziek. Deze voorliefde voor kunst
en wetenschap heeft hij van zijn vaderen grootvader
overgeërfd, ofschoon zij de genoegens en werkzaam
heden des levens daarom niet uit het oog verloren.
Zij waren veel meer onder de meuschen. De zucht
tot afzondering bij den jongen koning is te meer be
vreemdend, omdat hij in zijn omgang hoogst aange
naam is. De nationanl-liberale organen schijnen hem
nu aan te sporen eens een reisje door het land te
doen.
Bijna ieder Duitsch staatsman beschouwt een
zetel in den rijksdng als liet toppunt zijner wenschen,
des te meer verwondering baart dus de brief, waarin
prof. Virchow aan hut bureau der kiezersvereeniging
in het tweede Berlijnsche distr.ct, waar in plaats van
den heer Hoverbeck, den leider der Fortsehrittsparlij,
een nieuwe vertegenwoordiger moet gekozen worden,
mededeelt dat hij de hem aangeboden kandidatuur
van de hand wijst.
„In antwoord op uw schrijven dut ik kandidaat
ben gesteld voor liet 2e berlijnsche kiesdistrict, ver
klaar ik n, dat ik geen reden zie op mijn besluit,
mij van den rijksdag verwijderd te houden, terug te
komen. Volgens mijne ineening bestaat er noch
thans, noch in de eerste jaren eenige mogelijkheid de
grondwet van het zoogenaamde Duitsche rijk in den
7,in der vrijheid te wijzigen en te verbeteren. De
taak van de vrienden der vrijheid is slechts op schild
wacht te staan om eene wijziging in tcgenovergestel-
den zin te voorkomen. Ik hoop, dat ook de kie
zers erkennen zullen, dat eau goede wachtdienst zonder
aflossing onmogelijk is. Sedert 10 jaren nam in
den ITnisischou landdag dezen ondankbaren iuenst
waar; ik moet het aan mannen, die meer hoop en
veerkracht bezeten dan ik, overlaten, mijn post in
den rijksdag op zicli te nemen."
Het Duitsche v.ilk heeft reden dit besluit te be
jammeren; Virchow zou een zijner uitstekendste ver
tegenwoordigers geweest zijn. Zijn parlementair ver
leden slaat ons daarvoor borg.
De Luxemburger Ztg., (lie ucn beriojit had mode*
gedeeld over do verwijdering1 van eenige duizenden
Luxemburgers uit frankrijk en over den gespannen
toestand van de betrekkingen van liet Groot-hertog
dom met het Fransehe gouvernement bevat daar*
omtreut liet volgende communiquét
„Hot gerucht; heeft geloopen dat het Frnnaohe gou
vernement had geeiackt de verwijdering van de tal
rijke Luxemburgers, die te Parijs verblijf houden en
daar meest allen sedert vele jaren gevestigd zijn,
Men had zelfs dezen beweerden stap als een daad
van represailles van hyt Frausche gouvernement be
schouwd.
„Wij zijn gemachtigd te verklaren dat hot nooit
bij (le Fransehe reyecing iQ onirekomen twn ons
hare toevlucht tc nemen tot maatregelen van dien
aard en dat onze landgenooten bij voortduring te
Parijs de bescherming genieten die zij er steeds heb
ben gevonden.
1U' bijstand aan de zoodanigen hunner di,e tijde
lijk in nood verkeeren, is voor dc toekomst verze
kerd gelijk vroeger, door middel van de speciale te
dien eir.de beschikbaar gestelde ioudsen.
„He hulp wordt verleend door de zeer welwillende
tusschenkomst van de Belgische legatie tc Parijs, tot
wier goede diensten wij, tijdens het beleg dier s'ad,
uitsluitend onze toevlucht hebben moeten nemen."
De Italiaansohe kamer van afgevaardigden heeft den
23" 11. gelijk gemeld ia de zoogenaamde wet der pause
lijke waarborgsbepalingen aangenomen en wel met 185
tegen 1 OU stemmen. Bij 't b gin had de regeeriug niet
gedacht zulk eene meerderheid te zullen verkrijgen,
maar vele leden van de liukerzijde wilden alles liever
dan een miuisterierle crisis waarvan de rechterzijde
't meest partij zop trekken, eu stemden daarom, tegen
hun weiisch, vóór.
De senaat zal in de wet weinig veranderingen bren
gen,
hoofdstad
en hot oogeublik nadert du? waarop Rome tot
.stad van Italië verheven zal worden en Victor
Emmanuel ziin intocht zal houden.
De paus, die tegen de waarborgen heeft geprotes
teerd, noemt ze eene bcspotiiug en vergelijkt ze met
de zoogenaamde eerbewijzingen die de Joden aan
Jezus betoonden toen hij aan 't kruis 'eed.
Het geschil tussohen ih-lic en Tunis is nog altijd
niet bijgelegd
GOUD.V, 80 U.AA'Al,
hl de Geneeskundige Courant van 26 Maart komt
Èen artikel voor van onzen stadgenoot dr. Luijten
over de besmetting van variol/e (pokken).
De schrijver komt op grond van negen gevallen,
door hem in 't begin der pokken-epidemie te dezer
stede waargenomen „met groote waarschijnlijkheid"
tot (1e volgende gevolgtrekkingen
1Dat de besmetting door inademing als hoofd
moment kan beschouwd worden.
2. Dat het onwaarschijnlijk is, dat voedsels de
besmetting voortbrengen.
3. Dat de smetstof vluchtig is, zich op afstanden
aan kleeding en nudere voorwerpen kail hechten en
weder op afstanden zelfs iu '"'ine nabijzijnde kamers
besmetting kan voortbrengen.
i. Dat de smetstof, bij de vluchtigheid, de eigen
schap heeft zich lang aan voorwerpen te hechten,
om ra vervoer van uren door de vrije lucht nog
iu staat te zijn besmetting voort te brengen.
5. Dat het mogelijk is, dat (1e besmetting door
een l weede wordt overgenomen, om een derde te be
smetten.
Deze beschouwing wordt dienstbaar gemankt aan
de meening vau den schrijver ten opzichte van «eenen
politiemaatregel, die ongeveer in alle steden wordt
ingevoerd, waarschijnlijk van vroegere eeuwen afkom
stig is, diep ingrijpt in de maatschappij; en door
mij als geheel doelloos wordt beschouwd," nl. het
plaatsen vuil opschriftenHier heerscht de kinder
ziekte.
Naur aanleiding toch van de vijf bovengenoemde
gevolgtrekkingen gaat dr, Luijten aldus voort
„En nu moeten wij ons afvragen, wat zal liet
briefje voor de glazen baten: Hier heerscht de
kinderziekte." Wanneer zoo als "dagelijks plaats heeft
de geneesheer zijn pokzicken bezoekt, verschillende
dealen van den lijder nagaat om over de intensiteit
en het verloop der ziekte te kunnen oordeelen en
onuiiddelijk daarna bij andere gezinnen intreedt.
Wat zal het baten, wanneer koffiehuizen, sociëtei
ten en keiken niet gesloten worden, of wel do zieken
en omgeving niet geheel afgesloten worden en een
enkel geneesheer mei hunne verzorging wordt belust t
Niets, volstrekt niets. Het is bij de eigenschap der
smetslof onmogelijk door die briefjes den loop der
epidemie tegen te gaan. liet is in deze ziekte even
onmogelijk door die briefjes de ziekte af te wenden,
als het onmogelijk zou zijn daardoor eene epidemie
vuil cholera te iveren.
Iu typhus. waar meu de ziekte vim den eeneu lij
der op Hun; anderen vervolgen kan, en zulk een op-
sulirift wel eenige uitwerking zou kunnen hebben,
zou men er voor terug deinzen, d ..en maatregel aan
don uijveren burger op te leggen, terwijl bij variolas
deze verordening telkens weder op nieuw wordt in
gevoerd, ofschoon die nooit eene epidemie heeft ge
keerd of koeren zal, omdat ilic niet op wetenschap
en waarneming steunt, maar eenvoudig uit vorige
eeuwen ia overgekomen en thans, als van zelf spre
kende hij elke epidemie op nieuw wordt van kracht
r Lik ,.Jll (1.
Een maatregel, die doodend is voor handel, nij
verheid vertier, bij dyn ramp der ziekte een tweede
ramp oproept', niet voorbijgaande als de ziekte, maat
dikwijls blyvend van aard en des te ongelukkiger,
omdat liet een maatregel is, ten eeiieiuale onvermo
gend eeiie epidemie in haren loop te keeren.
Het vaccineren en revacciuereu alieen is vermogend
de epidemie in haren loop te stuiten, ja bij wet
telijke verplichting in de toekomst voor altijd van
onzen bodem te doen verdwijnen.
Op die verplichte vaccinatie zij door geneeskun
digen aangedrongen, en ontzie de regeering niet lan
ger de zoogenaamde gemoedsbezwaren, gemoedsbezwa
ren die een ramp zijn niet alleen voor henzelvcii
maar ook voor anderen, omdat zij de brandpunten
zijn, waarvan de besmetting steeds uitgaat. Maar
is het dwaas om op zulke dwaasheden te leitcg, het
is aan de andere zijde onverantwoordelijk, door on
nutte en onvruchtbare maatregelen, den nijveren bur
ger het brood te ontnemen."
Heeft een gyoot gedeelte van dit schrijven onze
volle sympathie, in den si rijd tegen de omschriften
Hier heerscht de kinderziektekunnen wij geene
hondgenooteu zijn. Aan den ecnen kant toch zal
die maatregel de epidemie kuuuen beperken. Het
ia mogelijk dat men aangetast wordt door den dok
ter of andere personen die mei den poklijder in aan
raking kwamen, doch dan zal men zeer groote vat
baarheid voor de ziekte gehad hebben i komt men
in de woningen waar de ziekte heerscht, komt inen
eenigszins met u lyder zelf iu aanraking, dan zal
men zelfs bij mindere vatbaarheid gevaar loopon van
te worden aangetast. Door den maatregel vallen dus
de laatsteu buiten de epidemie en daar zij wel ver
reweg de meerderheid zuilen hebben, wordt daardoor
de epidemie zelve beperkt. Aan den anderen kant
zullen de nadeelen aan dat voorschrift, verbonden
minder groot zijn dan de schrijver beweert. Hij spreekt
van ondergang, verwoesting der welvaart enz.maar
kan dit ernstig gemeend zijn Zou er b. v. één ge-
al aan te wijzen zjjn, dat een winkelier al zijne klanten
\erloor omdat er gedurende eenige dagen in zijne
aniiig een poklijder was Is er zoo'n geval, dim
zouden we vreezen dat er andere redenen werden
verzwegen eu deze alleen-op den voorgrond gesteld;
het geval komt ons bijnn ondenkbaar voor.
Alles bepaalt zich tut een verminderd debiet, ge
durende enkele dagen eu daarin staat de winkelier
gelijk niet den ambachtsman, die van zijn werk wordt
geweerd of met den dokter, wiens woning wordt
gemedendaann staan allen gelijk, in wier huizen
de ziekte uitbreekt. En dat verlies wordt door liet
algemeen belang gerechtvaardigd. Ook zonder de
officieele aankondiging voor de woningen zon dat
verlies bestaan, want het zijn de pokken en niet de
aankondiging die afschrikt. Ten slotte nog dit. Ge
steld eens dat in eene gemeente dergelijk voorschrift
met bestond en dat daar de epidemie uitbreekt. On
der de aangetasten behoort een der leden van 't gezin
van een winkelier, die echter die ramp weet geheim
te houden. De gewone klanten bezoeken zijn win
kel, komen met hem iu aanraking en brengen dg
smetstof in andere woningen over. Zouden die klan
ten, wanneer later het geheim van den winkelier uit
komt, en 'l zal mui'iiijk altijd een geheim kunnen
blijven, niet iu 't volste recht zijn hem toe te voe
gen uit eigenbelang hebt gij ons en onze betrek
kingen ami de gevaren eener vreeselijkt ziekte bloot
gesteld om eenige guldens meer te verdienen, zijt
gij (1e oorzaak dat lieve kinderen aan 't ouderhart
werden ontruk', dat kindereu om 't gemis hunner
ouders treuren, gij eigenbelangzuchtige, wij koopen
niet meer bij uMaar dan is ook in 't verzwijgen
grooter gevaar voor de welvaart der individuen ge
legen, dan iu de openhaarheid. Eu eveiunin als nu
do vaccinatie kan overgelaten aan 't zedelijk gevoel
van allen, evenm n kan dit met die openbaarheid
geschieden.
In hei gebouw der burger-avondschool aan de
Ilommansgraehi alhier is gis'ercn avond het eind
examen aangevangen. Een vijfial jongelieden, allen
leerlingen dor school, had zicli duarloo aangegeven,
lieden en morgenavond wordt 't exiuieu voortgezet.
aart"
j0 •f i(t y*
J'tolt!M M ®lia"''
ki*:" ..;v
i—«moA® u.M.aJeiW®
W-
J,,® Itdf i,umj((it«J uz-
li te» Hmisc
p|róMts f
ti, am, a ui fa WtK k - v
till ill',-,, LmVnmén TUT. 8PI1 Milt UiltH fl3
hpttqi enpwBB» v.
Isjip thüuwMiiiièim,
mjt r» dt tii bit. il ik ft f»
ring Imi; au^ESMKn rfMIwiw ft4
srafcii nun M k mtk j f"*
T-|5
dm m i ah 1* Ik»
mm jnuh u k «lint m I 'e '•dl";v '-f
IU.J1.m J
1 H (jtÊi M
fUtao..
"(ta, 'r« pjTJ r.
