tiiïar' r-"-
luttel
"j
a W tot j nmris i s v
üftlkulrtha»*».!» K
ar*
hax
'tTv
w V;
r*'**
haven, cti gij weigert mis <le middelenWaarom
willW jvij jjcci ti gemeentelijke magistraten in groote
sln(li'B, die uia door hut ccntrnul gezng z.ijn benoemd?
Omdat eh demngogie in du groote steile,1 vermetel
is en door vermetelheid eindigt mot du luvr.Hrhappij
to verwuiren. Noen; ueuii! Out is onmogelijk ou
wij kunnen het niut aannemen. Ik hull te veel eer
bied voor do belangen van mijn laud om niet te
verklaren dat, als liet artikel niet met het u voorge
stelde aluuudeuient Wordt aangenomen, het mij on
mogelijk is mijn roeping te vervullen. Wilt gij de
orde? Ja of neen. Ziedaar de tpnestie. Men moet
bedenken hoe zwaar Me verantwoordelijkheid is van
ons, die het pJtWnm van, den toestand kennén Oosi'
besluit is ge|diimn. lil weiger liet artikel,, éls lietj
niet wordt geamendeerd.
De heer Langlois vmuc het niet rechtvaardig hen,
die vóór het amendement zijn, tot vijanden der orde
te verklaren. Hij wil tot. geen pryp den lieer Thiers
het gezag Zien verlaten, want tie heer Thiers is on
misbaar. Hij bezweert hem er geen kabiuets-qusestie
van te, mnken. Zelfs zonder de benoeming der mai-
res blijft het uitvoerend gezag genoegzaam gewapend,
dank Zij zijn overige agenten.
De beer Thiers antwoordde dat in steden, die door
de demagogie worden bewerkt., de prefect niet in
conflict mag komen met den maire, wil men den
burgeroorlog vermijden.
Het amendement der commissie werd daarop aan
genomen en vervolgens het overige van het art. af
gehandeld, waarop de heer Tirard nog als amende
ment had voorgesteld dat het besluit der afzetting
van de mnires altoos gemotiveerd moest zijn. Dat
amendement werd verworpen. Ken ander amende
ment om de adjuncten door den gekozen maire uit
den gemeenteraad, en nog een ander om hen door
den gemeenteraad op voordracht van den inaire te
doen benoemen, werd verworpen.
De heer Brisson stelde daarop voor het geheele
art. 9 nog eens aan een hoofdelijke stemming te
onderwerpen, opdat zou blijken, dat, zoo het de ka
mer behaagd heeft op hare eerste beslissing terug te
komen, er een aanzienlijke fractie bestaat, die meent
dat het be«te middel tot herstelling der orde is: liet
vertrouwen in het algemeen stemrecht.
Art. 9 werd daarop met 447 tegen 40 stemmen
aangenomen.
Onder de vluchtelingen, die te Versailles zijn
aangekomen, behoort ook de beroemde Chain. De
mannen der commune in zijne wijk wilden hem met
geweld noodzaken om ten strijde te trekken. Te elf
ure, zeiden zij, is het verzameling. Zorg dat gij op
komt. Hij vergenoegde zich met hun zijn linkervoet
te toonen, die sedert maanden krank is, en dien hij
slechts met een pantoffel kan bedekken. Doeh de
mannen der commune vonden dien krenken voet
geene afdoende verontschuldiging, en verklaarden onder
hevig vloeken, dat zij hem wel zouden leeren loopen.
Dan zoudt gij mij, sprak Cham, een grooten dienst
doen, maar ik twijfel aan uwe kunst. Cham begreep,
dat de bedreiging ernstig gemeend was, en toen de
trom te 11 uur zich liet hooren, was hij reeds op
reis.
De Soir deelt onder den titel. „De inoreele
zegepraal" een opmerkelijk artikel mede. De schrij
ver van het opstel constateert, dat de nat. vergade
ring er veel tot kan bijbrengen oin de bloedige bot
singen, die ons zoo zeer bedroeven, te doen ophouden.
Waaruit spruit de aarzelende houding van de Tnrijselie
burgerij voort? De ooizaak is, dat Parijs eene restau
ratie van de monarchie verwerpt en dat inen de monar
chale neigingen en de gevoelens van de meerderheid
.Ier vergadering wantrouwt. Zonder nu te willen
beslissen of dat wantrouwen deugdelijk gegrond is,
weuscht de Soir dat de nut. vergadering er rekening
mede huiule, en thans iets dergelijks doe als Hen
drik IV deed op der. dag toen hij uitriep: „Parijs
is wel een mis waard!" Met andere woorden: de
Soir raadt der vergadering aan den opstand te out
wapenen en zich de medewerking van de Parijsehe
burgerij te verzekeren door ronduit te verklaren dat
zjj de republikeinsohe beginselen voorstaat;, l'arijs,
zegt het blad, is zulk een verklaring wel waard.
DülTSCHLAND.
Omtrent dc vergadering van Katholieke ingezete
nen te MümJien, wanrvni. per telegraaf met een en
kel woord melding is gemaakt, wordt nader het
volgende medegedeeld
Van verschillende zijden waren pogingen aange
wend om aan bet conflict tusscben den aartsbisschop
en prof. von Pölliuger eett einde temaken. Het mg
in de bedoeling de zaak in dier voege te schikken,
dat Döllinger zijne geestelijke functiën vrijwillig zou
nederleggen, alvorens het artsbisschoppelijk kapittel
strenge maatregelen tegen hem uitvaardigde. Onder
hen, die op deze wijze alsnog de zaak willen smoren,
bevinden zich cenige hoogst, invloedrijke staatsbeamb
ten, mannen die ami een weinig voldoenden vrede
met Rome de voorkeur geven boven een openbaren
strijd en lu i doen voorkomen nlsot zij op 11111011' po-
gingen reeds aanvankelijk een bevredigend resultaat
hadden verkregen.
Inmiddels heeft zich een ooinité gevormd, bestaande
uit de herren von Wollf, procureur-generaalgraaf
von Moy, opperoererr.oiiicmnettergraaf Lodt wijk
Aroc-Vajleyi Brcy, groothandelaarvon linlmber,
raadsheer Hij het lug van appèl) dr. Huber, hoogleer-
aar; voa Schans*, beambte l>ij de Munt; Strang, lid
der 'rechtbank von Stolitor; directeur i»j het hoogg
hof van appèl en de vrijheer von Persall, intendant
voor den koninklijken schouwburg. Van ivege dat
Somite werd tegen Paaselu uu.dug c«ne vergadering
bijeengeroepen, wuasis orfgc -<*• AO0 Kadioliekon op
kwamen.
Nadut de lieer von Wollf de bijeenkomst had ge-
op°ud, """i nrof Hühp" b"t woord. Zijne rede was
eene historische uiteenzetting van ilea loop van !ic.
Vaticaanse,1! concilia eu het daarin vastgesteld dogma
der pauselijke onfeilbaarheid. Vervolgens trad de
heer Streng 111 eene staatsrechtelijke beschouwing
van dut dogma, waarna hij de vergadering voorstelde,
een adres tegen de onfeilbaarheidsleer bij den koning
in te dienen. Dit adres luidde als volgt
„Aan Z. M. enz.
„Het Viitioaausobe concilie heeft ill zijne vierde
plechtige zitting, den IS Juli des vorige» janrs, de
leer der persoonlijke onfeilbaarheid van den paus, in
zaken van geloof en zelen, als eene voor alle katho
lieken verplichte geloofsleer vastgesteld, ofschoon vele,
waaronder de meerderheid der Duitsclie bisschoppen,
/ich tegen die leer verklaard en het plechtig getui
genis afgelegd hadden, dat 111 hunne dioeeesen
die de voornaamste zijn ten opzichte van bevolkings
cijfer, ijver voor de zauk der katholieken en nlgemeene
beschaving deze leer voor de gewetens der ka
tholieken vr emd en onverstaanbaar zal blijven.
„De nieuwe geloofsleer verheft den paus tot eenig
en onfeilbaar wetgever en rechter, niet alleen in zaken
des geloofs, maar ook ten opzichte van zedeljjke be
grippen. Naar de eigen verklaringen der pausen be-
hooren tot de zedelijke begrippen, ivelke thans onder
dat vermeend onfeilbaar pauselijk gezag worden ge
steld, alle heersehende denkbeelden van den nieuwen
tijd. Dat gezag strekt zich dus ook uit tot elke
uit die denkbeelden voortvloeiende instelling en re
geling, waardoor de burgerlijke maatschappij wordt
bestuurd en die een steun zijn voor den modernen
staat; dat is: voor den staat, die vrijheid des ge
wetens eu gelijke rechten aan alle onderdanen waar
borgt voor den staat, die eene 3cherpe grens trekt
tusschen de wereldlijk» aangelegenheden, tot wier re
geling hij zicli het uitsluitend hoogste recht voorbe
houdt, en de quaestién van geweten en geloof, waar
over ieder naar eigen overtuiging, of in gemeenschap
met zijne geloofsgenooten naar do leer zijner kerk,
kan oordeelen.
„Deze uitbreiding der pauselijke onfeilbaarheid, in
den vorm van een voor de Katholieke kerk verplicht
leerstuk, is dus een gevaar voor den staat en verwekt
levendige bezorgdheid bij ulle Katholieken, die in de
vrije ontwikkeling van den staat een gezegenden
vooruitgang zien, zoowel als eene vervulling van de
woorden der II. Schriftdat men den keizer moet ge
ven wat des keizers en Dode moet geven wat (lodes
is. Dat, beginsel is steeds in liooge eere gehouden
door allen, die getrouw nan het Vorstelijk Stamhuis
gehecht zijn, hunne kerk eeren en lief hebben, en de
warme liefde voor beiden beschouwen als de hechtste
grondslag van verstandelijke en zedelijke beschaving,
eene beschaving tot wier bevordering liet Duitsehe
volk vooral geroepen is in dezen tijd, waarin men
maar al te duidelijk ziet welke vreeselijke gevolgen
de verwnarloozing van de plichten der staatsburgers
en van do voorschriften van den godsdienst 11a zicli
slee, t.
„De geschiedenis van vroegere eeuwen leert lat
pausen, wegens de him toegekende geestelijke macht
tot inmenging 111 wereldlijke zaken, zich bevoegd
achtten om vorstel', af te zetten en onderdanen van
hunne wettige verplichtingen te ontlielfen. In de
laatste jaren heeft men in eene pauselijke afkondi
ging gericht tegen een naburigen staat, zoowel als
111 den Syllabus eu in de Encyolica de bewijzen kun
nen zien, hoe in de leidende kringen der pauselijke
curie vele grondwettig gewaarborgde rechten en vrij
heden der staatsburgers als verwerpelijke dwalingen
beschouwd worden
„Nu dc bisschoppen, die in liet concilie de nieuwe
leer als eene dwaalleer veroordeelden, tot op slechts
weinige na zicli aan de uitspraak van de meerderheid
der concilievaders hebben onderworpen 01 nu zij te
vens van hunne leeken eisohen, dat deze voortaan
het tegenovergestelde zullen gelooven van hetgeen
hun tot 1111 too onder bissohoppei ja bestuur en toe
zicht als de katholieke waarheid werd voorgehouden
en dat in de leerboeken van de getrouw gebleven
katholieke leeraars in het kerkrecht nog steeds ge
leerd wordt, nu hebben zich in Beieren verschijn
selen voorgedaan, die helaas mnar al te zeer geschikt
zijn om lnj de Katholieken vre 'S en verwarring te
weeg te brengen, en hen te doen taijlelcu uf de
geest, waaruit liet nieuwe leerstuk is 1 oorgesproten,
wel 111 lerdiiud de geest der wnnrhriil is, die anu de
kerk is beloofd als een üoddclijkeit bijstand tot uau
liet einde der dagen.
„Tegen het verbod vim 's lands regi ering en met
minachting der grondwet hebben de meeste bisschop
pen de nieuwe Iqer verkondigd. Zij hebben daarmede
ei n verderfelijk voorbeeld gegeven tot schending van
de. wetten de* land/"; «en voorbeeld dus vnu de zijde
derzelfde herders, die Hij het lum opgedragen Apos
tolisch ninlit toch zeker geen lust hebben ontvangen
0111 hunne gemeenten voor te gtuui in ongehoorzaam
heid jegens dr overheid. I11 eene onzer gemeenten
is een godsdienstige tweespalt, van den crpsten aard
uitgebroken, doordien een pastoor op den kansel tegen
het nieuwe leerstuk had geprotesteerd en in spijt
uer ewCutuiuuiiiuu.it', 1 ie Um.-ciiop O', 1.1 'neiu uit
sprak, door een deel der gemeente bij voortduring
tot zielzorger werd gekozen, terwijl het overig ge
deelte hein den man, met u ien zij jaren achter
een 111 liefde en vrede had oragegapn 1:11 niet wien
zij (loiir de flauwste banden van vriendschap verbon
den iviis als een verloren, verstokt zondaar ver
afschuwde.
„Kr zijp godgeleerden, in onberispelijkheid van le
ien en leer uitmuntende, die openlijk verklaard heb-
ben de nieuwe leer niet te kunnen aannemen. Met
bewondering en eerbied zien wij vooraan in hunne
rijen een man, die onder den last dor jaren, de frisch-
beid en kracht der jongelingschap heeft behouden
een man, die bij de vroegere katholieke kerk een
sieraad werd genoemd, tie beroemde leermeester van
zoo menig bisschop en zoo veel priesters; een man,
1 die de waarheid zijner leer ook thans nog verdedigt,
ofschoon hij de meeste bisschoppen niet meer aan
zijne zijde heefteen man, die nog voor eenige maan
den openlijk voor (iod en de menschen verklaarde,
nuar zijne innigste overtuiging en zijn gr veten ver
plicht te zijn de waarheid der leer te handhaven, het
tegenovergestelde als dwaling te bestrijden en te
protestecren tegen de gewelddadige middelen, waar
mede men het heeft gevraagd de nieuwe leer door
te zetten. Tegen 'dien 1111111 wordt, wegens zijn geloof
en geweten, door de kerkelijke overheid eene ver
volging ingesteld. Zóó hebben dan ten gevolge van
het nieuwe leerstuk reeds smartelijke en nog meer
onheilverkondigende gebeurtenissen plaats gehad.
„l)e nieuwe leer is gevaarlijk voor de grondwet
van den staat. Zij mankt dt bisschoppen, de op
volgers der apostelen, tot pauselijke commissarissen,
tot blinde werktuigen der onbeperkte pauselijke mui lit.
Zij vernietigt, ile waarborgen, die het concordaat lieeft
vastgesteld tegen eene jegens den staat vijandige uit
oefening der kerkelijke macht van de zijde de- bis
schoppen, die een zelfstandig Apostolisch ambt had
den. Het noodwendig gevolg van die leer en de
daaruit gevolgde verplaatsing van het zwaartepunt
<ler kerkelijke macht iseen onoplosbare strijd tusschen
de plichten der staatsburgers en de plichten van den
katholiek.
„Het zal voor uwe koninklijke majesteit» regeering
eene schoone, eene dankbare taak zijn, op grond van
het haar grondwettig verleend recht van bescherming
eu oppertoezicht ovk ite kerk, het verder binnendrin
gen en de verdere verbreiding eener zoo gevaarlijke
leer te verhinderen e.i daardoor reeds in gevaar ge
brachte rechten van staat en burgers te handhaven.
„Mitsdien vermeeneu de ondergetekenden, uwer
koninklijke majrsteits ministerie van Binnenlandsehe
zaken, belast met de aangelegenheden van kerk en
school, eerbiedig te mogen verzoeken, met alle ten
dienste staande middelen de gevaarlijke gevolgen
dezer leer af te wenden, hare verkondiging bij de
openbare instellingen van onderwijs te verbieden en
tevens krachtige, snelle Maatregelen te nemen, opdat
de betrekkingen tusschen kerk en staat langs wetti
gen wet op nieuw geregeld worden."
Dit adres werd door alle aanwezigen onderteekeud
en vervolgens werd aan het comité de noodige vol
macht verleend tot verdere handelingen te dezer zake.
OOSTENRIJK.
Een treurmare vervult de hoofdstad en weerklinkt
in alle deelen der monarchie, de vice-admirunl von
T"getthoff, de held en overwinnaar van Lissn, is 11a
kortstondig lijden gestorven. Niet in het gewoel
van den strijd, niet op de baren der zee zou hij zijn
roemrijk einde vindeneen longontsteking, liet ge
volg eener veronachtzaamde verkoudheid, gaf zijn leven
plotseling den doodsteek. Sedert 1848 o(beier bij
de marine was Tegettliolf nog in de bloei „ijner man
nelijke kracht, 44 jaren oud. De buitengewone po
pulariteit die bij genoot, bad hij niet zoozeer te
danken aan zijne roemrijke overwinning in den oor
log vim ls:i(i, die twee provin dén van den Italiaan-
sclu'ii inval redde, dan nr.11 zijne vrijmoedigheid, zijn
edel, oprecht karakter, dat een onweerstaanbare aim-
trekkingskracht uitoefende op elkeen die met hem ver
keerde. Als bevelhebber der keizerlijke marine, die
la né rap tjk
laadhit uk ,a" am* o
M, Wil ui k< (tol 1 fs* p.
flut tart Ha, a 'dm tii»t'Y
1 iklètttantonpf T"
^,;k4Trt rjsj*
lUÖMUiura .«wu,
lèoi ilt aiiiM'
Gawk
9)1111 ,Jï 'I
JtofcH'1'':, ii*1
■jfrcl«k'm'f
imUr.
L.:ie: - .jr,- -
ktipwtttel. wliWr.i.vjr/
™iintpiktutóq
ttiit k
ld™
.- -lfn,èeaiofe
■WÉink IV
•sik Vrat
Wa.
'tl v
U-.
URtn
kit.
W
uiw l JBBJIk
fv- a 1*..
whmlehji
Wwhk kjmn st, mi,
era n •khh
-1 I* HJ lu
'«uitvijl,
IJ IW.
'tik
""«te, H. it Js.
'k
