T
Nieuws- en Adverlenlieblud voor Gouda en Omstreken.
1871.
N? 1120.
!nsr,
I S R.
BUITENLAND.
Vrijdag, 27 October.
tup Pillen,
lliiitcnlandscli Overzicht.
k cpü
tlfi kortst
van
let aloude en echte
men in het bijzonder
Uco.
tl'.
Gcuda alleen en uit-
Do inzending van advertentiën kan geschieden tot één uur des namiddags op den dag der uitgave.
smW
,4."
dad'lijk
ongesteldheden der MAAG
'de 5PIJSVERTERING. Zij
de GAL. SCHERPTE in
IlsLüG der HUID, zij zijn
en SLIJMAFDRIJVEND.
van'37'/a Cent m dubb.,'*
laar ij de hh.j
bi W
Iroog., heilige weg D.321.
I' me ster.
Irant»,
pot.
rif.
liman,
de Hoogstraat.
I. I som.
I* i ling
"latiu.
"f.
rgb, Lfaarlem. hoek Bak kersteeg.
lest. 1
1' oori i, Weste Wagenst.
p h t Steen w. over de Don-
ht'i Urbauns Pillen, sinds
lem hetend, en in algemeen ge-
|t bij den heer L. SCHENK
lutelijli verzi
W 1 N G.
telyll verzocht, ivel attent te
r ons bij niemand anders, de
fut vo geus het oude en echte
verk ijgbaar gesteld in de hier-
en ^laatwn dan Ay de hier-
ndei In elk doosje is een
Ie e tenhanduje nnamteekening
Wei Keu n en Si Zoon, Apo-
I ekei ing zich ook bevindt op
Ie Doosjes verzegeld zijn.
ki irui rrs inünnttdijk daar wel
|l n hl i aan W6l tOO te ZiCQ
isjes Villen haalt. Alleen die
li "iljt I met onze llandleekening
n, 'ii z ch te wachten voor
>cle uimuuksels. 67)
GOUDSCHE COURANT.
Da uitgave dezer Courant geschiedt ZONDAG,
WOENSDAG en VRIJDAG. In de Stad
geschiedt de uitgave in den avond van
DINSDAG, DONDERDAG en ZATER
DAG. De prijs per drie maanden is 1.75,
franco per post f 2.
ADVERTENTIËN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Afzonderljjke Nommers VIJF CENTEN.
In Frankrijk wordt van alles eene politieke quaestie
gemaakt. Zoo meet men nu het meerdere ol mindere
vertrouwen, dat de natie in de tegenwoordige regee
ring stelt, af naar den uitslag der keuzen voor den
presidentszetel in de departementale raden. Over het
algemeen valt die in den geest der regecring uit.
Meu meldt o a. dat l'ouyer-Quertier, de minister
vau financiën, in het departement der Beuedeu-Seine
en Casimir Péricr, de minister van binnenlandsche
zaken in het departement Aube erkozen zijn.
De Bonapnrtisten zetten hun campagne in de dag
bladpers voort; alle vroegere keizerlijke journalisten
vatten de pen weder op. Het mikpunt hunner aan
vallen is natuurlijk, naast de republiek, de heer Thiers.
Zoo beschuldigden zij hem onlangs van schraapzucht,
hetgeen zij bewezen door de niededeeling, dat Thiers
zich zijn tractement in goud liet uitbetalen om van
do tegenwoordige hooge goudpremie profijt te trek
ken. Heftig is hierop het antwoord van het regee-
ringsorgaan, dat de bewering voor onwaar verklaart
en er tevens een uitval tegen de Bouapartisteu aan
vastknoopt. De meer bedaarde republikeinen keuren
die heftige tegenspraak zeer af en merken niet onjuist
nan, dat het beneden de regeeriug is polemiek te
gaan voeren tegen alle lasterlijke aantijgingen der dag
bladpers. Zij moet het oog houden op kuiperijen
van die zijde, maar geen olie in het vuur der pole
miek gieten.
Voorts rleelen de legitimistisehe bladen liet adres
der 46 clericale afgevaardigden mede, die den paus
de verzekering geven van hun onderwerping aan
den Syllabus.
Te Berlijn is de instelling vau een oorlogsfonds
van 40 millioen tlialer aan de orde geweest. De
regeering weirscht dat sommetje altijd beschikbaar te
bonden voor de eerste kosten eener mobilisatie, doch
verscheiden leden hebben het nut en de noodzake
lijkheid daarvan betwist.
Het ontwerp tot het aflossen der oorlogslecning is
voor de tweede maal gelezen, nadat de regeering had
medegedeeld, dat nu inderdaad anderhalf milliard van
de oorlogskosten is betaald.
In Zweden duurt de ministeriecle crisis nog altijd
voort, zonder dat men het einde voorziet. De can-
didaten voor ministerieele portefeuilles zijn schaarsch.
Geen quaestie van beginsel beheerscht den toestand
daar, maar de eeuwige militaire quaestie, die dooi
het land wordt ontkend, maar wier oplossing door
het hof als de redding van Zweden wordt voorgesteld.
De Zweden zijn zeer bang voor een nieuwe militaire
regeling, omdat zij bij ondervinding weten, hoe lastig
een deficit op de begrooting is en hoe moeilijk zulk
een te kort uit den weg wordt geruimd. In 1867
bedroeg het Zweedsche deficit op het budget 3,310,420
rijksdaalders, in 1868 steeg liet tot 4,154,358 tegen
1,095,016 rijksdaalders voor 1869. Voor den dienst
van 1870 is voor liet eerst weer een batig saldo
verkregen, zoodot men met recht huiverig is het
land reeds weder met een bovenmatige uitgaaf voor
het leger te belasten.
Nog steeds wordt de beslissing der Oostenrijkselie
quaestie uit Wceucn te vergeefs verwachtDe Oosten-
rijksche, Hongaarsche en Boheemsche dagbladen geven
omtrent den stand der zaak de meest tegenstrijdige
berichten. De Neue freie l'rcise b. v. sprak nog
voor ccnige dagen als hare meening uit, dat „de
goede kansen op de zijde van vou Hohenwart en
het aftreden van von Beust hoogst waarschijnlijk wa
ren." Vrijdag echter schreef zq weder, voornamelijk
steunende op de tijdingen der oflScieuse Hongaarsche
bladen „sedert gisteren middag zijn, zoonis wij mee-
rum waargenomen te hebben, de omstandigheden zeer
veranderd, en wanneer men, vóórdat het laatste woord,
gesproken is, eene voorspelling wagen mag, dan zou
men heden eerder kunnen beweren, dat de posit.e
van vou Hohenwart ernstig bedreigd wurdt, wanneer
hij ten minste de beginselen, waarover von Beust
en Andrassy het met de rijksministers Lonyay en
Kiihn eens zijn, niet in het antwoord aan den Bo-
heemschen landdag opneemt."
FBANKRIJK.
De heer Gambetta heeft in den Spectator de i'üst,
bij wijze van brief aan een lid van den departemen
talen raad van l'Aliier, zijn denkbeelden ontwikkeld
over den werkkring der gewestelijke Itaden. Hij geeft
vooraf als zijn meening te kennen, dat de verkiezin
gen voor die lichamen aan zijn partij, die bij de
radicale noemt, de overwinning verschaft hebben, en
hij verheugt zich oin die reden te meer over de
uitbreiding van macht, die aan de gewestelijke ver
tegeuwoordiging bij de nieuwe wet grgéveu is. Hij
geeft verder tc verstaan, dat de radicale partij van
haar overwinning geen gebruik moet maken, om de
staatkunde op het terrein tc brengen van het depar
tementaal bestuur. De administratie moet gescheiden
blijven van de politiek. De raden moeten zelfs niet
aandringen op de ontbinding der Nat. Vergadering,
ofschoon, z. i. de ontbinding, als logisch gevolg van
d n uitslag der verkiezingen, niet achterwege mag
blijven. Hij wil, dat de departementale raden vooral
zich gelegen laten liggen aan het onderwijs. Hun
eerste taak moet zjjn een onderzoek naar den toe
stand der scholen, naar de bekwaamheden der onder
wijzers, naar het schoolprogramma, en al wat met
liet ouderwijs ill verband staat. Voorts moeten zij
hunne onverdeelde aandacht wijden aan liet belasting
stelsel, daar dit dringend herziening behoeftnau
den toestand der wegen en kanalen, aan dien van
den landbouw, aan de armenzorg. Kortom, alle be
langen van stoffelijken en zedeliiken aard moeten door
de raden ter harte worden genomen. Op die wijs
kunnen zij, elk in zijn gewest, niet enkel met vrucht
werkzaam zijn, maar zullen zij ook krachtig bijt' ingen
tot het groote werk der wedergeboorte van Frankrijk.
Bij de 12 dezer te Berlijn gesloten overeen
komst, tusschen Duitschland en Frankrijk is o. a.
een kleine, op zich zelf geheel onbelangrijke wijziging
voorgesteld van de grenzen. Opmerking verdient
hierbij vooral de reden waarmee die wijziging wordt
aanbevolen aan den Duitschen bondsraad en rjjksdag
in de memorie vau toelichting, die de overeenkomst
vergezelt, wordt gezegd, dat de bewoners der enkele
dorpen, die aan Frankrijk zullen worden teruggege
ven, zijn „uitsluitend Fransch zoowel wat hun taal
betreft als hun geographische ligging." De Tempt
merkt op, dut dit argument zeer vreemd is in den
mond van een Pruisisch minister, want dut men zich
in Frankrijk nog zeer goed herinnert dat Bismarck
bij de eerste onderhandelingen te Versailles over den
vrede, den nadruk legde bij zijn eischen op de veilig
heid van Duitschland. Verder luidt het oordeel der
Fransche bladen over de overeenkomst steeds gunstig,
en de belangrijke concessies van Duitsche zijde schijnen
werkelijk een goeden indruk te hebben gemaakt. Het
Journal OJficiel deelt eindelijk den tekst mede van
de overeenkomsten, zonder de onjuistheden te herroe
pen, die in bet eerste voorloopige bericht van dit
officieel orgaan werden opgenomenzoo werd o. a.
gesproken van drie overeenkomsten, terwijl nu blijkt
dat er slechts twee bestaan, daar de wijziging der
grenzen en de regeling der tolrechten in Óen tractaat
zijn opgenomen.
De ministe van oorlog de Cissey wil een einde
maken aan ac tegeuwoordige gewoonte van schier al
de Fransche officieren om hun persoonlijke grieven
in de dagbladen publiek te maken; men herinnert
zich dat de generaals, die door de commissie voor
de herziening der militaire bevorderingen in rang
zijn verminderd of op pensioen gesteld, hun klachten
in een vorm hebben publiek gemankt, die veel had
van schelden de Cissey heeft nu eeu dagorder uit
gevaardigd, waar'u hij meedeelt, dat de officieren en
soldaten, die in de dagbladen hun grieven bespreken,
dertig dagen arrest zullen krijgen, indien zij voor de
publiceering geen verlof hebben gevraagd aan hun
chef. De Temps is onvoorwaardelijk ingenomen met
dieu maatregel, en hoopt dat de minister streng de
hand zal houden aan zijn dagorder en haar toepassen
op alie ambtcraren, die onder zijn departement staan.
Ook de Siècle verklaart zich met die dagorder in
genomen, met het oog vooral op de militaire discipline
en op het feit, dat er een pari ij bestaat, deBonn-
arlistische, die elke gelegenheid aangrijpt oin haar
voordeel te doen met de ontevredenheid in het leger.
I Toch stelt dat republikeinsohe orgaan de generaals,
die tegen de besluiten der commissie opkomen, in het
1 gelijk, aithans het hoopt, dat die commissie leereu
zal uit het gebeurde, eu in de toekomst met meer
i omzichtigheid te werk gaan. „Wellicht is het wèl
I bezie niet kwaad," zegt het blad, „dat de commissie
eenige zweepslagen heeft ontvangen en dat men haar
gewezen heelt op de gevaren, die voortvloeien uit het
i door haar gevolgde stelsel, waarvan het minste gebrek
is, dut de personen in quaestie niet dooi haar wor-
j den gehoord."
Overigens klaagt de Siècle over de onduidelijkheid
van de dagorder; hoever zal men de grens uitstrek-
kenZal het ook verboden zijn, dat de officieren
den afgeloopen veldtocht beschrijven, dieu zij hebben
bijgewoond? Ook op dit gebied kan men moeilijk
buiten personaliteiten blijven, eu kan de opinie van
den auteur door den minister van. oorlog niet worden
gedeeld; wie moet in zulk een geval beslissenBat
meer duidelijkheid in de dagorder zou daarom ook
wensohelijk geweest zijn, omdat de Minister het schrij
ven over militaire zaken, ter bevordering van de
ontwikkeling, heeft aangemoedigd. Men kent de ofll-
oierselub te Darijs, die vooral buiteulniiilscliegeschrif
ten over militaire zaken vertaalt om de Fraiisohcn
niet langer onkundig te laten van 'tgeeu iu den
vreemde geschiedt.
Een andere quaestie kan oprijzen naar aanleiding
van deze i ugorder, nl. hoever de rechten gaan vau
publiciteit van de militairen, die tot afgevaardigden
zijn verkozen.
