1 u I DUITSCHLAND. FERZIË. I,. Li hij den staal gocdr, (leu feniaus en sumonrotters /eer slech e (litn-t. .1. Op 12 Juli 11., (les middertuiolits werd hij in een straal te Dublin verrulerlijk doodge schoten, en Hubert Kelly werd nis de moordennnr in hechtenis genomen. Do Times noemt het esoorte, waaronder de gevangene dezer dagen naar de gerechts- I zaal werd overgebracht „een klein leger," en dat de genomen voorzorgsmaatregelen niet overbodig waren bleek genoegzaam uit de houding vau 't gemeen, dat onverholen te kennen gaf, hoe gaarne het den man had bevrijd en als held of martelaar op de handen gedragen. „Bloedschuld"zegt de Times, „blijft immer op de lersche nationaliteit kleven; burgers en lands dienaren worden in koelen bloede vermoord door schurken, die weken lang op hen geloerd en al hunne bewegingen gadegeslagen hebben; en de moordenaars of'.1 wjUt' ..d.ar'o- z' .til',;-"hter \alg«meen stilzwijgen. Woord is nergens vreemd; in vele lau den bestnat het dwaalbegrip, dat moord met zooge naamde „patriottische" bedoelingen, geen misdaad is. Maarschalk l'rim, o. n., viel onlangs nis een slacht offer van die afschuwelijke leer. Alnar in geen land vnn Europa, buiten Ierland, vind die leer steun bij het volk zelf, Zoolang leriand deze traditie mot van zich schudt, kan het noch op zeilelijken, noch op waarachtig politieken vooruitgang hopen." Van esne andere zijde wordt aangaande deze zaak nog het volgende gemeld: „Men is te Dublin bevreesd voor de herhaling van den aanval, dien de politie eenige jaren geleden te Manschester ha I te verduren, bij gelegenheid Van het trnnsporteereu van eenige fenians, en het is al een zeer treurig verschijnsel, dat men in de Iersehe hoofdstad een klein leger bijeen moet brengen om te verhoeden, dat een fanatieke volkshoop een man. die zich aan een vcrachtelijkeu sluipmoord heeft schuldig gemankt, aan de handen der politie onttrekke. De vpimoorde was, xooals reeds vroeger gemeld is, de hoofdkoustabel Talbot, een intm bchoorende tot die klasse van mensohen, welke aan de romanschrijvers der laatste jaren ruime stof tot sensatie makende schilderingen heeft gegeven, name lijk een geheime politieagent. Gedurende de fenianisli- sche samenzweringen bewees hij der overheid groote diensten. Ten einde achter de geheimen der samen zweerders te komen, mengde hij zich onder hen. Voor zulk een beroep zijn tegenwoordigheid van geest en list hoofdvereischten, en bet leut zich gemakkelijk verklaren, dat iemand van dergelijke handwerk een hartstocht kan maken en trotsch op zijne daden kan worden. Ofschoon de wereld zulke lieden, zelfs wan neer zij hunne kunst voor een goed doel aanwenden, niet met een gunst g oog beschouw t, was de regee ring toch ten volle gerechtigd, zich vnu hen te be dienen, en zij liet dan ook niet na, Talbot voor zijne verdiensten te beloonen. Talbot trnd bij verschei dene instructiën als getuige op en stelde de beschul digden door zijne onthullingen aan dc kaak. Na tuurlijk werd hem wrnak gezworen. De regeering betaalde hem voor zijne diensten en bood hem zelfs hare hulp aan, 0111 het land te verinten, miiar hij ver koos te Dublin te blijven en verachtte het hem drei gende gevaar. Eindelijk werd het lang voorbereid plan van wraakneming ten uitvoer gelegd, en Talbot overleed aan de wonden, welke hem verraderlijk des nachts op de straat werden toegebracht. Men was algemeen van gevoelen, dnt de moord op bevel vau een geheim veemgericht was geschied in elk geval kan het niet worden betwijfeld, dat Talbot als de spion en getuige tegen de fenians is doodgeschoten. Itobert Kelly werd als de vermoedelijke dader in hechtenis genomen en de houding van het gemeen bewijst genoegzaam, dat hij de ware schuldige is; ware dal niet het geval, dan z.ou li gemeen rustig het onderzook in de zaak afwachten, lieiwelk op de vrijspraak van den beklnagde zou moeten uitloopen. „Welken noodlottigen invloed de feiiianistisohe kui perijen op dc gemoederen der Ieren uitoefenen, is de/cr dagen weder in Amerika gebleken, waar de fenians O'Neill, Donchue en Cnrley, aan het hoofd emicr bende partijgenooteu, een aanvul hebben gedaan op liet t'aiiiidnsclie fort Pembina, nan de lioode liivier. Jammer genoeg zijn dc oproerlingen, met luilp vau Ameriknnnsclie troepen op het grondgebied der Unie teruggedreven, door de Amenkniuisciie overheid op vrije voeten gesteld, omdat zij geen misdrijf hadden begaan op het grondgebied zelfs der Unie en de geiuigenis der Canndasche amb'enaren, wegens een gebrek in den vorm, niet werd aangenomen. O'Neill's bende keerde daarop onverlet naar St. Pauls, in Min nesota, terug om misschien op een nieuwen aanslag te zinnen, liet ware te weimanen dut de aanvoerders alsdan in handen vielen der ('au idasche troepen, opdat deze schurken voorbeeldig worden gestraft. De Herlijnsehe berichtgever der Weier-'/eitung deelt lieden mede, dnt liet voor telbetredende het inlas- sollen van ecu nieuwe bepaling in dc rijksconstitutie „dat 111 eiken bondsstaat een landdag moet zijn, welks leden door lu i volk zullen worden gekozen", enz, nllerwoge een diepen indruk heeft gemankt, liet groote doel echter, 0111 spoedig do zoogewensclite venmdi ringen in den staatkundigen toestand der Mcck- lenhurgscli.i bevolking te brengen, znl waarschijnlijk niet worden b'reikt. Bij de derde lezing zal, namens den bondsraad, een verklaring deswege worden ingediend, zegt gemelde correspondent, zoodat men „op de toekomst zal moe ten hopen." Men verneemt, dat de Meoklenburgsobe leden van den rijksdag het plan hebben opgevat, 0111 het uit voerige verslag der discussion, in den rijksdag over het bewuste voorstel gehouden, in tallooze exemplaren onder de bevolking aldaar te verspreiden. Op die wijze znl de geest aldaar wakker worden geschud en de pos.tie der rceering derwijze worden bemoeielijkt, dm zij ten slotte, spoediger dan zij thans waarschijn lijk verwacht, zal moeten toegeven en een constitutie uitrnnnligcn, welke aan dc eischen des tijds beant woordt Weldra zal worden overgegaan tot het bouwen vau een centrale laken- en wolmarkt in deze Hoofd stad. Het plan daartoe is nut nieuw, want in het vorige jaar wus reeds bepaald, dat te dezer stede een laken- en wolmis zou worden gevestigdde omstandigheden verhinderden destijds dat daaraan gevolg werd gegeven. Thans echter heeft men het bedoelde plan met zoovoei yver ter baud genomen, dat liet weldra zal zijn verwezenlijkt Er is een commissie gevormd uit personen bij de zaak betrokken en door haar is een terrein aange kocht, dat een oppervlakte heeft van 18,000 vierk. meter. Daarop zal een gebouw worden gesticht, het welk zal bevatten een beursbknal, 600 kantoren en magazijncH voor den verkoop ingericht, benevens een pakhuis, met 90,000 vierk. voet ruimte tot het op slaan van koopwaren. liet daartoe benoodigde kapitaal, tot een bedrag vau l'/j mdiioen thai., is voor het grootste gedeelte reeds beschikbaar. Naar men zegt, zal slechts een zeer gering getal aandeden voor het publiek verkrijg baar worden gesleld. Hoe stelt men zich Perzië over het algemeen voor Oordeelende naar hetgeen wij lazen en vernamen, toen de tijding van den ontzettenden hongersnood, welke Herzie verwoest, bekend werd, gelooven wij dat de meerderheid van het publiek zieli ongeveer het volgende denkbeeld van l'erzie vormt. Herrie is een groot Oostersch rijk, bewoond door een linif beschaafd doch talentrijk volk, dat over vele hulpmiddelen en een vruchtharen grond te beschik ken heeft, en geregeerd wordt, door een (iespotiek gouvernement, dat het volk onderdrukt, doch veel geestkracht en eerzucht bezit. Nu gelijkt HerziS op niets minder dar op dit. Perzië is een uitgestrekt land, bestaande u.t geberg ten, woestijnen en prnirieSti, onvoldoend door de na tuur, en bijna in het geheel niet door de inwoners van water voorzien; met zeer weinig boomen, dnar de boomen op systematische wijze op het gebergte zijn uitgeroeid; waardoor het land nl de nndeelige gevolgen ondervindt, welke op de vernietiging van wouden pleegt te volgen. Dit land is bewoond door ongeveer twcemillioen dappere en schrandere, doch luie en hoogst onzede lijke werklieden en landbouwers; die veel lager slaan dan de Nnpolit.men, op wien zij het ineest gelijken, eu door ongeveer twee millioen Nomadische volk stammen, die men hel best met de Bedouinen ver gelijken kan, ofschoon zij zedelijk op een lager trap staan. I11 strijd met de leer van Zoroaster, die den akker bouw begunstigd wild# hebben, om aldus aan het Nomadische leven een euule Ie maken, worden sinds geruiineu tijd dc Nomaden veeleer tot hnn zwervende levenswijze aangemoedigd door de regeering. Dc zwakke, verspreide gedemoraliseerde bevolking, welke door epidemische ziekten, hongersnood en oorlogen Inugz imerhand uitsterft, woidt geregeerd door een der slecht-te gouvernementen welke denkbaar zijn. Een Clan despotische sal rapen, die, omdat zij allen familie van den Scliah zijn, nooit nfgezet of gestraft worden, zuigt dc bevolking uit en verdrukt haar op de schandelijkste wijze. De landbouw is zeer achterlijk; het grondbezit is zeer onzeker, daar er geen kadaster is, en da ir dc vondst vnu deze of geene oorkonde soms vorde ringen doet opdagen, welke den grondeigenaar van nllcs berooven, besteed deze weinig moe.te nnit zijn grond, wanrvnn hij nooit zeker is. Ware de grond goed geirrigcerd dan zou hij genoeg opbrengen, doch soms is er gedurende een paar jaren gebrek aan regen in de hoogvlakten en mislukt de oog-t. Bovendien vernietigen sprinkhanen en andere insecten soms den geheelen oogst, en wegens liet vol maakt gebrek aan gebaande wegen en middelen vim vervoer, kun in het gebrek vnn de crue provincie zelden of nooit door cene andere provincie, waar 1 overvloed hcersclit, voorzien worden. De lastdieren die over de kale dorre vlakten het graan moeten iinnbrengen, zouden op de heen- en terugreis meer verteren dan zij zeiven dragen konden. Bovendien verbieden de satrapen den uitvoer vnn granen zeer dikwijls, om in de gelegenheid te zijn, wanneer het gram in de naburige provincie in prijs ryst, dnar zelis door smokkelhandel, voordeel van te plukken. In jaren van overvloed wordt nooit graan bewaard voor onvruchtbare jaren, omdat het volk handelaars in granen woekeraars acht, en elk korenmagazijn zou de plunderen, wanneer de prijs steeg. De sutrapen hebben wel eenige pakhuizen, doeli deze zijn slechts een dtoppcl in den Oceaan en helpen het volk niets, watiueer de hongersnood zijn slachtoffers begint te ei'chen Dit land is nu getroffen door de verschrikkelijkste aller rampen, een culmineerenden hongersnood, dat wil zeggen, door eeu hongersnood, welke door ge deeltelijke mislukking vnu den oogst en aanhoudende droogte, sinds drie jnreu klimmende is; een hongers nood, welke veroorzaakt wordt doordien er uoch graan, noch rijst, noch voeder voor vee verkrijg bar is. Te oordeelcn naar de berichten, welke van alle zijden tot ous komen, sterft het l'erzisohe volk op het oogenblik bij duizenden den hongerdood, en het ontzettends te is, dat de geheele beschaafde wereld dit sinds eeuigen tijd weet, zonder in staat te zijn de minste hulp aan te brengen. De Nomadische stammen, die de helft der Perzische bevolking uitmaken, hebben al hun vee verloren door de droogte, tegen welke zij reeds drie jaren te ver geefs strijdenen daar allen gelijkelijk getroffen zijn, kunnen zij elknnder niet helpen. Zij kunnen niet naar vruchtbaarder streken trekken; want eer zij er- geus kunnen komen, moeten zij bonderden mijlen ver, door een dorre woestijn trekken, en zoo zij deze reis overleven en zich over dc grenzen wagen, zullen zij zeker door de naburige volken of stammen als vynnden bejegend worden. Bovendien is het hiertoe te laat daar de lastdieren omgekomen zijn. Toen het rondtrekken nog mogelijk was, zijn er vele Nomadische Herzen naar de groote steden getrok ken, eu daar waar hulp het gemakkelijkst kon ver strekt eu levensmiddelen aangevoerd worden, is de nood onbeschrijfelijk hoog gestegen. Te Ispahan rijn in de schaduw ran het palei' van den Schah 12,000 lieden van honger omgekomente Kaze- roeu :\jn er van de 10,000 inwoners nog slechts 2000 overin Bushire, de rijkste en toegankelijkste plaats van geheel Perzië, sterren de inwoners dagelijks hij dozijnenen indien men dit wel overwogen heeft, eu men weet hoe de toestand is in de rijkste steden van het land eu in de hofstad, dan poge men zich voor te stellen wat er op de dorre vlakten, in de droge hoogdalen geleden moet worden. Sir Henry Hawlinson, de Europeaan die wellicht het best bekend is met Herzie, heeft op een meeting te Londen belegd tot bespreking der middelen om hulp aan te brengen, gezegd dat menschelijker wijze gesproken hulp onmogelijk is. Met de stoïsche kalmte, welke in een ontzettende crisis Mohamednnen nooit schijnt te begeven, maken de Perzen zich gereed te sterven, en het is onmogelijk hun voedsel toe te voeren. Het vervoer van levensmiddelen en veevoe der voor de stervende Bedouinen of Eelyat-stammen is onmogelijk, oindnt de lastdieren meer zouden noodig hebben, dan zij kunnen dragen, en er geene andere vervoermiddelen zijn. Kr zijn geen wegen, geen rivieren, geen kanalen, geen spoorwegen. De kam pementen der van hun paarden beroofde stammen, zijn even onbereikbaar als eilanden waren, vóór dat men schepen had. De staat doet niets door onvermogen, onwetend heid en wanbestuur. Er bestaan geen voorraadschu ren, en de Schab acht het beneden zijn waardigheid de hulp van midere mogendheden in te roepenja hij ziet met ongenoegen, dat men vnn buiten afzijn stervenden onderdanen hulp toevoert. Zelfs zoo een beter saisoen aanstaande is en liet gras begint te herleven, moeten er minstens driejaar verloopen eer de kudden weder in siuat zijn de be volking te onderhouden, en in elk geval moeten alle levensbehoeften gedurende zie maanden nog wor den ingevoerd. Daar Herzie ongeveer geen uitvoer handel eu geen geaocura«leerden rijkdom heeft, is de toekomst zoo dreigend mogelijk. De bevolking van Bushire zou door onmiddellijke en zeer krachtige hulp uit Europa gedeeltelijk gehol pen kunnen worden, doch voor het geheele overige Herzie baten de enkele honderdduizenden guldens, welke Engeland grootendeels bijeen zou brengen, niet het allerminste. De eenige zijde van wnnr hulp kan komen is Britseh Indië. De regeering nlilanr heeft over groote hulpbronnen ie beschikken, eu kan zoo zij alle krach ten inspant, a's gold het een plotseling opgekomen oorlog, zooveel hulp aanbrengen, dat eenige duizen den gered kunnen worden. Zij kan dit doen, doch behoort zij liet te doen? ja. wat ma die, zonder! wij durven I kan niet p zachten; hm haatdragend tegengewerk noodig vooi nen alleen heffen van zelven vaak aan den paar jaar g anden kenn Hoogst i van staats» is daarom c van de wijl het verbast? zal worden., Gedurei dl overleden lï in het lel vau 2e| nu 7 e 15e v v 2 le 11 310 a 1 Bic u boven 't f Als zondq voor: 2 m Dnarenbovii Als over 't le vensjaar: tal Dinsdags benoemd residentie, zich met ld zijne besten] vonden ziel Loudon, uuj zijn gezin den 11am li zoclit ook nogmaals gea voor voorzitter dervonden Dinsdag staten ran menden Uc Baron 11e staten, die] de rergadel froet, even] en voor/1 tl dag het Vij digd zijn te brengen „Bet is kleed, mi.i deeld, aang toegevenillns het Voorzit| diglijk dc ris des kq bij dat Kot saris des durt 1862 Hij vervnlil met zachiml in zijn wijf woord, en „Moeiel.il doorgestaan,] de orde bei van ieder ,/IVij «atj troosten onq ning in het betrekking „Hem v] dat hij, 111 tere te heb| lanilsohen voldoening

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1871 | | pagina 2