n ij k.
BINNENLAND.
i nrrondissenicntiraden
stemming te brengen,
i j worden besloten, door
i rklsnrd. Die besluiten
kenschetsend voor den
des lands; steeds zijn
vorden geuit, de cou-
gemakkelijker binnen
i. I)e lsntst per tele-
Is uiten betreffen de raden
lefranehe (dep. Haute
■v r de noodzakelijkheid
|>1 -lit en kosteloos lager
in liet ieger, een beias-
In uiistratieve organisatie
liig van de ambtenareu
|t. de opheffing van de
•rdrijving der Jezuiten.
|k ig, dat deze besluiten
tmet de wet, maar dat
d. r van onderwerpen, die
Le in de eerste plaats aan
|l; emeene raad van het
on de reputatie niet te
cn goed deel uit radi-
tin de wet te houden, zich
an plaatselijk belang en
(ve i aan de conservatieven
t it de uiterste richting
veiferd om een motie in
ie wenschelijkheid van
a'gtmecne amnestie. Het
een gunstigen indruk
Iit de hand genomen van
a s te radicaal beschouwen
•ui{ weder te vestigen,
isie in een der laatste zit-
iii rand van het depart,
viorgesteld om den al-
drjngend noodzakelijk te
i hu ncien Pouyer Quertier,
gle een verklaring af,
erinniet zoo sterk meer
|isipl clit was, als dat vroe-
lieiinuert zich dat vooral
peilt-ne instelling kon ver
hei ft den raad de Verze-
zeermg meer en meer tot
[t oejiint over te hellen; de
luk overwogen, en de raad
mi lister, beter doen met
jiren hebben te Parijs
liuir gestaan als tegen-
he geval met woningen
i m it huizen alzoo beneden
e tne statistiek, aan de
ian bpghmaakt, waren op
|m te huur, waarvan twee
00 fr. opbrengen In-
|r;.u 2(100 tot 20,000 fr. en
i.en laan te brengen. Hunne
lik mier dan 80 pCt. ver-
fer gi rekend, is de waarde
itd. Het is voorts een feit,
oord g Parijs verlaten, om
aar Amerika te begeven,
s zijl niet de behoeftigste.
en, on in de kosten hunner
i u. De wezenlijke armen
L i N D.
■hoi wing van het Fransch-
waifrvan door Frankrijk
nigei geest verlangd wordt,
ui de bewering, dat bet in
'ie griote concessie aan Eu-
zelfs dat meti tijdens den
onzi digheid, zoo niet vij-
t dip naam van zwarte
11 anktjjk, hetwelk ter wille
i li zotareel had toegegeven,
elsverd^ag gevoerd wordende
i dan jok moeten strekken,
list en verlies beter te doen
ze. f ,|e Timesbeschouwt
i nier oogpunt, nl. als eene
de be de rijken even voor-
reeniomst, dat Kngelsehe
ell liger invoerreeht onder-
i, vooi Engeland, maar ook
g en behoefde dus gienc
i M- legin haar opwoog. Even-
i liet 1 ugelsclie invoerrecht
ene d|ad van goede staat-
i| seifcrt eenigen tijd met
n dit ook /.onder tractaat
en zonder dat Frankrijk, naar aanleiding daarvan, iets
inwilligde, haar beslag zou hebben erlangd, zoodrn
de schatkist een voldoend oversehot aanwees. Indien
dus Frankrijk den wensch te kennen geeft om liet
tractaat op te zeggen of te wijzigen, behoort gennt-
woord te worden, dat het daartoe volkomen vrijheid
heeft, indien hot slechts, in het belang der Engelsohe
handelaren, die in de wijziging zouden betrokken zijn,
tijdig wnarsehuwt. Vrees voor represailles behoeft
Frankrijk niet te koesteren, want ofschoon Engeland
hetzelfde recht heeft, behoort het dit niet uit te oefe
nen, en indien de Engelsche invoerrechten op de
buitenlandsche wijnen b.v. ooit mochten verhoogd
worden, behoort zulks alleen te geschieden uit fiscale
noodzakelijkheid, cecals het c noc~.'g zou kunnen
zijn om de aoeijnsen op biimenlandsche bieren en op
het binnenlaudsch gedistilleerd te verhoogeu. Indien
Engeland aldus handelt, zullen de Franschen tot hunne
verbazing zien, del Engeland, ook na de voordeelen
te hebben laten varen, welke het heet gekocht te
hebben, geene stappen doet om den vermeenden koop
prijs terug te erlangen, en zal ineu er wellicht einde
lijk eens aan gaan twijfelen, of Kngelaml's onderhan
delingen werkelijk niets anders bedoelen dan zijnen
nnhuren den loef af te steken. Elke stap in de
richting van vrijmaking van den handel zal erkend
worden een zegen te zijn, zoowel voor hem die geeft
als voor hein die ontvangt, en de groote leerstellin
gen van de handelsvrijheid zullen na de opheffing
van het tractaat helderder in het licht treden, dan
onder de verdenkingen, welke het gevolg waren van
de omstandigheden, waaronder het tractaat gesloten,
mogelijk zou geweest zijn.
OOSTENRIJK.
De Oostenrijksche dagbladeu van den 7" November,
waarin het onverwacht bericht van het ontslag van den
rijkskanselier en minister van buitenlandsche zaken
von Beust opgenomen is, zijn lieden aangekomen doch
verspreiden, zooals zich wel niet anders verwachten liet,
weinig licht over het onbegrijpelijke vraagstuk. De
Neue freie Pretie, die indertijd onder de hoi de
van den heer von Beust opgericht werd eu sedtrt
voor hel offieieuse orgaan der Oostenrijksche 'ijkskai. -
selarij gehouden werd, is zelfs ten hoogste verbaast'
over deze nieuwe crisis en weet er niet den minsten
grond voor op te geven. I
„Er zijn zegt het blad heden nog weinig
gegevens voor de beteekenis dezer gebeurtenis voor
handen. In den strijd tegen de Cz.eeliische „Fundamental
Artikel" had de coalitie van von Beust en Audrassy
gezegevierd, het door von Hohenwart voorgeslagen
rescript, dat de eischcu der Czechen aannam, werd
verworpen, het ministerie-Hohrnwart werd ontslagen,
de heer von Kellersperg werd met de vorming van
een nieuw kabinet belast, een rescript, in den geest
van vou Beust en Audrassy ontworpen, werd naar
Praag gezonden, de heer von Kellersperg raadpleegde
met den rijkskanselier over het regeeringsprogramma,
beide staatsl eden stemden daarin met elkander over
een en heden heeft von Beust, onder voorwend
sel van zijn gssehokte gezondheid, oau den keizer zijn
ontslag ingediend!"
Het blad noemt de aangegeven reden „het banaal
ste voorwendsel, dat men zich denken kan eu is er
van overtuigd dat er een andere reden bestaat, al
wordt die niet uitgesproken. „Het maakt den in
druk, alsof men een zoenoffer voor den zoo moeilijk
verkregeu val van von Hohenwart uoodig hal, en
alsof von Benst uitverkoren is, om dit zoenoffer te
zijn." De Neue freie Fresse gelooft dan ook dat von
Beust algemeen aangezien wordt voor den persoon,
die het ministerie-Hohenwart deed vallen. De arti
kelen der Czechisrhe bladen cu der organen van het
gevallen kabinet hebben voor de beslissing wel is
waarjmeermalen de vraag gesteld óf Beust óf Hohenwart,
en steeds verzekerd, dat aan eene verzoening met de
Czechen niet te denken viel, zoolang von Beust aan
het bestuur was, doch merkwaardigerwijze maakte die
vijandschap allengskens plaats voor ecu andere, niet
minder herige, tegen AndrasBy, die na den val van
Hohenwart het bijna uitsluitend in de Czeclnsche
binden moest ontgelden, lil velband met dit ver
schijnsel komt ons juist liet ontslag van von Beust
als het bewijs voor, dat niet hij, maar Audrassy de
persoon is, die het vertrouwen des keizers geheel
bezit en op wiens raad de eischen der Czechen wer
den afgewezen. De eindbesliss ng werd toch door
den keizer genomen, en de invloed, welken de per
soon op het hoofd van den stunt kou doen gelden,
0111 zijn geliefkoosd plan de verzoening met de Czechen
vaarwel te zeggen, kim niet van dien anrd zijn, dat
reeds een paar dagen daarna alles vergeten is en aan
dien persoon zijn ontslag gegeven wordt.
Eu bovendien staat het vast, dat, in dc bestrijding
van von Hohenwart, von Beust en Audrassy een ge
dragslijn volgden, hoe zou dan deze laatste de erlenis
kunnen aanvaarden van vou Beust, die juist wegens
zijne houding tegenover von Hohenwart inoet altre
den? Do A cue freie Fresse stipt deze duidelijk te
genspraak in linrc opvatting slechts even aan, doch
maakt er zich met ue opmerking van al' dat wel is
waar „vroeger de rivaliteit tusschen Audrassy en von
Beust zeer groot was, doch dat juist dc laatste ge
beurtenissen bewezen hebben, dat de verstandhouding
zoo innig was als nooit te voren. Neen, von Beust
mocht het niet zijn, die gezegevierd heeft, zoonis men
meende." Alsof niet juist, wanneer die goede ver
standhouding van beide zijden zoo uitstekend was,
het in het belang van beide staatsmannen geweest
ware, om elkander in hunne positie te steunen. Of
von Beust was de persoon, die het ministerie-Hohen
wart deed vallen, en dan is het onmogelijk dat hij
thans reeds het onbegrensd vertrouwen des keizers
wed r' »a«iinn. vctoren zou hebben. of Audrassy
bracht den keizer tot die beslissing, en dan blijkt
daaruit dat hij het volle vertrouwen van den monarch
bezit, waardoor hem voldoende macht ten dienste staat
om den rijkskanselier tot zijn ontslag te dwingen.
Wanneer tnen daarbij weet, dat Andrnssy als intrigant
bekend staat cn dat hij reeds meermalen, niet altijd
op zeer royale wijze, den vreemdeling, den protestant-
schen Duitschcr uit den zadel trachtte te lichten, dan
behoeft men, dunkt ons, waarlijk niet te aarzelen, om
de voorstelling van de Neue freie Fresse zeer onwaar
schijnlijk te noemen. Alle keuteekeuen zijn aanwezig,
om in Andrnssy den bewerker van den val van von
Hohenwart te zien, die hierdoor tot ongekenden in
vloed gekomen, zijn macht misbruikt om aan zijn
oude vecte en jaloezie naar hartelust toe te geven.
Het Diiitseh-Oostenrijkseh orgaan schijnt er boven
dien reden voor te hebben, om met ongewone kalmte
dezen voor zijne partij zoo vreeseljjken slag te be
spreken en te beoordeelen, want, afgescheiden van dc
nederlaag van den Duitschen staatsman, spreekt het
blad zeer weinig over de vooruitzichlen van Oosten
rijk, dat niet langer de hoogste sra itsbetrekking aan
een Duitscher, doch voor de eerste maal aan een
Hongaar toevertrouwd zal zien. Zou da Duilsche
partij in Oostenrijk ook gevoelen, dat, wil zij den
strijd met de andere nationaliteiten volhouden, zij
zich vast aan de Mngyarcn moet aansluiten, nl dreigt
het zwaartepunt iu Oostenrijk ook van Wceuen naar
l'esth verplaatst te worden? Is die aansluiting mis
schien zón gebiedend, dat de Duitsoh-Oostenrijkers
gedwongen worden cr niet aan te deuken, dat thans
misschien tevergeefs te Salzburg en Uastein de beide
kanseliers confereerden Deze vragen zal de toekomst
moeten beantwoorden; voor bet oogeublik schijnt bet
alleen duidelijk te zijn, dat de Duiisch-Oostenrijksche
partij, trots hare overwinning op de Czechen, ten
slo.te meer verloren dan gewonnen beeft. Omtrent
de tcekoumt van Oostenrijk zegt de Neue freie Fresse
slechts het volgende:
„De nieuwe regecrings-drieëenhcid Andrassy-Kel-
letsperg-Loi.yuy, die anil onzen polit leken horizon
opduikt, verschaft ons uog geen helder uitzicht, en
wij vreez.cn dat van dag tot dag het aantnl toenemen
zal van hen, die met ons voelen, dat Oostenrijk in
von Beust ecu staatsman bezat, die niet gemakkelijk
te vervangen is. Wie weet, hoe spoed.g hetoogen-
blik komt, dat zijne terugroeping noodzakelijk is,
niettegenstaande zijn geschokten gezondheidstoestand,
waarom hij thans zijn ontslag nemen moest!"
De omstandigheden, waaronder het ontslag van
von Beust plaats grijpt, doen eerder gelooveu, dat
de positie der Duitscliers in Oostenrijk gevoelig ge
schokt is, dan dat de gezondheid van den rijkskan
selier zijn aanblijven verbiedt. Eerst dan, wanneer
die positie weder geheel dezelfde mocht worden als
zij vóór 1866 was, zal zich opnieuw de behoefte
aan een von Beust doe» gevoelen. Noeh Mngyaren,
noch Czechen, noch l'olen, noch ltnthenen zullen,
zoolang het in hunne macht staat, huu toevlucht
lot een Duitsch rijkskanselier nemen.
uitstekend voor hunne zaak berekend zijn. Mogen
ze nog lang in dien zelfden geest voorigaan eu nu
cn dan hunne stndgenooten een avoud vim uitspan -
niug eu genot verschaffen.
rot notabelen hij de llorv. Gemeente te Woerden
zijti herkozen do heeren R. Ambagtshecr Jr., L. Baling
Jz. eu Alb. Knijtf Jz.
Gouda, 14 Novembek.
Onjuist was in ons vorig N' het bericht dat de
openbare lessen van den Heer Mars alleen voor
werklieden toegankelijk zijnalle belangstellenden
worden toegelaten.
Morgen zal in de vergadering van de Debating club
alhier door den heer Mars worden gesproken over
de stofwisseling met de lucht.
Men schryft ons uit Oudewaler, (ld. 11 Nov.:
LI. Vrijdag had in de zaal van „de Doelen" dc
eerste der drie buitengewone wintervergaderingen
met dames plaats van de alhier gevestigde rederijkers
kamer „Boiioeb". 't Eerst werd opgevoerd „goode
harten," tooneelspcl iu een bedrijf, vrij gevolgd naar
het hoogduitseh. Daarop volgde na de pauze „groote
lui," blijspel m cun bedrijf. Zoowel het eene als t
andere verschafte aan de opgekomen contribueerende
leden met hunne dames een recht genoegelijken avond.
Het moet dnn ook gezegd worden, dat de werkende
leden vnn „Bohgkb," nl zijn zc niet veel in aantal,
Er is een wijziging gebracht in de postroale van
hier op Schoonhoven. l)e postrid van 's avonds 7
ure vertrekt thans reeds 's avonds ten B ure van
hier, zoodat de avond-bestelling tc Schoonhoven om
streeks 7V, ure zal kunnen plaats hebben. De overige
uren van vertrek en aankomst zijn dezeltde gebleven.
Dc aanvoer op de 11. Vrijdag gehouden kierde of
laatste nnjaarsveemarkt te Berg-Ambacht bedroeg 90
stuks vee, bijkans alle vuarkoeien en kalfkoeien, he
nevens enkele kalveren. Voor de vaarkoeien werd
besteed van 100 tot/ 1 20 voor de kalfkoeien
van 120 tot 170. Eene zeerzware kalfkoedeed
250. Kalveren gingen voor f 40 tot 65. Over
het algemeen was er een vlugge handel, en nagenoeg
alles werd opgeruimd.
Naar wij vernemen, is de heer mr. C. Foek beroemd
tof Commissaris des Konings iu de provincie Zuid-
Ijolland.
Staten-Gonoraal. Tweede Kamer. Zitting
van 13 November.
Algemeens beraadslagingen over de Staatsbegrooting.
Bijna waren we dit jaar aan de algeineeue beraadsl.
ontsnapt. Zoonel bij den aanvang der zitting als
nu de pauze scheelde liet weinig of de kamer maakte
een einde aan het kwijnend debat.
De heer Wintgens was de eerste spreker. Hjj velde
een ongunsiig oordeel over den toestauil des lands.
Zijns inziens waren bier te lande de grooie wenschen
niet verhoord, de nationale belangen niet behartigd.
Nederland hnd gevegeteerd; het had geleefd van deti
eenen dag op den andere. Het hooger onderwijs was
nog ongeregeld het belastingstelsel in vollen omvang
niet herzien, op koloniaal gebied maatregelen geno
men vnu twijfelachtig allooi, en wat het defensiewezen
betreft, niets gedaan. In de vorige parlementaire
zitting was mede niets verricht; het was eene blanco-
zitting. Hij besprak voorts de gevolgen van zoodanigen
toestand, de aanleiding er toe, cn de middelen tot
herstal. Het eenig middel tot herstel, door hein ge
noemd eu dat wellicht afdoende kan zijn, is de
invoering van verplicht lager onderwijsdoch zijne
overige middelen waren zoo vaag, zoo zwevend dat
niemand zich cr aan zoude toe vertrouwen.
Ook de heer Bergmnnn sprak ongunstig over het
algemeen regeeringsheleidalleen was voor dezen
spreker de fimncieele toestand niet donker. Men
moest de Indische saldo's unuir voor de dienst in
Nederland bestemmen en overvloed was in 't voor
uitzicht
De overige sprekers traden meer in bijzonderheden.
Een korte, (linke improvisatie van den heer van Hou
ten ter beantwoording van de rede van den heer Wint
gens en daarop reeds waren de ministers aan het
woord.
Tegen het einde der ziiting werd plotseling het
debat iets meer geanimeerd toen de vniag omtrent
de homogeniteit vnn het kabinet ten aanzien der
vaststelling van de legerorganisat.e bij de wet in het
debat werd geworpen. Er is nog niets veranderd,
de minister van oorlog is inct zijne ninbtgenooten op
dit puilt nog volstrekt niet homogeen. Hij slrerfit
er na het te worden eu zal dit zeker wel doen blij
ken voor zijne begroeting aan de orde komt. Dit
kan nog gerüimen lijd duren, want de latere wijzi
gingen hebben een uieuw onderzoek in de afdeelingen
noodzakelijk gemaakt.
Bij den geringen lust om zich in beschouwingen
te verdiepen, zou 't natuurlijk zijn geweest dat de
algemeene beraadslaging reeds gesloten werd, doch
daar zorgde de heer Heemskerk Az. voor, die 't woord
vroeg tegen heden.
Door eenige leden der Tweede Kamer is aanmerking
gemaakt op de groote kosten, die op de begrooting uitge
trokken worden voor het gevangeniswezen. Wanneer die
leden wisten, dat er o. a. weder bij de gevangenis de
Kruisberg een kerk zal gebouwd worden, die, naar het
gevoelen vau bevoegde personen, geheel noodetoos is
cn bovendien in strijd met het reglement, dat bepaalt,
dat de scholen daarvoor zullen gebruikt worden, dan
zoudeu die leden met nog meer grond aanmerkingen
kunnen maken en op noo leloozc weelde bij het ge
vangeniswezen wijzen. slrnhCl.)
Niet onbelangrijk schijnt het mede te deelen
een geschil dezer dagen behandeld hij den raad van
state, nfdeeling voor de geschillen vr.n bestuur, waarbij
het betrof de vraag, in hoever, bij het verkiezen van
leden van een gemeenteraad, vrouwennamen op een
stembriefje moeten geacht worden ongeldig te zijn
