tzh&ï
jf
BINNENLAND.
5
Ut
i.'
ENGELAND.
ete'
piMrt
p'.
"?WU' «d ledI!Sm"
itMitpteit h,i
b '«W «ÜT'Nk.
l"r'
Vlo i0et*^ -Ste
Kr,,,
X.
TI)
niet heeft tie pers te erhiiidei'en de vergissingen iler
regeering mede te tleclcn.
Het nieuwe dngblnd munt echter meer uit door de
lievigheid vim zijn scheldwoorden wiiuneer het zwakke
republikeinen aantast dan door staatkundige scherp
zinnigheid en juistheid van oordeel.
Het poogt genuttigd te zijn, doch het kan nie
mand tot leiding sirekken.
Weldra zal de kamer weder bijeenkomen. Niets is
nog bekend aangaande dr voorstellen, welke de re
geering in gereedheid brengt. Alleen schijnt het, dat
de oommissie benoemd tot reorganisatie van het le
ger haar rapport gereed heeft en dat zij, in over
eenstemming met de regeering, tot invoering der nl-
gemeene dienstplichtigheid besloten heelt Het eenige
voorstel hetwelk het zeker is, dat de kamer onmid
dellijk in behandeling zal moeten nemen, is oen voor
stel tot haren terugkeer naar Parijs. De heer Thiers
»nl al z.iin invloed "ehruiken oin de volksveriegen
woordigers te overreden niet langer te blijven pr"i
len in een hoekje en de Hoofdstad den rug loe te
keeren, maar naar l'arijs terug te gaan, hetgeen waar
diger, moediger en zuiniger zou zijn, daar men in
dit geval geen nieuwe ministeries en publieke ge
bouwen in Versailles te bouwen heeft. In een brief
van gelukivensching, welke de heer Thiers aan het
n.euive lid der academie, Jules Janiu, geschreven heeft,
doelt de president op zijn voornemen.
l)e Bonapartisten blijven nog altijd even vol
hoop dat hun partij de macht weder in handen zal
krijgen; de geruchten over het houden van een volks
stemming zijn langzamerhand verstomd, maar worden
door hen weder opgewekt, en wel in een vorm, dat.
de dagbladen op nieuw verleid worden om hun ko
lommen voor deze polemiek te openener zullen
ui. petities worden gericht aan de nat. vergadering,
waarin op een plebisoit zal worden aangedrongen.
De vraag daarbij gesteld 7,ou thans niet meer zijn;
Bourbon, Bonaparte of ltepubliek, maar Monarchie
of Republiek, en de kiezer zou te gelijk worden uit-
geuoodigd den naam v,m den President der Repu
bliek of van den Monarch op het stembiljet in te
vullen. Wanneer de Bonupartistiselie agenten dan
vooraf het land doorgaan om overal rond ie strooien
Republiek slaat gelok met voortdurende revolutie
Monarch is orde, rust, veiligheid, en de Monarch
die hiervoor het best heeft weten te zorgen, is Na
poleon, dan zou men niet weinig kan» van Slagen
hebben.
De l'arijsche correspondent van de Independence,
verzekert dat. Bonapartistisehe agenten bons uitdea
len, geteekend door secretarissen van den ex-keizer,
die zullen worden uitbetaald, zoodra liet keizerrijk is
hersteld. Deze agenten loepen inzonderheid de om
streken van Parijs af en deolen aan iedereen, die
het gelooveu wil, m'du, dat die herstelling zeer spoe
dig zal plaats hebben.
De Fransehe bladen houden zich nog altijd bezig
met het gerucht, door de Trance uitgestrooid, dat de
Paus aan Thiers zijn verbuigen zon hebben te kennen
gegeven om het «goduelooie" Jtrdië te verlaten en
naar Frankrijk te vertrekken, liet eeiiige wat voor
de mogelijkheid van dit bericht plo t, is, dat de Jezuïe
ten wellicht den H. Vader hadden weten te bewe
gen oin nog meer dan totnogtoe zie.h nnn te stellen
als martelaar; de gevangenschap op het Vatioaau, in
die prachtige paleizen, maakt geen indruk meer; bal
lingschap, maar dan ook de (land bij het woord ge
voegd, zou wellicht een beter middel zijn om de
agitatie onder de „geloovigeu" levendig te houden.
liet bericht werd echter terstond tegengesproken, en
om de eer hunner berichten te redden, verzekeren de
Fransehe bladen, dat het plan wel degelijk heeft bestaan,
maar later weer is opgegevenmen geloofde t' Parijs
zoo vast aan de naarheid vail 's l'.iusen plan, (lat
er over gesproken werd om een eskader naar Civita
Veceliia te zenden en een korvet, de Gaii/ois, 7.00
gemakkelijk mogelijk vour den ouden man in te
richten
De permanente commissie moet haar verlangen
hebben te kennen gegeven om niet te verhuizen naar
Parijs; de meerderheid welke van dit -erlangen deed
blijken, was eclner zeel' gering, Miers heeft een
bezoek gebracht nan de nieuwe zaal te Versailles, om
zieli te overtuigen, of zij bruikbaar is; de president
verlangt dat de Nationale vergadering iu elk geval
vrij zal zijn iu haar oordeel.
Ken telegram uit Versailles meldt, dat de onder
handelingen over de wijzigingen, welke (1e Fransehe
regeering iu het hnudcistrnctaat met Kngelaud wil
brengen, steeds worden voortgezet, zonder ook maar
eenigszius aan te duiden, waarover deze hoofdzakelijk
loopen en welke vooruitzichten men daaromtrent
koestert. Slechts verneemt men, dat die onderhan
delingen zeer veel inspanning kosten, en daarom seléjnt
de regeering liet noodig te oordeclen, om nu en dan
het publiek gerust te stellen omtrent de geruchten,
dat de onderhandelingen op het punt zijn van afge
broken te worden, iu welk geval de Fransehe regee-
ring liet triietaat zou opzeggen.
(Jit hetgeen men daaromtrent in Engoland waar-
neemt, geeft de stemming aldaar weinig uitzicht, dat
aan de weuselien der Friinsolie regeeriug toegegeven
zal worden. Wel hebben eenige kamers van koop
handel zich ten gunste van het behoud van het trno-
tuut uitgesproken, ook wanneer ue Britsohe regeeriug
eenige concession moest doen, doch de publieke opiuie
iu Engeland wil grootendeels van geen concession
neten, en verlangt, d..t wanneer Frankrijk liet trno-
taat wil wijzigen, eenvoudig daaraan een einde ge
maakt zal worden Beide landen herkrijgen daardoor
hunne volle vrijheid van handelen, en wanneer Frank
rijk aan zijne protectionistische plannen vasthoudt,
moge liet zelf er de wrange vluchten van plukken.
I11 dien geest besprak the Timen voor eenige dagen
dit belangrijke vraagstuk. Het blad verklaart zich
zelfs ten sterkste tegen l.et systeem, (lat (le liarulels-
ve-l- igen beschouwt al» eene markt, waarop een land
de vermindering van toriet koopt met eene vermin
dering die hit tan zijne zijde aanbiedt. «Indien
Frankrijk zegt het orgaan der City, den invoer
onzer koopwaren gemakkelijk maakt, dan is dit voor
dit land even voordeelig als voor ons, en wanneer
wij de invoerrechten op zijne wijnen verminderen,
dan zijn wij de eersten, die daarvan pro6teeren. Wij
moeten Frankrijk niet gekneld houden tusschen de
banden van een traetaat, dat dit land voor zich
bezwarend acht, door met maatregelen te dreigen die
onze schade zouden moeten dekken. Wij zullen geen
représailles nemen. Indien Frankrijk ziek van het
traetaat wil ontdoen, wordt liet door niets daarin
verhinderd; liet heeft daartoe volle vrijheid en een
maal van dien baud ontslagen, Kan liet zijne in- en
uitvoerrechten zoo hoog opvoeren als het zelf het
nuttigst acht. Wij herhalen liet, wij zullen geen
représailles nemen. Wij zullen uit weerwraak geen
enkel invoerrecht verhoogen. Slechts wanneer de
inkomsten het eischten, zouden wij, onze vrijheid
herwonnen hebbende, ons tarief kunnen wijzigen tiaar
de behoeften van de schatkist."
Ofschoon the Times liet niet duidelijk zegt, kan
men toch uit zijn betoog opmaken en is dit tusschen
de r. gels te lezen, dat Engeland nooit in de verhao-
ging der inkomende rechten op de Engelsche stoffen
vrijwillig /al toestemmen, om de eenvoudige reilen,
(lat Frankrijk daarvoor geen compensatie kan aanbie
den. Het Engelsche bind doet gevoelen, dat een
verhooging der inkomende rechten op de Fransehe
artikelen, waaronder de wijn een voorname plaats
inneemt, slechts het gevolg kan hebben dat de con
sument overmatig gedrukt wordt, zonder dat daaruit
eenig voordcel voor de Engelsche fabrikanten vooit-
sprint.
Daarom gplooven wij, dat the Times dan ook op
het juiste oecoiiomische standpunt staat, wanneer hij
beweert, dat de keus tusschen verhooging van het
tarief uf opzegging va.i het traetaat niet twijfelachtig
kan zijn. In dit dilemma verdient volkomen vrijheid
van handelen voor Engeland verreweg de voorkeur.
Het lijdt geen twijfel, of Engeland zal in overeen
stemming met de richting, die het in belastingzaken
volgt, eerder de iuoome-tnx met enkele pence ver
hoogen dan de consumenten door hoogere invoerrech
ten treffen. Dit schijnt het orgaan der City op het
oog te hebben, wanneer het. z.egl dat Engeland geen
représailles zal nemen, doch liever een goed gebruik
van zijne vrijheid van handelen wil maken.
Dezer dagen is de heer Scott Russell uit Wee-
nen teruggekeerd, alw.iar hij over de 111 hei volgende
jaar te dier stede te houden tentoonstelling ia ge
raadpleegd, en heeft thans (gelijk .cells kortelijk per
telegram is gemeld) a ui de leden der raden van
I staats- en van werklieden" eene circulaire gezonden,
i waarin hij eene verklaring aflegt omtrent den oor
sprong, de geschiedenis en het doel der beweging,
welke hij «onze. sociale beweging" noemt. l)e cir
culaire strekt om de aantijging te logenstraffen, dat
die beweging eene revolutionaire samenzwering of
een partij-manoeuvre zon zijn. De valsclike.d der
eerstbedoelde bewering blijkt, naar zijne ineeniug,
(oldoende uit de geschiedenis der bewering, welke
zich 11 iinelijk langzamerhand uit de maatschappelijke
toe-tanden van Engeland heeft ontwikkeld. Eu wat
de tweede bewering aangaat, ivijst hij er op, dat
hij zich nimmer met de hoofden der groote staats
partijen in betrekking heeft gesteld.
«Wij zijn er van overtuigd (zegt hij), dat de groote
belangen der natie geheel en al verwaarloosd worden
terwijl de wedijveiende partijen in het lagerhuis een
partijzuclitigen strijd voeren, ten einde aan het be
wind te blijven of te komen. Onze groote sociale
beweging is dus het tegenovergestelde van eene par
tij-manoeuvre." De lieer Russell deelt vervolgens
mede, dat de oorsprong der beweging, voor zoover
hij (laarui betrokken is, vnr. voor twintig jaren dag-
teekent, vermits zij niets meer is dan eene poging
om den toestand van de overgroote meerderheid der
natie, wat welvaurt, onderwijs, gedrag en geaardheid
i betreft, te verbeteren en gaai vervolgens aldus voort;
«Indien ik iemand den grondlegger der beweging
noemen moest, het zou de l'rins-gemaal zijn, die mij
liet eerst mededeelde, hetgeen mij toen ten zeerste
verbaasde, dut de bazen en werklieden in sommige
rijken van het vasteland veel beter onderwezen waren
dan hier te lande het geval ivas en dat hunne re-
gecringen ook veel beter dan in Groot-Brittunnië voor
liuuue belangen waakten. De groote tentoonstelling
van 1851, welke spoedig daarna gebonden werd, was
niets anders dan eene poging om het gehalte van liet
ouderwijs en de practisehe beschaving des volks te
verbeteren; van die tentoonstelling ben ik, onder prins
Albert, een der stichters geweest, en ik waag liet te
verzekeren, dat hij, indien hij thans in leven ware,
de aanvoerder onzer sociale beweging zou zijn."
Twintig jaren van ondervinding en onderzoek en de
blutste gebeurtenissen te Parijs luidden den heer
Russell vervolgens, naar hij zegt, tut de overtui
ging gebracht, dat «de sociale betrekkingen tusschen
de verschillende standen der Engelsche maatschappij
te wmiiag„iijk :iji; aai i.u;g te t— in - -'-..d he-'
en dat Spoedig en tijdig genezing moet worden aan
gebracht, vermits anders eene noodlott.ge uitbarsting
te wachten staat. Hij was langzamerhand tot de
slotsom gekomen, dat de euvelen, welke moeten wor
den weggenomen, zeven in getal zijn, namelijk: ge
brek aan goede woningen, met lucht en zonneschijn
aan eene wel geregelde verstrekking van voedzaam
voedsel, aan vrijen tijd voor onderricht en maatschap
pelijke plichten, aan goed geregeld plaatselijk bestuur,
aan goed georganiseerd onderwijs in verschillende vak
ken van arbeid, aan openbare parken en andere in
richtingen tot nuttige uitspanning, en aan goede rê-
geling der instellingen van algemeen nut. In de
bekende zeven resolution werden deze behoeften uit
eengezet, eu na lange onderhandelingen, waarvan de
heer Russell in liet breede verslag geeft, waren de
bekende «Raden van slants- en van werklieden" tot
stand gekomen, die ten taak hadden om, na gemeen
overleg, maatregelen van wetgeving voor te bereiden
en te doen aannemen, welke strekken zouden om de
bedoelde euvelen weg te nemen. Ontijdig werd door
dezen of genen de zaak aan het licht gebracht, cn
dientengevolge was van haar een geheel vaisohe voor
stelling gegevenmaar zulks heeft, meent de heer
Russell, iu de stelling der betrokken personen, noch
in waarde der zaak eenige verandering gebracht, eb
hij roept dan ook de leden der Raden op om de
aangenomen beginselen vast te houden en om den
arbeid krachtig voort te zetten.
De Times zegt, naar aanleiding van deze zaak, dat
de werkman nimmer vruchten .al plukken van eeu
onnatuurlijk verbond met de arristocutie, en dat hij
ook niet uitsluitend hulp inoet verwachten van den
staat. De staat immers kan evenmin d broodprijzen
vaststellen, als zich tot bomtmeester en verhuurder
van verbeterde arbeiderswoningen mnken. De werk
man moet zich zelf helpenhij moet door mannelijk
streven en eigen ontwikkeling zich zelf brengen tot
den hoogeren trap van welvaart, waartoe ijver eu
bekwaamheid den mensch irumer opheffen. In on
geveer gelijken geest spreekt Daily News. De meer
gemelde «zeven revolution" (zegt dit blad), houden
niets in wat niet ontegenzeggelijk ivcnschelijk is. Al
wat daarin geëischt wordt, kan echter zonder om
wenteling bereikt wor len en, wat meer zegt, de
moderne wetgeving beweegt zich, langzaam maar
zeker, ill de door den lieer Scott Russell aangegeven
richting. Hoe spoediger uu de inas-a uit stenen en
holen naar gezonde woningen verplaatst wordt, hoe
spoediger goede markten en plaatsen tot uitspanning
geopend worden, hoe spoediger liet onderwijs voor
allen een zegen wordt en de geheele administratie
van ons gouvernement meer tot practisehe bevordering
van het algemeen welzijn werkt, dus te liever zal
het ons zijn. De groote vraag blijft intusschen, of
die vurig geweusehie vooruitgang liet werk moet zijn
van de wetgeving, of van den arbeid der maatschappij
zelve. De heer Scoit Russell, aldus besluit de Daily
News, heeft de nandaeht gevestigd op een aantal sociale
quiFstiën, welke in de naaste toekomst der maat
schappij oprijzen; maar hij heeft tot dusver zeer
weinig tot oplossing dier quaestiën bijgebracht. Wat
betreft de «resolution bij good will" zooals de beer
Seott Russell l.a.ir noemt, deze zal vermoedelijk wel
zonder bemoeiing van dien lieer en zijne vrienden tot
stand komen. Al wat deze laat-to kunnen en mogen
doen om haar te bevorderen is, de wetgevende macht,
waar het noodig is en op gepaste wijze, in het be-
l.nig van de waarachtige nntiouale behoeften wakker
te schudden.
Gouda, 18 November.
In den jare 1728 moest eene arme jodin, Geniea,
baar kindje ouder (le hoede eeuer Roomsche vrouw
te Besaguo achterlaten, omdat de verre reis die zij
te ondernemen had tot 't ontvangen cener erfenis
lik il
r.'lf*'"' 1
ti# !#-' J**' -.-**■
te,a/'
(tt
ittf k
tl
re eelte
Boom*41
Gwi'j
siortn
(L'<
tt
PK
n.ti
«t ffi bnaiJ f l'iJ>
topt"4- ju, fa-te
il'
„i h1
fa ,i! 'l( n
takt» m G»
lit«eidgéttkit te"11"'
mm «te Wh
re eig« nutte w te «of "K
de innen tn wl«*t iitortbctfm ifrt
noot Iw taste i jlt 1! v-f
1 wer oil piicM, in. «duld!
èt rij ut gikit1 te
takt ooi te rate door it kater
alen Vut groots atldt k tam i
Uit Gents dit Pull tuuciai k»
111 al; uiler ai te uw Mlis
■n al M te tel. Ut ft: at n
ifj lotl if {nislaai er k; vn put
fti ir tk&u. it, rri.it
1 terll', Wn teb u'. Buk 1 -
MM tl 4, imr.jte <t« 1
feu. Ook ill sUig Vj
tailoèwijke tamtep tnq
te ™w, ill like w X
1 telfew «r
«il Wmb. Ka aé ii èi i, n,
to, Mill ie bik
"«ootetrljw,
U
,tW"' M 11"" 5"*i
1 »Mtl«, L bic-,
•kl Ito .PwitU, Tt"
