Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken
N° 1304.
1873.
BUITENLAND.
I
Vrijdag 3 Januari.
en,
en echte
bijsonder
LSJE.
Bultenlandsche Overzicht.
De inzending van advertentiën kan geschieden tot Mn uur des namiddags op den dag der uitgave.
<2.70, geb.
dat
e weg D 31).
het conflict in aan»
Bakkersteeg.
wagenstraat*
er de Don-
worden berekend naar plaatsruimte.
Afxonderlyke Nommers VU F CENTEN.
ADVERTENTIËN worden geplaatst
ran 15 regels h 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
▼an
geb. 3.30.
deze roman
er van drin-
grenaen,
regeerinj
der MAAG.
ERING. Zij
1ERPTE ia
ID, zijn
RIJVEND,
en dubbel.
aanhoudende
s verschenen
ersierd, rön
tgen. /1.90,
e Jufvrouw,
'rinsesje zyn
Ciechuch,
ansch, Ita-
b vertaald,
wis de meest
fde wereld.
Devtnttr.)
bevat in den
iat van lo-
De Heibe-
nneren aan
E.
s geheel uit-
GOUDSCHE COURANT.
De uitgave decer Courant geschiedt ZONDAG,
WOENSDAG en VRIJDAG. In de Stad
geschiedt de uitgave in den avond van
DINSDAG, DONDERDAG en ZATER
DAG. De prjjs per drie maanden is f 1.75,
franco per post f 2.
'illen, sinds
Igemeen ge—
1 en Uit-
SCHENK
sluiven, zich niet langer ah weeke was door de re-
geering te laten kneêden. De laatste crisis, die zelfs
den onbekwaaien minister vaa landbouw niet schijnt
op zyde gezet te hebben, tal misschien het goede
gevolg hebben allen onbevangen leden der nationaal-
liberale party, die nog geen onderscheid leerden ma
ken tusschen een waarlijk vrijzinnige en een nationale
politiek, het voldingend bewijs te leveren, dat het
persoonlijk bestuur nog in vollen bloei bestaat en
zelfs over den meest energieken minister, dien Prui
sen ooit bezat, kan zegevieren.**
Het incident-Gramont noemt steeds grooteren
omvang aan, en het schynt dat Oostenryk zich moei
lijk geheel van de aantijging van den bonanartistiseben
minister tal kunnen schoon wasseben. Het blad van
von Bismarck steekt de regeering der Oostenrijk schs
monarchie een hart onder den riemin een uitvoerig i
artikel zegt de NbnUnttaAp Allaemeine Zeituny dat
von Beast volkomen in tón ratót was. wanneer hy
m 1870 aüiantiën tegen Duiteohlnud en in het be
lang van Oostenrijk wilde sluiten. Die recriminatiën
leiden echter tot niets en hebben slechts een histo
rische waarde; daarom kan men te veilig ter zijde
laten. Van meer
vriendschap welke Oostenrijk en Duitschland thans I
verbindt,
De dubbelzinnige positie waarin he indiscretie van
den hertog de Gramont Oostenrijk gebracht heeft,
zou aanleiding kunnen geven tot eenige verkoeling 1
tusschen de beide ryken, die zeker hoogst nadeelig i
voor Oostenryk, maar niet minder noodlottig voor I
het Duitsche rijk zou wezen. Zeer terecht reide An- 1
drassy in de Cisleitbaansche delegatie dat Oostenrijk
bovenal den vrede wenschte, maar niettemin als vij- I
and geducht, als bondgenoot gewaardeerd moest wor»
den. Ook von Bismarck schijnt dit met hem eens
te wezen, en daarom wil hij liever alle oude veeten i
vergeten dan gevaar loopen dat de «gewaardeerde
bondgenoot" vroeg of laat bij een eventueel inter* i
nationaal conflict de «geduchts vyand” van Duitseh- 1
land wordt. 1
N Q.
il attent te
anders, de
Ie en echte
1 in de hier-
ij de hier-
osje is een
imteekening
Zoon, Apo-
bevindt op
zegeld zyn.
ik daar wel
>e teilen
Alleen die
ndteekening
chten voor
FRANKRIJK.
De Courier de la Rochelle bevat eenige by zonder
heden over het vergaan der groote pakketboot Ger-
many, op weg van Liverpool naar Nieuw Orleans,
via Bordeaux, Santander en la Coruna.
Daaraan ontleenen wij het volgende:
«Zondagavond te 81/, uur kwam de visscher Jozef
Tristan van het eiland Croix de la Rochelle met zyn
vaartuig aan, by zich hebbende een honderdtal per
sonen. Als een loopend vuur verbreidde zich daarop
door de stad de mare eener zeeramp en de schip
breukelingen werden ontscheept, onder het oog eener
onafzienbare menigte. Het was een akelig schouwspel.
De ongelukkigen, met hun kleed eren aan flarden
gescheurd en doorweekt van zeewater, waren afge-
tobt en konden te nauwer nood loopen. In den treu-
rigen optocht nam men eenige vrouwen waar, wier
bleek en verwrongen gelaat nog de sporen droeg van
den vreéselijken angst, dien zij hadden moeten
doorstaan. Door de bevolking ondersteund, heeft het
gemeentebestuur aanstonds de noodige maatregelen
beraamd, om de eerste hulp te ve(leenen. Levens
middelen werden verdeeld en kleederen gekocht. De
schipbreukelingen werden in groepen in de verschillende
logementen en in het hospitaal Saint-Louis overge
bracht.
hulp roepen, waarop niet geantwoord kon worden,
van vrienden, die men niet vermocht bij te staan.
«De baren, welke onophoudelijk het schip beukten,
rukten eenige personen mee. Een zelfde golf nam
een arme moeder met hare vier kinderen weg. Tegen
vijf uren in den ochtend wilde een meisje van 18
jaren, die den nacht voor op het schip had door
gebracht en door de wanhoop verbysterd was, zich
op de scheepsbrug begeven. Door een golf om ver
ge worpen, werd zij weldra en ondanks den by stand
van een der mannen, met geweld tegen de verschan
sing aangeworpen en letterlijk doodgedrukt. Haar
einde was vreeselyk, en de kreten der ongelukkige
deden de haren der overigen te bergen rijzen.*
De Courrier de la Rochelle behelst nog andere
bijzonderheden, die wy korthe dshalve moeten samen
vatten. Er blykt uit, dat de redding met veel
moeite en gevaar volbracht werd, doordien allen zich
te gelijkertijd in de pink wilden werpen en haar vol
water deden loopen. Aan zes personen kostte de
eerste poging het leven. Het is nog niet duidelyk.
aan wien het onheil moet worden geweten. Men
beschuldigt den loods van onkunde, doch deze ver
dedigt zich door zich op /le force mature te beliepen.
Een onderzoek is onvermijdelijk.
De Germany was een prachtig schip, van meer dan
2075 ton. Het had bij zijn vertrek uit Liverpool
In Frankrijk schynt men eerst nu de groote ver
diensten van den heer de Bourgoing lofwaardig te
keuren, na hij opgehonden heeft gezant te zijn.
De clericalen schijnen dus zelf te begrijpen,
een gezantschap op het Vaticaao te bekleeden geen
benydenswaardig postje is en dat iemand, die dit
eeuigen tijd waaruaro, reeds daarom alleen op den
dank der natie aanspraak kon maken. Z' Union heeft
een adres ter onderteekening aan al zyne abonne
menten gezonden, waarin «de dankbaarheid van alle
Franschen, dis de kerk en het vaderland in eene
liefde omvatten* wordt uitgedrukt aan den man, die
geprotesteerd heeft tegen «de politiek welke onzen
heiligen vader, den paus, aan roof en beleediginnen
beeft overgeleverd.* Al valt gezanten aan andere
hoven nooit, of althans hoogst zelden, zulk eeue
onderscheiding van de zijde der natie wier belangen
zij behartigen te beurt, niemand zal den heeren
Dachustel of de Bourgoing die bijzondere eer misgun
nen. Doch eeu eerste vereischte om dankbaar te.
kannen wezen, zal toch wel dit zyn dat men weet
waardoor die heeren zich dan zoo verdienstelijk maak
ten. Niet aldus echter de Fransche clericalen «de
enkele daad van het ontslag ten gevolge van con
flicten die wy niet te beoordeelen hebben is een
schitterende afkeuring enz,* zeggen zij in hun adres,
ofschoon voor de appreciatie van het conflict in aan
merking zou moeten komen.
Omtrent den opvolger van den heer de Bourgoing
ia officieel nog niets bekend. De openbare meening
bondt aan den naam de Coreelles vast, en by ge
ruchte hoort men van verschillende zijden verzeke
ren dat deze heer naar Rome vertrokken is om
persoonlijk by den paus te informeeren of op het
vaticaan geene zwarigheden tegen zyne eventueele
benoeming zouden bestaan.
Een correspondent der Köln. Zeil, heeft een heer
lijke ontdekking gedaan. De nationaal-liberalen zijn
er verlegen mede de oplossing der ministerieele crisis
voldoende te verklaren; in die verlegenheid komt
hij, hoewel wat laat, hun te hulp. Von Bismarck
heeft zijn ontslag genomen om geleidelijk andere
schouders aan de zware taak te gewennen, die op
hem alleen rust; dien weusch heeft men herhaalde
lijk uitgesproken, vreezsnde dat anders bij zijn dood
plotseling het raderwerk zou stilstaan, en nu hij
dien wensch vervult, keurt men ondankbaar genoeg
zyn handelwijze af. De 57jarige von Bismarck wil
das met het oog op zyn mogelijken dood de schou
ders van den' byna 80jarigen von Roon aan de zware
lasten van het bestuur gewennen; vrywillig kiest hy
daartoe den meest reactionairen minister! Inderdaad
de spitsvondigheid der nationaal-literalen kent geen
wanneer zij uit liefde voor de aangebeden
wit willen noemen wat zwart ia.
anders klinkt de juiste en mannelijke taal
der liberale Volke-Zoit. «Ook ons zegt het blad
heeft het einde der crisis geenszins bevredigd, wan
neer wij ook al met het oog op het rusteloos voort-
schrydende volksbewustzijn daarin een nieuwe periode
van ontwikkeling van het Duitsche rijk zien, die zelfs
vruchtbaar zou kunnen worden, indien de volksver
tegenwoordiging eindelijk eens den moed had te be-
iblikken nadat de Germany gestrand
zee met zooveel woede, dat bet schip
met water gevuld werd. Het leven van allen verkeerde
in het grootste gevaar. Het was nacht. Het vaar
tuig werd langzamerhand vernield, en ónmogelijk
kon men zich op het dek staande houden, dat van
den achter- naar den voorsteven door de razende
baren werd gezweept.
«Te half negen unr viel de groote mast. Een half
uur later viel ook de bezaansmast, zeven ongelukkigen
met zich voerende, die in de raas gevlucht waren.
Het was een vreeselijk oogenblik voor hen, die zich
nog aan de overblijfselen vastgeklampt hielden. Zy
huorden onheilspellend kraken. De Germany^ werd
stak voor stuk verbrokkeld, en nu en dan vernam
men in den nacht wsnhopige kreten, hartverscheurend
.Het verschrikkelijke drama beeft plaats gevonden
au den mond der Gironde. Den 18de vertrok het
schip van Liverpool naar Panillac, aan boord hebbende
een loods der Gironde, om oponthoud bij het bin-
nenstoomen te voorkomen. Zaterdagavond, >1 De
cember, verbrijzelde het geheel en al op de punt der
Coubre.
.Aan het verslag der oScieren ontleenen rrjj het
volgende t
.Het vaartuig strandde des avonds te 8 uur. De
booten werden door de zee verbrijzeld, zoodat het
onmogelijk was het sehip te verlaten.
.Toen de dag aanbrak, bleek bet, dat een ren de
booten, hoewel in zaer slechten staat, nog gebruikt
worden kon. Zij werd nedergelaten en men stevende
landwaarts. Toen was het dat men de pink van Jozef
Tristan (eiland Croix) tegenkwam en naar het schip
terugvoer.
.De stoomer Meedoen de Gironde verlatende naar
Marseille, zond drie booten, en eindelijk konden alk
schipbreukelingen bet wrak verlaten.'
O .Wat in het verslag niet te lezen staat, dat is het
gewicht ie dan ook ”de inn'ige afechnweljjk lijden der ongelukkigen gedurende acht-
tien lange uren, waarvan twaalf doorgebracht in den
donkeren, killen nacht.
.Eenige o
wm, spookte
