Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
N
1
1873.
N° 1309.
BUITENLAND.
Woensdag 15 Januari.
50 of 1OO Gulden
B1LOOMIBG.
Buitenlandse!) Overzicht.
i
"i
IS'
der,
iet dage-
'andsteeu
ook het
ns steeds
I.
PB A NI BUK.
uitgesteld.
GOUDSCHE COURANT.
de schaal, dan is Cuba
tal er ten minste een i
lijke bloedbad.
I*
PAAL-
ielen prijs
PEN, te
winkelier
>m bij F.
eyn C0.,
L. F. C.
te Utrecht
nu Wind-
by T. J.
Wolff.
Bjj
h 34
Ct.
>kuur
t, ver-
istend
>en de
r met
le ver-
e be-
Het
nster-
154,
VAN
ENRI
inden en
ring van
■d als het
K. Hof-
De COMMISSARIS van POLITIE der Ge
meente Gouda, maakt bij deae bekend, dat door
den Heer F. LIEVEGOED eene belooning van
ƒ50 wordt uitgeloofd aan diegenen, welke
hem COMMISSARIS zoodanige inlichtingen
zullen geven of aanwijzingen doen, waardoor
de daders van den, gepasseerden Donderdag
avond, ten huize van den Heer LIEVEGOED
gepleegden diefstal, kunnen worden ontdekt, en
zoo het ontvreemde daardoor ook kan worden
opgespoord, die belooning alsdan zal worden
verdubbeld.
TT is
st en
het
»rst-
ten
tuur
die
egen-
niet
irgete
TBACT
m de
>i, in
ving,
mak-
i dan
T per
t net
maak.
JOH.
irwjjs
wor-
Dok-
ilbare
nkbe-
nadeelige
inden en
rhindert,
en deze
in, in den
jft.
geering, dat bij gek o wen was om onder bet vaandel
der republiek te stryden. Weldra werd hij tot lid
der Nationale Vergadering, en eindelijk 10 Dee. met
zes van de acht millioen stemmen tot president der
Franscbe republiek gekozen. Van nu af was het niet
moeielijk meer het gestelde doel te bereiken, zooals
ook gebleken is; 2 Dec. 1852 werd Napoleon Kei
zer van Frankrijk. Het nieuwe Keizerrijk nam ras
in bloei toe. De gelukkige oorlogen in Rusland en
Italië, en de vele mislukte aanslagen op zijn leven
bevestigden Napoleon*» macht meer en meer. In
1858 had die macht het toppunt bereikt, maar ook
het keerpunt. De veroveringsplannen van Napoleon
leden schipbreuk op de staatsmanskunst en standvas
tigheid van Bismarek. Zoowel in binnen- als bui
tenland verloor de Keizer meer en meer de sym
pathie, en toen by einuelijk in 1870 door een
roemrijken veldtocht zijn prestige wilde herwinnen,
was het einde gevangenschap op Wilhelnuhöhe, later
ballingschap op Cbislehurst. Slechts een korte rust
mocht hij daar genieten. Een pynlijke operatie deed
kern sterven; 'tuitgepotte lichaam was er niet tegen
bestand. Zelfs in zijn laatsten levenstijd verloor hjj
de hoop niet zijn troon weer te bemachtigen; voor
de rost van Europa ia 'tdus gelukkig dat de man
is bezweken.
Door zijn koud berekenend egoïsme was bij de
type van zijn geslacht; stond hij daarin met Napo
leon I op dezelfde lijn, hij miste die vastheid van
wil en van karakter, die zijn oom tot een man van
betreurenswaardig groote daden maakte. Het grootst
gedeelte van die mannen, die de beruchte plannen
uitvoerden, door hem beraamd, is hem naar net graf
voorgegaan. Frankrijk zucht nog altijd onder de
gevolgen aan dan oorlog, door hem zoo lichtzinnig
ondernomen, terwijl aan den anderen kant zjjn twin
tigjarige regeering in bet geheugen zal blijven als
een tijdperk van zeldzame materiëele welvaart, ge
paard met diep zedelyk verval.
ENGELAND.
De Londensche binden wijden lange artikelen aan
de levensgeschiedenis, de politieke loopbaan en *t per-
soonlyk karakter van wijlen Keizer Napoleon. De
toon buiu’.er oenleelve lingeu ademt over 't geheel
eene onpart idige welwillendheid. Ziehier o. a. hou
de Timet zijn z*^r uitvoerige beschrijving besluit
’t Ib ongelukkig voor Napoleon's roem, dat hy uiet
vroeger gestorren is. Ware zijn levensdraad drie
jaren geleden afgesneden velen zouden zijne poli*
tiek gebillijkt hebben om haar schitterend succes, en
ontkend hebben, dat zijn Imperialisme de kiemen
van ontbinding in zich rouddroeg. Thans echter ia
't te verwachten, dat de tydgenoot hem te streng
beoordeelen zal. Voorzeker, zijne politieke zedelijk
heid kan geen toets doorstaan de coup d'état was
een misdaad; en nog veel grooter misdaad was zijn
laatste roekelooze oorlogsverklaring. Maar zijn beste
verontschuldiging is, dat hij eerlijk geloofde boe hy
zelf voor Frankrijk eene noodzakelijkheid, en ayM
wijze van regeeren voor de Franschen de meest ge»
schikte was. Zijne buitenlandsche politiek was edel»
moedig en censequent totdat persoonlyke beweeg
redenen hem verleidden tot pen reeks van onbezon
nenheden. Engeland althans heeft zich niet over hem
ie beklagen gehad vooral niet met 't oog op zyne
verlichte commercieele begrippen. In zijn karakter
vinden we de vreemdste tegenstrijdigheden. Ilij had
zijn grootheid te danken aan de onwankelbare vast
beradenheid, waarmede hij een bepaald doel najoeg;
en toch was ’t zijn besluiteloosheid, zijn voortdu
rend hinken op twee gedachten, die hem ten val
brachten. Zyn groote eigenschap was, dat geen te
leurstelling hem ontmoedigde: dat zyn geduld onuit
put tel ijk was, zoolang hij den tijd had om te wach
ten. Toen hij te Ham gevangen zat, wijdde hij zich
bedaard aan zijn studiën in plaats van met ’t hoofd
te slaan tegen de muren van zijn kerker. Na zyn
belachelijke tegenspoeden te Straatsburg, te Boulogne
en iu de Kamer der Afgevaardigden, waagde hij tel
kens met frisschen moed weer nieuwe stappen, alsuf
er niets voorgevallen ware. Bij onloochenbare be
gaafdheden, was hij echter niet weinig verschuldigd
aan zijn goed geluk, 't Fortuin deed herhaalde!ijk
De man, die eenmaal de aandacht van geheel Eu
ropa op zich vestigde, die het woelige Frankrijk
bijna 20 jaar wist te bedwingen, is eindelijk gestor
ven, gestorven als balling in een vreemd land. 20
April 1808 zag hij te Parys bet eerste levenslicht.
Hij was de derde zoon van Lodewijk Napoleon,
Kon in g van Holland, e* Hortense Beuuhamais, en
werd 10 Nov. 1810 te Jontainebleau gedoopt als
Karei Lodewyk Napoleon. Zyn eerste opvoeding
ontving hij te Parijs. Evenals syu oudere broeder
genoot ook hij de gunst van zijn grooten oom. Na
de tweede restauratie der Bourbons volgde Napoleon
zijn moeder in de ballingschap eerst naar Constanz
«n in '16 naar Arenenberg in Thurgau. Daarna
bracht hij acht jaar door op het gymnasium te Augs
burg. In '24 te Arenenberg teruggekeerd, ontving
hy van generaal Dufour onderwijs in de krijgskunst.
Door zijn moeder werd steeds de gedachte bij hem
levendig gehouden, dat hy geroepen was het werk van
zijn oom weer op te nemen. In 1830 bewoog hij
zich voor het eerst in het publieke leven; hy werd
toen te Rome wegens deelneming aan een politieke
demonstratie gevat en door gendarmes over de gren
zen gebracht. Hij ging toen naar Florence, waar
bij met zijn ouderen broeder byeenkomsten met de
saam gezworenen hield, en toen de opstand in de Ro
magna uitbrak, stelde hy zioh terstond ter beschik
king der voorloopige regeering. Spoedig echter ging
hy weer uit Italië en; met zyn moeder over Parys
naar Londen, van wtar zij echter weldra weer naar
Zwitserland terugkeerden. Van 1831 tot 1836 hield
hy rich met letterkundigen arbeid bezig. In dien
tijd had hij te Baden-Baden, waar hij dikwyls ver
toefde, vele Franscbe officieren uit het garnizoen van
Straatsburg, waaronder ook den artillerie-overste
Baudrey, loeren kennen. Hij vatte het stoute plan
op met hun hulp een Fransche sterkte te bemach
tigen. 't Gevolg daarvan was de aanslag op Straats
burg in 1836, die echter mislukte. Napoleon werd
gevangen genomen en zonder proces aan boord der
Andromeda eerst naar Rio-de-Janeiro, vervolgens
naar New-York gevoerd, waar hy aan land gezet
werd. In 1837 keerde hij over Engeland, Holland
en de Rijnstreek naar Zwitserland terug en was bij
het sterfbed zijner moeder tegenwoordig. In ’t vol
gend jaar verliet hy ten gevolge van de bedreigin
gen van Frankrijk tegen Zwitserland, zoo hij niet
werd uitgeleverd, laatstgenoemd land vrijwillig en
toog naar Londen. Daar hield hij zich andermaal
met schrijven bezig, tot hij in 1840 een nieuwen
aanslag waagde, thans op Boulogne. Doch ook hier
moest hij zich gevangen geven en werd, na veroor
deeld te zijn tot levenslange gevangenis, in het kas
steel van Ham opgesloten, met generaal Montholon
en dokter Conneau. Bekend is het hoe hij van
daar in 1846 ontvluchtte en tot ’48 in Londen bleef.
De Februari-revolutie dreef hem naar Parijs, en bier
verklaarde hij in een brief aan de voorloopige Re
hij slechts eeoige woorden ontleende, ia haar geheel
mee te doelen.
De laatste zittingen vut de Pruisische kamer zijn
van buitengewoon gewiekt, al kenmerken zij zich niet
door practische resultaten. Zoo leidden de discus-
•iën over de ministercrisis én over de officieele be
dreigingen aan de ZaudnKAr, die tegen de Kreieord-
nnng stemden, welke Dinsdag en Donderdag' plaats
hadden, tot geen votum, evenmin als de interpellatie
over de confiscatie der dagbladen, welke Zaterdag
door den heer Mallinckrodt van de centrum-partij
tot da regeering gericht werd.
Uit New-York komt het bericht, dat de heer Fish
in eene depêche aan generaal Sickles dezen opdraagt
om namens de regeering der Unie bij bet Spaaneche
gouvernement ernstige vertoogen in te dienen tegen
de gebrekkige wet tot afaèaAog der slavernij, voor
al wat Cuba betreft. <we onzijdigheid der Ver-
eenigde Staten is moeilijk j hun geduld is ten einde
wanneer bet ziet dat gedane beloften niet tot uit
voering komen." Werpt de Unie haar gewicht in
voor Spanje verloren. Zoo
einde komen aan het vreese-
De dood van Napoleon geeft aanleiding, dat in
alle groote bladen bet leven van den ex-keizer in
herinnering wordt gebracht. De Eugelsche bladen
zyn er zoo vol van, als ware hij als regeerend kei
zer gestorven. Onder onze rubriek Engeland kan
men het oordeel «au twee der voornaamste En-
gelsche bladen lezen.
De fsmilie-teden en vrienden van den overledene
Wgeven zich naar Chislehurst, waar heden de begra
fenis zal plaats hebben. De ridderlijke maarschalk
Mac-Ma hou heeft van Thiers verlof gevraagd en be
komen om de keizerin een brief van rouwbeklag te
zenden, doch gaat er niet zelf been. Een nierkwaal
niet de operatie, is volgens de gehouden lijkschouwing
de onmiddellyke oorzaak van het overlijden geweest.
Napoleon's dood, die voor nog slechts twee jaren
angst en ontzetting in geheel Europa zou te weeg
gebracht hebben, doet thans niet den geringsten in
vloed op de politiek gevoelen. Slechts verneemt men
dat de ex-keizerin Eugénie weldra eene proclamatie
aan de Fransche natie zal richten om haar te ver
kondigen, dat zij gedurende de minderjarigheid van
Haren zoon het regentschap in handen zal nemen.
Hoe weinig edel het zijn moge om met gevallen
grootheid te spotten, de ex-keizerin zal het zich
zelve te wijten hebben wanneer die mededeeling in
Frankryk met spottend schouderophalen vernomen
zal worden. Te spreken van een regentschap namens
een minderjarigen prins, wiens dynastie berhaalde-
lyk op plechtige wijze door de volksvertegenwoor
diging vervallen verklaard is van den troon, is in-
derdaad meer dan naïef. Wanneer die dynastie eene
Mtdsr op den troon geplaatst is, dan is bet waarlijk
,<nqg vroeg genoeg om aan een regentschap te den
ken. Politieke waarde zal aan dat stuk dan ook
zeker nooit worden toegekend.
De discussie over den hoogen raad van onderwijs
kenmerkt zioh doör hevige tooneelen, maar is nog
niet afgeloopen. Een amendement van Pascal Du-
prat om de wetgeving van 1850 te herstellen is
verworpen met 414 tegen 211 stemmen. De groote
.quwstie, die hier uitgemaakt moet worden, is of de
katholieke geestelijkheid het hoofdtoezicht moet heb
ben op het openbaar onderwijs.
Er is een scheuring gekomen in de partij van het
linkercentrum; een ongunstig toeken voor de defini
tieve republiek. Van de Dufaure-commissie geen
nieuws.
De Corcelles is tot gezant bij het Vaticaan be
noemd en heeft de benoeming aangenomen.
De Belgische Independence deelt twee brieven mee
in zake het Gramont-incident, een van von Beust
aan Gramont van 4 dezer, en een van von Beust
aan prins Metternich, dd. 11 Juli '70; hieruit blijkt
dat Gramont de houding van Oostenrijk niet zeer
juist heelt voorgesteld; objectieve beoordeeling is het
zwak niet van de Fransche diplomaten. Gramont
zal nu verplicht zijn, de geheime depêche, waaraan
