Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. :n, 8. 1873. N? 1332. BUITENLAND. Zondag 9 Maart. 1NGEN Buitenlandse!) Overzicht. lion <0 GOUDSCHE COURANT 73, voorin. en eenige zin zonder' het instellen ren da. gelgks e» ichillenden week ver- wauneer van t tg, sedert AM. n ten kan- a. reau dezer tennis te ing 1873, )L L A.ND, j rgstelling st. liën hier lig heeft Tgunstigd Kamers, 3st Haven, rhnurd tot jaar. IHUIS en maarskade, Dadeljjk te 3, voorm. aldaar m den weg SCHUUR, avensberg, Sluipwijk, /omenzonder l ver De rede ran den beer Thiers is te lang om in rijn geheel te worden medegedeeld. Hij begon met te verklaren dat de heer Dufaure geheel zijn mea ning had uitgedrukt en dat hetgeen hij te zeggen bad niets dan een aanvulling zijn zou. Reeds bad de beer Dufaure in naam der regeering verklaard, dat zij aan het verdrag' van Bordeaux geen einde wilde maken. Zij wilde den voorioopigen toestand handhaven en geen stap voorwaarts doen naar een openlijke erkenning der republiek. De tegenwoordige vergadering had geen andere roeping, dan der regee ring de noodige middelen te verstrekken en af te treden, zo o dra de Duitschers het Franscbe grondge bied verlaten hadden, om aan hare opvolgster het recht tc laten tusschen een republiek en een monarchie te kiezen. Deze woorden hadden groote ontsteltenis in de kamer verwekt, daar de gematigde, zoowel als de radicale republikeinen er op <andringen, dat aan den voorioopigen toestand een einde kome. Gnmbetta, die steeds met groote gematigdheid en kalmte de regeering van Thiers ondersteund heeft, verklaarde thans, dat de republikeinen het maken van zulke ingrijpende wetten als die waarvan art. 4 gewaagt onmogelijk aan een reactionaire kamer kunnen overlaten, en haar niet kannen toestaan de kieswet te misvormen. Wat zou de beer Thiers op deze bedekte oorlogs verklaring antwoorden Zou hij de woorden van zijn minister Dufaure op behendige wijze wegredeneeren, of zou hij krachtig den voorioopigen toestand hand haven? Dit was de vraag. Wij keunen thans het antwoord. De gewapende onzijdigheid moet worden gehand haafd. Niets moet worden beslist. Orde en rust zijn in de eerste plaats onontbeerlijk, en deze laten weinig te weuschen over onder het voorloopig regec- ringssysteem.' Ronduit verklaart de president, dat deze niet alleen voorzichtige, maar zelfs bedeesde, angstvallige handelwyze de eenig redelijke is, zoo lang de vijand nog in het land is en de milliarden nog niet afteetaald zijn. *De toekomst behoort aan de partij, die geen ver warring brengt in het land", waren de laatste profe tische woorden van zijn rede. Hij behaalde de overwinning; de meerderheid keurde zijn gematigde gedragslijn goed, en het be ginsel van het vergelijk tusschen de commissie van dertig en den heer Thiers, werd met 475 tegen 199 stemmen goedgekeurd. De toorn der republikeinen was eerst groot. Hij is bij nader inzien zeer bedaard en zelfs het orgaan van Gambetta heeft zijn vorige afwaohtende houding hernomen. Want, zegt men te recht, de heer Thiers heeft ook ruiterlijk vertelaard, dat hij voor zich de republiek het meest in bet belang des lands achtte en tegenover de rechterzijde volgehouden, dat de re publiek feitelijk bestaat en georganiseerd moet worden. Bij de verdere behandeling (men is nog aan art. 2) zijn Verscheiden amendementen verworpen. vEen amendement-Belcastel om de constitutioneel ontwer pen aan het veto des presidents te onttrekken is, op raad der commissie, naar deze tef overweging verzonden. In het Pruisische huis der afgevaardigden heeft men de aangekondigde interpellatie betreffende de eventueele uitbarsting te Berlijn der Amerikaansche ziekte onder de paarden, tot de regeering gericht. De minister van koophandel beeft hierop geant woord, dat ’tie regeering en. de rijkskanselarig se dert het ontstaan dier ziekte het oog op die zaak gevestigd hebben gehouden. Een dergelijke ziekte onder de paarden heeft in het begin dezer eeuw in Duitschland gewoed- de tegenwoordig heerschende kwaal us echter minder ernstig, dan de wroeger be- doc^e; van de aangetasten sterft, een a vier pCt. Buitengewone maatregelen zijn door Pruisen niet ge- .cxcr.zonder vooraf zich te di-n einde hebben [ecbtsan, met Engeland, Frankrijk,' Nederig en Sncmarken kon niet worden gehandeld. Hiermede was de interpellatie afgehandcld. 1 gegrond utera door een haar- elling, ge- )g toe uit vereen igt dch, welke t haar en m verhel- 1 rein van :t de zie- ortel vast, verflensde m zonder t. De niet act buiten Ike altijd at hierin o. zyn, die aanbren- dof doet irheid tot lus dubbel en. anwjjzing Ter vergadering beden door de eigenaren van droschkie's gehouden, is voorgelezen het antwoord door den minister van koophandel gegeven op de memorie door bedoelde eigenaren aan den keizer toe gezonden. In dat antwoord woedt de belofte gedaan, dat de opgenoemde bezwaren grondig zullen worden onderzocht en overwogen. Durby wordt tevens, in het belang van het openbaar verkeer, de verwachting geuit, dat het gestaakte bedrijf onverwijld zal worden hervat. Die vergadering verkende daarop aan de commissie machtiging om op het oude tarief'voort te gaan. Tevens heeft die commissie terstond onder- handelingen aangevangen met deh minister van koop handel eu den president van politie. De Nordd. Ally. Zeil., sprekende over het koninkl. besluit, waarbij alles wat op apoorwegconcessiën be trekking heeft, voorloopig aan de beslissing van het geheele ministerie wordt onderworpen, zegt het vol gende //Dit besluit ie slechts de eerste stap op den weg der hervorming. De nykswetgeving zal, door het instellen van een uit administratieve en rechter lijke elementen samengesteld college van toezicht, welks beraadslagingen openbaar zyn, het spoorweg- beheer verder verbeteren. De wetgeving der verschil lende staten zal voorts rekening moeten houden met hel verlangen naar open baarheid, welke vertrouwen opwekt en aan oprechten agderMmitagsgeest waar borgen biedt. Bijzonderheden omtrent de tweede lezing der on- derwijs-wet voor Ierland in bet lagerhuis vindt men beden in de Engelsche bladen. De discussiën waren hoogst belangryk. Gladstone leidde de debatten met ecu korte en kernachtige redevoering in. Onder de woordvoerders tegen de wet kenmerkten zich vooral de heeren Bourke, Fitzmaurice en Lewis der rechler- zjjde en dr. Fawcett der geavauceerd-liberalen. Zaak rijk en het fond d«r zaak swkawUe «aa de beslryding van dr. Fawcett; hij noemd# de wet *een van die compromissen, gebaseerd op de taktiek van geven en nemen en bestemd om iedereen tevreden te stellen, maar dat ten slotte niemand voldeed." De katho lieken blykens bet protest der bisschoppen zijn met tevreden, omdat zij te weinig verkrijgen, de Protes tanten niet omdat naar bun oordeel de concession aan de katholieken te groot zijn. Zeer terecht merkt the Daily New» naar aanleiding van bet antwoord van lord Hartington op, dat het onjuist is te bewe- ren dat de geestelijken niet de meening der leeken uitdrukken. ,Waar kan lord Hartington die stern van dc katholieke leeken in Ierland vernemen? eu eer hij die verneemt, is zij dan niet de echo de stem der geestelijken Afgaande op het oordeel der pers staan dc kansen voor de wet dan ook bijzonder slecht. The Daily News gelooft dat de beer Gladstone nd toch wel overtuigd moet wezen, dat bij zich bedrogen heeft en dat zyne wet, althans in haar tegenwoordigen vorm onherroepelijk verloren is. De Times stelt ook als voorwanrde voor de aan neming een ingrijpende amendeering vóór Donderdag „Wij zeggen niet, meent het blad der City, dat zij Zaterdag verworpeu zal worden, maar zij kan over zoo weinjg levensgeest beschikken, dat een aanval elk oogenblik een einde aan haar bestaan kan maken." In België is de kamer aan de behandeling van het ontwerp tot aankoop van den Luxemburgsch^ spoorweg. In den Oostenrijkscben rijksraad is de wet op de directe verkiezingen met 119 tegen 2 stemmen aan genomen. De Polen onthielden zich. In de boodschap, waarmede de Amerikaansche presi dent Grant het hem opnieuw opgedragen voorzitterschap aanvaardt, zegt hij, dat de ondervinding, gedurende vier jaren opgedaan, hemjot leiddraad zal strekken. Even als vroeger zal hy jachten de wetten te handhaven en mede te werken tot bevordering van de^ ware beangen des lands. Hij wijst er op, dat, indien het niet is mogen gelukken oin al de voordeelen der groote revolutie deelachtig te worden, het wekken van nieuwe geschilpunten als onraadzaam en ontijdig mocht worden beschouwd. Zijn streven is daarom bovenal geweest het bevorderen der eensgezindheid, het herstel van- het krediet, uitbreiding van handel, on in het algemeen den bloei Van de werken des vredes. Ik boud mij vast overtuigd" zegt de pre- si ent verder, //dat de bescliaafd^wereld steeds fileer en meer naar den repaidikeinschen regeerings- vorm neigt. Onze groote republiek is bestemd de ster te worden, welke de overige volken zal ge leiden." Geen uitbreiding van 'grondgebied van dit vaste land zou eene vermeerdering van militaire macht ten gevolge kunnen hebbenintegendeel zulk eene uitbreiding zou de vermindering van het leger ge- makkelijk maken. Ofschoon bet doel vanden oorlog de vrijmaking der slaven was, zijn aan ben nog met de burgerrechten verleend. Die onrechtvaardigheid moet ophouden. De president verklaart verder, dat hij pogingen zal aanwenden tot herstel der goede verstandhouding tusschen de verschillende landsafdeelingentot herstel van de waarde van het papierengeldtot aanleg van wegentot haudhaving van de vriendschappelijke be trekkingen met de naburige en verwijderde landen; tot opbeuring van den Amerikaanscben handel; tot aanmoediging van de nyverheid; tot ontwikkeling dar Indianen en andere inboorlingen door onderwijs. Indien hy in dit laatste streven tegenstand ontmoet, sullen krae itige maatregelen van bedwang genomen worden. De quaestie, welke het allereerst oplossing eischt, is, om de Indianen tot nuttige leden der maat schappij te vormen, en dit doel kan slechts bereikt worden door opvoeding en goede behandeling. Grant brengt het voorstel in herinnering om St. Domingo als grondgebied der Vereenigde Staten te erkennen. Hij heeft steeds gemeend, en gelooft nog, dat de aanneming van dit voorstel in het ware be lang van SLDomingo en Amerika zon zijn geweest; doch hy Wtfft voor het toekomende op tegen elke quaestie, strekkende tot vermeerdering van grondge bied, zonder dat de bevolking der betrokken streken deswege zy gehoordslechts in dat geval zullen derge lijke voorstellen op zijne medewerking kunnen rekenen. Grant verklaart wijders, dat hij nitainer de vrees heeft gedeeld van hen, die meenen, dat een land door uitbreiding van zijn grondgebied verzwakt en in verval geraakt. De ontwikkeling van het onder wijs, de uitbreiding van telegrafen en van het stoom wezen hebben eene geheele gedaanteverwisseling te voorschijn geroepen Hij gelooft veeleer, dat God de wereld heeft bestemd om ééne natie te worden, sprekende dezelfde taal en geen leger of vloten meer noodig hebbende. Hij erkept de groote eer, twee malen tot presi dent dezer Unie gekozen zijn, doch ziet niettemin met verlangen het oogenblik te gemoet, dat hij van zijue verantwoordelijkheid zal ontslagen worden. Volgens hel den Russischeu rijksraad aangeboden wetsontwerp, betreffende de invoering van den alge- ineenen dienstplicht bij het leger, is de diensttijd be paald op vijftien jaren, waarvan zes jarèn actieven dienst en negen jaren bij de reserve. Voor de marine wordt de diensttijd vastgesteld op negen jaren, nl. zeven actief en twee bij de reserve. Zij, die gedu rende een halfjaar een cursus aan eeue thoogeschool hebben bijgewoond, doen slechts een halfjaar actie ven dienst.^ Tot ui.terlijk 36jingen leeflyd kan men by de reserve worden opgcrucpen. Tusschen de Spaausche republikeinen en radicalen schiji.t een transactie ie hebben plaats gehad betref fende de verkiezingen voor de constituante; terwijl deze blijkens ten door den president-minister Fi- gueras ingediend wetsontwerp zou worden verdaagd tot 10 April en de oproeping tot 1 Mei, werd te vens bepaald, dat de nationale p vergadering na het afdoen van de meest dringende wetsontwerpen zou uitetng-.iau en een permanente commissie benoemen; de verdaging van de verkiezingen was een concessie van de republikeineiu^het uiteengaan van de nationale een concessie van djwradicaien. Bij nader inzien Jrehter en wellicht dat slechts een deel van de radicale partij toestemming heeft gegeven tot de transactie zijn de radicalen onte vreden geworden; >in een talrijke vergadering van afgevaardigden is besloten om tegen het uiteengaan van de nationale vergadering en de benoeming van een permanente commissie op te komen. De repu blikeinen echter, voolral i^ u tra’s, de zoogenaamde intransigente», hebben reeds lang op de ontbinding van de nationale vergadering aangedrongen, en zy zullen niet nalaten pressi^uit te oefenen, Evenals bij de oplossing van de ministericele crisis; men vrees Ie voor vechtpartijen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1873 | | pagina 1