Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
:n,
8.
1873.
N? 1332.
BUITENLAND.
Zondag 9 Maart.
1NGEN
Buitenlandse!) Overzicht.
lion
<0
GOUDSCHE COURANT
73, voorin.
en eenige
zin zonder'
het instellen ren
da.
gelgks
e»
ichillenden
week ver-
wauneer
van t
tg, sedert
AM.
n ten kan-
a.
reau dezer
tennis te
ing 1873,
)L L A.ND, j
rgstelling
st.
liën hier
lig heeft
Tgunstigd
Kamers,
3st Haven,
rhnurd tot
jaar.
IHUIS en
maarskade,
Dadeljjk te
3, voorm.
aldaar
m den weg
SCHUUR,
avensberg,
Sluipwijk,
/omenzonder
l ver
De rede ran den beer Thiers is te lang om in
rijn geheel te worden medegedeeld. Hij begon met
te verklaren dat de heer Dufaure geheel zijn mea
ning had uitgedrukt en dat hetgeen hij te zeggen
bad niets dan een aanvulling zijn zou. Reeds bad
de beer Dufaure in naam der regeering verklaard,
dat zij aan het verdrag' van Bordeaux geen einde
wilde maken. Zij wilde den voorioopigen toestand
handhaven en geen stap voorwaarts doen naar een
openlijke erkenning der republiek. De tegenwoordige
vergadering had geen andere roeping, dan der regee
ring de noodige middelen te verstrekken en af te
treden, zo o dra de Duitschers het Franscbe grondge
bied verlaten hadden, om aan hare opvolgster het
recht tc laten tusschen een republiek en een monarchie
te kiezen.
Deze woorden hadden groote ontsteltenis in de
kamer verwekt, daar de gematigde, zoowel als de
radicale republikeinen er op <andringen, dat aan den
voorioopigen toestand een einde kome.
Gnmbetta, die steeds met groote gematigdheid en
kalmte de regeering van Thiers ondersteund heeft,
verklaarde thans, dat de republikeinen het maken van
zulke ingrijpende wetten als die waarvan art. 4
gewaagt onmogelijk aan een reactionaire kamer
kunnen overlaten, en haar niet kannen toestaan de
kieswet te misvormen.
Wat zou de beer Thiers op deze bedekte oorlogs
verklaring antwoorden Zou hij de woorden van zijn
minister Dufaure op behendige wijze wegredeneeren,
of zou hij krachtig den voorioopigen toestand hand
haven? Dit was de vraag. Wij keunen thans het
antwoord.
De gewapende onzijdigheid moet worden gehand
haafd. Niets moet worden beslist. Orde en rust
zijn in de eerste plaats onontbeerlijk, en deze laten
weinig te weuschen over onder het voorloopig regec-
ringssysteem.' Ronduit verklaart de president, dat
deze niet alleen voorzichtige, maar zelfs bedeesde,
angstvallige handelwyze de eenig redelijke is, zoo
lang de vijand nog in het land is en de milliarden
nog niet afteetaald zijn.
*De toekomst behoort aan de partij, die geen ver
warring brengt in het land", waren de laatste profe
tische woorden van zijn rede.
Hij behaalde de overwinning; de meerderheid
keurde zijn gematigde gedragslijn goed, en het be
ginsel van het vergelijk tusschen de commissie van
dertig en den heer Thiers, werd met 475 tegen 199
stemmen goedgekeurd.
De toorn der republikeinen was eerst groot. Hij
is bij nader inzien zeer bedaard en zelfs het orgaan
van Gambetta heeft zijn vorige afwaohtende houding
hernomen. Want, zegt men te recht, de heer Thiers
heeft ook ruiterlijk vertelaard, dat hij voor zich de
republiek het meest in bet belang des lands achtte
en tegenover de rechterzijde volgehouden, dat de re
publiek feitelijk bestaat en georganiseerd moet worden.
Bij de verdere behandeling (men is nog aan art.
2) zijn Verscheiden amendementen verworpen. vEen
amendement-Belcastel om de constitutioneel ontwer
pen aan het veto des presidents te onttrekken is, op
raad der commissie, naar deze tef overweging verzonden.
In het Pruisische huis der afgevaardigden heeft
men de aangekondigde interpellatie betreffende de
eventueele uitbarsting te Berlijn der Amerikaansche
ziekte onder de paarden, tot de regeering gericht.
De minister van koophandel beeft hierop geant
woord, dat ’tie regeering en. de rijkskanselarig se
dert het ontstaan dier ziekte het oog op die zaak
gevestigd hebben gehouden. Een dergelijke ziekte
onder de paarden heeft in het begin dezer eeuw in
Duitschland gewoed- de tegenwoordig heerschende
kwaal us echter minder ernstig, dan de wroeger be-
doc^e; van de aangetasten sterft, een a vier pCt.
Buitengewone maatregelen zijn door Pruisen niet ge-
.cxcr.zonder vooraf zich te di-n einde hebben
[ecbtsan, met Engeland, Frankrijk,' Nederig en
Sncmarken kon niet worden gehandeld. Hiermede
was de interpellatie afgehandcld.
1 gegrond
utera door
een haar-
elling, ge-
)g toe uit
vereen igt
dch, welke
t haar en
m verhel-
1 rein van
:t de zie-
ortel vast,
verflensde
m zonder
t. De niet
act buiten
Ike altijd
at hierin
o. zyn, die
aanbren-
dof doet
irheid tot
lus dubbel
en.
anwjjzing
Ter vergadering beden door de eigenaren van
droschkie's gehouden, is voorgelezen het antwoord
door den minister van koophandel gegeven op de
memorie door bedoelde eigenaren aan den keizer toe
gezonden. In dat antwoord woedt de belofte gedaan,
dat de opgenoemde bezwaren grondig zullen worden
onderzocht en overwogen. Durby wordt tevens, in
het belang van het openbaar verkeer, de verwachting
geuit, dat het gestaakte bedrijf onverwijld zal worden
hervat. Die vergadering verkende daarop aan de
commissie machtiging om op het oude tarief'voort
te gaan. Tevens heeft die commissie terstond onder-
handelingen aangevangen met deh minister van koop
handel eu den president van politie.
De Nordd. Ally. Zeil., sprekende over het koninkl.
besluit, waarbij alles wat op apoorwegconcessiën be
trekking heeft, voorloopig aan de beslissing van het
geheele ministerie wordt onderworpen, zegt het vol
gende //Dit besluit ie slechts de eerste stap op den
weg der hervorming. De nykswetgeving zal, door
het instellen van een uit administratieve en rechter
lijke elementen samengesteld college van toezicht,
welks beraadslagingen openbaar zyn, het spoorweg-
beheer verder verbeteren. De wetgeving der verschil
lende staten zal voorts rekening moeten houden met
hel verlangen naar open baarheid, welke vertrouwen
opwekt en aan oprechten agderMmitagsgeest waar
borgen biedt.
Bijzonderheden omtrent de tweede lezing der on-
derwijs-wet voor Ierland in bet lagerhuis vindt men
beden in de Engelsche bladen. De discussiën waren
hoogst belangryk. Gladstone leidde de debatten met
ecu korte en kernachtige redevoering in. Onder de
woordvoerders tegen de wet kenmerkten zich vooral
de heeren Bourke, Fitzmaurice en Lewis der rechler-
zjjde en dr. Fawcett der geavauceerd-liberalen. Zaak
rijk en het fond d«r zaak swkawUe «aa de beslryding
van dr. Fawcett; hij noemd# de wet *een van die
compromissen, gebaseerd op de taktiek van geven en
nemen en bestemd om iedereen tevreden te stellen,
maar dat ten slotte niemand voldeed." De katho
lieken blykens bet protest der bisschoppen zijn met
tevreden, omdat zij te weinig verkrijgen, de Protes
tanten niet omdat naar bun oordeel de concession
aan de katholieken te groot zijn. Zeer terecht merkt
the Daily New» naar aanleiding van bet antwoord
van lord Hartington op, dat het onjuist is te bewe-
ren dat de geestelijken niet de meening der leeken
uitdrukken. ,Waar kan lord Hartington die stern
van dc katholieke leeken in Ierland vernemen? eu
eer hij die verneemt, is zij dan niet de echo
de stem der geestelijken Afgaande op het
oordeel der pers staan dc kansen voor de wet dan
ook bijzonder slecht. The Daily News gelooft dat de
beer Gladstone nd toch wel overtuigd moet wezen,
dat bij zich bedrogen heeft en dat zyne wet, althans
in haar tegenwoordigen vorm onherroepelijk verloren
is. De Times stelt ook als voorwanrde voor de aan
neming een ingrijpende amendeering vóór Donderdag
„Wij zeggen niet, meent het blad der City, dat zij
Zaterdag verworpeu zal worden, maar zij kan over
zoo weinjg levensgeest beschikken, dat een aanval
elk oogenblik een einde aan haar bestaan kan maken."
In België is de kamer aan de behandeling van het
ontwerp tot aankoop van den Luxemburgsch^ spoorweg.
In den Oostenrijkscben rijksraad is de wet op de
directe verkiezingen met 119 tegen 2 stemmen aan
genomen. De Polen onthielden zich.
In de boodschap, waarmede de Amerikaansche presi
dent Grant het hem opnieuw opgedragen voorzitterschap
aanvaardt, zegt hij, dat de ondervinding, gedurende vier
jaren opgedaan, hemjot leiddraad zal strekken. Even
als vroeger zal hy jachten de wetten te handhaven
en mede te werken tot bevordering van de^ ware
beangen des lands. Hij wijst er op, dat, indien
het niet is mogen gelukken oin al de voordeelen der
groote revolutie deelachtig te worden, het wekken
van nieuwe geschilpunten als onraadzaam en ontijdig
mocht worden beschouwd. Zijn streven is daarom
bovenal geweest het bevorderen der eensgezindheid,
het herstel van- het krediet, uitbreiding van handel,
on in het algemeen den bloei Van de werken des
vredes. Ik boud mij vast overtuigd" zegt de pre-
si ent verder, //dat de bescliaafd^wereld steeds
fileer en meer naar den repaidikeinschen regeerings-
vorm neigt. Onze groote republiek is bestemd
de ster te worden, welke de overige volken zal ge
leiden." Geen uitbreiding van 'grondgebied van dit
vaste land zou eene vermeerdering van militaire macht
ten gevolge kunnen hebbenintegendeel zulk eene
uitbreiding zou de vermindering van het leger ge-
makkelijk maken.
Ofschoon bet doel vanden oorlog de vrijmaking
der slaven was, zijn aan ben nog met de burgerrechten
verleend. Die onrechtvaardigheid moet ophouden.
De president verklaart verder, dat hij pogingen
zal aanwenden tot herstel der goede verstandhouding
tusschen de verschillende landsafdeelingentot herstel
van de waarde van het papierengeldtot aanleg van
wegentot haudhaving van de vriendschappelijke be
trekkingen met de naburige en verwijderde landen;
tot opbeuring van den Amerikaanscben handel; tot
aanmoediging van de nyverheid; tot ontwikkeling
dar Indianen en andere inboorlingen door onderwijs.
Indien hy in dit laatste streven tegenstand ontmoet,
sullen krae itige maatregelen van bedwang genomen
worden. De quaestie, welke het allereerst oplossing
eischt, is, om de Indianen tot nuttige leden der maat
schappij te vormen, en dit doel kan slechts bereikt
worden door opvoeding en goede behandeling.
Grant brengt het voorstel in herinnering om St.
Domingo als grondgebied der Vereenigde Staten te
erkennen. Hij heeft steeds gemeend, en gelooft nog,
dat de aanneming van dit voorstel in het ware be
lang van SLDomingo en Amerika zon zijn geweest;
doch hy Wtfft voor het toekomende op tegen elke
quaestie, strekkende tot vermeerdering van grondge
bied, zonder dat de bevolking der betrokken streken
deswege zy gehoordslechts in dat geval zullen derge
lijke voorstellen op zijne medewerking kunnen rekenen.
Grant verklaart wijders, dat hij nitainer de vrees
heeft gedeeld van hen, die meenen, dat een land
door uitbreiding van zijn grondgebied verzwakt en
in verval geraakt. De ontwikkeling van het onder
wijs, de uitbreiding van telegrafen en van het stoom
wezen hebben eene geheele gedaanteverwisseling te
voorschijn geroepen Hij gelooft veeleer, dat God
de wereld heeft bestemd om ééne natie te worden,
sprekende dezelfde taal en geen leger of vloten meer
noodig hebbende.
Hij erkept de groote eer, twee malen tot presi
dent dezer Unie gekozen zijn, doch ziet niettemin
met verlangen het oogenblik te gemoet, dat hij van
zijue verantwoordelijkheid zal ontslagen worden.
Volgens hel den Russischeu rijksraad aangeboden
wetsontwerp, betreffende de invoering van den alge-
ineenen dienstplicht bij het leger, is de diensttijd be
paald op vijftien jaren, waarvan zes jarèn actieven
dienst en negen jaren bij de reserve. Voor de marine
wordt de diensttijd vastgesteld op negen jaren, nl.
zeven actief en twee bij de reserve. Zij, die gedu
rende een halfjaar een cursus aan eeue thoogeschool
hebben bijgewoond, doen slechts een halfjaar actie
ven dienst.^ Tot ui.terlijk 36jingen leeflyd kan men
by de reserve worden opgcrucpen.
Tusschen de Spaausche republikeinen en radicalen
schiji.t een transactie ie hebben plaats gehad betref
fende de verkiezingen voor de constituante; terwijl
deze blijkens ten door den president-minister Fi-
gueras ingediend wetsontwerp zou worden verdaagd
tot 10 April en de oproeping tot 1 Mei, werd te
vens bepaald, dat de nationale p vergadering na het
afdoen van de meest dringende wetsontwerpen zou
uitetng-.iau en een permanente commissie benoemen;
de verdaging van de verkiezingen was een concessie
van de republikeineiu^het uiteengaan van de nationale
een concessie van djwradicaien.
Bij nader inzien Jrehter en wellicht dat slechts
een deel van de radicale partij toestemming heeft
gegeven tot de transactie zijn de radicalen onte
vreden geworden; >in een talrijke vergadering van
afgevaardigden is besloten om tegen het uiteengaan
van de nationale vergadering en de benoeming van
een permanente commissie op te komen. De repu
blikeinen echter, voolral i^ u tra’s, de zoogenaamde
intransigente», hebben reeds lang op de ontbinding
van de nationale vergadering aangedrongen, en zy
zullen niet nalaten pressi^uit te oefenen, Evenals bij
de oplossing van de ministericele crisis; men vrees Ie
voor vechtpartijen.