wr. U4 ABD. Nieuws en Advertentieblad voor Gouda en Dnislrekeii. f ir Ï880. BUITENLAND. Woensdag 13 Sqtteiiter. ÏEX MG ikt rk c. rost, ieluus, BnHeulautfsch overzicht. terende r EENK HNKEL, ige«* '"EERDE le raken ItffdAy handelaar □gerichte matreten 1, Markt, W». ÏEANKftWX I ,ttflaéti"feeft#ekü<jp Md iMffiikiiftbMe, die veel overeenkomst had met W“tóhdMHoOl. burgerpot Zesthaven of eerder in een bjj den m te be- publiek ren van IN, welke rd wor- Parijscbe Nuancea rden zon- ■verfd en a blijven, het ook Witten wë-VOor’tijdpaehearrigteiiiiMerraadboudéu?" Zoo gezegd, zoo gedaan. In éeu oogwenk hndtteh zee onderofficieren rondom eed tafel plaats genomen. -De laatste pteau Werd ingenoineu door ’hem, die de rol tan maarschalk Mac MaÜón verrolde en die mei een schorre eu militaire stem de zitting geopend verklaarde. Ik drong mij nog meer in tmju'hoek terug, liet de koifskarbouade ruinen en Was geheel en al gehoor. De eerste die het woord nam, sprak ais minister van openbare werken. Met den meeaten ernst sprak hij over den aanleg van een spoorweg. Zijn colligas rookten onderwijl sigaretten. De méarécbalk Ihittórde wel, maar scheen er niet’veel rsafte begrijpen; tUsschén beide maakten hij ben teekfeu met het' hoofd. Dit duurde ongëfeer een kdartier, wattrna de mi nister vari'-birmenlandsche zaken, financiën, onderwijl en jiistrtie hunne rapporten Uitbrachten. De'ernst waarmede dit a'les geschiedde. Was bepaald indruk wekkend. Niemand maakte het minste gerucht, en wat mg bet meest trof, was dat deje pseudo-ministers niet alleen goed spraken, maar ook de allerlaatst aan de orde zijnde zaken behandelden, waarvan zij eerst door de laatste dagbladen kennis hadden kunnen nemen. De minister van buiten laatst het woord. Door be dat de heer de Bourgoiug uopel door den heer de U Op dat oogenblik geloofde ik het nog tiiot, doek was zeer verrast, toen ik bet den volgenden dag in de RépMuiue frmujwe bevestigd zag. «Met het oog op den ernetigen staat van zaken, in het Oosten heb ik het noodig geacht den heer de Boargoiag tang 4» roepewm^.>w. «Wie, voor den duivel, is de heer Bourgoing* bromde de onderofficier, die voor den maarschalk De :reis van Maarschalk Mne-Mahon naar Lyon gaf tot geene der onaangename incidenten aanleiding, Welke de anti-republikeinen voorspeld hadden. In tegendeel, de bevolking ontving ddn preeideushav- talijk en de redevoeringen waren kort, handig en zeer gematigd. De iudruk vh* deze reiezalop Mae- Mahou bepaald gunstig zijn. -in Kugelaud wordt de beweging, welke aansluiting mars Rusland wenseht, ten einde gezamenlijk noordweste- ilgjk Turkije te hervormen, telkens krachtiger. Thans -heeft ook de beroemde lord Stratford de Redcliffe het leewiekt van zgti naanr geschonken aan die beweging. •De btjaarde staatsman, die walk een groote rol ver vulde tijdens den Krimoorlog, raadt aansluiting bij de groote mogendheden aan, in eed belangrijken brief 'die zeer de aandacht' trekt. Daar hij alzoo de laatste tnkn in Engeland' Is,' dien men verdenken kan 'Mn'de plannen van Ruséische eerzucht te willen be- “Vokderen, 'zal de invloed groot zijn van gijn krachtige ■veroordeeling Van „Engeiand’s miiplaatsteu naijver jegens Rusland, welke liet land veAinderde bijtijds <*gu ware plaats in to nemen naast de andere mogend heden. Gladstone heeft Zaterdag te Blackharth over deze quaestie gesproken. Van het oorlogsterrein komt geen belangrijk nieuws. Winkel vernemen wg uil een telegram van den cor respondent te Belgrado van de Dailp Nou, dat (te Turken langzaam vooruitgaan. De Turken trekken* Akxiaatz gtoder om eu isMwn dn Weg naar Kra- sevatz ingeslagen. Tehernajeff spantalle krachten in om het dorp Djunis te versterken waarlangs zij moeten trekken om Krusevatz te bereiken. Zoo het den Turken getuit bij Djunis de bergen over te ‘stelted ffigt'Bêftiè‘Voor hen open. ftemtéraag heeft met de gebruikelijke plechtigheid jn de Turksche hoofdstad de zwaardomgording van den nieuwen Sultan plaats gehad. Op den terugtocht uit de moskee bezocht de Sultan het graf zijns vaders. De reis van den Duitscheu Keizer naar Wurtemberg en den Elzas is thans definitief bepaald op ÏO dezer. De verhouding tussohen de Pruisische Portsohritts- partij en de uatiouad-liberalen i met het oog op de verkiezingen van den Landdag van veel beteekenis is ih de laatste dagen weder minder gunstigde laatsten zijn namelgk zeer uit buil humeur over de verklaring van de Berlgnsche «Mtsreif.» dat de agrariërs wel is "waar verkeerde redenen aanvoeren, tadar rij toch, wat de sterk betreft gelijk hebben, whn- «toer zij don iegehwobrdigén, in vele opzichten tteu- tegen toestand wijten uun de nationaal-liberalen ■Ouder de redenen geeft het orgaan van de Fort* •néhrittepartij opgoedkeuring der constitutie van den Nrmrdduitséhen Bondde economische eenzijdigheid van de nationaal-liberalen en eindelijk het aannemen van het ijzeren budget. 7ïn Oritlnrljk hébben "de Özecbeu na rijp belhad Tterioiéh oin niét In den Rijksraad te'Verschijnen en Wèrtialvë ook Met méS te wertéb, Althaiis biet dp die Mfijte.'trtn h« Vergelijk met Hóigarije tob rid ttltWngta. is ontteM aah eei"W>nWpbh«ent Mn‘de JkWd. 'M'kritómën gebrek aan iftf ‘Wéét ik 'fiiéi Wtr «bn u Mn'VorfiWal in'het kamp Viin Chfilon* ’teVér- Mttn, WadWtó'ik' gétuige ben géwëeit’'en'Vodt'lwéll, 1 'dus kén'iiittaan. Miigk ‘W>otóit'»e WMffléirt aftWribliek iti'hét Wmp WeriTAerWfit, WftitftMe »k ’tn''den bmlftk, fdéh fï 'far 'Böuftfer «Mftvrii'^it ‘tMhé fiërbetg' btu^iftrad, "dfe'ioóals te VftuttfhM riWttóds dér OhderófflóMrim'Was. *lr ’’Waa lton döik êéti ‘zeWnt^t'dhWóftoitrtti iAn- WMii. ÜFBAn ’flldtts WM ’Üdek'Wi weldfa 1cdn «Ahajv«w«ne -.met mijn kauwenden uAqit mvnzdwdi ««Mt w«d gpgewekt «oor de mag van een der jongste onderofficieren. SOÏÏDSCHE COURANT at Clf! R1"»'IWI 'i I i b merkwee ^«orrespoudeut op, dat inert seer onbahdig is geweest* Door niet meer dan één specialiteit te laten komen, heeft men sich blootgesteld aan een herhaling der praatjes, die rondliepen, toen Abdul-Azis xijn toüetschaar had gebruikt; iets wat voor het krediet van Tnrküe niet gunstig sijn kaqji Op verlangen van oen Grootvizier vaardigde de Cheik*nl-Ishin (het geestelijk opperhoofd) een /pfetva” uit. Een «fetva* bestaat uit een vraag ,en een ant woord. Zoo ook in deze. Vraag: kan een Sultan, die door een oogeneêslijke ziekte is aangetast, die zijn ver stand heeft verloren, regeereu? Antwoord: neen! Zulk een verklurii.x is noodig, wil men op. een Wet- telijk Wtandpum blijven. Üeze /pfetva” werd twe^ realen in de troonzi4 voorgelezen, eer Abdoel-Hamid over wiens uiierly k en opvoeding wij veel goeds hoo ien, in zeer eenvoudige kleeding de kroonzaal vak het jtalei* Top-Gap >u (de poort van het kanon) was binnen gekomen en zic>i op den* troon had geplaatst, schaar den de ministers, de groot waardigheid bekleeders, de Cheik-«i-Islam met een groot aantal ulema’s (priesters) zich voor de trappen van den troon en nahi de plech tigheid terstond ten aanvang- De geestelijken be gonnen te bidden en daarna eenige toepassèfcjke verzen uit den torw’op ’zangerigen toon op te «eg gen. Zij lëgdeu daarbfij zulk een ijver tan den dag, nik een geestdrift," dat sommigen hunner de tranen langs de wangen liepen, en de correspondent van den llmjM diep hierdoor Wenh getroffen. Vervolgens kad de handkus plaats of eigenlijk de voet- en kniekus. Alle beambten werden hiertoe toegebiten, maar de lagere beambten stelden zich tevreden met een der belde linten te kussen, die aan de armen van dca Uöon wareu vastgemaakt. Hiermede eindigde de plechtigheid. Abdtx-1 Humid keerde ouder het bul. deren ran het geseb ut en tè midden der vaartuigen, die alle vlaggen en wimpels hadden gehtschen, iu een Statiesleep naar het paleis Dolma-B iglotié terug. Eergisteren fieeh de Aièuwe Sultan in de inoskée Eyoub zich met den sabel van Osman omgokd. Té halftwaalf 's Morgeus vérKét hij in een rijk versierd vaartuig, Cu Weder onder het buWerim vaü ’1 geschut, zijn paleis. Iu de inoskée wareu weer alle geestelijke feu wereldlijke oppethóófdén ugeuwoordig, met uit- zOndéring van den grootvizier, die ongesteld was. De sabel Werd den Sultan oidgehaugeu door een afgevaar digde der familie Huukiar. welke het privilegie Bent van bij dete plechtigheid 'Ket voorzitterschap waar'je nëniën. De Sultan heeft op een prachtig opgetooid jiaard dé moèkée verlaten, o'mriugd door schitterend gekléede dieitaren, die zilverstukjes met de beeltenis van dén nieUWeu héerscher onder het Volk uitstrooiden. Op Weg néar -1 Jn paleis hééft hij een oogeublik stil gehouden bij het praalgraf vau zijn‘vader. De correspondent van den 21u>p< zegt dat Abdbl- Hamid trouw zijn godsdienst waarneemt, maar volstrek) geen dweeper is, dat hg de man niet is otn onder dén duim agger ministers te komen en ernstig verlangt vrede te sluiten. De correspondent van dgn Temp» heeft derhalve gbede hoop voor de toekomst. Auderen zijn evenwel op dit punt sceptischer. Zoo loopt te Knusiantinopel onder de Muzelmauueu een gerucht rond, dat Abdul-Hamid niet lang zal regeereu. Waarom? Eeu Joodsoh toovenaarheeft voorspeld; zgn profetie is ten deels uitgekomen; van. daar dat de Muzelmannen ook thans hem gelooven. Een jaar géledëti voorspelde déze Joodsèhe toovenaar, dat Abdoel-Asis van den troon vervailenuou wórden vér- klaard en zou sterven, dat Moerad heih zou ópvdlgeir én ook vervallen ’Wórden Verklaard en dat AbdoeD Hamid hém zou opVblgen. Tot zoover was een dél-gëlljke voorspelling thans diet zoo heel moeilgk. Maar de Mak werd woiiderlijker, want hij voegde er sohriftèWk 'de datums bij, waarop alles zóu gebeuren, ën Oók dit kwam uit. Nu zegt zijn profetie, dat Abdbel Héthid slechts kort zal regeereu en opgevolgd worden zal door ijjü bfcledér Rechad-Effendi, den derden zoon van'Ab- doel-Medjid, Wiens regeering langen Voorspoedig zij n zal. Hét'wondertjjkste van het geval is échter, dat dCMuzeE msrihën' gelooven, dat Mahomed akq éen ongeloovige eén Zoo gtoote opgave vah Voorspelling geschonken heeft. dsohe zaken nam het vernam ik het nieuw, i gezant te Konstauti- alordy was vervangen. verrast, toen ik bet den volgenden dag .Met het oog op den ernetigen staat van zaken, Bmugoing tasug ate MMSaMte »lvie, voor den dbirU, bromde de onderofficier, die fungeerde. .De heer de Bourgoing is door hot tweede keizerrgk gezonden «Maar, voor den duivel, gg Zult mjj in moei lijkheden met de Bonapartisten brengen. «De omstandigheden aijn ernstig, hernam de minister, de Serven vechten wanhopig.' «Wat? De Serven vechten? Waar is mijn eerlgke degen?' «Wees gerust zeide de minister het is juist omdat ik reden heb te gelooven dat, de vrede gewaarborgd is, dat ik liever den heer de Chandordy naar Konstautinopel send, die mg gedurende den Carlistischen oorlog zulke uitstékende diensten heeft bewezen. «Wat is‘er met de Cariisten? Waar is mijn degen? Waar wordt gevochten?» -- «Wees gerust. Asa die sgde ia alles gedaan, maar ik herhaal, dat de heer Chandordy de persoon is, dien wg op dit Oogenblik te Konstautinopel moeten hebben om het diplomatiek prestige vau Frankrijk te handhaven. «Welnu, het sq zoo mompelde de maarschalk maar waarom heeft mijne vrouw rag niet verteld, dat de Serven vechten?» Hiermede was de geïmproviseerde zittiag geëindigd. Meermalen moest ik mgu hand voorden mond houden om niet in tachen uit te barsten. Waarlijk zg die zeggen, dat de Frauscheu geboren oomedianten zjju, hebben gelijk. Wat ik echter niet begrijp, is dat deze onderofficieren zoo iets geheel ongedwongen, in tegenwoordigheid vau een vreemdeling deden. Ik moet nog lachen als ik er aan denk. -- r --- T U R K U B. De correspondent van den Temp» te KonstantjnopeJ is tegenwoordig geweest bij depleehtige troonsbestijging van Splfan Abdul-Hamid, en deelt daaromtrent eenige niet onbelangrijke bijzonderheden mede. Toen de krapki zinnigheid van Moerad zoo boog was geklommen, dat er letterlijk met hem geen huis waj te hopdeu, her haalde malen trachtte rij zich te yprdrinkeu, ip den Bosphorus en in een bassin, of vloog hg woedend tfgeu de traliën op van het vertrek, waarh; hij werd bewaakt liet men 'een specialiteit komen, -dokter Leiseudorff van Wpenen, om den ougelukkigen toestand:yan.d'11 beheerscher der ongeloovigen te constateeren. Te recht Jijk wr-Itah 'X >a Vsea-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1876 | | pagina 1