Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
ENDS
1877.
N? 2004.
r
BUITENLAND."
BB ©«TBISBÏSfh
Zondag 1 Juli.
/J
EN,
Co.,
U
>n,
n echte
ijzonder
Buitenlandse!) Overzicht.
ruiken.
ill
I
VI
•EN.
AM.
lil
1H.M.
in, ver-
itograaf
ff
it Huis
laar in
RINK-
alhier.
ing-
i!l
1
liet
t
Eu,
veg D. 131.
«kkerileeg.
I
GOUDSCHE COURANT.
agenstraat.
owr den
.DE
edigste
an
VAN
lilas, einde
gemeen ge.
L en Uit*
SCHENK
I G.
attent te
andere, de
s en echte
in de hier-
'lij de hier-
sje ia een
mteekening
00N, Apo-
eevindt op
igeld zijn.
daar wel
te alen
Alleen die
dteekening
chten voor
er MAAG,
RING. Zij
BBPTE ia
I), zij zya
JV END.
m dubbele
Zegeviert daarentegen de republiek over haar
vereenigde vijanden, dan zal de president moeten
aftreden en Thiers weder de plaats innemen,
die hij nooit had moeten verlaten.
Dagen van spanning en strijd voor hen dia
het wel meenen met Frankrijk!
Wat zal het einde zjjn?
Zullen de nieuw aangestelde prefecten, ge
steund door.de geestelijkheid de meerderheid
in een minderheid kannen verkneren, of zal
Gambetta's voorspelling vervuld worden, dat
het Fransche volk vonnis zal vellen over hen,
die roekeloos met de hoogste belangen gespeeld
hebben
Met belangstelling wacht Europa de uitspraak
der Fransche kiezers, bij die verkiezing toch
staan de hoogste belangen op 't spel, door den
afloop zal vrede of oorlog beslist worden.
Moge de uitkomst de gekoesterde verwach
tingen niet beschamen in het belang van Frank
rijk, in het belang van geheel Enropa.
De Fransche regeering moet voornemens zijn zich
bij de verkiezingen geheel te verschuilen achter den
president. Tegelijk met de oproeping ter verkiezing
zal men den kiezers een manifest van Mao-Mahon
bezorgen, waarin op beknopte en duidelijke wjjze
het conservatieve programma van het tegenwoordige
kabinet tegenover dat van de linkerzijde wordt uit
eengezet. De conservatieve candidaten zouden een
voudig hun naam zetten onder dien van Mac-Mahon
en daarmede zich geheel met zijne politiek vereenigen.
Ze Tempe verwacht, dat, hoe meer men het gezag
van den maarschalk op den voorgrond plaatst, de
kiezers ook des te beter zullen inzien, dat de strijd
loopt tusschen persoonlijke en parlementaire regeering.
De keus tusschen deze beide kan niet twjjfelachtig
zijn; een treurige ervaring heeft hun maar al te
zeer geleerd wat aan de natiën regeeringen kosten,
die slechts op den wil van enkelen en niet op den
wil van allen berusten.
Thiers zal tot zjjn kiezers een circulaire richten,
die niet alleen voor hen bestemd is, maar in het
gcheele land weerklank vinden zal.
Wanneer hij dit schrijven publiek zal maken, is
echter volgens le Tempe nog niet bekend.
De Eugelsche regeering schijnt bepaald te hebben
afgezien van haar plan om by het parlement gelden
aan te vragen voor onvoorziene gebeurtenissen, met
het oog op den oorlog in het Oosten. In alle
gevallen is dit ook zoo noodig niet, daar het par
lement nog minstens 6 weken blijft vergaderen.
Te Konstantinopel wordt men zeer bezorgd voor
het lot van Kars, dat geen voorraad genoeg heeft
en te zwak bezet schijnt te wezen. Daarentegen
verheugt men zich in eene overwinning van Moektar-
pacha bij Delibaba. Van deze zaak is eeu Russisch
bericht ontvangen, waarbij deze zich ook de overwin
ning toeschrijven, maar toch van vry groote getallen
dooden en gewoudeu spreken. Voorbij Delibaba ech
ter zijn de Russen nog niet en zeker is dus, dat ze
nog in deze passen worden opgehbuden.
De Russen zijn ook over den Midden-Donau ge
trokken en wel te Zimnitza tegenover Schitatowa,
tegenover Rustschuk en Nikopoli. Op drie plaatsen
liggen nu reeds bruggen, zoodat de Turken zioh heb
ben terugtrokken op de linie Tschernawodo-Kusteadje
en niets de Russen verhindert zooveel bruggen te
slaan als zij verkiezen.
De Dobrudscha schynt nu tot aan den zoogenaamden
muur van Trajanus geheel door de Turken te.zjju
ontruimd, eu eerst bij dien muur zullen zy stand
houden. Nooit echter met de bedoeling, om hier
ernstigen weerstand te bieden. Men kan alleen trach
ten den vijand hier wat op te houden.
De Belgische Senaat heeft Donderdag de kieawet
aangenomen met algemeene stemmen op 2 na,,name
lijk een tegen en wa buiten stemming. Discussie
Is het Fransche volk alwéér verantwoordelijk
voor dien opstand? Is Louis Philippe, is zijn
minister Guizot geheel zonder schuld?
Reeds heeft de geschiedenis uitspraak gedaan
en haar oordeel is niet ten nadeele van Let
Fransche volk.
De man van den tweedet) December verschijnt
ten tooneele, en het volk, gedachtig aan het-
gene de oom voor Frankrijk gedaan had, ver
trouwt zjjn toekomst aan den neef.
Alweder moet men vragen zijn de Franschen
diejaren langden neef om den wille van zjjn oom
droegen,zulke onruststokers en oproerkraaiers?
Welk volk in Enropa zou zoolang rustig
dragen, wat Fraukrjjk gedragen heeft?
Sedan deed het tweed* keizerrijk verdwijnen
en de republiek werd onder de ongunstigste
omstandigheden uitgeroepen. Frankrijk was
weder aan zichzelf wedergegeven.
De vrede werd eindeljjk gesloten, de oorlogs
schatting werd af betaald, maar de grijze staats
man, die zooveel voor zjjn geliefd Frankrjjk
gedaan en geleden had, werd verstooten, niet
door het Fransche volk, dat hem lief heeft en
eert, maar door eenige zeltzuchtigendie
eigen eer en eigen belang hooger stelden dan
de eer en het belang van Frankrjjk. Frankrjjk
verdroeg het, het Fransche volk bleef rustig;
alweder moet men vragen: azijn dan de Fran
schen waarljjk de onruststokers van Europa,
mag het geheels volk verantwoordelijk gesteld
worden voor de misdadige handelingen van
weinige gelukzoekers? Kan men bet iele ver
wijten, het is te groote gemakzucht, te veel
vertrouwen in de middelen die de wetten aan
de hand geven, te veel gematigdheid tegenover
hen die zich aan staatsgrepen schuldig maken.
Het Fransche volk is alleen door'zwakheid
en te goed vertrouwen medeplichtig. Zullen
wij het daarom hard vallen en het vereenzel
vigen met de oude partijen, die het in beroe
ring brengen, met de geestelijkheid, die door
Frankrjjk's hulp in Italië en Duitschland de
verloren macht wil herwinnen?
Mac Mahon, de eerljjke soldaat, werd tot
president gekozen, en de afgevaardigden des
volks steunden den maarschalk, waar hij het
waarachtig belang van Frankrjjk beoogde, zij
bestreden zjjn ministers, als deze, niet Frankrjjk,
maar een partjj wilden dienen.
Daardoor had de republiek gelegenheid zich
te organiseeren, dank zjj Gambetta’s invloed.
De macht der monarchalen werd steeds min
der, de invloed der dericalen steeds kleiner,
het gezond verstand der Franschen was sterker
dan de manifestation der geestelijken en het
zoete gefluit der monarchalen, die, gelukkig
voor Frankrijk, elkander evenzeer als de republiek
verfoeiden.
Men meende alle gevaren te boven te zjjn;
eindeljjk had een zuiver repnblikeinsch minis
terie Frankrjjks toekomst in handen, met vol
vertrouwen door del overgroote meerderheid der
afgevaardigden begroet, hoopte men veel verloren
tijd in te halen, veel te regelen, veel te ver
beteren. Maar men had gerekend buiten de
oude partijen, buiten den invloed der geeste
lijkheid in de omgeving van Mac Mahon, on
verwachts werd het ministerie ontslagen, de
vertegenwoordiging ontbonden en binnen drie
maanden zal Frankrjjk uitspraak moeten doen
over zjjn lot, en niet slechts over zijn eigen
toekomst maar misschien ook over de toekomst
van geheel Europa.
Krijgt dit ministerie een voldoende meerder
heid, zegeviert de clericale partij in Frankrjjk,
wat is dan anders te wachten dan een oorlog
met Italië, dan een hernieuwde strijd met
Duitschland
Hf
FRANKRIJK.
Waren aller oogen in de laatste tjjden hoofd-
zakeljjk naar het Oosten gericht, ómdat men
van daar de oplossing verwachtte van het Ooa-
tersche vraagstuk, dat reeds sedert jaren be
denkei jjk is voor de rust van Europa; heeft
men daar alle middelen tot een vreedzame
schikking uitgeput en moet het zwaard de be
slissing geven, onverwachts hebben in Frankrjjk
gelieurtenissen plaats gegrepen, die nog meer
de belangstelling opwekken dan de gebeurtenissen
in het verre Oosten. De President der Fransche
republiek heeft zjjn republikeinsche ministers
ontslagen, en de Republikeinsche kamer van
afgevaardigden, met goedvinden van den senaat,
ontbonden, in bet vertrouwen, dat het republi-
keinsche Frankrjjk hem een meer volgzame
kamer zal teruggeven, meer volgzaam voor
de monarchale party, meer meegaande vooral
met de clericalen, die door Frankrjjk gesteund,
gaarne den strjjd tegen het moderne Europa
zouden willen aanvaarden.
Won de overtuiging meer en meer veld in
Europa, dat Frankrjjk, geleerd door den tegen
spoed, afstand gedaan had van alle avonturen,
en zich rustig bevljjtigde om door ontwikkeling
van alle bronnen van njjverheid de geslagen
wonden zoo voel mogeljjk te beelen, zag men
in de houding van de meerderheid der repu
blikeinsche partjj in het Wetgevend Lichaam
een gunstig teeken voor de rust van Europa,
aan alle verwachtingen is eensklaps de bodem
ingeslagenveel wat in de laatste jaren door
geduld, matiging en beleid verkregen is, staat
weder op losse schroeven, weder is de Fransche
regeering de oorzaak, dat de Franschen door
velen als de onruststokers en oproerkraaiers
van Europa zullen beschouwd worden.
En waarljjk, die beschuldiging hebben zjj
althans nu niet verdiend; het Fransche volk
mag nu, evenmin als vroeger, verantwoordelijk
gesteld worden voor de misslagen of misdaden
zjjuer bestuurders.
Met afgrjjzen herinnert men zich de tjjden
der conventie, met siddering denkt men terug
aan 1793, toen een koning moest boeten voor
eigen zwakheid en voor de misdaden zjjuer
vaderen. Men meet de gruwelen van het schrik
bewind breed uit en stelt daarvoor geheel Frank
rjjk verantwoordelijk, maar men vergeet de
jaren, die voorafgegaan zjjn. Leest men Erckman
Ubatrian’s geschiedenis van een boer, het oordeel
over het schrikbewind zal bill ykerzeker zachter
zjjn. Toen werd gemaaid, wat sedert eeuwen
door adel en geestelijkheid was gezaaid. Na
poleons ijzeren vuist bedwong de revolutie, die
hem uit het niet had te voorschijn gebracht,
hjj verloste Frankrijk van de overblijfselen van
bet koningschap bjj de gratie Gods, hjj vernie
tigde de heerschappij der geestelijkheid is het
te verwonderen, dat een volk, dat daaronder
eeuwen gebukt heeft gegaan, zgn bevrjjder ver
eert en hem veel vergeeft?
Napoleon viel, en het verbonden Europa
schreef aan Frankrjjk de wet voorde Bourbons
die niets geleerd hadden, voor wie de omwen-
teling niet bestaan had, betraden Parjjs weer
met hun getrouwe volgers en leidslieden, de
geestelijken .en de emigranten. Kan men het
Fransche volk hard vallen, dat het niet zoo
vergeetachtig was als zjjn bestuurders, en in
1830 de Bourbons voor den Burgerkoning ver
wisselde?
Achttien jaren regeerde Louis Philippe. Aan
wie de schuld der Februari-dagen van 1848?
