Nieuws- en Advertentieblad Voor Gouda en Omstreken.
SIM
;en
BINNENLAND-
BUITENLAND.
oping
OECEN,"
OONEEL.
EN,
■AUS,
MA,
1879. Vrijdag 17 October. 2362
BEKENDMAKING.
Buiteiilaiidsch Overzicht.
,1
kbosaeoioat
0OR1
Ij l 'tl
er 1879,
.CHT ure»
5EN:
den, hunne
>er persoon.'
tsen voorHH.
op W"
|g p|mES-
HG,
I
I
t
NDEN G.z.
nkman.
Voor de akte in de wiskunde werden gisteren te
’t-Hage 7 candidate» geëxamineerdl trok zich
terug, 5 werden afgewezen en 1 toegelatende heer
K, H. Jung uit Boskoop.
Onze Londensche correspondent, die zich onlangs
zooveel moeite getroostte voor de eer van ons en zijn,
Tuin
kans
er gunstig ge-
)N-,WASCH-
irden. Franco
boekhandelaar
e No. 100 te
5" NOVEM-
iddags ten 10
E. HOOGEN-
lei 1880.
tingen te be-
HLSTEDE te
De Heer Posthumus alhier deelt in de Wekker
mede, dat reeds 500 onderwijzers zich hebben aan
gemeld tot deelneming aan het weldra op te richten
onderwijzersweduwcnfonds.
toch bestaat deze en
Zij is zelfs
IK. Brieven
Bureau van
^iensdag
ftreciea,
alkajplaats,
Ki IJZENDOORN.
ÏDe Secretaris,
Op de tentoonstelling van Akkerbouw- en
bouw-voortbrengselen, alsmede van Boter en
te ’s-Gravesande, is o. a. een Tweede Prijs verleend
voor Zoetemelksche Kaas aan J. van der Breggen Azn.
te Waddinxveen, en voor Groette Heesters een Tweede
Prijs aan S. Trissel te Boskoop.
v«uÈnl,
gerooid
iet Dintach
h. róssing.
7 ur<
ir el'
ierii
(AAR-
loten
ih
an
idzakelijkheid
i Bcrlyn een
men de lijsten wijzigen, de zaak zelve kon niet
anders worden opgelost.
In Turkije blijft de toestand steeds dezelfde; veel
verwarring en hervormingen op papier; Midhad
Pacha heeft den Engelschen ambassadeur meegedecld,
dat hij in Syrië geen hervormingen kan invoeren,
omdat hij door den Sultan niet wordt oaderstennd.
ongeveer 91/,
4 HOL'H-
L 14.
raits-Albums,
meute et de
GOUDA, 16 October 1879.
Gisteren had alhier de plechtige inwijding plaat»
der R. K. Onze Lieve Vrouwe Kerk op den Kleiweg.
Reeds eergisteren hadden ter eere van de komst
van X. D. Hoogw., den Bisscbop van Haarlem,
onze R. K. stadgenooten de Vaderlandsche driekleur
uit hunne woningen gestoken, zoodat de stad hier
en daar een recht feestelijk aanzien had. Gisteren
morgen om 7 uren ving de plechtigheid aan met
de consecratie der Kerk, die ongeveer ten half elf
ure was afgeloopen, waarna de eerste H. dienst in
de nieuwe Kerk gehouden werd.
Tal van Priesters waren voor deze plechtigheid
overgekomen en zetten haar allen luister bij. Met
genoegen merkten wij onder die geestelijken op ver
schillende Heeren, in Gouda geboren, die aldaar hun
eerste opleiding genoten hadden, nl. de heeren
Snelleman, Koopman en Smeeman,
Ten half elf ure ving de dienst aan met een
plechtige mis, waartoe Viotta’s Missa en Bes ge
kozen was. Onder leiding van den bij ons zoo
gunstig .bekenden Heer Verheijen werd genoemde
Mis prachtig gezongen. Verrukkelijk schoon klonken
vooral de duo’s en quartetten, die gezongen werden
door de heeren Venverlo van Amsterdam, als le
Tenor, van Hasselt van Rotterdam, als 2e Tenor, W.
Deckers van ’s Hertogenbosch als Bariton en Claessen
van Rotterdam als 2e Bas. Ook een woord van
hulde aan het koor, waartoe de koren der beide
alhier gevestigde R. K. kerken medewerkten, vinde
hier een plaats.
Toen het eerste gedeelte der Mis gezongen was,
trad als feestredenaar op de heer v. d. Acker,
priester te Haarlem, die eene korte rede hield,
waarin hij aantoonde dat de godsdienstige geest der
vaderen, die hier in deze gemeente de alom beroemde
St.-Janskerk gesticht hadden, ook nu nog niet ge
weken was, en noemde als bewijs daarvan de stichting
dezer Kerk, waartoe zoowel rijk als arm, oud als jong
hadden bijgedragen. Spr. wijdde ook eenige gevoel
volle woorden aan de nagedachtenis van den vroegeren
deken, den heer Bakker, die het grond-denkbeeld voor
stichting eener nieuwe Kerk alhier had opgevat fin.
veel had gedaan om in deze gemeente daarvoor sym**^
pa’hie te wekken.
Na afloop dezer rede werd het 2e gedeelte der
Mis gezongen en nadat nog enkele ceremoniën hadden
plaats gehad, eindigde de plechtigheid, die door een
groot aantal menschen werd bijgewoond, waaronder
ook velen, die niet tot het R. K. kerkgenootschap
behoorden.
De nieuwe kerk maakt een plechtige», majestueu
ze» indruk, wekt de bewondering op van allen, die
haar zien tn strekt tot eer van den bouwmeester,
lot sieraad dezer gemeente.
en toch bestaat deze en neemt zy met den dag in
kracht toe. Zij is zelfs zoo sterk, dat zij het aan
den heer Grévy toegeschreven gezegde toepast: tout
laisser dire, nerien laisser jak ft. De republiek wordt
ieder (^ogenblik in openbare bijeenkomsten uitgemaakt
voor al wat leelyk is zonder dat de regeering daarin
aanleiding vindt om politieke processen op te zetten.
Zij heeft echter nu een onderzoek bevolen in zaak van
Humbert en |den gérant van de Marseillaise, die door
het openbaar ministerie worden beschuldigd van twee
misdrijven, van beleedigingjjvan rechtscolleges en van
het verdedigen van handefingen, die bij de wet als
misdaad zijn gequalificeerd. Deze heeren schijnen
in het vuur hunner sociaal-politieke overtuiging in
wat te nauwe aanraking te zulten komen met een
paar artikelen van den code pénal.
Te Brugge, waar Dinsdag een lid van den senaat
moest worden verkozen, hebbe» wanordelijkheden plaats
gelandbij de felheid, waarmêe de partijen in België
tegenover elkander staan, is het niet te verwonderen,
dat het soms tot vechten komt, len slotte is de
clericale candidaat verkozen.
De Berlynscbe correspondent va» den Standard
komt heden verhalen, dat tusschen Duitschland en
Oostenrijk een of- en defensief verbond is gesloten.
Het kan wel zoo wezen, en men kan het even ge
makkelijk zeggen als tegenspreken. Niet velen toch
«allen er van weten, als het zoo is. Dat, voor
zekere gevallen, eene afspraak word gemaakt tusschen
prins Bismarck en graaf Andrassy is onmiddelijk
gezegd en tamelijk ronduit erkend. Van eene ge-
’schreven, in allen vorm gestelde, of- en defensieve
alliantie was geen spraak en de omstandigheden,
waaronder ze zou moeten dienen, zijn ook niet aan
wezig. Men heeft dus al deA tijd om af te wachten,
of inderdaad meer geschreven is, dan tot dusver
werd verzekerd.
In elk geval heeft het niets verontrustends, wan
neer Duitschland en Oostenrijk beloofden elkaar, in
geval van nood, tegen Rusland bij te staan en in
middels deze mogendheid te helpen houden binnen
de perken van het tractaat van Berlijn.
Meer en meer blijkt, dat het werk van het congres
van Berlijn, wat betreft de zaken in Oost-Rumelië,
alles behalve gemakkelijk zal zijn te handhaven. Gene
raal Strecker wenscht de bevolking hare wapens af
te nemen, ten einde ze onschadehjk te maken. In
de gegeven omstandigheden kon hij wel niet anders
dan op ontwapening tiandringen. Hij heeft de rust
te handhaven en zonder ontwapening gaat dat niet.
Van de andere zijde is echter volkomen natuur
lijk, dat zijn voorstel werd verworpen. Pen en
inkt kunnen de natuur der dingen niet veranderen en
de omstandigheden brengen nu een maal mede, dat de
Bulgaren van Oost-Rumelië niet tot rnst komen, voor
dat ze zekerheid btbben, noch door Turksche troepen,
noch door Europeesche commissie» in hun bezit te
worden gestoord. In igenlijke gezegd Bulgarijegaut nu
alles redelijk. Maar daar ook hebben alle welva
rende Turken van eenigen invloed het land verlaten
en dc mindere stand van Mohammedanen heeft geen
stem in het kapittel en maakt er ook geen aanspraak
op. Me» is daar dan ook niet in het geval geko
men van een ónmogelijk bewind te moeten scheppen
uit een mengsel van Grieken, Turken en Bulgaren.
En men heeft er evenmin de even ónmogelijke
gemengde militie. De eenige vrees der Mohamme
danen was, dat zij onder de Bulgaren zouden moeten
dienen en nu daarvan niet komt, zijn ze best tevfeden
en een reiziger, die onlangs deze streken bezocht,
hoorde overal: „als wij even goed behandeld worden
als nu, blijven wij." De zaak is eenvoudig deze,
dat de Bulgaren het heft in handen hebben en
Grieken en Mohammedanen, eenmaal in deze uit
sluiting berustende, zich aan hunne eigene zaken
wijden en stil hun gang gaan. Alles is dus rustig,
behalve eenigen tyd geleden is Osman-Bazar. Maar
in dit district viel toch niets voor van eigenlijk staat
kundige beteekenis. Het was gewone rooverij, vroeger
in deze gewesten aan de orde van den dag.
In dc Rumeensche Kamer heeft de Minister van
Buitenlandsche Zaken het ontwerp over de toelating
van de Joden als burgers verdedigdhij wees op de
noodzakelijkheid vnn dit ontwerp, daar het tractaat
i van Bcrlyn een internationaal verdrag was; mocht
G0ÜDSCHE COURANT.
I le AANvÓlWNGSKOHIER DER PLAATSE-
LIJKE DIRECTE BELASTING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Gouda,
doen te, weten, dat het lé aanvullingskohier voor
de plaatsëlijke directe belasting dezer Gemeente, voor
het dienstjaar 1879, doqr ben voorloopig vastgesteld,
gedurende VEERTIEN DAGEN, van des voonniddags
len tien lot des namiddags ten e&r, en van drie tot vijf
ure, ter Secretarie der gemeente, v^Jor een< ieder ter lezing
is nedergejegd, binnen Welken |yd elk aangeslagene
tegert ëzyftjm aanslag» bij derf Raad bezwaren kan in
brengen, bij verzoekschrift opt ongezegeld? papier ge-
sobre^en. I K I
Gouda, den 16n Oct. 1879.)
J Burgemeester en Wethouders voofnoemd,
vAn bergen ijzendoorn'
1 i jl)e Secretaris,
a I VON ^TERNBACH, E.-8.
Er zijn voor de Engelschen gunstige tijdingen
ontvangen uit Afghanistan. De onderkoning seinde
dat hij van gederaal Roberts het bericht had ont
vangen, dat de troepen van den vijand geheel uit
eengedreven waren, en dat de stammen, die zich
vereenigd hackten om tegen de Engelschen te vechten
weder naar hunne woon nlaat sen terugkeerden. De
generaal seinde, dat men het zware geschut, dat
hem achterna gezonden werd, wel naar Indië kon
laten terugkeeren, daar de zware stukken en hou
witsers, die vroeger door de Britsche regeeriug aan
den emir waren ten geschenke gegeven, in ongeschon
den en volledig bruikbare» staat waren gevonden.
De generaal bezocht Zaterdag de Bala-Hissar en
zou Zondag een statelijken intocht houden in de
stad Kaboel. Volgens een later gekomen Reuter-
telegram heeft bij dit voornemen volvoerd en is
hij met den emir, dien men nog altijd in het kamp
heeft gehouden, tusschen twee hagen van Engelsche
soldaten de stad binnengetrokken. Salvo’s van het
geschut en de Engelsche kleuren op de poorten ver
kondigden, dat Kaboel was genomen.
Bijna zonder slag of stoot zijn dus de Engelsche
troepen meester van de hoofdstad geworden. Den
8en is er nog wat gevochten, maar niet hevig. Men
zag toen eene groote macht van de Afghanen op
een heuvel gekampeerd en beschoot hen den gan-
schen dag uit de vuurmonden der artillerie. Men
kou ze niet in hunne stelling aanvallen, wijl Baker
met zijne infanterie eerst des avonds tegen het donker
ter plaatse aankwam. Den volgenden ochtend, toen
mtn den aanval zou wagen, bemerkte men, dat de
vyand weg was. Men vervolgde hem toen den
ganschen dag, sloeg en schoot er eenigen dood en
verstrooide de Afghanen, die in kleine troepjes naar
verschillende zijden gevlucht zijn. Dit alles volgens
de Standard, die hoezeer het verboden is, dat dag
bladcorrespondenten met de legers zouden medegaan,
toch een middel heeft gevonden om per telegraaf de
meest uitvoerige berichten te ontvangen.
Humbert, de oud-redacteur van de Pêre Duchene,
die zijne in dat blad geschreven artikelen met acht
jaren deportatie heeft geboet, is tot lid van den
Parijschen gemeenteraad benoemd met 684 stemmen
tegen 610, die op den heer Depasse waren uitge
bracht. Men heeft aan die verkiezing het kaïakter
gegeven van eene demonstratie voor de volledige
amnestie, zonderling genoeg, want beide candidaten
waren voor dien maatregel gestemd. Inderdaad is
de verkiezing dan ook enkel en alleen eene apologie
Van de commune door eene stadswijk van Parijs.
Het quartier de Javel heeft met eene meerderheid van
74 stemmen verklaard, dat het staatsbestuur in
handen behoort te zijn van menschen als Humbert
en Rochefort. Nu, in Bordeaux hebben nog veel
meer menschen op Bl.inqui gestemd, en er zitten
een 150-tal afgevaardigden in de kamer,* die niets
liever wenscht», dan den ondergang der republiek i
l
