WmMBBm,
NAAISTER,
ADVERTENTIËN.
DtUÏSTBODE,
Ameublementen.
o- L. B. van ES,
Vacantie-uitstapjes voor zwakke
schoolkinderen.
POLITIE.
Achter de Vischmarkt,
JB. HOOGERWAARD,
w. van VLIET, W esthaven.
bij W. ROBBREGTS,
Aanleg van Waterleidingen.
hebben op de goede toekomst der lJsel-stoomtram-
weg-mutschappy.
Dit verslag werd door deo Voorzitter aangevuld
met eenige mededeelingen na den tijd waprover het loopt,
waaruit het volgende wordt aangestipt
De onderhandelingen met het gemeentebestuur van
Schoonhoven over aanleg van een lyn Gouda-
Schoqnhoven leidden tot toekenning eener subsidie
van den kant van de gemeente Schoonhoven van
20.000, eene welwillendheid die ruimschoots
opweegt tegeu de weigering van subsidie door de
gemeenten Stolwylc en Bergambacht.
De opbrengst der lynen was over de eerste vier
maanden deies jaars: in Januari f 4776 Februari
4380Maart 4922 en April 4895.
Op voorstel van de commissie tot het' onder
zoeken der, rekening werd ais bewys van waardeering
van de wyfce waarop de twee directeuren, de heeren
L. F. Hojel en mr. F. baron van Hogendorp de
belangen van aandeelhouders trachten te behartigen,
besloten bun tractement te verhoogen, waardoor die
bezoldiging in betere verhouding is gebracht tot de
wedden van de technische ambtenaren, zullende de
verhooging gerekend worden reeds te zijn ingegaan
met het vorige jaar.
Het hoofdbestuur van de Maatschappij tot bevor
dering der toonkunst beeft aan den Ministei* van
Binnenlandsche Zaken verzocht, van adspirant-hoofd-
onderwijzers kennis der muziek te eischen. De
Minister heeft hierop, onder dagteekening van 5 Mei
jl., geantwoord, dat aan goed zangonderwijs van
regeeringswege hooge waarde wordt gehechtdat
echter het bedoelde vak is opgenomen onder die van
het onderwyzersexamen van art. 60 der wet, en uit
breiding van de eischen ter verkrijging der hoofdon
derwijzersakte niet raadzaam voorkomt.
Voor de oorrectioneele Kamer der rechtbank te
Amsterdam stond Woensdag den 8en Mei terecht J.
,M. M., oud 60 jaar, portier in dienst der Amster-
damsche Pypgascompagnie, wonende aan de Weesper-
zyde onder Nieuwer-Amstel. Hij was aangeklaagd
van den 19 Maart 11. met een Flaubertbuks met
scherp eenige malen op een troepje kinderen te hebben
geschoten, dat op zijn terrein speelde en zich daarvan
niet wilde verwijderen. Een der kleinen zou daardoor
aan den schouder zijn verwond, maar de kogel was
in de wonde niet gevonden.
Beklaagde gaf voor, eerst in de lucht en later in'
het zand te hebben geschoten, en alleen met het doel
om de kinderen te verschrikken. Hij had volstrekt
niet bemerkt dat een zijuer kogels getroffen had, en
dat eerst later vernomen. Na het hooren der
getuigen en van een deskundige, dr. Westerdijk, die
de woud had verzorgd, eischte het Openbaar Minis
terie bij monde van ror. Ort eene maand celstraf en
50 boete. ZEd. achtte het raaterieele feit bewezen,
maar niet dat er eenige misdadige bedoeling was
geweest. Beklaagdes verregaande roekeloosheid stond
nagenoeg daarmede gelijk.
De verdediger des beklaagden mr. 'Stuart drong op
vrijspraak aan wegens gemis aan bewijs, en subsidiair
dat de rechtbank alleen een boete zou opleggen.
Iu „den laatsten tijd werden de bewoners in de
omstreken der gemeente Voorburg verontrust door
verschillende baldadigheden op hunne erven, gewoonlijk
des nachts bedreven, zonder dat het m&cht gelukken
een spoor van de kwaadwilligen te, ontdekken.
De vernielingtiucht openbaarde zjch bij voorkeur
in het stukwerpen der ruiten van villa's, het afmaken
van eenden, het te water werpen van op buiten
plaatsen aanwezige voorwerpen, zooals wagens kortom
in het toebrengen van schade.
Aan den brigadier der rijksveldwacht, gestationeerd
te Voorburg, is 't, met opoffering van menig uur
zijner nachtrust, thans mogen gelukken, een van de
vermoedelijke daders aan de justitie over te leveren,
te weten den 18jarigen B., uit Leidschendam, die
zich indertijd vermaakte met het lichten der lampen
uit de straatlantaarns in zijne woonplaats, welke hij'
vervolgens door de ruiten van de eerste de beste
woning smeet.
Twee zynër kameraden, wellicht niet geheel vreemd
aan de nachtelyke eipeditiëli, zijn als getuigen in de
zaak betrokken.
Jhr. mr. A. F, de Savornin Lobman, lid der
staatscommissie voor de grondwetsherziening, azet
in de Stand., naar aanleiding van de bedenkingen
door het anti-revolutionair orgaan daartegen inge
bracht, het stelsel van kiesrechtregeling, doors de
commissie voorgesteld, aldus uiteen
Het stelsel der commissie komt hierop neer
"Elk meerderjarig Nederlander van het mannelijk
geslacht, in het volle bezit var. zyne burgerlijke
reckleu, is kiesbevoegd, zoodra hij er eene afzonder
lijke woning op nahoudt, mits hy niet, met het oog
op zijn financieelen toestand, vau een deel der ge
wone belasting is vrggesteld, m. a. w. vau staats
wege, indirect bedeeld wordt.
z/Ieder zelfstandige bewoner zal dus kiesbevoegd
zyn, naar het stelsel der commissie. Niet iedere be
lastingbetaler. Niet de eigenaar, maar de huurder,
de bewoner.
tfMaar zoodra een gezin tóÓ hulpbehoevend is,
dat de wetgever zelfs afziet van de mogelijkheid, om
de gewone belasting te innen, en dan maar liever ge-
heele of gedeeltelyke vrijstelling geeft van de ver
plichting, om by te dragen tot die gewone belas
ting, vervalt ook het recht van het hoofd van
zoodanig gezin mede te kiezen. Die geen //taxpayer*
is, moet ook geen /,taxlayer* zyn. Alzoo wordt /,raet
het bezit wel gerekend als factor, maar zoo, dat het
bezit onderschikt blyft aan een hooger bedoelen.
Niet het stomme geld rekent mee, maar het middel
tot levensonderhoud voor den kiezer en de zijnen.*
//Gevolg van dit stelsel zal dan ook zijn, dat in
Amsterdam en Rotterdam zullen uitgesloten zijn niet
zij, die huizen beneden de 100 bewonen. Alzoo
zal /;een groot deel van den werkmansstand* en
geheel,/ de kleine burgerij* kiesbevoegd zijn. Het
aantal kiezers zal niet verdubbeld, maar vervierdub-
beid worden, en naar ik meen 3 a 400,000 bedragen.*
Omtrent den overlooper Cohen, die geruimen tijd
onder de Atjehers heeft doorgebracht, maar onlangs
door eenigen hnnner is uitgeleverd, schrijft de At-
jehsche oorrespondent van het Hbt het volgende
„Den 6en Maart had ik hef genoegen den vroeger
van Lepong-arra gedeserteerdeu eu reeds dood ge-
waanden Europ. fuselier Cohen, geboortig uit Rotter
dam, met den trein te zien aankomen. Zooals u
wellicht weet, heette bg bij de Atjehers na zyn
overgang bij het MohammedanismeToekoe Alie
en had bg bij Kengkoe di Tiroh, die hg zijn vriend
noemde, veel in de melk te brokken. Dat bij echter
niet altijd gebruikt werd om te vechten blijkt daaruit
dat hij in den laatsten tijd kains (sarongs) verkocht
eu zich te Ajer Leboe ophield, ver van het oorlogs
gewoel.
„Meenende een wandelend skelet voor mg te zul
len zien, werd ik daarin zeer bedrogen, daar Coben
er flink en robust uitzag, zoodat zijn tweejarig ver
blijf hem eerder goed dan kwahd heeft gedaan. Toen
hg vertrok, was hij toch een gèraamte gelijk. De
wgze, waarop hij verder in onze handen is gekomen,
zal ik u thans mededeelen. Het was den controleur
der Oostkust door spionnen namelijk bekend, dat
Cohen en Vriezekolk (een oprechte Haarlemmer) zich
te Ajer Leboe, een aan ons gezag onderworpen en
rijk kustplaatsje, schuil hielden. De controleur ge
lastte daarop den radja van die streek die menschen,
de Europeanen, uit*li leyeren, wilde hg niet even
als eene vroegere maal, wederom eenige honderden
dollars boete betalen en zien, dat thans zgn kampong
werd getnohtigd.
„De Radja, die qp dit dreigement angstig werd
voor de uitvoering, voorts begeerig was om de 1000
dollars belooning te ontvangen voor de uitlevering
en het ook lang niet prettig vond, dat de beide Eu
ropeanen zich hg hem ophielden, beloofde den con
troleur hunne uitlevering. Ziet hier hoe hg dit aan
legde. Op den bewusien avond dan zaten Cohen,
Vriezekolk en eenige Atjehers in een rapahzaal en
beraadslaagden het een en ander, toen er een Atje-
her kwam en vroeg, of zij ook cognac wilden heb
ben, daar dit door een schuitje op den wal was ge
zet. Begeerig naar dien nectar, zeiden zij gaarne
hier iets v»n te willen hebben, waarop de Atjeher
hen uitnoodigde naar den wal te gaan. Cohen ging
vooruit in de duisternis (het was pl. m. 6I/S uur
in den avond) en viel onder het gaan over een over
den weg gespannen touw, dat zy met opzet hadden
gedaan. Nauwelijks gevallen, vlogen er tien Atjehers
op hem af en bonden hem in een oogwenk, waarna
hij aan de zee ward gebracht en overgenomen werd
door onze marine, die klaar lag om hem in ontvangst
te nemen. Coben verweerde zich wanhopig en smeekte
den Atjehers om hem met de klewang af te^ maken,
liever dan hem over te leveren ifn handen der com
pagnie waar hem de strop wacht. Vriezekolk scheen
lont geroken te hebben eo verdween in de richting
der bergen, zoodat die nog altyd daar rondloopt.
Den 6de daarop kwam Cohen, stevig geboeid eu door
mariniers geëscorteerd per trein van Oleh-leh en
werd hij op de meest onaangename wijze door zyn
eigen makkers ontvangen. Men hoorde ten minste
niets auders dan ploert, overlooper, batig hem op,
geef hem maar aan ons, den hond en dergelijke lie
felijke uitdrukkingen meer.
Hij was gekleed in een zijden Atjehsche broek
met bloot bovenlijf, op bloote voeten en met een At
jehsche muts op. Hg had het uiterlyk van een
echten ploert en zoo hij veroordeeld wordt tot den
strop, dan heeft hg zgn verdiende loon. Onmidde-
lijk na zijn aankomst bij den kolonel en den gouver
neur gebracht, bleef hij daar ruim *2 uren, waarna
hij achter het slot werd gezet. Sedert is hem een
vel papier gegeven met een potlood om dat, wat hem
te brnnen mocht schieten, op papier te zetten en
het den kolonel in te leveren. Hij beweert natuur-
lyk steeds in het belang van het gouvernement te
hebben gehandeld ee nimmer eenige vijandelijkheid
tegen ons te hebbeu gepleegd. Mocht ik in de vol
gende dagen iets van bem en zijne omzwervingen
te weten komen, dAn zal ik niet nalaten dit u
melden.
De ondernemende Italiaan Francesco Cirio
ook in Nederland geen vreemdeling heeft het
plan opgevat, een tegelijkertyd landbouwkundige en
industrieele inrichting in het leven te roepen, eu
tot doel deu handenarbeid te gebruiken van de straf
kolonie van Ca8tinda8, op het eiland Sardinië. Cirio
vraagt aan het Italiaansche gouvernement de con
cessie, op eigen risico en voor een tijdperk van
30 jaren, van genoemde strafkolonie, op voorwaarde
dat hem jaarlyks een som wordt uitgekeerd equi-
valeerer.de met het bedrag der uitgaven, die de Staat
gedurende bet laatste jaar vóór de,poncessie zal heb
ben gedaau. Het gebeele personeel zou behouden
blijven met zijn traktementen en salarisseude ge
vangenen zouden gevoed en gekleed worden als tot
dusver, maar op kosten van den ondernemer. De
Staat zou ontheven worden van den last der inrichting,
zou geen andere kosten hebben dan deze nu heeft
hij zou slechts het recht van toezicht en controle
behouden. Wat Cirio uit die gronden al niet
halen en op die gronden al niet oprichten wil grenst
aan het ongelooflyke. Bovendien moet zgn plan
ook de veefokkerij in het groot omvatten kortom,
als de concessie toegestaan en het plan verwezenlijkt
wordt, zal het eiland Sardinië, dat, hoewel vracht-
baar door zgn ongezondheid tot dnsver veroordeeld
was tot isolement en werkeloosheid, van lieverlede
een geheele gedaanteverwisseling ondergaan.
*mmm*BBËSBSSBBSSSËËBBBSSS
Ouder dit opschrift berstte een drietal «eken ge
leden Hel Vaderland een artikel ron beroegde
hand, dat reler aandacht trok en naar on. 'inzien
ten rolle «aard is ook in deze gemeente gelezen te «or
den. Immers, erenzeer ais elders «orden ook in Gouda
zwakke schoolkinderen uit den behoeftigen stand aan
getroffen, voor wie een uitstapje zeer heilzeam zou zjju,
doch waaraan in hunne omstandigheden thans niet te
denken ralt. Wie «eet of eronder de burgers ran Gouda,
«aaronder zoo reien, die reeds dikwijls op ondubbel
zinnige wijze toonden iets orer te hebben roor een goed
doel, niet enkele zgn, die na de lezing ran de rol-
gende regelen sympathie opralten roor de zaak en po
gingen aanwenden om ook eenige Goudsche kinderen
in de gelegenheid te stellen een dergelijk heilzaam uit
stapje te maken. Wij meenen in allen geral dat de
zaak alle orerwegiog rerdient.
De schrgrer zegt in genoemd artikel o.a. het rol-
gende
Velen ran ben, die dit lezen, hebben waarsohgnlgk
«el eena iets rernomen ran de zoogenaamde .kinder
koloniën in de zomerracantie". Zij «eten, dat men
in Duitschland dien naam gegeren heeft aan groepjes
kinderen uit de achterbuurten der groote sleden, die
men op de stadsscholen uit de meeat tengere had uit
gezocht om hunne bleeke, fletse, luchthongerige ge
zichtjes, en in den zomer drie of rier «eken had doeo
doorbrengen in een gezonde streek, onder het genot
ran de vrije natuur, ran frissehe lucht en degelijk
roedsel.
De eerste die aan zulke groepen ran kinderen, al.
hier bedoeld «orden, die weldaad rerachafte, «as eau
Zwitaersch geestelijke, Bion genaamd, die jarenlang
in het kanton Appenzell had gewoond en bjj zjjn ver-'
plaatsing naar Ziirtch daar juist het ongezondste,
nauwste, armste gedeelte der stad onder zgn toezicht
kreeg. Daar trof hem levendighet slappe, ziekelijke
'uiterlijk ran rele kinderen en bg dachtkon ik die
kinderen maar eens, al ware het roor korten tgd,
brengen naar mgn rorige standplaats in de bergen,
in dê frissehe lucht.
Kent gijl lezer, en rooral gij, lezeres, de achter
buurten onzer groote steden P Hebt gij die «el eens
bezocht biet het doel om te z i e n, om die buurten
te leeren kennen P De straat is ruil en ries en dik
wijls smal. De .stadsreiniging" doet daar haar werk
niekjnet reel zorg. Er is ook geen epr mee te be
halen, want de straat is de groote ruilnisbak ran
de bewoners. In die straat rindt ge om de huif of
wat een zoogenaamd „hofje", dat wil zeggen een
rerzameling ran twintig of dertig woningen, met
toegang aan de straat, die somtijds nog niet 70
centimeters breed is.' Er zgn er ln Den Haag, die
maar 60 centimeters breed zijn en waar-sommigen
uwer zich slechts met moeite, of zelfs in het geheel
niet zouden kunnen doorheen werken, Die toegang
is orer een groot deel zij ner lengti, of ook wel ge
heel, orerdekt en de kleine opqjjBuimte, waarheen
hjj a roert en die met woningjes is volgebouwd, zoo
rol als bet kan, is aan alle kanten door hobge
bnizen, uwe huizen misschien, ingesloten. Elke wo
ning is zoo groot als uw huiskamer. Neen, de meeste
zgn reel kleiner. Daarin huizen rader, moeder en
somt 6 of 8 kinderen, die bij groepjes ran 3 of 4
in éen bed slapen. Daar worden alle huiselijke
bezigheden rerriohtdaar wordt de lucht nooit flink
rerrerscht, deels omdat men niet weet wat dat is en
er geen behoefte aan roeit, deels ook omdat het
raam ran ouderdom uiet open kon, de eigenaar het
stak lood had gespaard, uoodig om het in erenwicht
te houden. En men houdt ook wat te beprgpen
is in ons liefelijk klimaat de zoo dikwgls gure
buitenlucht maar zooreel mogelijk buiteo, want als
bet mar niet meer noodig is om het eten klaar te
maken, of het warm te houden roor rader, die zoo
als gewoonlijk op zich laat wachten omdat hg op
weg naar huis eerst nog in het roorbggaan een
slokje neemt, dan wordt er niet gestookt, om de
rolkomen geldige reden dat er geen brandstof is.
In dat hofje rindt gij roor elk half dozgn woningen,
soms ook wel roor alle twintig tegelijk, een pomp
met slecht, dikwgls stinkend water, dat blijkbaar onder
den grond intime kennis beeft gemaakt met hetgeen
sijpelt uit het door rerrotte planken halfgedekte
riool, dat de poort in haar geheele lengte doorloopt.
Daar rindt gij ook een of twee priraten, roor al
gemeen gebruik, voorzien van tonnen, die het niet
helpen kuunen dal zij zoo dikwgls overloopen, omdat
zij niet dikwijls genoeg verwisseld wordeneen pri
vaat dat niemand reinigt, omdat het voor allen dient
en iedere bewoonster op hare beurt u verzekert, dat
niet haar gezin, maar dat van die vuile buurvrouw
het onrein maakt. Ginds in een hoek is nog een
mestvaalt, waar al het vuil opgehoopt wordt, totdat
het aan de beurt is om er een beetje van weg
te ruimen.
In zulke woningen, in zulk een omgeving, leeft
een deel kinderen, die onze stadsscholen bevolken,
zonder andere versche lucht dan die de wandeling
geeft van eenige minuten, van het hofje naar de
school in de buurt en van daar weer naar het hoije,
vier malen op een dag en nog niet eens eiken
dag langs onfrissehe straten en onze stinkende
grachten. Die kinderen ontmoet gij niet in Voor
hout of Maliebaan, niet in het bosch of aan het
strand. Ze zijn daarvoor te schamel gekleedals ze
niet op school zijn, zijn ze thuis, of worden ze
hoogstens de deur uitgezonden om op het hofje of
op de straat, waaraan het ligt, met buurkinderen te
spelen zonder speelgoed,
Bedenk daarbij dat het voedsel bgna enkel
bestaat uit brood, aardappelen en rijst en de drauk
uit slappe koflie en slecht water.
Is het vreemd, dat vele van die kinderen tenger
zjjn en bleek, flets en lusteloos
Zoo is het in den Haag, zoo is het in vele
steden en zoo vond de menschenvriend Bion bet in
Zurich. Kon ik, dacht hij, die stumperde maar eens
een paar weken brengen in de rrjje natuur, in de
frissehe lucht, dan zou er wel wat meer stevigheid
komen in die slappe spieren, wat meer kleur op die
bleeke wangetjes, wat meer leven en levenslust in
die flauwe oogen.
En hg ging aan het werk. Een oproeping in een
dagblad verschafte hem het noodige geld. Voor
goede zaken ia altgd wel geld te krijgen. In Juli
1876 kon hg 34 jongens en 30 meisjes, en in 1877
39 jongens en 55 meisjes onder toezicht van de
noodige onderwijzers en onderwijzeressen, telkens
voor veertien dagen, naar de door bem uitgezochte
plaats zenden, waar hij de menschen kende en wist,
dat de kinderen het goed zouden hebben. Zelfs in
Zoo korten tijd waren de gevolgen toch zeer gelukkig.(lJ
Spoedig werd het voorbeeld van Zurich in Duitsch-
land nagevolgd. Het eerst door dr. Varrentrapp in
Frankfort a. M., die opzettelijk naar Zurich was
gegaan om zich nauwkeurig de ondervinding te laten
mededeelen, die Bion had opgedaan, vooral betref
fende de voeding, de uitrusting en het toezicht.
Te,Frankfort teruggekomen ging hij aan het werk
en de proefneming had plaats.
De uitkomst van deze eerste proefneming'was zeer
gelukkig. De kinderen, die voor hun vertrek en na
hunne terugkomst gewogen werden, hadden in de
25 dagen van hun verblijf buiten eenige malen (de
jongste kinderen zelfs zeven malen 1) zooveel in ge
wicht gewonnen als bij kinderen van hunnen leeftijd
het normale is en zij zagen er voortreffelijk uit.
Hier zij nog vermeld, dat de geheele kosten, voor
97 jongens en 8 onderwijzers, bedroegen 5373.20
Mark, dat is 3223,98.
De goede uitkomst van deze eerste proeven, die
de verwachting nog overtrof, had tengevolge dat de
„vacantie-kolouiën" thaus niet alleen tot de vaste
instellingen v^n Frankfort behooren en. de Ver-
eeniging die deze regelt jaarlijks een verslag daar
omtrent bekend maakt f)> maar dat ook in vele
1 Mvq vindt een nadere beacKVijving in het Correapondenz-
blatt f. Schweizer-AeAte, 1877, p. 400 en 1878. p. 311.
2 De lezer, die nader met het onderwerp wenl$ht kennia te
maken, zij verwezen naar het aangehaalde opstel io "De
Gezondheid," en vooral naar he „Deutsche Viertelj. achr.
f. offend. Gesundhtapfl.,» 1878, p. 735, 1883, p. 37.
steden van Zwitserland en Duitschland jaarlijks
troepen arme kinderen gedurende drie of vier weken
naar buiten worden gezonden.
Het spreekt wel vanzelf dat wat in Duitschland
met zoo uitnemenden uitslag geschiedde spoedig
ook in Nederland de aandacht trok. In het tijdschrift
„De Gezondheid" (deel III, blz. 353) verscheen in
1881 een opstel getiteld „Kinderkoloniën in de
zomervacantie", waarin een overzioht werd gegeven
van hetgéen tot dien lijd in deze zaak was gedaan
en van de daarmede verkregen uitkomsten. Het
orgaan van de „Vereeniging tot bevordering van
het Volksonderwijs", het „Volksblad», gaf daar
omtrent ook kleine mededeelingen en al spoedig
vernam men, dat men in Amsterdam het plan had
gevormd, het goede voorbeeld na te volgen.
Dit .is in den vorigen zomer geschied. Het
„Volksblad» van 5 Augustus 1883 vermeldde hoe
den 27n Juli twintig kinderen van 9 tot 11 jaar
van Amsterdam vertrokken naar „de Pyramide van
Ansterlitz», een logement aan den straatweg tusschen
Zeisten Woudenberg, om daaronder het genot van bosch-
en heidelucht, bij goede voeding en onder vertrouwd
toezicht drie weken door te brengen, en deelde eenjen
ander mede omtrent de wijze waarop de zaak voorbereid
en haar welslagen zooveel mogelijk verzekerd werd.
En reeds het „Volksblad» van 25 Augustus bracht
ons, met deo rechtmatigen triomfkreet „goed geslaagd"
als opschrift, het bericht van de terugkomst der
kinderen en de verzekering van hen, die de zaak
hadden tot stand gebracht, dat de proef goed was
gelukt.
„Het verblijf gedurende 22 dagen van deze twintig
„Amsterdamsche kinderen in de bosschen en op de
„heide van Austerlitz (zegt het verslag) heeft aan de
„verwachting beantwoord. Vooreerst met betrekking
„tot hetgeen bij het ontwerpen van het plan op den
„voorgrond stondde bevordering van der kinderen
„lichamelijk welzijn. Hoe ongezond was Hun ge-
„laatbkleur, hoe slap voelden hun spieren, hoe droeg
„hun gansche wezen te teekenen van een verarmd
„gestel, toen de tocht werd aahvaardEn hoe
„gansch antlers was der meesten uiterlijk, hoeveel
„krachtiger eu flinker waren zij geworden, toen
„zij te Amsterdam weder uit den trein stapten 1
„Doch al was het gezondheidsmotief voor 'hen, die
„de zaak ter hand hadden genomen, de hoofdzaak
(zoo gaat de verslaggever voort), „het een en het
„alles was het voor hen toch niet. Nog iets anders
„stelden zij zich voorook de hoop op gunstigen
„invloed uit een opvoedkundig oogpunt dreef hen
„tot de poging, waarvan zij ook in dit opzicht geen
„berouw behoeven te hebben. En geen wonder.
„Denk aan het samenleven van den vroegen ochtend
„tot den laten arondeen leerschool om, ook
„buiten den kleinen kring van bet huisgezin, insohik-
„kelijkheid voor anderer wenschen te betrachten, al
„komen eigen begeerten daarmede in strijd. Denk
„aan de maatregelen in het belang der reinheid
„tweemaal 's weeks een bad, dagelijks gebruik van
„spons en haarborstel, van tabden- en nagelschuier
„hier werd een beschavende behoefte gewekt, den
„meesten vroeger volslagen vreemd, io het begin
„geenszins maar allengs in klimmende mate met kin
derlijke ingenomenheid gewaardeerd. Denk aan den
„onafgebroken omgang met de volwassen geleiders,
„wier toewijding den kinderen een practische levens-
„les gaf, wier gesprekken en aauwijziugen hun oog
„openden voor de beteekenis van zooveel om hen heen.
„Denk aan het gevoel van zedelijke verademing, dat
„ook ons bevoorrechte stedelingen vervult, wanneer
"wij het genot van het buiten zijn deelachtig worden,
„en dat deze kinderschaar, aan den nog zooveel
„beperkter horizon der grootsteedsche achterbuurt
„gewend, te sterker treffen moest. Denk aan die velerlei
„indrukken van al het vreemde dat hen omgaf. Denk
„eindelij It aan de winst voor het ontvankelijke kinderge-
„moed, nu vreemden liefdevol heu verzorgden, nu een
„ieder, die met hen in aanraking kwam, een vrien-
„delijkeu blik en een vriendelijk woord voor hén had.
„Zie, wy weten wei, dat bevordering der gezondheid
„van misdeelde kinderen in onze samenleving de leus
„dezer vacantiekolonies zijn en bjijveu moet. Maar
„wij vertrouwen tevens, dat zij opvoedkundig heil-
„zaam werken. Dat vertrouwen heeft de ervaiing
„van dit drietal weken versterkt."
Wat dunkt u, lezers, van het bovenstaande?
Wekt het niet tot navojging op P
Juist toen dit stukje geschreven was, vermeldden
de dagbladen uit Amsterdam, dat de commissie, die
daar voorleden jaar de zaak ter hand nam, zooreel
steun vond, dat zij in dezen zomer een honderd-
zestigtal kinderen, hetzij naar de zee, hetzij naar de
heide hoopt te kunnen zehden.
Zon men niet in den nu naderenden zomer al ware
het maar voor een twaalftal magere, bleeke stadge-
nootjes ook iets dergelijks kunnen doen
Eenige Rozenkransen en R. C. Kerkboekjes, een
Breikous, een,Portemonuaie met 56 cents, een Por-
temounai met 3,50, een goud Oorbelletje met
bloedkoraaltjes, een fantasie Armband, een zwart
Sobort, een Lorguet, een Knipmesje, een paarsch
Jak, een Sleutel, een Kinderzakje waarin een Zak
doek en Roozenkrans, eeu Handschoen, een zilveren
Sigarenpijp met bouten mondstuk.
WILLEM SLIEDRECHT
EN
CATHARINA JANSSEN. V
Gouda, 9 Mei 1884.
Gevonden voorwerpen aan bureau van politie ge
deponeerd en nog niet afgeknald.
Hartelijken dank aan allen die
ons 4 Mei bewijzen van belangstelling
toonden.
J. 8. KAMP O
en Kchtgenoote.
v De Heer en Mevrouw NOOTHOVEN
van GOORRoest van Limbdbg en Mejufvrouw
S, C. ROEST van LIMBURG betuigen hunnen
dank voor de blijken van belangstelling bjj het
overigden van hunne Tante, Mejufvrouw P.Q.
H. van des MEER van KUFFELER te Moor
drecht.
De ondergeteekende B. HOOGERWAARD,
Mr. Timmerman te Gouda, maakt zgne geachte
begunstigers bekend, dat hg VERHUIST naar
wgk I No. 132.
Minzaam aanbevelende voor alles wat tot het
vak behoort, belovende eene nette en flinke
bediening.
Achtend
Mr. Timmerman, Gouda.
Er biedt zich aan een fatsoenlijke
P. G., tegen half Juni voor KEUKENMEID
of MEID-ALLEEN. Adres franco brieven
onder No. 969, aan het Bureau dezer Courant.
BEKLEEDING van alle soorten van MEU
BELS, onverschillig in welke stijl, solide be
werkt, bij
Stoffeerder en Behanger.
EENE FATSOENLIJKE
nog eenige dagen disponibel hebbende, zag zich
gaarne geplaatst. Adres onder No. 968, aan
het Bureau dezer Courant.
Ten spoedigste gevraagd een- bekwame
Gouwe te Gouda.
Reparatie van STOOM- en andere Werktuigen.
Reparatie van Naaimachines, lJzer- en
Koper-draaiwerken spoedig, accuraat
b i 11 jj k.
