a -vss ttuiienlandscii Overzicht. POLITIE. marktberichten. *lo. De fabricage en het verbruik v&n rook tabak wordt niet hooger belast, ten einde de min der bedeelde klasse, die tot de pyp terngkeeren mag, niet te iwaar te treffen. *2o. Elke sigaar en oigaret wordt belast met een plaktegel (tan Vs I cent). «Ofschoon het voor heden niet wenschelyk toeschynt, in nadere toelichting der zaak te treden, wil ik toch eventjes aanstippen, dat bedoeld plakzegel in den vorm ran een klein etiket (zooals voor enkele soorten reeds bestaan) op elke sigaar in 't oog loopend aan het boveneind bevestigd moet worden. //Eventueel zou deze plakzegel-belasting progressief vastgesteld kunnen worden, byv. voor sigareu en cigaretten tot en met 5 cent verkoopprys op l/91 oent en hooger tot en met 10 ceuts op 12 cents zegel enz. «Belastingvrije entrepots ten gerieve van fabrikant en handel en verdere bepalingen contraventie betreffende zouden het onderwerp van bespreking vormen, zoodra men in Den Haag mocht genegen zyn, het voor stel in overweging te nemen.u In e$n Atjeh-briéf aan de Soer. Ct. leest men: Naast het deserteeren op Atjeh heeft zich een ander versohynsel vertoond, niet minder ongehoord, een even groot bewijs van de indiscipline die er heerscht in het Indische leger. De bezetting van Senelop, een benting met een kleine honderd man tot bezetting, onder commando van den len luit. der inf. v. M., heeft zich verzet tegen de bevelen van haren oommandant. Na haar eerst te hebben laten sommeeren door den sergeant-majoor, heeft de luit. v. M. het zelf geprobeerd, doch beide keeren vruchteloos. Overste Van Teiju is er heen gegaan om de zaak te onderzoeken. Den 21 November 1876 heeft de Handels-Societeit te Utrecht zich bij adres gewend tot den minister van financiën, met verzoek dat hier te lande, even als in het buitenland, een plaatselyk briefport, en wel ten bedrage van 2l/g oent, mocht worden inge voerd. Aan dit verzoek werd niet voldaan, omdat de minister van oordeel was, dat het Nederlandsch posttarief aan alle billijke eischen van bet postver keer beantwoordde. De HandeU-Societeit heeft thans deze aangelegenheid opnieuw ter sprake gebracht by eene circulaire, door haar gericht aan de Kamers van koophandel en fabrieken en aan onderscheidene andere corporatiëu, die de belangen van handel en nijverheid behartigen. Zij herinnert dat in 1850 bij de wetgevende macht het beginsel op den voorgrond werd gesteld, dat de inkomsteu van de posterijen moes ten strekken om de kosten er van te dekken en niet langer als regalia worden besohouwd, tot stijving van de schatkist, hoofdzakelijk ten laste van handel en ny- verheid, en wyst er op, dat die inkomsten ook na de invoering van de Rijkspostspaarbank en van den post- pakketdienat, met eeu jaarlijks toenemend bedrag steeds de uitgaven te boven gaan, zoodat men voor 1885 een voordeelig saldo van 1,400,000 mag verwachten. Eenmaal in 1876 vruchteloos voormeld verzoek gedaan hebbende zonder eenige toezegging voor later te be- komeu verwacht de HandeU-Societeit van een vernieuwd verzoek van haren kant bij de Regeering weinig vrucht, maar vreezende dat deze meer en meer zal afwyken van het in 1850 aangenomen beginsel, draagt zij thans het onderwerp ter overweging voor by de wettige organen.en de vertegenwoordigers van handel en nij verheid, eu roept hun invloed in, met verzoek van hun kant ook eens op de invoering van een verlaagd plaat selyk briefport van 2Vs cent bij Regeering en wetge vende macht aan te dringen. By de Regeering wordt eene aanvulling overwogen van het algemeen reglement voor den dienst op de spoorwegen, volgens welke sneltreinen, rydende met grootere snelheid dan 60 KM. per uur of zonder op houden eeu afstand van meer dan 20 KM. afleggende, voorzien zullen moeten worden van inrichtingen, waar door het mogelijk is gedurende den rit uit elke rytuig- afdeeling een sein tot stilhoudeu aan het trein-en locomotief-personeel te geven. Meer dan veertig jaren zy» reeds voorbijgegaan sedert raauncn van het vak pogingen hebben aan gewend om te telegrapheeren zonder geleiddraden en het eerste medium, dat men gepoogd heeft daartoe te gebruiken, was het water deze vloeistof hoopte men te kunnen bezigen als geleider van den elec- trischen stroom. Voor zoo verre bekend, zyn de eerste proefnemingen van dien aard gedaan ten jare 1844 door den later zoo beroemd geworden Morse, in vereeniging met een ander man van 't vak, den zoo bekwamen Rogers. Dit geschiedde te Baltimore en de Susquehanna poogden zy tot dien einde in dienst der wetenschap te stellen. Wat de latere pogingen, totdat einde aangewend, betreft, zijn vooral bekend de vergeefsche proef nemingen gedaan gedurende de belt-gering van Parijs in 1870. Toen de hoofdstad was omsingeld, wer- den alle telegraafdraden, die haar met het omrin gende binnenland in gemeenschap stelden, door het Duitsohe leger afgesueden naar de kabels, iu de Seine gelegd, werd gedregd en met goed gevolg. Toen ging men aan het proeven nemeu en Bour- boure nam ook nu het middel ter hand, 't welk Morse en Rogers veertien jaren vroeger te Baltimore dienstbaar hadden trachten te maken ter bereiking van hun doel. De uitslag beantwoordde ook thans niet aan den vurig gekoesterden wensoh. In 1876 kwam men te Parijs andermaal op de zaak terug. Het terrein, waarop de proefneming geschiedde, was zeer beperkt, namelijk tussohen de bruggen van Jena en van Austerlitz, maar de uit slag was niet gunstiger dan vroeger. Dit schrikte echter de mannen der wetenschap niet af en niet slechts in Frankryk, maar vooral in Engeland en in Noord-Amerika hield men voortdurend het oog op de zaak gevestigd. Om een voorbeeld daarvan aan te halen zij hier medegedeeld, dat de electricus Preeoe te Londen gedurende twee jaren werkzaam is geweest om een telegraphische gemeenschap tusscheu het eiland Wight eu Southampton tot stand te brengen zonder geleiddraden, maar ook; hem gelukte het niet het vraagstuk op te lossen. In 't begin van dit jaar vatte professor Bell in Noord-Amerika de zaak ter hand. Hy ging uit van het standpunt, dat de gemeensohap tusscheu schepen op zee, door middel van licht-en'geluid- signalen, nog zoo hoogst onvoldoende is en drin gend verbetering eischte en dat hierop in de eerste plaats de aaiidacht behoorde te worden gevestigd. Hy begon met een teiephoon te plaatsen aan boord van een schip, waarvan de eene draad over den voorsteven, de andere over den achtersteven in zee hangtop het tweede schip bezigde hij, in plaats van een teiephoon, eeu dynamo-electrische machine, waar mede een hooge spanning aan den stroom kon wor den gegeven en waarvan de beide draden op de vroeger genoemde wyze een eind in zee hingen laatstgemeld toestel is voorzien van een stroombre ker. Ten gevolge van de meer of miudere snel na elkander herhaalde sluiting van den stroom worden verschillende klanken hoorbaar iu den teiephoon op het andere schip. Naar gelang van den duur der stroombreking laten zich woorden en gansche vol zinnen op ditf wyze overseinen. By voortgezette proefnemingen bracht men het eindelijk zoo ver, dat tussohen twee schepen liggende in den Potomack, op een paar (Eng.) my len afstands van elkander, op die wyze kon geseind worden. Een alpbabeth werd aaamgesteld voor de verschil lende klanken, welkè binnen weinig tijds zeer duidelyk konden worden afgelezen door 't personeel dat Bell ter zijde stond, en om zoo te zeggen een uieuwe taal werd gehoord en verstaan. Bij de proefnemiugeu door Preece, Bourboure en anderen was gebruik gemaakt van galvanometers; Bell daarentegen bezigde een teiephoon en deed een belangrijke schrede op den weg, die vermoedelijk 't zjj meer of minder gewijiigd tot het beoogde doel zal voeren. Zoo onvolkomen de uitvinding van Bell tot heden nog moge zijn, toch kan zy reeds gewichtige dien sten aan de scheepvaart bewyzen, want by mistig, nevelig weder is men thans aau boord vau schepen in staat seinen te doeu toekomen aan andere schepen, welke zich in de nabijheid bevinden en inlichtingen ten aanzien van den gevolgden koers, enz., te geven. Het aantal stoomschepen",' welke electrische machines aan boord hebben, ter verlichting van het schip, neemt voortdurend toe en er behoeft derhalve zeer weinig omslag te worden gemaakt om een telephoni- sohe verbinding met andere schepen tot stand te brengen, niet slechts by dag maar evenzeer by nacht. Men schryft uit den Hang aan de Zutph. Ct In dezeu tijd, nu de gebeurtenissen in Zuid- Afrika zoo algemeen de aandacht trekken, zulleo uwe lezers met belangstelling kennis nemen van een brief van een landgenoot, waarin deze de bezwaren schetst, waarmede ook de Hollanders nog in dat vreemde land te kampen hebben. De brief, waaruit ik u het eeu en and^r wil mededeeleo, is gedagteekend Quelimane (O. kust tegenover Mada gascar) 13 Oct. '84 en geeft, ofschoon een verhaal van eigen lotgevallen bevattende, tocheen duide* lijken indruk van aeu toestand van verwarring en onveiligheid. 1 «Het is nu ongeveer zes maanden geledeu zoo verhaalt mijn zegsman dat ik mij naar het Quacqualand begaf om zaken te doen. Van Quelimane uit moest ik een dag of vyf reizen om er te komen. Zoo Schielyk mogelijk liet ik zoo goed en zoo kwaad als dat ging een huis en een magazijn bouwen, en begon nu terstond met de negers te haudelen. Mijn tuin had veel van eene meuagorie vogels, houdeu, apen, varkens, alles verkocht ik. De negers kwamen veel bij ray en ik deed voordeelige zaken. Maar wat gebeurde? Reeds lang had zich het Portugeescbe gou vernement gehaat gemaakt, en die haat sloeg over op alle Portugeezen, vooral in Missaohireland en Chiuovie. Eindelijk kwam het tot eene uitbarsting. Tal van blanken werden vermoord en niets werd gespaand. Weldra zou het ook met mijne rust gedaan zyn. Vluchtende Mooren kwamen my óp zekeren nacht de tyding brengen, dat het naburige plaatsje Mompeija uitgemoord en leeggeplunderd was. De Mooren hadden slechts kunnen redden wat zy aan hun lijf hadden. Den volgenden morgen werd ik ook uit de Hollandsche factory gewaar schuwd en mij aangezegd zoo schielijk mogelyk over land te komen, want de boot lag reeds ge reed om naar Quelimane te vluchten zoo spoedig mogelijk pakte ik jnyne goederen, preste eenige kauo's en begon te laden. Maar terwijl ik daar mede bezig was, kwam een bevriend negerhoofd op mij af en zeide mijuw leven is in gevaar gewapende benden zijn reeds in 't gezicht en 't zal ons moeite kosteu hen te bewegen uw eigen dommen te sparen. Ik sloot toen myn huis en mijn magazyii om het nooit weder te zien en vluchtte naar de factory. Daar was alles in rep en roer, omdat men het ergste vreesde. Trouwens, al spoedig bleek het, dat die vrees maar al le gegrond was. Reeds den volgenden morgen zagen wy beweging aan de overzijde der smalle rivier, en houderden negers kwamen geregeld op ons af. Gelukkig hadden wij (er wareu ook enkele franschen by ons) tien geweren en kogels in overvloed. Zoodra echter de vijand bemerkte, dat wy niet van plan waren ons zoo le later, afmaken, zwom bij de rivier over om ons van de landzijde aan te vallen. De aanval was hevig, maar toeh sloegen wij tot driemaal toe de roovers af. Tegen den avond werd het rustig, maar het vermoeden lag voor de hand, dat men tnet nog veel grooter strijdmacht zou terugkomen, en wy namen io allerijl de vlucht naar Quelimane. Onderweg werden wy wel hevig beschoten, maar van de blanken werd niemand getroffen. T$ Quelimane aangekomen, rapporteerden wy terstond aan den Gouverneur wat er was voorgevallen eo dat naar onze over- tuiging ook Quelimane niet meer veilig was. Zyn antwoord wus, dat by hier slechts over tien neger soldaten besobikken kon, maar hij gaf ons ver gunning een vrijkorps op te richten. In 24 uren tyds was dat gereed, en bestond uit 6 Hollanders, 4 Engelschen, 3 Franschen, 4 Zwitzers, 2 Oosten rijkers eu 1 Duitscher, terwijl ook 120 Quelimane- negers door ons gewapend werden. Weldra zou ons vrykorps iu staat zyn gewichtige diensten te bewijzen. Oprukkende naar Mararu vernamen wij onderweg, dat het huis Paiva ingesloten was door eene geduchte macht. Onmiddelijk gingen we er heen, en niet dan na veel moeite gelukte het ons er in te komen. De geheele bezetting die wy er aantroffen, bestond uit ééa Engelsohman, één Por tugees, 4 gewapenden negers en 20 personen uit Hindostan, die niet mee mochten schieten, omdat hun geloof het hun verbood. Wy kwamen juist bij tyds, want de bezetting was reeds op het punt geweest zich over te geven. Drie dagen bleven wij daar onder onophoudelijk geweervuurgedurig deden wy een uitval, totdat de vyand eiudelyk aftrok, op zyn weg alles iu brand stekende. Het bleek, dar wy een groot aantal dooden hadden gemaakt ir. de buurt van Pavia lag zelfs een geheele hoop lyken, die men blykbaar eerst van plan was geweest mee te voeren. Hu vyand had zyne kano's ook achtergelaten, die wij in deo grond boorden. Wij wilden nu verder bet land ingaan, maar er kwam ten koerier van den Gouverneur-Generaal van Mozambique, die ons gelastte niet meer te veohten. Daar begrepen wy niets van, maar het raadsel loste zich weldra op. Er wareu soldaten van Inham- bane, Mozambique en Margues gekomen en men had den gouverneur van Quelimaue afgezet, omdat hy de vreemdelingen voor Portugal had laten oorlog voeren, wat met de eer van Portugal in stryd was I Ouder- tusschen zou de ellende niet te overzien geweest zyn, indien wij stil hadden gezeten en afgewacht hadden wat de Portugeezen zouden doen. Portugal is prat op zyne eer, maar onmachtig om de veiligheid in deze streken te waarborgen. Het is dringend noodig» dat de andere mogendheden er zich mee bemoeien, want het zou hoogst treurig zijn als dit land, zoo vruchtbaar en zoo winstgevend voor deu handel, voorgoed verlaten zou moeten wordeu, omdat de noodige bescherming tegeu rooverbenden niet to verkrijgen is." Gedurende eeuigen tyd deed zich bij voortdurend toeuemend gebruik van het Cibils vleesch-extract herhaaldelijk de vraag voor, op welke wijze dat praepa- raat werd bereid en waaruit het bestond. De thaus verschenen lo. aflevering vftn het Deutsche Viertel JahrschriJtJ. öffentl.Qesundh-pjlege 1885, geeft daar op het antwoord, dat het praeparaat geenszins, zooalt verondersteldwerd, uit paardenvleesch wordt bereid maar dat het in Uruguay uit de daar in bet wild in de prairiën ronddwalende ossen wordt vervaardigd Nadat er groote dryfjaohleb gebonden en geheelê kodden gedood zijn, wordt bet vleeaeh verkleind eu to koudeo toeataud met zuiver zoutzuur uitgetrokken en daarna met koolzure oalrou geneutraliaeerd, waar door het praeparaat geheel,, rij wordt vao lijm eu Mer ryk aau eiwit ia, dat door bet ueutraliaeeren iu weeken vorm wordt uitgetóheiden, waartoe het noodig i», het extract voor het gebruik om teaohuddeo. Het extract bestaat volgens de analyse van dr. C. Rüger te Berlijn uitlo. .ene oploaaing vau zouten, eiwit en kreatin2o. uit eene gecouguleerde eiwitoardige vloeistof, welke met vet geëmul.eerd is; en 3o. uit fijn verdeelde fragmenten en apier- vezelen, onder het mikro.koop duidelijk al. zoodanig herkenbaar. B Meer uitvoerige aoheikundige analysen van dr Hilger en dr. Rüger geven omtrent de procentische verhouding nadere toelichting. Onder de vele ourio»iteiten, welke men in de Bank van Engeland aan ingewijden vertoont, neemt het boek der valsohe bankbiljetten eeue voorname plaat. in. Dit i. eene zorgvuldig bijgehouden verzameliog der voort brengzelen van banknootvervalvoherz, voor zoover zij hunne kunsten hebben beproefd ten nadeele der Old Lady oj Tkreadneedle-,treet. Zulk een album zoekt zijne wederga elder, wel te vergeef». Hetgeen het sterkst den leek daarin treft, i. de domheid en onhan digheid der meeste falsarissen. Hunue persproducten zyn, op geringe uitzonderingen na, ellendige knoeie ryen, die niemand, behalve onnoozele boeren of huns gelyken, ooit voor eoht zoude aanzien. Het is daarom te opmerkelijker, hoe talrijk en overmoedig de namaker, van biljetten der EngeUcbe Bank op bet laatst der vorige en het begin der tegenwoordige eeuw optraden. Hel vervalsoheo der banknoten werd det- tyds nog gestraft met den dood, doch zelf. de galg en bare veraohrikkiogen weerhielden de fal.ari.sen geenszins. Tu..ohen de jaren 1797 en 1817 werden niet minder dan 870 personen wegens den namaak van bank biljetten strafreobteljjk vervolgd, eu 800 buuner stier ven op het schavot. Toch vermenigvuldigde zich het cyler der verval- «obers ie onrustwekkrnden trant. Van 1812 tot 1818 werden ruim honderdduizend valsohe bankuolen aan ae Bank in beslag genomen. Het gebeurde, dat op éénen dag honderd onechte biljetten ter inwisseling werdeu aangeboden. Deze vele verval- •chmgeu en do barbaarsche be.tr.8ing er van, die onmachtig bleek haar tegen le gaan, boeiden de open bare aandacht in Engeland destjjd. sterk. De Society i *telde onderzoek iu naar den aard der vervalsching eu de middelen om haar tegen te gaan Ook de Regeering gelastte een soortgelijk onderzoek en bare commissie onderzocht niet minderden 180 „vernuftige" plannen, om het namaken van banknoten „onmogelyk" te maken. Het moet opmerkelijk heelen, hoe weinig er van al die uitvindingen overgebleven b. De Engelsebe Bank ging met bare oude me- tboden vry wel onver.oderd voort. Ja, het was een bekend, traditoneel beleid barer directie, de biljetten der instelling zooveel mogelyk ongewijzigd te laten iu vorm, druk en letter. Haar vertrouwen om ver- valschers en vervalsehingen tegen le gaan ruitte voor- namelyk op den aard v.n het papier, welks aanmaak inderdaad een familiegeheim der Pran.ohe uitgeweke- nen Porta is. Sedert ruim anderhalve eeuw werken hunne molens te Laversloke in Hampshire uitsluitend hêêf. M B"Lk' wier WandWe 1"" '"rijkt heeft. Metterdaad behooreu de molen, beiden toe Paa iu J887 en wederom in 1856 kwam er eene wyziging iu het proces, waarmee de Bank hare bil- i sT drUkt 'n "O"""»1- Van 1887 tot 1855 maakte zy gebruik van het zoogenaam- <le „siderographi.oho" proces. Sedert 1865 wordt de teekening der noten gegriffeld op afzonderlijke stuk ken koper, brons en staal. Van dit modeljwordt door fairanoplastiek een metalen vorm vervaardigd. Maar ondank, deze wijzigingen in het procédé zyn tetter, en teekeningen der noten, evenals bet papier, dezelfde gebleven, en enkel het zoogenaamde watermerk daarin, of liever gezegd, de wyze om het voort te magen, heeft eene verandering ondergaan. Je Bankbestuurdera zyn nog steeds, naar hel schijnt, het gevoelen toegedaan, dat het watermerk hunner biljetten en het papier er vau hun de beste waar borgen tegen vervalsching bieden. Inderdaad was tot dusver het geslaagde namaken van beiden haast eeue Onmogelijkheid. Het watermerk der Eugelache bauk- - noot is «eer eigenaardig in zyne kleurgradatiëu, doch aar papier is, zou ik zeggen, nog veel eigenaardiger, oor wien het eenmaal betast eu verfrommeld heeft, ^vergissing, verwarring, tussohen eoht en oueoht oahkbiljeltenpapier bijkans onmogelijk. ay het hanleereu der banknoten van de Engelsebe k«i®»nT° m.e", ren dun en u'tl'r't 'aai papier gewaar, "n 'iiizchend, krakend, haast knappend geluid -»h - Een Engelsoh bankbiljet kan men, bloot door n' '"o "He andere banknoten onderkennen. In de laatste jaren zjjn namakingen der Euirelachr banknoten zeldzaam geweest. SleohU in één geval toen er feitelyk een komplot bestond, waarin lieden in de papiermolens te Laversloke betrokken waren ri roorlb"»8»el«" d" falsarissen werkelyk evenJveJ1 -R® mi,d>(iige sameu.panning werd evenwel nog by tyds ontdekt. Iudien de Bankdirectie nu echter meende dat haar bolwerk onaantastbaar was, dan moest de ontdekking der valscbe bankbiljetten van 60, die plotseling hunne intree deden op verschillende plaal.en tegelyk haar leeren dat «y zich ten onrechte" veilig waïnd.. tietgeen hare ongerustheid niet weinig moet vergrooten m de zonderlinge vond., door drieën17,T2 Metropolitan Board of Work,, te Chapham werkzaam. Eu m eene maand geleden ontdekten zy toevallig onder eeneu heester bedolven, eene langwerpig tinnen doos vau Araenkaansoh model. Tot niet geringe verbazing der mannen bevonden zy, bij de opening der vergezelde doos, dat daarin eene groote hoeveelheid EugeUch bankpapier, ten bed,,ge van 6000 4 7000 aanwezig was. Nu waanden zy dat hun fortuin gemaakt was, vooral toen een „deskundige' verklaard had dat de noten eoht waren. Snel werd d" b°" *"beeld' .Po«h bij de eerste poging om één der bankbiljetten by de Bank te wisselen, kwam het uit dat zy niet echt, maar uiterst handige namaaksels waren. Aan het papier en het watermerk was feite- lyk niet. te bespeuren, en het bedrog kwam .lechts aan bet licht doordien de aangeboden banknoot eene •ene eu een nummer aanwees, die beiden niet iu om loop waren. Een nader onderzoek door de justitie heeft doen zien, dat deze valséhe banknoten hetzelfde meesterlijke maaksel zyn als de biljetten vau 50 onlangs in beslag genomen. Deze pa. gevonden bauknoteo zijn echter van t 100 en 500. Blykbaar werdeu ze in der haast begraven uit vree. voor ontdekking. Den knappen daders, vermoedelijk Yankees, is men nog niet op het spoor. r De Weener oorrespondent van den Temp,, gewoon- lyk goed ingelicht, meldt dat de kabinetten van Pa- rys, Weeuen, Berlijn eu Petereburg aau het onder handelen zijn over de Egyptische quaeslie, en de vier mogendheden het een. zyn geworden wat betreft het antwoord op Eugeladds voorstellen. Frankrijk, dat het ijverigste aan die onderhandelingen heeft deel- genomeu, ia door de drie andere belanghebbenden uitgenoodigd het eertt dit antwoord naar Londen te zenden. Het kabinet-Ferry nseent eohter dat het autwoord door de vier mogeudheden gelyktydig ge geven behoort te worden, en wel in een identieke nota, welke hare desiderata bevat. Vermoedelijk zal dit den 15 Januari geschieden. De Duitsche nationale bladen zyn opgetogen over den uitslag van de Zaterdag gehouden zitting van den Kyksdag, over de bjjna eeustemmige aanneming van de uitgaven voor de Kameroen-stoomboot t zij meeneu dat nu werkelijk ook in den Rijksdag de Duitscbe vlag is gehesohen, en hopen, dat de koloniale politiek thans op denzelfden glorierijken weg zal bljjven. De iugenomenbetd met den uitslag zal nog grooter worden, wanneer in Duitschland de uitstekende indruk bekend wordt, dien de rondhorstige taal van Bismarck iu Engeland heeft gemaakt. Het is, alsof de Engelwhe bladen op eeu. zyn omgekeerd en als door een too- versiag bet koloniale chauvinisme weggevaagd. De „Times" is iu goed humeur en meent, dat er wel enkele delicate vragen tussohen Engeland eu Duitsch- laud kunneu outstaan, maar er geen aanleiding is tot ernstig misverstand j Engeland, gaat het blad voort, is verplicht de legitieme rechten van de andere Mogend heden ten opziohte van koloniale uitbreiding te eerbiedigenin Europa heeft Engeland Duitschland steeda beschouwd als een groeten waarborg voor den wereldvrede en evenzeer ligt er in de koloniale ondernemingen van Duitschland geen reden van verontrusting voor Eugeland. De miuisteriëele „Daily zegt, dat de Duitsche koloniale politiek overal den grond weggenomen heeft voor de onverstandige paniek, welke in Engeland is ontstaan. De con servatieve „Standard,, gaat nog verder en zegt, dat het belachelijk is met Duitschland te strijden, omdat het genomen heeft wat Engeland vroeger had kunnen nemen. Men weet overigens dat Duitsohland met Engelaud onderhandelt zoowel over de Samoa eilandeu als over de Luoia-baai. Dit is trouwens geheel overeenkomstig het beginsel, dat Bismarck in de bekende verklaring voor de Congo-coufereutie heeft aanbevolen, en dat neerkomt op t niet eenzijdig wegue men, eerst kennisgeving aan de Mogendheden om de eveulueele geschilpunten te onderzoektn. Reeds eenigen lijd geleden werd het gerucht verspreid dat de erfgroothertog van Baden verloofd zal worden met prinses Hilda, dochter van den hertog van Nas sau. Dit geruoht, niet bevestigd, maar ook niet tegengesproken, ontstaat thans opnieuw ten gevolge van het bezoek, dot de prins deze week aan de ouders der prinse. op het kasteel Köuigztein gebracht heeft De Pruisische Landdag komt weder biicn n. Cge9n9td"radmartïldU8 "rdeeld120 conservatie- ven, ultramontanen, 65 natiouaal-liberalen Rh vry conservatieven, 52 Duiuch vrijzinnigen 19 Polen Drie zetel, zijn beze, en 21 leden Lbfen zich bH geen der partijen aangesloten. De Duitsche Keizer trekt zich den dood van nrin. August van ff urtemborg, bevelhebber der garde zeer Keizer. euP72U9j^roTa"gd de d« PrA,',cbe. timers kwamen weder bijeen. De naat verdaagde zyn zittingen tot 29 dezer- hy De Kam"81 T' "eJet' de bc«rooti"8 "og afdoen! De Kamer herbenoemde haar bureel. Men verwacht "r'T T ee" nieuw Tongkin-krediet, groot 50 millioen, daar het geld met ultimo Januari on is De Gambettistische fractie zal voortaan in twee oari ^en optreden; de radicalen zullen onder Paul Bert dlcalêntn H H •r8C"-e 'm™"* Welke lu",(!llen de ra dicalen en de „Union republtcaine" instaat. Daardoor is de mogelykheid geopend sommige heeren lid van een partijbureel te maken. genDmêtffid°ieU'a "H""" 'v^1, d" de ""derhandelin- gen met de „Association Internationale» goed staan Conoo"Jf i IlJ" g, °P 'len Hnkeroever van den' Kwido V A"°0iation het van den Kwilu Nian geven. De onderhandelingen, voegt „Havaa er by, werden alleen door het optreden van Havas" niêi »°had"e'8oediog "preekt De koning van Spanje bezoekt thans in zijn riik de plaatsen, die door de aardbevingen geteisterd zijn en overal wordt hy met geestdrift ontvangen. Vooral i-hn. ®re,nada -«den hem treffende ovatiën gebracht. Iu de laatstgenoemde stad begaf Alfonso dadelyk na zyne aankomst en door een stoet van meer dan loO rytuigen gevolgd, zich naar de ka thedraal en van daar naar het stadhuis. Tot de prach tige gebouwen die geleden hebben belmoren de ka- hedraal, waarvan eeu der zijbeuken by de groote por tiek vernield is en hel Alhambra, waarvan een der f JEYi," .bewhsdl«d- In de stad zelve is be- trekkelyk niet veel verwoesting aangericht, hoewel zy in eeu tydsrerloop van zeventien dagen ongeveer der.ig schokken heeft doorstaan. Zeer spoedig wordeu belangryke tydingen van WoUeleys expeditie in Soedan verwacht. Waarschijn lijk zal het korps, dat van de hoofdmacht is gedeta cheerd en, gelyk men weet, door generaal Stewart wordt aangevoerd, nanstaanden Vrjjdag of Zaterdag voor de troepen van den Mahdi aan den Njjl staan Dir corps is ongeveer 2000 man sterk en ontmoette tot dusver nog slechts enkele verstrooide aanhangers van den Mahdi, of konvooien voor het leger van laatstgenoemde bestemd. Eenige dier konvooien werden door de Engelschen genomen. Naar men beweert ton onder de rolgeliugen van den Mahdi ontmoediging heerschen. Gevonden en aan het Bureau van Politie gedepo- ueerd Een Sleutel, een Portemonnaie met geld, een Zilvervoetje, een zwart zijden Pet, een Want, een kinder Want, een fantasie Broche. Gouda, 15 Jannari 1884. Hoewel in granen weinig omging, was toch de stemming eer vast Ie noemen, vooral van goede tarwe waarvoor lagere biedingen te vergeefs waren. De pryzen voor de beste taiwe waren 8 25 ƒ8 50 gewoon polder 7.50 a 8.- eu mindere'tot' J 6.76. Rogge als voren ƒ6.— a ƒ6.50 Gerst in gewoon soort 5 50 a 6.50, chevalier tot 7.50 Haver flauw 8.75 a 4.25.' Maïs on veranderd 6.80 4 6.20. Erwten en bonnen reimd' DOemen8Wa"rdigen b,Ddel- Hennepzaad opge- De veemarkt met gewonen aanvoer, handel in alle.i traag, vette varken. 21 4 23 et., varkens voor Londen 18 a 20 et., magere varkens eo biggen traag wérkocht °'6° f 1-10 Per ,Veek' SOb'£n ,ra5 Kaas eerste kwaliteit 24 4 26.—, tweede kwaliteit 18 4 23. Goeboter 1.40 a 1.50. Weiboter 1.20 4 1.30. Burgerlijke Stand. GEBOREN3 Jan. Agatha, oudera L. Oorschot en W.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1885 | | pagina 2