Bultenlaiidsch Overzicht
VERBETERING.
dan aan Tak- of letterkundige opleiding. Hij was
Tan eerst af en is tot het laatste toe een man
Tan de daad en niet Tan het woord gebleven.
Spelen, rich omscheppen in een personageals deze
handelen en wandelen met al de deelen Tan het
gelaat en al de leden des lichaams uitdrukken, wat
er in het gemoed van den gespeelde omging, was
sgne goede bezorgdheid en sgn groot talent. Om
den tekst der rollen bekreunde hij zioh nooit heel
Teel, alhoewel hg zelf enkele tooneelstukken schreef.
Toen voor vijf of zes jaar «het Nationaal Tooneel'
zijn 25-jarig bestaan Tierde, werd aan Driessens en
een paar zijner trouwe tooneelmakkers vanwege het
stedelgk bestuur door den burgemeester eeue ge
denkpenning overhaudigd. Iemand die nevens Dries
sens zat, spoorde hem aau een woord van dank te
zeggen. Driessens antwoordde: //Wanneer ik geen
souffleur voor mg heb, kan ik niet spreken.' Dit
was de waarheid. Hij was een speler, geen spreker.
Hg trad op als tegenvoeter der tooneelsprekers,
der declamateurs, en in die hoedanigheid brachten
zgn leer eo voorbeeld eene grondige omwenteling
te onzent te weeg. Bij Driessens' verschijnen heerschte
nog algemeen en alvermogend de school der uitgal-
ming. Te Geut bad zg toen hare meest gevierde
vertegenwoordigers in den tooneelschrgvendee en
tooneelspelendeu boekbinder Karei Ouderect, en in
mej. Eugenie de Terre. Lange jaren nadat Driessens
egoe eerste palmen had veroverd, bleef in de nabu
rige stad die school nog bloeien. Met Driessens
brak zich binnen Antwerpen een nieuwe richting
baan. Het was eensdeels de romautiek in de ver
talingen van Fransche melodrama'sanderdeels de
realistische in het vertolken vau eigen en vreemde
blijspelen. In beide vakken werd echter hoofdzakelijk
gestreefd naar natuur, zelfs daar waar minder natuur
lijke toestanden weer te geven waren. Driessens was
bet hoofd der riohting de invloed, dien hij rondom
zich uitoefende, was onweerstaanbaar en onmetelijk.
De lgkverbrauding vindt in Italië meer en meer
voorstanders, terwijl het aantal Igkovens er elk jaar
in aantal toeneemt. Gedurende het jaar 1884 zijn
in Italië 113 lijken verbrand, waarvan 81 van mannen
en 32 van vrouweu. Daarvan werden in den lijk
oven te Milaan 61 verbrand (41 mannen en 20
vrouwen), te Rome 29 (23 mannen en 6 vrouwen),
te Cremoua 12 (9 mannen en 3 vrouwen), te
Padua 4 (3 mannen en 1 vrouw), te Lodi 2 mannen,
te Brescia 2, te Varese 1 en te Udine 1 man en
1 vrouw.
Nog worden thans nieuwe ovens opgericht te Flo
rence, Pisa, Como, Livorno eu Spezzia.
Men baalt dezer dagen natuurlijk honderden anec-
doten aan betreffende den 70-jarigen Duitschen Rijks
kanselier. Een daarvan verdient vermeldiug. in Mei
1865 was een uummer^van het bekende blad «Klad-
deradatscb" in beslag genomen. Wijlen de uitgever
Otto Petri te Rotterdam wist echter een exemplaar
machtig te worden, liet het nadrukken en zond op
2 Juni een paar nnmmers van den nadruk aan
Bismarck, met een Nederlaodschen grondwet er bij.
Daaga daarna ontving de heer Petri het volgende
eigenhandige schrijven van den kanselier:
z/UWEdelGeb. heeft de goedheid gehad mij eenige
exemplaren van de door u nagedrukte «Kladdera-
datsch" van 7 Mei, met een ex. van de Neder-
landscbe grondwet te zenden. Ik grijp met geuoegeu
de gelegenheid aan u als contra-beleefdheid een ex.
van het in beslag genaraen origineel en een Pruisische
grondVet te doen toekomen. Het zal mg geooegeu
doen als de lezing daarvan bijdraagt uw belangstelling
in de staatsrechtelijke studiën nieuw voedsel te ge
ven. Von Bisïnarck."
Bg de verkiesing van een hoofdingeland in het
8e district vao 't hoogheemraadschapvRijnUnd, zgn
ingeleverd 419 stembiljetten. Volstrekte meerderheid
210 Op den heer J. J. Duinstee zijn uitgebracht
*276 stemmen, op den heer Rarap 86 op den
heer A. Straathof 56. Voor^ioöTd ingelandplaats-
vervanger zijn ingeleverd 419 biljetten, waarvan op
den heer Straathof zgn uitgebracht 312, op den
heer W. Timmers 99, en op den heer J. J. Duiostee
7 stemmen.
De Parijsche car respondent van de Timet geeft
het volgende te lezen
Twaalf- of vijftienmaal had ik den val van een
ministerie te melden en verslag te geven van die
ellendige commedie, bekend onder den naam van
«eene ministerieele drisis.' Bij zulke gelegenheden
doen alle bijzondere belangen zich gelden parle
mentaire strategie, persoonlijke knapheid, bekrompen
sympathie» en qntipathien alles komt in aan-
merkiug, behalve het land dat bestuurd moet worden.
Hetzelfde schouwspel wordt telkens onveranderlijk
waargenomen. Mannen, die geen andere aanspraak
hebben dan hunne eerzucht, geen andere aanbeveling
dan hunne volharding rennen naar den persoon,
die de taak aanvaard heeft tot het vormen van een
nieuw Kabinet en overstelpen hem met complimentjes
en betuigingen van gehechtheid. Andere daarentegen
vertellen ons in 't geheim dat zij aangezocht zijn
om eene portefeuille aau te nemen, maar dat zij
er niet aan denken. Ik herinner mij iemand, die
bij elke verandering van ministerie steeds tot mij
placht te zeggenGeloof niet dat het Kabinet
reeds gevormd isik ben nog niet gepolst.' Die
arme mau stierf zonder ooit minister te zgn ge
weest. Heden namiddag ontmoetteik een staatsman
die mg zeide«Ik kom pas van den heer de
Freycinet, ik zeide hem«Beste vriend, gij weet
dat ik gereed ben met u mijn land te dienen.
Zoo ge mg uoodig hebt, zult ge mij in mgn huis
viudeu. In de eerste 48 uren ga ik niet uit I'
Eg. nu moet ik gauw weg want ik moet mij houden
aajjpde afspraak. Ik wil thuis zgn voor het gaval
dat de Freycinet mg noodig heeft.'
Eiken keer nu dat binnen 48 uren de schel aau
aan 's mans deur gaat, zal hij zeker meenen dat
er eene boodschap komt vau de Freyoinet. Geen
omstandigheid is denkbaar, waarin de meuschelgke
dwaasheid en eigenwaan zulk eene hoogte bereikt.
Men pleegt te zeggen dat elke soldaat moet meenen,
dat hg den maarschalkstaf in zgn ransel draagt. Nu
er in dit land 200 ministers en ondersecretarissen
van Staat in veertien jaren verbruikt ziju, is elke
Fraaschman met eene portefeuille ia zijn arm geboren
en acht hg zich ongelukkig als bij er geeoe krijgt.
Naar men aan de «Haarl. Crt.' mededeelt, is om
trent de metallieke pakking voor werkbussen van
stoomwerktuigen enz., vervaardigd door de firma W.
H. Jacobs te Haarlem, door den beer Jullien, inge
nieur der Stoomvaart-Maatschappij «Nederland' te
Amsterdam, een zeer gunstig certificaat aan den uit
vinder verstrekt, waarin hg o. a. verklaart, dat die
pakking 200 en meer stoomüagea dienst kan doen en
goedkooper te staau komt dan eenige andere bekende
plantaardige pakkingstof, terwijl door de geringe sit
ting vau stangen en grondringen met het gebruik
van die pakking gepaard gaande ook in dat op
zicht bezuinigingen te maken zijn voor Stoomvaart
maatschappijen enz. Schepen, met deze pakking va.
reude, behoeven bijna nooit op lange zeetrajecten te
stoppen om de werkbussen bij te pakken. Deze pak-
pin^ is in Engelaud gepatenteerd, terwijl het patent
op een verbeterden vorm daarvau in Duitschlaud en
andere Staten aangevraagd wordt.
Van het huis van den heer Swan te Lauriston
in Londen, dat geheel door electriciteit verlicht
wordt, geeft het Hbl. de volgende beschrijving.
Waarheen maar een ijzeren draad te leiden is,
daar kan men een licht ontstekenen het feit,
dat het geheel vau de buitenlucht is afgesloten,
maakt, dat men het even gemakkelijk kan ban-
teeren of plaatsen als een stuk glas. De helderste
kleuren en het teederste verguldsel worden er niet
door geschaad integendeel^ beider glans wordt er
door verhoogd. Bovendien daar de lichtdrager zoo
fraai is, is deze op zich zeiven reeds een orua-
meut. In de eetzaal van den heer Swan zgu de
lampen der kroon voorzieu van ballons van het
nieuwe gerimpelde glas, zoodat zij veel hebben van
blokken smeltend gs, van binnen door toover-
lampen verlicht. Het effect is zeer aangenaam en
verfrisschend, daar het licht helder en zuiver is.
Twee staande lampen, die op de groote tafel ge
plaatst zgn, staan in geroeeuschap met den eleotri-
schen stroom, welke door de tafel eu het tafel
laken gaat, door eenvoudige koperen priemen, die
weder in aanraking komen met ijzerdradeu, welke
van den vloer langs den voet van de tafel oploo-
pen. Op het midden der tafel, tusschen "de standaards,
is eene groote Japansche kalebas, gevuld met frisch
ontloken rozen, waar tusschen electrische lampen
zeer vernuftig verborgen zgn. Door een druk vau
den vinger op den een of anderen oozichibaren sleu
tel, worden deze lampen gevuld met é*n gelen glans
en schijnen als de bloemen zelve te bloeien.
Een andere druk eu de gouden vruchten vau een
kunstmatigen citroeusltoom, die pp een buffet staat,
wordCfu gevuld met licht in al haar poriëu, door
lampen, die verborgen zijn in den holleu bast.
Een derde druk met den vinger en een klein
machinetje, dat aan een zijden koord van het pla
fond naar beneden hangt, wordt plotseling vuurrood.
Dit is een electrische siiiaqraansteker.
Men ziet hieruit duidelijk dat noch lucifers, noch
kaarsen in het huis van den heer Swan uoodig ziju
eu toch wordt er zoo .weinig mogelijk van den elec-
trischen stroom vermorst. Zoo kan iemand zich voor
lichten op zgn weg naar boven of door het huis
midden ic den nacht door beweegbare teentjes of
drukkuopjes in den muur, welke de lamp voor hem
aansteken en de lamp achter hem uitblazen. Op
deze wijze kan men zeggen, dat hij met licht reist,
of ten minste het te voorschijn roept, zoodra hij het
behoeft. Op dezelfde wijze kan men zijne slaapkumer
verlichten, eer men haar binnentreedt en het licht
weder verdooven, wanneer men haar verlaat, door
een/oudig op een sleutel van de deur te drukken.
Of wel men kan het licht verplaatsen van zgee
toiletkamer naar zijne schrijftafel of sofa, eu in eene
der slaapkamers, voor zieken gereserveerd, hangt eeue
lamp juist boven hel hoofdkussen, die de patiënt
kan gebruiken om 's nachts te lezen en met de ge-
riugsle krachtsinspanning weder uitdooven kan. Ieder
gedeelte van het huis van den heer Swan wordt door
electriciteit verlicht, van de kinderkamer boven, waar
de lampen hoog aan de zoldering hangen, baiteo het
bereik der kinderen, tot in de kolenkelders beneden.
In de boekenkamer natuurlgk is deze soort van licht
eene groote aanwinst, daar het uitnemend geschikt
is voor letterkundig werk, zoowel om zijne helder
heid als zijne koelte. In de kenken staat eene
kleine dynamo-electrische motenr, die, wanneer de
stroom aan een of twee lampen onttrokken, er door
heen gaat, een naaimaohine in beweging brengt, of
een koffiemolen met gemak draait. In de warme
zomerdagen kan men den stroom gebruiken om een
waaier iu beweging te brengen. Bovendien kan
dezelfde stroom gebruikt worden om eeue dienstbo-
deosohel of brand-'en dievenscbellen in beweging
te breugen j hg helpt dus op deze wijze het buis
bewaken men zou met denzeifden stroom door mid
del van de telephoon kunnen spreken op een grooten
afstand.
Te Louiston zgn ongeveer een zeventig lampen
aangebracht op het terrein voor de woning, waar
onder dan begrepen zgn, die, welke zich langs de
voetpaden bevinden en boven de hekken hangen,
teneinde den vertrekkenden gasten door haar licht
den weg te wijzen. Die allen zgn eiken avond niet
noodig«enige harer integendeel worden slechts aan
gestoken, wanneer er gasten zijn.
Naar aanleiding van bet werk des heeren Van
Troostenburg de Bruijn, laatstelijk predikaut te
Batavia, De Hervormde Kerk in Ned. Oost-Indiey
onder de Oost-Indische Compagnie (16021795)
beeft de heer Cd. Busken Huet die kerk besproken
in het Alg. Dagbl. van 2 Feb. 11.
De heer Troostenburg de Bruijn velt over de
O.-I. Compagnie een scherp veroordeelend vonnis.
Hg maakt tot de zijne de woorden van een on
genoemd schrijver onzer dagen, die gezegd heeft t
«Elke beschuldiging tegen den toestaudder Christelijke
kerk op Java is eene besohuldiging tegen de Regeering'»
Aan bet slot eener zeer donkere schildering van
het Christelijk leven, in het Indië van weleer,
lezen wy bij hem«Den grond van al de ellende
dier dagen moeten wij zoeken in de onzedelijke
politiek der O.-I. Compagnië.'
Mij komt het voor, zegt de heer Busken Huet,
dat het nuttiger zou geweest zgn te wijzen op de
ongeschiktheid van bet Christendom in bet algemeen
eu van de Hervormde Kerk in het byzonder.
Welke verheffiug van het gemoed of den geest
kon de gereformeerde eeredienst de indo-europeesche
samenleving aanbieden? De hervorming bouwde
in het Oosten leelijke kerken, waar redenaars met
weiuig talent platgetreden waarbeden verkondigden,
en de geineeute een onwelluidend psalmgezang
aanhief. De sómeuleving was zoo klein, dat de
evangelieprediking, zoodra zg bet veld der zedelgke
gisping betrad, aanstonds in personaliteiten ontaardde.
Aan de volken van den Archipel kon het Christen
dom niets brengen wat zg, onder een of anderen
vorm, niet sedert lang bezaten. Daarbij was, in
verhouding tot de millioenen wien men het evangelie
wilde verkondigen, hat getal der ,uitgezouden predi
kanten belachelijk gering.
In 1754 klaagde de kerkeraad van Batavia bg
de Hervormde Synode van Noord-Holland, over
het onvoldoeud inkomen der Indische predikanten^
en de Synode antwoordde a
«dat de meening, alsof de armdfae der predi
kanten in Indië strekken zou ten nadeele van den
heiligen dienst en de voortplantiug van het evan
gelie, werd gelogenstraft door het voorbeeld van
den Zaligmaker en de Apostelen, wier dienst, hoe
veracht en armoedig naar de wereld, echter zeer
gezegend en voorspoedig was geweest
«dat het de predikanten in Indië niet voegde
bezorgd te zijn voor deu dag van morgen, die
voor het zijne zorg**u zou j en
'dat bunue bewering dat de gewichtigste diensten
het meest behooren beloond te worden, niet kon
worden toegepast op de dienaren van het koning
rijk van Christus, naardien hun loon voor getrouwen
dienst, door 's Heeren genade, naar zyne toezegging
groot zou ziju in de hemelen.'
Wy glimlachen onwillekeurig om dat antwoord
der Noord-Hollaudsche Synode, zegt de heer Huet,
Iu stilte juichen wij het toe. Zoo kregen, denken
wij, dé predikanten te Batavia en elders in den
Archipel, die iederen Zondag aan hunne mede-
menscheu de vergankelijkheid van het ondermaansche
en de booge waarde der toekomende zaligheid ver
kondigden, zoo kregen zij hnnne trekken thnis.
Het was hnn wel verdiende loon, zelf aldus op
hunne beurt naar bet Jenseits verwezen te worden.
Aan den anderen kant beklagen wg deze brave
maunen, dat zij in bet moederland zoo weinig
troost vonden. De leden der Noord-Hollandsche
synode hadden behooren tq weten dat de sobere
Indische predikants-traktementen niet in verhouding
stonden tot de kostbare Indische levenswgze.
De Indische predikanten waren niet aangesteld
om zendelingen in de woestijn te zijn, zioh voedend
met sprinkhanen en wilden honig. Zg behoorden
het leven vau ordelgke huisvaders en wel onder
wezen kamergeleerden te leidengeen schulden te
maken aan hunne kinderen eene goede opvoeding
te gevengastvrijheid uit te oefenenhandreiking
te doen aan de armen den schyu van berooid
heid en gierigheid te mijden.
De O.-I. Compagnie heeft in de eerste tijden
nouit verspreiding vau den gereformeerden gods
dienst voorgeschreven. Eerst later, toen de Com
pagnie schoone winsten voor het moederland was
gaan afwerpen, is daarginds de overtuiging ontwaakt,
dat men aan de volken van Azië, in ruil voor
hunne producten teo behoeve der Europeesche
markt, het evangelie behoorde te brengen.
Welk eene hersenschim De Indische landen,
over welke de Compagnie heerschappij voerde, werden
bewoond door Mohammedanen, door heidenen,
moootheïsteu, polythemeu en vau dezen
hadden sommigen gemeend zioh' verdienstelgk te
maken, toen zij door de Portugeezen, die de Hol
landers voor geweest waren, zich tot het Katho
licisme hadden laten bekeeren.
Voor zoo ver die volken bet Christendom begrij
pen konden, was het reeds door hen aangenomen.
En na kwam, met de nieuwe veroveraars, ook een
nieuw Christendom opdagen zeer tot verbijstering
van den inlander. De Portugeezen, beweerden de
Hollanders, waren domme Roomscben, afgodendie
naars; en er bestond geen andere ware Christelijke
religie dan de religie van Calvyn, vervat in de
boeken van het Oude- en bet Nieuwe Testament en
in den Heidelbergschen Catechismus,
De schier bovenmeoschelgke taak der gerefor
meerden predikanten, uit Nederland naar Indië ge
zonden, was, zegt de heer Busken Huet, deze Euro-
peesche theologie voor de Aziatische breinen pasklaar
ie maken. In de Molnkken op Formosa, op Ceylon,
werden duizenden en tienduizenden door hen tot het
Calvioisme bekeerd. Doch men behoeft niet te vragen
hoe het met die bekeering geschapen stond. Ondanks
de loffelgkste pogingen tot vertaling van bybel en
catechismus in het Maleiscb, het Formosaanscb, bet
Tamiel, bleef het aangenomen Christendom een naara-
christendom eu de hervormde kerk eene legale fictie
in den Archipel.
Gemeenten van Europeanen konden zich in Indië
bijna niet vormen. Het Europeesch publiek was
niet talrgk, genoeg, eo niet genoeg onvermengd ge
reformeerd. De Indo-europeesche samenleving telde
te weinig schakeeringen. Bijna geen Europeesche
vrouwen van rang ot beschaving. Slechts twee of
drie klassen van mannen. Niets dan ambtenaren,
niets dan militairen, dan sohippers, dan matrozen.
Eene gestadig tan bier naar elders verhuizende
maatschappij. Dit laatste tronwens in overeenstem
ming met de lotgevallen der predikanten zelf, die
insgelijks van het eeue naar het andere einde van
den Archipel onophoudelijk verplaatst werden.
Voeg daar, in den boezem der Europeesche samen
leving, het onvaderlandsche der Indische zeden bij
de veelvuldige wilde huwelijken het groot aantal
onechte kindereu. Niets wat zoozeer indruischte
tegen de Calvinistische tucht, door de predikanten
vertegenwoordigd eu vruchteloos gehandhaafd. Telkens
als de bedienaren van deu godsdienst iets beproefden
in te voeren wat naar zelfstandig kerkelyk leven
zweemde, stuitten hunne pogingen op dtn onwil
eener wereldlijke overheid, die niet gedogen kon, dat
hare dienaren, alleen op grond van hun bgzonderen
levenswandel, door den kerkeraad onbekwaam ver
klaard werden.
Over het Costuum eener aanztenlgke Afrikaansche
dame, die in het hart vau dat werelddeel te huis
behoort, wordt io Europa onder de meest beschaafde
klassen met eveuveel kennis van zaken een oordeel
geveld alt door een blinde over kleuren. Algemeen
wordt aangenomen dat een dergelijke dame die een
«equatoriale streek bewoont, waar de zon hare stralen
loodrecht naar de aarde zendt, zoowat niets om ot
aan heeft. Het tegendeel is waar. In gansch
ZantVoort wordt zelfs des Zondags geen eokele
vischsrouw gevonden, die zulk een 'Haóht aan 't
lyf heeft en de Zandvoortsche vroutven op haar
Zondagach, rijn er voor beroemd. Het ia zeer
onbehoorlijk voor een Zandvoortach meisje om niet
ten minste acht rokken te dragen. Een oogge
tuige, in staat om de zaak te beoordeeleo, zal
uitspraak doen» De chef van het Duitsch «equator
station, luitenant Van Gele, spreekt.
Het costuum van de aanzienlijke dame hier onder
de evennachtslijn is samengesteld als volgt. Be
ginnen wij van onderen afTer hoogte van den
enkel draagt elke dame die in het openbaar ver
schijnt eene koperen ring, ter zwaarte van 1/i kilogram
te zamen I KG.om de kuiten een soort van vlecht
werk van geel koperdraad, elk van KG., te zamen
1 KG., om de heupen een lap geweven stof, lang
45 bg eene breedte van 20 centimeter, door middel
van een koord om het Igf bevestigd. Van dit mi-
niatuurschortjse tot den hals ontwaart het oog slechts
haar natuurlijke scboouheden, maar dan volgt
in dubbelen zin het gewichtigste gedeelte van de
kleediug der edele dame, namelijk een halsband vau
blinkend koper. Naar gelang het hoofd rén het
oegerdorp, de gemaal der dame machtiger is, wordt
dit voornaamste gedeelte van baar costuum dikker
en breeder, en ik kan er menige dame hier aanwijzen,
die eer. ring van 30 KG. draagt. Nemen wg als
gemiddelde zwaarte aan 27 KG., dan toricht zulk
een voorname een costuum ter zwaarte van 29
KG., d. i, zooveel als geweer, gevulde patroontasch
en verdere bepakking van een Belgisch infanterist.
Vermoedelijk is er geen stad iu Europa, waar men
jaar io jaar uit zooveel geld verteert aan onkosten
van verhuizing als te Berlijn. Volgens officieele op
garen zgn er slechts enkele wgken in de stad, waar
minder dan 30 percent van de bevolking jaarlijks
een andere woniug gaat betrekken. Zij behooren tot
de oude stad, de wijken, wier bevolking zich hecht
aau baar verblijf. Als zoodanig komen in aanmer
king Alt- en Neuhöll, Alt Berlin, FriedrichswerJer,
Doratheenstad, Spandauer Levier, Köoigstad, Frie-
drich-Wilhemstadt en een gedeelte van Friedrichstadt
derhalve algemeen genomen in de ondere gedeelten
der hoofdstad. Komt raeu daarentegen in de Ro-
senthaler voorstad, in Luison, aan gene zyde van het
kanaal en ic de Tempelhofer wijk» daar gaat het
vlotter, want 50 perceut vau hare bewoners betrekt
gemiddeld minstens eenmaal in 't jaar een nieuwe
woning. Alle wijken der hoofdstad moet,en echter
in dit opzicht de vlag strgken voor de Wedding.
Deze wgk slaat aan de spits, want 60 perceut van
hare bewoners verandert jaarlijks van woonplaats.
Volgen statistieke opgaven, gerangschikt naar de
huurwaarde der betrokken perceelen, mag worden
aaugenomen, dat van de huurders tot hoogstens
300 mark per jaar, 45 percent jaarlijks verhuizep.
Klimt men den financieelea ladder heel wat hoo-
gèr op, tot de huurders .van perceelen tusschen
1800 ec 3000 m. dan daalt het cijfer der jaarlyk-
sche verhuizers tot 25 p. o. en van 3000 m. tot heel
wat hooger, dan daalt het percentsgewijs oyfer der
verhuizers tot 20 pCt. Indien men aanneemt, dat
de zoo talrgke klasse van verhuizers, wier huishuur
hoogstens 300 m. per jaar bedraagt, bij elke verhuizing
15 mark onkosten maakten, eh hier genoemde klasse
die hooger huur verwoont, 300 M. onkosten heeft,
welk een verbazende som gelds wordt daardoor jaar
lijks verslonden.
Nog geen nieuw ministerie in Frankrijk.
De heer Henri Briason, voorzitter der Kamer,
heeft thans de taak aanvaard, om een nieuw kabinet
samen te stellen. Volgens gerucht zou eene com
binatie BrissonFreycinet beoogd worden.
Na den val vau Jnlea Ferry werden uit Parijs
geruchten gemeld vau voorloopige onderhandelingen
omtrent het herstel van den Vrede tusschen Frankrijk
«n China, welke op hel punt stonden tol een goed
resultaat he leiden.
De daar bedoelde voorwaarden, welke Frankrijk
als grondslag der onderhandelingen wilde aannemen
en die door den beer Pateuótre ter kennis van den
heer Hart werden gebracht, zijn io. erkenning van
het tractaat van Tientsin2o. opheffing der blok
kade van het eiland Formosa 2o. ontruiming vao
Touking door de Chiueescbe troepen binnen een.
maand 4o. na afloop van die maand verlaten de
Fransche troepen hunne stellingen van Keluug en
wordt deze stad ontruimd60. Frankrijk eischt geen
oorlogsschadevergoeding, behoudens die welke aan de
slachtoffers van Bac-Le wordt toegekend60. het
sluiten van een haudelatractaa',. De Figaro, aan welk
blad het bovenstaande is ontleend, voegt er bg dat
reeds den 14 Maart namens de Chineesohe regeeriug
deze voorwaarden aannemelijk werden verklaard.
De Loudenache qqfritapoudeut vau de Figaro heeft
een onderhoud met markies Tseng gehad, die erkent
vredesvoorstellen «jr deu grondslag van het traclaat-
Fournier gedaan te hebben, welke door de Fransohe
regeering niet werfleu aangenomen. De Chineesohe
gezant voegde er bg dat juist het „geringe toojdeel"
te Langsou behaald, China geneigd zou maken op
eén voor beide lauden eervolle wijze over den vrede
te onderhandelen/ Heeft markies Tseng werkelijk
van een „gering voordeel" gesproken, wat beteekent
dan de als ware het in wanhoop eu vertwijfeling
gestelde dépêche van generaal Brière De l'Iele, die
de Frantcbe Kamer en de Fransche natie in rep
eu Toer bracht Indien de Cbineeten zóó over
winnaar! waren, als die dépêche het deed veronder
stellen, dan zouden de Chineezeu niet zoo bereid
zgn onderhandelingen te openen.
Dat kolonel Herbiuger zioh aan overijling heeft
schuldig gemaakt, en das oorzaak is van de
zware verliezen, welke het Fransohe leger geleden
heeft, meent men nit de later bekend geworden
bijzonderheden van het gebeurde te moeten opmaken.
Ter jaarlgksche vergadering van de Reformclub te
Manchester, jl. Woensdag, is lord Rozeberry opge
treden als spreker. Zjjn onderwerp wns de regeeriugs-
politiek, welke hij met warmte verdedigde. Hij ver
klaarde dat, indien het kabinet in Soedan de politiek
van wraak volgde, van welke het verdocht wordt
gehouden, het verdiende in staat van beschuldiging
gesteld ts wordeu. Neen, geen wraakneming. De
regeering heeft geen ander doel dau het gezag van
den Mahdi te vernietigen een duurzaam bezetten
van het land ligt volstrekt niet in hare plannen.
Met betrekking tot Afghanistan zeide lord Roseberry
dat de regeering de schikkingen zal handhaven, welke
voortvloeien uit de tractates met deu emir gesloten,
en oprechtelijk verlangt dat de moeielijkheden hoe
eerder hoe liever voor goed uit den weg geruimd wor
den. „Zij heeft gegronde hoop op een vreedzame
oplossing san het conflict, maar ia bereid en gereed
's lands eer en belangen te verdedigen. Haar doel
is geeoszins het overijld alniten van eeu tijdelijken
wapenstilstand, maar zg streeft naar het vestigen
van een bestendigen modus vivendi."
Zaterdag hield de Engelsche kabinetsraed een lang
durige zitting en confereerden de heer Gfadsione eu
lord Granville met den Russischen ambassadeur en
baron Rothschild, over de Afgbaanschs quaeslie en
de internationale leening voor Egypte. Beide eerst-
genoemden verlieten iu deu namiddag Londen om
naar hnnne buitenverblijven te vertrekken. Of de
kabinetsraad er, de conferentiên eenigen uitslag hebben
gehad, en welke ie nit den aard der zaak niet bekend.*
Het aotworfrd van Roeland op Granville's nota
wordt over het algemeen niet volkomen bevredigend
geacht.
Een welbehageljjken indrnk, io tegenstelling met
ai hetgeen one de nieuwsbladen overigens van
heinde eu verre mededeeleo, maken de eerste veranderin
gen, door den nieuwen Amerikaanschen president Cleve
land in ziju naaste omgeving gemaakt. In afwijking
vau deu luister en de wijdloopige beslommeringen,
door zijn voorgangers in het Witte huis ingevoerd,
hebben burgerlijke gebruiken en arbeid met hem
en zgu zuster hun intocht in het Washingtoner paleis
gedaan. Onder de eerste bezuinigingen, welke hij
wenschte, komt op de zeven ambtenaren, die tot nu
toe den kanselarijraad van den president uitmaakten,
een vermindering van vier Clerks voor.
Tot bietje werden 50 a 60 couranten op kosten
van het gouvernement voor den president gehoudeD,
Cleveland bestelde ze af en leest enkele toonaan
gevende bladen op eigen kosten. Niet weinig was
men ook verbaasd, toen de president een hem aan
geboden extra-trein van Albany naar Washington
van de hand wees en er voor eigen rekening een
liet komen. Zjjn houding tegenover de honderd
duizenden, die hem om een winstgevend baantje
bestormen, schrgft men uit New-York aan de
AöIh. Zeil., is van grooter belang dan de boven
genoemde kleinigheden. Cleveland zal evenmin het
slachtoffer van deze begeerigeu worden, als dat hg,
in navolging van vroegere presidenten, den geheeleo
buit voor deu overwiuoaar eu diens vrienden zal be
houden en de vorige ambtenaren bg honderdtallen op
straat zetten.
Al de besparingen, de kalmte en hetjuiste inzicht,
't welk Cleveland bij de keuze der ambtenaren aan
den dag legt, doen de hoop voeden, dat eindeljjk
in de zieke deelen van het inwendige bestuur der
Vereenigde Staten eeu verandering ten goede komt.
In ons vorig ur. staat op blz. 1 k. 1 regel 6
v. 0. „voor teekenakte". Dit moet zgu„Voor
teekenVAKKEN."
RECLAME
Het Beste eu Goedkoopste Middel.
Den Heere R. BRANDT, Zurich, Wel Edele
Heer Ik heb een doosje uwer Zwitsersche Pillen
gebruik voor bloedzuivering, en kan verklaren dat
de outelbare puistén en zweertjes, of mgn gelaat
door gebrek aan bloedzuivering ontslaan, na bet
gebruik vau één doosje totaal verdwenen zgu. Hoog
achtend, UwEd. Dienaar, L. van der H., Nijkerk.
Verkrijgbaar Ie Gouda bg I. H, M. ZELDEN-
RIJK, a 70 ets de doos.