Bultenlaiidsch Overzicht VERBETERING. dan aan Tak- of letterkundige opleiding. Hij was Tan eerst af en is tot het laatste toe een man Tan de daad en niet Tan het woord gebleven. Spelen, rich omscheppen in een personageals deze handelen en wandelen met al de deelen Tan het gelaat en al de leden des lichaams uitdrukken, wat er in het gemoed van den gespeelde omging, was sgne goede bezorgdheid en sgn groot talent. Om den tekst der rollen bekreunde hij zioh nooit heel Teel, alhoewel hg zelf enkele tooneelstukken schreef. Toen voor vijf of zes jaar «het Nationaal Tooneel' zijn 25-jarig bestaan Tierde, werd aan Driessens en een paar zijner trouwe tooneelmakkers vanwege het stedelgk bestuur door den burgemeester eeue ge denkpenning overhaudigd. Iemand die nevens Dries sens zat, spoorde hem aau een woord van dank te zeggen. Driessens antwoordde: //Wanneer ik geen souffleur voor mg heb, kan ik niet spreken.' Dit was de waarheid. Hij was een speler, geen spreker. Hg trad op als tegenvoeter der tooneelsprekers, der declamateurs, en in die hoedanigheid brachten zgn leer eo voorbeeld eene grondige omwenteling te onzent te weeg. Bij Driessens' verschijnen heerschte nog algemeen en alvermogend de school der uitgal- ming. Te Geut bad zg toen hare meest gevierde vertegenwoordigers in den tooneelschrgvendee en tooneelspelendeu boekbinder Karei Ouderect, en in mej. Eugenie de Terre. Lange jaren nadat Driessens egoe eerste palmen had veroverd, bleef in de nabu rige stad die school nog bloeien. Met Driessens brak zich binnen Antwerpen een nieuwe richting baan. Het was eensdeels de romautiek in de ver talingen van Fransche melodrama'sanderdeels de realistische in het vertolken vau eigen en vreemde blijspelen. In beide vakken werd echter hoofdzakelijk gestreefd naar natuur, zelfs daar waar minder natuur lijke toestanden weer te geven waren. Driessens was bet hoofd der riohting de invloed, dien hij rondom zich uitoefende, was onweerstaanbaar en onmetelijk. De lgkverbrauding vindt in Italië meer en meer voorstanders, terwijl het aantal Igkovens er elk jaar in aantal toeneemt. Gedurende het jaar 1884 zijn in Italië 113 lijken verbrand, waarvan 81 van mannen en 32 van vrouweu. Daarvan werden in den lijk oven te Milaan 61 verbrand (41 mannen en 20 vrouwen), te Rome 29 (23 mannen en 6 vrouwen), te Cremoua 12 (9 mannen en 3 vrouwen), te Padua 4 (3 mannen en 1 vrouw), te Lodi 2 mannen, te Brescia 2, te Varese 1 en te Udine 1 man en 1 vrouw. Nog worden thans nieuwe ovens opgericht te Flo rence, Pisa, Como, Livorno eu Spezzia. Men baalt dezer dagen natuurlijk honderden anec- doten aan betreffende den 70-jarigen Duitschen Rijks kanselier. Een daarvan verdient vermeldiug. in Mei 1865 was een uummer^van het bekende blad «Klad- deradatscb" in beslag genomen. Wijlen de uitgever Otto Petri te Rotterdam wist echter een exemplaar machtig te worden, liet het nadrukken en zond op 2 Juni een paar nnmmers van den nadruk aan Bismarck, met een Nederlaodschen grondwet er bij. Daaga daarna ontving de heer Petri het volgende eigenhandige schrijven van den kanselier: z/UWEdelGeb. heeft de goedheid gehad mij eenige exemplaren van de door u nagedrukte «Kladdera- datsch" van 7 Mei, met een ex. van de Neder- landscbe grondwet te zenden. Ik grijp met geuoegeu de gelegenheid aan u als contra-beleefdheid een ex. van het in beslag genaraen origineel en een Pruisische grondVet te doen toekomen. Het zal mg geooegeu doen als de lezing daarvan bijdraagt uw belangstelling in de staatsrechtelijke studiën nieuw voedsel te ge ven. Von Bisïnarck." Bg de verkiesing van een hoofdingeland in het 8e district vao 't hoogheemraadschapvRijnUnd, zgn ingeleverd 419 stembiljetten. Volstrekte meerderheid 210 Op den heer J. J. Duinstee zijn uitgebracht *276 stemmen, op den heer Rarap 86 op den heer A. Straathof 56. Voor^ioöTd ingelandplaats- vervanger zijn ingeleverd 419 biljetten, waarvan op den heer Straathof zgn uitgebracht 312, op den heer W. Timmers 99, en op den heer J. J. Duiostee 7 stemmen. De Parijsche car respondent van de Timet geeft het volgende te lezen Twaalf- of vijftienmaal had ik den val van een ministerie te melden en verslag te geven van die ellendige commedie, bekend onder den naam van «eene ministerieele drisis.' Bij zulke gelegenheden doen alle bijzondere belangen zich gelden parle mentaire strategie, persoonlijke knapheid, bekrompen sympathie» en qntipathien alles komt in aan- merkiug, behalve het land dat bestuurd moet worden. Hetzelfde schouwspel wordt telkens onveranderlijk waargenomen. Mannen, die geen andere aanspraak hebben dan hunne eerzucht, geen andere aanbeveling dan hunne volharding rennen naar den persoon, die de taak aanvaard heeft tot het vormen van een nieuw Kabinet en overstelpen hem met complimentjes en betuigingen van gehechtheid. Andere daarentegen vertellen ons in 't geheim dat zij aangezocht zijn om eene portefeuille aau te nemen, maar dat zij er niet aan denken. Ik herinner mij iemand, die bij elke verandering van ministerie steeds tot mij placht te zeggenGeloof niet dat het Kabinet reeds gevormd isik ben nog niet gepolst.' Die arme mau stierf zonder ooit minister te zgn ge weest. Heden namiddag ontmoetteik een staatsman die mg zeide«Ik kom pas van den heer de Freycinet, ik zeide hem«Beste vriend, gij weet dat ik gereed ben met u mijn land te dienen. Zoo ge mg uoodig hebt, zult ge mij in mgn huis viudeu. In de eerste 48 uren ga ik niet uit I' Eg. nu moet ik gauw weg want ik moet mij houden aajjpde afspraak. Ik wil thuis zgn voor het gaval dat de Freycinet mg noodig heeft.' Eiken keer nu dat binnen 48 uren de schel aau aan 's mans deur gaat, zal hij zeker meenen dat er eene boodschap komt vau de Freyoinet. Geen omstandigheid is denkbaar, waarin de meuschelgke dwaasheid en eigenwaan zulk eene hoogte bereikt. Men pleegt te zeggen dat elke soldaat moet meenen, dat hg den maarschalkstaf in zgn ransel draagt. Nu er in dit land 200 ministers en ondersecretarissen van Staat in veertien jaren verbruikt ziju, is elke Fraaschman met eene portefeuille ia zijn arm geboren en acht hg zich ongelukkig als bij er geeoe krijgt. Naar men aan de «Haarl. Crt.' mededeelt, is om trent de metallieke pakking voor werkbussen van stoomwerktuigen enz., vervaardigd door de firma W. H. Jacobs te Haarlem, door den beer Jullien, inge nieur der Stoomvaart-Maatschappij «Nederland' te Amsterdam, een zeer gunstig certificaat aan den uit vinder verstrekt, waarin hg o. a. verklaart, dat die pakking 200 en meer stoomüagea dienst kan doen en goedkooper te staau komt dan eenige andere bekende plantaardige pakkingstof, terwijl door de geringe sit ting vau stangen en grondringen met het gebruik van die pakking gepaard gaande ook in dat op zicht bezuinigingen te maken zijn voor Stoomvaart maatschappijen enz. Schepen, met deze pakking va. reude, behoeven bijna nooit op lange zeetrajecten te stoppen om de werkbussen bij te pakken. Deze pak- pin^ is in Engelaud gepatenteerd, terwijl het patent op een verbeterden vorm daarvau in Duitschlaud en andere Staten aangevraagd wordt. Van het huis van den heer Swan te Lauriston in Londen, dat geheel door electriciteit verlicht wordt, geeft het Hbl. de volgende beschrijving. Waarheen maar een ijzeren draad te leiden is, daar kan men een licht ontstekenen het feit, dat het geheel vau de buitenlucht is afgesloten, maakt, dat men het even gemakkelijk kan ban- teeren of plaatsen als een stuk glas. De helderste kleuren en het teederste verguldsel worden er niet door geschaad integendeel^ beider glans wordt er door verhoogd. Bovendien daar de lichtdrager zoo fraai is, is deze op zich zeiven reeds een orua- meut. In de eetzaal van den heer Swan zgu de lampen der kroon voorzieu van ballons van het nieuwe gerimpelde glas, zoodat zij veel hebben van blokken smeltend gs, van binnen door toover- lampen verlicht. Het effect is zeer aangenaam en verfrisschend, daar het licht helder en zuiver is. Twee staande lampen, die op de groote tafel ge plaatst zgn, staan in geroeeuschap met den eleotri- schen stroom, welke door de tafel eu het tafel laken gaat, door eenvoudige koperen priemen, die weder in aanraking komen met ijzerdradeu, welke van den vloer langs den voet van de tafel oploo- pen. Op het midden der tafel, tusschen "de standaards, is eene groote Japansche kalebas, gevuld met frisch ontloken rozen, waar tusschen electrische lampen zeer vernuftig verborgen zgn. Door een druk vau den vinger op den een of anderen oozichibaren sleu tel, worden deze lampen gevuld met é*n gelen glans en schijnen als de bloemen zelve te bloeien. Een andere druk eu de gouden vruchten vau een kunstmatigen citroeusltoom, die pp een buffet staat, wordCfu gevuld met licht in al haar poriëu, door lampen, die verborgen zijn in den holleu bast. Een derde druk met den vinger en een klein machinetje, dat aan een zijden koord van het pla fond naar beneden hangt, wordt plotseling vuurrood. Dit is een electrische siiiaqraansteker. Men ziet hieruit duidelijk dat noch lucifers, noch kaarsen in het huis van den heer Swan uoodig ziju eu toch wordt er zoo .weinig mogelijk van den elec- trischen stroom vermorst. Zoo kan iemand zich voor lichten op zgn weg naar boven of door het huis midden ic den nacht door beweegbare teentjes of drukkuopjes in den muur, welke de lamp voor hem aansteken en de lamp achter hem uitblazen. Op deze wijze kan men zeggen, dat hij met licht reist, of ten minste het te voorschijn roept, zoodra hij het behoeft. Op dezelfde wijze kan men zijne slaapkumer verlichten, eer men haar binnentreedt en het licht weder verdooven, wanneer men haar verlaat, door een/oudig op een sleutel van de deur te drukken. Of wel men kan het licht verplaatsen van zgee toiletkamer naar zijne schrijftafel of sofa, eu in eene der slaapkamers, voor zieken gereserveerd, hangt eeue lamp juist boven hel hoofdkussen, die de patiënt kan gebruiken om 's nachts te lezen en met de ge- riugsle krachtsinspanning weder uitdooven kan. Ieder gedeelte van het huis van den heer Swan wordt door electriciteit verlicht, van de kinderkamer boven, waar de lampen hoog aan de zoldering hangen, baiteo het bereik der kinderen, tot in de kolenkelders beneden. In de boekenkamer natuurlgk is deze soort van licht eene groote aanwinst, daar het uitnemend geschikt is voor letterkundig werk, zoowel om zijne helder heid als zijne koelte. In de kenken staat eene kleine dynamo-electrische motenr, die, wanneer de stroom aan een of twee lampen onttrokken, er door heen gaat, een naaimaohine in beweging brengt, of een koffiemolen met gemak draait. In de warme zomerdagen kan men den stroom gebruiken om een waaier iu beweging te brengen. Bovendien kan dezelfde stroom gebruikt worden om eeue dienstbo- deosohel of brand-'en dievenscbellen in beweging te breugen j hg helpt dus op deze wijze het buis bewaken men zou met denzeifden stroom door mid del van de telephoon kunnen spreken op een grooten afstand. Te Louiston zgn ongeveer een zeventig lampen aangebracht op het terrein voor de woning, waar onder dan begrepen zgn, die, welke zich langs de voetpaden bevinden en boven de hekken hangen, teneinde den vertrekkenden gasten door haar licht den weg te wijzen. Die allen zgn eiken avond niet noodig«enige harer integendeel worden slechts aan gestoken, wanneer er gasten zijn. Naar aanleiding van bet werk des heeren Van Troostenburg de Bruijn, laatstelijk predikaut te Batavia, De Hervormde Kerk in Ned. Oost-Indiey onder de Oost-Indische Compagnie (16021795) beeft de heer Cd. Busken Huet die kerk besproken in het Alg. Dagbl. van 2 Feb. 11. De heer Troostenburg de Bruijn velt over de O.-I. Compagnie een scherp veroordeelend vonnis. Hg maakt tot de zijne de woorden van een on genoemd schrijver onzer dagen, die gezegd heeft t «Elke beschuldiging tegen den toestaudder Christelijke kerk op Java is eene besohuldiging tegen de Regeering'» Aan bet slot eener zeer donkere schildering van het Christelijk leven, in het Indië van weleer, lezen wy bij hem«Den grond van al de ellende dier dagen moeten wij zoeken in de onzedelijke politiek der O.-I. Compagnië.' Mij komt het voor, zegt de heer Busken Huet, dat het nuttiger zou geweest zgn te wijzen op de ongeschiktheid van bet Christendom in bet algemeen eu van de Hervormde Kerk in het byzonder. Welke verheffiug van het gemoed of den geest kon de gereformeerde eeredienst de indo-europeesche samenleving aanbieden? De hervorming bouwde in het Oosten leelijke kerken, waar redenaars met weiuig talent platgetreden waarbeden verkondigden, en de geineeute een onwelluidend psalmgezang aanhief. De sómeuleving was zoo klein, dat de evangelieprediking, zoodra zg bet veld der zedelgke gisping betrad, aanstonds in personaliteiten ontaardde. Aan de volken van den Archipel kon het Christen dom niets brengen wat zg, onder een of anderen vorm, niet sedert lang bezaten. Daarbij was, in verhouding tot de millioenen wien men het evangelie wilde verkondigen, hat getal der ,uitgezouden predi kanten belachelijk gering. In 1754 klaagde de kerkeraad van Batavia bg de Hervormde Synode van Noord-Holland, over het onvoldoeud inkomen der Indische predikanten^ en de Synode antwoordde a «dat de meening, alsof de armdfae der predi kanten in Indië strekken zou ten nadeele van den heiligen dienst en de voortplantiug van het evan gelie, werd gelogenstraft door het voorbeeld van den Zaligmaker en de Apostelen, wier dienst, hoe veracht en armoedig naar de wereld, echter zeer gezegend en voorspoedig was geweest «dat het de predikanten in Indië niet voegde bezorgd te zijn voor deu dag van morgen, die voor het zijne zorg**u zou j en 'dat bunue bewering dat de gewichtigste diensten het meest behooren beloond te worden, niet kon worden toegepast op de dienaren van het koning rijk van Christus, naardien hun loon voor getrouwen dienst, door 's Heeren genade, naar zyne toezegging groot zou ziju in de hemelen.' Wy glimlachen onwillekeurig om dat antwoord der Noord-Hollaudsche Synode, zegt de heer Huet, Iu stilte juichen wij het toe. Zoo kregen, denken wij, dé predikanten te Batavia en elders in den Archipel, die iederen Zondag aan hunne mede- menscheu de vergankelijkheid van het ondermaansche en de booge waarde der toekomende zaligheid ver kondigden, zoo kregen zij hnnne trekken thnis. Het was hnn wel verdiende loon, zelf aldus op hunne beurt naar bet Jenseits verwezen te worden. Aan den anderen kant beklagen wg deze brave maunen, dat zij in bet moederland zoo weinig troost vonden. De leden der Noord-Hollandsche synode hadden behooren tq weten dat de sobere Indische predikants-traktementen niet in verhouding stonden tot de kostbare Indische levenswgze. De Indische predikanten waren niet aangesteld om zendelingen in de woestijn te zijn, zioh voedend met sprinkhanen en wilden honig. Zg behoorden het leven vau ordelgke huisvaders en wel onder wezen kamergeleerden te leidengeen schulden te maken aan hunne kinderen eene goede opvoeding te gevengastvrijheid uit te oefenenhandreiking te doen aan de armen den schyu van berooid heid en gierigheid te mijden. De O.-I. Compagnie heeft in de eerste tijden nouit verspreiding vau den gereformeerden gods dienst voorgeschreven. Eerst later, toen de Com pagnie schoone winsten voor het moederland was gaan afwerpen, is daarginds de overtuiging ontwaakt, dat men aan de volken van Azië, in ruil voor hunne producten teo behoeve der Europeesche markt, het evangelie behoorde te brengen. Welk eene hersenschim De Indische landen, over welke de Compagnie heerschappij voerde, werden bewoond door Mohammedanen, door heidenen, moootheïsteu, polythemeu en vau dezen hadden sommigen gemeend zioh' verdienstelgk te maken, toen zij door de Portugeezen, die de Hol landers voor geweest waren, zich tot het Katho licisme hadden laten bekeeren. Voor zoo ver die volken bet Christendom begrij pen konden, was het reeds door hen aangenomen. En na kwam, met de nieuwe veroveraars, ook een nieuw Christendom opdagen zeer tot verbijstering van den inlander. De Portugeezen, beweerden de Hollanders, waren domme Roomscben, afgodendie naars; en er bestond geen andere ware Christelijke religie dan de religie van Calvyn, vervat in de boeken van het Oude- en bet Nieuwe Testament en in den Heidelbergschen Catechismus, De schier bovenmeoschelgke taak der gerefor meerden predikanten, uit Nederland naar Indië ge zonden, was, zegt de heer Busken Huet, deze Euro- peesche theologie voor de Aziatische breinen pasklaar ie maken. In de Molnkken op Formosa, op Ceylon, werden duizenden en tienduizenden door hen tot het Calvioisme bekeerd. Doch men behoeft niet te vragen hoe het met die bekeering geschapen stond. Ondanks de loffelgkste pogingen tot vertaling van bybel en catechismus in het Maleiscb, het Formosaanscb, bet Tamiel, bleef het aangenomen Christendom een naara- christendom eu de hervormde kerk eene legale fictie in den Archipel. Gemeenten van Europeanen konden zich in Indië bijna niet vormen. Het Europeesch publiek was niet talrgk, genoeg, eo niet genoeg onvermengd ge reformeerd. De Indo-europeesche samenleving telde te weinig schakeeringen. Bijna geen Europeesche vrouwen van rang ot beschaving. Slechts twee of drie klassen van mannen. Niets dan ambtenaren, niets dan militairen, dan sohippers, dan matrozen. Eene gestadig tan bier naar elders verhuizende maatschappij. Dit laatste tronwens in overeenstem ming met de lotgevallen der predikanten zelf, die insgelijks van het eeue naar het andere einde van den Archipel onophoudelijk verplaatst werden. Voeg daar, in den boezem der Europeesche samen leving, het onvaderlandsche der Indische zeden bij de veelvuldige wilde huwelijken het groot aantal onechte kindereu. Niets wat zoozeer indruischte tegen de Calvinistische tucht, door de predikanten vertegenwoordigd eu vruchteloos gehandhaafd. Telkens als de bedienaren van deu godsdienst iets beproefden in te voeren wat naar zelfstandig kerkelyk leven zweemde, stuitten hunne pogingen op dtn onwil eener wereldlijke overheid, die niet gedogen kon, dat hare dienaren, alleen op grond van hun bgzonderen levenswandel, door den kerkeraad onbekwaam ver klaard werden. Over het Costuum eener aanztenlgke Afrikaansche dame, die in het hart vau dat werelddeel te huis behoort, wordt io Europa onder de meest beschaafde klassen met eveuveel kennis van zaken een oordeel geveld alt door een blinde over kleuren. Algemeen wordt aangenomen dat een dergelijke dame die een «equatoriale streek bewoont, waar de zon hare stralen loodrecht naar de aarde zendt, zoowat niets om ot aan heeft. Het tegendeel is waar. In gansch ZantVoort wordt zelfs des Zondags geen eokele vischsrouw gevonden, die zulk een 'Haóht aan 't lyf heeft en de Zandvoortsche vroutven op haar Zondagach, rijn er voor beroemd. Het ia zeer onbehoorlijk voor een Zandvoortach meisje om niet ten minste acht rokken te dragen. Een oogge tuige, in staat om de zaak te beoordeeleo, zal uitspraak doen» De chef van het Duitsch «equator station, luitenant Van Gele, spreekt. Het costuum van de aanzienlijke dame hier onder de evennachtslijn is samengesteld als volgt. Be ginnen wij van onderen afTer hoogte van den enkel draagt elke dame die in het openbaar ver schijnt eene koperen ring, ter zwaarte van 1/i kilogram te zamen I KG.om de kuiten een soort van vlecht werk van geel koperdraad, elk van KG., te zamen 1 KG., om de heupen een lap geweven stof, lang 45 bg eene breedte van 20 centimeter, door middel van een koord om het Igf bevestigd. Van dit mi- niatuurschortjse tot den hals ontwaart het oog slechts haar natuurlijke scboouheden, maar dan volgt in dubbelen zin het gewichtigste gedeelte van de kleediug der edele dame, namelijk een halsband vau blinkend koper. Naar gelang het hoofd rén het oegerdorp, de gemaal der dame machtiger is, wordt dit voornaamste gedeelte van baar costuum dikker en breeder, en ik kan er menige dame hier aanwijzen, die eer. ring van 30 KG. draagt. Nemen wg als gemiddelde zwaarte aan 27 KG., dan toricht zulk een voorname een costuum ter zwaarte van 29 KG., d. i, zooveel als geweer, gevulde patroontasch en verdere bepakking van een Belgisch infanterist. Vermoedelijk is er geen stad iu Europa, waar men jaar io jaar uit zooveel geld verteert aan onkosten van verhuizing als te Berlijn. Volgens officieele op garen zgn er slechts enkele wgken in de stad, waar minder dan 30 percent van de bevolking jaarlijks een andere woniug gaat betrekken. Zij behooren tot de oude stad, de wijken, wier bevolking zich hecht aau baar verblijf. Als zoodanig komen in aanmer king Alt- en Neuhöll, Alt Berlin, FriedrichswerJer, Doratheenstad, Spandauer Levier, Köoigstad, Frie- drich-Wilhemstadt en een gedeelte van Friedrichstadt derhalve algemeen genomen in de ondere gedeelten der hoofdstad. Komt raeu daarentegen in de Ro- senthaler voorstad, in Luison, aan gene zyde van het kanaal en ic de Tempelhofer wijk» daar gaat het vlotter, want 50 perceut vau hare bewoners betrekt gemiddeld minstens eenmaal in 't jaar een nieuwe woning. Alle wijken der hoofdstad moet,en echter in dit opzicht de vlag strgken voor de Wedding. Deze wgk slaat aan de spits, want 60 perceut van hare bewoners verandert jaarlijks van woonplaats. Volgen statistieke opgaven, gerangschikt naar de huurwaarde der betrokken perceelen, mag worden aaugenomen, dat van de huurders tot hoogstens 300 mark per jaar, 45 percent jaarlijks verhuizep. Klimt men den financieelea ladder heel wat hoo- gèr op, tot de huurders .van perceelen tusschen 1800 ec 3000 m. dan daalt het cijfer der jaarlyk- sche verhuizers tot 25 p. o. en van 3000 m. tot heel wat hooger, dan daalt het percentsgewijs oyfer der verhuizers tot 20 pCt. Indien men aanneemt, dat de zoo talrgke klasse van verhuizers, wier huishuur hoogstens 300 m. per jaar bedraagt, bij elke verhuizing 15 mark onkosten maakten, eh hier genoemde klasse die hooger huur verwoont, 300 M. onkosten heeft, welk een verbazende som gelds wordt daardoor jaar lijks verslonden. Nog geen nieuw ministerie in Frankrijk. De heer Henri Briason, voorzitter der Kamer, heeft thans de taak aanvaard, om een nieuw kabinet samen te stellen. Volgens gerucht zou eene com binatie BrissonFreycinet beoogd worden. Na den val vau Jnlea Ferry werden uit Parijs geruchten gemeld vau voorloopige onderhandelingen omtrent het herstel van den Vrede tusschen Frankrijk «n China, welke op hel punt stonden tol een goed resultaat he leiden. De daar bedoelde voorwaarden, welke Frankrijk als grondslag der onderhandelingen wilde aannemen en die door den beer Pateuótre ter kennis van den heer Hart werden gebracht, zijn io. erkenning van het tractaat van Tientsin2o. opheffing der blok kade van het eiland Formosa 2o. ontruiming vao Touking door de Chiueescbe troepen binnen een. maand 4o. na afloop van die maand verlaten de Fransche troepen hunne stellingen van Keluug en wordt deze stad ontruimd60. Frankrijk eischt geen oorlogsschadevergoeding, behoudens die welke aan de slachtoffers van Bac-Le wordt toegekend60. het sluiten van een haudelatractaa',. De Figaro, aan welk blad het bovenstaande is ontleend, voegt er bg dat reeds den 14 Maart namens de Chineesohe regeeriug deze voorwaarden aannemelijk werden verklaard. De Loudenache qqfritapoudeut vau de Figaro heeft een onderhoud met markies Tseng gehad, die erkent vredesvoorstellen «jr deu grondslag van het traclaat- Fournier gedaan te hebben, welke door de Fransohe regeering niet werfleu aangenomen. De Chineesohe gezant voegde er bg dat juist het „geringe toojdeel" te Langsou behaald, China geneigd zou maken op eén voor beide lauden eervolle wijze over den vrede te onderhandelen/ Heeft markies Tseng werkelijk van een „gering voordeel" gesproken, wat beteekent dan de als ware het in wanhoop eu vertwijfeling gestelde dépêche van generaal Brière De l'Iele, die de Frantcbe Kamer en de Fransche natie in rep eu Toer bracht Indien de Cbineeten zóó over winnaar! waren, als die dépêche het deed veronder stellen, dan zouden de Chineezeu niet zoo bereid zgn onderhandelingen te openen. Dat kolonel Herbiuger zioh aan overijling heeft schuldig gemaakt, en das oorzaak is van de zware verliezen, welke het Fransohe leger geleden heeft, meent men nit de later bekend geworden bijzonderheden van het gebeurde te moeten opmaken. Ter jaarlgksche vergadering van de Reformclub te Manchester, jl. Woensdag, is lord Rozeberry opge treden als spreker. Zjjn onderwerp wns de regeeriugs- politiek, welke hij met warmte verdedigde. Hij ver klaarde dat, indien het kabinet in Soedan de politiek van wraak volgde, van welke het verdocht wordt gehouden, het verdiende in staat van beschuldiging gesteld ts wordeu. Neen, geen wraakneming. De regeering heeft geen ander doel dau het gezag van den Mahdi te vernietigen een duurzaam bezetten van het land ligt volstrekt niet in hare plannen. Met betrekking tot Afghanistan zeide lord Roseberry dat de regeering de schikkingen zal handhaven, welke voortvloeien uit de tractates met deu emir gesloten, en oprechtelijk verlangt dat de moeielijkheden hoe eerder hoe liever voor goed uit den weg geruimd wor den. „Zij heeft gegronde hoop op een vreedzame oplossing san het conflict, maar ia bereid en gereed 's lands eer en belangen te verdedigen. Haar doel is geeoszins het overijld alniten van eeu tijdelijken wapenstilstand, maar zg streeft naar het vestigen van een bestendigen modus vivendi." Zaterdag hield de Engelsche kabinetsraed een lang durige zitting en confereerden de heer Gfadsione eu lord Granville met den Russischen ambassadeur en baron Rothschild, over de Afgbaanschs quaeslie en de internationale leening voor Egypte. Beide eerst- genoemden verlieten iu deu namiddag Londen om naar hnnne buitenverblijven te vertrekken. Of de kabinetsraad er, de conferentiên eenigen uitslag hebben gehad, en welke ie nit den aard der zaak niet bekend.* Het aotworfrd van Roeland op Granville's nota wordt over het algemeen niet volkomen bevredigend geacht. Een welbehageljjken indrnk, io tegenstelling met ai hetgeen one de nieuwsbladen overigens van heinde eu verre mededeeleo, maken de eerste veranderin gen, door den nieuwen Amerikaanschen president Cleve land in ziju naaste omgeving gemaakt. In afwijking vau deu luister en de wijdloopige beslommeringen, door zijn voorgangers in het Witte huis ingevoerd, hebben burgerlijke gebruiken en arbeid met hem en zgu zuster hun intocht in het Washingtoner paleis gedaan. Onder de eerste bezuinigingen, welke hij wenschte, komt op de zeven ambtenaren, die tot nu toe den kanselarijraad van den president uitmaakten, een vermindering van vier Clerks voor. Tot bietje werden 50 a 60 couranten op kosten van het gouvernement voor den president gehoudeD, Cleveland bestelde ze af en leest enkele toonaan gevende bladen op eigen kosten. Niet weinig was men ook verbaasd, toen de president een hem aan geboden extra-trein van Albany naar Washington van de hand wees en er voor eigen rekening een liet komen. Zjjn houding tegenover de honderd duizenden, die hem om een winstgevend baantje bestormen, schrgft men uit New-York aan de AöIh. Zeil., is van grooter belang dan de boven genoemde kleinigheden. Cleveland zal evenmin het slachtoffer van deze begeerigeu worden, als dat hg, in navolging van vroegere presidenten, den geheeleo buit voor deu overwiuoaar eu diens vrienden zal be houden en de vorige ambtenaren bg honderdtallen op straat zetten. Al de besparingen, de kalmte en hetjuiste inzicht, 't welk Cleveland bij de keuze der ambtenaren aan den dag legt, doen de hoop voeden, dat eindeljjk in de zieke deelen van het inwendige bestuur der Vereenigde Staten eeu verandering ten goede komt. In ons vorig ur. staat op blz. 1 k. 1 regel 6 v. 0. „voor teekenakte". Dit moet zgu„Voor teekenVAKKEN." RECLAME Het Beste eu Goedkoopste Middel. Den Heere R. BRANDT, Zurich, Wel Edele Heer Ik heb een doosje uwer Zwitsersche Pillen gebruik voor bloedzuivering, en kan verklaren dat de outelbare puistén en zweertjes, of mgn gelaat door gebrek aan bloedzuivering ontslaan, na bet gebruik vau één doosje totaal verdwenen zgu. Hoog achtend, UwEd. Dienaar, L. van der H., Nijkerk. Verkrijgbaar Ie Gouda bg I. H, M. ZELDEN- RIJK, a 70 ets de doos.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1885 | | pagina 4