Buitenlandsch Overzicht
aangekondigde recept vormt zelfs het karakter, het
cigenlgk wezen als stelsel. De toepassing ran dat
recept» is echter ter san eenvoudig en gevaarloos
en volgens het oordeel der meesten, die tot zelf
standig oordeelen in staat zgn, zou zy wel eens
kunnen leiden tot het aftappeu van de laatste ge
zonde bloedriruppelenj der maatschappy, en haar
door uitputting doeu sterven.
Sommige socialisteu wijzen er eohter op, dat dit
recept niet op eenmaal moest worden toegepast. Hoe
zg echter zich dan de werking voorstellen is De Tijd
nooit duidelijk geworden, omdat de wyze waarop
de socialisten elders en ook hier plegen op te treden
bet onmogelyk maakt met hen tot gedachtenwisse-
ling te komen.
En dat is het juist, zegt De Tijd, wat het soci
alisme in Nederland belet een staatkuudige party
te zijn. Wanneer men honderdmaal in volksver
gaderingen aan een publiek van minvermogenden
en aan menschen, die al of niet door eigen schuld
armoe lijden, met de schrilste kleuren hun eigen
ellende gaat voorhouden en daarbij de afgunst weet
te prikkelen tegen anderen, die inderdaad gelukkiger
schynen, dan zal er zeker in slagen, zijn publiek
ontevredener en dus ook ongelukkiger te maken
misschien zelfs zal men het tot een soort van
blinde razernij kunnen vervoeren, waarin het tot
oproer overslaat, .zich tegen de openbare machten
verzet en de woningen der rijken plundert, van
het verspreiden van een stelsel, van bet ingaDg
doen vinden vau beginselen is daarby geen sprake.
Men kan op die wijze ontevredenen, oproerlingen
en misdagers kweekeu, maar nimmer een staatkuu
dige partij.
Zoo lang de socialistische leiders de zaken ver
keerd voorstellen, zoo lang zg alleen hun kracht
blijven zoeken in de onwetendheid, in de afgunst
en andere kwade neigingen, welke bjj velen door
armoede worden versterkt, zoo lang kan het socialisme
een element van outevredenheid, oproer en ongere
geldheid zijn in den Staat, maar nimmer in gezon
den zin een staatkundige partij.
Naar de N. R. Ct. verneemt heeft de regeering
besloten, eene wijziging van art. 194 der grondwet
voor te stellen. Het ontwerp wordt dezer dagen
aan den Kaad van State verzonden.
De hoofdonderwijzersexamens te 's Hage zgn
geëindigd.
In het geheel hadden zich aangemeld 234 man
nel. en 26 vrouwel. caudidaten by het schriftelijk
examen kwamen niet op 8 mann, cand.tijdens
het schriftelijk examen trokken zich terug 4 mann.
cand. zoodat tot bet mondeling examen werden
opgeroepen 222 mann. en 26 vrouwel. candidaten.
Na bekomen inlichtingen betreffende het oordeel
over het schriftelyk werk trokken zich nog terug
24 mann. en 1 vrouw, cand., zoodat mondeling
geëxamineerd werden 198 mann. en 25 vrouw,
cand. Hiervan werden toegelaten 55 mann. en 10
vrouw, cand., en afgewezen 143 mann. en 15
vrouwel. candidaten.
De broederschap van candidaat-notarissen heeft als
prijsvraag uitgeschreven
Eene uiteeuzetting en waardeering der theoreti
sche en practische voor- en nadeelen van verschil
lende stelsels tot verkryging en bezwaren van
onroerende goederen.
Als belooning is uitgeloofd een gouden Medaille,
alsmede eene vergoeding van 500.voor onkos
ten en als honorarium voor de plaatsing in een
der organen van de Broederschap ter keuze van
de jury.
Wie kennis wil maken met toelichting en verdere
voorwaarden verwyzen wij naar het Weekblad voor
Notaris-ambt en Registratie van 30 Augustus.
Een tuinier schryft aan de Neto-York Tribune
„Na eene drie jarige proefneming heb ik bevon
den, dat de beste wijze om fraaie en bijzonder
groote aardbeziën te kweeken is, ieder jaar of alle
twee jaar het bed nieuw te beplanten. Ook is on
getwijfeld de beste en gemakkelijkste wyze dit
onmiddellijk te doen, nadat de pluk is afgeloopen.
Eerst maakt men dus den grond klaar, daarna
steekt men in de rondte takjes of stengeltjes vau
fijn hout, waaraan men het touw of garen bevestigt,
waarmede men de bedden afbakent (dit is enkel
voor de netheid en voor geregelde beplanting.)
Dan neemt men op den eersten betrokken dag
in Juli (men moet niet tot Augustus wachten) een
kom of oude ketel en een schaar, gaat daarmede
naar het bed, dat vruchten draagt en men zal nog
uitloopers genoeg vinden, die aan bet afknippen
ontsnapt zyo. Nu knipt men deze af en behoudt
het lid, dat een beginsel van blaadjes en worteltjes
heeft. Men laat ODgeveer eén duim aan den uit-
looper en snydt dien beneden het lid af. Deze
plantjes «orden nu als klaar in het water geworpen
en wanneer men een aantal verzameld heeft, brengt
men ze naar het nieuwe bed, waarin ze, als de
grond licht en mul is, zoo snel kunnen geplant
worden, als men ze maar op kan nemen. Men
behoeft slechts het stompje van den uitlooper
horizontaal iu den grond te steken en dit atyf
tegen de jonge worteltjes aan te drukken. Zulke
stekken groeien beter dan plantjes met lange wortels en
groote bladen, omdat de worteltjes du niet besoha-
digd zyn en er nu zoq weinig oppervlakte van
loof aan de lucht is blootgesteld.
Toch is het maar het beste ze te planten lydens
vochtig somber weer eu,; in de eerste week, de
plantjes voortdurend nat te houden by het eerste
teeken van slap worden, totdat de worteltjes diep
in den grond zijn geschoten. Als zij beginnen te
verflensen onder de stralen vnr. de zomerzon, dan
giete men vry water om de plantjes, zonder acht te
slaau op den tijd van den dag. Men bespaart
zich op deze wyze veel werk en krijgt veel sterker
planten, die de volgende maand Juni veel dragen
zullen.
In de laatste jaren hebbpn, hetzy de leden van
den raad, hetzy de wethouders, tegenover den bur
gemeester een stelselmatig verzet georganiseerd. Zg
trachten, door voortdurende weigering om op te komen
in de vergaderingen van den gemeenteraad en van
het college van burg. en weth., het behootlyk bestuur
der gemeente onmogelgk te maken, teneinde daarmede
de verwijdering van den burgemeester te verkrygeu
tegen wiens persoon of gedragingen soms de onbedui
dendste bezwaren werden geopperd.
In 1880 geschiedde dit in de gemeente Biervliet
later in Zes gehuchten voorts in de gemeente Andel
en eindelyk te Bergharen.
De, leden van sommige gemeenteraden ontzien zich
derhalve niet door werkstaking den gang van het
bestuur te belemmeren en de belangen hunner gemeente
te verwaarloozen.
Deze laakbare weigering om de plichten te vervulleu
die huu ambt medebrengt, is zegt de minister van
binnenlaudsche zaken niet alleen schadelyk door
bet Diet-uitvoeren van wetten, algemeeue maatrege
len van bestuur en provinciale verordeningen, maar
doet ook, ten nadeele der ingezetenen, de huishouding
der gemeente stilstaan.
Daarom is het wenscbelyk voorgekomen bij een
daartoe strekkend wetsontwerp ia art. 49 der
gemeentewet uitdrukkelijk te vermelden, dat ook een
eenig raadslid, na de derde oproeping tegenwoordig,
een besluit kan nemen «por zgn onwillige medeleden
Onder die omstandigheden zal wordt 't voortgesteld
ontwerp wet de burgemeester, al is hg geen lid
van den raad, de bevoegdheid hebben (en alzoo slechts
in het uiterste geval daartoe overgaan) om te beslissen
ten aanzien van in de oproepingsbriefjes vermelde
onderwerpen.
Vrees dat de voorgestelde wyziging afbreuk zal doen
aan de grondwettelijke autonomie der gemeente, be
hoeft, zegt minister, niet te bestaan. Integendeel
de nieuwe bepaling zal hoogstwaarschijnlijk ten gevolge
hebben, dal de leden van den raad niet meer, als
demonstratie tegen den burgemeester, weigeren ter
raadsvergadering te verschijnen, daar zg dan juist
zouden medewerken om den burgemeester grooter
invloed in gemeentezaken te verschaffen en dus een
middel zouden kiezen dat in hun eigen oogen erger
ware dan het vermeende kwaad.
Ten einde ook te voorzien in het geval, dat de
wethouders niet opkomen ter vergadering van het
college van dagelijksch bestuur, zijn twee wyzigingen
in art. 92 der gemeentewet voorgesteld volgens
de eerste is de minderheid of de voorzitter van het
college alleen, na de tweede oproeping ter vergadering,
bevoegd, besluiten te nemen. Ten tweede wordt
voorgesteld te bepalen, dat der burgemeester by geheele
outstenteuis van wethouders en hun plaatsvervangers
datgene kan verrichten, wat de taak van het college
van burg. en weth. is.
Wordt de voorgestelde regeling wet, dan zullen de
gevallen, waarin het noodig is de toevlucht te nemen
tot art. 126 en 127 der gemeentewet, tevens worden
beperkt. j
Voorts wordt, ter voorziening in het meermalen
voorgekomen geval dat een benoemd raadslid opzet
telijk nalatig is in het indienen van zgn geloofsbrief^
bet door hem af te geven bewijs van ontvang ver
vangen door êen proces-verbaal van afgifte van den
geloofsbrief, op te maken door een daartoe bevoegd
verklaard gemeente-ambtenaar. Voor dat geval is
de termijn van indiening der geloofsbrieven nog een
maand later gesteld.
De benoemde, die den termijn ongebruikt liet
voorbijgaan, zal gedurende twee jaren niet tot lid van
den raad verkiesbaar zgn.
Men leest in de Amsterdammer
Onze aandacht wordt gevestigd op eene practijk,
waarvan meenig eenvoudig huishouden dupe kan wor
den. Agenten van een handelaar in huurloten komen
bg eenvoudige lieden, liefst op uren, waarop de man
van huis is. Zg praten wat met de vrouw over de
groote winsten, die uit deze of gene buiteulandsche
lotery te behalen zijn, en verkoopeu eindelyk een
„winstaandeel," waarop 4 moet betaald worden.
De vrouw begrypt de zaak niet bestde hooge cyfers
der pry zen sproken haar door het hoofd en och
vier gulden voor zulk eene kans om duizenden en
tienduizenden te winnen het is zoo weiuig. Het
geld brandt haar reeds in den zak. Niet gewend
aan dergdyke geldzaken, informeert zy maar vluchtig
naar de verplichtingen die zy op zich neemt, geeft
de vier guldtn en neemt een papier aan. Bovenaan
staat gedrukt
Twee prijzen gewaarborgd 1
Winst aandeel,
uitgegeven door
De vrouw hoadt haar bewyg verborgen, in de
hoop manlief op den bepaalden trekkingsdag met een
grooten prijs te verrassen. Allerlei ougezoude illusiën
speleu door baar brein.
Naar dat genot duurt niet lang.
Al spoedig komt er eene qnitautie van 4 van
de firma, wier naam op het lot is vermeld. De
man moest nu wel in het vertrouwen worden genomen.
Hij leest het biljet en ontdekt dat slechts eene ver
bintenis van de firma is om een winstaandeel te
leveren, indien, betaald zyn negen termijnen van 4
dus 36. De eerste 4 zijn de provisie van den
agcut die verdwynt, om elders dit spel te herhalen
over de andere 32 wordt door de firma rechts-
streeks beschikt. Nu is Leiden in last. De som
kan slechts met ontberingen worden gemist in het
huishouden de man is tereohtboos, en huiselijk onge
noegen treedt voor de vrouw in de plaats der illusiën.
In het geval, waarvan wy de bewijsstukken voor
ons hebben, krijgt de koopster den 12den Augustus
het bericht, dat voor de levering der wiustaandeelen
de volle prys van 36 vdór 10 December moet
betaald zijn. Het geldt hier van twee Badensch
loten 1845 voor de trekking van 31 December, uit
de serietrekking van 30 November.
Acht gulden in de maand, twee golden in de
week moet door het werkmansgezin wordeu uiige-
/paard om eene kans te verkrygen. En kau dit
geld niet betaald worden, dan kan de koopster ook
op het reeds betaalde geen recht laten gelden
Een welke waarde heeft die kans P De prys der
Bad nsche loten, zooals die door de kansrekening,
welke de vraag regelt, is bepaald, bedraagt volgens
de laatste ons bekende opgave pl. m. 160voor
twee loten dus 820. En een twintigste van twee
loten behoort dus te kosten 16. Beken daar nog'
iets by voor de faciliteit door de betaling in ter
ra ynen gegeven tn voor eene mogelyke koersverhoo-
ging na de trekking van 31 Augustus, dan is de
prijs, zoo ruim mogelyk berekend, hoogstens f 20.
En deze waarde wordt nu aangeboden, of liever met
praatjes aan den man gebracht voor ƒ36.
Aan alle zijden dus teleurstelling.
Men schryft aan de Arnh Ct. uit de Hofstad
Niemand gaat sedert een paar dagen, in hooge
zoovel als in de lage sferen, iu groote lui's bei-étage»
zoowel als in de keuken-sousterrains, meer over de
tong dan de jongste advocaat-generaal by het Haagsche
bof. Niet omdat by, zooals te voorzien was geweest,
bij de verkiezing te Dokkum het onderspit heeft
moeten delven voor den heer Reng$j»r maar omdat
hy eene strafvervolging heeft laten instellen tegen
zyne dienstmeid, die met >rien "~stukje gebraden
vleesoh en een handjevol théer, zooals de sage zegt,
den dienst verlateu wilde omr^naar hare onders terug
te keeren. Ik behoef niet tel (zeggen, dat er gaosoh
niet in goedkeurenden zin ovei deze handelwijze ge
sproken wordt, en dat er vrn| algemeen ge hebt
het in de couranten kunnen, zien wordt gesmaald
op het weinig-Christelyke van zulk eene daad van een
anti-revolutionair would-be-Ha&\eman. Met alle beschei
denheid geloof ik, dAt men, zoo oordeelend^, op een
dwaalspoor is; de advocaat-generaal, die het odium
van deze zonder twyfel impopulaire daad trotseerde,
verdient hulde om zijn moed en lof voor joist inzicht.
Ik weet niet in hoeveel gezinnen ik de huismoeders
al niet heb hooren klagen over oneerlijkheid van
dienstboden, welke door de uithuizigheid van de dames
maar al zeer in de hand wordt gewerkt. Van de eene
werd de linnenkast, van de andere de provisiekamer
geplunderd; hier gingen de dames-domostieken te
werk met valsohe sleutels, elders schreven ze met
dubbel kryt op de huishoudlei, in een aantal hui
zen werden eetwaren weggedragen naar verarmde
famielileden of plnimstrykerige sehooemoaksters. En
die gevallen aangeven bij de politie, geen enkel
huismoeder dacht er aan Dat gaf maar moeite en
last, voor bet gerecht komen, eeden doen aau-
gegaapt worden door 't publiek fi done 1
Een gevolg van deze traagheid is, dat bet begrip
van diefstal in dienstbaarheid de ergste aller dief
stallen voor bet dienstpersoneel beneveld raakt en
langzamerhand geheel verloren gaat. Eu ligt het na
niet allereerst op den weg van een ambtenaar van
het openbaar ministerie, om het slapend rechtsgevoel in
dit opzicht WAkker te maken en de dames en heeren
van de keukeu op een onvermydelyk gevoelige manier
aan 't verstand te brengen, dat meesters goed niet
hun goed is, al was 't maar een „stukje gebraden
vleesoh en een handjevol thee".
Het geneeskundig congres dat te Antwerpen is
gehouden, wijdde zyn werkzaam heden hoofdzakelijk
aan de cholera en de middeleo, waardoor men zich
tegen deze gevreesde ziekte kan beschermen.
De leden werden op feestelijke wijze door den
burgemeester De Wael ten stadhuize ontvangen,
waar de voorzitter, dr. Kuboro, namens het congres
het woord voerde, De eerste algemeene vergadering
werd geopend door den minister van biunenlandsche
laken en onderwijs, den heer Thonissen, die in zijn
rede vooral de aandacht vestigde op het groote
belang der quarantaine quaestie. Alom werd twyfel
geopperd aan het afdoende van dezen maatregelen
daarom achtte de Belgische regeering het zeer wen
scbelyk het advies van het congres in te winnen.
Daarna werden de beraadslagingen geopend eu
vereenigden de leden zich ten slotte met het voor
stel van den Franschen geneesheer dr. Proast, dat
de Enropeesche natiën een bondgenootschap mogen
vormen tegen het overbrengen van de cholera naar
Europa. Een gemeenschappelijk toezicht te Suez
behoort ingesteld te wordeu, en aan het reorgani-
seeren van de interuatiouale commissie te Alexan-
drië bestaat drinnende behoefte.
Vervolgens gingen de leden van het congres zich
persoonlijk op de hoogte «tellen van de quarantaine-
en sanitaire maatregelen, welke door de Belgische
en Nederlaudsche regeeringen aan den mond der
Schelde waren genomen. Behalve het besluit, waarbij
bet congres de wenschelykheid uitsprak om te Suez
het binnendringen der cholera te verhinderen, werd
nog een andere conclusie aangenomen betreffende
de voorbehoedende maatregelen, welke in elk land
kunnen genomen worden. Op voorstel namelijk van
de doctoren Bronardel, Kemna, Perrin, Pocchistle
en Cervera werd met eenparige stemmen de volgende
conclusie aangenomen
„Het verbeteren van den gezondheidstoestand der
stedeu en plattelandsgemeenten door zindelijkheid
is de eerste plicht, welke op de volkeren rust,
wsnneer zy zich tegen besmettelijke epidemieën
willen beschermen. Ten einde dit te verwezenlijken,
•preekt het congres den wensch nit, dat aan de
centrale regeering het bestaar worde toevertrouwd
ovev de maatregelen, welke in het belang dar open
bare gezondheid noodig zyn."
Deze motie bekroonde de werkzaamheden van den
congres. Nog volgde een diner, dat ook door den
minister van baitenlandsche zaken prins De Cara-
man-Chimay werd bijgewoond en ren bezoek aan
bet hospitaal te Stciverberg en de geneeskun
digen keerden weer uaar hun haardsteden terng.
Eveneens wordt te brnssel een Internationaal congres
van pharmaoeuten gehouden, dat ook door den minis
ter Thonissen geopend werd. De voornaamste quaesties
welke daar zullen behaudeld worden, zyn
a. Onderzoek van hit voorstel betreffende een
internationale pharmacopoea, welk voorstel ontworpen
is door de op het voringe congres te Londen daartoe
benoemde commissie
b. Pbarmaceutische stadiën. Welke vooraf verkregen
kundigheden moeten er ten grondslag aan liggen P
o. Vervalsohing van levensmiddelen
d. Drinkwater.
Het congres telt 700 leden, waarouder 175 vreem
delingen. Ook Nederland wordt er door 19 apo
thekers eu scceikundigen vertegenwoordigd. Natuurlyk
zullen de weekzaamheden worden afgewisseld roet
feestelijkheden en zoo bestaRt ook het plan tot het
maken van uitstapjes naar Oend en Antwerpen. Ter
eere van dit congres, zal de Kouinkiyke Maatschappij
voor Pharmacie te Brussel niet alleen de leden, maar
ook de Ministers en andere autoriteiten in ten
pleëhtige zitting ontvangen en verwelkomen, welke
gevolgd zal worden door een feestelijke bijeenkomst
met muziek en wat er verder by hoort.
Gisteren werd te Amsterdam onder leiding van
dr. G. W. Bruinsma te Steenbergen, de vierde
algemeene vergadering gehouden der Vereeniging
tegen de Kwakzalverij.
Uit het verslag over het afgeloopen jaar bleek,
dat het ledental sterk was vooruitgegaan. Het was
sedert het vorige jaar met 229 toegenomen, zoodat
het nu bedroeg 1008. Behalve vele geneeskundigen,
apothekers en studenteu in de geneeskunde en de
pharmacie, bevonden zich onder de nieuwe leden vele
personen, buiten deze wetenschap staande. De Ne
derlaudsche Maatsohappy tot bevordering der Phar
macie en de Vereeniging van Spoorwegartsen traden
beide tot de Vereeniging toe, terwijl ook de Neder-
landecbe Maatschappij tot bevordering der geneeskunde
baar steun toezegde.
O. a. kwam aan de orde een voorstel om zich tot
de Regeering te wenden, om op wijziging van de
geneeskundige wetten aan te dringen.
Door den Voorzitter werd dat voorstel toegelicht.
Het was nu de geschikte tijd om daarop aan te
dringen, daar bij de Regeering het voornemen tot
gedeeltelijke wijziging der geneeskundige weiten
sohynt te bestaan, en wel die van het Geneeskundig
Staatstoezicht. Hy wees er op hoeveel stemmen er
reeds waren opgegaan om wyziging iu de wetten
van 1865 te verkrijgen, en achtte het wenschelyk dat
de Vereeniging zooal niet het initiatief nam, toch
zich daarbij aansloot. In het laatste nommer van
het Maandblad waren reeds verschillende wijzigingen,
vooral ook met het oog op de vreemde geneesmid
delen, aangegeven.
Door den beer Cox werd aangevoerd, hoe moeielijk
het voor den Apotheker was om hieraan te voldoen;
terwyl de heer Walter meende dat, wanneer de ver
koop van geneesmiddelen alléén aan bevoegden werd
toegestaan, er al veel zou gewonnen zijn. En wat nu
de vreemde, b. v. de Frausche geneesmiddelen betrof,
er waren daaronder vele goede, die maar in een bij-
zonderen vorm in den handel worden gebracht, waar
door haar de receptuur veel vergemakkelijkt werd.
Spr. zag in de toekomst ook te onzent eene geheele
omkeering en vereenvoudiging in de receptaar, wan
neer men er hier in slaagde aan sommige medica
menten dien behagelijken vorm te geven dien men in
het buitenland er aan gaf.
De heer Hulsebos meeude dat, wanneer de apo
theker op verzoek van een geneesheer geheime mid
delen die spr. noemde, afleverde, bij niets anders
was als een gepatenteerde kwakzalver.
Dit laatste noemde de beer Cox overdrijving,
wat hij door voorbeelden trachtte aan te toonen.
Kwakzalverij vooronderstelde bedrog, en dat was
in de door hem aangehaalde voorbeelden niet in
het spel.
De Voorzitter achtte, dat de grens wat al of niet
onder kwakzalverij was te verstaan, moeilijk te
trekken was, maar ging toch voor een groot deel
roet den heer Hulsebos mede.
Door den heer Monnier werd geconstateerd dat,
waaneer de verkoop van geheime of baitenlandsche
geneesmiddelen, in den vorm waarin zy in den handel
werden gebracht, bg de wet aan den apotheker
werd verboden, het bezwaar vau sommigen was
opgeheven, want dan waren alle apothekers daarin
gelyk.
Door den Voorzitter werd nog onder de aandacht
gebracht, dat de voorgestelde,maatregelen niet alléén
golden den verkoop, maar ook het annonceeren,
uitstallen of voorbanden hebben van geneesmiddelen
voor bepaalde ziekten, met da aanwijzing er van.
Deze strafbaar te stellen was een afdoende maatregel.
De heer Walter bleef er op aandringen, dat door
deze Vergadering werd voorgesteld, dat alléén bevoeg
den tot den verkoop van bedoelde middelen worden
toegelaten.
Hiermede vereenigde zich ook de heer Hnlsebos
terwijl door den Voorzitter nog nader het voorstel
werd toegelicht, dat daarna werd aangenomen, met
bijvoeging, dat men trachteu zal ook de andere Genees
kundige Vereenigingen, de afdeelingeo er van, de
Geneeskundige raden en ook de Vereenigingen ter
bevordering van volkegezondheid er voor te winnen,
en zoodoende eene adresbeweging op touw te zetteu.
De heer Mouuier vroeg, of men aan de procureurs
generaal niet in overweging kon geven, om de kwak-
zalverij te beschouwen, als oplichterij Waarop door
den voorzitter werd geantwoord, dat er in het Maand
blad reedt in dien geest over was gesproken. Maar
er zou nogmaals de aaudaebt op worden gevestigd.
Niets meer te behandelen zynde, werd de vergadering
gesloten.
Hendrik Andrews, een ond machinist op de
Nashville, Chattaunooga en St. Louisspoorweg, deelt
een belangwekkend verhaal mede, omtrent de over
rompeling zyner machine, toen hg een passagiers-
treiu achter zich had. Hg bestuurde de looomotief,
No. 56, en hg vertrok met een vollen pasagiers-
trein uit Nashville, met bestemming naar Chattaooga.
Te Stevenson, Als., hielden zg stil om bout iu te
nemeu, dat zij in hunne armen naar den tender
moeiten dragen. Voort giag het weder, toen de
stoker Jim Wilson, even voor dat zg aan het
station Anderson kwamen, zich omkeerde om hout
in te nemen en plotseling uitschreeuwde: „Groote
God, kyk nu die ratelslang eens!"
„Ik sprong op", vertelt de machinist, „toen hg
deze woorden uitte en zag, tot rayne ontzetting
een reusachtige ratelslang, die o* er den tender klom,
met haar lyf half over den overloop. Mijn haar
begon te berge te ryzeo, zoodat mgn muts afviel
en indien ik zeide, dat ik schrikte zou ik geen tiende
part van de waarheid zeggen. Jim gaf een gil en
toen ik een paar- secondeu later omkeek om te zien,
wat hij uitvoerde, zag ik de ratelslang bg de machi
ne rondkruipen, maar Jim was nergens te bespeuren.
Hij had mij juist verlaten, ^fk sloot de stoomklep
en sprong over den slang heen, die ratelde, terwyl
ik den sprong nam en in den tender terecht kwam.
Terwijl ik daar op een stuk hout stond, zag ik boe
de slang zich zonder plichtpleging van het terrein
meester maakte. De stoom was niet volkomen afge
sloten en daar ik wist, dat een volle passagierstrein
aan de genade van die slang* was overgeleverd, vloog
ik terug met een stok in mgn hand, toen de ratel
slang, die het gerucht, dat ik maakte, hoorde, haar
staart opstak en heel hard begon te ratelen. Dat
besliste alles.
Op dit oogenblik waren wij den top des bergs
gepasseerd en gleden flink voort. No. 6 wachtte te
Stevenson op ons, en ik wist, dat, indien deze slang
de machine bsslunrde totdat wij daar aankwamen,
de lijkschouwer der stad wel een week lang werk
zon hebben.
Ik kroop daarom over den tender, bereikte zoo
den postwagen en vertelde, wat er gebeurd was aan
Charles Henderson den postbode en vervolgens aan
Fraok Armstrong den conducteur van den sneltrein.
We hielden nu heel snel een kort beraad en besloten,
dat er iets moest gedaan worden en wel heel spoedig.
De trein ijlde voort eu de gedachte, dat No. 6 ons
^wachtte te Stevensou, maakte ons bijna waauzinnig
van angst. Wij wapenden ons met pistolen, die ons
door den ambtenaar der ambulance werden verstrekt,
kropen nu voorzichtig naar den tender en zagea toen
dat de slang zich op den vloer had uitgestrekt vlak
bij het kykglas. Wel, bet kostte ons geen drie se
conden om haar drie kogels in het lgf te zenden.
Ze troffen zoo snel en zoo juist, dat de ratelslang
morsdood was, eer ze zich kon verroereu.
Nu wierp ik de slang er uit, greep de stoomklep
en bracht No. 56 veilig en wel te Stevenson en
vreemd genoeg was de eerste, dien ik daar zag, de
lijkschouwer, maar den hemel zg dank, hg had geen
enkele schouwing te doen.
De keizersbijeenkomat is afgeloopen. De beide
keizers zijn weer met bun ministers vertrokken, bet
aan de wereld overlatende te gissen, wat zg samen
behandelden.
Het eenige, wat er van uitlekte, wordt mede
gedeeld door den correspondent der Neue Freie Presse,
die het geluk had om een halfuurtje in gezelschap
van den Rnssischen minister Yon Giers door te
brengen, en hem te interviewen. Volgens den minis
ter was het bezoek vau den Czaar eenvoudig een
antwoord op het bezoek van keizer Frans Jozef te
Skiernevice, maar natuurlijk was ook het gevolg,
dat de vriendschapsbanden tnsschen beide rijken engei
werden aangehaald. Dat de byeeukomst een zet
tegen Engeland en Tnrkije zou zyn, ontkende de
heer Giers ten sterkste, want Kremsier diende even
als Skiernevice tér bevestiging van den vrede, die
nu geen gevaar meer loopt, daar het geschil tus-
achen Engeland en Rusland hoogstwaarschijnlijk
spoedig zal eindigen.
Eergisteren, Zoudag, heeft de heer Jules Ferry zyne
aangekondigde verkiezingsrede te Bordeaux uitge
sproken. Zaterdag avond te 6 uur is hy aldaar aange
komen, aan bet station begroet door den heer Laroze,
terwyl zyn vroegere ambtgenoot, de heer Raynal, hem
tot Libourne was tegemoetgereisd. Tet stond heeft de
heer Ferry zich naar het buitenverblijf van zijn gastheer
begeven, waar by tot gisteren middag vertoefd heeft.
Eeu telegram uit I Bordeaux meldt, dat het uitspreken
zyner rede zich dejor geen enkel buitengewoon voor
val heeft gekenmerkt, en de inhoud in hoofdzaak
overeenstemt met hjetgeen de heer Ferry reeds voor
de kiezers te Eyoo en te Saint-Dié ontwikkeld heeft.
Hij betoogde de noodzakelijkheid van een nauwkeu
rig omschreven politiek programma, waarop niet be
hoorde voor te koinen de opheffing van het budget
van «eredienst en de herziening der constitutie, althaus
gedurende den zittyd der thans te verkiezen Kamer.
Ten slotte heeft de heer Ferry gezegd, dat Frankrijk
zyn vroegeren rang in bet Europeesche concert der
mogendheden weder ingenomen heeft, eo dat bet
geërbiedigd wordt, omdat het sterk is.
In Spanje begint de opgewondenheid eenigszins
te bedaren en ook de Paryscbe bladen houden zich
minder met de qnaestie der Carolina-eilanden bezig,
volgeps de Kölnische Zeil., omdat zij tot het inzicht
zijn gekomen, dat het toch vergeefsche arbeid is
om het twistvuur tusschen Duitschland en Spanje
verder aan te wakkeren. In zooverre is deze op
vatting zeker juidt, dat de medcdeelingeu der
Duilsche regerring te Madrid een goeden indruk
hebben gemaakt eU de kans op een spoedige schik
king aanmerkelijk vermeerderd.
Evenwel blyven de Duitsohe bladen het nog oneens
over de uitlegging vau Bitmarok's woorden „dat
Duitsobland bereid is een beroep te doeu op de
goede diensten eener met beide partgen bevriende
mogendheid". De Köln. Zeit. stelde dit gelyk met
het voorstellen van een scheidsgerecht, maar de
