Buitcnlandsch Overzicht.
Het Ryks-telegraafkantoor
KEMMSGEriMG.
VER/SLAO-
Vereeniging „Hulpbetoon", over 1885/86.
«I./hTS ,Ieker niet' FrankfÜk 001 "ie'. En-
geland Gladstone heeft tot heden weinig anders
V nil T k T 'l lijf eD n5ch de h'« P-
te GOUDA.
Gouda, 8 Juli 1886.
om boo harteljjken donk te betuigen root bet ban I
too tengeneme gesohenk.
Deter degen kwam de vereeniging tan gepension-
neerde Onderoffieieren en minderen fan bet Neder-
landaohe leger in bet betit fan het legaat groot
SOOO.baar nagelaten door wijlen den gep.
Luit.-Kolonel D. Fetter te Dieren beneeens ƒ109.72
foor renten orer dat bedrag gedurende bijua 6 maanden.
Nog werd aan deze rereeniging gelegateerd door
wjjlen den heer J. P. Hoogstraten, gepènsionneerd
ambtenaar by bet Departement fan Oorlog, Bidder
in de Militaire Willemsorde, te 's-Gravenhage eene
obligatie ten laste fan Qoatenryk groot 11 1000
rentende 5 pCt.
Betreffende bet ongeluk, dat onzen landgenoot
den heer Crommelin, seoretaris fan het Nederland-
scbe gezantschap te Weenen, rermoedelijk is over-
komen, meldt de „Neae Freie Presse' het eolgende
(Woensdag 23 Juni rerliet markgraaf Alfred
Pallaricini Weenen en begaf zich naar Linz, ten
einde met den heer Crommelin, erenala hy een
geoefend én hartstochtelijk bergklimmer, fan uit
Kals den Groaz-Glookner te bestijgen. Reeds foor
zyn rertrek uit Weenen had de markgraaf bezwa
ren wegens het ongunstige weer, en zeide o. V
tot zyn' rader, dat de tegenwoordige regentyd zeer
ongunstig was roor het beklimmen fan bergen.
Toen de oude marktgraaf bem daarom in overwe
ging gaf om den tocht uit te stellen, antwoordde
de jonge man, dat dit niet meer mogelyk was, omdat
zijn reismakker niet laager rerlof had dan tot| 1 Juli.
(De touristen bestegen niet den Grosz-Glockner
langs een gewonen weg, hetgeen bij slecht weer
wel uiterst lastig, maar voor geoefende wandelaars
niet gevaarlijk is doch Pallavicini wilde van uit
Kals langs een pas gevonden en nog niet beganeu
weg den top van den berg bereiken. Op zyn kamer
hing een groote photografie van den berg, en '.oen
zyn vader hem vroeg, waar deze weg zich bevond,
wees hij de plaats aan, waar hy langs latfgs een
fry steile helling de bestijging wilde beproeven.
„De heer Crommelin had reeds den 20n Juni
verlof gekregen en was onmiddellijk uit Weenen
vertrokken. Kerst ging hy naar de badplaats Hall,
doch den 23n vertrok ook hy van daar, teneinde
te gelijk met markgraaf Alfred te Linz te komen
en den ln Juli te Weenen terug te zijn. -.Sinds
dien tijd' heeft men niets meer van hen gehoord.
„De vrienden der vermisten hopen, dat zij opzet
telijk niet langs denzelfden weg over Kalf naar
Linz terugkeerden, maar langs den anderen kant naar
Ferleiden afdaalden of missehien door een of andere
toevallige omstandigheid in een herdershut zyn op-
gehoudenv
„Later werd echter uit Linz gemeld, dat de beide
touristen met hun gidsen den 25n Juni van den
linkeroever der Tasehnitz-beek de beklimming be
proefden. Io een hut lieten zy levensmiddelen en
eenige bagage 'aohter. Langs dezen weg kon hun
spoor gevolgd worden tot den zoogenaamden Clock-
ner-grot, doch verder is niets meer te zien. Men
vermoedt dat zy op den buitengewoon gladden lei
bodem, die met versche sneeuw is bedekt, zyn
uitgegleden eu in een afgrond van den Grosz-
Glockner zyn gestort.
Markgraaf Pallavicini is te Weenen een bekend
sportman. Hy is achtendertig jaar oud en was be
kend wegens zyn buitengewone spierkracht, waarover
een menigte anecdoten iu 'omloop zijn. Ook was
liy een hartstochtelijk bergbeklimmer, evenals de heer
Crommelin, die verleden jaar veel van zich deed
spreken, door in anderhalf uur tijd van de Jockey-
Club naar het pavilloen in detj^ Prater heen en
terug af te leggen. De oude mUrktgraaf Pallavicini
is terstond naar Lint vertrokken, teneinde zelf de
nasporing zooveel mogelyk te bevorderen, doch on
danks alle pogingen, is nog geen spoor van de
vermiste touristen govonden."
Slechts zelden verdiende eene openbare veiling
zooveel belangstelling, als thans noodwendig ten deel
moest vallen aan die van een vaartuig, waaraan
niet alleen een historische naam maar ook vele
herinneringen op het gebied van zeevaartkundo en
w.eteaschappelyk onderzoek verbonden waren.
Het was de Willem Barents, het sterk gebouwde
vaartuig, herhaalde malen met zooveel belangstelling
in het barre Noorden nagestaard, en telkens by
tyne terugkomst jenet jubelkreten begroet. Zyn
eerste tocht dagtenent van de lente van 1878,
toen het, met zyn kloeke bemanning, onder alge-
meene deelneming het Westerdok verliet. Zeven
malen herhaalde het nog dien «tocht, daarmede ge
tuigende van de opnieuw ontwaakte geestkra^ van
Neêrlaods wakkere tonen, om in de Nooffljjke
IJszeeën door ontdekkingstochten de wetenschap
met nieuwe gegevtna te verryken. Allengtkens
echter verflauwde, onder den drang van verschil--
lende omstandigheden, de belangstelling der parti
culieren, steun ging ontbreken, en thans moest
het scheepje, waaraan zooveel dierbare herinne
ringen waren verbonden, te gelde worden gemaakt.
By den verkoop kwam men bij opbod tot het
cjjfer van 2550, terwjjl bet vaartuig, by den
daarop volgenden afslag, op 100 werd gemijnd.
In het geheel bracht het dus 2650 op.
Paus Leo XIII zal op 31 December 1887 zyn
gouden priester^-jubilé vieren. Dit feil zal algemeen
worden herdacht. Ook in Nederland is een hoofd
comité met dat doel gevormd. Het bestaat uit
de heeren H. J. Smidt, voorzitter, mr. C. M. Blan-
kenbejjm, J. J. Reijnes, mr. J. B. J. Van der Does
del Wiiiebois, J. A. J. W. Van Hall, F. Berger,
Qnaedvlieg, en dr. J. A. H. G. Jansen, secretaris.
Dit, hoofdcomité nu roept zyne katholieke land-
genooten op, om eendrachtig saam te werken tot
de uitvoering van de volgende plannen
Aan den Paus op zyn priester—jubilé een feest-
gift te bieden in geld.
Het katholieke volk van Nederland zoo luisterrijk
mogelyk te vertegenwoordigen op de beraamde
tentoonstelling in het Vaticaan.
Een album samen te stellen van de katholieke
vereenigingen en inrichtingen, gewjjd aan gods
dienst, liefdadigheid, wetenschap, kunst, ene.
Eene bedevaart naar Rome te organiseeren, welke
aan den Paus de gevoelens van de Nederlacdsohe
katholieken vertolken zal.
Weinige dagen geledeo is te Auteuil bij Parys
gestorven Daniel Home, ex-koning der spiritualis-
ten, de grootste goochelaar van zyn tijd, die de
geesten der overledenen kon te voorschijn roepen
en ze in aanraking brengen met het lerend geslacht,
naar hy beweerdedie den bloeitijd van het ge
loof aan het verkeer tusschen menschen en geesten
heeft beleefd en wiens bedriegeryen zoo krachtig
hebben bijgedragen om al de dwaasheid dier zooge
naamde leer in het helderste lioht te stellen. Bij
arrest door het gerechtshof (Chanbery Court) te
Londen in 1868 gewezen, werd Heme ontmaskerd
en veroordeeld wegens verregaande bedreigerjj door
middel van zyn gewaande kunst. De aanleiding tot
dit beruchte geding was als volgt.
Home stond destjjds en wel sedert geruimen tijd
aan het hoofd van een zoogenaamd spiritualistisch
athenaeum, en daardoor was hij in aanraking
gekomen met een bejaarde en zeer rijke weduwe,
mevr. Lyons, behept met den waan, dat haar
overleden echtgenoot zeven jaar na zijn dood tot
haar zou terngkeeren, om zich aan haar oog te
vertoonen. Een dergelijke weduwe, met zooveel
schatten gezegend en onder znlk een waan gebukt
gaande, was hem uiterst welkom. Onverwijld rees
dan ook hakplan bij hem op, de weduwe vau dien waan
te genezeiren ze te ontlasten van haar geld.
Door zyn medium deed hij haar berichten toe
komen'van wijlen baar echtgenoot. Deze verlangde,
dat zijn weduwe Daniel als haar zoon zou bejegenen
eu hem erfgenaam maken van al 't geen zy bezat.
De lichtgeloovige vrouw handelde overeenkomstig
den haar geopenbaarden wensch van wijlen haar
echtgenoot en stelde aan Daniel Home voorloopig
een som van 24,000 pond sterl. ter hand. Van de
gunstige gelegenheid maakte Home verder misbruik
en ontlokte haar nog een zeer aanmerkeiyk bedrag
in geld. Eindelijk werden de oogeu der onnoozele
ziel geopend. Zy begreep, dat zy in handen was
gevallen van een listigen bedrieger, stelde een
rechtsvervolging tegen hem in en het gevolg hier
van was dat de geesteumenner werd veroordeeld
tot nitkeering van het geuoten geldelijk bedrag,
't welk hij door „schandelijk arglistig bedrog en
kwade practyken" bad in het oog van ieder, die
den loop van dit geding destyds of later heeft
gevolgd verder brandmerkte, was de klare, overtui
gende en afdoende wjjze, waarop door zyn verhoor
voor het gerechtshof het nietige, onzinnige en dwaze
van zyn zoogenaamd spritualistisch stelsel, uit zijn
eigen antwoorden, door den voorzitter van het hof
werd aangetoond. In het arrest, door het gerechts
hof in deze zaak gewezen, leest men o. a, dat
dit op louter onzin steunende stelsel tot niets
anders kan strekken dan om „dwaze, lichigeloovige en
bjjgeloovige personen om den tnin te leiden en de po
gingen van gevaarljjkebedriegers in de hand te werken'.
Dit proces ruïneerde Home lichamelijk en financi
eel, want het kostte hem, op zyn Engelsoh, zeer veel
geldzyn. gezondheid en krachten werden zoodanig
door dien onverwaohten slag ondermijnd, dat hij
tot aan zyn dood een sukkelend leven leidde. En
met het spirituslisme was het ook uit in Engeland,
zoodat de veroordeeling van zekeren dr. Slade, die
een tiental jaren later als medium te Londen was
opght reden, wel heeft bijgedragen om al het dwaze
der zaak nog meer te doen uitkomen, maar de noor
delijke ^f^d was het spiritualisme reeds toegebracht
door eet rechtsgeding tegen Daniel Home.
Eene zedr avontuurlijke geschiedenis werd door
een aangeklaagde den 26aten Juni 1. 1. voor het
Militair gereohtshof te Miinchen rerhaald.
De man had dertien jaar geleden zich van zyn
troep verwijderd, meldde zich eohter in Mei van
dit jaar vrijwillig weer aan en moest zich nu we
gens het misdrijf desertie verantwoorden.
Hy heet Johann Trimberger, was gemeen soldaat
bjj het 10 R«g. Infanterie, kwam in November 1872
in dienst bjj zyn regiment, dat tot het bezettings
leger in Frankrijk behoorde en werd met zyn
bataillon te Mousiere in garnizoen gelegd.
Op den 18en Februari, 1873 verdween hy plotse
ling. Zijn verblijfplaats kon niet worden opgespoord
en hy werd in hetzelfde jaar tot 5 jaar gevange
nisstraf veroordeeld de straf was zoo zwaar, omdat
de troep nog mobiel was. Daar naar de .tegen
woordige wetsvoorschriften de zaak nog eens moest
behandeld worden, omdat Trimberger zich vrijwillig
ter besohikking had gesteld, stond deze nn op ge
noemden datum weder voor de militaire gezworenen
wieu hy 't volgende vertelde. Hy moet den 18eo
Febr. 1873 in een koffiehuis te Mousiere gegaan
zyn, waar een Fransche boer bjj hem is gekomen,
hem een roes heeft laten drinker, eo toen tot een
ritje heeft uitgenoodigd. Maar de boer bracht hem
over de demarcatielijn en Trimberger werd door
Fransche gendarmes gegrepen, naar Chalons aan de
Marne gevoerd, waar zijn Beiersche uniform in eene
gevangenis voor eene Fransche verwisseld werd en
van waar bij naar Marseille werd getransporteerd.
Daar moest hy een stuk onderteekeoen waarvan
hy den inhoud niet begreep. Toen bracht men hem
op een schip en daarmede naar Algiers. Hier werd
hem bevolen vyf jaren in het vreemdenlegioen te
dienen. Maar reeds in het eerste jaar haalde een
hartstochtelijk verzet tegen een superieur hem zeven
jaren gevangenis op den bals. Een jaar, vertelt hy
verder, werd hem van de straf kwijtgescholden en de
nog resteerende vier dienstjaren diende hij zonder
bijzondere lotgevallen uit, waarna hy zich in een
Algerjjnsch klooster van Trappisten als knecht ver
huurde. Hier heeft hij zooveel geld overgespaard
dat hy naar Enropa kon terngkeeren en ook ge
lukkig over ZWitserland op den 30en Mei in zyne
woonplaats Schirding aankwam. De jury ontkende
naar de „Magdeb. Allg. Ztg., het feit van desertie,
maar erkende het misdrijf van on veroorloofde verwij
dering. Er volgde toen, omdat het feit reeds lang
verjaard was, natuurlijk vrijspraak.
Te Bakoe aan de Kaspische Zee, het centrum der
Russisch Kaokasisdhe petroleumprodnetie, zyn eigen
aardige pleiziertochtjes op zee in de mode, om, zoo
als de (Moskouer Wjedomosti vertelt, de zee nan
te steken. Niet alleen de beide oevers der Kaspische
zee bergen naphta in overvloed, maar ook de zet-
bodem is er niet van ontbloot, wat men aan een
heftig borrelen boven de plaatsen, waar door grond-
splijtingen verschillende gassen uit den zeebodem
ontsnappen, zien kao. Steekt men deze gassen, die
uit het water in de luoht zich verspreiden, aan,
dan is er dadelijk een groot vuur, dat zoo lang
brandt tot de wind het uitdooft. Het moet een
prachtig gezicht zyn, die brandende zee, en vooral
des avonds worden herhaaldelijk pleiziervaarlen onder
nomen om die illuminatie te aanschouwen. Een
reiziger vertelt in het genoemde bladWjj huur
den een middelmatig groote stoombarkas en staken
in zee. Na lang zoeken vonden we eindelijk een der
bedoelde plaatsen; het sohip begon te manoeuvreeren
om een gunstige plek te vinden en den wind uit
het vuur te houden.
Toen dit gebeurd was, gooide een matroos een
wiek brandend vlas in zee en dadelyk verdreef een
wolk of stroom van licht het nachtelijk duister.
Geen vuurwerk, geen illuminatie kon met hetgezioht
vergeleken worden dat zich nu aan onze oogen voor
deed. De zee schjjnt te trillen met duizenden
flikkerende tongen vuurs van aanzienlijke grootte.
Nu eens duiken ze neer, dan weer op, nu vloeien
ze uit elkaar en vliegen voor den wind onder de
muziek van het borrelend water, dan weer vloeien
ze ineen en vormen een vuurzuil. Om aan de gril
van een der deelnemers gevolg Ie geven, stoomden
we reoht door de vurige wolkwat ernstig
genoeg had kunnen afloopen, want de bark werd voor
naptha-transport gebruikt en was tamelijk door
trokken met dit goedje. Alles liep eohter goed af.
Een uur lang hadden we het origineel schouwspel
eener brandende zee genoten, en onder het terngkeeren
konden we de vlammen nog lang zien. De dagelijks
waaiende noordenwind zal ze wel uitgedoofd hebben.'
DEE
Mochten Bsatuurderessen van „Hulpbetoon aan
eerlijke en vlijtige armoede' bjj de intrede van het
41tv jaar van het bestaan dier Vereeniging zich ver
heugen over de bjj die gelegenheid betoonde belang
stelling, welke ook bleek uit de 78.aan giften,
die zjj naar aanleiding daarvan ontvingen, ook het
vervolg van dat jaar gaf haar reden tot tevredenheid.
Niettegenstaande den geringen verkoop in de
depóts, zoodat van de beide hier ter stede bestaande
er één moest worden opgeheven en tegenwoordig dal
van Jue op de Weslbaven alleen nog in stand is
gebleven, kon er toch 336.04' aan naailoon
worden uitbetaald, omtrent 40.- meer dan het
vorige jaar. Het meerdere bestelde naaiwerk, waar
voor Bestuurderessen zich steeds bij bare stadgenooten
bljjven aanbevelen, was daar gedeeltelijk de oorzaak
van, alsmede het grootere aantal geplaatste loten in
de loterjj van kleedingstukkendit getal bedroeg
dit jaar 792.
Aan breiloon werd weder slechts eene kleine
som van 3.uitbetaald.
Aan kleedingstukken werd uitgegeven 202.37,
aan eetwaren en brandstof f 75.33, aan zieken
f 15.45 en aan onderricht in het naaien en taal
lessen 18.40.
De som der contributieën bleef omtrent op
dezelfde hoogte f 269.50.
Bestuurdereseen bljjven de Vereeniging steeds in
de belangstelling harer stadgenooten aanbevelen en
noodigen diegenen uit, die nog geen lid mochten kjjo,
zioh daartoe aan te melden bjj eene der leden van
het bestuur.
Het staat elk lid vrjj zelf bet bedrag der jaar-
'Ijjksche contributie te bepalen.
if. VORSTMAN, Pree.
G. W. de JONG, Secr.
Gladstone heeft een gevoelig verlies geleden te
Chelsea, waar de heer Charles Dilke door zjjn
conservatieven tegenstander met een meerderheid
van 176 stemmen werd geslagen.
De geslagen candidaat is 59 jaren oud, heeft
een langdurige politieke loopbaan achter zich en
vertegenwoordigde sinds vele jaren Chelsea in het
Parlement, zoodat zjjn nederlaag onder de Home-
Rule-slag bijzonder de aandacht trekt.
De Times en de Standard zijn zeer tevreden over
den voorloopigen uitslag, die zeer ongunstig is
voor Gladstone, doch de Daily News vindt nog
geen reden tot ernstige ontmoediging. De Pali
Mall Oaz., evenals de Daily News voor Home-Rule,
ziet den toestaod eohter anders in. Het blad
maakt uit den staat van zaken op, dat de kiezers
Gladstone het onvoorwaardelijk „ja" voor de in
voering van Home-Ruik in Ierland hebben gewei
gerd, maar spoort da liberalen dringend tot een
uiterste krachtsinspanning aan, ten einde althans
te verhoeden, dat de Tories in het Parlement te
sterk worden.
Dl Parjjsche gemeenteraad hield eergisteren zjjn
eerste openbare zitting. Wel is waar was de wet,
welke dit toelaat, ofschoon door Kamer en Senaat
goedgekeurd, nog niet in bet Journal officiel afge
kondigd, maar dit achtte de raad geen bezwaar, om
terstond de deuren van het Hótel de Pille voor het
publiek te openen.- Een vijftigtal nieuwsgierigen
woonden de zitting by, welke door den voorzitter
Hovelaque met een opgeschroefde rede werd geopend'.
Op de tribunes is plaats voor 150 personen, terwjjl
85 plaatsen ter besohikking zjjn gesteld van de ver
tegenwoordigers der pers.
De regeeiing van het Duilsohe Ryk is voornemens
den Bondsraad voor Ie stellen om het Noord-Oost
zeekanaal, waarvoor de Rijksdag de middelen hieft
toëgestaan, onder leiding eener „keizerlijke kanaal
oommissie te. doen uitvoereu. De leden der com
missies worden gekozen door den kanselier, die tevens
de plaats aauwyst, waar zjj gevestigd zal wezen,
i De commissie zal óf te Berljjn óf te Kiel baar zit
tingen houden en ondergesohikt zyn aan het minis
terie van binnenlandsche zaken.
De Beiersche Prins-regent beeft het verzoek om
ontslag van het Ministerie Luta niet aangenomen en
de heeren verzeke.d, dat zjj Jeijn volkomen vertrou
wen hebben. Dat antwoord zal de ultramontanen
erg tegengevallen, want zy hoopten nu ejndeljjk van
uit liberale Kabiuet ontslagen te raken.
Het wordt bevestigd, dat Rusland aan de Moged-
beden by eenvoudige kennisgeving heeft meegedeeld,
aat Datum geen vrijhaven meer is en daar voortaan
Russische invoerreohten zullen worden geheven, m.
Wdat er een schrap gehaald is door art. 59
van het traolaat van Berljjn. Men gelooft niet, dat
de Mogendheden bezwaar zullen "maken Duitsohland
gedaan dan de Rnatisobe politiek bevorderen.
«l.«! ,e "KdaUsten sohjjnen voornemens hun
p annea op den I5n Ang. door te zetteo of anders
een algemeene werkstaking ts maken. Er is altbans
d«v Ir j ,er,ckenpn dtn «Algemeeneu Raad
werkliedenpartij", waarin gezegd wordt, dat
het verbieden van de beraamde manifestatie ten
gunste van het algemèen stemrecht op 13 Jnni 11.
een nieuw bevy's is, hoe de overheden met twee
maten plegen te meten. Na dat verbod is, zoo luidt
het stnk verder, jioor een congres der werklieden
partij besloten, de manifestatie te doen plaats hebben
op den dag der volksfeesten, 15 Augustus. Den
16n Augustus, vervolgt het manifest, „zullen de
regeerders, de welvoldanen, de machthebbers te
Brussel zijn om de revolutie van 1830 te vieren, welke
zij te hunnen bate bebben vermeesierd. De zonen
der strijders van 1830 zullen er ook zijn om recht te
eisoben. Maar wordt onze manifestatie nogmaals ver
boden, worden wjj wederom buiten de wet gesteld,
dan znllen wij ons terdege moeten organiseeren
om met onze aanspraken te slagen door een ander
middel de algemeene werkstaking. Ja, overal znllen
wij coöperatieve vereenigingen oprichten, welker
inkomsten, bijeengevoegd, het den Belgischen werk
lieden mogelijk zal makeo, op éeo en denzelfden
dag in het geheele land den arbeid Ie staken. Dit
uiterste middel, krachtens onze wetten geoorloofd,
zal, men wete het wel, worden te baat genomen
en dan znllen wij eens zien, of zij, die ons regee-
ren, ons het algemeen stemrecht en daarmede de
hervormingen, welke wjj zoo zeer behoeven, nog
zullen durven weigeren. Te lang reeds vragen en
smeekeo wijdit kan op den dunr niet zoo voort
gaan gerechtigheid moet geschieden, maar daarvoor
moeten wysterk zjjn, en de Belgische proletariërs
zullen het zjjn, om den regeerders het algemeen
Stemrecht te ontweldigen, dat zij ons weigeren. Wij
willen het algemeen stemrecht, wij zullen het
hebben."
INGEZOND E N.
Aan
de Redactie der
v Goudse he Courant.
Uit het 2e ingezonden stuk van den beer Groo
tendorst blykt, dat er geen erger dooven zijn, dan
die niet hooren willen.
W-at toch is het geval
De heer G. beklaagde zich, dat een telegram
een uur noodig had gehad om van Amsterdam
Gouda te bereiken, en 29 minuten van het kantoor
hier naar zijn huis. Ik toon hem ontcederlegbaar
aan, dat die klachten niet^aan den Hijkstelegraaf-
dienst maar aan andere oorzaken zijn te wjjten
en wat is zjjn antwoord
Volzinnen, ik mag wel zeggen ledige zinnen,
doorspekt met Fransch Duitsch I Engelsch I Latijn
1 "n w"'e 'tealkaart I hoe komt hij er aan en
hoe zijn die uitbeemaehe woorden te pas gebraoht
een manifestgaat nit van een Vorst tot zjjn volk
(wat kan een illusie inwortelen 1) eene „necrologie"
ia eene levensbeschrijving van een onlangs overledene.
Ik vat het verband dier termen iu het „hartelijk af
scheidswoord" van den heer G. niet en daar onze
taal geen zinleekeu bezit om schonderophalen aan te
duiden, kan ik nu slechts P P P stellen tegeuover znlk
een bombast als bet afgepijnigd verstand" van den
heer G., dat hem „niets anders heeft overgelaten
dan een chaos van waarheid en dwaling" (dus geen
greintje verstand meer, daarom „dacht hij ook varder
niet") waardoor in dezen „chaos" bet laatste ingre
dient (de dwaling) wel het meest voorkomt en door
welke afpijnigingde helderheid van zjjn „afscheids
woord" in weerwil van den bjjstand van Goethe, de
antipoden en Cagliostro, totaal verloren ia gegaan.
Alleen heeft hy bewezen geen „leverancier van
lapwerkte zjjn, hetgeen ook ik niet van den beer
G. zou willen beweren, want lapwerk houdt een
stuk bjjeen, terwyl' t jn stuk samenhangt als droog
zand. Waarschijnlijk voortvloeiende uit den „chaos"
die, n.b. volgens 's mans eigen zeggen (en wie kan
dat beter weten dan hjjzelf) in de plaats ia getreden
van zjjn „afgepijnigd" verstand.
Mijnerzijds leg ik de pen neer tegenover sulk een
betoogtrant I
Th. van SCHOUWENBURG.
Gonda, 7 Juli 1886.
d« d.„, "ij «f het publiek,
oêL r STl gebrl"lt n",al". "em
2f ,0L' Vg verkla"1De Mandeling aan
ons telegraafkantoor laat niets te wenschen over en
nóch uit een oogpunt van accuratesse, noch uit een
van beleefdheid, nick uit een van spoed valt daarop
ook maar het minste aan te merken
De stukjes *an den heer P. V. en G waarin
over ons telegraaf kantoor geklaagd werd, hadden wel
V. noch de heer G. voerden feiten aan, die een
dm! T efg ft aa" ta Gekken, maar
toch, daar het een feit is dat vele menschen opper
vlakkig, haastig, i„ één woord slecht lezen,'P,öo
l' 6" Bit dergelijke stukjes, vooral
khrnht krloge"' "aarln ma"' al te gaarne een
klacht over ambtenaren geloof vindt, allengskens
een zeker denkbeeld ontstaan alsof niet alles op
£nlt Ta n""00r gaat zooals het behoort. Tegen
zulk denkbeeld moet opgekomen worden.
»„d?°U.t'8Cbe ka,nt00r kau een vergelijking met
andere kantoren veilig doorstaan. Men werkt hier
I,1"g-rcaraat. ?e,Jes en d°et ul het mogelijke om het
publiek te geneven. Dat dit laatste vaak onbillijk
in zyn eisohen is, raag niet uit het oog verloren
worden en voornamelijk dat gedeelte van bet publiek
dat met gewoon is van de telegraaf gebluik te
maken. Eenvoudige lieden, die te hooi en te gras
eens een telegram verzenden of ontvangen, hebben
wonderlyke gedachten van de telegraaf, zij ei.cben
door haar bediend te worden a la minute, 'en bij
natuurlijke teleurstelling hunnerzijds verwijten zij de
ambtenaren allerlei leelijks, waar zij liever hno eigen
domheid (ik gebruik bij voorkeur echt Hollandsche
woorden m. de Redacteur) moesten beschuldigen.
Ik zal het wel uit mijn hoofd laten den heer
Grootendorst onder de eenvoudige lieden te rang
schikken .leden, die 4 talen spreken, waaronder het
zaligmakende Latyn zijn zeldzaam in een stad als
Gouda maar wil hem toch dit vragen of zijn
bekend verstand hem ditmaal geen parten heeft ge
speeld Na de duidelijke uiteenzetting van den heer
van Schouwenburg in het Zondagnr. der Goudsche
Courant had het publiek van U, heer Grootendorst
een excuus verwacht, of althans eeu beschaamd stil-
zwygen, in plaats daarvan herbaaldet gy uw klacht
eo maakte uw zaak daardoor niet beier. Onwillekeurig
bracht deze nwe handelwyze ook op mijne lippen
by uitzondering eeu bekende Latijnsohe uitdruk
king, die onder Latinisten als wy geoorloofif is
nl. dezy „Errare humanum estmaar „in errorem per-
sever are diabolicum est."
Men vergeet te vaak dat het eeu teere zaak is amb
tenaren in het openbaar te beschuldigen, zelfs bij
alleszins gegronde klachten aarzelt hy, die een goed
hart bezit, alvorens naar de pen te grijpen eh hun,
die «oms weinig meer op de wereld hebbeu dan een
goeden naam dezen te onlrooven. Waar nu een Tele-
graafdirectenr als de heer van Schouwenburg, die taf
van jaren onder ons werkzaam was en met degelijke
bekwaamheid, onovertrefbare accuratesse en echt
hoffelijke vormen ons zijne diensten bewees, daar heeft
hy alle aanspraak op onze erkentelijkheid en waar
deering eo waqr dan ondoordacht in 't publiek een
smet geworpen wordt op zyn ambtenaarskleed, daar
mogen wij niet lijdelijk toezien maar haasten ons er
die af te vegen. De heer van Schouwenburg moge
er van overtuigd zijn dat het beschaafde, verstandige'
publiek de geuite klachten niet deelt, zoodat hjj zioh
daarvan niets, zegge niets, behoeft aan te trekken.
Een ingezetene van Gonda.
Mijnheer de Redacteur I
Nu Goethe en Horatius worden opgeroepen in,4en
strijd tegen den Directeur van ons telegraafkantoor
en men zich niet meer tot zyn moedertaal bepaalt
om zyne grieveu te luchten, maar uit niet minder
dan vier vreemde talen citaten ontleent, verzoek ik
ook een woordje te mogen zeggeu.
Niet omdat de heer van Schouwenburg mijne hulp
noodig heeft, hy is mans genoeg om ziobzelf te
verdedigen, eu speciaal op het gebied van vreemde
talen zóó goed t hnis dat hij, in dat opzioht aller
minst bystand behoeft. Maar ik neem de pen op
omdat ik er prjjs op stel dat, nu den direoteur
van ons telegraafkantoor herhaaldelijk beschuldigingen
De BURGEMEESTER van Gonda, brengt bij
deze ter keunis van de belanghebbenden, dat door
den Heer Provincialen Imyteoteur der Directe Be
lastingen enz. te Rotterdam, op den 5n Juli 1886
is exeontoir verklaard het Kohier van het patent
recht no. 2, dienst 188s/67.
Dat voormeld kohier ter invordering ia gesteld
in handen van den heer Ontvanger, dat ieder die
daarop- voorkomt verplicht is, zynen aanslag op den'
bij de wet bepaalden voet te voldoen, en dat heden
ingaat de termijn van DRIE MAANDEN, binnen
welken de reclames behooreu te worden ingediend.
GOUDA, den 7 Juli 1886.
De Burgemeester voornoemd,
VAST BERGEN IJZBNüOORN.
-Ml A B KT BERICHTEN.
Granen zonder belnngryken omzet, voortdurend
echter vaster. De puike .Zeeuwsohe tirwe komt
minder voor, en mooht betaald worden met £7 6o
'0t IT '°or de Puikste- Mindere en polder
van f j(- tot 7.50. Rogge 5.30 a g
voor/en allerbest partytje. Gerst nominaal /5.W
a a Haver in de zware en blanke soort tto"
4.40 mindere naar evenredigheid. Maïs 5 53
