IZLTJrsat SSr-JTgT?
raarst1- mte,t"au,kken
ST, Z ZZroadf "»«d5tr;
H. A. VOGELAAR.
Bultenlandsch Overzicht.
LTiC.Kl,!m da'
kennisgeving.
ADVERTENTIËN.
J. F. Herman Zoon, Tiendeweg.
ingezonden.
CARL von P1LOTY.
Burgerlijke Stand
den Heer J. M. v. VALKENBURG,
eWsttelijke regeling tan in arbeidstijd toor voitcassen
tsannelijke werklieden' een overzicht gegereo tan hot
vraagstuk van den a. g. a. «normaal-arbeidsdag",
aooals dit, tengevolge der beraadalagiogee in deu
Duitacheu rijksdag en der wettelijke bepalingen in
Ooatenrijk en Zwitaerland, op dit oogenblik tich
voordoet.
Vooraf laat de aohrjjver bet betoog gaan, dat
«ettelijke regeling van den arbeidsdnnr voor vol
waasenen in beginsel niet verschilt met de staats-
tnsschenkomst, welke aan kindereu en vrouwen de
beschermende hand reikt. De steeds beslaande wet
ten, die den wetgever dwingen tot het nemen van
vooriorgsmaatregelen bjj gevaarlijke werktuigen, tegen
verontreiniging van de lucht in de werkplaatsen
ens., doen niets anders dan besoherming verleenen
aan alle werklieden, vaa^ welken leeftijd zij zijn
mogen. Mannen, die niwBand als aanbidders van
den état-gendarme beschouwen tal, zooals Stanley
Jevous en Macaulay, hebben in beginsel erkend
dat, sooals laatstgenoemde in zijne beroemde rede
voering van 1846 bet uitdrukte «waar de openbare
gezondheid en zedelijkheid in het spel zijn, de staat
het recht kan hebben selfs de arbeidsovereenkomsten
van volwassenen aan wettelijke regeling te onder
werpen." Dat ook de sociaal-democraten, als onder
deel van huu programma, het wettelijke voorschrift
van den «normalen* arbeidsdag verlangen, ksn geene
reden zijn voor degenen, die de sociaal-democratische
denkbeelden bestrijden, om de noodzakelijkheid of
de wettigheid van zoodanig voorschrift te loochenen.
In Engeland heeft tot dusver alleen de zjjde-
lingsche invloed, dien de wetgeving ten behoeve
van kinderen, jeugdige personen en vrouwen ook
ten gunste der overige werklieden doet gelden, als
mede buitengewone kraoht, welke de Engelsche werk
lieden door middel hunner machtige trades-unioni
uitoefenen, in de richting eener beperking van den
arbeidsdag gewerkt. In de Vereenigde Staten is wel
reeds sedert 1840, voor alle werklieden in dienst
der regeering een arbeidsdag van 8 uren vastge
steld, doch het dwingend optreden van het staats
gezag tegenover de particuliere nijverheid nog in
geen van de Staten der Unie verkregen. De be
grenzing van den werkljjk is dus nog het onder
werp van vrije regeling tusschen partijen, en, gelijk
algemeen bekend is, nog in den tegenwoordigen
tyd een onderwerp van heftigen strijd. In Frank
rijk is wel, onder het voorloopig bewind de tweede
republiek, in 1848 een decreet uitgevaardigd tot
beperking van den arbeidsdag, doch dit is later
ingetrokken en in 1883 door eeue wet vervangen,
aan welke de hand niet blijkt gehouden te worden.
In Duitschlaad eindelijk hebben nog de twee wets
voorstellen van de ullramontaaosche partij, nock deit
der sociaal-democraten, alle in 188S ingediend,
het in den Bgksdag nog verder gebracht dan tot
het stadium der voorbereidende overweging.
Als praotische proeve van wetgeving kan gelden
de Oostenrijksche wet van Maart 1885, bjj welke
het maximum van den arbeid in alle fabriekte
bepaald werd op elf uren daags, de schafttijd daar
onder niet begrepen, en met de noodige speelruimte
voor bijzondere omstandigheden.
.In Zwitserland heeft, in 1864 en '78, bet kanton
tilarus het voorbeeld gegeven, dat door Bazelstad
en Tessino eerst, en door de Bondswetgeving in
1877 gevolgd werd. De arbeid van volwassenen
mag, volgens deze wet, niet langer dan 11 oren,
en op den dag vóór Zon- en feestdagen niet langer
dan 10 uren duren, niet vroeger aanvangen dao
te 6 of (in Juni tot Augustus) te 5 uur des och
tends en niet later eindigen dan 8 uur 's avonds,
met ten minste één uur rust omstreeks het midden
van den werktijd. De bevoegdheid tot verscherping
zoowel als tot verzachting dezer bepalingen is deu
wetgever gelaten. Buiten de termen der wet valt
de iddustrieele huisarbeid, en elke arbeid in de
Open luchtmaar onverschillig is het of de
ouderneming tot de groot-industrie dan wel tot de
jjMbechts-njjverheid behoort, of zij gedreven wordt
].(u eene fabriek dan wel in een werkplaats.
Uit de jaarverslagen der Zwitsersche fabriek-in-
spectors gaat de heer Kerdjjk na hoe de wet gewerkt
beeft en in boeverre men over haar tevreden is. (1).
Aanvankelijk vond zij veel tegenstand en was het
aantal uitzonderingen door de kantonale regeeringen
verleend, groot. Maar verbetering heeft zich allengs
geopenbaard, en ook waar de handhaving der wet
tot dusver gebrekkig was, is zjj geenszins eeae
doode letter gebleven. De werklieden zijn er dan
ook ap den duur zeer mede ingenomen. Teleur
gesteld moeten alleen diegenen zich voelen, die zich
overgegeven hadden aan den- waan, dat er geen
jaren uooijig zonden zijn om alle bezwaren te over-
(1) De beer Kerdgk heelt geen later Bericht üier die
fehnk-MspeetioH onder de oogen gebed dan van 1888. Sedert
kort is echter verschenen het rapport over de jaren 1884 en
85. In het weekblad Die Gegenwart (81 Jalij vinden wij
aenige aanhalingen ait dat rapport, waaruit wij, aan he) einde
van bovenstaand overzicht, een u ander mededeeleq.
$V
winnen enjjelkeo (tegenstand te breken; maar aller
minst rechtvaardigt de in Zwitserland opgedane erva
ring de slotsop, dat het in andere landen een
onbegonnen werk wezen(|zou bet gegeven voorbeeld
te volgen.
De heer Kerdjjk wordt, door deze stelling, ge
voerd tot een overzicht van den stand van zaken
in Nederland. Niet alleen door de sociaal-demo
craten, maar ook door hel Algea. Ned. Werklieden
verbond wordt wettelijke beperking van den arbeids
dag voor volwasseuen verlangd, en de laatstgenoemde
bood zal eerstdaags een rapport, uit de mededee-
lingen van 19 zij tier afdeelingen samengesteld, over
dit onderwerp het licht doen zien.
In beginsel is de schrijver, gelijk hjj reeds in
den aanhef van zjju opstel heeft doen zien, niet
tegen vervulling van dien wensch gestemd. Ook
ziet hjj er geene nadeelige gevolgen voor de nijver
heid noch voor het arbeidslooD van te gemoet
of zou hg, voor zoover het eerste eeuigermate
het geval mocht zjjn, dit wel overhebben voor bet
hooge zedelijke belang, aan het begrenzen van den
arbeidsdag binnen redelijke grenzen verbonden.
Alleen onze onkunde omtrent den toestand onzer
nijverheid en omtrent de grenzen, binueu welke de
wettelijke regeling zou moeten zgn bevat, doelden
heer Kerdjjk weigeren zich vooralsnog te scharen
onder de pleitbezorgers eener wetteljjke regeling als
hier bedoeld wordt. Daarom besluit hjj zijn opstel
met de volgende vragen
«Welke zijn thans te onzent de grenzen van den
gebruikelijken werkdag Heerscht er dienaangaande
groot verschil in de onderscheiden dbelen des lands,
in de uiteenloopende takken van bedrjjf Beoht-
vaardigt de vergelijking met andere landen het
vermoeden, dat zonder al te bedenkeljjken schok
voor de vaderlandsche nijverheid, haar vrjjheid van
beweging kan worden aan banden gelegd Zoo ja,
tol hoe forschen of hoe bedachtzamen stap op den
aangewezen weg zal men terstond besluiten mogen
of aanvankelijk zich moeten bepalen Dient de
staatsinmenging tot de grootindustrie te worden
beperkt, of de voor Nederland zooveel belangrijker
ambachtsnijverheid mede te omvatten P Zal elke
poging in de richting van dit laatste niet jjdel
bljjken en der ongenaakbare huisindustrie ten goede
komen P Deze vragen eischen beantwoordingen
toch, wie mjjner landgenooten is vermetel genoeg om
voetstoots en naar eisch zich daartoe bij machte te
verklaren P
«Het vereischte licht kan sleohts ontstoken worden
door een veelomvattend onderzoek) en zoolang dit
niet heeft, plaat» gehad, moet het vraagstuk onrjjp
worden geacht voor eene bevredigende oplossing.
«Doch op het instellen van zulk een onderzoek
door eene al-dau-niet parlementaire commissie, met
uitgebreide volmacht bekleed en bestaande uit mannen
tot onbevooroordeeld nasporen van de feiten gezind,
mag en moet dan ook worden aangedrongen. De
ernst der tijden, niet minder dan het gewicht der
zaak noopt daartoe. Over woelige verschijnselen aan
de oppervlakte van ons volksleven behoeft, op zich-
zelve beschouwd, niemand zich te verontrusten; maar
zouden wjj die verschijnselen aanschouwen, indien het
niet onder dit oppervlak aan het koken en het gisten
was P In verkiezingsmanifesten en in toespraken van
wie dongen naar een zetel op het Binnenhof, is het
aaobreken van den dageraad voor doortastende
sociale wetgeving in Nederland schier met bazuin
geschal aangekondigd. Doch i^iet met woorden,
slechts met daden komen wjj verder. Ongetwijfeld
moet aan die daden behoorlijke voorbereiding voor
afgaan en geen weeklagen, dat deze Ie lang werd
verzuimd, kan thans meer baten. Dat dan nu ten
minste, tot goedmaking van dat verzuim de band
aan den ploeg worde geslagen Zoolang de grond
wetsherziening niet van de rol is afgevoerd, zou het
jjdel vertoon zjjn, verderen ingrijpenden wetgevenden
arbeid te eischen. Maar is juist daarom te meer
de intua8chen verstrijkende tjjd niet als'aangewezen
voor hel bijeengaren van gegevens, opdat later die
arbeid niet nogmaals noodeloos behoeve te worden
vertraagd P Kunnen regeering en vertegenwoordiging
het verantwoorden tegenover land en volk, zoo zjj
zelfs datgene, wat althans onverwjjld geschieden kan
nog langer ongedaan laten P"
«Wie de mededeeliagen der Zwitsersohe inspecteurs
over 1879 en '80 legt naast die over 1888 en '83,
kan van de verbetering in het toepassen der wet
duidelijke sporen ontdekken."
Aldus aohreef de heer Kerdjjk in zjjn hierboven
bedoeld artikel. Het iospecteursrapport over 1884
en '85 klinkt nog veel gunstiger, ja zou bijna doen
denken dat alje moeilijkheden in Zwitserland thans
overwonnen zjjn.
«Met den normaal-arbeidsdag, schrijft een der
rapporteurs, raken de vroegere tegenstanders meer
en meer verzoend. In verschilleode kantons hebben
de fabrikanten tot de regeering het verzoek gericht,
ie het geheel geene vergunning meer te verleenen tot
tgdeljjke verlenging van den arbeidsduur. Anderen
verklaren uitdrukkelijk dat zjj slechts bjj de aller
dringendste noodzakelijkheid van de vergunning ge
bruik maken, dewgl noch de patroon, noch de arbeider
daarvan eenig beteekenend voordeel hebben."
Ditzelfde vloeit voort uit het besluit van fabrikan
ten in verschillende districten, om bjj onderlinge
overeenkomst zich te verbinden het maximum van
den arbeidsduur in te voeren in takken van bedrjjf
welke niet in de termen der wet vallen.
Opmerkelijker nog is hetgeen de inspecteurs in
hunne laatste rapporten beriohten omtrent het gevoe
len der werklieden betreffende de wet. Een aantal
hunner verzekeren dat de hoeveelheid arbeid, dien zjj
verrichten, door verkorting vso den arbeidstijd niet
Verminderd is, maar zij daarentegen den laogeren
vrjjen avond op hoogen prjjs stellen. Dit wordt
bevestigd door het rapport over eene fabriek van
horloge-veeren, waar, tot matiging der overproductie
de werktijd tot op de helft verkort werd. «De pro-
duotie, welke men met 50 pot. meende te verminderen
bleek bjj het einde der maand niet meer dan )0 pot.
afgenomen." Een ander inspecteur rapporteert «dat
het Maandag-houden, dat ten gevolge van den te
langen werkdag bjj de arbeiders iqgeworteld scheen,
bjj de invoering van meer regelmatige arbeidsverdee-
ling zal ophouden."
Daling van het loon, welke veeltijds als gevolg
van het verminderen der werkuren voorspeld werd,
is dan ook, volgens de rapporten, bjjna niet voorge
komen. Zelfs zjjn, bier en daar, de loonen gestegen.
De inspecteur Sohuler, ook in het artikel van mr.
Kerdjjk een en andermaal genoemd, heeft, ten betooge
hoe gering gebruik er van gemaakt wordt nu men er
eenmaal aan gewend is, eene statistiek gemaakt van de
verleende vergunningen tot overwerk. De uitkomst was
dat deze vergunningen in de drie voornaamste takken
van njjverbeid (zjjde- en katoenweverijen en machine
fabrieken) niet meer dan 7| pot., en in de katoenspin
nerijen slechts 1 pet. bedroegen van den wettelijk
voorgesohreven arbeidstijd.
Op grond van de opgedane ervaring, zeggen twee
der inspecteurs, dat mettertijd eene verdere vermin
dering van den thans vastgestelden arbeidstijd dient
overwogen te wordeo, ten einde ook die arbeids-
kringeo, welke tot dusver van de heilrijke gevolgen
der regeling zijn uitgesloten, daariu te kunnen doen
deelen.
Het Engelsche Parlement is weer bijeengekomen
en begon zjjn werkzaamheden met het kiezen van
den Speaker. Op voorstel van den conservatieven
afgevaardigde Birkbeok, dat door den beer Gladstone
werd gesteund,werd de vorige voorzitter, de heer Arthur
Peel, ook nu weer met de leiding der vergadering
belast. Onmiddellijk hierna werd een begin gemaakt
met hel beëedigen der afgevaardigden, waarvoor
ook de eerste dagen der volgende week zijn bestemd.
Dinsdag zal het Parlement weer worden verdaagd
tot 19 Augustus, op welken dag de troonrede der
koningin zal worden voorgelezeo.
De Standard kondigt nn reeds aan, dat in deze
troonrede geen bepaalde verzekeringen betreffende
de Iersche politiek zullen worden gegeven. Der»
geering zal baar plannen ten opzichte van Ierland
ter kennis brengeu van het Parlement, wanneer zij
het gesohikte oogenblik daarvoor gekomen aeht.
Wat de houding der panjjen betreft, zjjn reedt
gewiohtige besluiten genomen. De Unionisten hiel
den een bijeenkomst ten huize van lord Hartington.
Zjj besloten ban zitplaatsen bjj de liberale partij
te behouden, ten bewjjze, dat zjj zich toch tot
de liberalen bljjven rekenen, ook al vertahillen zjj
met Gladstone van meaning over Ierland, De heer
Chamberlain, het hoofd van den linker vleugel der
unionisten, woonde de bjjeenkomet bjj en verklaard»
zich imkde Iersche quaestie volkomen met lord Har.
tingtoFs beginselen te kunnen vereenigen.
Prins Napoleon heeft tegen 15 Aug. alle printen
van bet huis Bonaparte en de leiders der Bonapar-
tisten bijeengeroepen op zjjn Zwitsertob landgoed
Prangins, ten einde te beproeven de eenheid in de
gelederen te herstellen. Daar echter prins Violor
weigert te komen, op grond dat hjj de rechtmatige
pretendent is, kan men zich van deze conferentie
niet veel voorstellen.
Uit Petersburg wordt gemeld, dat het laatste
geschil tusschen Engeland en Butlaud betreffende
de Afgbaansohe grens definitief ie bijgelegd. In
welken zin P Daarover zwjjgt het berieht. Overigens
weet men, dat Euslaud uitnemend de knnst verstaat
definitief bijgelegde quseaties te heropenen.
De oorzaak van het geschil tussohen de Vereenigde
Staten en Mexico, waarover dagelijks telegrammen
aankomen, is het volgende geval. De Amerikaaotche
journalist Cutting was uitgever van een blad in
Texas nabjj de Mexicaansohe grenzen. Vervolgens
trok hij de grenzen over en gaf een blad in 't Spaanseh
nit. Hier werd hjj gearresteerd wegens beleediging
van het plaatselijk gouvernement, doch losgelaten
nn het teekenen eener herroeping. Zoodra hjj vrij.
was, trok hjj weder naar Texas en publiceerde
hier zjjn geïncrimineerd artikel in het Spaanseh in
een Amerikaansch blad, waarvan hjj exemplaren in
Mexioo ging verkoopen. Toen werd hjj weder gear
resteerd en totgevaogenisstraf veroordeeld. Nu meent
de Regeering dor Unie, dat hjj in Mexico niet
strafbaar is, omdat het feit is gepleegd op Ameri
kaansch grondgebied en eg eischt zgn onraiddeljjke
vrijlating. Zooals Bayard het uitdrukt«De veilig-
beid onzer burgen en van allen, die wetteljjk onder
onze jurisdictie zjjn, zou grooteljjks lijden, zoo niet
geheel vernietigd worden, als wjj «de bevoegdheid
van vreemde Staten erkenden, om ten opziohte van
daden, gepleegd binnen de jurisdictie der Unie, het
misdrijf 'e bepalen en de straf op te leggen*. Een der
gelijke absolute stelling is tegenover het internationaal
recht zeker moeilijk te handhaven. Het geheele geschil
is te onbeduidend, dan dat men veel kan hechten
aan de barre oorlogzuchtige telegrammen der laatste
dagen.
figuur, neen, als een nivnk kind dat tusschen angst
en tranen door eijne verontwaardiging laat door
schemeren en voelt dat hjj een Bourbon, dat hij de
Dauphin van Frankrijk is.
De kunst brengt groote historieschilders voort,
bekwame en uitmuotende mannen op het gebied van
kunstvaardigheid, zg kunnen beelden schilderen die
men als van het doek af zou grjjpen zoo handtas-
telgk, zij schilderen prachtig fluweel, goud eu kristal
die schitteren, maar in weerwil van al die technische
verdiensten geven hun stukken den indruk van
maskeradenandere weder, ware archeologen, zijn
zoo diep ingedrongen in al de eischen van het cere
monieel en van de zeden en gewoonten der tjjden
dat hun schilderstukken den indruk van gekleurde
kronijken geven. Piloiy bezat al die eigenschappen
maar wiet bovendien zijn stukken zoo aandoenlijk
zoo aangrijpend te maken dat de aanschouwer geheel
daarin opging. Wjj zouden bet betreuren dat met
hem ook dat verheven genre in de schilderkunst
verloren ging. 3
Heeft de muziekwereld een gevoelig verlies ge
leden in het afsterven van een barer Corypheën,
de schilderwereld beeft een niet minder geleden in
den dood van Carl von Piloty. Geboren te Mun-
j L, t00ü ™n den lithograaf Ferdi-
nand Pdoty, leerling van Sehnorr, werkte hjj reeds
op jeugdigen leeftijd mede aan het litographeeren
dei■kunststukken uit de Munchener galerij en hield
zich onledig met het schilderen van portretten en
genre-stukken. Eerst na 1852 toen hjj Antwerpen,
Parijs en later ook Rome bezocht had, kwam bü
in aanraking met de groote meesters uit verschil
lende scholen en ontwikkelde zgn kunsttalent zoo
snel dat hg met alleen als professor en later als
directeur der schilderacademie werd aangesteld, maar
dat zgne richting een gewiohtigen invloed uitoefende
op de zuidduitsohe schilderscholen.
T„?Kd<i,r tf»e,,00rnM,»»te leerlingen telt men Makart,
u WMayer, Gabl, Grützner
AdèleSchwartu. Nad"'»d^ d«°»
Over het veelzijdige van zjjn talent kan men
dao eent oordeelen aJs men de zeer uiteenloopende
onderwerpen heeft gezien die hjj als historieschilder
heeft voortgebracht. In de eerste plaats de gronding
van de Katholieke Liga en de intoehl van Godfried
van Bouillon (m het Maximilianeum), Zeni von
Wallentteiu en Thusnelda in de triomftocht van
Germantcus (nieuwe pinakotheek), Galilei in de
feraaf PSlHft p'^K ,2^ de° brand ,e
(graaf Pall% te Presburg), de ontdekking van Ame-
Hka (graaf Schaok), verder de Fresco's in het
Maximilianeum en de Geschiedenis van München
in het Raadhuis aldaar; zoo ook nog de dood van
en^AnruJ'HnHi '"i E»,r' He,ldrik VI11
en Anna Bolego en de laatste gang der Giron-
spreken °m kleinere ndg te
Het hoog ernstige en aandoenlijke had hii ver-
cerngd met een techniek dat geheel in harmonie
was met zgn groote viodingskraobt, maar wat hem
bovenal deed uit.chitt.ren, dat was eene ho" m
van karakterkennis en een diep ingrijpen in het
zieleleven der heroën* die hjj w het
allereerst"cetroffen d®" .""keu' *wde" wjj het
In V de aclivil«i' dl» de geheele
In de nieuwe Pinakotheek zagen wij ,0Or h.t
eerst zgn Zeni bij het liilr m ii
evenals Zeni bleven wjj oot glroerd ^'wf h®!
tragische einde van den genialen veldheer. He? was
«geulgk geen historiestuk, dat imponeerde Jen
Makarts effect, geen «terk sprekende teaensteilin«.„
at» ®m aantrok en terugvoerde in dien
tüd, waarin Wallensteioi dood bet keemunt «<fph
maar IT
Jr D08 'an meer algemeens helr.ndk«i,i
«De Dauphin in de Tcmple" TzTdMS
gevoelsleven en dat ons zoo lyrisch dï
mw vCttÖT*k UÜ h#t ',a"l der Voorgaande
eeuw voorstelt. Tegen den munr zjjner gevautrenis
gedrongen tegenover de lage plagerijen
van zijns bewakers, diep verontwaardigd staat hii
om züne°'L« ,p0t,e.r,,«en 'a d«» toon die me?
over zgne daden aanslaat, niet ais eep theatraal I
IPOSTIEIE^XiTJEisr.
LIJST van BRIEVEN geadresseerd aan onbe
kenden door tusscheukomst van bet Postkantoor
terug te bekomen.
Klaasje Hoogeboom, Giesiendam.
Van bet hulpkantoor lloerkapelle
Sch avemaker. Zoeter wonde.
Verzonden geweest naar AMERIKA
Constant Rooij, Cincinnati.
DUITSCHLAND
M. Ears, Keulen.
De BURGEMEESTER van Gouda, brengt bjj
deze ter kennis vso de belanghebbenden, dat door
deu Heer Provincialen Inspecteur der Directe Belas-
tingen enz. te Rotterdam, op den 5 Augnstus
1886 ie executoir verklaard:
Het kohier no. 4 van de belasting op het per
soneel, dienst 1886/87.
Dat voormeld Kohier ter invordering is gesteld
in handen van den Heer Ontvanger, dat ieder, die
daarop voorkomt verplicht ia, zjjn aanslag op den
bjj de wet bepaalden voet te roldoeu, en dat
heden ingaat de termijn van Drie Maanden, binnen
welken de reclames behooren te worden ingedieud.
GOUDA, den 7 Angnstus 1886.
De Burgemeester voornoemd,
VAN BERGEN IJZENDOORN.
Vbagkn van den Dao. Populair tijdschrift onder
Hoofdredactie ran Dr. H. Blink en A. Winkler
Prins. Inhoud van de 4e All.I. Dr. H. Blink.
Onderwerpen van sociale wetgeving. De Normale
Arbeidsdag. II. D. .Sligter. De vraag van den
"8- I"; ®r' Blink. Een romantisch plekje
io Nederland. IV. Het sluimtfiogst|jdperk der
planten. V. De quaestie der k^ronpretendenten in
Erankrtfk. VI. Insecten in bhrusteen. VII. Infloed
van bet eleotriacb licht op de oogen. VIII. Een
nieuw perpetuum mobile. IX.' Hagel in Senegambië.
X. A. Winkler Prins. Iets over gloeilampen. Xl.
Vraagbus. XII. Politiek overzicht. XIII. Feuilleton
Mej. G. van^ Uildriks. Een genrestukje.
C. A. SPRÜIJT,
EN
B. A. VAN GALEN.
Gouda, 6 Augustus 1886.
Ondertrouwd
JOHANNES HERMAN US SCHMIDT
EN
JOHANNA MARIA ELENS.
Gouda,
Rotterdam,
5 Augustus 1886.
GEBOREN i 5 Aug. Cornslia Johanna Maris, ouders C.
Zwanenburg en 3. E. van Klaveren. Cornells, oudere C.
Kortenoever en M. Hnber. Jan, ooders G. de Zeeuw en
L. Loog.
OVERLEDEN: 4 Aug. J. Hoogeudoorn, 68 j.—J. Non-
ner, J. 11 m. 6. A. Roodnat, wed. W. Ottevanger, 65
Ji\ L den Ber«' 1 i* 6 G. W. van Reden,
r M- C- N«m"eobuiMD, 8 m. H. M. Spruijt,3 m.
P. C. tan der Want, 8 j. 8 m. 6. J. J. de Koning,
5 m. A. M Boon ?an Ostade, 9 m.
ONDERTROUWD6 Aug. A. Slagt, te Stolwijk, 88 j.
en J. A. van der Kuij, 25 j. G. van der Klis, 48 j. en
D. Hooggeboren, 39 j. G. de Ren», SOj. en M. G. Kulik,
J. P. Ziere, 29 j. en M. Schmiemau, 24 i. J. Ver-
gnnst, 81 j. en M. J. Scbtap, 28 j. C. A. Sprnijt, 27 j.
Pi Stroeve. 81 i. en J. M.
en B. A. ran Galen, 22 j!
Beuelzen, 20 j.
Stroeve, 81 j. en J. M.
V Heden overleed onze lieveling THE-
ODOOR, in den aanvalligen leeftijd van drie
jaar.
H. van WIJNGAARDEN.
M. 8. van WIJNGAARDEN—
PüIJK.
Heden overleed te 'a Gravenhage, in den
ouderdom van 60 jaren, onze geliefde Vader
en Behuwdvader de Heer A. W. J. ZUBLI
Gepens. Off. v. Gez.
A. GLEUNSZübli.
D'. J. S. G. GLEUNS.
Voletrekt eenige kennisgeving.
Gouda, 4 Angnstus 1886.
Voor de vele blijken van belangstelling
ondervonden bjj het overigden van den Hoog
WelGeb. fleer Jhr. Mr. W. G. HOVY te
't Gravenhage, betuigen de Heer en Mevrouw
van MIEROP—Hovy hunnen hartelijken dank.
Voor de vele bewijzen van deelneming,
ondervonden bij het overigden van onzen ge
liefden Vader en Behnwdvader, betuigen de
ondergeteekenden, ook namens hunne Groot-
moeder, hun hartelijken dank.
6. C. de VOOIJS.
U. DE VOOIJS-
Gouda7 Aug. 1886. Kruijt.
V Ondertrouwd
FRANCOIS STROEVE
en
JACOBA MARIA BESZELZEN.
Gouda, 6 Augnstus 1886.
ReceptieGouda, Zondag 8 Ang. '86.
Gouwe C No. 66.
V Voor de vele bewijzen van deelneming
ontvangen bg het overigden van mgn Echt
genoot, onzen Vader en Behuwdvader den Heer
CORNELI8 JOSEPHUS vaij dePAVOORDT,
betuigen wjj onzen hartelgkeu dank,
P. v. n. PAVOORDT-db Loos.
1. A. H. v. d. PAVOORDT.
A. C. J. v. d. PAVOORDT.
G. M. v. d. PAVOORDT.
G. M. v. d. PAVOORDT-Abbn.
Gouda, 7 Ang. '86.
V Foor de vele bljjken van belangstelling
den leD dezer maand ontvangen betuigt de
ondergeteekende zijnen harteljjken dank.
P. HIJDELAAR.
De ondergeteekende bericht bg deze, dat hn
zich primo SEPTEMBER a. s. alhier zal
vestigen als OPVOLGER van wglen
Commissionair in Effecten en Kassier
A/fen a/d Rijn, Jnli 1886.
De Prjjs der van ouds vermaarde RO
ZIJN- WIJN-AZIJN is 0.15 per Liter,
0.12' per Flesch bjj
fl
