Buitenlandse!! Overzicht.
benoemd te worden tot boekhouder-opzichter bij de
Fabricage.
I)e vergadering besluit een achttal uit de sollici
tanten uit te noodigen tot een exajnon, dat door den
Gemeente-architect zal*worden afgenomen.
9. Eene missive van den heer J* G- Arentz, den
raad zijn dank betuigende voor het Besluit ten zijnen
opzichte in de vorige vergadering genomen.
De raad benoemde in deze zitting tot Commis
saris der aanlegplaats van de stoombooten aan de
Turfsingelgracht C. van der Groef met 9 stemmen
tegen 6 op E. van Dantzig.
Met genoegen hebben wij vernomen dat eenige
leden der Zangvereeniging „Apollo" te dezer stede,
voornemens zijn de noodige stappen te doen tot
Wderoprichtióg der vroeger hier bestaande "vereeni-
ging „Uiterlijke Welsprekendheid", wier leden zich
destijds oefenden in het declaineeren, improviseeren
en het opvoeren van tooneelstukken. De gezellige
avondjes, welke deze vereeniging ons eertijds vev-t
schaften, zijn zeker bij vele stadgenooten in leven
dige ferinnering gebleven, wij wenschen dan ook
dat do wederoprichters in alle deeien mogen slagen
en „Uiterlijke Welsprekendheid" eene eervolle plaats
ad Innemen in de rij der vereenigingen, welke te
dezer stede bestaan.
Bij kon. besluit is de heer M. van den Brande-
ler benoemd tot burgemeester der gemeente Sas-
senheim.
Benoemd tot onderwijzer aan de Openbare School
tje Haastrecht de heer J. Christiaanse, van Leiden.
Te Haastrecht is door den heer burgemeester
eene uitnoodiging gericht tot eenige ingezetenen om
zich tot eene commissi^ te constitueeren, ten einde
de nooclige stappen te doen om 's Konings 70n
verjaardag ook in die gemeente feestelijk te vieren.
De trein, die Zondagavond te 8.50 uit Utrecht ver
trok, werd na ongeveer 15 min. rijdens door de
noodrem tot stilstand gebracht. Een stukje ijzer
van de rem sleepte langs een der wielen, waar
door vonkjes ontsprongen, 'zoodat 'men dacht dat
de wagon in brand stond. Na onderzoek werd
de reis voortgezet/ doch andermaal deed men den
trein stilstaan en de reizigers besloten, den wagon
te verlaten, omdat, bevreesd voor het slepen en
krassen der rem gevoegd bij de eerste veront
rusting, men het niet veilig achtte. Gelnkkig dat
het de laatste wagon was, zoodat inen spoedig de
reis kon voortzetten. Maar wat gebeurt ten derde
male? Een dame, vonken uit de locomotief ziende
vliegen en nog angstig over het gebeurde, ^aagt
't nog eens te trekken en de trein stond weder stil.
Dóór deze hindernissen kwamen de reizigers een
h»lf uur te buit te} Gouda en Den^flaag aan.
Nadat jt Donderdag de stoomboot „Volharding No.
1" reeds èenige uren was bezig geweest om een slop
in het ijs te maken, tot opening vau.de vaart vtfn
Leiden op Gouda, was hij te ongeveer drie uren
tot bijna aan „Het-Zwaantje", onder Koudekerk, go-
naderd en word daar opgewacht dooi* eenige mannen,'»
gewapend met touwen en IJzerdraad, ten einde der
boot met geweld liet voortgaan te beletten. Het ge
volg daarvan was, dat de kapitein eene belangrijke
verwonding aan de hand bekwam, zoodat genees
kundige hulp moest worden verleen^ Hiervan is
door de politie proces-verbaal opgemaakt.
Zondag heeft de bekende sociaal-democraat Croll
van 's Gravenhage, te Amsterdam eene rede gehouden,
waarin hij de geschiedenis schetste van het socialisme
in Nederland, gedurende de laatste 10 jaren.
Hij deelde daarin ook mede hoe Doraela Nieuwen-
huis thans zijn dag doorbrengt.
Hij leeft leeft thans opgesloten in een cel, geheel
en al afgesloten van de buitenwereld. Te zeven uur
staat hij op, moet hij zijn cel opdwijleti en alles
schurên wat schuurbaar is. Te acht uur gaat het
schaftgat\open om twee stukken roggebrood door te
laten, die hij met wat zout gebruikt. Te elf uur mag
hij met de kap op wat versche lucht genieten. Te
een uur krijgt hij ziju schraal middageten en te zeven
uur weer roggebrood, te tien uur gaat het licht uit.
Bezoeken mag hij slechts ontvangen eens in do veer
tien dagen en dan nog slechts van familieleden,
hoogstens een kwartier langCroll die bewindvoer
der is zijner zaken en voogd van zijn jeugdige kin
deren, wórdt niet bij hem toegelaten.
De protesten tegen de verklaringen van door de
Enqucte-commissie gehoorde getuigen duren voort.
O- a. cgitving het N. p. d. 1). er een van de „meisjes
van de fabriek van den heer Bergman Carols," tegen
een gedeelte der verklaring van den godsdienst-
onderwijzer Heynis. Op de fabriek van B. C.
zoo heette het/werd dwang uitgeoefend ten aan
zien van het overwerk; wie op Zondag niet kwam,
behoefde Maandag ook niet te komen; zoo had de
23-jarige Anna de Ridder, die 12 jaren op die
fabriek gewerkt had, hem verklaard. Volgens de
bewering nu der „meisjes," hoeft Anna De Ridder
niet daarom gedaan gekregen, maar om een andere
reden, waarvoor de heer Bergman haar drie-, vier
maal gewaarschuwd had. In het algemeen betuigen
de briefschrijfsters, dat er nergens zoo'n fabriek is
als deze, en sommen een reeks van attenties op,
door de directie aan het personeel bewezen: ge
schenken op Kerstmis, Niouwjaar, entree in Artis,
dagelijks koffie de boeten worden in de spaarbank
gebracht en later verdeeld; enz. enz.; wat Zondags-
werk aangaat, de tijd heugt haar niet, dat er
's Zondags gewerkt werd.
üok hebben zij een woordje voor „die heer die
geschreefen heeft over de onzedlikheid op de zigaren-
fabrieken. Hij schijnt beter te kune schetse de bitre
pil, of de pingsterblome, want wat hij geschreeven
heeft kan op de fabriek van den heer Bergman Carels
geen plaats vinden, ten eerste werken de mane in de
Kuipersteeg en de mijsjes in het gebed zonder end."
Zooals men weet, heeft de Staatscommissie voor
de herziening van het Burgerlijk Wetboek onlangs
het nieuwe Ie Boek in druk gegeven. Het Hbl.
vat de hoofdpunten van dien arbeid als volgt
samen
De titel van Nederlanders en ingezetenen is ver
vallen, om in een afzonderlijke wet te worden
vervat. „Elk mensch is bevoegd tot het genot van
Ührgerlijke rechten." „Bevoegd tot hot genot van
burgerlijke rechten zijn ook rechtspersonen." Zie
daar, met eon artikel over do rechten van den weldra
te verschijnen wereldburger, de eenige bepalingen
van den lu titel.
De 2e titel handelt over de akten van den Burger
lijken Stand. Volgens dezen zullen voortaan voor iedere
gemeente een of meer ambtenaren van den B. S.
en een of meer plaatsvervangers worden benoemd
door den Koning, die ook vergunning kan verleenen,
in een gemeente op meer dan één plaats zelfstan
dige registers te houden. Belangrijk is hieromtrent
nog de bepaling van art. 20, die tot dusver ont
brak, di^t „fyetgeen met betrekking tot het feit,
waarvan de akte bestemd is te doen blijjcen, door
de partijen is verklaard, voor waarheid wfrrilt ge
houden tot bewijs van het tegendeel."
De 3e titel handelt over namen en bevat een
gehoel nieuw^'yegeling van het voeren van geslachte-
namen. W ettige en door den vader erkende onwet
tige kinderen dragen den geslachtsnaam van den
vader, andere onwettige kinderen dien van de
moeder. Is de afstamming onbekend, dan geeft de
ambtenaar van den B. S. het kind een geslachtsnaam,
zooveel mogelijk met vermijding van bestaande. De
rechter kan iemand oubevoegd verklaren, een anderen
geslachtsnaam daagden zijne te voeren, als dit hem
door dongeen, die den naam wettig voert, wordt
befwist
In den titel van het huwelijk wordt geen andere
algerneene beperking opgenomen dan die wegens
reeds bestaand huwelijk, we'gens leeftijd en wegens
bloed- of aanverwantschap in de rechte lijn en
tifilchen broeders en zusters. Meerdeijarigen behoeven
geen toestemming meer van anderen. Voor elk
arrondissement wordt bij Kon. besluit een nieuws
blad aangewezen, waarin alle voorgenomen huwelijken
worden aangekondigd.
De vrouw kan, met bewilliging van don man,
het beheer van haar eigen goed overnemen, bij
openbaar te maken notariecle akte.
De gevallen van echtscheiding worden uitgebreid
tot „gedurige slechte bejegening van den echtgenoot')
en „gewoonte van d/onkenschap of ander liederlijk
gedrag." Verder kunnen beide echtgenooten te
zamen ontbinding vragen als een vol jaar na de
scheiding van tafel en bed is verloopen, en elk,
wanneer na twee jaren iian zijn gerechtelijke aan
maning om do samenwoning te hervatten, niet binnen
een maand is voldaan.
Het onderzoek naar het vaderschap van onwettige
kindereu blijft verboden, behalve in de gevallen die
tot strafrechtelijke vervolging aanleiding geven.
De meerderjarigheid wordt reeds op den 21-jarigen
leeftijd bereikt.
Do burgerlijke rechter kan ontzetting uit het
ouderlijk gezag uitspreken wegons „bekend slecht
levensgedrag, verregaande verwaarloozing van de
verplichting tot onderhoud en opvoeding, en het uit
winstbejag noodzaken van het kind tot overmatigen
arbeid Het wettelijke vruchtgebruik duurt, tot de
meerderjarigheid.
De firma Krupp, te Essen, hoeft een verslag over
schietproeven het licht doen' zien, die zij genomen
heeft met de 35 kaliber lange vpyrmonden van 40
cM., welke de italiaansche Regeering liet maken voor
de verdediging van de haven van Spezzia.
De 40 cM., kan wel het grootste kanon der wereld
genoemd worden. Het heeft een lengte van 14 M.
en weegt met het sluitstuk 121,000 kilo. Volgen»
engelsche benaming zou het dus een kanon van 121
ton zijn. Het sluitstuk alleen weegt 3700 kilo. De
zwaarste tot nog toe gebruikte lading had een ge
wicht van 384 kilo.
Het projectiel, dat uit den vuurmond geschoten
werd, was 1.28 meter lang en woog 1050 kiloT Het
schot draagt 12 kilometer. Voor het transport van
dit monsterkanon per spoór was een bijzondór ver
voermiddel noodig, bestaande uit twee wagens, die
verbonden waren door een drager, waarop de vuur
mond rustte. Elk der beide wagens rustte op onder
stellen met vier assen, die van voren on vah achteren
konden draaien.
De Volksvriend, i orgaan der Afschaffings-ver-
eeniging, drukt de hoop uit, dat de feestdag van des
Konings verjaardag zooveel mogelijk zal verschoond
blijven van drorikemansvertooningen. Het blad zegt
„Wij Willem III" (zoo staat aan het hoofd <rer
wet tot regeling van den kleinhandel in sterken drank
en tot beteugeling van openbare dronkenschap) „heb
ben goedgevonden en verstaan" „lasten en be
velen."
„Geen sprekender blijk van het eeren des Konings
zal op 'sKonings 70sten verjaardag den Koning door
zijn volk kunnen geschonken worden dan wanneer
die voor Nederland en Oranje alleszins heugelijke
feestdag mocht kunnen voorbijgaan zonder cénig
proces-verbaal wegens overtreding der drankwet,
zonder eenige rechterlijke uitspraak te dier zake in
naam des Konings."
De rooverbenden zijn in Spanje over het geheel,
sedert het eind van den burgeroorlog, veel vermin
derd, maar in Andalusië worden nog verscheidene
gevonden. De voornaamste hoofdmannen zijn Malgares
'en El Vizco de Borges. Zij hebben in gevechten
met de gendarmes menigen man van hunne benden
verloren, maar tot dusverre wisten zij zelven nog
steeds aan de dienaren van het gereóht te ont
snappen.
Zij zijn beiden roovers van de oudste soort, echt
romantische rooversbevreesd bij de gegoeden en
bemind bij de armen, wien zij dikwijls iets inede-
deelen van hun onrechtmatig verkregen goed
zeer mild met giften voor populaire kerken en de
helden van een aantal liefdesavonturen in de dorpen.
De bewoners van de streek vtyinr zij verblijf hou
den durven hen, zooals bekend is, niet verraden, uit
vrees voor do wraak der roovers. Als het gerecht
navraag bij hen doet is hun antwoord „dat zij van
njpts weten."
De roovers zijn dan ook zeer vrij in hun doen.
Daar was voor eenigen tijd te Malaga een aanzienlijk
ambtenaar, diö altijd blufte op ziju pogingen om
Malgares en El Vizco te vangen. Die heer deed dik-
wijls, tegen den avond, in een huurrijtuig een toertje
buiten do stad. Eens toen hij weer Was uitgereden,
hield zijn rijtuig stil voor een huisje in de voorstad,
en uit dat huisje kwam een man, die zonder compli
menten naast hem plaats nam, waarna het rijtuig
weer voortreed. Op de verwonderde vraag „Wie zijt
gij antwoordde de onbekende „Uw excellentie
heeft dikwijls gewenscht, Malgares en El Vizco te
zien. Welnu, El Vizco bestuurt uw rijtuig, en Malga
res zit naast u, en vraagt u verschooning voor zijn
vrijpostigheid." De twee roovers brachten toen den
verschrikten ambtenaar naar een afgelegen plek, lieten
hem daar onder vóle plichtplegingen uitstappen •en
reden heen.
Onlangs waren de beide roovers' bijna gevangen
genomen, maar zij wisten zich zoo te verdedigen in
de boerenwoning waar zij een schuilplaats hadden
gevonden, dat do gendarmes op de vlucht gingen
met achterlating van een doode en een gewonde.
Men schrjjft aan de Standaard
Niet ten onrechte wordt thans vooral uit platte
landsgemeenten, die dicht bij de groote steden des
lands gelegen zijn, geklaagd, dat men bijkans den
geheelen dag met de handen in den zak kan staan
om de vele bedelaars en landloopers te bedienen
doch als men dan vorder de mindere energie en
waakzaamheid der politie noemt als hieraan schuld
hebbende, dan is het, teneinde het gezag der open
bare macht op te houden, zeer noodig er op te
wijzen, dat men, alzoo oordeelende, verkeerd handelt.
In de meeste dorpen toch,.vaak uitgestrekter dan
menige stad, houdt men er slechts oen of twee
politiedienaren op na, die, den bedelaar tot schrik,
zich slechts maar op één plaats tegelijk kunnen
vertoonenvoorts moet men niet vergoten, dat de
meeste bedelaars ronddrijven op een vrijbrief in den
vorm van een patentje, en alleen die zulk een stuk
niet heeft, kan Men op kosten der gemeente ver
voeren en ter beschikking stollen van de officieren
van justitie, met dit gevolg tóisscliien, dat men
voor een die is woggebracht, eon stuk of twee, drie
nieuwelingen in de plaats krijgt.
Volgens het Bataviaasch Nieuwsblad zal de heer
Van Rees met 1 April ontslag nemen als gouverneur-
generaal van Ned. Indië.
De heer Van Rees heeft hier zegt het Nbl.
meer verdriet en teléurstellinjydan levensvreugd en
zelfvoldoening gevonden.
Zelfstandig en autocratisch in Indië te regeer»
is niet meer mogelijk c* door de wetten die (Ie
zelfstandigheid der Indische landvoogdij beperken,
èn door den telegraafdr;iad, èn door de afmattende
en ontzenuwende critiek van geheel het schrijvend
en pratend Nederland.
Toch is niets gemakkelijker dan het nemen van
autocratische maatregelen tegen personen en zaken.
Weerloos, zonder burgerrecht, toegelaten op een per
missiebriefje, geduldstaat de Nederlander in Indië
eiken administratieven maatregel, elk op de bestaande
bepalingen gebouwd vonnis te ondergaan. Doch j
achteraan komt het hinkende paardbrieven en j
artikelen in Nederlandsche dagbladen vallen op het
bestuur aan; zij zoeken de motieven; de Tweede
Kamer critiseert en controleert, en uit deze critiek,
niet uit de verdediging van den Minister, vormt zich
de publieke opinie. Is het wonder, dat een Indisch
landvoogd ten slotte verbitterd zijn scepter nederlegt
Wat men van het bestuur van dezen Gouverneur-
Generaftl gezien heeft, was naar het oordeel van
het Bat. Nblad. niet in stjiat voor dat bestuur
sympathie te verwekken. Het sluiten van eene enke
le drukkerij, het verbannen van een paar employe's
op landelijke ondernemingen zijn geen maatregelen,
die het aanzien eener regeering verhoogeu, zelfs niet
wanneer er van den kant der getroffenen schuld be
staat. Men had de berechting dier zaken aan den
rechter kunnen overlaten.
Doch daarnaar uitsluitend oordeelen mag men niet.
Een gouverneur-generaal kan niet in het open
baar rekenschap geven van al het goede dat hij tot
stand wilde branger», maar dat afstuitte op tegen
stand of onwif in Europa. Het Bat. Nblad wacht
zich daarom voor het maken eener scherp geformu
leerde conclusie, en zegt alleen dat, indien het be
wind van den tegen woo rdigen Gouverneur-Generaal
Indië ten zegen had moeten worden, /.Exc. 25 ja
ren vroeger dét bewind in handen had hebben,
er tevens voorzorgen nemen dat unume^ene comp
tabiliteitswet in het leven werd geroepen. Thans
kon het bewind hen alleen teleurstelling baren.
Zooals de zaken thans staan, zal de mededeeling
van het aanstaand vertrek geen ander woord ont-
lokkou dan de vraag: Wie zal het nu worden?
Naar aanleiding van het bovenstaande zegt het
Dagblad het volgende:
Zijn wij wel geïnformeerd, en wij meenen dat te
wezen, dan is er bij onze Regeering niets bekend
van het voornemen van den Gouverneur-Generaal
van Nederlaudsch-Indië van hetwelk in het
Batavuwsch Nieuwsblad werd gewag gemaakt om
tegen April a. s. af te treden. Het behoeft wel
geen aanwijzing, dat wanneer de hoer Van Rees
tegen 't voorjaar zijn functie wensehte neder te
leggen, hij daarvan het Opjwrbestuur wel kennis zou
hebben gegeven.
Te Boston heeft men aan de stads-armenapotheek
in 1JJ86 eene proeve genomen, die als uitmuntend
geklaagd mag beschouwd worden. auneer zich
aldaar armen om hulp aanmelden, dan geeft men
altoos aan de doctores eene ziekenóppastor mede.
Men begon Jiiermede aan het New-Kugeland gast
huis voor vrouwen en kinderen, want men had
de opmerking gemaakt, dat de bleoke en ziekelijke
arbeiders uit winkel of fabriukou, de uitgeputte
en afgesloofdo vrouw van den werkman, en de
zwakke winkeljuffrouw die alleen op de wereld
staat, behalve geneesmiddelen, nog iets anders noodig
hebben. Wilde men ae ernstige gevolgen eener
ziekte voorkomen, dan hadden zij niet alleen be
hoefte aan oppassing, maar ook aan oenig onder
richt, hoe zij verder voor zichzelf moesten zorgen.
Onder de armen zelven kon men hiervoor geene
verstandige en geschikte personen vinden.
Daarom besloot men iedere maand eene zieken
verpleegster van de opleidingsschool naar de patiën
ten van de armon-apotheelf te zenden en deze
nieuwe maatregel blijkt voor de armen en de ver
pleegsters oven voordeelig to zijn.
Voor de adspirant-ziekenvorpleegster is het zeer
nuttig eens te loeren, boe men jnet de geringste
kosten een zieke verpleegt. Zij leert zich schikken
in onvoorziene omstandigheden en krijgt eene
zekere liandighekl om alles, wat zij bij de band
vindt, te gebruiken. In de laatste maanden heeft
dit stelsel eene buitengewone uitbreiding gekregen
en wordt zeer door de doctoren geprezen. Er zijn
drie verpleegstors aangesteld, eene voor het noord
einde, eene voor het centrale district eu do portie
voor het zuidelijke deel dor stad. Haar taak is
niet den zieke onafgebroken te verplegen en to
blijven, «tot de patient gehoel hersteld is. Noen,
de verpleegsters leggen bezoeken af en geven goeden
raad. Men had meermalen opgemerkt, dat de armen
even weinig weten, wat de gezondheid bevordert,
als wat de zieken noodig hebben. Nu leert de
verpleegster hun, hoe zij het bed moeten opmaken,
en de medicijnen toedienen, benevens tal van kleinig
heden, die toch het lijden van den kranke zooveel
dragelijker maken.
Dit edele en nuttige arbeidsveld heeft men alleen
te danken aan de vrouwelijke artsen te Boston, en
dit is de goede richting, welke deze vrouwen aan
baar praktijk geven. „Wij voeler} meer en meer",
zeide eene welbekende doctores, „dat onze ware
werkkring, de armenpraktijk is. Vele vrouwen uit
de arme volksklasse sterven, eer zij een geneesheer
hebben geraadpleegd cn anderen weder komen tot
ons, vrouwelijke artsen, wanneer de ziekte bijna on
geneeslijk is geworden. Toen ik onlangs aan een
arme vrouw vroeg, waarom zij niet eerder genees
kundige hulp had ingeroepen, antwoordde zij„och,
ik kon er geen dokter over spreken en ik wist niet,
waar een vrouw te vinden, die mij zou kunnen hel
pen." Dit heeft mij versterkt in de meening dat
wij, vrouwen, hoog noodig zijn voor de biunenland-
sclie zending, als doctoressen van de armen."
Wanneer men in de smaakvolle vertrekken rond
keek, waar deze opgeruimde vrouwelijke arts troont,
dan zag men duidelijk, dat eene drukke praktijk
haar in staat stelde de armen om niet te helpen.
Zonder middelen van bestaan zou dit onmogelijk
zijn. Up de eerste verdieping van zoo menig elegant
huis aan de Back-Bay, waar men apartementen ver
huurt, -feiet men weelderige spreekkamers die met
smaak gemeubileerd zijn en waar men schilderijen
aan den wand en aHerlei snuisterijen op den schoor
steen en op de kastjes vindt.
Deze behooren aan dames, die „Doctor" voor haar
noatn mogen schrijven. Negen harer hebben de
„aristocratische praktijk" van Boston. Eenigen zijn
heelmeesteressen en anderen praktiseereude genees-
heoren. Zij zijn van 525 jaar in de stad geves
tigd gewêest en zouden u hoogstwaarschijnlijk spre
ken over een inkomen van 5000 tot 10000 per
jaar, d. i. in onze munt 60,000 a 120,000 per
jaar. De heelmeesteressen en de artsen, die zich
door hare kunde als specialiteit voor de eene of
andere ziekte een naam hebben gemaakt: verdienen
het hoogste honorarium.
Eene bevallige vrouwelijke arts, die in het spreek
uur patiënten bij zich aan huis ontving, verzekerde
aan eene jonge dame, dat zij binnen het jaar op eene
goede praktijk kon rekenen, mits zij flink beslagen
ten ijs kwu|m.
„Gjj schijnt hierover verwonderd, zeide zij glim
lachend, en denkt ongetwijfeld, dat dit zelfs aan
weinige mannen zou gelukken. Toch is het zuivere
waarheid. Vrouwelijke artsen maken in deze stad
spoedig carrière en ik ken er geene enkele, die het
eerste jaar hare onkosten niet heeft goed gemaakt.
Het gaat hier sneller dan in andere steden, want ik
houd mij overtuigd, dat eeue vrouwelijke arts iu
New-York of Philadelphia 5 jaar noodig heeft om
in de praktijk te komen",
i Ongelukkig bezit Boston geen erkende medische
faculteit. Eu het is niet waarschijnlijk, dat in de
eerste jaren eene afzonderlijke school voor vrouwen
aldaar zal geopend worden. De eenige poging, die
men in het werk zal stellen, om mm vrouwen onder
richt in dit vak te geven, zal waarschijnlijk bestaan
iu het toevoegen eener afdeeling aan the Harvard
1 Medical school.
Na te New-York of te Philadelphia aan de uni
versiteit een graad te hebben gehaald, kan de stu
dent dingen naar de betrekking van interne aan het
New-England Gasthuis voor Vrouwen en Kindoren,
1 tenzij zij de middelen bezit om buitenslands te stu-
deeren.
Voor iedere opengevallen plaats bij liet gasthuis
korps ziju er steeds 8 a 15 adspiranten, maar indien
de adspirant de vacante betrekking krijgt, dan heeft
zij het voordeel, dat zij nu de theoretische kennis,
op het college opgedaan, in praktijk kan brengen.
ttët hospitaal of gasthuisgebouw is in het Roxbu-
ry-district gelegen eu fraai uit roodo gebakken
steenen opgetrokken. De internen vinden er vroo-
ljjl^e, zonnige kamers en alle gemakken, alsof zij
i thuis waren. De opleidingsschool voor verpleegstors
levert ervaren adsistent-geneesheoróJÜ en het vaste
I korps, bestaande uit ervaren adsistont-geneesheeren
eu het vaste korps, bestaande uit ervaren vrouwe-
j lijko artsen, is zeor hulpvaardig jegens de adspiraut-
goneosheeren, die zij voortdurend aanmoedigen. De
kraaminrichting en do armen-apotheek zijn uitmtin-
tonde gelegenheden om ondervinding op to doen.
I Na een eenjarigen cursus als interne, mag de jonge
i arts dingen naar do betrekking van adsistent-genees-
heer. De gewichtige betrekking van inwonend ge-
neeslieer-directeur wordt bekleed door eene vrouw,
die buitenslands gestudeerd heeft of een jaren lange
ervaring heeft opgedaan, want de zorg over en het
i verantwoordelijk beheer van het gasthuis, vereischen
I meer kunde en een juister en vertrouwbaarder oor
deel, dan een jeugdige doctores in de eerste jaren
harer praktijk kan bezitten. Nadat zij hare opleiding
aan het gasthuis heeft genoten, begint de vrouwe
lijke geneesheer voor eigen rekening de praktijk in
de stad of de voorstad of de voorsteden uit te oefe
nen. Zij zal spoedig ontdekken, dat zij geen hetere
keus had kunnen doen zij verdient goed geld en
op maatschappelijk geóied vindt zij overal aanmoe
diging. De inenschen te Boston zijn niet zoo over
dreven aan het oude gehecht en de vrouwen zijn zeer
vriendelijk jegens alle leden harer sekse, die sympa
thie behoeven.
Uit Parijs wordt gemeld, dat de minister-president
Goblet van de eerste gelegenheid gebruik zal maken,
ten einde ophelderingen te geven over Frankrijks
plannen tot verbetering van het leger. De mi
nister zal dan aantoonen, dat deze maatregelen
strikt defensief zijn, maar volstrekt niet geschikt
zijn om den aanval voor te bereiden.
Generaal Février, de commandant van het 6o
Frausche legerkorps, dat bij jte oostelijke grenzen
ligt, meldt den minister van dfrlog, dat alle geruch
ten betreffende oorlogstoeberellselen der Duitschers
aan de andeie zijde der Vogeezen ten eenenmale
onjuist zijn. De opperste krijgsraad is bijeenge
roepen, ten einde het rapport van generaal Février
te bespreken en heeft uitgemaakt, dat de maatrege
len, welke de Duitst^he regeering in de laatste 10
maanden heeft genonfcn, volstrekt niet de vrees voor
een overrompeling rechtvaardigen.
De rapporten, door de. gezanten Waddington eu
Decrais uit Londen en Weenen gezonden, zijn zeer
geruststellend. De heer Decrais ontving zelfs per
soonlijk de verzekering van keizer Frans Jozef, dat
de toebereidselen van Oostenrijk den anderen Staten
geen reden tot ongerustheid kunnen geven. De
Oostenrijksche regeering nfeemt slechts maatregelen,
opdat het Oostenrijksche leger niet achter blijve bij
de legers der andere groote mogendheden.
Nu de Duitsche regeering den uitvoer van paar
den uit haar land heeft verboden, wordt weldra
een dergelijk besluit van Oostenrijk verwacht, want
de Oostenrijksche regeering vreest, dat de landen,
welke tot dusver paarden uit Duitschland ontvin
gen, deze nu in Oostenrijk zullen zoeken.
De Duitsche regeering zal eerstdaags 70,000 re
servisten ouder de wapenen roepen, voorloopig alleen
uit de zeven westelijke provinciën van Pruisen. Bij
een eergisteren ten hove gehouden receptie besprak
keizer .Wilhelm dezeu maatregel. De grijze vorst
waarschuwe terstond tegen elke ongerustheid, want
het besluit tot dezen maatregel was reeds voor ge-
ruimen tijd genomen en staat iu verband met de
invoering van het repeteer-geweer bij het DuitscWC"x
leger. De manschappen der reserve hebben (lit I
weer nooit gebruikt en zullen nu in de gelegeutf
worden besteld schietoefeningen te houden met
nieuwe wapen.
l)e poging der Fransche radicalen om de begróo-
ting voor eeredieust niet te doen aannemen, i9 mis
lukt. I
Namens hen voerde de afgevaardigde Pichon, iviens
rede door de Justice geheel wordt medegedeejnl, het
woord en betoogde de noodzakelijkheid der ''ophef
fing van het concordaat. Hiertoe kan men de re
geering noodzakeu door een einde te maken aan de
begrooting voor eeredienst, de eenige band, welke
de Kerk nog met Staat verbindt. „En deze
baud aldus eindigde Pichon zijne rede verzoek
ik u te verbreken".
De minister-president Goblet, tevens minister van
eeredienst, antwoordde den radicalen afgevaardigde
hetzelfde, wat hij reeds in de vergadering der com-
j missie verklaarde. Een zoo gewichtige hervorming
i als 4e afschaffing der begrooting voor eeredienst,
welke onmogelijk is zoolang het concordaat bestaat,
kan alleen geschieden door een afzonderlijk wets-
o.itwerp en niet volgens de wijze, waarop de radi-
l'calen dit telkens beproeven. Een wetsontwerp in
dezen geest kan do regeering onmogelijk indienen,
want de meerderheid der Kamer is hitr tegen.
„Het e iige, zeide (fc minister, wat de voorstanders
van s.heiding van Kfrk en Staat nu kunnen doen,
is tea dergelijke meerderheid voorbereiden."
Nadat nog de heeren Freppel en Andrieux, de
laatste namens de commissie, het onmogelijke van
het voorstel der radicalen hadden aangetoond, hechtte
de Kamer haar zegel aan de opvatting van den
minister en keurde met 340 tegeu 180 stemmen
het eerste hoofdstuk der begrooting goed. Ook nu
gingen de opportunisten samen met de monarchisten,
zoodat de radicalen en intransigenten in de min
derheid bleven.
In het Engelsche Lagerhuis werd de nieuwe
rechtswet voor IerlaJid in de eerste lezing aangeno
men. Men weet, dat de eerste lezing dtwrjwpinig
meer is dan een beleefdheidsvorm. De My#108"
wil den te Liverpool gevallen Minister wjtfchen
