mei mim, DANKBETUIGING. Btiitenlandsch Overzicht. ADVERTENTIÉN. J. van Sonsbeek. «urgorlijke Stand. Zevenhuizen Holland sche boter op de Engelsche markt te worden i gebracht. Toen later de oleomargarine in den handel kwam, j verdween de natuurboter, om welker verbetering" j het eerst te doen was, althans voor de mindere •oorten allengs meer en meer uit het fabrikaat, j zooals blijkt uit ëen beschrijving die dr. W# van de vervaardiging geeft, welke afwisselt naar gelang van j de soort, den smaak van het publiek en ook van het j jaargetijde. Voor vijf jaren bestonden hier te lande j ongeveer 60 fabrieken van kunstboter, waarvan 15 j groote, die elk ongeveer 100 werklieden bezig hou- j den en gemiddeld 10.000 KG. daags afleverden. De winsten waren zóó groot, dat in een dorp van Bra- j bant, waar de drie grootste fabrieken bestaan, een j van deze aan de drie broeders van zeer burgerlijke afkomst, die haar gesticht hebben, een vérmogen van 5 a 6 millioen zou hebben verschaft. Een tweede fabrikant, een boterkooper die met f 50,000 opgenomen geld begon, heeft in 10 jaren I ongeveer 3 a 4 millioen' verdiend. De derde die ook met wejnig begon, is schier even rijk geworden. «Geven deze uitkomsten", zegt dr, W., «een treffende i getuigenis van hun flinkheid en zaakkennis, welke ik uit eigen waarneming slechts bevestigen kan, tevens j moet erkend worden dat de enorme winsten groo- tend eels behaald zijn ten koste van de natuurboter, i zij 'took langs den wettigen weg". Schier alles ging naar Engeland. De verpakking en merken gelijken dp die van de natuurboter uit vër- i schillende landen, maar in de factuur wordt het pro duct als «Kunstboter" aangegeveu. De fabrikant levert -het zoodanig en laat hot verder aan de han delaars over, of zij het al dan niet onder dien waren i naam of als «natuurboter" aan den man brenger!, j In. Nederland, zegt de schrijver, bestaat bovendien geen octrooi wet; de concurrentie is er volgens de wet volkomen vrij (Als hij er bijvoegt dat ons land geen bescherming van fabrieks- en handelsmer ken kent, is hij echter niet goed ingelicht.) Boven dien is de fabrikant door de groote hoeveelheden melk en natuurboter die hij voor zijn product be hoeft, een beste afnemer van de melkboeren, en-dat heeft in Noderland geruimen tijd de nadeelen voor den boterhandel niet zoo sterk doen gevoelen. Thans echte*. is ook hier te lande een beweging in gang. Dat alle kunstboter, die uit ons laud naar Enge land trekt, daar als natuurboter wordt aan den man gebracht, gelooft de schrijver niet; mtiar met de betere soorten is het stellig grooteudools wel het geval, en dat maakt dit fabrikaat tot den gevaar lijksten concurrent van alle landen die de Engelsche markten van natuurboter voorzien. In Duitscldand heeft men, wegens de strengere wetgeving, zich meer toegelegd op de vervaardiging van kunstboter zonder toevoeging van natuurboter, ter vervanging der slechte botersoorten die vooral in het Zuiden worden gebruikt. Allengs heeft men echter ook daar den weg der Hollandscho fabricatie opgegeven en gaat men bij Holland in de loer. De schrijver behandelt verder do samenstelling van kunstboter, zijn gewichtige verschillen met natuur boter, ook wat de voedingswaarde betreft, waarover hij zich zeer voorzichtig uitlaat. Zeer opmerkelijk is een ervaring die hij in ?ijn eigen laboratorium heeft opgedaan. Hij had daar twee monsters van natuurboter en een van kunstboter op g$hu§l gelijke schaaltjés laten staan. Deze monsters wekten den snoeplust op van een muis, maar, wonderlijk ge noeg, driemaal achtereen was wel van de natuurboter, maar niet van de kunstboter gesnoept. De eerste werd toen dichtgedekt, maar den volgenden ochtend werd de kunstboter onaangeroerd gevonden, ofschoon het meisje duidelijke «sporen yan zijn bezoek had achtergelaten. Den volgenden dag vond men weder de natuurboter, die intusschen onbedekt was gelaten, verminderd. En zoo ging het door: zelfs de ran- sigste natuurboter werd verorberd, maar de fijnste kunstboter liet het diertje staan. Zoo wist het In stinct by een dier en de dieren zijn in ctö keus v^n hun voedsel stellig wijzer dan de menschen nauwkeurig melkwet van kunstbotervet te onder kennen. Wy kunnen den schrijver niet in zijne uiteen- zetting volgen, maar stippen van dit gedeelte nog slechts aan, d^t hij voor kinderen en zwakke pêr- sonen natuurboter geschikter acht. Toch meeat hij, dat de kunstboter, mits op deugdelijke wijze, zonder bijvoeging van natuurboter vervaardigd, recht yan best-fan heeft en het gebruik van dierlijk en plant aardig vet voor de voeding een groote toekomst heeft. Hy is echter zeer tegen de kunstboter, die ver vaardigd is door vermenging met natuurboter, omdat daardoor het meeste bedrog wordt gepleegd eu de verbruiker, ook wanneer hij het als kunstboter koopt, in de meening wordt gebracht «dat de goede eigen schappen aan het surrogaat zijn toe te schrijven, terwijl zy grootendeels van de bijvoegde natuurbo ter afkomstig zyn." Om de misbruiken in den boterhandel tegen te gaan, wat in het belang van een eerlijke ooncur- rentie vereischt wordt, acht de schrijver vier midde len noodig 1®. Het kunstproduct moet een naam dragen, welke allo vergissing onmogelyk maakt: die naam moet niet zijn kunstboternoch een andere waarin het woord boter voorkomt. De schrijver wil het spijsvet noemen. 2°. De kleuring van kunstboter moet worden ver boden. Oorspronkelijk is de kleur fraai wit, even als van reuzel; de gele kleur komt eigenaardig foe aan de natuurboteren behoort voor deze te wórden voorbehouden. 4 8o. De kunstboter, vervaardigd door vermenging van vet fnet natuurboter, moet worden verboden. 4o. Er is eeu toezicht van de medische politie noodig op de ingevoerde margarine (wegens nadee- lige gevolgen dip het Vet van ziek vee kan hebben) en eveneens op het vee dat binnenslands geslacht wordt. Geen van deze maatregelen, meent hij, zal den eerlijken fabrikant noch den onbemiddelde benadee- len; alleen het bodrog zftl worden beteugeld. Door Burg. en Weth. van Botterdam is een be schikking genomen, waardoor het publiek zeer zal wordeu gebaat. Tot dusverre moesten alle tramwa gens 's avonds van voren een rood, eq aan de achterzijde een groen licht hebben.'Thans hebben Burg. eu Weth. bepaald dat de lichten voor elke tramliju verschillend moeten zijn. Deze kleuren zullen zijn: voor do lijn Crooswykschekade Booratjes, wit; Hoflaan Park, groen; Bijnspoor Willemsplein, rood, en Centraalstation Fijen- oord, blauw. Voorts zullen de locomotieven der stoomtramlijuen naar Delftshaven, Schiedam en Over- schio van roode lantaar/is moetön voorzien zijn, .terwijl do laatste treinen een groen licht moeten hébben. Voor den trein Hofplein Hillegersberg blijven de vroegere rooden en groenen lichten voor geschreven. Deze bepaling treedt op 15 Mei in werking. De tweede bezending van goederen, voor de tentoonstelling van .voedingsmiddelen bestemd, gaat dezer dagen naar Indië. Door veel tentoonstellers is van deze gelegenheid gebruik gemaakt, maar denkelijk zal met de volgende boot nóg een bezending mpeten gaan. Naar men weet, kunnen aan voedingsmiddelen in hermetisch gesloten blikken of potten bewaard, aan biersoorten en geconserveerde eieren slechts dan de hoogste prijzen worden toegekend, als zij een reis uit en thuis naar Indië gemaakt en goed doorstaan hebben. Niettegenstaande herhaalde kennisgevingen, schijnt de aandacht van handelaars in deze artikelen niet vroegdaarop te zijn gevallen. Vandaar deze her haalde verzending. Zelfs nu nog raag worden herinnerd dat de groe pen II en III van het pogramma der tentoonstelling zulk een schoone gelegenheid geven, om allerlei nut tige zaken meer algemeen bekend te maken. Wat aan bederf onderhevig is, kan, natuurlijk, alleeu op de tijdelijke tentoonstellingen worden ingezonden/ Maar ook buiten dat is het veld voor inzendingen ruim genoeg. Men vindt gevraagd:, hoender- en kal koenen-eieren; ganzen- en eenden-eieren, gedroogd vleêfch en gedroogde visch, gezouten vleesch en visch, dierlijke vetten, gerookt vleesch en gerookte visch, gemarineerde visch, kortom,' alle mogelijke dierlijke en plantaardige voedingsmiddelen, op wel ke wijze ook geconserveerd. Sedert eenige dagen bevindt zich te Bome, waar vele autoriteiten hem o«n hartelijk welkom bereid den, de bekende Frederik Douglas, do eónige neger, die lid van den Senaat is in de Vereenigde Staten. Hij is verrukt over Bomo, dat hij in alle^richtingen doorkruist, en wekt by dié tochten de algemeene aandacht, door zijn in het oogvallend uiterlijk. Hoe wel niet pikzwart, is zijne huid toch-zeer douker, terwijl het sneeuwwit van haar en baard daarbij zonderling afsteekt. Ieder is vol belangstelling om den man te zien, die zooveel bijgedragen heeft tot afschaffing der slavernij, en zijne levensgeschiedenis is weer op aller lippen. Hij werd in het graafschap Talbot in Maryland geboren, als slaaf en als zoon van slaven. Zijnen va der heeft hij nooit gekend, zijne moedor, van wie hij als kind gescheiden werd, omdat men haar aan een andere meester in de buurt verkocht, kwam dik wijls des nachts stil over de relden aansluipen, om haren lieveling even te omhelzen. Op tienjarigen leeftijd leende zyn eigenaar hem aan eén bloedver want bij Baltimore, en toen hij de zonen van zijn nieuwen patroon zag schrijven en lezen, rustte de jonge neger niet, vóór hij zich die kundigheden ook eigen gemaakt Mad. Weer werd hij verkocht, en eindelijk k^am hij in handen van een* zokerén Con vey, die den naam had van alle slaven handelbaar te kunnen maken, wat beteekende, dat hij ze als bees ten behandelde. Een poging tot vluchten had erge mishandelingen voor hem ten gevolge, maar een tweede maal slaag de hij er in, naar New-York te ontkomon. Het was Sept. 1838hij telde toen 22 jaren. Een jonge ne gerin vorgezelde hem op dien gevaarvollen tocht, en werd zijne vrouw. Te New-York nam hij den naam van Douglass aan en leefde er eenigen tijd als sjqu- werman. Vandaar ging hij naar New-Bedfort, waar hij des daags in het arsenaal werkte en des nachts studeerde. Hoe langer hoe duidelijker stond zijn doel hem voor oogen:de slaven te bevrijden. Hij hield byeen- komsten, die druk bezocht werden, en schreef popu laire opstellen, die even druk gelezen worden. Op verschillende plhatsen sprak hij, nadat hij in 1841 door de Maatschappij tot afschaffing van den slaven handel tot haren afgevaardigde benoemd was. Hij bezocht ook Engelande en wekte overal de leven digste sympatgie. Het eerste geld, door hem met zijne conferentiën verdiend, zond hij aim zijn vroe- geren eigenaar Convey. Van toen af was zijn naam gevestigd. Hij werd de boezemvriend van Brown en Lincolt en zag den 18en Dec. 1865 zijn hoogsten wensch vervuld, toen de wet werd uitgevaardigd, die voor.goed een einde maakte aan den slavenhan del. Sedert dien -tijd houdt hij zich met een ander ideaal bezig: nl. de geestelijke vrijheid der negers, hunne opvoeding en beschaving. Douglass woont te Wellington te midden zijuer familie, bestaanne uit eene vrouw, vyf zouen en twintig kleinkinderen. Zijne eerste vrouw is gestor ven, zijne tweede gade, die hom nu op deze Euro- poesche reis vergezelt, behoort tot het blanke ras. Het toeval is de rader der meeste ontdekkingen en uitvindingen. Het aantal nuttige voorwerpen die ons het leven veraangenamen en gemakkelijker ma ken, klimt met den dag, maar van vele, vooral wan neer zij reeds door ouzo vborouders gebruikt werden, weet men niet, hoe of wanneer zij ontstaan zijn. üok de oorsprong van den vingerhoed ligt nog in het duister. In de twaalfde eeuw komt hot eerst het woord «vingerhdfed" voor. Te dien tijde leefde de heilige Hildegard, die wegens haro vroomheid pn niet min der wegens hare geleerdheid in groot aanzien stond. Dat er niets nieuws is ond?r de zon, blijkt ook weder uit een barer werken, waarin de heilige 900 woorden heeft verzameld met hunne overzetting in eene raadselachtige, onbekende taal, waaruit men meent te mogen opmaken, dat toen reeds een poging is gedaan tot het vormen eener wereldtaal. Onder die woorden vindt men ook dat van eon «vinger hoed," die in die raadselachtige taal «ziciskanz" heet. Men mag dus aannemen, dat de vingerhoed in de twaalfde eeuw reeds dagolyks gebruikt werd, want de bedoelde lijst bevat alleen woorden van veel ge bezigde voorwerpen. Het moeten te dien tijde wel zeer ijverige vrou wen geweest zijn, op wier grafsteen men eene schaar afbeeldde, iets wat in Engeland zeer dikwijls ge schiedde. Jammer dat de vingerhoed er niet bij werd gezet, dan had men zich een denkbeeld van den eersten, oorspronkelijken vorm kunnen maken. In 1848 geeft men intusschen een vingerhoed oqder de puinhoopen van het slot Tannenberg opgegraven. Deze burg werd in 1399 verwoest, tot straf voor de *dpden van geweld, waaraan de roofridders, die haar bewoonden, zich schuldig maakten. Het slot werd jsedort niet herbouwd, zoodat men wel mag aannemen, dat deze vingerhoed uit de veertiende eeuw dagteekent. De vorm is korter en wijder dan nu precies een halve eierdop. Hy wordt in het Darmstaclter kabinet bewaard. De rijksstad Neurenberg met haar knappe werk lieden, wier vernuft in het uitvinden spreekwoorde lijk werd, was een der eerste fabriekssteden van vingerhoeden, De vingerhoedkamers worden in 1462 het eerst genoemd, maar vormen dan nog geen afzonderlijk gild. In de «gildqboeken van 14.621533 werden zij by de koperslagers gerekend. In 1534 treden zij voor het eerst als een afzonderlijk gild op, dat in 1537 zijne eigene verordening bekwam. - Toch be hielden de koperslagers het recht gegoten vingerhoe den te verkoopen. Hoe de echte vingerhoeden vervaardigd werden kan de belangstellende lezer vinden in een oud boek, dat in 1&68 het licht zag: „Eygentliche Beschrei- bung Aller Stande auff Erdeii, Holier und Niedriger Geistlieher und JFeltlicker aller Künstenhandwereken und Handebidat door Jost Amman met afbeel dingen werd voorzien. Onder elke afbeelding vindt mep een berijmd bijschrift van Hans Saohs. Terwyl^ de meeste rijkssteden zich in eene demo cratische regeeringverheugden, heorschte in Neuren berg nog de aristocratie,, die den gilden geenerlei vrijheden toestond^ 'maar hun tot in de geringste kleinigheden de wet stelde. In hare voorschrifton had zij de grootste zorg gedragen, dat slechts goed werk naar buiten werd uitgevoerd en dat ieder meester zijn brood had. Soms ging men weieens wat al te ver. Zoo werd bijv. in 1572 op voorstel van de gezworenen en de gezamenlijke meesters van het vingerhoedengild aan zekeren Jörg Endtner verboden een draaischijf te gebruiken, die hij zelf vervaardigd had, wijl geen ander meester van het gild dit werk tuig bezigde en dus zijn arbeid alleen er nut van had. De vingerhoed, welke zich nog in het Duitache museum te Neurenberg bevindt, is stellig in een der werkplaatsen aldaar vervaardigd. Deze vingerhoed is nauw en loopt spits toe; hij is evenals alle voor werpen uit dien tijd met allerlei versierselen bedekt en met een spreuk voorzien. Onder de gaatjes be vindt zich een rij van verschillende rónd® stempels, die sterren, adelaars, leliën, dieren enz. voorstellen, en daaronder bevindt zich de spreuk: «Wen Got wil, so ist mein Zil," en het jaartal 1595 er in ge- •sternpeld. Het schijnt wel dat men iedere letter af zonderlijk heeft vervaardigd, ze staan vrij onregel matig en de stempels zijn niet even groot ge weest. 1 Uit de 16e eeuw bewaart het Duitsche museum ook nog een vingerhoed en wel van een zeer groote afmeting het is stellig de grootste, die er op de wereld bestaat. Het is namelijk een fraai gedreven zilveren beker met verguldsel, in den vorm van een, op een rand staanden, omgekeerden vingerhoed. Hij is in 1586, volgens het opschrift op den rand, aan de broeder schap der kleedermakers geschonken. Op het deksel staat een beeldje met een zeer groote schaar in de rechterhand, en een groote naald als lans in de linker. Ongetwijfeld is den kloeder- makers geen vingerhoed zóó goed bevallen, als deze. Het Duitsche spreekwoord dat zegt, dat een kleeder maker slechts een vingerhoed vol behoeft te drinken om geheel buiten westen te raken, wordt daardoor opgehelderd Behalve den reusachtigen vingerhoed waren er nog tal van apdere uit edel metaal die de goud smeden voor rijkp en voorname heerpn vervaardig den, en wylke dan bestemd waren «té geschenk voor de bruid hunner keuze, of voor hunne trouwe leveus- gezelliy. I)fkwijls ook vervaardigde deze of gene goudsmid met bijzonderen ijver voor de geliefde zijns harten zulk «en prachtig stuk, waarin hij dan als hot Ware eene M proeve aflegde van zijne kunst. Tot deze vin gerhoeden taag* men die van den Arasterdamschen goiiidsrrrtd Nikolaas van Ben schoten rekenen, die voor twee eeuyven vervaardigd werd. «De régelen, die bij dit geschenk waren gevoegd, gaven aanleiding tot het sprookje, dat de vingerhoed vóór tweehonderd jaar was uitgevonden, en eerst een artikel van weelde was geweest en later eerst tot algemeen gebruik was bestemd. Wat Van Benscho- ten zelf bedacht had, was niet de vingerhoed op zich zelve, maar do kunstige versiering. Want vroeger reeds vervaardigde men vingerhoeden uit het edelste metaal met de rijkste versierselen bedekf en deze waren niet voor dageiijksch gebruik bestemd, maar werden meer als zeldzaamheden bewaard. De Frankforter plaatsnijder Joh. Theod. de Bry, 1561 tot 1628, die een reeks van prachtige voor beelden voor de goudsmeden ontworpen heeft, leverde ook een vel met prachtige ontwerpen voor fraaie vin gerhoeden, die rijk met vrije onderwerpen deels voor stellingen uit de fabelleer versierd waren. Op den top van den vingerhoed moest een liefdegodje, om geven van de opschriften: Force (Tamour, Fit amorit, La puissance cLamour, aangebracht worden. Zulke kostbare vingerhoeden zijn nog wel tot op onzen tijd 'bewaardbelangrijk vooral -zijn die, welke in verschillpnde deelen kunnen uit elkander worden genomen, met portretten en wapens versierd zijp en, eenigszins de plaats onzer medaillons innamen. Zeer uitvoerige mededeelingen over de Jabrikafcie der vingerhoeden in het laatst der 17e eeuw zijn te vinden in Christoph Weigel's „Abbüdung der Ge- tnein Hützlichen Hauptstdnde Fon denen Regenten bis auf alle Künstler und handwerker" van het jaar 1698, waarin men zelfs kopergravuren aantreft van de work- plaatsen. In den tekst van dit werk vindt men dat behalve in Neurenberg, Keulen en Holland er op weinig plaatsen vingerhoedsmeden bestonden. Er waren ▼ingerhoedeh met knop, waarin men reukwerk kon doen, andere weder waren van boven opener waren ook dubbele vingerhoeden, waarvan de onderste glad en verguld en de bovenste iï jour van zilver gewerkt was. Als hoogste roem wordt den vingerhoed nagegeven dat hy den zachten top der vrouwenvingers, welke zoovele duizenden steken doen en zooveel kunstigen arbeid verrichten, voor prikken beschermt en voor het verlies van onschiddig bloed behoedt, dat toch nog al te vaak, wanneer do vingerhoed niet hij óo hand is, vergoten wordt. «Het kwaad loont zyn meester" hier op aarde, maar dikwyls moe tin de onschuldigen in die gerechte straffe deelen. Vroeger had de raad van Neurenberg aan de vervaardigers van vingerhoeden verboden nieuwe werktuigen te gebruiken, welke den arbeid konden vergemakkelijken of bespoedigen en in de 18e eeuw waren Aken, Gulik eu andere plaatsen, waar men de werktuigen gebruikte, die door de kracht van het water (hydraulische werktuigen),wer den in gang gebracht, Neurenberg in dezen ta|c van nijverheid verre vooruit. Tegenwoordig worden de stalen vingerhoeden niet meer in het klein maar in het groot in verbazende hoeveelheid fabriekmatig vervaardigd en meestal grof. Moge dit overzicht eens de aandacht van alle goud en zilversmeden op dit artikel vestigen en er spoe dig vingerhoeden in den handel komen die met schoone zinspreuken of andere passende versierselen bedekt zijn. De vingerhoeden zullen daardoor niet voel in prijs stijgen, maar de fabrikanten stellig be tere zaken maken. (Hand). - Het geschil tusschen Frankrijk en Duitschland is met de invrijheidstelling van den commissaris Sehnaebele geëindigd. Op bevel der Duitsche re geering is de heer Schnaebeld uit zijn gevangenis te Metz ontslagen en onmiddellijk naar Pagny ver- ttokken. Volgens de toelichtingen der officieuze bladen heeft de Duitsche regeering dit besluit genomen, omdat zy prijs stelt op eene stipte handhaving van het internationale recht. Het lijdt geeu twijfel, of Schnabele is op Duitsch gröndgebied gevat en er is geen sprake van, dat hij daar opzettelijk is «gelokt", maar toch bezat hij een brief van den Duitschen commissaris Gautsch, waarin deze hem uitnoodigde tot een onderhoud over dienstzaken. De Duitsche régeeriug beschouwt dit schrijven als een vrijgeleide en heeft daarom den heer Schnae beld ontslagen, maar zij verwacht dan ook, dat de Fransche regeering dit zal wau-deeren door voor taan haar ambtenaren binnen de grenzen van het internationale recht te houden. Ten einde vooral Schnaebelé's mec^plichtigheid bij het spionneeren in den Elzas en Lotharingen te doen uitkomen, heeft de «Nordd. Allgemeine Zeitung" de geheele geschiedenis in allo bijzonder heden medegedeeld. De openbaarmaking dezer feiten wordt beschouwd als het antwoord op de weigering van den Franscheii gezant om tevens over Schnaebelé's misdrijf te spreken. Graaf Her- bert B|smarck wilde dit tevens ter sprake te brengen, doch de heer Herbette weigerde er op in te 'gaan, om$at deze quaestie niets gemeen had met de schending der grenzen en de inhechtenis nerajng door list, waartoe de diplomatieke gedach ten wisseling zich nu moest bepalen. Vandaar, dat de Zondag medegedeelde verklarin gen van prins Bismark's blad der vrijlating van den heer Schnaebelé vooraf moesten gaan. Ver moedelijk zal echter de Duitsche regeering later op het spiQnneeren in het Bijksland terugkomen. Het Engelsche Lagerhuis maakte een aanvang met de artikelsgewijze behandeling dor Iersche wet. Na een langdurige discussie, die tot ver na mid dernacht duurde, werd een reeks van amendementen der oppositie verworpen. Slechts ócn amendement werd door de Begeering overgenomen, en wel, dat de magistraat eerst dan een onderzoek mag instellen naar een, in zijn district gepleegde misdaad," wan neer de aangifte daarvan onder eede is bevestigd. In het geheel zyn by de eerste pa'ragraaf, welke het- gerechtelijk onderzoek regelt, 150 amendementen ingediend. De> pogingen der Belgische liberalen, om te Oude- naerde een zetel voor de Kamer te veroveren, zijn mislukt. De clericalo candidaat, De Malander, is gekozen met 780 steramen, terwijl op den liberalen caudidaat 686 stemmen werden uitgebracht: Toch beschouwen de liberalen dezeu uitslag als een over winning, want bij de vorige verkiezing werd de clericale candidaat gekozen met een meerderheid van 350 stemmen, welke nu tot 94 is gedaald. Daarbij komt, dat de minister van justitie Do Volder zijn mandaat nederlegde, ten einde plaats te maken voor den heer De Malander, zoodat deze geringe meer derheid vooral als een bewijs van afkeuring jegens het óloricale ministerie wordt beschouwd. De Independence beige laat zich zeer heftig uit over don heer De Malander, die zich bij de on lusten te Benaix eenigszins compromitteerde «De ontslagen burgemeester van Benaix, de geschorste notaris, de man, ^die veroordeeld werd door het hof to Gent, is dus gekozen," zegt het Brussel-v sche blad. «Dit is een voldoening voor de rechter zijde. Zij heeft Van der Smissen verloren, Delaet is versleten, nu heeft zy De Malander." TWEEDE COBBESPONDENTIE PABTIJ tusschen Gouda en Utrecht. Gouda Wit Utrecht Zwart 1. E 2 E 4 1. E 7 E 5 G 1 F 3 2. B 8 C 6 3. B 1 C 3 3. G 8 F 6 4. F 1 - B 5 4. A 7 A 6 5~ B 5 A 4 5. F 8 C 5 6. 0 O 6. B 7 B 5 7. A 4 B 3 7. D 7 D 6 8. A 2 A 4 8. B 5 B 4 9. C 3 E 2 9. C 8 G 4 10. CÏ-.G3 10. V- D 8 u- 1) 7 11. A 4 A 5 11. B 4 X C 3 12. B 3 A 4 12. C 3 C 2 13, D 1 X C 2 13. d 0 14. D 2 I) 3 14. G 4 X E 3 15. G 2 X E 3 15. 0 6 B 4 16. ,C 2 D 1 16. C 7 C 6 17. •D 3 +- D 4 17. E5 X D 4 18. E 2 X D 4 18. 1) 7 B 7 19. A 1 A 3 19. C5 X i 20. D 1 X D 4 20. F 6 E 8 21. A 3 B 3 21. C 6 O 5 22. D 4 C 4 22. A 8 B 8 GEBOREN 29 April. Willem, ouders J. Bojawul en* M. Tan Koon. 30. Cornelia, oudei's P Schoenmakers en J. C'. Morie. Wilhelmus. Mattheus, ouders E. N. van Klateren en C. E. Mimpeu. 1 Mei. Wilhelmiua, ouders T. Simmers en E. Siton. Johanna Adrians, ouders J. de Hoop en C. tan Kooij. Cornelia Johanna Maria, ouders van den Eog en M. L. H. van Klaveren. 2. Hendrins, ouders M. Hakker en C. van den Broek. OVERLEDEN 29 April. H. den Blijker, 4 j. 7 ra. D. Driesen, 28 j. - 1 Mei. W. Wassing, 3 d. 2. G. A. van Luijpen, 4 j. GEBOREN: Maria Catbprina, A. Klapwijk en J. Brand horst. Arie, ouders J de Vos en J. vau Bergen Braven- boer. t OVERLEDEN T. M. Heemsbergen, 14 m. GEHUWD: C. Carnmeraat en II. Scheurwater. Psaltn 126 ver» 3. Op Vrijdag a. 8. den 6 Mei, hopen D. KATSBURG en C. VAM der VELDE, hunne 40-JARIGE ECHT VER- EEE1G1NQ te herdenken, waar van hij ruim 23 jaren bjj den onder- geteekende is werkzaam geweest. J. J. VERDRIES. Gouda, 3 Mei 1887. Den 7 yei a. s. hopen onze ge liefde Ouders I ^WILHELMUS BRUIJNIKS EN MARIA de JONG, hnnne 25-JARIGE ECRTVER- EEDIGING te herdenken. Hunne dankbare Kinderen. De ondergeteekenden betuigen bij deze hun nen oprechten dank aan de Directie en het Personeel van de Gasfabriek alhier, voor de eer die hun is aangedaan bij het ter aarde be stellen van onzen Zoon LEENDERT. A. VERBLAAÜW en Echtgenoote. 0.60 Cts. p. KG.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1887 | | pagina 2