mei mim,
DANKBETUIGING.
Btiitenlandsch Overzicht.
ADVERTENTIÉN.
J. van Sonsbeek.
«urgorlijke Stand.
Zevenhuizen
Holland sche boter op de Engelsche markt te worden i
gebracht.
Toen later de oleomargarine in den handel kwam, j
verdween de natuurboter, om welker verbetering" j
het eerst te doen was, althans voor de mindere
•oorten allengs meer en meer uit het fabrikaat, j
zooals blijkt uit ëen beschrijving die dr. W# van de
vervaardiging geeft, welke afwisselt naar gelang van j
de soort, den smaak van het publiek en ook van het j
jaargetijde. Voor vijf jaren bestonden hier te lande j
ongeveer 60 fabrieken van kunstboter, waarvan 15 j
groote, die elk ongeveer 100 werklieden bezig hou- j
den en gemiddeld 10.000 KG. daags afleverden. De
winsten waren zóó groot, dat in een dorp van Bra- j
bant, waar de drie grootste fabrieken bestaan, een j
van deze aan de drie broeders van zeer burgerlijke
afkomst, die haar gesticht hebben, een vérmogen
van 5 a 6 millioen zou hebben verschaft.
Een tweede fabrikant, een boterkooper die met
f 50,000 opgenomen geld begon, heeft in 10 jaren I
ongeveer 3 a 4 millioen' verdiend. De derde die ook
met wejnig begon, is schier even rijk geworden.
«Geven deze uitkomsten", zegt dr, W., «een treffende i
getuigenis van hun flinkheid en zaakkennis, welke ik
uit eigen waarneming slechts bevestigen kan, tevens j
moet erkend worden dat de enorme winsten groo-
tend eels behaald zijn ten koste van de natuurboter, i
zij 'took langs den wettigen weg".
Schier alles ging naar Engeland. De verpakking
en merken gelijken dp die van de natuurboter uit vër- i
schillende landen, maar in de factuur wordt het pro
duct als «Kunstboter" aangegeveu. De fabrikant
levert -het zoodanig en laat hot verder aan de han
delaars over, of zij het al dan niet onder dien waren i
naam of als «natuurboter" aan den man brenger!, j
In. Nederland, zegt de schrijver, bestaat bovendien
geen octrooi wet; de concurrentie is er volgens de
wet volkomen vrij (Als hij er bijvoegt dat ons
land geen bescherming van fabrieks- en handelsmer
ken kent, is hij echter niet goed ingelicht.) Boven
dien is de fabrikant door de groote hoeveelheden
melk en natuurboter die hij voor zijn product be
hoeft, een beste afnemer van de melkboeren, en-dat
heeft in Noderland geruimen tijd de nadeelen
voor den boterhandel niet zoo sterk doen gevoelen.
Thans echte*. is ook hier te lande een beweging in
gang.
Dat alle kunstboter, die uit ons laud naar Enge
land trekt, daar als natuurboter wordt aan den man
gebracht, gelooft de schrijver niet; mtiar met de
betere soorten is het stellig grooteudools wel het
geval, en dat maakt dit fabrikaat tot den gevaar
lijksten concurrent van alle landen die de Engelsche
markten van natuurboter voorzien.
In Duitscldand heeft men, wegens de strengere
wetgeving, zich meer toegelegd op de vervaardiging
van kunstboter zonder toevoeging van natuurboter,
ter vervanging der slechte botersoorten die vooral
in het Zuiden worden gebruikt. Allengs heeft men
echter ook daar den weg der Hollandscho fabricatie
opgegeven en gaat men bij Holland in de loer.
De schrijver behandelt verder do samenstelling van
kunstboter, zijn gewichtige verschillen met natuur
boter, ook wat de voedingswaarde betreft, waarover
hij zich zeer voorzichtig uitlaat. Zeer opmerkelijk
is een ervaring die hij in ?ijn eigen laboratorium
heeft opgedaan. Hij had daar twee monsters van
natuurboter en een van kunstboter op g$hu§l gelijke
schaaltjés laten staan. Deze monsters wekten den
snoeplust op van een muis, maar, wonderlijk ge
noeg, driemaal achtereen was wel van de natuurboter,
maar niet van de kunstboter gesnoept. De eerste
werd toen dichtgedekt, maar den volgenden ochtend
werd de kunstboter onaangeroerd gevonden, ofschoon
het meisje duidelijke «sporen yan zijn bezoek had
achtergelaten. Den volgenden dag vond men weder
de natuurboter, die intusschen onbedekt was gelaten,
verminderd. En zoo ging het door: zelfs de ran-
sigste natuurboter werd verorberd, maar de fijnste
kunstboter liet het diertje staan. Zoo wist het In
stinct by een dier en de dieren zijn in ctö keus
v^n hun voedsel stellig wijzer dan de menschen
nauwkeurig melkwet van kunstbotervet te onder
kennen.
Wy kunnen den schrijver niet in zijne uiteen-
zetting volgen, maar stippen van dit gedeelte nog
slechts aan, d^t hij voor kinderen en zwakke pêr-
sonen natuurboter geschikter acht. Toch meeat hij,
dat de kunstboter, mits op deugdelijke wijze, zonder
bijvoeging van natuurboter vervaardigd, recht yan
best-fan heeft en het gebruik van dierlijk en plant
aardig vet voor de voeding een groote toekomst
heeft.
Hy is echter zeer tegen de kunstboter, die ver
vaardigd is door vermenging met natuurboter, omdat
daardoor het meeste bedrog wordt gepleegd eu de
verbruiker, ook wanneer hij het als kunstboter koopt,
in de meening wordt gebracht «dat de goede eigen
schappen aan het surrogaat zijn toe te schrijven,
terwijl zy grootendeels van de bijvoegde natuurbo
ter afkomstig zyn."
Om de misbruiken in den boterhandel tegen te
gaan, wat in het belang van een eerlijke ooncur-
rentie vereischt wordt, acht de schrijver vier midde
len noodig
1®. Het kunstproduct moet een naam dragen,
welke allo vergissing onmogelyk maakt: die naam
moet niet zijn kunstboternoch een andere waarin het
woord boter voorkomt. De schrijver wil het spijsvet
noemen.
2°. De kleuring van kunstboter moet worden ver
boden. Oorspronkelijk is de kleur fraai wit, even
als van reuzel; de gele kleur komt eigenaardig foe
aan de natuurboteren behoort voor deze te wórden
voorbehouden. 4
8o. De kunstboter, vervaardigd door vermenging
van vet fnet natuurboter, moet worden verboden.
4o. Er is eeu toezicht van de medische politie
noodig op de ingevoerde margarine (wegens nadee-
lige gevolgen dip het Vet van ziek vee kan hebben)
en eveneens op het vee dat binnenslands geslacht
wordt.
Geen van deze maatregelen, meent hij, zal den
eerlijken fabrikant noch den onbemiddelde benadee-
len; alleen het bodrog zftl worden beteugeld.
Door Burg. en Weth. van Botterdam is een be
schikking genomen, waardoor het publiek zeer zal
wordeu gebaat. Tot dusverre moesten alle tramwa
gens 's avonds van voren een rood, eq aan de
achterzijde een groen licht hebben.'Thans hebben
Burg. eu Weth. bepaald dat de lichten voor elke
tramliju verschillend moeten zijn. Deze kleuren
zullen zijn: voor do lijn Crooswykschekade
Booratjes, wit; Hoflaan Park, groen; Bijnspoor
Willemsplein, rood, en Centraalstation Fijen-
oord, blauw. Voorts zullen de locomotieven der
stoomtramlijuen naar Delftshaven, Schiedam en Over-
schio van roode lantaar/is moetön voorzien zijn,
.terwijl do laatste treinen een groen licht moeten
hébben. Voor den trein Hofplein Hillegersberg
blijven de vroegere rooden en groenen lichten voor
geschreven. Deze bepaling treedt op 15 Mei in
werking.
De tweede bezending van goederen, voor de
tentoonstelling van .voedingsmiddelen bestemd, gaat
dezer dagen naar Indië. Door veel tentoonstellers is van
deze gelegenheid gebruik gemaakt, maar denkelijk
zal met de volgende boot nóg een bezending mpeten
gaan.
Naar men weet, kunnen aan voedingsmiddelen
in hermetisch gesloten blikken of potten bewaard,
aan biersoorten en geconserveerde eieren slechts dan
de hoogste prijzen worden toegekend, als zij een reis
uit en thuis naar Indië gemaakt en goed doorstaan
hebben.
Niettegenstaande herhaalde kennisgevingen, schijnt
de aandacht van handelaars in deze artikelen niet
vroegdaarop te zijn gevallen. Vandaar deze her
haalde verzending.
Zelfs nu nog raag worden herinnerd dat de groe
pen II en III van het pogramma der tentoonstelling
zulk een schoone gelegenheid geven, om allerlei nut
tige zaken meer algemeen bekend te maken. Wat
aan bederf onderhevig is, kan, natuurlijk, alleeu op
de tijdelijke tentoonstellingen worden ingezonden/
Maar ook buiten dat is het veld voor inzendingen
ruim genoeg. Men vindt gevraagd:, hoender- en kal
koenen-eieren; ganzen- en eenden-eieren, gedroogd
vleêfch en gedroogde visch, gezouten vleesch en
visch, dierlijke vetten, gerookt vleesch en gerookte
visch, gemarineerde visch, kortom,' alle mogelijke
dierlijke en plantaardige voedingsmiddelen, op wel
ke wijze ook geconserveerd.
Sedert eenige dagen bevindt zich te Bome, waar
vele autoriteiten hem o«n hartelijk welkom bereid
den, de bekende Frederik Douglas, do eónige neger,
die lid van den Senaat is in de Vereenigde Staten.
Hij is verrukt over Bomo, dat hij in alle^richtingen
doorkruist, en wekt by dié tochten de algemeene
aandacht, door zijn in het oogvallend uiterlijk. Hoe
wel niet pikzwart, is zijne huid toch-zeer douker,
terwijl het sneeuwwit van haar en baard daarbij
zonderling afsteekt. Ieder is vol belangstelling om
den man te zien, die zooveel bijgedragen heeft tot
afschaffing der slavernij, en zijne levensgeschiedenis
is weer op aller lippen.
Hij werd in het graafschap Talbot in Maryland
geboren, als slaaf en als zoon van slaven. Zijnen va
der heeft hij nooit gekend, zijne moedor, van wie
hij als kind gescheiden werd, omdat men haar aan
een andere meester in de buurt verkocht, kwam dik
wijls des nachts stil over de relden aansluipen, om
haren lieveling even te omhelzen. Op tienjarigen
leeftijd leende zyn eigenaar hem aan eén bloedver
want bij Baltimore, en toen hij de zonen van zijn
nieuwen patroon zag schrijven en lezen, rustte de
jonge neger niet, vóór hij zich die kundigheden ook
eigen gemaakt Mad. Weer werd hij verkocht, en
eindelijk k^am hij in handen van een* zokerén Con
vey, die den naam had van alle slaven handelbaar te
kunnen maken, wat beteekende, dat hij ze als bees
ten behandelde.
Een poging tot vluchten had erge mishandelingen
voor hem ten gevolge, maar een tweede maal slaag
de hij er in, naar New-York te ontkomon. Het was
Sept. 1838hij telde toen 22 jaren. Een jonge ne
gerin vorgezelde hem op dien gevaarvollen tocht, en
werd zijne vrouw. Te New-York nam hij den naam
van Douglass aan en leefde er eenigen tijd als sjqu-
werman. Vandaar ging hij naar New-Bedfort, waar
hij des daags in het arsenaal werkte en des nachts
studeerde.
Hoe langer hoe duidelijker stond zijn doel hem
voor oogen:de slaven te bevrijden. Hij hield byeen-
komsten, die druk bezocht werden, en schreef popu
laire opstellen, die even druk gelezen worden. Op
verschillende plhatsen sprak hij, nadat hij in 1841
door de Maatschappij tot afschaffing van den slaven
handel tot haren afgevaardigde benoemd was. Hij
bezocht ook Engelande en wekte overal de leven
digste sympatgie. Het eerste geld, door hem met
zijne conferentiën verdiend, zond hij aim zijn vroe-
geren eigenaar Convey. Van toen af was zijn naam
gevestigd. Hij werd de boezemvriend van Brown en
Lincolt en zag den 18en Dec. 1865 zijn hoogsten
wensch vervuld, toen de wet werd uitgevaardigd,
die voor.goed een einde maakte aan den slavenhan
del. Sedert dien -tijd houdt hij zich met een ander
ideaal bezig: nl. de geestelijke vrijheid der negers,
hunne opvoeding en beschaving.
Douglass woont te Wellington te midden zijuer
familie, bestaanne uit eene vrouw, vyf zouen en
twintig kleinkinderen. Zijne eerste vrouw is gestor
ven, zijne tweede gade, die hom nu op deze Euro-
poesche reis vergezelt, behoort tot het blanke ras.
Het toeval is de rader der meeste ontdekkingen
en uitvindingen. Het aantal nuttige voorwerpen die
ons het leven veraangenamen en gemakkelijker ma
ken, klimt met den dag, maar van vele, vooral wan
neer zij reeds door ouzo vborouders gebruikt werden,
weet men niet, hoe of wanneer zij ontstaan zijn. üok de
oorsprong van den vingerhoed ligt nog in het duister.
In de twaalfde eeuw komt hot eerst het woord
«vingerhdfed" voor. Te dien tijde leefde de heilige
Hildegard, die wegens haro vroomheid pn niet min
der wegens hare geleerdheid in groot aanzien stond.
Dat er niets nieuws is ond?r de zon, blijkt ook
weder uit een barer werken, waarin de heilige 900
woorden heeft verzameld met hunne overzetting in
eene raadselachtige, onbekende taal, waaruit men
meent te mogen opmaken, dat toen reeds een poging
is gedaan tot het vormen eener wereldtaal. Onder
die woorden vindt men ook dat van eon «vinger
hoed," die in die raadselachtige taal «ziciskanz"
heet.
Men mag dus aannemen, dat de vingerhoed in de
twaalfde eeuw reeds dagolyks gebruikt werd, want
de bedoelde lijst bevat alleen woorden van veel ge
bezigde voorwerpen.
Het moeten te dien tijde wel zeer ijverige vrou
wen geweest zijn, op wier grafsteen men eene schaar
afbeeldde, iets wat in Engeland zeer dikwijls ge
schiedde. Jammer dat de vingerhoed er niet bij
werd gezet, dan had men zich een denkbeeld van
den eersten, oorspronkelijken vorm kunnen maken.
In 1848 geeft men intusschen een vingerhoed oqder
de puinhoopen van het slot Tannenberg opgegraven.
Deze burg werd in 1399 verwoest, tot straf voor
de *dpden van geweld, waaraan de roofridders, die
haar bewoonden, zich schuldig maakten. Het slot
werd jsedort niet herbouwd, zoodat men wel mag
aannemen, dat deze vingerhoed uit de veertiende
eeuw dagteekent. De vorm is korter en wijder dan
nu precies een halve eierdop. Hy wordt in het
Darmstaclter kabinet bewaard.
De rijksstad Neurenberg met haar knappe werk
lieden, wier vernuft in het uitvinden spreekwoorde
lijk werd, was een der eerste fabriekssteden van
vingerhoeden,
De vingerhoedkamers worden in 1462 het eerst
genoemd, maar vormen dan nog geen afzonderlijk
gild. In de «gildqboeken van 14.621533 werden
zij by de koperslagers gerekend. In 1534 treden zij
voor het eerst als een afzonderlijk gild op, dat in
1537 zijne eigene verordening bekwam. - Toch be
hielden de koperslagers het recht gegoten vingerhoe
den te verkoopen.
Hoe de echte vingerhoeden vervaardigd werden
kan de belangstellende lezer vinden in een oud boek,
dat in 1&68 het licht zag: „Eygentliche Beschrei-
bung Aller Stande auff Erdeii, Holier und Niedriger
Geistlieher und JFeltlicker aller Künstenhandwereken
und Handebidat door Jost Amman met afbeel
dingen werd voorzien. Onder elke afbeelding vindt
mep een berijmd bijschrift van Hans Saohs.
Terwyl^ de meeste rijkssteden zich in eene demo
cratische regeeringverheugden, heorschte in Neuren
berg nog de aristocratie,, die den gilden geenerlei
vrijheden toestond^ 'maar hun tot in de geringste
kleinigheden de wet stelde. In hare voorschrifton
had zij de grootste zorg gedragen, dat slechts goed
werk naar buiten werd uitgevoerd en dat ieder
meester zijn brood had. Soms ging men weieens
wat al te ver. Zoo werd bijv. in 1572 op voorstel
van de gezworenen en de gezamenlijke meesters van het
vingerhoedengild aan zekeren Jörg Endtner verboden
een draaischijf te gebruiken, die hij zelf vervaardigd
had, wijl geen ander meester van het gild dit werk
tuig bezigde en dus zijn arbeid alleen er nut
van had.
De vingerhoed, welke zich nog in het Duitache
museum te Neurenberg bevindt, is stellig in een der
werkplaatsen aldaar vervaardigd. Deze vingerhoed
is nauw en loopt spits toe; hij is evenals alle voor
werpen uit dien tijd met allerlei versierselen bedekt
en met een spreuk voorzien. Onder de gaatjes be
vindt zich een rij van verschillende rónd® stempels,
die sterren, adelaars, leliën, dieren enz. voorstellen,
en daaronder bevindt zich de spreuk: «Wen Got
wil, so ist mein Zil," en het jaartal 1595 er in ge-
•sternpeld. Het schijnt wel dat men iedere letter af
zonderlijk heeft vervaardigd, ze staan vrij onregel
matig en de stempels zijn niet even groot ge
weest. 1
Uit de 16e eeuw bewaart het Duitsche museum
ook nog een vingerhoed en wel van een zeer groote
afmeting het is stellig de grootste, die er op de
wereld bestaat.
Het is namelijk een fraai gedreven zilveren beker
met verguldsel, in den vorm van een, op een rand
staanden, omgekeerden vingerhoed. Hij is in 1586,
volgens het opschrift op den rand, aan de broeder
schap der kleedermakers geschonken.
Op het deksel staat een beeldje met een zeer
groote schaar in de rechterhand, en een groote naald
als lans in de linker. Ongetwijfeld is den kloeder-
makers geen vingerhoed zóó goed bevallen, als deze.
Het Duitsche spreekwoord dat zegt, dat een kleeder
maker slechts een vingerhoed vol behoeft te drinken
om geheel buiten westen te raken, wordt daardoor
opgehelderd
Behalve den reusachtigen vingerhoed waren er
nog tal van apdere uit edel metaal die de goud
smeden voor rijkp en voorname heerpn vervaardig
den, en wylke dan bestemd waren «té geschenk voor
de bruid hunner keuze, of voor hunne trouwe leveus-
gezelliy.
I)fkwijls ook vervaardigde deze of gene goudsmid
met bijzonderen ijver voor de geliefde zijns harten
zulk «en prachtig stuk, waarin hij dan als hot Ware
eene M proeve aflegde van zijne kunst. Tot deze vin
gerhoeden taag* men die van den Arasterdamschen
goiiidsrrrtd Nikolaas van Ben schoten rekenen, die voor
twee eeuyven vervaardigd werd.
«De régelen, die bij dit geschenk waren gevoegd,
gaven aanleiding tot het sprookje, dat de vingerhoed
vóór tweehonderd jaar was uitgevonden, en eerst een
artikel van weelde was geweest en later eerst tot
algemeen gebruik was bestemd. Wat Van Benscho-
ten zelf bedacht had, was niet de vingerhoed op zich
zelve, maar do kunstige versiering. Want vroeger
reeds vervaardigde men vingerhoeden uit het edelste
metaal met de rijkste versierselen bedekf en deze
waren niet voor dageiijksch gebruik bestemd, maar
werden meer als zeldzaamheden bewaard.
De Frankforter plaatsnijder Joh. Theod. de Bry,
1561 tot 1628, die een reeks van prachtige voor
beelden voor de goudsmeden ontworpen heeft, leverde
ook een vel met prachtige ontwerpen voor fraaie vin
gerhoeden, die rijk met vrije onderwerpen deels voor
stellingen uit de fabelleer versierd waren. Op den
top van den vingerhoed moest een liefdegodje, om
geven van de opschriften: Force (Tamour, Fit amorit,
La puissance cLamour, aangebracht worden.
Zulke kostbare vingerhoeden zijn nog wel tot op
onzen tijd 'bewaardbelangrijk vooral -zijn die, welke
in verschillpnde deelen kunnen uit elkander worden
genomen, met portretten en wapens versierd zijp en,
eenigszins de plaats onzer medaillons innamen.
Zeer uitvoerige mededeelingen over de Jabrikafcie
der vingerhoeden in het laatst der 17e eeuw zijn te
vinden in Christoph Weigel's „Abbüdung der Ge-
tnein Hützlichen Hauptstdnde Fon denen Regenten bis
auf alle Künstler und handwerker" van het jaar 1698,
waarin men zelfs kopergravuren aantreft van de work-
plaatsen.
In den tekst van dit werk vindt men dat behalve
in Neurenberg, Keulen en Holland er op weinig
plaatsen vingerhoedsmeden bestonden. Er waren
▼ingerhoedeh met knop, waarin men reukwerk kon
doen, andere weder waren van boven opener waren
ook dubbele vingerhoeden, waarvan de onderste glad
en verguld en de bovenste iï jour van zilver gewerkt was.
Als hoogste roem wordt den vingerhoed nagegeven
dat hy den zachten top der vrouwenvingers, welke
zoovele duizenden steken doen en zooveel kunstigen
arbeid verrichten, voor prikken beschermt en voor
het verlies van onschiddig bloed behoedt, dat toch
nog al te vaak, wanneer do vingerhoed niet hij óo
hand is, vergoten wordt.
«Het kwaad loont zyn meester" hier op aarde,
maar dikwyls moe tin de onschuldigen in die gerechte
straffe deelen. Vroeger had de raad van Neurenberg
aan de vervaardigers van vingerhoeden verboden
nieuwe werktuigen te gebruiken, welke den arbeid
konden vergemakkelijken of bespoedigen en in de
18e eeuw waren Aken, Gulik eu andere plaatsen,
waar men de werktuigen gebruikte, die door de
kracht van het water (hydraulische werktuigen),wer
den in gang gebracht, Neurenberg in dezen ta|c van
nijverheid verre vooruit.
Tegenwoordig worden de stalen vingerhoeden niet
meer in het klein maar in het groot in verbazende
hoeveelheid fabriekmatig vervaardigd en meestal grof.
Moge dit overzicht eens de aandacht van alle goud
en zilversmeden op dit artikel vestigen en er spoe
dig vingerhoeden in den handel komen die met
schoone zinspreuken of andere passende versierselen
bedekt zijn. De vingerhoeden zullen daardoor niet
voel in prijs stijgen, maar de fabrikanten stellig be
tere zaken maken. (Hand).
- Het geschil tusschen Frankrijk en Duitschland
is met de invrijheidstelling van den commissaris
Sehnaebele geëindigd. Op bevel der Duitsche re
geering is de heer Schnaebeld uit zijn gevangenis
te Metz ontslagen en onmiddellijk naar Pagny ver-
ttokken.
Volgens de toelichtingen der officieuze bladen
heeft de Duitsche regeering dit besluit genomen,
omdat zy prijs stelt op eene stipte handhaving
van het internationale recht. Het lijdt geeu twijfel,
of Schnabele is op Duitsch gröndgebied gevat en
er is geen sprake van, dat hij daar opzettelijk is
«gelokt", maar toch bezat hij een brief van den
Duitschen commissaris Gautsch, waarin deze hem
uitnoodigde tot een onderhoud over dienstzaken.
De Duitsche régeeriug beschouwt dit schrijven als
een vrijgeleide en heeft daarom den heer Schnae
beld ontslagen, maar zij verwacht dan ook, dat de
Fransche regeering dit zal wau-deeren door voor
taan haar ambtenaren binnen de grenzen van het
internationale recht te houden.
Ten einde vooral Schnaebelé's mec^plichtigheid
bij het spionneeren in den Elzas en Lotharingen
te doen uitkomen, heeft de «Nordd. Allgemeine
Zeitung" de geheele geschiedenis in allo bijzonder
heden medegedeeld. De openbaarmaking dezer
feiten wordt beschouwd als het antwoord op de
weigering van den Franscheii gezant om tevens
over Schnaebelé's misdrijf te spreken. Graaf Her-
bert B|smarck wilde dit tevens ter sprake te
brengen, doch de heer Herbette weigerde er op
in te 'gaan, om$at deze quaestie niets gemeen had
met de schending der grenzen en de inhechtenis
nerajng door list, waartoe de diplomatieke gedach
ten wisseling zich nu moest bepalen.
Vandaar, dat de Zondag medegedeelde verklarin
gen van prins Bismark's blad der vrijlating van
den heer Schnaebelé vooraf moesten gaan. Ver
moedelijk zal echter de Duitsche regeering later op
het spiQnneeren in het Bijksland terugkomen.
Het Engelsche Lagerhuis maakte een aanvang
met de artikelsgewijze behandeling dor Iersche wet.
Na een langdurige discussie, die tot ver na mid
dernacht duurde, werd een reeks van amendementen
der oppositie verworpen. Slechts ócn amendement
werd door de Begeering overgenomen, en wel, dat
de magistraat eerst dan een onderzoek mag instellen
naar een, in zijn district gepleegde misdaad," wan
neer de aangifte daarvan onder eede is bevestigd.
In het geheel zyn by de eerste pa'ragraaf, welke
het- gerechtelijk onderzoek regelt, 150 amendementen
ingediend.
De> pogingen der Belgische liberalen, om te Oude-
naerde een zetel voor de Kamer te veroveren, zijn
mislukt. De clericalo candidaat, De Malander, is
gekozen met 780 steramen, terwijl op den liberalen
caudidaat 686 stemmen werden uitgebracht: Toch
beschouwen de liberalen dezeu uitslag als een over
winning, want bij de vorige verkiezing werd de
clericale candidaat gekozen met een meerderheid van
350 stemmen, welke nu tot 94 is gedaald. Daarbij
komt, dat de minister van justitie Do Volder zijn
mandaat nederlegde, ten einde plaats te maken voor
den heer De Malander, zoodat deze geringe meer
derheid vooral als een bewijs van afkeuring jegens
het óloricale ministerie wordt beschouwd.
De Independence beige laat zich zeer heftig uit
over don heer De Malander, die zich bij de on
lusten te Benaix eenigszins compromitteerde «De
ontslagen burgemeester van Benaix, de geschorste
notaris, de man, ^die veroordeeld werd door het
hof to Gent, is dus gekozen," zegt het Brussel-v
sche blad. «Dit is een voldoening voor de rechter
zijde. Zij heeft Van der Smissen verloren, Delaet
is versleten, nu heeft zy De Malander."
TWEEDE COBBESPONDENTIE PABTIJ
tusschen Gouda
en Utrecht.
Gouda Wit
Utrecht Zwart
1.
E 2 E 4
1.
E 7 E 5
G 1 F 3
2.
B 8 C 6
3.
B 1 C 3
3.
G 8 F 6
4.
F 1 - B 5
4.
A 7 A 6
5~
B 5 A 4
5.
F 8 C 5
6.
0 O
6.
B 7 B 5
7.
A 4 B 3
7.
D 7 D 6
8.
A 2 A 4
8.
B 5 B 4
9.
C 3 E 2
9.
C 8 G 4
10.
CÏ-.G3
10. V-
D 8 u- 1) 7
11.
A 4 A 5
11.
B 4 X C 3
12.
B 3 A 4
12.
C 3 C 2
13,
D 1 X C 2
13.
d 0
14.
D 2 I) 3
14.
G 4 X E 3
15.
G 2 X E 3
15.
0 6 B 4
16.
,C 2 D 1
16.
C 7 C 6
17.
•D 3 +- D 4
17.
E5 X D 4
18.
E 2 X D 4
18.
1) 7 B 7
19.
A 1 A 3
19.
C5 X i
20.
D 1 X D 4
20.
F 6 E 8
21.
A 3 B 3
21.
C 6 O 5
22.
D 4 C 4
22.
A 8 B 8
GEBOREN 29 April. Willem, ouders J. Bojawul en*
M. Tan Koon. 30. Cornelia, oudei's P Schoenmakers en
J. C'. Morie. Wilhelmus. Mattheus, ouders E. N. van
Klateren en C. E. Mimpeu. 1 Mei. Wilhelmiua, ouders
T. Simmers en E. Siton. Johanna Adrians, ouders J. de
Hoop en C. tan Kooij. Cornelia Johanna Maria, ouders
van den Eog en M. L. H. van Klaveren. 2. Hendrins,
ouders M. Hakker en C. van den Broek.
OVERLEDEN 29 April. H. den Blijker, 4 j. 7 ra.
D. Driesen, 28 j. - 1 Mei. W. Wassing, 3 d. 2. G. A.
van Luijpen, 4 j.
GEBOREN: Maria Catbprina, A. Klapwijk en J. Brand
horst. Arie, ouders J de Vos en J. vau Bergen Braven-
boer. t
OVERLEDEN T. M. Heemsbergen, 14 m.
GEHUWD: C. Carnmeraat en II. Scheurwater.
Psaltn 126 ver» 3.
Op Vrijdag a. 8. den 6 Mei, hopen
D. KATSBURG
en
C. VAM der VELDE,
hunne 40-JARIGE ECHT VER-
EEE1G1NQ te herdenken, waar
van hij ruim 23 jaren bjj den onder-
geteekende is werkzaam geweest.
J. J. VERDRIES.
Gouda, 3 Mei 1887.
Den 7 yei a. s. hopen onze ge
liefde Ouders I
^WILHELMUS BRUIJNIKS
EN
MARIA de JONG,
hnnne 25-JARIGE ECRTVER-
EEDIGING te herdenken.
Hunne dankbare Kinderen.
De ondergeteekenden betuigen bij deze hun
nen oprechten dank aan de Directie en het
Personeel van de Gasfabriek alhier, voor de
eer die hun is aangedaan bij het ter aarde be
stellen van onzen Zoon LEENDERT.
A. VERBLAAÜW
en Echtgenoote.
0.60 Cts. p. KG.