Bultenlandsch Overzicht.
ZFOSTZEZRyXJ-JEnST.
Tegen het zuur van de maag, de op
gezetheid ran den buik en ander tee-
Ka de uitvoerige pleidooien, die wij reeds sedert
rele jareu jaarlijks voor de beplanting onzer open
bare wegen met vrucht- en andere boomen hebben
gevoerd, achten wij aanprijzing onzerzijds van dit
adres overbodig.
Het adres, waartoe een onzer stadgenooten het
initiatief nam, spreekt buitendien voor zichzelf.
Het is reeds door vole ingezetenen geteekend; wij
vertrouwen dat vele anderen hun voorbeeld zullen
volgen en dat weldra ook elders in den lande stem
men zullen opgaan, om onze wegen, ten bate van
ryk, provincie en gemeente en alzoo ten gunste der
belastingplichtigen, door eene oordeelkundige be
planting met vrucht- en andere boomen de voordeelen
te doen afwerpen, welke daarvan te verkrijgen zijn.
Te Genua op de lijn Méditerranée bestaat zoo
groote behoefte aan goederenwaggons, dat de koop
lieden geene waggons kunnen krijgen tot verder
vervoer hunner goederen. Circa 3000 waggons,
beladen met koopwaren met bestemmiug naar
Genua, welke zich op het oogenblik tusschen Sam-
purd&Tena en Alessandria bevinden; kunnen hierdoor
hun weg niet vorvolgen daar al de magazijnen en
pakhuizen vol zijn en geene goederen meer gebor
gen kunnen worden. Het gevolg hiervan is, dat
de Maatschappij zich gedwongen, heeft gezien tot
een uitersten maatregel haar toevlucht te nemen en
voorloopig geen vrachtgoederen voor Genua aan te
nemen.
Do toestand is in den laatsten tijd nog verergerd
door het gebrek aan sohepen, waardoor de koop
lieden ook langs dezen kant hunne goederen niet
kunnen verzenden. De algemeeue Italiaansche
Stoomvaart-maatschappij heelt namelijk verscheidene
harer schepen ter beschikking gesteld van de Re
geering voor troepenvervoer naar Afrika, waardoor
thans een aanmerkelijk kleiner aantal schepen dier
Maatschappij voor het goederenvervoer beschikbaar
is. Alle klachten mochten tot nu toe niets baten.
De heilige Bo-boom te Anuiadhapura op Ceylon,
waarschijnlijk de oudste boom der wereld, heeft door
een storm groote schade geleden. Anuradhapnra,
de oude residentie der koningen van Ceylon, leed,
gelijk meermalen, ook dit jaar aan groote droogte.
Nadat deze acht maanden had aangehouden, werden
de ingezetenen door het Tam-Tam der priesters op
geroepen, zich onder den heiligen boom te verzame
len, en den hemel regen af te bidden. In denzelfden
nacht nochtans bracht eeni hevig onweer den zoo
vurig verlangden regen, maar rukte helaas den groot
sten tak van den heiligen reus af, welke alleen reeds
een stam van vier voet in doorsnede vormde. Dit
gaf aanleiding tot ceremoniën, die uil; een ethnolo-
gisch oogpunt merkwaardig zijn. De Bo-boom geldt
voor een ton halve gevoelend wezen, en daarom
wordt aan zijn afgestorven deelen dezelfde eer be
wezen als aan die van een priester en koning, zij
worden namelijk, verbrand.
Aldus geschiedde het ook met den afgerukten tak.
Op een vroegen morgen naderden in het zwart ge-
kleede mannen den heiligen boom. Deze mannen
werden Kapuwas, dat zeggen snoeiers genoemd. Zij
bonden zich, om tegen booze geesten beschermd te
zijn, een zwarten doek voor den mond, welks uit
einden zij zorgvuldig vastknoopten en vingen aan
den reusachtigen boom af to zagen, welke arboid
door aanhoudende Tam-Tam-slagen werd begeleid
als gold het de jvee-roepen van den boom te over
stemmen. Dan werden de houtblokken op eenigo
met wit doek behangen karren geladen en in Pera-
hera, di. "i, in plechtigen optocht, naar den Thupa-
rama Dagoba gereden. In dit beroemd Boeddhistisch
heiligdom had daarna plechtige verbranding van het
hout door den hoogepriester plaats. De asch bracht
men eerbiedig naar den nabij gelegen vijver van
Tisawewa, waar men ze den winden prijs gaf.
Dartop jfcird"-iW verminkte stam met groote zorg
verpleegd- Vrouwen droegen water aan en wieachen
de „wonden."
Den nacht daaraanvolgende wmrd de „Pirit-rdipnst"
gehouden, welke de booee geesten Uitdrijft en nu,
hoopt men, zal de overgebleven tronk mettertijd weer
met frisschen bladertooi prijken, dank zy het taaie
leven van den „Fiacns religiosa".
Mejuffrouw Lilli Evans, eene jonge zangeres, die
kleine roUett aan een Dondenschen schouwburg ver
vult, trad -onlangs in een nieuwe opera op'. Een
recensent, haar besprekend, schreef onder anderen
„Wy raden de jongo dame aan, niet zoovele valsche
diamanten to djagen." Mejuffrouw Evans diende
onverwijld «en aanklacht wegens beleedigiug in, daar
de diamanten echt waren.
Toen de zaak in behandeling kwam, zeide de
rechter, ten aanhoore van honderden personen,
tot de jonge zangeres //Ge zijt van arme familie,
uw salaris stelt u ternauwernood in staat in uw
onderhoud te voorzien. De critiek heeft u dus
een compliment gemaakt, toen ze uwe diamanten
valsch noemde." Beschaamd verklaarde de zangeres,
dat zij haar aanklacht introk.
't Kan zoo niet langer," zegt een inzender in het
N. v. d. D. „In Amsterdam 215, in Scheveningen
ruim 200, in Hazerswoude 162 sollicitanten voor
eene betrekking van hoofd eenqr school. Te Hof
van Delft, waar de jaarwedde slechts 800 be
draagt, meldden zich nog 88 sollicanten aan.
IUit Meppel wordt aan de Haarl. Ct. het volgende
eschreven:
Onze Gemeenteraad werd hoofdzakelijk, zoo niet
uitsluitend, om een halven cent bijeengeroepon.
De zaak was, dat op de gemeentegrooting van 1888
voor teruggaaf aaa het Rijk van te veel genoten sub
sidie voor onderwijskosten volgens Gedeputeerde
Staten 6i0/iooo cent te weinig was berekendwaar
om zij de begrooting ter verbetering terugzonden.
Wy behoeven niet te zeggen, dat de Raad zonder
stemming dadelijk nog het tweehonderdste gedeelte
van een gulden uit de onvoorziene uitgaven beschik
baar stelde.
Weener bladen bevatten het volgend verhaal van
zwarte wraakneming:
Een niet zeer jonge, maar zeer lastige dame te Wee-
nen maakte haar 18jarige kamenier het leven zuur
door haar booze nukken, en wist eindelijk, door haar
geld, het meisje haar vrijer af te troonen, om zelve
dien knappen jonkman tot haar bruidegom te maken.
Het kameniertje besloot zich te wreken ou gaf ge
volg aan haar besluit. Op den voor het huwelijk be
paalden dag hielp zij do bruid bij het kleedentoen
de dame gereed was, in haar wit kleed met sluier en
oranjebloesems, verzocht zij haar een oogenblik te wil
len wachten, haalde snel een flesch to voorschijn en
overgoot de niets kwaads vermoedende bruid
niet met vitriool, zooals men mischien vermoeden zou,
maar met inkt. De verschrikte dame viel in onmacht
en het huwelyk is minstens acht dagen uitgesteld
moeten worden. De kamenier is ondertusschen ijlings
gevlucht. Men zegt, dat de bruidegom wel eenige
neiging betoont haar te volgen.
De landbouw Ct. maakt met instomming gewag
van den door het Nederl. Tuinbouwblad vermelden
maatregel, in Duitschiand genomen door de Vereeni-
ging van Duitsche handelaars-bloemisten, om juiste
opgaven te bekomen omtrent de schade door het wild
aan de veldgewassen berokkend. Daarin ligt, ook
volgens de Landb. Ct., 'een nuttige wenk om een einde
te maken aan onbillijkheden, die door de jachtwet
worden in het leven geroepen. Op zichzelf staande
klachten'worden ternauwernood gehoord, en blijven
geheel zonder uitwerking. Begroot de schade over
het geheele Rijk en laat die cijfers spreken tegenover
de beweringen van hen, die de opbrengst van jacht
akten, den handel in wild of den wildstand zelf in ge
vaar zien gebracht. Het belang van den landbouw is
een ontzettend groot belang. Maar dat belang blijkt
niet genoeg uit één enkel eigendom, uit één streek,
uit één provinciehet moet blijken uit alle eigendom
men te zamen, Heeft dan de landbouwer een ernstige
klacht over schade, die hij lijdt door wild, dan diene
hij die aanklacht in bij het bestuur dor afdeeling van
de landbouw-maatschappij waarvan hij lid is, met ver
zoek haar, na onderzoek, over te brengen bij het
hoofdbestuur, ten einde daarvan algeraeene opgaven
te verzamelen. Alleen door een dergelijk krachtig
optreden kan het algemeene belang der zaak duidelijk
blijken en kan een gunstige uitslag worden verwacht.
Door de bladen liep deze week een bericht, vol
gens hetwelk de Minister van Waterstaat (tot wiens
departement de dienst der posterij en der telegraphie
behoort) voornomens zou zijn, voortaan op Zon- en
feestdagen slechts éénmaal brieven enz. te doen bezor
gen, terwijl op die dagen do telegraafkantoren 's voor
middags van 8 tot 12 en 's namiddags van 5 tot 9
uren zouden open zijn.
Moge dit bericht juist blijken, en het voornemen
der Regeering tot uitvoerihg kómen!
Wie in onzen tijd een quaestie als die Van den
Zondagsarbeid ging oplossen zonder omzien nant de
eischen van het verkeer, zou al spoedig genoodzaakt
zijn, de maatregelen, welke hij nam, te herroepen.
Maar evenmin mag hot in ónzen tijd oirbaar worden
geacht, dn belangen van het arbeidend personeel
noodelpps op te offeren aan wat men //eischen" van
het vork eer gerieft to nóemen, zonder dat het gebie
dende eischen zijn. Waarlijk, geen ernstig ongerief
kan ontstaan doordat op Zondag, na eene bestelling
in het ochtenduur, geen brieven en couranten meer
worden rondbezorgd, waar tóch voor spoedeischende
zaken het telegraafkantoor geopend blijft. En ook de
sluiting van dit kantoor in de uren tusschen 12 en 5
veroorzaakt in spoedeischende gevallen geen vertraging
van zoodanige beteekenis dat zij op dien groifd zon
moeten worden afgekeurd.
Gerief voor het publiek is iets. Maar ook iets is
het, dat zóóvelen, die bij dezen tak van openbaren
dienst betrokken zijn, zooveel mogelijk den Zondag
vry te hunner beschikking krijgen omïüen, overeen
komstig hun neigingen, tot godsdienstige heiliging of
tot opfrisschende ontspanning, naar eigen goodvindèn
te besteden.
Daarom zeggen wij /bravo" op hetgeen da Regee
ring ten deze schijnt te willen doen.
Sociaol Weekblad.)
De laatste berichten uit Batavia van 1 November
luiden als volgt
De directeur van 's lands plantentuin te Buiten
zorg, dr. Burck, heeft een middel ontdekt tegen de
koffiebladziekte, dat op kleine schaal toegepast, de
hemileia vestatrix geheel vernietigt zijiwapport hier
over is aan de regeering ingediend en moet ter perse
liggen. Het zal echter de vraag zijn of het middel
ook in het groot kan worden toegepast.
Nieuwe maatregelen zijn genomen tot wering van
den sluikhandel in opium. De bevoegdheid tot het
houden van huiszoeking is mede toegekend aan de
hoofdschouten, schouten en onderschouten voor de
politie, welke daartoe door het hoofd van gewestelijk
bestuur worden aangewezen terwijl verder aan hen,
die de bevoegdheid hebben tot het opsporen van
opiumdelicten, de bevoegdheid is toegekend te onder
zoeken die tot een spoor- of stoomtramweg behoo-
rende terreinen, gebouwen, rijtuigen, wagens, de
bagage van spoor- of stoom'ramreizigers, enz.
De maatregel is vermoedelijk genomen met het oog
op don opium-sluikhandel in de Preanger door mid
del van den spoorweg.
Door het opperbestuur is machtiging verkregen,
om de algemeene secretarie geheel van Batavia naar
Buitenzorg over te brengen.
De overbrenging zal plaats hebben, zoodra het per
soneel van het hoofdbureau vau den dieust der staats
spoorwegen in het begin van het volgend jaar van
Buitenzorg naar het departement der B. G. Werken,
te Batavia zal zijn verplaatst.
De drie jonge offiecieren, die zic^ onlangs to
Macassar hebben vergeten en op defi publieken weg
handgemeen zijn geworden, zijn disciplinair gestraft,
doch moeten niettemin wegens hun gedrag terecht
staan.
In verband daarmede is hunne opzending naar
Batavia bevolen.
Met de twee luitenants van Padang en Pontianak
maakt dit een getal van vijf,, die zich voor den
krijgsraad zullen hebben te verantwoorden.
Omtrent het gebeurde in den avond van den
7en September jl., toen twee detachementen soldaten,
uit Ketapan-Doewa enLampeneroet (Atjeli), op elkan
der gevuurd hebben, geeft de le luit. A. Visser,
milit.- commandant van Lampeneroet, ter wederleg-
hing van de onjuiste en overdreven berichten der
Indische dagbladen, aan het Batav. Handelsblad de
volgende inlichting
z/De commandanten van Kotapan-Doewa en Lam
peneroet kwamen overeen ieder eene hinderlaag uit
te leggen.
//Nadat het plan was vastgesteld, werd hiervan
aan de betrokken linie-commandanten, benevens den
gouverneur kennis gegeven, welke autoriteiten het
goedkeurden.
z/Door de diepe duisternis misleid, heeft de eene
hinderlaag enkele manschappen van de andere, die
vooruitgingen, voor Atjehers gehouden en hebben
vier man elk een schot op dezen gelost.
„Het vuur bepaalde zich hierbij, daar op het
zelfde oogenblik de vejgitsing werd bemerkt.
„De andore hinderlaag heeft geen enkel schot
gelost.
„Van haar werden gewond twee man, een Euro-
peaau, fuselier zwaar, een inl. fuselier licht.
„De eerste overleed, helaas
„De krijgsraad, die deze zaak onderzocht, heeft
niemand veroordeeld.
„Een noodlottig misverstand, is de eenige qualifi-
catie die aan de oorzaak van dit ongeval kan worden
gegeven."
„Haute nouveauté" in zake vruchten-handel. In
Amerika zoo is dezor dagen bericht pbotogra-
feert men de met ooft beladen boomen en zendt deze
afboeldingen naar de rruohtenhandelaars, welke na
beschouwing er van voor den oogst een bod doen.
Na een ernstige ongesteldheid is Zaterdagnacht
overleden do heer mr. Alburtus Jacob Duymaer van
Twist, Minister van Staat, oud-goaverneur-generaal
van N.-Indië en oud-lid van de Eerste Kamer der
Staten-Generaal
Duymaer van Twist behoorde ongetwijfeld tot de
uitnemendste Staatslieden van ons land. Tot voor
weinige jaren nam hij een levendig aandeel in 's
lands zaken en stond daarbij steeds vooraan in de
gelederen der liberale partij. Hij behoorde tot de
mannen van 1848. Vooral op koloniaal gebied was
hij een der baanbrekers voor de vryzinnige richting
in 't bestuur.
Op 12 Moi 1851 volgde hy Jan Jan Jacob Ro-
ohassen op den Buitenzorgschen troon op, in de
plaats van mr. G. I. Bruce, die, tot landvoogd be
noemd, nog voor zyn vertrek naar Indië, ter reede
van Nienwediep overleed. Duymaer van Twist bleef
tot 22 Mei 1856 Gouverneur-Generaal en werd toen
door Ch. F. Pahud vervangen.
Heeft zijn bestuur ook aan scherpe kritiek bloot
gestaan (Multatuii's strijd tegen hem is bekend), bet
heeft Indië in de jaren 185156 niet aan blijken
van vooruitgang ontbroken, en ook voor de Inland-
sche bevolking is van Twist's bestuur niet zonder
vrucht geweest. Reeds kort na zijn optreden werd
toch tot gedeeltelijke afschaffing van de bazaarpach-
ten overgegaan en kwam de kweekschool voor in-
landscbe onderwijzers te Soerakarta tot stand. Van
Twist had bovenal een geopend oog voor de handels
belangen van Indië. De havens van Amboina, Ban-
da, Ternate en Kajeli werden door hem voor den
vrijen handel opengesteld, hij voerde een nieuw
muntstelsel voor Indië in en bereidde de eerste tele-
graaf-gemeenschap op Java voor, die nog in het jaar
van zijn aftreden werd geopend. Een groot aandeel
heeft hij gehad in de samenstelling van het nieuwe
regeeringsreglement, dat onder zijn bestuur in wer
king is getreden.
Na zijn terugkeer in het moederland werd hy
door den Koning tot Minister van Staat benoemd
(in 1857) als blijk van waardeering voor hetgeen
door hem was verricht. Van 1865 tot 1883 had
hij zitting in de Eerste Kamer, waar zijn schoon ge
stileerde adviezen altijd het aandachtigste gehoor
vonden. Als kenner van het constitutionoelo Staats
recht en als kenner onzer Oost-Indische bezittingen,
kwamen weinigen hem naby, overtrof hem niemand.
Van Twist was versierd met het kommandeurskruis
der orde van den Ned. Leeuw en met het Groot
kruis der orde van de Eikenkroon.
Al had hy in de laatste jaren, wegens zijn hoogen
ouderdom het politiek tooneel verlaten, dö liberale
party zal toch zyn heengaan a}* een waar verlies
betreuren.
(Fader land.)
De werking op afstand van geneesmtddelen, bij gehyp
notiseerde personen (La Natur1887, p. 570).
Men heeft, in den laatsten tyd, veel gesproken over
de beweerde werking, uitgeoefend door geneeskrach
tige zelfstandigheden, besloten in hermetisch dichtge
maakte glazen buizen en in contact gebracht met ge
hypnotiseerde personen. Zonder hier de waarde te
bcoordeelen van proefnemingen, welke men moeielijk
zonder contröle zou kunnen aAnnemen, achten wij
het toch niet ondoelmatig te herinneren dat het
onderwerp, waarover vóór en togen veel geredeneerd
wordt, volstrekt niet nieuw is en proeven van den
zelfden aard bij onze over-over-gróotouders reeds
verbazing, maar ook ongeloof verwekt hebben.
Voor ongeveer 150 jaren verbeeldden Italiaansche
geneeskundigen zich dat de purgeerende eigenschap
pen van drogeryon, in glazen buizen besloted, naar
buiten konden uitdampen, met behulp van den
electrischen stroom, welke aan de nitwaserningen het
vermogen zou geven om door de poriën heen te
dringen op dezelfde wijze als het licht dit doet. Die
theoriën werden verkondigd door Pivati, in een boek
dat in 1741 te Lucca werd uitgegeven onder den
titel aElectrische geneeskunde". Zoo groot was do roep
van die beweerde ontdekking, dat de beroemde abt
Noliet de Alpen overtrok, alleen met het doel om
daaromtrent een persoonlyk onderzoek in te stellen.
Hij woonde een aantal proefnemingen bij te Bologna,
Turyn on Venetië. De bekende geleerde pater Bec-
caria, toen 38 jaar oud, behoorde tot de ongeloo-
vigen in deze. Eenmaal voelde Noliet de eigenaar
dige gewaarwordingen in den buik, maarhy verklaarde
dat dit noest worden toegeschreven aan den
aard der spijzen, die hij den vorigen dag gebruikt
bracht aan Académie des Sciences te
Parys een verslag uit, lynrecht in strijd met de be
wering dor Italiaansche geneeskundigen, welk verslag
in de Handelingen over 1749 werd opgenomen. In
weerwil van het pertinent ongunstig oordeel, uitge
sproken door een zoo beroemden natuurkundige, hield
Winokler, professor te Leipzig, het tegendeel staande.
Hij Bond eene memorie aan de Royal Society te Lon
den. Watson, een der correspondenten van Franklin,
werd belast met het controleoren van de zoo geheel
tegenatrydige verklaringen, en kwam tot dezelfde
conclusion als de abt. Noliet.
Sedert dien tijd was er geen sprake meer van die
zonderlinge uitwerkselen en men begon met het be-
studeeren van, de electrische stroomen, zonder zich
verder te bekommeren over den aard der zelfstandig
heden, besloten in de deelen der machine dio tot
polen dienden* In zijn ,t Geschiedenis der Electriciteit"
geeft Priestley een uitvoerig verhaal van de zonder
linge avonturen, die dank zij den goeden naam der
op een dwaalspoor gebrachte natuurkundigen ge
durende vorscheidene jaren ook wetenschappelijke
mannen in spanning hielden, oorzaak waren geworden
van aanmerkelijke uitgaven en tot beschamifig der
„ontdekkers" op niets uitliepen. Hoe bevooroordeeld
de getuigen ook waren ten gunste van de buitenge
wone theorie, welke men proefondervindelijk wilde be
wijzen, zij waren verplicht te erkennen dat hunne
beroemde landgenooten zich vergist hadden.
In het Tijdschrift voor Geneeskunde deelt de Leid-
sche. hoogleoraar Mac. Gillavry, door do Regeering
naar Washington afgevaardigd om haar op hot ge
neeskundig congres te vertegenwoordigen zijn reis
verhaal mede.
Daaruit blijkt o. a., dat hij te gelyk met een
Duitsche, een Zweedsche en twee Poolsche collegas
den 20 Augustus met het stoomschip de Leerdam
vertrok eu reeds twee dagen daarna de „onspoed"
begon.
Eerst storm, daarna ontreddering van het stoom
schip, dat reeds den 22e „vleugellam" met bescha
digde machine op den oceaan lag. Do machine
werd echter hersteld, maar nu was het weer de
mist welke de reis belemmerde.
Het uur der opening van het congres sloeg en
steeds dobberden de geleerde hoeren op de baren.
Eerst den 7en September, twee dagen vóór de slui
ting van het congres, werd land gezien en versche
nen de heeren te Jersey-City voor den quarantaine
dokter.
Deze liet hen door, om in New-York nadere
inlichtingen te gaan inwinnen in het Hoffman-House,
waar informatiën aan de congresleden verstrekt zou
den worden. Daar was echter niemand meer te
vinden en onverrichter Izake keerde men naar
Jersey-City terug.
Des Donderdags echter kwamen de heeren te
Washington aan, waar sinds Maandag de leden ver
gaderd waren.
Op Vrijdagmorgen 'bleken vele secties reeds ge
sloten te zyn en de officieele sluiting van het
congres had des Zaterdagsmorgeus te half tien uur
plaats.
Eindelijk volgde, waarschijnlijk ten gevolge van
de gewoonte der Amerikanen om alle dranken
ijskoud voor te zetten en voor alles ijswater toe te
dienen, een aanval van cholerine en daarna een
darmcatarrh, die duurde tolt de hoogleeraar uit
Amerika teruggekeerd was.
Aan de Niagara aangekomen kon hy niet meer
onder dak komen en moest dpn nacht in den car
doorbrengen. j
Toen bleek hem tevens d^t vele zijner tocht-
genooten met hem lijdende waren althans toen hij
den volgenden^morgen de rij der „cars" volgde,
bespeurde hij, om met Joseph Victor von Scheffel
te spreken, onder de wagens iets Jliissig als wie ein
Gedicht r
Er is een nieuwe president dor Fransche repu
bliek. Grévy is voor goed van het politiek tooneel
afgetreden.
Do boodschap van Grévy aan de kamers luidt
aldus;
Zoolang ik alleen te doen had met de moeielijkhe-
don, die ik in den laatsten tijd heb ondervonden
met aanvallen in de pers, onthouding van mannen,
die de Republiek aan mijn zijde riep, onmogelijkheid
om een Ministerie samen te stollen, zoo lang heb
ik gestreden en ben ik gebleven waar mijn plicht het
eischte. Ook op het oogenblik, waarop de openbare
meening, beter voorgelicht een andere wending nam,
mij gegronde hoop liet om een Regeering byeen te
brengen, hebben de Senaat en de Kamer een dubbel
besluit genomen, in den vorm eener verdaging tot
een bepaald uur, gelijkstaand o met een uitnoodiging
aan den President der Republiek om zijn gezag ne
der ie loggen. Mya plicht en mijn recht zou zijn
tegenstand te biedeji. Evenwel, onder de tegenwoor
dige omstandigheden zou een conflict tusschen de uit
voerende macht en het parlement gevolgen kunnen
behbeu, die mij thans weerhouden. Beleid en vader
landsliefde gebieden mij te wijken. Ik laat aan hen,
die dit hebben veroorzaakt, de verantwoordelijkheid
voor zulk een precedent en voor de gebeurtenissen,
die er uit kunnen volgen. Ik ga heen zonder spijt,
maar niet zonder droefheid uit het ambt, waarin ik
mijn plicht heb gedaan. Ik doe een beroep op
Frankrijk. Myn land zal kunnen verklaren, dat mijn
regeering gedurende nrgpn jaren het den vrede, de
orde en de vryheid heeft verzekerddat ik Frankrijk
overal heb doen eerbiedigen, waar ik onvermoeid
werkzaam was voor zyn vooruitgang, en dat ik het
land te midden van het gewapende Europa achterlaat
in staat om zijn eer en zyn recht te verdedigen; dat
eindelyk myn gouvernement do Republiek heeft ge
houden op den verstandigen weg, die door de be-
1 langen en den wil des lands was aangewezen. Frank-
I rijk zal zeggen, dat ik tot vergelding werd onttrok
ken aan den post, waarop Frankrijks vertrouwen mij
had geplaatst. Die plaats verlatende, heb ik slechts
éen wensch, namelijk dat de Republiek niet worde
getroffen door slagen, die tegen mij waren gericht,
en dat zij moge zegevieren over de gevaren, waaraan
men haar blootstelt. Ik leg ten bureele der Kamer
van Afgevaardigden myn ontslag neder als President
der Republiek.
De heer Marie Francis Sadi Carnot is daarop
door het congres te Versailles met 616 van de
849 geldige stemmen tot president der Fransche
Republiek gekozen, nadat de heeren Ferry en De
Freycinet te zijnen behoeve hun candidatuur hadden
ingetrokken.
De uitslag der voorbereidende vergadering, welke
d§ verschillende republikeinsche groepen uit de
Kamer en den Senaat te Versailles hielden, maakte
een dergelyke oplossing der quaestio reeds zoo goed
als zeker. De opportunisten handhaafden de candi
datuur van den heer Ferry, terwijl de radicale
afgevaardigden hun stemmen uitbrachten op de
heeren De Freycinet, Sadi Carnot en Brisson. Wan
neer beide partijen ook bij de verkiezing dit stand
punt bleven handhaven, was het natuurlijk onmo
gelijk eene voldoende 'meerderheid voor een der
republikeinsche candidaten te verkrijgen, want de
monarchisten en Bonapartisten brachten hun stem
men uit op candidaten, die toch niet de minste
kans hadden. Hun doel was blijkbaar slechts te
verhinderen, dat een der republikeinsche candidaten
de volstrekte meerderheid behaalde.
De republikeinen begrepen toen echter, dat het
noodig was zich over één gemeenschappelijken can-
didaat te verstaan en daarom trokken de heeren
Ferry en De Freycinet, de candidaten der scherp
tegenover elkaar staande opportunisten en radicalen,
zich terug. De aangewezen man was nu de heer
Sadi Carnot. Als opportunist was hij voor Ferry's
aanhangers, nu deze hun leider toch niet tot presi
dent konden doen verkiezen, de beste candidaat, ter
wijl van de andere zijde de radicalen, die steeds
zoo hoog opgeven van hun republikeinsche beginse
len, niets konden aanmerken op dezen republikein
van het zuiverste water. In dit opzicht heeft Sadi
Carnot zijne afkomst niet verloochend en den goeden
naam, dien zijn vader eu grootvader onder de repu
blikeinen verwierven, op eervolle wijze gehandhaafd.
In de gegeven omstandigheden is de verkiezing
van een onbesproken republikein als Sadi Carnot
tot president der Republiek, zeker de beste oplos
sing, waarmede aan de langdurige en voor Frankrijk
hoogst gevaarlyke crisis der laatste weken een einde
kon gemaakt worden.
De Duitsche Rijksdag heeft het voorstel tot ver
hooging der graanrechten verwezen naar een commis
sie. De Regeering drong aan op een 9poedige be
handeling. Men wil dat de kans op aanneming van
het ontwerp gunstig is.
Do Rijksdag zal weldra voor een tydperk van vijf
jarey worden gekozen, in plaats van voor drié jaren,
gelijk het nu het geval is. Het voorstel daartoe
is bij den Ryksdag ingediend door de leiders van
de ^ationaal-liberalen, de conservatieven en de
vrij-conservatieven, zoodat de aanneming dezer
wijziging, welke reeds meermalen tevergeefs door
prins Bismarck is voorgesteld, nu verzekerd is.
Dezelfde partijen zullen hetzelfde voorstel ook
indienen by den Pruisischen Landdag.
Uit Weenen wordt gemeld, dat Duitschiand en
Oostenrijk zich bereid hebben verklaard de Fransch-
Engelscbe overeenkomst betreffende het Suez-Kanaal
goed te keuren, zoodra de Porte ze heeft goedge
keurd.
Volgens de Independence Beige heeft de Neder-
landsche regeering de overeenkomst reeds bekrachtigd.
Lijst van brieven, geadresseerd aan onbekenden door
tusschenkomst van het Postkantoor terug te bekomen.
Wed. J. Bos, AmsterdamH, J. Verbeek,
HalfwegA. van Hjjn, Vlaardingen
Van het Hulpkantoor MOERCAPELLE
S. Dammes, 's-Qravenhage j
Van REE1/WIJK:
P. Hoesel, Amsterdam S. Hendrikshuizen, Rot
terdam.
De directeur Van het Postkantoor,
i> sjnai, SIMONS.
RECLAME.
kens die ile proef zijn van eene slechte verteering
en ander verschijnsels, ieder patiënt die de waarde
van de gezondhoid kent zal de mineraal pastillen van
Soden moeten gebruiken die men krijgen kan in alle
apotheken aan 60 cents de doos, en op dewelke, van
alle kanten zoo wel de leeken als de dokters men
