tfhitenlftDdsch Overzicht.
APVERTENTieW.
ingezonden.
ZONDAGSRUST.
POSTEBIJB1T,
KEWXISGEViNG.
vrij algemeen de meening heerscht, dat Frankrijk'»
grond al zjjne behoeften moet opleveren en de mili
taire kracht van den Staat niet mag worden verzwakt.
Over het algemeen ia thans de openbare meening
in Frankrijk sterk ten gunste van protectie gestemd
en wenscht man niets minder dan verdubbeling der
rechten op koren en slachtvee. Ook wil men der
gelijke protectie- maatregelen zelfs tot buitenlandsche
werklieden uitstrekken, ten einde voornamelijk de
sterke Italiaansche concurrentie uit te sluiten. Om
het daarheen te brongen, zijn verscheiden bonden
opgericht, waarvan de grootste onder de zinspreuk
La Douane v'etl VAncre du Salut, c'eit la proepdritc
et temancipation dn travailtussclten de twee en drie
honderd afdeelingen telt.
Ondanks hare armoede, wordt onder de landelijke
bevolking in Frankrijk nog geen eigenlijk gebrek
geleden. De raenschen zijn meerendeels matig en
spaarzaam, nemen er het in de goede tijdon niet
beter van en hebben daardoor voor de dagen van
tegenspoed en werkeloosheid gewoonlijk iets ter zijde
gelegd, wat onze veenarbeiders in het Noorden hun
wel na mochten doen.
Nog verdient vermelding, dat de Regeering aan
de Kamers een orediet van 500 millioen francs wil
vragen, om daarmede de geruïneerde wijnboeren op
de been te helpen.
(N. v. d. D.)
In het Juni-nummor van' De Vragen dee Tijd
komt eau artikel voor van mr. S. van Houten, getiteld
«De clericalen aan het werk". Naar zijn oordeel zijn
ile clericalen, nu zy aan het bewind zijn, bijzondor
bescheiden. Dat de verantwoordelijkheid, die aan het
bezit der macht verknocht is, de anti-liberale groe
pen zoo spoedig reeds zoo zwaar zou drukken, dat
zjj aan niets meer durven tornen, gaat, ineent mr.
v. H., veel verder dan de wensch van een gewonen
liberaal behoort te zijn. Er heersoht, .zegt hij, inder
daad onder hen eene zorgwekkende epidemie van
bescheidenheid. Al dadelijk bij de nieuwe rolverilee-
liug merkt men ie op. Dr. Schaepmaa wenscht noch
minister, noch president der Kamer te zijn mr.
Lohman is de eerste om te erkennen, dat hij geene
plaats ia het ministerie behoort in te nemende
heer Beelaerts, ofschoon een tegenstander der dolee-
renden, wordt door De Standaard zeer geschikt voor
het voorzitterschap der Kamer geacht. En het pro
gram van het nieuwe Kabinet dat is eerst recht
banc heiden. Onder de belemmeringetf van het vrije
onderwijl die de Regeering «zooveel mogelijk zal
traohten» uit den weg te ruimen, behoort de open
bare schooi zelve met. Verder zal de Regeering
hare aandacht wijden aan de maatschappelijke vraag
stukken. Omtrent geen enkel onderwerp heeft de
Regeering reeds eene stellige overtuiging ;'de minis
ter^ hebben als het ware alles nog eens van hun
nieuw standpunt nader te bezien. Overmaat vaéi be
scheidenheid doet haar zelfs omtrent een sedert jaar
en dag hangend driugend vraagstuk, de landsverde
diging, het licht oener staatsrcom missie verlangen.
Wie had voorts gedacht, dat dr. Kuypers wensch'en
tdo bescheglen waren, dat dit beschoiden program
hem ten volle zou bevredigen P Het is een waar ge
not De Standaard in de nieuwe gedaante van minis
terieel lofredenaar te leereu kennen. Als zijn volk
toch eenige vrucht vat) de overwinning verwacht,
wordt het vergeleken bjj een uitgeteerden honger
lijder, dien met de uiterste behoedzaamheid eene
kleine dosis voedsel gereikt moet worden, en die
boven alles niet «schrokkén" mag.
Is het wonder, vraagt mr. v. H„ dat de liberale
partij ook bescheiden wordt en zich er meê ver
kneukelt, dat de openbare school het wel houden
zal en er van invoering van beschermende rechten
geen sprake is F Wie hare steeds zoo bedenkelijke
neiging kent om hare eischen tot een minimum te
beperken, kon, na ëene nederlaag die stemming bij
de liberale party verwachten.
Maar wél, zegt mr. v. H. verder, moet het de
hoogste verbazing wekken, dat de beschridenhoids-
ziekte ook den heer Domeis Nieuwenhuis heeft aan
getast. Hij opent een debat, doch niet over onze
geheele rechtsorde, maar over eene onkele industrie
in eene beperkte landstreek. Terwijl do Kamer allen
tjjd had om eens ovér het geheele arboidsstelst-1 te
dsbatteeren, sluit de man. die slechts «als socialist*
wenschte gekozen te worden, het socialisme van het
door hem geopende debat uit. Ja, hij gaat nog
verder: hjj vraagt slecht een kleinen wetgevenden
maatregel, voor welken alleen plaats is in een niet-
socialistischen Staat.
Toch wordt hjj nog in bescheidenheid overtroffen
door don minister van Financiën, den heer Godin
de Beaufort, in zjjn toelichting van de Bankwet.
Doch sla de Regeering bjj het indienen van een wets
ontwerp! alleen verklaart zich over het algemeen
met de strekking daarvan wel te kannen vereenigen,
gedraagt zjj zich wel wat al te nederig. Wel wordt
de> wetgevende macht zoolang het anti-revolutionair
staatsrecht niet zegeviert door den Koning en de
Staten-Generaal gezamenlijk uitgeoefend, maar de
Koning, vertegenwoordigd door den minister, heeft
toch naar het huidigo staatsrecht de leiding der
zaken. In dit geval van den heor Godin du Beaufort
schjjnt het mr. v. H. toe, dat bjj bij de beoefening
dor christeljjke deugd vatt bescheidenheid, de leekeu-
plicht om de waardigheid der staatsmacht die hjj
vertegenwoordigt, te handhaven wat al te zeer op
den achtergrond doet treden.
Het doet bjj al deze bescheidenheid het hart
goed, toch nog bij ééne groep onbescheidenheid te
vinden, namelijk hjj de consorvatieven. Er is jol-
strekt %eene conservatieve strooming in het land
en toch Hèemt de uiterste droite vau de anti-liberale
partijen voor zich de voornaamste ministerieels por
tefeuilles en het presidium der beide kamers Of
die «sfhrokkigheid" echter niet op eeuo indigestie
zal uitloopt-n en het restje van conservatieve kracht
zal opteren, is eene vraag waarop mr. v. H. niet
mag nalaten de aandacht te vestigen. De tweo
doctors Kqyper 011 Schaepman hebben nameljjk oeu
staat van zaken in het aanzjjn geroepen, waarin zjj
hunnen invloed tot zijn maximum opvoeren. Zoodra
de vraag opkwam, of do vier ministers, die leden
der Kamer waren, het zouden blijven, besliste De
Standaard, dat hunne herkiezing onraadzaam was
op grond, naar het heette, dat het noodig was de
grootst mogeljjke kracht in 's lands Raadszaal uit te
oefenen, en dat vier nieuwe leden die kracht zouden
verhoogen. Mr. v. H. neemt aan, dat het vooral te
doen wns om in het parlementair debat partij te
kunnen trekken van do gaven van Schreinermachor,
Van Wassenaer, Van Löbon Seis en J. E. N. Schim-
melpenninck v. d. Oye.
Maar hoe dit zjj, aan dr. Kuyper valt, buiten de
versterking der parlementaire kracht met vier nieuwe
strijders, al vast eene niet onbelangrijke winste in
den schoot. Immers zal hij, zelfs zonder hulp vsn
dr. Schaepman, bjj wjjze van spreken elk oogenblik
de conservatieve elementen in het ministerie in zijne
macht hebben en tot aftreden kunnen dwingen.
Misschien kan mr. Ruys van Boerenbroek, als even
tueel het ministerie valt, na korten tijd weder in de
Kamer terugkomen, n aar Mackay en Godin de Beau
fort verdwjjnen van het staatstooneel voor zoodani-
gon tjjd als Dr. Kuyper goedvindt.Ellfo organisatie
van eene droite is nu onmogelijk; zjj moet meegaan
of heengaan en verliest heengaande alle kracht om
zich tot een gesloten geheel te vereenigen. Ronduit
gezegd, hoeft het mr, v. H. verwondend, dat do
staatslieden der droite zjeh in zulk eene impaete, in
welke hun alle zelfstandige houding onmogelijk wordt,
hebben laten drjjven. Wel verre dat de partjj het
oog op de ministers gevestigd moet houden, zullen
de ministermuit de droite goed- of kwaadschiks de
leiding der gauche moeten volgen.
De hoeren Lohman en Schaepman openbaren,
merkt mr. v. H. ten slotte aan, reeds hunnen
wensch om overwicht over de Regeering uit te oefe
nen in hun voorstel tot wjjziging van het reglement
van orde, ook door De Standaard met uitlijndigen
lof begroet. Immers zal wordt dit voorstel
aangenomen de politieke tracht der Kamer in
eene vaste begrootings-commissie van 15 leden wor
den samengetrokken. Zulk epuo commissie voor de
geheelo staatsbegroting, welke alzoo slechts toeval
ligerwijs voor de meer technische Hoofdstukken des
kundigen in haar midden zal tellen, is, indien het
voorstel niet een& geheel pnrjjpa, vrucht is van on
bedachtzame overijling, eene poging om het Gouver
nement occulte van het bondgenootschap der verkie
zingsleiders te organiseeren en ons bestaand staats
recht omver te werpen. Als -de publieke opinie des
lands niet zou verdragen dat dr. Kuyper en dr.
Schaepman de begrootingen als minister ontwierpen,
moet ook geene organisatie gemaakt worden, die hun
zou veroorlooven ze binnenskamors om te werken.
Geheel iets anders zou het zjjn, indien voor elk
Hoofdstuk der staatsbegrooting (behoudens combina
tie b. v. van I, II, VIIA en XI met Financiën} eene
vaste commissie werd benoemd. Door zulke com
mission zouden het toezioht van deskundige leden en
eene goede verdeoling van 'den arbeid der Kamer
bevorderd worden.
Het zou inderdaad, als de zaak niet zoo ernstig
ware, eene humoristische zjjde hebben", zegt mr. v. H.,
«wanneer de theoretische verdedigers van het Koning-
sohap bjj Gods genade, de Regeering in de praotjjk
overleverdon aan dp genade van eene parlementaire
commissie. Hopen wjj^jdat de oppositie, die zich
in de Afdeelingen ook bjj do leden der meerderheid
openbaarde, stand houde. Of Macky c. s, moeten
de leiders der meerderheid zjjn en btjjven, of, zoo
anderen feitelijk boren hen staan, behooren zjj aan
deze de leiding over te laten, door voor hen aan
de ministers-tafel plaats te maken. De Regeering
bljjve in ons staatswezen het cenfcpal orgaan beschei
denheid nope haar niet de dienarés te vforderi" van
anderen, die hunnprzjjds met de beseheiden positie
van Kamerlid of journalist tevreden zjjn".
De Revue dei deux Mondei bevatte onlangs een
reeks artikelen van Maxime du Camp, over do
weldadigheid te Parijs, die zoowel door vorm als
inhoud uitmunten en allerwego zeer de aandacht
trokken. Het HandeUblad ontleent daaraan het
volgende
Wie eenmaal, in een oogenblik van wanhoop,
de hand tot het ontvangen eenor aalmoes uitstak on
meel" ontving van de goedhartige maar onnaden
kende bevolking, dan hij denken kon en dan hij
met zijn arbeid zou hebben verdiend, wordt zoo
licht bedelaar van beroep. Hjj overwint zijne
bezwaren, indien hjj ze had, gevoelt zjjn lust in
hot gewone werk verzwakken en vraagt zich af,
waarom hij ten voordeele van zjjn patroon zich
zal afbeulen, 't Is wel niet alles, den geheelen dag
bij den ingang van een der groote huizen te staan
bedelen en jammeren, maar het is, wel beschouwd,
toch minder vermoeiend dan planken schaven of
per vjjlen het is een voordeelig'ambacht, waarbjj
geen werkstaking te vroezen is, want, de liefdadig
heid houdt nooit op.
i Denman, die eens gebedeld heeft, en deze erva
ring opdoet, is verloren voortaan behoort hij tot
het gilde der bedelnarst Al worden zijne dagen
met het opvangen van aalmoezen bezet, hij heeft
tenminste de vrije beschikking over zijno avonden,
die by, Joost weet waar, doorbrengtZjj die kun
nen zingen, de zoogenaamdo tenoren, dringen tot de
court af binnenplaatsen dor huizingen door oh wor
den beloond door een regen van geldstukjes, waar
van zij een derde of vierde deel, volgens stilzwjj-
gehde overeenkomst, afstaan aan den portier die
hen ongehinderd liet binnengaan.
Voor deze straatsljjpers hrordt de luiheid zoozeer
een gewoonte, ja eene behoefte, dat het hun zedeljjk
en liohameljjk onmogeljjk wordt te werken, ofschoon
zij niet zwak zijn en genoeg spierkracht bezitten.
Om nu dit niet te verraden, verzinnen zij allerlei
listen en takelen zich op vernuftige wjjze toe.. Wie
een lichaamsgebrek heeft, behoeft deze voorzorgen,
niet te nemen. Het gemis van een arm of een hand,
het loopen op een hout been maakt iemand tot een
man met geld.
In Parijs ziet men hier en dyar een man met
verlamde beenen, 'die in een soort kistje gezeten,
zich met armen en handen weet voort te bewegen
en die cul-de-jatte genoemd wqfilt. Dit woord
vertalen onze woordenboeken' met napkruiper, waarbjj
men kan denken aan de nap of den uitgebolden hou
ten bak, waarin de verlamde zit. In Amsterdam
bewoog zich onlangs oen man, die zjjne kleine, ver
wrongen beenen niet kon gebruiken in een rolwa-
gentje, door de buitenzjjden der handen, die door
een stuk hout beveiligd waren, tegen de straat aan.
'te drukken. Merkwaardig was het, hoeveel koperen
en zilveren stukjes geld in den schoot van den be
delaar vielen, zonder dat hij iets vroeg. Het mede
lijden van het publiek spreekt dadeljjk on uit zich
in een greep in de portemonnaio, waarmede een.
ieder meent, het zjjne gedaan te hebben, ofschoon
in het waarachtig belang van den ongelukkige
niets is geschiod. In Parijs ia 't niet anders.
Tot een cul-de-jatte, die zich tegenover een straat
veger beklaagde, door de weggeveegde modder be
spat te zijn, riep laatstgenoemde: «wel nu 'nog
mooier die millionair die je bent." Deze qualificatie
moge overdreven zjjn waarheid is het, dat een in
het oog loopend gebrek do beurzen opent en een
geregeld inkomen verzekert.
Ten bewijze hiervan kan strekken het af
schuwelijk werk, dat in Frankrjjk, bjj de 8paansebe
grenzen, op enkelo plaatsen, waarschijnlijk in het
geheim, wordt verricht. Daar worden in zooge
naamde fabrieken meestal Spaanscbe kinderen, die
eenigssins mismaakt zjjn en die de ouders^tegen
betaling afstaan, verder verminkt. Door middel
van lederen banden houdt men de onderste ledema
ten zoo onbeweeglijk, dat na 6 a 8 weken de ge
wrichten verstijft en de beenen en djjen verlamd
zjjn. De arme slachtoffers worden gezet in rolwa-
gentjes« die hun ook tot slaapplaats verstrekken en
verzonden naar Frankrijk.
De kinderen, die in Parjjs komen, zjjn meestal in
huur afgestaan aan iudividuën, die ze voeden en ze
dikwjjtf bjj getallen van twaalf te geljjk, in één
wagentje naast elkander gelegd, den nacht laten
doorbrengen, als waren ze kalveren die met de
saamgebonden pooten naar de maikt worden ver
voerd. Al wat die kinderen ontvangen, is natuurlijk
voor den. exploitant. Dit schandaalheeft zoe,groote
afmotingen aangenomen, dat in Mei 1887 de 'directeur
der algemeene veiligheid aan den minister van bin-
nenlandsche zaken een schrjjven heeft gerich4 om
dezen ellendigen handel tegen te gaan.
De toestand van den zieken Duitschen Keizer
blijft vrij gunstig en ook de optimistische voorstel
ling daarvan in de Duitsche bladen duurt voort.
Intusschen heeft keizer Frederik een bewijs go-
geven zijner liberale gevoelens, hetwelk vooral door
de organen der Jbrtjcirïff-partij zeer wordt toe
gejuicht.
Geljjk men weet, is de minister van binneuland-
sclie zaken, de heer Von Puttlfamer, een dor meest
reactionaire en minst geziene leden van het Pruisi
sche ka)iinet. Telkens komt de minister in botsing,
niet alleen met de vrijzinnigen, maar ook «met de
nationaal-liberalen, die overigens de redering
steunen. Nog onlangs leed de minister in deu
Landdag eene gevoelige nederlaag. Do meerder
heid vernietigde toen de verkiezing in eeu district,
waar alleen door behulp der regeeringsambtonaren
eeu lid der "conservatieve partij was verkozen.
Naar aanleiding van dit geval heeft ook keizer
Frederik den minister terecht gewezen. Do keizer
teekende de wet, waarbij de zittingtjjd van deu
Pruisischeu Landilag tot 5 jnreu werd verlengd en
voegde daarbij eeu schrijven aan den heer Von
Puttkamer. Daarin spreekt do keizer zijn uitdruk-
kelijkon wensch' uit, dat do regoering zich niet bo-
moeie met de aanstaande verkiezingen, opdat deze
geheel vrij en de werkelijke uitdrukking der open
bare moening zjjn. Naar inen beweert, antwoordde
de minister met het indienen van zijn ontslag,
maar prins Bismarck, die zelf zeer tevreden is
over de goede diensten van zijn minister, wil daar
van niets weten.
De liberale pers is zeer ingenomen met 's keizers
handolwjjze, want do Pruisen willen geljjk een
dier bladen opmerkt «geregeerd wordeu door
een Hoheuzollern, maar niet door een Puttkamer,
en zelfs niet door een Bismarck, hoe geniaal deze
ook moge wezen".
Eene gewichtige verklaring betreffende de grond
wetsherziening werd afgelegd door den Franschen
minister-president, toen hjj voor dé herzienings
commissie, welke de Kamer onlangs bonoemde, het
standpunt der regeering toelichtte.
«Het ministerie" zeide de heer Fluquet is
opgetreden met het voornemen om de grondwet te
herzien, maar op ern gesohikt oogenblik. De poli
tieke toestand, zoo in het binnenland, als in het
buitenland is nu van dien aard, dat de rogeering
den tijd nu niet geschikt acht. Het ministerie
hoopt een ontwerp tot herziening in het laatste
gedeelte van dit jaar te kunnen indienen. Maar in
aller, gevalle zullen de ministers liever aftreden dan
eene herziening der grondwet voor stellen, welko
geeischt wordt door een meerderheid, bestaande uit
de rechterzjjde, de nieuwe cesaristeo en eeno repu-
blikeinsche minderheid. Alleen dan, wanneer eene
werkelijk republikeinsche meerderheid de herziening
verlangt, kan het ministerie het voorstel daartoe
doen."
Do gematigde republikeinen zjjn zeer tevreden
over de vorklaring van den heer Floquet. Zelfrde
Tempt geeft den radicalen minister een bijzonder
pluimpje en verzekert, dat reeds het uitstellen der
herziening tot het einde dos jaars de meerderheid
der republikeinen, in «het geheele land zal gerust-
stelloiw
Het* niet-deelnemen aan de Fransohe revolutie-
tento'oustelliug is ook in het Engellche Lagerhuis
nog eens ter sprake gebracht, en wel,bjj gelegenheid
van de behandeling der begrooting van Buiten
landsche zaken. De Ministers Ferguson en Smith
legden 't echter bedaarder aan dan de heer Tiszn
en verweerden zich zelfs tegen hen, die het niet-
ileelnemen voorstelden als een tegen Frankrijk
gerichte daad. En toch is de totaal-indruk van het-
gepn over en naar aanleiding van frankrjjk gezegd
overd, niet gunstig, indien men althans de kunst
verstaat tusschvn de regels te lezen, wat men bjj
den beer Tisza niet behoefde te doen, I>£ verkla
ringen van de Engelsche Jfcgeering kwamen ongeveer
op het volgende neer; Do Regeering kan slechts
baar vroegere mededeeling .herhalen, dat zjj geen het
Huis onbekende verplichtingen heeft aangegaan,
waarbjj een maierieeie stoun van Engeland zou
zijn! toegezegd; het zou echter niet practiscb zijn
met het oog op de groote belangen van Engeland,
om overjjlde verklaringen ten opzicht^ van de toe
komstige politiA af te leggen, en zich ongevoelig
te betyonen tegenover de belangen van den wereld
vrede. De Regeering wenscht met Frankrjjk in
vriendschappelijke betrekkingen te bljjven, dem
wereldvrede te behouden en achting te verzekeren
voor de verdragen, welke Engeland binden.
In het Hongaarsche Lagerhuis heeft ook een in
terpellatie plaats' gehad over de Framhe gevoelig
heid. Zij ging echter niet uit - vaigde radicalen,
maar van graaf Apponyi, den leider der gematigde
oppositie. Apponyi begon met te verklaren, dat
zyns inziens de zaak niet ,met meer takt en hoffe-
ljjkboid had kunnen behandeld worden dan door
den Minister Goblet is gesobied. «Natuurlijk,»
zeide hjj, «houden alle Hongaren vast £m het Oos-
tenrjjksch-Duitsch verbond.» Indien Frankrijk een
houding aanneemt, welke in strjjd is met dit 'ver
bond, dan xullen de Hongaren dit niet aanmoedigen,
maar niet aarzelen, getrouw" aan het gesloten tractaat,
een krachtige en ernstige positie aan te nemen. Zoo
lang echter Frankrijk het vredeeverbond niots in den
weg legt en zich bepaalt tot zjjD vredelievende
staatkunde, bestaat er niet de minste reden, waarom
de Hongaren hun aloude vriendschap met de Fran
schen zouden verbreken." Op grond hiervan ver
zocht Apponyi naders inlichtingen over hetgeen tus-
schen don Minister Kalnoky en de Franschen ambas
sadeur was verhandeld.
De Minister-president Tisza verklaarde, dat hjj
later uitvoerig zou antwoorden. Voorloopig wilde hij
echter reeds inedtdeelen, dat het nimmer zijn be
doeling was geweest een nntie te boleedigen, waar-
roedo Oostenrjjk-Hongarije in vrede wil blijven; dit
had hij reeds bij een vorige gelegenheid doen uit
komen, en ook thans was hij niet van gedachten
verandert. Deze verklaring Word algemeen toege-
Het zij mij vergund in dit blad een enkel woord
ten gunste van de Zondagermt onzer stadgenooten
te spreken. Het is hier de plaats niet om over
de viering van den Zondag zei ren uit te weiden
hot terrein der 'Lonitugsheiliging, voor mij de eeuig-
ware beschouwing, ligt buiten de perken van dit
blad. Thans spreek ik alleen van de ruit des Zon
dags. Hoe gaarne zag ik die aan zoovelen geschon
ken, die haar nu moeten missen En dat dit mogelijk
is, bewijzen toch zoovele steden in ons vaderland.
Wien die bjj». Middelburg of Goes kent, valt niet
het groote verschil met Gouda op, wanneer hij des
Zondags de straten doorgaat Is niet, vooral op de
drukste gedeelten, bijkans winkel aan winkel geopend,
en worden niet honderde neringdoenden en bedien
den, hetzij den ganschon dag hetzij eeu aanzienlijk
gedeelte er van, onnoodig aan den arbeid gehouden,
terwjjl zjj, God alleen weet hoe, snakken naar een
oogenblik rust? -
Men zij antwoorden «welnu, laat hén eenvoudig
hunne winkels sluiten "En zeker voor iemand did
nog gelooft aan een SabbatspOTW kan de keuze niet
twijfelachtig zjjn van hen spreek ik echter thans
niet. Maar zelfs waar inen in het koopeh^n ver-
koopen op Zondag niets verkeerd» ziet uit godsdien
stig oogpunt, daar moge de mmtehelijke barmhartig
heid er een einde aan maken 1 Voor hun genoegen
staan die verkoopers toch zeker niet achter de toon
bank, en als het puhliek ma*r wegbleef, zouden zij
de blinden voor hun vensters wel dicht laten. En
dit, waarde lezers wenschte ik U op het hart te
binden, zelfs al berokkent het tj somwijlen wat
moeite en wat last, zelfs al moest gjj, bewonors uit
den oinlreké er eens een avond in de week voor
naar de stad komen, in plaats van na kerk- of
vriendenbezoek Uwe inkoopen te doen hebt er
dat voor over om Uw medemenschen den zwaren
arbeid wat te verlichten t
Met vertrouwen richten wjj ons tot diegenen onder
de neringdoenden die voor deze gewichtige zaak
een open oog hebben. Bjj velen zullen wij zeker
aan doovemans deur kloppen wie er bjjv. goen
bezwaar ia riet sterken drank te verkoopeu, dien
kanker van ons volksbestaan, en dus van geld te
leven dat in 9 van de 10 gevallen aan vrouw en
kinderen ontstolen wordt, die zal.tleohta bjj hooge,
hooge uitzondering op den Zondag zjjne kroeg gaan
sluiten, waarop de gelegenheid tot ziels- en lichaams
verwoesting zoo bjjsler gunstig is. En bjj vele
anderen zal de oude overlegging «ben ik mjjns
broeders hoeder P" volkomen voldoende zjjn te
«orgen dat de winst van den Zondag niet verloren
gaat, ook al bezitten zjj een bloeiende en over
vloedig rendeeroude zaak. Terwijl er zeker ook
zullen zjjn die o zoo gaarne zouden willen, als deze
en gene concurrent het óók deed
Doch wellicht is daar ook een-enkele die deze
regelen leest, en denkt«inderdaad het ware toch
beter als ik iloot als ik den rustdag waarljjk als
zoodanig gebruikte I' O, hoe sou het mjj verbljjden
indien hjj dan ook aldus handelde, zelfs al vreesde
hjj de gevolgen. Ik houd mjj verzekerd dat daar
zegen op rusten zal, en dat tegenover de klanten
die hij verliest, er ook weer anderen zullen bjjko-
mqn, die uit sympathie voor zjjn streven hem gaarne
ook "eens zullen «begunstigen."
En gjj, waarde lezer 1 die niet te verkoopen hebt,
wilt gij bjj Uw koopen en heitellen denken aan den
rustdag P In een heel oud boek, dat velen Uwer mis
schien, helaas, niet meer lozen, staat ergens geschreven
«de rechtvaardige kent het leven van zjfn beest.»
Komt, laat ons ten minste het leven onzer mede-
memchen kennen, en samen de handen inéénslaan
om het sohoone -doel te bevorderen een vrije Zon
dag voor zoovelen mogelijk
J. H. GUNNING JHz.
Gouda, 4 Juni '88.
LIJST van BRIEVEN, geadresseerd aan onbe
kenden, door tusschenkomst van het Postkantoor
voor de rechthebbenden terug te bekomen.
Mevr. den Davids, AmsterdamLoef, Boskoop
A. Brand, Goertruidenberg; G. Jonemeel P"
Van Moordrecht.
Wed. 8chuileuburg, Bloemendaal.
BRIEFKAARTEN 1
Cocheret, Botterdam.
BRIEVEN.
Verzonden geweest naar Duitschland.
-Wed. Scherhórn, Berge.
Naar Frankrijk.
Bovendick, 8t. Omer.
De Directeur van het Postkantoor,
SIMONS.
INRICHTINGEN WELKE GEVAAR. SCHADE
OF HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Gouda
Gelet op art. 6 en 7 der Wet van den 2n Juni
1875, Staatiblad no. 95.)
Brengen ter algemeene kennis, dat op de Secre
tarie ter visie is gelegd een verzoek, met bijlagen
*an C. Urbanu» om vergunning tot het oprichten
eener JCuiperjj in het perceel gelegen aan de Nieuwe
Haven Wijk N no. 8 Kadaster Sectie B no. 6S6.
Dat op Dinsdag, den 19 Juni 1888, des namid
dags ten 1 ure op het Raadhuis, gelegenheid is om
bezwaren tegen do gevraagde vergunning in te bren
gen, en dat gedurende drie dagen vóór dien dag
"op de Secretarie der Gemeente van de ter zake in
gekomen Schifturen kan worden kennis genomen.
Gouda, don 5n Juni 1888.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
H. W. G. KONING, 1. B.
De Secretaris,
BROUWER.
- Vïagen van den Dié. Populair Tjjdsehrift onder
Hoofdredactie ran Dr. H. Blink. Inhoud van de 6"
aflevering: I. P. van Cappelle. Welke voorstelling
moeten wjj ons maken "qjin de werking der magneten
op jjzer? II. H. W. Groeneveld. De Ge^ersche vallei.
III. W. von Roekei. Staatsregeling van het Groot-
Vorstendom Finland. IV. Het binnénste der aarde.
V. Dr. S. Sr. C. Sprekende brieven. >^fl. Nieuwe
Slaapmiddelen. VII. Vraagbue. VIII. Geschiede
nis der maand. IK. F.' J. v. U. George Cadaudal.
r X. W. H. Senn ran Basel. De inlander! in den Ind.
Arehipel. J
1
Burgerlijke Stand.
GEBOREN1 Juni. Johaaoa Paulina, traders P. van der
Starve en i. P. ran Reede. 2. Johanna, nndera A. Bleot
en S. Milken I. Clesinn en anthonie Johanna, nndera
J. Terareltten en A. J. Soffree.
OVERLEDEN 1 Jnni. L. A. H. van Leeuwen, 1 ra.
G. G. B. van der laan, On. 8. C. ran der Hek, 17
j. C. P. Ultee, 0 j. 4 m. A. W. Dieetelhorat, ra.
Moordrecht
GEBOREN Leeodert, ouders C. vso Kranenburg en A.
van Leeuwen- Daniel Willem, oadfera A. de Knikker en
N. van Kranenburg. Dirkje, ondnrt P. den Bm|er eg H.
J. Boulogne.
Voorspoedig bevallen van eene Dochter,
A. e. G. PANNEN BERG—
Antwerpen, 4 Jnni 1888. Gabbu,
Béden overleed tot diepe droefheid van
ons en onze Kinderen en Behnvrdkind onze ger
liefde Zoon CORNELIS, in den ouderdom van
17 jaar en 5 maanden.
J. van der BEK.
W. van nam HEK—Kunst.
Qouda, 3 Jam 1888!
Heden overleed tot onze diepe droef
heid ons eenigst geliefd Zoontje CO RN KLIS
PETRUS, in den ouderdom van zes jareq én
vier maanden.
A, ULTEE.
W. M. ULTEE-
Gouda, 3 Juni 1888. Van Hagbn.
J
Heden overleed ons innig geliefd Zooatje
ADOLF WILHELM.
fl. A. DIESTELHORSl
M. L. DIESTELHOR8T.
Gouda, 4 Juni 1888.
