Nieuwe Dassen
blame muim
Keukenmeid
Kostgangers
Bultenlandsch Overzicht.
ADVERTENTIËN.
A. t. OS Az. Kleiweg E. 73 en 73*.
PRIMA
3. GERRITSEN,
Burgerlijke Stand.
de levering en uitdeeling van
p. m. 100,000 stuks goede BAG-
GERTURF, voor den aanstaanden
Winter.
Mevrouw IJssel de Schepper
Gewoonlijk vernemen de menschen, die langs den
spoorweg wonen, het groote geheim, dat de Tsaar
voorbijrijden zal, eerst door gendarmen en politie.
Deze brengen hun namelijk ambtelijke bezoeken en
vragen inlichtingen omtrent nieuwe bewoners, inspeo-
teeren de omgeving in de nabijheid van den spoor-,
weg, kortom, laten door hun wijze van doen ver
moeden, dat de reis zeer aanstaande i& Het duurt
dan ook niet lang, of troepen komen aan en be
zetten alle stations langs den spoorweg. Men ziet
twee of drie dagen achtereen treinen met troepen
Yoorbyrijden. Aan alle stations wordt lang stil
.gehouden, daar telkens goederen- of personentreinen
moeten pasaoeren, waarop men wachten moet
de lijn heeft tot Wilna slechts enkel spoor of
een deel der troepen de waggons moet verlaten,
zoodat de reis voor de militairen niet zeer aange
naam is, te meer daar de voor veertig man bestemde
goederenwagons zeer bedompt en ongemakkelijk zijn.
Tot bewaking van den weg wordt bijna uitsluitend
infanterie aangewezen, terwijl eenige ruiters als
ordounansen dienst doen.
Op de eerste dagen van hunne aanwezigheid in-
specteeren de manschappen, onder leiding der
officieren en onderofficieren, het hun ter bewaking
toevertrouwde gedeelte van den spoorweg. De
rails, de bruggen over den weg en alle duikers
door spoorwegdammen worden zorgvuldig onder
zocht. De gendarmen, dio op geen enkel station
ontbrekeh, zijn den officieren bij de leiding van deze
werkzaamheden behulpzaam.
Na eenige dagen worden op alle punten van den
spoorweg, waar zich bruggen, onderaardsche gelei
dingen enz. bevinden, posten op wacht gezet
hoogore militaire autoriteiten komen nu aan, om
zich te overtuigen dat alle voorschriften stipt zijn
opgevolgd. Onverwacht echter bemerkt men een
ongewone drukte aan het station; officieren, spoor
wegbeambten en gendarmen loopen heen en weer
of 8taan geheimzinnig met elkander te fluisteren.
De spoorweg wordt over zijne geheele uitgestrekt
heid met posten bezet; alle overwegen worden voor
het verkoor gesloten er. de toegang tot het station
wordt slechts aan hen toegestaan, wien het is mogen
gelukken een kaart van het politiebestuur machtig
te worden. In één woord, het oogenblik is ge
komen, waarom de geheele spoorwegbewaking be
gonnen iseen telegram heeft bericht, dat de kei
zerlijke treinon binnen weinige uren te verwachten
zijn. Nu wordt van alle kanten de vraag gedaan,
in welken trein de Keizer zou zittenwant nu
eens rydt zyn trein voorop, dan weder achteraan,
naar het bevel luidt, dat den machinist persoonlijk
door den Tsaar gegeven wordt.
De beide treinen gelijken elkander zeer op het
eerste gezicht, want beide tellen eenzelfde aantal
le klasse waggons. Van naderbij echter is hot
onderscheid zeer goed morkbaar. Eindelyk komt
op het bepaalde uur de eorste trein aan, en nauwe
lijks houdt hy stil, of men bemerkt dat hy noch
den Tsaar, noch diens gevolg met zich voerteen
menigte hoogere en lagere hofbedienden, beambten
van verschillende kanselarijen, officieren enz. stijgen
uit de waggons van eenige personen in burger-
kleeding verneemt men, dat zij tot de geheime
politie behooren. Na een kort oponthoud stoomt
de trein verder en een uur later verschijnt werkelijk
de keizerlijke trein, evenals de vorige ongeveer
dertig waggons lang.
De inrichting dier waggons is buitengemeen
smaakvol en Weelderigvooral was het de bijzonder
lange, uit een ontvang- en woonkamer bestaande
waggon der Keizerin, welke opzien baarde. Boven
dien heeft H. M. nog een tweeden waggon te harer
beschikking, met een slaap-, een kleed- en een
badkamer.
De Keizer, de troonopvolger en de grootvorst
Wladimir hebben elk een afzonderlijken waggon
een andere werd door den minister van oorlog en
zyn kanselarij betrokken. Verscheidene generaal-
adjudanten en hooggeplaatste officieren vergezellen
den Keizer, o. a. generaal-adjudant Tcherewin, de
leider der gezamenlijke veiligheidsmaatregelen. De
Keizer en de Keizerin vertoonden zich aan de por
tieren, en groetten de weinigen op het perron zeer
minzaam. Weldra echter zette de trein zich weder
in beweging en was spoedig uit het gezicht ver
dwenen. Terbtond eindigde daarop de dienst voor
de zich in den omtrek bevindende troepen zij wer
den onmiddellijk na het vertrek van den keizer
lijken trein ingetrokken en keerden naar hunne
garnizoensplaatsen terug.
;,Ah, quel plaisir d'etre empereur
Een rat, die langs een telegraafdraad loopt, is
sinds eenigen tijd eiken avond te zien, niet in een
spectacle varié, ra aar in het stadje Sainte-Foy-
la-Grande, in Zuid-Frankrijk. De rat verschijnt
trouw eiken avofid, nagenoeg op dezelfden tijd, op
een telegraafpaal en wandelt dan langs het ijzer-
draad een 60 meters ver, kalm en deftig en onver
stoorbaar, hoewel er avond aan avond een groote
menigte nieuwsgierigen op de been is met flambou
wen, lantarens en allerlei lichtgevende voorwerpen.
Men heeft nog niet kunnen ontdekken, waar het
beest vandaan komt,,en ook zag niemand het ooit
terugkeeren. Sommigen houden den luchtwancUÉ^
voor eene spookverschijning.
Het doordringen in het binnenste van Groenland,
een der belangrijkste vraagstukken van het Poolon-
derzoek, is in den jongsten zomer ondernomen door
den custos van het natuur-historisch museum te
Bergeu, Nansen. Hij ging nu van de Ostkust uit.
De Noorweegsche zeehondenvanger Jason, die Nan
sen c. s. in de nabijheid der Oostkust heeft go-
bracht, is teruggekomen on rappoiteert, dat de rei
ziger de kust heeft bereikt en alzoo eene groote
zwarigheid is overwonnen. De expeditie had nu eene
streek van 425 mijlen in doorsnede door te trekken,
om aan de Westkust te komen. Dat zal op sneeuw-
schoenen moeten geschieden. Men heeft proviand
voor 3 maanden medegenomen. Men ziet nu met
belangstelling nadere berichten van West-Groenland
te gemoet met de schepen der Deensche Groenland-
Compagnie, of met Amerikaanscho kryolietschepen.
De Frankf. Ztg. bevat een feuilleton over Sclie-
veningen, waarin de schrijver, na eenige algemeene
opmerkingen over ons land en volk, die van onpar
tijdige beoordeeling en waardeering van onzen vrij
heidszin getuigen, onze badplaats afschildert als ge
zellig, met een eigenaardig Hollaudsch cachet. De
apkrijver die Scheveningen om het gezelschap, vooral
van Duiischers, dat meft er vindt, hooger stelt dan
Ostende, die ons zeestrand schilderachtig, de stoffage
uitlokkend vindt en hoog waardeert dat bier niet
gelijk te Ostende, een vruchtbare bodem is voor
//cocottes" en //gommeux," constateert nochtans, dat
ook te Scheveningen onlangs een //baccarat" is ge
opend, maar voegt er bij, dat die menigen avond
ledig is en do bankhouder slechte zaken maakt. Hij
noemt 't verblijf te Scheveningen wel wat duur
(trouwens de geheele levenswyze in ons laud acht
hij kostbaar), doch hij meent, dat men zich dit om
der wille van het goede gezelschap gaarne getroost.
De schrijver, die Scheveningen vooral als //familie
bad" hoog waardeert, heeft groot behagen geschept
in het dartelen der kinderen aan het strand, in hun
ploeteren in de golven met bloote beentjes en opge
stroopte kleeren, in bun opwerpen van dammen en
loopgraven aan het strand. Hij dweept met ons
vlakke breede strand, waarvan hij een aardig schetsje
geeft. Natuurlijk slaat hy wel eens door, bijv. als
hij over den haring-verkoop spreekt en 't voorstelt
alsof men ongeveer over den haring struikelt. Het
Kurhaus on de hotels roemt de sohy ver en overigens
laat hij uitkomen, dat Scheveningen het, ook door
zijn omgeving en 'door de nabijheid van de schoon
ste steden, voor vreemdelingen wint van alle Noord-
zee-badplaatsen op 't vasteland.
Naast de nederigheid van den redacteur van Recht
voor Allendie zich in zijn eigen blad laat bewio-
rooken, mag de nederigheid genoemd Worden van
den redacteur van De Heraut
In een door dr. Kuyper onderteekend stuk wordt
heden o. a. het volgende aangehaald uit het blad
De Hoop Dr. Kuypor schrijft:
„De Hoop merkt zeer ter snede op:
z/Dat aan Kuyper's oordeel groot gewicht gehecht
wordt, zoowel in kerkelijke als politieke zaken, spreekt
vanzelf. Hem zijn groote gaven des geestes ge
schonken, en wie als hij onder ons heeft zóó de taal
tot zijn dienst om zijn gedachten onder woorden te
brengeD, die in de consciëntie vasthaken. Dr. Kuy
per's invloful is vooral op kerkelijk gebied niet alleen
groot, maar veel grooter dan men misschien in het
algemeen vermoedt. Doch te beweren, dat zijn
woord wet. is voor de andere doleerenden", e i dat
men met hem niet kan samenwerken en samenstrij-
den zonder er zijn zelfstandigheid en persoonlijkheid
bij in te boeten, is eenvoudig dwaasheid."
Welk volkomen gebrek aan ydelheid wordt ge
toond door de eenvoudige en nederige overneming
dezer rechtmatige hulde aan een groot man in 's groo-
ten man's eigen blad
De woorden, waarmede dr. Kuyper die hulde aan
zichzelf inleidt, haakten zich aan onze öonscientie
vast. Zij zijn onvergetelijk 1
En hoe gunstig steekt deze waardeering af tegen
de wel wat hatelyke en beleedigende taal, welke nu
en dan in De Heraut gevoerd wordt tegen mannen
als dr. Vos, Hogerzeil enz. r
(Handelsbl.)
De Tijd behandelt de stelling, dat^examens geen
waarborg voor geschiktheid opleveren, 't Is reeds,
zegt zij, een bijna algemeene gewoonte, geworden, om
voor alle betrekkingen, niet slechts voor die van den
staatsdienst, maar ook voor die van het maatschappe
lijk verkeer, te vorderen, dat de gelukkige, die er
mede zal begiftigd worden, een examen met goed
gevolg afgelegd heeft. Het ontstaan dezer gewoonte
is waarschijnlijk aan een prijzenswaardig streven toe
te schrijven. Meer dan ooit is men in onzen tijd van
alles wat naar willekeur zweemt afkeerig. Niemand
mag een gunst of betrekking bekomen zonder die
waardig j4e zyn. Voorliefde, bloedverwantschap, of
wat dies zy, mogen de keuze niet bepalen van hen,
die een benoeming te doen hebben. Maar de vraag
blijft of het verieenen van eene betrekking, alleen
volgens den maatataf van een afgelegd examen, doel
treffend, of het zelfs wel billijk is, en ook nog If
dientengevolge de opleiding onzer jongelieden geei
verkeerden weg zal inslaan. Dat iemand, die met
goed gevolg examen heeft afgelegd, ook de noodige
geschiktheid heeft voor de betrekking, waarvoor hij
geëxamineerd is, zal wel niemand volhouden. Ten
overvloede wijst De Tijd op ervaringen bij het nota-
riaat^en by het onderwys, om aan toonen dat voor
de meeste betrekkingen iets anders dan wetenschap
pelijke kennis noodig is, en dat, al wordt deze er
ook tot op zekere hoogte toe vereischt, zij niet het
meest noodig is.
Niemand zeker zal ontkennen, zegt het blad ver
der, dat voor menschen, die een eenigszins aanzien
lijke betrekking bekleeden, een meer algemeene ont
wikkeling tot de eischen des tijds behoort. Doch
wij gelooven, dat hier overdrijving kan plaats hebben,
en werkelijk, door hot drijven van hét liberalisme,
overdrijving plaats heeft. Die algemeene ontwikkeling
mag niet te veel gescheiden worden van de bijzon
dere opleiding, welke iemand voor het vak zijner
keuze noodig heeft. Wij zijn zoo geschapen, dat wij
ons niet gaarne zware inspanning opleggen voor iets
waarvan wij de waarde voor ons toekomstig bestaan
niet inzien. Wat zal dus het gevolg zijn, als men
bijv. een jongeling, die notaris of ambtenaar bij het
belastingwezen wil worden, noodzaakt, de beste jaren
zijns levens door te brengen mot studiën, die met
het vak zijner keuze in geen onraiddelyk verband
staan Wij zien het dagelijks voor onze oogen
Eenigen, misschien velen, zullen den moed niet heb
ben, een zwaron arbeid te trotseeren, die hun vrij
nutteloos toeschynt. Onder de vakken, die men most
leeren, komt allicht één voor, waarvoor men geen
aanleg hoeft. Het gevolg er van is, dat men die
studiën niet volbrengt en zoo niet tot zijn bestemming
kan komen. Anderen, met meer geestkracht toege
rust, zullen studeeren, maar zonder liefhebberij, om
door hot examen te komen en is dit eens afgelegd,
dan wordt het geleerde als ballast afgeworpen. Wat
komt er dan terecht van die algemeene opleiding f
Sommigen, de ongeschiktheid ziende van fyen die
eenig gewichtig oponbaar ambt bekleeden, dringen
er op aan, dat de examens vermenigvuldigd en ver
zwaard zullen worden. Zoo wordt byv. dikwijls de
wensch gehoord, dat voor het notarisambt hot bezit
van een academischer, graad een vereischte zy. Wy
zouden het zeer betwijfelen, zegt De Tijdof men
daardoor alléén geschikter notarissen zal aankweeken.
Zeker zouden zij van het notarisambt zyn uitgesloten,
die op een notariskantoor, onder de leiding van een
bekwamen notaris, een uitmuntende opleiding heb
ben genoten.
Jules Verne publiceert een amusante schets, waarin
hij een blik slaat in de toekomst onzer middelen
van verkeer en daarbij tot even verrassende als ver
makelijke resultaten komt. Verne's studie betrefteen
onlangs door een Amerikaanschen ingonieur, Colonel
Pierce, uitgobroed plan, om Amerika door middel
van een luchtdrukspoorweg, die over den bodem van
den Atlantischen Oceaan zou loopen, met Europa te
verbinden. Verne vertelt, dat by de Amerikaansche
brochure heeft gelezen, maar er by in slaap is ge
vallen. Toen heeft zijn phantaaie hem over zee naar
Amerika gevoerd, waar hy door den directeur der
reeds in werking zijnde Pneumatic-Tubes-Railioay-
Company op het station Boston-Liverpool word ge
bracht. Daar vernam hy het volgend? De rails van
den onderzeeschen spoorweg loopen in een kolossale
buis van normale tunnel-hoogte en breedte. Twee
van dergelijke buissystemen verbinden Amerika mrt
Engeland. In de eene buis loopen de treinen van
Boston naar Liverpool bestemd, en de andere die
van Liverpool naar Boston.. Het aantal der aan el
kander gehechte buizen bedraagt 1.600.000 stuks,
bij een gewicht van 13 millioen tonnen. Om het
buizen materiaal te doen zinken waren twee honderd
vaartuigen (van 2000 ton) noodig, di"e elk drie- en
dertig maal naar hun afwisselende bestemmingsplaats
op zee moesten varen. In navolging van het systeem
der pneumatische brievenpost, worden de treinen
door raiddel van luchtdruk in beweging gebracht.
De hiervoor noodige luchtetroomen worden ver
kregen door middel van groote stoomblaasbalgen.
Bovendien maakt de helling van den aardbol den
later zich vanzelf voortbewegenden waggons bet rijden
gemakkelijk. De snelheid waarmede do pneumatische
spoortreinen door de buizen voortrollen bedraagt
1800 kilometer in het uur, zoodat men in twee uur
en veertig minuten van Boston naar Liverpool kau
komen. Tengevolge van de ongehoorde snelheid van
dit nieuwe verkeersmiddol doen zich interessante
verschijnselen voor. Aangezien het verschil in tijd
tusschen Liverpool en Boston 4 uur en 14 minuton
bedraagt, zal een trein die te 9 uur 's morgens van
Boston vertrekt, te 3 uur 54 minuten 's namiddags,
dus 4 uur 14 min. te laat in Liverpool zijn.
In de tegenovergestelde richting echter bewegen
de treinen op den pnoumatischen spoorweg zich 900
kilometer per uur sneller voort dan de zon op haar
baan, zoodat een trein, die te 12 uur 's namiddags
van Liverpool vertrekt, denzelfden dag 's morgens te
9 uur 84 min. in Boston aankomt en dus veel eer
der zijn bestemmingsplaats bereikt, dan hy vertrok
ken is. De ongemeen humoristisch getinte persi
flage op den Amerikaanschen ondernemingsgeest
wordt gevolgd door een schildering van een tocht
met den luchtdruk-spoorweg en deze krijgt natuur
lijk zijn beslag bij het ontwaken van den droomer.
De bekende A. Ben Oliel te Jaffa lieklaaagt zich
in een brief aan de Times over de Turksche veror
dening, waarbij boeken, op Turksch grondgebied
ingevoerd, voor de aflevering door de plaatselijke
autoriteit moeten wbrden gecenseerd.
Zoo ontving hij, geruimen tijd geleden, van een
bijbelvereeniging der Trinitariërs eeu kist met gods
dienstige werken in vijf talen. Nadat op bevel den
Gouverneur eenige exemplaren ter booordeeling waren
voorgelegd, gaf deze tot bescheid dat hij de boeken
niet kon verstaan. //Laat ze", zeide hij, *op het tol
kantoor blijven, totdat er uit Constantinopel een be
vel tot uitlevering komt." Op een later verzoek om
teruggave der boeken ontving Ben Oliel het volgende
antwoord „Wij hebben iemand (hij is op dit oogen
blik afwezig) die Fransche boeken kan lezen, maar
wij hebben niemand voor andere talen."
Reclamant schrijft verder in zijn brief /misschien
zal vorst Bismarck, die in vereeniging met lord
Derby, veertien jaren geleden mijn pogingen goed
gunstig en krachtig steunde ora godsdienstvrijheid
in Spanje te handhaven, van deze scheiding van
internationale rechten en vormen nota nemen, want
hoezeer bij ook moge wenschen dat zyn landslieden
vertrouwd zijn met de Fransche taal, hy zal het
4och zeker nooit kunnen goedkeuren, dat zij beroofd
worden van alle boeken die in hun moedertaal ge
schreven zijn. Er zijn in Palestina Duitsche, Engel-
sche en andere opvoedingsgestichten': moeten deze
dan geen boeken hebben of alleen Fransch onder
wijzen
In het oude Egypte on Phoenicië vinden wij de
eerste sporen van het bier, dat eerst onder den
naam van gerstewijn bekend wat. Behalve den
ouden Koning Cambrinus, wien men gaarne de eer
der uitvinding van het bier toekent, vinden wij de
eerste historische feiten bij Herodotus. Deze schryft
de uitvinding van het bier aan Osiris toe, die 1950
jaar voor onze jaartelling in Egypte kwam en Jiet
volk landbouw en kunsten leerde, waarom hij later
als een God vereerd werd. Anderen geven de eer
der uitvinding van den gerstewijn aan de godin
Ceres, die den volken, welke* niet met den wijnstok
gezegend waren, als vergoeding het bier heeft ge
geven. Van Ceres koraen dus de najpen Cerevisia
of Cerieafgeleid vau Vi'tis Ceteris (wijnstok van
Ceres,) die de Romeinen aan het bier gaven. In de
oude stad Pelusium aan den Nyl werd het boste
Egyptische bier gebrouwen, dat onder den naam
Zitlios een algemeen geliefde volksdrank was. Uit
Egypte kwam het bier in Griekenland; do Thraciërs
waren vermaard wegens hun bier, dat zij /,Birton"
noemden. Uit Griekenland verbreidde de gerste
wijn zich verder naar Italië, Gallië, Sparye, en
inzonderheid naar Duit^chland. Volgens Tacitus
was het bier de lievelingsdrank van de oude
Germanen, en zooals iedereen weet, is de edele
gerstedrank tot den huidigen dag de volksdrank
der Duitschers gebleven. Het Beiersche bier had
reeds in de twaafde en dertiende eeuw eene alge
meene vermaardheid. Het Engelsche ale en porter
werd eerst omstreeks het jaar 1730 gebrouwen.
De liberale Duitsche bladen spreken met groote
ingenomenheid over het dagboek, door keizer Frede-
rik tydens den Fransch-Duitschen oorlog gehouden
en nu door een zyner vertrouwde vrienden openbaar
gemaakt. Duidelijker dan ooit, treedt door deze losse
en vluchtig neergeschreven aanteekeningen aan het
licht, wat de overleden voor de totstandkoming van
Duitschland8 eenheid heeft gedaan en wat hij nog
gedaan zou hebben, indien hy langer had mogen
regeeron. Kenmerkend voor het karakter en den
liberalen zin des keizers zijn de volgende aanteeke
ningen
29 Juli. Na den vrede zal ik in de eerste plaats
myne zorg wijden aan de liberale ontwikkeling van
Duitschland.
18 Oct. Ik hoop, dat ik nooit weer een oorlog
zal bijwonen.
28 Febr. De sociale vraagstukken eischen drin
gend oplossing. Ik zal, na den vrede, deze grondig
bestudeeren.
27 Jan. Heden wordt Wilhelm dertien jaar. Moge
hij een flink, rechtschapen en trouw ^nan worden,
een echte Duitscher, die het tot stand gebrachte
werk zonder vooroordeelen kan voortzetten.
Alleen de National Zeitung betreurt het dat men
bij de openbaarmaking niet meer beperking in acht
heeft genomen doch overigens getuigt ook dit natio-
naal-liberale blad eenstemmig inev de liberale orga
nen, als de Vossische en de Freisinnige Zeitung
//Opnieuw treedt ons het beeld voor oogen van den
vrijzinnigen en edelen vorst, die zich zoo ernstig
voor zijn toekomstige regeer in gstaak voorbereidde,
on weer hernieuwt zich de smart over bet tragische
nootlot, dat alle verwachtingen en plannen, in dit
dagboek neergeschreven, meedoogenloos vernietigde."
In allen gevalle heeft echter 's keizers opvolger
den liberalen tot dusver nog geon reden tot klagen
gegeven. De benoeming van professor Hartnack te
Berlijn is een nieuw bewijs, dat keizer Wilhelm
volstrekt niet met de ultra-reactionairen meegaat.
De heer Hartnack, een bekend theoloog te Mar
burg, werd door de theologische faculteit tot hoog
leeraar te Berlijn gekozen, maar de orthodoxe opper-
kerkeraad wilde niets van de benoeming van den
vryzinnigen geleerde weten en diende een protest
daartegen bij den keizer in. De keizer stoorde zich
echter niet aan de weoschen van den kerkeraad.
advies van den minister van onderwys bekrachtigde
Wilhelm de keuze der theologische faculteit en wel
dra kwam aar. den strijd een einde door de afkon
diging van Hartnack's aanstelling in den Staatsanzeiger
De conservatieven zyn natuurlijk zeer teleurgesteld
over dit besluit des keizers, doch zij troosten er zich
mede, dat de wensch der liberalen betreffende prins
Bismarck8 aftreding althans niet zal worden vervuld.
Van officieuze zijde wordt nogmaals uitdrukkel.jk
tegengesproken, dat de overneming van het artikel
der Independence Beige door de Norddeutsche Allge-
meine Zeitung geschiedde, ten einde het aanstaande
ontslag van prins Bismarck voor te bereiden.
Op een bijeenkomst van unionistische liberalen te
Bradford werd door Chamberlain een rede gehouden,
waarin hy betoogde, dat de plannen der Gladstonianen
zouden leiden tot een eenvoudige verbeurdverklaring
van de goederen der lersche landheeren en tot een
politieke afscheiding van Ierland. Hij beweerde dat
do geheele agrarische beweging in Ierland louter door
de Nationale Liga in 'tf leven werd gehoudenon
rechtvaardige uitzettingen van pachters kou men, zoo
als de zaken nu geregeld waren, niet voorkomenen
hadden in Engeland zelf veel meer uitzettingen plaats
dan in Ierland, zonder dat iemand er wraak over
riep vooa de lersche pachters was werkelijk veel
beter gezorgd dan in Engeland. Chamberlain geloofde
dan ook, dat er in Ierland bijna geen uitzettingen
zouden plaats hebben als de Liga er niet onder
stookte. Kr werd pp genoemde vergadering oen brief
van Harrington voorgelezen, waariu deze zeide, te
raeenen, dat al wat gebeurd was sedert de Home-rule-
quaestie aan de orde was gekomen, hem bevestigd
had in de overtuiging, dat de unionistische liberalen
den goeden weg bewandelen.
Het Journal des Débats wijdt een hoofdartikel aan
do eventueele troonopvolging in Nederland en Luxem
burg. Ook dit blad ziet geen kans een speld te
steken tusschen de bepalingen, welke in dit opzicht
in beide landen zyn vastgesteld, maar toch vindt
het aanleiding uitvoerig te betoogen, dat Luxemburg
ook na de troonsbeklimming van hertog Adolf van
Nassau een onzijdig land blyft.
Dit betoog is inderdaad overbodig. Bij het Iractaat
van 1867 werd Luxemburg onzijdig verklaard. De
vesting Luxemburg werd ontmanteld, het Duitsche
garnizoen verdween en het groot-hertogdom werd
geheel losgemaakt van den Duitschen Bond, waartoe
het voorheen behoordo. Sedert dien tyd heeft de
Duitsche regeering nooit pogingen in het werk ge
steld dezen band weer aan te knoopen, zoodat er
geen enkele reden bestaat om aan te nemen, dat bij
de troonsbeklimming van hertog Adolf eenige wysi-
ging in den tegenwoordigen toestand van het groot
hertogdom te vreezen is.
GEBOREN: 20 Sept. Charles Johannes, ouders P. K. van
der Burg en M. Peute. 22. Nicolaas, oudera J. Blonk en
P. Roygrok.— Jan, ouden P. Schaap en M. F. de Groot.
Helena, oudera L. van Rijswijk en L. Zorg. Elisabeth So
phia, ouders L. de Mooij en J. de Weger. Simon, ouders
J. Spruijt en E. Klaverveld. Catharina Anna, ouders A.
Thim en N. Herman de Groot. Marinus Bartas, ouders
H. L. Wok en H. Koolraers. Johannes Franoiscna, ouders
C. P. Duin en A. W. Tiebackx. 28. Antina, ooders E. Eer-
kes en M. Heida. Willem Pieter, ouders W. Blok en. P.
Verschat. Elizabeth, ouders J. VerguSst en M. J. Schaap.
Simon, ouders 8. Boot en C. van den Wittenboer. Gerar-
dus Comtlus Joseph us, ouders S. van den Eng en M. L. H.
van Klaveren. Wilhelmina Antonia, ooders F. E. J. Bry-
bsg en J. M. Heer kens. Catharina, ooders N. de Jong en
M. Jansen.
OVERLEDEN: 22 Sept. J. C. Franken, in. - 23. J.
de Haas, hoisvr. van C. Verschot, 28 j. T. Teygeroan, 76
j. H. P. B. van Baarzel. 35 j. 24. K. Keijzer, 66 i.
llm.— E. C'. Looijaard, 2 m.
Heden overleed tot diepe droefheid van
mjj en zjjne Ouders, voorzien van de HH. Sacra
menten, na een lang maat geduldig lijden, onze
geliefde Echtgenoot en eenige Zoon, de Heer
HENDRIKUS PETROS va* BAARZEL, in
den onderdom van 35 jaren, nalatende vijl
kinderen te jong om hun verlies te beselfen.
Wed. van BAARZEL—
Frulino.
H. van BAARZEL.
C. van BAARZEL-
VAN LeKOWRN.
Gouda, 23 September 1888.
Heden overleed zacht en kalm, tjjdig
voorzien van de laatste H.H. Sacramenten der
Kerk, onze innig geliefde Echtgenoot, Vader
en Behuwdvader, de Heer WILLEM CHRI8-
TIAAN van DILLEN, in den onderdom van
52 jaren.
Wed. W. C. van DILLEN-
van Gelder.
C. P. van DILLEN.
A. van DILLEN—Gieliam.
G. C. van der HEIJDEN—
VAN DlLLCN.
E. J. VAN DER HEIJDEN.
A. A. VAN DILLEN.
Gouda, 24 Sept. 1888.
Rouwbezoeken kunnen niet worden afgewacht.
Het BURGERLIJK ARMBESTUUR te
Gouda, zal op den 3 OCTOBER 1888, aan
besteden
De Uitdeeling daarvan zal gedurende 13
weken, 2 maal 's weeks moeten geschieden.
De verdere Conditiën liggen van af MAAN
DAG 24 tot en met ZATERDAG 29 SEP
TEMBER e. k. dagelijks in de Armkamer ter
lezing.
vraagt tegen 1 NOVEMBER eene bekwame
By fatsoenlgke burgerlieden kunnen 2 a 3
geplaatst worden. Adres onder No. 1731 aan
het Bnrean dezer Conrant.
KORTE GROENENDAAL.