Nieuwe Dassen blame muim Keukenmeid Kostgangers Bultenlandsch Overzicht. ADVERTENTIËN. A. t. OS Az. Kleiweg E. 73 en 73*. PRIMA 3. GERRITSEN, Burgerlijke Stand. de levering en uitdeeling van p. m. 100,000 stuks goede BAG- GERTURF, voor den aanstaanden Winter. Mevrouw IJssel de Schepper Gewoonlijk vernemen de menschen, die langs den spoorweg wonen, het groote geheim, dat de Tsaar voorbijrijden zal, eerst door gendarmen en politie. Deze brengen hun namelijk ambtelijke bezoeken en vragen inlichtingen omtrent nieuwe bewoners, inspeo- teeren de omgeving in de nabijheid van den spoor-, weg, kortom, laten door hun wijze van doen ver moeden, dat de reis zeer aanstaande i& Het duurt dan ook niet lang, of troepen komen aan en be zetten alle stations langs den spoorweg. Men ziet twee of drie dagen achtereen treinen met troepen Yoorbyrijden. Aan alle stations wordt lang stil .gehouden, daar telkens goederen- of personentreinen moeten pasaoeren, waarop men wachten moet de lijn heeft tot Wilna slechts enkel spoor of een deel der troepen de waggons moet verlaten, zoodat de reis voor de militairen niet zeer aange naam is, te meer daar de voor veertig man bestemde goederenwagons zeer bedompt en ongemakkelijk zijn. Tot bewaking van den weg wordt bijna uitsluitend infanterie aangewezen, terwijl eenige ruiters als ordounansen dienst doen. Op de eerste dagen van hunne aanwezigheid in- specteeren de manschappen, onder leiding der officieren en onderofficieren, het hun ter bewaking toevertrouwde gedeelte van den spoorweg. De rails, de bruggen over den weg en alle duikers door spoorwegdammen worden zorgvuldig onder zocht. De gendarmen, dio op geen enkel station ontbrekeh, zijn den officieren bij de leiding van deze werkzaamheden behulpzaam. Na eenige dagen worden op alle punten van den spoorweg, waar zich bruggen, onderaardsche gelei dingen enz. bevinden, posten op wacht gezet hoogore militaire autoriteiten komen nu aan, om zich te overtuigen dat alle voorschriften stipt zijn opgevolgd. Onverwacht echter bemerkt men een ongewone drukte aan het station; officieren, spoor wegbeambten en gendarmen loopen heen en weer of 8taan geheimzinnig met elkander te fluisteren. De spoorweg wordt over zijne geheele uitgestrekt heid met posten bezet; alle overwegen worden voor het verkoor gesloten er. de toegang tot het station wordt slechts aan hen toegestaan, wien het is mogen gelukken een kaart van het politiebestuur machtig te worden. In één woord, het oogenblik is ge komen, waarom de geheele spoorwegbewaking be gonnen iseen telegram heeft bericht, dat de kei zerlijke treinon binnen weinige uren te verwachten zijn. Nu wordt van alle kanten de vraag gedaan, in welken trein de Keizer zou zittenwant nu eens rydt zyn trein voorop, dan weder achteraan, naar het bevel luidt, dat den machinist persoonlijk door den Tsaar gegeven wordt. De beide treinen gelijken elkander zeer op het eerste gezicht, want beide tellen eenzelfde aantal le klasse waggons. Van naderbij echter is hot onderscheid zeer goed morkbaar. Eindelyk komt op het bepaalde uur de eorste trein aan, en nauwe lijks houdt hy stil, of men bemerkt dat hy noch den Tsaar, noch diens gevolg met zich voerteen menigte hoogere en lagere hofbedienden, beambten van verschillende kanselarijen, officieren enz. stijgen uit de waggons van eenige personen in burger- kleeding verneemt men, dat zij tot de geheime politie behooren. Na een kort oponthoud stoomt de trein verder en een uur later verschijnt werkelijk de keizerlijke trein, evenals de vorige ongeveer dertig waggons lang. De inrichting dier waggons is buitengemeen smaakvol en Weelderigvooral was het de bijzonder lange, uit een ontvang- en woonkamer bestaande waggon der Keizerin, welke opzien baarde. Boven dien heeft H. M. nog een tweeden waggon te harer beschikking, met een slaap-, een kleed- en een badkamer. De Keizer, de troonopvolger en de grootvorst Wladimir hebben elk een afzonderlijken waggon een andere werd door den minister van oorlog en zyn kanselarij betrokken. Verscheidene generaal- adjudanten en hooggeplaatste officieren vergezellen den Keizer, o. a. generaal-adjudant Tcherewin, de leider der gezamenlijke veiligheidsmaatregelen. De Keizer en de Keizerin vertoonden zich aan de por tieren, en groetten de weinigen op het perron zeer minzaam. Weldra echter zette de trein zich weder in beweging en was spoedig uit het gezicht ver dwenen. Terbtond eindigde daarop de dienst voor de zich in den omtrek bevindende troepen zij wer den onmiddellijk na het vertrek van den keizer lijken trein ingetrokken en keerden naar hunne garnizoensplaatsen terug. ;,Ah, quel plaisir d'etre empereur Een rat, die langs een telegraafdraad loopt, is sinds eenigen tijd eiken avond te zien, niet in een spectacle varié, ra aar in het stadje Sainte-Foy- la-Grande, in Zuid-Frankrijk. De rat verschijnt trouw eiken avofid, nagenoeg op dezelfden tijd, op een telegraafpaal en wandelt dan langs het ijzer- draad een 60 meters ver, kalm en deftig en onver stoorbaar, hoewel er avond aan avond een groote menigte nieuwsgierigen op de been is met flambou wen, lantarens en allerlei lichtgevende voorwerpen. Men heeft nog niet kunnen ontdekken, waar het beest vandaan komt,,en ook zag niemand het ooit terugkeeren. Sommigen houden den luchtwancUÉ^ voor eene spookverschijning. Het doordringen in het binnenste van Groenland, een der belangrijkste vraagstukken van het Poolon- derzoek, is in den jongsten zomer ondernomen door den custos van het natuur-historisch museum te Bergeu, Nansen. Hij ging nu van de Ostkust uit. De Noorweegsche zeehondenvanger Jason, die Nan sen c. s. in de nabijheid der Oostkust heeft go- bracht, is teruggekomen on rappoiteert, dat de rei ziger de kust heeft bereikt en alzoo eene groote zwarigheid is overwonnen. De expeditie had nu eene streek van 425 mijlen in doorsnede door te trekken, om aan de Westkust te komen. Dat zal op sneeuw- schoenen moeten geschieden. Men heeft proviand voor 3 maanden medegenomen. Men ziet nu met belangstelling nadere berichten van West-Groenland te gemoet met de schepen der Deensche Groenland- Compagnie, of met Amerikaanscho kryolietschepen. De Frankf. Ztg. bevat een feuilleton over Sclie- veningen, waarin de schrijver, na eenige algemeene opmerkingen over ons land en volk, die van onpar tijdige beoordeeling en waardeering van onzen vrij heidszin getuigen, onze badplaats afschildert als ge zellig, met een eigenaardig Hollaudsch cachet. De apkrijver die Scheveningen om het gezelschap, vooral van Duiischers, dat meft er vindt, hooger stelt dan Ostende, die ons zeestrand schilderachtig, de stoffage uitlokkend vindt en hoog waardeert dat bier niet gelijk te Ostende, een vruchtbare bodem is voor //cocottes" en //gommeux," constateert nochtans, dat ook te Scheveningen onlangs een //baccarat" is ge opend, maar voegt er bij, dat die menigen avond ledig is en do bankhouder slechte zaken maakt. Hij noemt 't verblijf te Scheveningen wel wat duur (trouwens de geheele levenswyze in ons laud acht hij kostbaar), doch hij meent, dat men zich dit om der wille van het goede gezelschap gaarne getroost. De schrijver, die Scheveningen vooral als //familie bad" hoog waardeert, heeft groot behagen geschept in het dartelen der kinderen aan het strand, in hun ploeteren in de golven met bloote beentjes en opge stroopte kleeren, in bun opwerpen van dammen en loopgraven aan het strand. Hij dweept met ons vlakke breede strand, waarvan hij een aardig schetsje geeft. Natuurlijk slaat hy wel eens door, bijv. als hij over den haring-verkoop spreekt en 't voorstelt alsof men ongeveer over den haring struikelt. Het Kurhaus on de hotels roemt de sohy ver en overigens laat hij uitkomen, dat Scheveningen het, ook door zijn omgeving en 'door de nabijheid van de schoon ste steden, voor vreemdelingen wint van alle Noord- zee-badplaatsen op 't vasteland. Naast de nederigheid van den redacteur van Recht voor Allendie zich in zijn eigen blad laat bewio- rooken, mag de nederigheid genoemd Worden van den redacteur van De Heraut In een door dr. Kuyper onderteekend stuk wordt heden o. a. het volgende aangehaald uit het blad De Hoop Dr. Kuypor schrijft: „De Hoop merkt zeer ter snede op: z/Dat aan Kuyper's oordeel groot gewicht gehecht wordt, zoowel in kerkelijke als politieke zaken, spreekt vanzelf. Hem zijn groote gaven des geestes ge schonken, en wie als hij onder ons heeft zóó de taal tot zijn dienst om zijn gedachten onder woorden te brengeD, die in de consciëntie vasthaken. Dr. Kuy per's invloful is vooral op kerkelijk gebied niet alleen groot, maar veel grooter dan men misschien in het algemeen vermoedt. Doch te beweren, dat zijn woord wet. is voor de andere doleerenden", e i dat men met hem niet kan samenwerken en samenstrij- den zonder er zijn zelfstandigheid en persoonlijkheid bij in te boeten, is eenvoudig dwaasheid." Welk volkomen gebrek aan ydelheid wordt ge toond door de eenvoudige en nederige overneming dezer rechtmatige hulde aan een groot man in 's groo- ten man's eigen blad De woorden, waarmede dr. Kuyper die hulde aan zichzelf inleidt, haakten zich aan onze öonscientie vast. Zij zijn onvergetelijk 1 En hoe gunstig steekt deze waardeering af tegen de wel wat hatelyke en beleedigende taal, welke nu en dan in De Heraut gevoerd wordt tegen mannen als dr. Vos, Hogerzeil enz. r (Handelsbl.) De Tijd behandelt de stelling, dat^examens geen waarborg voor geschiktheid opleveren, 't Is reeds, zegt zij, een bijna algemeene gewoonte, geworden, om voor alle betrekkingen, niet slechts voor die van den staatsdienst, maar ook voor die van het maatschappe lijk verkeer, te vorderen, dat de gelukkige, die er mede zal begiftigd worden, een examen met goed gevolg afgelegd heeft. Het ontstaan dezer gewoonte is waarschijnlijk aan een prijzenswaardig streven toe te schrijven. Meer dan ooit is men in onzen tijd van alles wat naar willekeur zweemt afkeerig. Niemand mag een gunst of betrekking bekomen zonder die waardig j4e zyn. Voorliefde, bloedverwantschap, of wat dies zy, mogen de keuze niet bepalen van hen, die een benoeming te doen hebben. Maar de vraag blijft of het verieenen van eene betrekking, alleen volgens den maatataf van een afgelegd examen, doel treffend, of het zelfs wel billijk is, en ook nog If dientengevolge de opleiding onzer jongelieden geei verkeerden weg zal inslaan. Dat iemand, die met goed gevolg examen heeft afgelegd, ook de noodige geschiktheid heeft voor de betrekking, waarvoor hij geëxamineerd is, zal wel niemand volhouden. Ten overvloede wijst De Tijd op ervaringen bij het nota- riaat^en by het onderwys, om aan toonen dat voor de meeste betrekkingen iets anders dan wetenschap pelijke kennis noodig is, en dat, al wordt deze er ook tot op zekere hoogte toe vereischt, zij niet het meest noodig is. Niemand zeker zal ontkennen, zegt het blad ver der, dat voor menschen, die een eenigszins aanzien lijke betrekking bekleeden, een meer algemeene ont wikkeling tot de eischen des tijds behoort. Doch wij gelooven, dat hier overdrijving kan plaats hebben, en werkelijk, door hot drijven van hét liberalisme, overdrijving plaats heeft. Die algemeene ontwikkeling mag niet te veel gescheiden worden van de bijzon dere opleiding, welke iemand voor het vak zijner keuze noodig heeft. Wij zijn zoo geschapen, dat wij ons niet gaarne zware inspanning opleggen voor iets waarvan wij de waarde voor ons toekomstig bestaan niet inzien. Wat zal dus het gevolg zijn, als men bijv. een jongeling, die notaris of ambtenaar bij het belastingwezen wil worden, noodzaakt, de beste jaren zijns levens door te brengen mot studiën, die met het vak zijner keuze in geen onraiddelyk verband staan Wij zien het dagelijks voor onze oogen Eenigen, misschien velen, zullen den moed niet heb ben, een zwaron arbeid te trotseeren, die hun vrij nutteloos toeschynt. Onder de vakken, die men most leeren, komt allicht één voor, waarvoor men geen aanleg hoeft. Het gevolg er van is, dat men die studiën niet volbrengt en zoo niet tot zijn bestemming kan komen. Anderen, met meer geestkracht toege rust, zullen studeeren, maar zonder liefhebberij, om door hot examen te komen en is dit eens afgelegd, dan wordt het geleerde als ballast afgeworpen. Wat komt er dan terecht van die algemeene opleiding f Sommigen, de ongeschiktheid ziende van fyen die eenig gewichtig oponbaar ambt bekleeden, dringen er op aan, dat de examens vermenigvuldigd en ver zwaard zullen worden. Zoo wordt byv. dikwijls de wensch gehoord, dat voor het notarisambt hot bezit van een academischer, graad een vereischte zy. Wy zouden het zeer betwijfelen, zegt De Tijdof men daardoor alléén geschikter notarissen zal aankweeken. Zeker zouden zij van het notarisambt zyn uitgesloten, die op een notariskantoor, onder de leiding van een bekwamen notaris, een uitmuntende opleiding heb ben genoten. Jules Verne publiceert een amusante schets, waarin hij een blik slaat in de toekomst onzer middelen van verkeer en daarbij tot even verrassende als ver makelijke resultaten komt. Verne's studie betrefteen onlangs door een Amerikaanschen ingonieur, Colonel Pierce, uitgobroed plan, om Amerika door middel van een luchtdrukspoorweg, die over den bodem van den Atlantischen Oceaan zou loopen, met Europa te verbinden. Verne vertelt, dat by de Amerikaansche brochure heeft gelezen, maar er by in slaap is ge vallen. Toen heeft zijn phantaaie hem over zee naar Amerika gevoerd, waar hy door den directeur der reeds in werking zijnde Pneumatic-Tubes-Railioay- Company op het station Boston-Liverpool word ge bracht. Daar vernam hy het volgend? De rails van den onderzeeschen spoorweg loopen in een kolossale buis van normale tunnel-hoogte en breedte. Twee van dergelijke buissystemen verbinden Amerika mrt Engeland. In de eene buis loopen de treinen van Boston naar Liverpool bestemd, en de andere die van Liverpool naar Boston.. Het aantal der aan el kander gehechte buizen bedraagt 1.600.000 stuks, bij een gewicht van 13 millioen tonnen. Om het buizen materiaal te doen zinken waren twee honderd vaartuigen (van 2000 ton) noodig, di"e elk drie- en dertig maal naar hun afwisselende bestemmingsplaats op zee moesten varen. In navolging van het systeem der pneumatische brievenpost, worden de treinen door raiddel van luchtdruk in beweging gebracht. De hiervoor noodige luchtetroomen worden ver kregen door middel van groote stoomblaasbalgen. Bovendien maakt de helling van den aardbol den later zich vanzelf voortbewegenden waggons bet rijden gemakkelijk. De snelheid waarmede do pneumatische spoortreinen door de buizen voortrollen bedraagt 1800 kilometer in het uur, zoodat men in twee uur en veertig minuten van Boston naar Liverpool kau komen. Tengevolge van de ongehoorde snelheid van dit nieuwe verkeersmiddol doen zich interessante verschijnselen voor. Aangezien het verschil in tijd tusschen Liverpool en Boston 4 uur en 14 minuton bedraagt, zal een trein die te 9 uur 's morgens van Boston vertrekt, te 3 uur 54 minuten 's namiddags, dus 4 uur 14 min. te laat in Liverpool zijn. In de tegenovergestelde richting echter bewegen de treinen op den pnoumatischen spoorweg zich 900 kilometer per uur sneller voort dan de zon op haar baan, zoodat een trein, die te 12 uur 's namiddags van Liverpool vertrekt, denzelfden dag 's morgens te 9 uur 84 min. in Boston aankomt en dus veel eer der zijn bestemmingsplaats bereikt, dan hy vertrok ken is. De ongemeen humoristisch getinte persi flage op den Amerikaanschen ondernemingsgeest wordt gevolgd door een schildering van een tocht met den luchtdruk-spoorweg en deze krijgt natuur lijk zijn beslag bij het ontwaken van den droomer. De bekende A. Ben Oliel te Jaffa lieklaaagt zich in een brief aan de Times over de Turksche veror dening, waarbij boeken, op Turksch grondgebied ingevoerd, voor de aflevering door de plaatselijke autoriteit moeten wbrden gecenseerd. Zoo ontving hij, geruimen tijd geleden, van een bijbelvereeniging der Trinitariërs eeu kist met gods dienstige werken in vijf talen. Nadat op bevel den Gouverneur eenige exemplaren ter booordeeling waren voorgelegd, gaf deze tot bescheid dat hij de boeken niet kon verstaan. //Laat ze", zeide hij, *op het tol kantoor blijven, totdat er uit Constantinopel een be vel tot uitlevering komt." Op een later verzoek om teruggave der boeken ontving Ben Oliel het volgende antwoord „Wij hebben iemand (hij is op dit oogen blik afwezig) die Fransche boeken kan lezen, maar wij hebben niemand voor andere talen." Reclamant schrijft verder in zijn brief /misschien zal vorst Bismarck, die in vereeniging met lord Derby, veertien jaren geleden mijn pogingen goed gunstig en krachtig steunde ora godsdienstvrijheid in Spanje te handhaven, van deze scheiding van internationale rechten en vormen nota nemen, want hoezeer bij ook moge wenschen dat zyn landslieden vertrouwd zijn met de Fransche taal, hy zal het 4och zeker nooit kunnen goedkeuren, dat zij beroofd worden van alle boeken die in hun moedertaal ge schreven zijn. Er zijn in Palestina Duitsche, Engel- sche en andere opvoedingsgestichten': moeten deze dan geen boeken hebben of alleen Fransch onder wijzen In het oude Egypte on Phoenicië vinden wij de eerste sporen van het bier, dat eerst onder den naam van gerstewijn bekend wat. Behalve den ouden Koning Cambrinus, wien men gaarne de eer der uitvinding van het bier toekent, vinden wij de eerste historische feiten bij Herodotus. Deze schryft de uitvinding van het bier aan Osiris toe, die 1950 jaar voor onze jaartelling in Egypte kwam en Jiet volk landbouw en kunsten leerde, waarom hij later als een God vereerd werd. Anderen geven de eer der uitvinding van den gerstewijn aan de godin Ceres, die den volken, welke* niet met den wijnstok gezegend waren, als vergoeding het bier heeft ge geven. Van Ceres koraen dus de najpen Cerevisia of Cerieafgeleid vau Vi'tis Ceteris (wijnstok van Ceres,) die de Romeinen aan het bier gaven. In de oude stad Pelusium aan den Nyl werd het boste Egyptische bier gebrouwen, dat onder den naam Zitlios een algemeen geliefde volksdrank was. Uit Egypte kwam het bier in Griekenland; do Thraciërs waren vermaard wegens hun bier, dat zij /,Birton" noemden. Uit Griekenland verbreidde de gerste wijn zich verder naar Italië, Gallië, Sparye, en inzonderheid naar Duit^chland. Volgens Tacitus was het bier de lievelingsdrank van de oude Germanen, en zooals iedereen weet, is de edele gerstedrank tot den huidigen dag de volksdrank der Duitschers gebleven. Het Beiersche bier had reeds in de twaafde en dertiende eeuw eene alge meene vermaardheid. Het Engelsche ale en porter werd eerst omstreeks het jaar 1730 gebrouwen. De liberale Duitsche bladen spreken met groote ingenomenheid over het dagboek, door keizer Frede- rik tydens den Fransch-Duitschen oorlog gehouden en nu door een zyner vertrouwde vrienden openbaar gemaakt. Duidelijker dan ooit, treedt door deze losse en vluchtig neergeschreven aanteekeningen aan het licht, wat de overleden voor de totstandkoming van Duitschland8 eenheid heeft gedaan en wat hij nog gedaan zou hebben, indien hy langer had mogen regeeron. Kenmerkend voor het karakter en den liberalen zin des keizers zijn de volgende aanteeke ningen 29 Juli. Na den vrede zal ik in de eerste plaats myne zorg wijden aan de liberale ontwikkeling van Duitschland. 18 Oct. Ik hoop, dat ik nooit weer een oorlog zal bijwonen. 28 Febr. De sociale vraagstukken eischen drin gend oplossing. Ik zal, na den vrede, deze grondig bestudeeren. 27 Jan. Heden wordt Wilhelm dertien jaar. Moge hij een flink, rechtschapen en trouw ^nan worden, een echte Duitscher, die het tot stand gebrachte werk zonder vooroordeelen kan voortzetten. Alleen de National Zeitung betreurt het dat men bij de openbaarmaking niet meer beperking in acht heeft genomen doch overigens getuigt ook dit natio- naal-liberale blad eenstemmig inev de liberale orga nen, als de Vossische en de Freisinnige Zeitung //Opnieuw treedt ons het beeld voor oogen van den vrijzinnigen en edelen vorst, die zich zoo ernstig voor zijn toekomstige regeer in gstaak voorbereidde, on weer hernieuwt zich de smart over bet tragische nootlot, dat alle verwachtingen en plannen, in dit dagboek neergeschreven, meedoogenloos vernietigde." In allen gevalle heeft echter 's keizers opvolger den liberalen tot dusver nog geon reden tot klagen gegeven. De benoeming van professor Hartnack te Berlijn is een nieuw bewijs, dat keizer Wilhelm volstrekt niet met de ultra-reactionairen meegaat. De heer Hartnack, een bekend theoloog te Mar burg, werd door de theologische faculteit tot hoog leeraar te Berlijn gekozen, maar de orthodoxe opper- kerkeraad wilde niets van de benoeming van den vryzinnigen geleerde weten en diende een protest daartegen bij den keizer in. De keizer stoorde zich echter niet aan de weoschen van den kerkeraad. advies van den minister van onderwys bekrachtigde Wilhelm de keuze der theologische faculteit en wel dra kwam aar. den strijd een einde door de afkon diging van Hartnack's aanstelling in den Staatsanzeiger De conservatieven zyn natuurlijk zeer teleurgesteld over dit besluit des keizers, doch zij troosten er zich mede, dat de wensch der liberalen betreffende prins Bismarck8 aftreding althans niet zal worden vervuld. Van officieuze zijde wordt nogmaals uitdrukkel.jk tegengesproken, dat de overneming van het artikel der Independence Beige door de Norddeutsche Allge- meine Zeitung geschiedde, ten einde het aanstaande ontslag van prins Bismarck voor te bereiden. Op een bijeenkomst van unionistische liberalen te Bradford werd door Chamberlain een rede gehouden, waarin hy betoogde, dat de plannen der Gladstonianen zouden leiden tot een eenvoudige verbeurdverklaring van de goederen der lersche landheeren en tot een politieke afscheiding van Ierland. Hij beweerde dat do geheele agrarische beweging in Ierland louter door de Nationale Liga in 'tf leven werd gehoudenon rechtvaardige uitzettingen van pachters kou men, zoo als de zaken nu geregeld waren, niet voorkomenen hadden in Engeland zelf veel meer uitzettingen plaats dan in Ierland, zonder dat iemand er wraak over riep vooa de lersche pachters was werkelijk veel beter gezorgd dan in Engeland. Chamberlain geloofde dan ook, dat er in Ierland bijna geen uitzettingen zouden plaats hebben als de Liga er niet onder stookte. Kr werd pp genoemde vergadering oen brief van Harrington voorgelezen, waariu deze zeide, te raeenen, dat al wat gebeurd was sedert de Home-rule- quaestie aan de orde was gekomen, hem bevestigd had in de overtuiging, dat de unionistische liberalen den goeden weg bewandelen. Het Journal des Débats wijdt een hoofdartikel aan do eventueele troonopvolging in Nederland en Luxem burg. Ook dit blad ziet geen kans een speld te steken tusschen de bepalingen, welke in dit opzicht in beide landen zyn vastgesteld, maar toch vindt het aanleiding uitvoerig te betoogen, dat Luxemburg ook na de troonsbeklimming van hertog Adolf van Nassau een onzijdig land blyft. Dit betoog is inderdaad overbodig. Bij het Iractaat van 1867 werd Luxemburg onzijdig verklaard. De vesting Luxemburg werd ontmanteld, het Duitsche garnizoen verdween en het groot-hertogdom werd geheel losgemaakt van den Duitschen Bond, waartoe het voorheen behoordo. Sedert dien tyd heeft de Duitsche regeering nooit pogingen in het werk ge steld dezen band weer aan te knoopen, zoodat er geen enkele reden bestaat om aan te nemen, dat bij de troonsbeklimming van hertog Adolf eenige wysi- ging in den tegenwoordigen toestand van het groot hertogdom te vreezen is. GEBOREN: 20 Sept. Charles Johannes, ouders P. K. van der Burg en M. Peute. 22. Nicolaas, oudera J. Blonk en P. Roygrok.— Jan, ouden P. Schaap en M. F. de Groot. Helena, oudera L. van Rijswijk en L. Zorg. Elisabeth So phia, ouders L. de Mooij en J. de Weger. Simon, ouders J. Spruijt en E. Klaverveld. Catharina Anna, ouders A. Thim en N. Herman de Groot. Marinus Bartas, ouders H. L. Wok en H. Koolraers. Johannes Franoiscna, ouders C. P. Duin en A. W. Tiebackx. 28. Antina, ooders E. Eer- kes en M. Heida. Willem Pieter, ouders W. Blok en. P. Verschat. Elizabeth, ouders J. VerguSst en M. J. Schaap. Simon, ouders 8. Boot en C. van den Wittenboer. Gerar- dus Comtlus Joseph us, ouders S. van den Eng en M. L. H. van Klaveren. Wilhelmina Antonia, ooders F. E. J. Bry- bsg en J. M. Heer kens. Catharina, ooders N. de Jong en M. Jansen. OVERLEDEN: 22 Sept. J. C. Franken, in. - 23. J. de Haas, hoisvr. van C. Verschot, 28 j. T. Teygeroan, 76 j. H. P. B. van Baarzel. 35 j. 24. K. Keijzer, 66 i. llm.— E. C'. Looijaard, 2 m. Heden overleed tot diepe droefheid van mjj en zjjne Ouders, voorzien van de HH. Sacra menten, na een lang maat geduldig lijden, onze geliefde Echtgenoot en eenige Zoon, de Heer HENDRIKUS PETROS va* BAARZEL, in den onderdom van 35 jaren, nalatende vijl kinderen te jong om hun verlies te beselfen. Wed. van BAARZEL— Frulino. H. van BAARZEL. C. van BAARZEL- VAN LeKOWRN. Gouda, 23 September 1888. Heden overleed zacht en kalm, tjjdig voorzien van de laatste H.H. Sacramenten der Kerk, onze innig geliefde Echtgenoot, Vader en Behuwdvader, de Heer WILLEM CHRI8- TIAAN van DILLEN, in den onderdom van 52 jaren. Wed. W. C. van DILLEN- van Gelder. C. P. van DILLEN. A. van DILLEN—Gieliam. G. C. van der HEIJDEN— VAN DlLLCN. E. J. VAN DER HEIJDEN. A. A. VAN DILLEN. Gouda, 24 Sept. 1888. Rouwbezoeken kunnen niet worden afgewacht. Het BURGERLIJK ARMBESTUUR te Gouda, zal op den 3 OCTOBER 1888, aan besteden De Uitdeeling daarvan zal gedurende 13 weken, 2 maal 's weeks moeten geschieden. De verdere Conditiën liggen van af MAAN DAG 24 tot en met ZATERDAG 29 SEP TEMBER e. k. dagelijks in de Armkamer ter lezing. vraagt tegen 1 NOVEMBER eene bekwame By fatsoenlgke burgerlieden kunnen 2 a 3 geplaatst worden. Adres onder No. 1731 aan het Bnrean dezer Conrant. KORTE GROENENDAAL.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1888 | | pagina 2