j BLOEMA»,
1. 7AN SCHALKWIJK,
mmm mm.
INBOEDEL,
SSBSSfBOSI
F. STROEVE, f
Komieke Voordrachten.
Gedroogde Snijboonen.
P. J. HÖOFTMAÏT,
Brieven uit de Hoofdstad.
f
BEURSBERICHT.
ADVERTENTIÉN.
Openbare Verkooping-
BQELHÏÏIS Waddinxveeu.
Bouw- en Helkgereedscbappen.
HOOI
Een vier roeden Hooibarg
b Galanteriën en Speelgoed f*
A, v. OS Az. Kleiweg S 73 en 73*.
Verhuisd:
Oosthaven B. 34,
VERHUIZINGEN
Heden Avond OPENING
Rozendaal No. 15, Gouda.
Zeugstraat G. 9.
GEDROOGDE SOEPGROENTEN.
P, SALERBIER.
GEEN KIESPIJN MEER!
Dr. POPP S a Mondwater
Burgerlijke Stand.'
Haastrecht
Eenige beste Groentenscboüwen.
Eenige Meubilaire Goederen.
Groote Collectie
Alle avonden Muziek, Zang,
Operetten, Duetten en
"W. IBOIEIR»,
Gedroogde Princesseboonen.
Mevrouw BOON
Korte Groenendaal te GOUDA,
oomité, mat zijne bakende voortvarendheid spoedig
ia de gelegenheid worde gesteld om handelend op
te treden. Degelijk» wordt ondervonden hoe handel
eft industrie aan banden gelegd zit* door gemis san
een versneld middel van vervoer. Alleen hierdoor
gesteund kunnen handel en industrie rich ontwik-,
kelen naar de eiaohen des tijds en kan die ont
wikkeling ten goede komen san allea, die belang
hebben en stellen in voorspoed en welvaren van
onze streek.
Het vooruitzicht Mej. Titia van Gelder uit Amster
dam (aan wier voordracht in dit nr. een brief uit de
hoofdstad ia gewijd) hier te rien optreden ia, naar wy
nader vernemen, nog niet zdt> spoedig aanstaande, als
eerst gedacht werd. Wij hopen echter zeer,dat uitstel
in deze geen afstel zal zijn.
Aangenaam was het ons dezer dagen kennis te
maken met een nieuwe vinding op het gebied der
Piano-industrie, nl. met het Dubbel klavierwaar
van uitvinder is de heer Andr. L. Krom te Utiecht.
Zooais ieder weet bestaan er bij de viool: heele en
halve, de laatste berekend naar het spanvermogen
der jonge beoefenaars van het vioolspel. Niet alzoo
by de piano, waar volwassenen èn kinderen op
eenzelfde klavier eenzelfde maat van toetsen moeten
spelen. Erkend is het algemeen, dat het gebrui
kelijke klavier niet in verhouding staat tot hot
enge spanvermogen der kleine kinderhanden, waar
door de leeraar raak verplicht is grepen in de
muziek in engere ligging te brengen, waardoor niet
de gewenschte vorderingen in het pianospel worden
gemaakt.
Hieraan nu is de heer Andr. L. Krom te gemoet
gekomen door in het kinderklarier eene toetsonrjj
van engere maat dan de gebruikelijks aan te bren
gen, waardoor een aangenamere en snellere ontwik
keling der piano-techniek by kinderen wordt ver
zekerd. Ten einde nu een piano te hebben èn
door kinderen èn door volwassenen te bespolen
zijn de beide klavieren dusdanig vereenigd, dat in
minder dan één minuut beide klavieren verwisseld
zyn nl. door de twee klavieren tegen elkander ge
schroefd gaande in twee stalen loopers en draaiende
op haar resp. middenpunt, zonder de kast te ont-
blooten, naar voren getrokken, gewenteld naar gelang
men groot of klein klavier boven wenscht, weder in
de kast geschoven en aan de zijstukken door middel
van twee schuiven bevestigd worden. Een voordeel van
deze vinding is dat zy op iedere piano kan toege
past worden. Beroemde musici, hier te lande en
elders, hebben hunne groote ingenomenheid met
deze vinding betuigd, als waarlijk aan een reeds
lang gevoelde behoefte voldoende. Óp de Stads-
Muzieksokool alhier is een piano van bedoelde vin
ding in gebruik. f
Volgens den regonmeter der rykslandbouwschool
te Wageningen bedroeg de gevallen regen in de
maand Januari jl. 12 mM., tegen S3 mU. in dezelfde
mitand van 1888.
Het gunstig toeval heeft gewild, dat ik op Dms-
dag 22 dezer mede tegenwoordig was ter Soiree,
welke mej. Titia van Gelder op de Tooneelschool
voor enkele ganoodigden gaf en waarvan door 11 in
Uw nummer van 31 Januari gewag wordt gemaakt.
En nu in myn vorigen brief de ruimte niet meer
toeliet daarvan iq het bizonder te gewagen, wil ik
met bet oog op de Soirèe eerlang door mej. van
Gelder ten uwent te geven gaarne dezen aanvangen
met het mededeeieu van enkele bizonderhoden be
treffende haar wyse van voordragen.
Wil men deze begrypen en waardeuren, dan dient
men in het oog te houden, dat mej. van Gelder
hare studie in de declamatie dit woord niet in den
algemeen geldenden, mingunstigeu zin genomen
te Parys heeft aangevangen. Zij heeft zioh aldus de
Eransche wijze van voordragen eigen gemaakt en die
is, ten aanzien van lyrische gedichten vooral, van een
bizonder karakter. Luister maar eens naar Sarah
Bernhardt, wanneer zy iu 'Adripnne Lecouvreur de
fabel van Let deux -pigeon» zegt, neen, zingt, met een
teedere liefkoozing van het geluid, 't welk do ver
zen doet Jgelyken op een mslsch tapeet van bloe
men. Het is een zoet gekweel, een innig liefelijke
minnozaap dien ge hoort. En als ge nagaat hoe
dit effect verkregen wordt, komt ge toPde slotsom
dat dit voor twee derden aan de taal, voor éen derde
aan het eigenaardig rekken der lettergrepen bij de
uitspraak te danken ia. Immers de woorden bestaan
meest uit vocalen, en zy worden daarbij nog zoo
vdorsan* in de mondholte tegen bet verhemelte en
bij de lippen voortgebracht, dat zelfs de medeklin
kers luchtig meedansen in de algemeone wegvloeiing
der klanken.
Dit zoetvloeiend zangerig zeggen is nu vooral van
toepassing bij het voordragen van lyrische gedichten
gemoedsuitstortingen, welke, naar het woord aan
duidt, dan ook oorspronkelijk steeds met muziek
begeleiding werden voorgedragen of, nog bete?, ge
ïmproviseerd. En zoowel het rythmus ids het rijm,
beide werkend op het gehoorbewijzen welke betee-
kenis men steeds gehecht heeft aan de muzikale
waarde van het rem, naast die van den inhoud.
Niet alle dichter» evenwel hebben voor dit deel van
hun kunst altijd evenveel oor gehad; de inhoud,
de gedachte werd hun alles, de klankschoonheid zoo
goed als niets.
Tegenover die verwaarloozing van het uiterlijk
schoon heeft echter nooit, hetzij gelijktijdig hetzij
in een later tijdperk, de reactie zioh laten wachten,
welke dan op haar beurt te vèr ging en den inhoud
der verzen minder te}de dan de vorm- of de klank-
volmaking. Dit laatste is een speciaal nieuwerwetsch
denkbeeld; waarmee ik niet wil gezegd hebben, dat
oudere dichters zich. «iet aan den klank lieten ge
legen zyn, maar ,,nvay -jj niet over spraken
als over eene theorie/ wat hun kunst trouwens ten
goede kwam. Frankrijk'is nu evenwel het land, 't welk
ook in dezen het voorbeeld heeft gegeven; de jongere
school der Parnamien» heeft bizondere zorg besteed
aan het rythmus en het rijm, en een onderdeel van
deze bent is zich gaan wyden aan de studie van de
klankleer der taal, in muzikaal opzicht. Zoo ver gaan
zij daarbjj zelfs, dat, volceps mededeeling van prof.
A. G. van Hamel in de laatste zijner hier kortelings
gehouden "conférencet, éen hunner hem bekende:
«als ik een sonnet wil maken, zoek ik eerst de
klanken te vinden, welke ik behoef om de stemming
/van mijn gedicht te doen uitkomen, en nadat ik dit
muzikaal schema heb vastgesteld, tracht ik de juiste
woorden te vinden ter uitdrukking van mijn gedachte."
1 Een methode van dichten, welke door eene bepaalde
school van jdngeren wordt toegepast, in Frankrijk
en, zou ik zeggen, ten onzent; en die de onver
staanbaarheid van vele dier sonnetten verklaart.
Immers nog meer moeite dan knutsehMe met het
rijm, moeten die dichters vaak met de klanken
hebben, en kunnen zij geen in den gedachtengang
passend woord vinden, dan ntoet er wal een neer
gezet worden, 't welk natuurlijk niet past en het
vers eenvoudig onbegrijpelijk maakt.
De bentgenooten, die meestal eene onderlinge-
opbemelingamaatachappjj vormen, overtreffen zich
dan evenwel in hun bewondering voor dat nieuwe,
gedurfde, woord en maken zieb zelven en anderen
diets, dat dit nu eene proeve van de goddelijke
kunst der toekomst is. Maar in hunne overdrijving
van eon voor het overige goed beginsel verliezen zij
uit het oog, dat zij druk op weg zijn iu gelijksoor
tige fouten te vervallen nis de «afvijlen" on «likkers"
van onze 18e Eeuw en gekunsteldheid voor echte
kunst willen doen doorgaan.
Schjjobaar ben ik al heel ver van myn onder
werp afgedwaald. Doch ook niet meer dan sebynbssr.
Immers bet groote beginsel van voordracht als van
spel behoort te zijn dat deze zioh regelen naar het
kunstwerk, 't welk vertolkt moet worden. Een
dichter, die zioh alle moeite gaf om maat, rjjm of
klauk van zyn verzon te doen beantwoorden aan
het gevoel en de stemming welke hij wilde uit
drukken, heeft het recht te vorderen, dat bij de
voordraeht uitkomo wat hy er in heeft willen leggen.
Alle vrijheid voor de persoonlijke opvatting van deu
vertolker bepaalt zioh tot eene vrijheid in opvatting
van de bedoeling de» schepper», en hoe meer,
fijner en juister de vertolker die bedoeling weet te
vatten en weer te geren, hoe meer men hem zal
kunnen prijzen. Aldus stelt de jongere Frsnsche
dichtschool aan de voordraeht muzikale eischen in
overeenstemming met hun kunst, en is onder haar
invloed een methode van zangerig, rythmisch, ge
dragen zeggen geboren, welke in hoofdzaak voor
lyrische gedichten toepasselijk is.
Mejuffrouw van Gelder nu heeft zich deze methode
eigen gemaakt en heeft beproefd die ook bij het
zeggen vau Hollandsche verzen aan te wenden.
Die proef mocht te belangwekkender heeten, omdat
wij in ons land ten aanzien van l'art de dire op
dit oogenblik in een even groote onzekerheid ver-
keeren als dit let geval is met onze letterkunde.
De oude school van declamatie, die voornamelijk den
val dor verzen (alexandrijnen) deed uitkomen ik
herinner mij nog levendig prof. Maftbjjs de Vries
menigmaal een vera van Bilderdijk in dien trant te
hebben hooren voordragen, en dat was somwijlen
zeer indrukwekkend die oude school is, onder den
invloed van eene groote voorkeur voor bet «na
tuurlijk proza» zoo heftig voor «onnatuurlijk" uit
gescholden, dat zij al minder en minder in aanzien
bleef. En al wederom was het de steeds te vèr
gaande reactie, die ons gebraoht beeft tot het huldi
gen eener methode, welke het vers, Vooral bet ver
halende en bet dramatische, als prozawilde behan
delen en, verstandelijk koel, ook do lyrische poezie
mishandelde tot er van den lieSang niets muzikaals j»
meer overbleef. Voordragers en dichters zondigden
even hard.
Uit dit'alles volgt, dat dd proefneming van mej.
van Gelder juist te gelegener tijd kómt. Eu wie
haar den reizang uit Vondel's Adam in Ballingtbhap
hoort voordragen in de stemming van blijmoedige,
dankbare, bewondorende vereering, zal licht'tot de
schrijven, bestemd om knappe mensohen uit htm byd
te halen by het aanbreken van een kouden Jannari-
ochtend, óm hun het. schijnsel vjtn de maan, ofthet
glinsteren van de ochtend#ar te doen zien, hoewel
het voor beiden ongetwijfeld wel de mojjifh waard
mocht geacht worden. Clara luerd® .weldra vermaak
vinden iu spelen iu de open lucht.'Kj werd gehard
en sterk; geen van hare makkertjes speelde met
meer lust. Wel bleef zy altijd tenger van gestalte^
en byhield hare gelaatskleur een eigenaardige bleek-
hoid, maar zy waz gezond,tij "had sterke zenuwen
en moest 'gewoonlijk 's morgeus geroepen worden,
in plaats van een uur vóór het aanbreken van- den
dag wakk^ te liggen.
De tijd staat niet stil; 't is wefr winter en Bill
Holt ia er niet op verbeterd. De zachte, ipsohikke-
ljjke, goedhartige knaap van vroeger was bitter, .ge
melijk en wrevelig geworden. Dit was voornamelijk
aan Harry Ellsworth te wijten. Want naar aanleiding
van de preek, die zijp vader" tegen de jonge weduwe
had gehouden, begon Hafty, alleen voor zijn ver
maak, op allorlei wijze den kleinen Bill te plagen, i
Dat kon hij des te gemakkelijker doen, omdat Bill
meer dan een jaar ouder was en het dus niet den
schijn van verdrukking had. Maar Bill was een tenger
zwak kind; en Hhrry sterk, stevig en groot voor
zijne jaren. Wordt vervolgd.)
Clara geuoot bovenmate en kon hare bewondering
niet genoeg te kennen geren.
"Op zekeren ochtend in het begin van Januari,
weid Juffrouw Pettengill uit een gernsten slaap ge
wekt door een herhaald kloppen aan de deur. Het
waa Clara.
«Tante Mehitabel," zoo had zij geleerd haar te
noemen, «tante Mehitabel, gjj moet opstaan en da-
delyk aan myn venster komen.»
'lao dringend geroepen, kon zij niet nalaten er
dadeljjk gevolg aan te geven. Verschrikt en half
wakker, stond juffrouw Pettengill op, opende haastig
de deur en volgde bet kind naar baar kamertje, dat
op het oosten uitzag.
Het was volle maan. De vlakte beneden was ge-
heel overdekt met sneeuw en de eerste schemering
van het aanbrekende daglicht was zichtbaar.
«Kjjk!» riep Clara; «kjjk!» Daar is het maan
licht, het daglicht en de ochtendstond!»
En de schoolmeesteres keek weldegelijk; doch be
halve met een enkelen blik, niet uit het venster,
naar het tafereel haar aangewezen, maar naar het
kind, dat daar voor haar stond, op bloote roeten en
in haar nachtjapon.
Het was een streng koude ochtend; de thermo
meter toekende verscheidene grhden onder vriespunt.
Daar stond zij met een gelaat gloeiende van opge
wondenheid, terwijl hare oogen met een zonderlingen
glans schitterden.
De eerste gewaarwording van juffrouw Pettengill
was ergernis dat zij uit een gemakkelijk bed was
geroepen om een gewoon winterlandschap (o ,be-
wohderen; maar de uitdrukking Van CISra's gelaat,
toen zij haar met een zegepralend gebaar het tafe
reel aanweps, ontwapende haar. Ben tweede blik op
het gloeiend gelaat van het1 kind wekte eene nieuwe
reeks van gedachten. De overgang Van het eene
uiterste, van gevoel tot het andere is snel. En die
overgang had plaats gehad.
«Zijt gij - niet blyde dat ik u geroepen heb?»
vroeg Clara, alsof zy verzekerd was, welk antwoord
er volgen zou.
«Zeer blijde ja, zeer blijde," was het vriendelijk
antwoord. t
Zoodra zij dit doen kon, tonder al te overhaast
te werk te gaan, bracht juffrouw PbttengiU Clara
weder te bed en begaf zich naar haar eigen kamer,
klappertandende van konde, terwijl zij herhaalde:
«ZeetWblyde ja zeer blijde!»
«Wat heb ik gedaan?» ging zij voort. «Ik heb
het kind bijna ongelukkig gemaakt. Waar waren
mijne oogen? Waar dacht ils aan? Ik heb baar te
veel voor mij zelf gehouden: zij moet spelen, meer
den heuvel op- en afglijden, meer in de sneeuw
rollen, meer pret maken. Ik zal haar in 4? keuken
'brengen, en tijj moet leeren j;ot' pasteien en koeken
worden bereid, 'tls nog juist bij tijds.»
Met geyoegen vermeld ik de verandering van
zaken. Heb zou volstrekt niet in mijn smaak vallen
de geschiedenis van een meisje van acht jaren te
4
bekentenis komen, dat hij de hooge schoonheid ven
dezen lierzang nog zeiden zoo innig heeft leeren ge
voelen. Geldt het de Prinoeesekiaoht van Hooft, de
voordraagater poogt het lieven en vroezen der vrouw
te kleuren door Hooft's boffelyken zwier; en waar
zij Verwey*» In Memerimm patri» voordraagt, weet zij
de hoogopziende ontzetting en gedragen smart aan
den toehoorder mede te deajeu. Wat zy by dit alles
te bast heeft, is de welluidend muzikale klank van
haar stem en d, ongemeen beschaafde uitspraak
onzer taal. Daartegenover staat dat haar geluid niet
krachtig| is, en diepte en kracht vooralsnog buiten
het bereik harur middelen schijnen te liggen. Ook
is zy zal het zelve zeker niet willen ont
kennen nog verre niet by de grens ven haar
kunnen: haar orgaan is nog niet buigzaam genoeg
om haar te veroorloven in de verschillende toon
aarden de noodige schakoeringen san te brengen en
toch tusschen eiken toonaard een dnidelyk onder
scheid te doen uitkomen; wat tronweru wel de
meest geacheveerde techniek vereiacht en wellicht
onbereikbaar is.
Kt komt vooral dito sterk uit, wanneer zy, gelijk
op bedoelde soiree, achter elkander eenige verzen
zegt, tusschen welker stemming het verschU betrek-
kolyk gering en welker rythmus overeenkomstig i».
Dan krijgt, op den duur wat trouwens bij het
voordragen van louter lyrische verzen achtereen steeds
het geval moet zijn - haar zeggen ieta eentonigs en
het effect van het voorafgaande gedicht doet het vol
gende schade. Wat jammer is. Daarom hoop ik,
dat Mej. van Gelder, wanneer het hanr voornemen
mocht wezen ten uwent ook een gnheelen avond
alleen op te treden, bij het samenstellen vsn haar
programma met die noodzakelijkheid van afwisseling
rekening zal houden. Tusschen enkele lyrische ge
dichten een epiaeh, en-straks een dramatisch frag
ment plaatsend, zal zy zich zelve en baar hoorders
meer voldoening schenken dan door het programma
in te deelen sis dien Dinsdag, toen zij bijv. ongeveer
acht gedichten van de «nieuwe-Gidsera» als ik
'tzoo zeggen mag achter elkander voordroeg.
Om dezen niet te lang te maken en de poezie
niet te doen volgen door allerlei proza, plaats ik
hier een punctum. Een volgend maal praat ik weer
eens wat over onderwerpen van socialen aard.
Ghusbucut vsn Aemstel.
CORRÉSPONDENTIE.
Hst dezer dagen ontvangen artikel over de Kwakzalverij
is te uitgebreid om gepUatat te kennen worden.
Het atuk «en -Mia tn persoonlek om voor plaotaiog in
aanmerking to kooaew:
os Redactie.
AMSTERDAM, 2 Februari.
(Per Telegraaf.)
Bipnonlandsche fondsen vast. Russen zeer ge
vraagd. Oostenrijk en Turken prijshoudend. Ruis.
Zuid-West «n Amerikaanschen willig.
GEBOREN 1 ïebr. Btstiua, onder* W. den Toom en
N. Verkerk. 2. Geertje, ouders D. Vertneij en A. van der
Horst* Josina Wilkelaaina Mario, ouders Al. van der Zwalm
en J. Buoicbooien.
OVERLEDENI Febc. P. van dee Tola, 47 j. I.
Groene weg, 47 j,
ONDERTROUWDi 1 Febr. H. van den Heave), 99 j.
en E« S. Pnnaelie, 98 j. M. J. van Nidek, 97 j en M.
van der Üeo, 48 j. A. J. Sm, 98 j. en S. J. Prins, 95 j
Moordrecht:
GEBOREN': Helena, oudarif? A* Kool Sn C. Romijp.
Willswijntje, ouder» 1. hoornen es P. W. Boost. 'i
OVBKLEDEN W. Tost, IS j. J. G. de IJorit, 9 m.
GEHUWD A. J. de Jong, 81 j. (to Kralisgea) es B. res
Dijkland, 81 j.
GEBORENHendrik, oudera H. Stolwijk en J. van Kijk.
- Antbonia Catharine, ouders B. Stsenkamsr en C. tan
Zeelt. Wilbelmin* Anthonia, onder* A. Uitteobogsard en
4 H. Verboom. Alette, odBers J. Verboom en N. Sterk. -*
Hilligje, ouders A. Schouten en L. dan Boon.
OVERLEDEN W. Steehouwer, bgna 9 j.
Zevenhuizen
GEBOREN Jan, oudera J. Aauen en C. Muilwijk
Arie, ouders C. Ooms en J. boer. ip
Zoolang de voorraad strekt als proef ver
krijgbaar by Joh. Gravesteijn Jr., Spie-
ringstraat F. 83., Snjjboonen, Prinsesen, Bloem
kool h 40 ct. Andy vie 35 et. per Blik. Voor
dezelfde lefdige Blikken binnen 3 dagen terug
gebracht'10 ct. per Blik terng.
op
DINSDAG 19 en WOENSDAG 20 FE
BRUARI 1889, des morgens ten 9 are, een
het sterfhni* ven Mevrouw de Wed*, den UUL,
itn den Bieekerssingel, R. 201, te Gouda,
ven
den geheelen door genoemde Meyroaw de Wed».
dim UIJL nagelaten netten en goed onder
honden
waaronder Mahoniehouten ca andere Meubelen,
Vloerkleeden, Spiegels, Schilderijen, Bedden,
Beddegoed, Bed en Tafellinnen, Porcelein, Glns,
Aardewerk, eeuig oud Porcelein, Juweelen,
Gouden en Zilveren werken enz.
Te zien: daags te voren des voormiddags
van 9 tot 12 aren en des namiddags van 2
tot 5 oren.
In dezen Inboedel znllen geene goederen ter
verkoop mogen worden bijgebracht.
Nadere inlichtingen gepft Notaris G. C.
FOBTÜIJN DROOG LEE VER, te Gouda.
Mr. I. MOLENAAR, Notaris te Waddinx-
veenzal op WOENSDAG 13 FEBRUARI
1889, '8 morgen* 10 ore aan Ale woning van
JAN POOT 8'. aan de Zoidkade te Waddinx-
veen in het%openbaar a contant, verkoofen
Ongeveer 40.000 p4. bait gewonaèn
(in 4 perceelen en gecombineerd)
en
en
Een SCHUUR van bont op steenea voet
met pannen.
's Morgens afgenummerd te bezichtigen, en
nadere ijlformatiën by den Notaris.
-4 Msgazyn van fö
beden Ontvangen nieuw soort
J. D. STAM, Meubelmaker, van de
WESTHAVEN naar de
voorheen J. G. BELÖNJE.
My minzaam aanbevelende voor alles wat
vtofc het vak behoort. f
binnen en buiten de Stad.
van het nienw gereeUtueerde KOFFIEHUIS.
Tailleur,
is verhuiad van de TURFMARKT naar de
Tevens ontvangen de nieuiibote Dewzi-
saieone- en Voor jaars»toff en.
vraagt met I MEI eene FLINKE
P. G. die goed Jcan werken. Loon naar be
kwaamheid.
Boom-, Bloem- en Zaadhandelaar,
beveelt zich beleefd aan tot het onderhonden,
aan- of verleggen en byleveren van TUINEN.
Pryscoarant van Bloem- en Groentezaden op
aanvrage verkrijgbaar. f
voor allen die het wereldberoemde echte
K.K. Mof-Tandarts
ngebruikt hebben. Boveu ieder ander Tand-
water te verkiezen als voorbehoedmiddel
tegen Tand- en Mondzieltten. By gebruik van
het Mondwater en
Dr. POPP's TANDPASTAof
w—s, behoudt men steeds gezonde en schoone
Tanden, oen eerste vereischte tot het
behoud vau eene gezonde maag.
Dr. POPP '8 Kruldenzeep,
is met het gróótste succes ingevoerd tegen iedere
soort van Huiduitslag.
POPP's Zonnebloem-OUezeep,
fijnste op beate Toilet-Zeep.
I WA dSSCH U WING.
Alle bestaande namaaksels van Anatherin
Montwater zyn voor de Gezondheid schadelijk
volgens analyse, daarom waarschuw ik hier-
mede het geëerde publiek voor aankoop lau
HUE* zulke namaaksels. v
Dr J. G. POPP,
KK. Hof-Tandact» en uitvinder der
Anatherin-Preparatcn té Weenen.
Depots van slleen echte Anatberin-Preparaten be
vinden zich te Gouda bij de firma J. C.Zeldenryk Co.
Drogist, op de Marktte Rotterdam by F. E. van
Santon Kolff te 's Hage bij J. L. F. Snabilié, apoth.
to Dolft bij A. J. van Rijnte Schiedam by C.
Malta Gz.te Leiden by fi.'Noordijlfte Amsterdam
bij F. van Windhoim 8r Co. en H. H. Uloth Co.,
apotheekte Utrecht by G. H. N. van Spanje
idem Lobry 8c-Porton, Droogisten.
