Bultenlandsch Overzicht.
De zelfmoord van Kroonprins
RUDOLF.
Gockinga, Dr. W. Hacker, Dr. A. G. van Hamel en
Dr. W. Zuidema, te Groningen j dus vele oudere
en jongere vrienden van hem, die eens boo lustig en
geestig zijn «doedelzak" bespeelde en die nog wel
eens een aardig rijmpje ten beste geeft.
hij en Alf beiden zeer geregeld met elke vacantie
kwamen, ongetwijfeld om de kennis met hunne voor
treffelijke onderwijzers, onder wier bijzondere gunste
lingen zij behoorden, aan te honden.
'tls opmerkelijk dat deze jongelingen (nu niet
langer knapen) die gemeenzaam, vertrouwelijk en
werkelijk oprecht met elkander omgingen, en die
altijd tezamen ware, Scotenskopft nooit gezamenlijk
bezochten. Wat kon dat beteekenen? Waarschijnlijk
was het louter toevallig dat, als Tom voornemens
was er heen te gaan, Alf altijd hoofdpijn had, en
dat, als Alf er toe gereed was, Tom juist afspraak
met zijn vader, de dokter, had gemaakt. Clara
Digbey was nu dertien jaar. Zij was bijna volwassen,
en voor 'toogenblik behoef ik er niets meer bij
te voegen. Ik zeide dat Tom een bezoek te Scotens
kopft aflegde, 't Was bij deze gelegenheid dat Bill
Holt zijne plannen voor zijn ouden schoolmakker, in
do volgende samenspraak gedeeltelijk open legde.
Bill. Ik heb U noodig om mij aan eene betrek
king te New-York te helpen.
Tom. Ik zal mijn best voor U doen. Wat meer
is, ik zal er vader over spreken.
Bill. Wat denk je dat ik zoek?
Tom. Hoe kan ik dat weten?
Bill. Ik zoek eene betrekking indefabriekvanAbbott.
Tom. Wel, Bill, wat bezielt U?
Bill. Ik zal 't U zeggen: ik wil geld verdienen.
Tom. En hoe verwacht je op deze wijze geld te
verdienen?
bepalingen van zjjn programma en statuten goed,
of in welke opzichten wórdt wjjsiging noodzakelijk
geacht?
5 e. Zoo neen, wat dient er voor in de plaats te
komen
In elk geval, aangenomen dat hier bedrog i*
gepleegd, ligt het voor de har.d, dat dsrgalijke be
driegerijen niet lang zullen kunnen duren.
Naar wjj reeds in ons vorig nr. in de rubriek
Buitenlandech Overzicht meldden heeft Zondag een
ontzettend spoorwegongeluk in de nabijheid van
Brussel plaats gehad. De personentrein, die te 9
uur 25 minuten van den gare du Luxembourg naar
Namen is vertrokken, is even voorbij het zeerste
station, Groenendael, op vreeselijke wijze verongelukt.
De weg is aldaar ingegraven en loopt dus tusschen
twee vrije hooge, taluds, terwjjl eene zwaar |gemet«
selde viaduct van dén boog, waarover do weg van
La liulpe loopt, de beide hoogten verbindt. Enkele
meter voor deze viaduot ontspoorde de locomotief
van den in volle vaart rijdenden trein, liep met ge
weld tegen den linkervoet yan den boog aan, dia
door den schok instortte en de locomotief, benorauS
de daarop volgende wagens, die op en in elkaar ge
schoven werden, onder steenen en puin bedolf.
Tengevolge vfln de gesteldheid van den weg, aah
beide zijden doe# vrij steile taluds begrensd, was de
plaats dos onheiu zeer moeilijk te bereiken, daar de
ingestorte viaduct over de geheele breedte den weg
bedelven had.:' Vau het station Groenendael, waar
meni| de instorting van de viaduct duidelijk gohoord
had ei) zich spoedig firn den aard der ramp had
overtuigd, werd onmiddellijk naar Brussel geseind
om Mpeoskundtge hulp. een ssnitoits- on een werk-
treint (terwijl aldaar de hulp der genietroepen werd
aangpiUagd on van de hospitalen terstond alle be-
schikwkre draagbaren ter beschikking werden gesteld.
Do OpruimingT ging met groote moeite gepaard, en
men iijdan dok Zondag er nog volstrekt niet in
geslaagd den] weg vrij te maken. Niet alleen belem-
morde do beperkte ruimte het reddingswork, maar
er zijh van de ingestorte yiaduct zulke steongevaar-
ton op den tièin gevallen, dat zij door menscheukracht
niet verwijdend jkunnen worden. Gisteren tegen den
avond heeft men, nadat het materieol daarvoor aan
geroerd was, zware kettingen om enkele steenblokken
geslagon en die door twee locomotieven van de plaats
gesleept. Van den omvaiyf der ramp kan men zich
eenigsztns een denkbeeld vormen, als het waar ia
dat, hoewel men Zondag tot middernacht heeft
doorgewerkt, men toch nog niet met zekerheid wist,
hoeveel wagens, in en op elkander geschoven en
alle met passagiers gevuld geweest, met de locomo
tief en de tender onder steenen en puin bedolven
waren. Men wist dan ook gisteren avond nog niet
met zekorheid het aantal slachtoffers van de ramp,
wat ook hierdoor bemoeilijkt werd dat de gewonden
en ook de lijken naar verschillende plaatsen getrans
porteerd werden.
In het station Groenendael lagen gisteren middag
vijf lijken, onder welke dat van den stoker, dat
half vorschroeid was door don stoom en het vuur
uit de locomotief, en zes zwaar gewonden; in het
hospitaal te Hoeijlaert, hetwelk op 20 minuten
gaans van do plaats der ramp ligt, werden in den
loop van den dag 14 gewonden opgenomen, waarvan
één spoedig overleden is, en één, na het aanleggen
van het eerste verband, naar Brussel is getranspor
teerd. Daér eindcljjk zijn er in den loop van den
dag verscheidene gewonden in de hospitalen gebracht,
waarvan or enkelen overleden z(jn, terwjjl aan anderen
kort na hunne aankomst een of beide beenen afgezet
moesten worden. Gisteren avond tegen half 8 nog
Omtrent den|. toestand van Z. M. de Koning
wordt hetvolgende medegedeeld aan het Handel»
blad.
De weiding ten goede, die deed besluiten de
dageljjksclle uitgifte van bulletins te staken,t] heeft
in de afnloopen week aangehouden. De
loosheid, Me gedruktheid, die dien hoogepïyder
kwelden, zjjn geheel geweken.
In hetljbeginj der vorige week werd opi een
plotseling door epbe duizeling bevan-
irtce neder. Hi. Mi de Koningin, wier
onder die van Z. M.' gelegen zjjn en die
zich ter rusto te begeven, hoorde den
rwijl de bedien-
s Koujngs 'slaap-
wjjderd is»jvan het ongeval, dat gelukkig
aanvankelijk
leven. [Eek der gevolgen vau den schok,
ezondhhtd des Konings heeft doorstaan,
M. zich zeer afgemat gevoelt en daarom
het groootste gedoelle van dén dgg rust
ik Zohdag, toen dr. Vinkhujjzon gedifrende
In op het Loo vertoofdo, heeft Z.
avond Z.
gen en s|
vertrekkei
gereed
gereed wfs zich ter ruste te beget
val en snqtdo aanstonds ter hulp, lei
den, wierjlwnchtkamek( vrjj ver vaqj's
-31 rd is,; van het ongeval,
gevdlgen heeft gehad,
Kek der gevolgen va
vertrok
goen ni
onkundig)
dien de
is djft
gedurendi
neemt,
eenige ui
dag grootêndeels op bed doorgebracht.
Dat dé toestand des Konings voor het ooi
geen zorg verwekt, meg afgeleid worden
feit, dat do hofarts, 'dr. Vlaanderen, de laats:
nachten, niet moor, pooals te voren, op het
heeft doorgebracht.
Door de op 20 enUl Mei 1888 te Amsterdam
gehouden algeiheene vergadering van het Alg. Ned.
Werklieden-verbond, winl o. m. besloten een con
gres uit te schrijven V voor vak- en werkliedenver-
eenigingen, die bij geen ander landelijk verbond
z|jn aangesloten, en jwier doel en streven overeen
stemt met i|e horvormende richting waarin zich het
Werklieden-verbond beweegt.
Het congres zou in hoofdzaak dienen ter behan
deling der vraag: Is er in Nederland nog plaats
on lust voor eene hervormende arbeidersbeweging
Dit congres zal gehouden worden op den 21 en
22 April te Amsterdam.
Op don voorgrond stellende, dat het congres in
hoofdzaak bestemd is ter behandeling van de boven
vermelde vraag, verwacht het centraal-bestuur van
den Bond, dat alleen die veroenigingon aan het
congres zullen deelnemen, welko in beginsel zijn
vóér eene Nederlandsche hervormde arbeidersbe
weging, in dezen zin, det zij voornemens zijn zich
daarbij aan te Sluiten, indien bezwaren van algemeen
of ondergeschikten aard, die zij mochten hebben,
worden overwogen en zoo goed mogelijk uit den
weg geruimd.
Met het oog hierop zouden de door het congres
te behandelen vraagpunten kunnen luiden:
le. Aan welke eischen behoort eene hervormende
arbeidersbeweging le voldoen
2e. Op welke grondslagen moet zij worden ge
vestigd?
8e. Kan het Alg. Ned. Werklieden-Verbond ge
acht worden van znlk eene beweging het orgaan
te zijn en te kunnen blijven
4e. Zoo ja, is zijn grondslag en zijn verschillende
De Haagsche correspondent van de N. Or. Ct.
den toestand des Konings besprekende, zegt, dat
men iu den Haag zeer spoedig het' einde tege-
moetziet. De krachton van zjjne Majesteit nemen
voortdurend af. Hij lascht de volgende bjjzondor-
heden in omtrent 's Konings scherpe ironie en
prof. Rodenstoin's kloekheide
«Toen de hoogleeraar den Koning do eerste'
maal bezocht reeds vier jaren geleden had de
Koningin hem geschreven zich voorbereid te houden
op een consult ten paleize, doch Z. M. had steeds
geweigerd den heer Rosenstein te ontvangen
was de Koning stroef. De geneesheeren hadden
irof. Rosenstjin medegedeeld, dat Z. M. steeds
ijveerzin had in 't laten zien van de tong en toen
e hooglet'canr den Koning vroeg de tong uit
ike4, sta|c l| Z. M. even 't puntje tusschen de
prder, als ik Uw Majesteit verzoe-
mag», vtoijg de hoogleeraar beleefd.
iu de
e
jknnopdigj", antwoordde de Koning. Daarop stond
prof. R. op, l|g|é zijn eene hand op 's Konings
hopfd, hield «pp met de andere bij den kin
nflt en met lijp flinken ruk opehde hjj Zr,. Ma.
mknd. f,Dank u, Sire», sprak bl| [daarpp en :etto
ziki. De Koaing was overbluft én ontstak nil t in
woede, Zooals m|tt verwachtte, maar bleef) zeer
kaltn en verzocht y den professor nog wa^to bl jven
zitten. Z. M. wAektei zich alleraardigst. 11uden
loop van :!het Zesmrek Vroeg hij nl. hoelang prof.
R.jMu reeds te wjlen was, en op 't deWegelont-
vajjgen antwoordti'vroeg do Koning zeéV puntig:
i/Ep sedert wannttr is (,u genaturaliseerd?" j don
weet dat dé hopaleeraar Duitscher is. Den 'vol
genden morgen vroegtijdig ontving de proflte
Leiden het bericht: zjjner benoeming tot ridder Se
kl. in de orde v(n den Leeuw van Nassnu".
In do Tijd leest men tM
Door een onzer lezers is te onzen buijeele ge
deponeerd een „kunstei", dat met nog eenige andere
door een eierboer te zijnen huize voor eeu gewoon
ei werd verkocht. Het surrogaat-ei, groot van
stuk en fraai van vorm, heeft de dubbele zwaarte
van een ei van gewone grootte. Volgens verklaring
van onzen zegsman, die, niet wetende mot kunst
eieren te doen te hebben, begonnen was er een ge
kookt te verorberen, is het wit witter en compacter
dan dat van een natuur-ei en heeft een onaan-
genamen geur; wat den dooier betreft, bestond
weinig of geen verschil. Aan een der punten van
het ei is een witte vlek waar te nemen, die, zoo
het ei tegen het licht wordt gehouden, zich don
ker afteekent.
Ofschoon wij er niet voor kunnen instaan, dat
dit ei werkelijk door middel van chemische prepa
raten werd gemaakt te minder daar wjj niet
begrijpen, hoe, door zulke eieren tegen 5 cent het
stuk te verkoopen, de kosten kunnen wordon ge
dekt, laat staan hoe er aan zou worden verdiend
meenden wjj er toch de aandacht op te raooten
vestigen, nu vóór eenigen tijd een bericht heeft ge
circuleerd over het oprichten van fabrieken in Ame
rika, waar kunsteieren werden vervaardigd.
BUI. Dat is mijn geheim. Ik zeg U mijn plan,
en vraag U mjj te helpen. Gjj zjjt de eenige wien
ik iets vragen zou, als ik op het punt was van'ge
brek om te komen.
Tom. Gekheid BiU! Wanneer zal je ophouden
met zulke malle praatjes te houden?
Bill. Niet voordat ik met sommige menschen
quite ben.
Tom. Ik geloof dat wij dat wel gemakkelijk klaar
kunnen spelen. Mijnheer Abbott is een van mijns
vaders patiënten.
Bill. Wilt g|j Uw best doen?
Tom, Wel zeker. Wat voor soort van betrekking
zou je wenschen?
Bitl. Dat kan mij niet schelen. Ik wil alleen
maar op dat kantoor wezen.
Tom hield zijn woord. Door zjjn onophoudelijk
aandringen zag de dokter zich genoodzaakt ernstig
aan 't werk te gaan en de uitslag was dat BiU eene
boodschap kreeg, dat h|j zoodra hij wilde kon komen,
tegen een klein wekeljjksch salaris, zóó gering dat het
nauwljjks genoeg was voor kost en inwoning.
Het was de eerste maal, zoolang hem heugde,
dat de knaap een gevoel van blijdschap ondervond.
Eindelijk was hij dan vrij.
Nu moest hij zijne moeder nog tevreden steUen.
Dat was niet zeer moeilijk. Hij was oud genoeg
om zijn kost te verdienen en het was tijd om te
beginnen. Dit viel niet te ontkennen. Hij zou haar
dikwijls komen bezoeken. Het zou niet lang duren
of zij kon ook te New-York komen en zjjn huis
houden besturen.
Hoe heerljjk 1
BUI had eene uitmuntende Engelsche op
genoten. Zijn smaak volgende, had, hij zich
rende het laatste jaar aan de chemie gewijd, 't Was
een streelend gevoel voor den heer Bettengill een
leerling te hebben, die zich zoo met hart en ziel op
de studie toelegde. De dag van zijne verlossing uit
de banden der schooltucht was nu echter aange
broken.
'tWas een liefelijke ochtend, omstreeks het mid
den van Mei, toen BiU, met den knapzak over den
schouder, op weg ging naaf New-York.
Zjjne moeder zag hem Uit het venster na totdat
hij den hoek omsloeg. I
Zjj had geen woord vafl vermaning of waarschu
wing tot hem gesproken oyer het stadsleven, dat hom
wachtte, zij wist zeer goed hoe onnoodig dit was.
Zij had gaarne op zijn godsdienstig gevoel willen
zinspelen, maar durfde niet. Er was iets in BiU's
voorkomen, dat haar woêrhield.
Doch toen zij hare armen om zijn hals sloeg,
fluisterde zij; Moge de Heilige Geest uw vertroos
ter zijn!»
BUI ontstelde alsof iets hem pijn deed.
Hij gaf zijne moeder haastig een kus en verliet
het huis.
{Wordt vervolgd.)
werd te Brussel de aankomst aangekondigd van twee
Ontzaglijk groot was de toeloop der belangstel
lenden die gisteren het in do hofkapel op een praal
bed liggende lijk ran den kroonprins wUden bezich
tigen. De inwoners der hoofdstad, bjj wie de overleden
prins steeds bijzouder bemind was, wilden, het koste
wat het wilde, de gelaatstrekken van den algemeen
geliefden prins nog eens aanschouwen. De soldaten
hadden als voorzorgsmaatregel, tot handhaving der
orde, den toegang afgezet, doch ondanks alle pogin
gen, was do anndraug zoo groot, dat velo personen
in het gedrang ernstig werden gewond.
Volgens een modedeeling der Staatscourant, vond
Cfeasor Widerhofer, toon hjj, per telegraaf ont-
en, onmiddellijk naar Meyerling vertrok, bjj zjjn
komst reeds doodsvlekken op het gelaat- van den
prins. De kogel word niet gevonden, doch men
deed ook geen moeite om het projectiel op te sporen.
De brief, dien de prins tot afscheid aan den her
tog van Braganza zond, bevat geen bijzonderheden, welke
ophelderingen kunnen geven over de redenen, welke
den prins tot den zelfmoord noopten.
Na de opwinding in de Frenaehe hoofdstad bij
en over de verkiezing van Boulanger volgt langza
merhand eenige meerdere kalmte. Maar wat men
eigenlijk doen moet om den generaal te bestrijden,
weet men nog niet. 8trenge maatregelen stelde de
heer Floquet in 't vooruitzicht tegen het cesarisme
en tegen knijperjjen ten voordeele van een plebisciet,
maar welke die zjjn moeten, is nog niet gebleken.
Het gaat moeUijk het algemeen stemrecht te pro-
clamoeren als den grondslag van het openbaar gezag
en tegeljjkertjjd de kiezers te knevelen, als zjj eene
keuze doen, die de regeering niet bevalt. Men denkt
er ook over zelf de hand te leggen aan de grond
wetsherziening, om zoodoende Boulanger een ge-
vnarhjk wapen uit de hand te slaan. Maar men blijft
Aarzelen, omdat de tentoonstelling in 't verschiet is
zoodat het wel kan zjjn, dat er vóór den wettedijken
termen van October geen verkiezingen zuüen
hebben. Terecht toont de Temp» aan, dat de Bou-
langistische beweging haar kracht nipt* ontleent aan
de tooverformule: „ontbinding, hMiening en een
constitueerendo vergadering''.
„Neen zegt het blad de beweging ontleent
haar kracht aan iets geheel andere, aan de sedert
lang opeengestapelde fouten der republikeinen; aan
hun verdeeldheid en het óchandelijk schouwspel, dat
zy den lande gaven; aan hun voortdurend zwenken
naar het radicalisme, een schrikbeeld voor een land
waar het conservatisme een zoo groote rol speelt;'
aan hun zwakheid, de voorbode der anarehie, een
afschuw voor een land, hetwelk wil voelen, dat het
bestuurd wordt en eindeljjk, wjj moeten het er
kennen, aan het ontzenuwen van den publieken geest,
vrijheid»1® m6er 'Chijnt te hechten "»n de
Een,in bet ministerie wordt in elk geval
waarschijnlijk geacht. De heer Floquet acht het
t T Kttbmet 60nlf?szins meer in overeenstem-
brengen met de republikeinsche meerderheid,
„li ,1 V°0ri d8n Vft' W»Bnl® beeft daarom
eenige leiders der republikeinen gepolst. Als zeker
wordt reeds de aftreding aangekondigd der ministers
valnTrï' "V 6-, P0ytral on Ferrouillat, die
vermoedelijk zullen worden vervangen door de heeren
Constans en Sigismond Lacroix.
Het Journal iè> Debat» noemt de vergadering van
Donderdag erbarmelijk. De gelegenheid was schoon
voor een groot politiek debat, een degeljjk onderaf
naar de oorzaken van den zoo hachelijk™ staat des
i„k„ J^aate daarvan heeft men zes uur achtereen
vêrwüten ^6ni' W?®digmge>i, onvruchtbare
verwqten en hoUe declamation vernomen; indien iets
ons van het parlementaire stelsel kon doen walgen,
zegt het blad, zou het zulk een vergadering zijn;
dat vier vijfden der republikeinen hun stem aan het
Kabinet gaven, heeft niemand verwonderd; zij hebben
dat tien jaar lang gedaan, zwichtende voor de sora-
matiën van Floquet en Glémenceau; het Kabinet zal
nu trachten met eenige spinnewebnetten den sterken,
noodlottigen stroom te keeren, welko het algemeen
stemrecht medesleept; of voor het overige de val
van het Kabinet veel goeds zou hebben opgeleverd,
is twijfelachtig; alles zou hebben afgehangen van de
keus der opvolgers.
De Russische regeering heeft bij den landdag een
ontwerp ingediend om de civiele lijst des konings,
die als keizer van Duitschland geene bijzondere in
komsten bezit, te verhoogen met 3'/i millioen mark
en dus te brengen op 15'/» millioen.
De heer Richter verklaart zich in de Frewanige
Zeitung tegen de verhooging en wijst er op dat keizer
Wilhelm I, ook nadat hij Duitseh keizer was ge
worden, elk jaar nog een paar millioen Mark kon
overleggen. Dit verzet zal echter weinig baten, want
de conservatieven en natxonaal-liberalen, die in het
Pruisische Huis van Afgevaardigden over een groote
meerderheid beschikken, zjjn het ook, wat de ver
hooging der civiele ljjst betreft, volkomen met prins
Bismarck eens.
Omtrent Samoa zijn allerlei tegenstrijdige berichten
in omloop. De Amerikanen beweren, dat door de
Duitschera aan den inlandschen vorst de oorlog is
verklaard, terwijl de Duitsche regeering dit stellig
tegenspreekt. Naar men zegt, heeft do laatste thans
Engeland en Amerika uitgenoodigd tot een monde
ling overleg omtrent die quaestie.
Het is nu de vraag, of deze conferentie zal aan
sluiten aan die van Juni 1887, die grootendeels zonder
gevolg gebleven en toen verdaagd is, dan wel of
het in de bedoeling ligt, op nieuwe grondslagen te
onderhandelen. Dit is echter onverschillig. De hoofd
zaak zal toch zijn, dat er zal worden getracht, zich
met elkaar te verstaan omtrent den invloed, dien de
drie vertegenwoordigers der mogendheden op den
erkenden vorst van Snmon zullen mogen uitoefenen.
Met andere woordenmen zal de wederzijdsche
grenzen van macht trachten af te bakenen, voor
zoover de neutraliteit van Samoa het toelaat. In alle
geval bestaat er nu een streven naar overeenstemming,
en men zal moeten erkennen, dat zoo iets geene
oorlogzuchtige bedoeling teekent.
{SM.)
Die opvoeding heeft rich gewroken, vreeeelijker
dan de somberite ongeluksprofeet ooit mogelijk ge
acht zou hebben. Toen na de meerdeijarigverkla-
ring ran den kroonprins de man, dien men gernst
een der goede geniossen zijns lerens noemen mag,
graaf Karei Bombelles, den post van opperhofmeester
van den toen I8jarigen prins aanvaardde, was het
zjjn voornaamste streven, zijn hoogen gebieder, aan
wien h|j met de innigste gehechtheid verbonden was,
door lichaamsoefeningen, door verstrooiingen van
allerlei aard rustiger te stemmen als h|j hem bad
gevonden en hem te leidon tot eene gelijkmatige
gemoedsstemming. Dat scheen hem ook voor den
prins het heilzaamst in verstandelijk opzicht. Zooals
bekend is, was bjj diens onderwijs in de gymnasiaal-
vakken een tot dusver in Oostenrijk b|j leden van
het keizerlijk huis niet gebruikelijke leerwijze ge
volgd. Dat een prins eene openbare school bezocht,
streedt met de gebruiken en in dit opzicht werd
voor den prins ook geene uitzondering gemaakt.
Wel werd hjj door privaatlessen van do leeraars van
één zelfde gymnasium, het academisch gymnasium
te Weenon, nauwkeurig volgens het oflicieele gym
nasiale leerplan onderwezen. Er was maar één
verschil: de prins moest de leerstof van twee semes
ters in één semoster verwerken en feitelijk geschiedde
dat ook, dank zij de bijzonder gelukkige begaafd
heid van den patiënt. Een dergelijke handelwijze
werd ook voorgeschreven voor zijne academische
vorming. De prins bezocht de academie niet, maar
hem worden door eene rjj van uitstekende profes
soren binnen tnee jaar de kundigheden bijgebracht,
waarin anders de Oostenrjjksche jurist na vier jaar
studie examen heeft af te leggen. Ook dit gelukte
volkomen, omdat men te doen had met een ongemeen
begaafd jongeling. Maar als men bedenkt welke
overlading dit medebrengt, als men dan verneemt, dat
bjj de rechtsgeleerheid nog kwamen de natuurweten
schappen, geschiedenis, aardrijkskunde, kunstgeschie
denis, de Hongaarsche taal en letterkunde en het
Hongaarsche staatsrecht alsmede de Hongaarsche
burgerlijke rechtsvordering, dan zal men graaf
Bombelles wol geljjk geven, dat hjj van elke ge
legenheid gebruik maakte, om den overprikkelden
prins van de boeken af en naar buiten to lokken.
Dat gelukte hen eohter maar gedeeltelijk. De prins
werd voorzeker een hartstochtelijk jager en natuur
vriend, en dat was goed, maar hjj verdiepte zich
overeenkomstig zjjn aard, daarbjj gelijktijdig in ge
compliceerde natuurwetenschappelijke studiën en
,mi"rter bevorderlijk aan zijne gezondheid.
Einde yk hebben wjj nog oen teer punt te be
handelen, omdat het in het belang van de nage
dachtenis des gestorven vorsten zeiven aangeroerd
moet worden: het is licht mogelijk, dat men hem
bq verstrooiingen van anderen aard, die hij zocht
en vond, juist om hem van de studie af te leiden,
grooter toegeeflijkheid betoonde, dan anders het
geval zou geweest zjjn. Hieraan heeft graaf Bom
belles echter geenerlei schuld.
Er zijn naturen, voor welke arbeid eene behoefte is
cn voor wie het leven geene waarde heeft, indien
met de een of andere taak al haar krachten inwer-
kmg brengt. Daartoe behoorde prins Rudolf. Uit
dergelijke naturen komen voort de uitstekendste man
nen m aUe kringen en beroepen, maar ook, helaas,
de meest nerveuse, de meest overprikkelende men
schen, bq wie eene verslapping, eene inzinking slechts
eene quaestie van tijd is, wanneer zij niet eene ijze
ren constitutie hebben. Dat dit bij den prins niet
het geval was, heeft het bovenstaande bewezen. En
dat hij desniettemin rusteloos werkzaam was, ja zelfs
zonder eenige acht te slaan op zijne gezondheid te
werk ging, is evenzeer bekend. Daarbij komt nog,
w^t niemand uit zijne naaste omgeving onbekend
was, dat er als 't ware twee zielen in zijne borst
woonden. Hij was een rustelooze, naar het ideale
gerichte, door blakende eerzucht vervulde arbeider
in alle denkbare richtingen en daarbij te gelijk een
levenlustig, vroolijk man. Wat placht hij niet al af
udfn uurOntelbare couranten te lezen,
zich bezig te houden met de lectuur van een« weten
schappelijk werk, zelf een artikel te schrijven, twee
uur bij den generalen staf en twee andere op het
exercitieveld door te brengen, op de jacht te gaan
in W eenens omstreken, eenige audiënties te verleenen
dat< alles was voor hem op één dag geen bijzon
derheid. Geen wonder dat zijne zenuwachtigheid
steeds grooter werd en in geheel Oostenrijk geen
geheim was. Juist daarom werd zijn huwelijk met
eene schoone en beminnelijke prinses, die hij zelf
voor zich gekozen had, met dubbele vreugde begroet
en inderdaad was de invloed, welke het jonge ech-
telijke geluk op hem uitoefende, althans in de eerste
jaren zeer heilzaam. In het vervolg kwam zijne
zenuwachtigheid weer boven en dat die jaar op jaar
toenam, was in de hoogere kringen geen geheim, al
uitte zich die, tengevolge van zijn minzaam karakter,
uiterst zelden, ja bijna nooit in bitse woorden; too-
neelen zooals b. v. in het vorig najaar er een plaats
had met den inspecteur der artillerie Kuhn behooren
tot de zeldzaamheden. Maar wie ook maar vluchtig
met hem in aanraking kwam, kon dadelijk zien, hoe
zenuwachtig hij was. Onrustig placht hij bij elk
onderhoud de kamer op en neder te loopen en trok
daarbij onophoudelijk aan zijn knevel. Dikwijls
klaagde hij over slapeloosheid en een ongemeen
pijnlijk gewrichtsrhumatisme leerde hem het nood-
lottigste aller geneesmiddelen, de morphine, kennen.
Dat de gezondheidstoestand van den prins in den
laatsten tijd verergerde, was bekend.
Wij hebben hierboven alles bijeengebracht, wat
strekken kan om het feit van den zelfmoord be-
grijpelijker te maken, dan die op den eersten oog-
opslag is. Maar wij erkennen dat tusschen die
vorkiaringsgronden en de ontzettende daad zelve
een diepe klove ligt, waarover geen brug te slaan
is. Deze omstandigheid is dan ook oorzaak geweest,
dat nog tegenwoordig geruchten de ronde doen,
welke op het eerste gezicht aaonemerlijker, maar
in waarheid nog onbegrijpelijker zijn dan de aan
neming ran een zelfmoord. De prins zou gevallen
zjjn als offer van een uit ijverzucht beganen aanslag,
en men zou den zelfmoord hebben voorgewend om
niet de aanleiding van dien aanslag te moeten
openbaren. Om twee redenen komt ons deze lezing
geheel ongelooflijk voor. Vooreerst omdat het
rechtschapen, open karakter van den veelbeproefd en
keizer de mogelijkheid schijnt uit te sluiten van
de verspreiding eener fictie in eene zaak, waarin
zgne volken recht hebben op de volle waarheid.
Ten andere omdat het nergens gebruikelijk is in
de wereld, iets slechts te verbloemen door iets dat
veel erger is. Dat een jong heetbloedig vorst valt
als offer van een aanslag uit wraak of ijverzucht,
werpt geen ernstige vlek op ryn karakter.
Wij gelooven dus de oflicieele voorstelling, omdat
wy die gelooren moeten, omdat elke andere ver
klaring nu, daar een gewelddadig einde zekerheid
is, nog ongerymder is. Maar wij zoeken voor ons
toch het beeld des jeugdigen vorstenzoons vry te
houden van alle vlekken. De man, die door toe
nemende zenuwachtigheid van den slaap verstoken
was, wiens wilskracht door morphine werd ver
lamd, verdient geen ander gevoel dan dat van innig
modelijden. Welke valsche voorstelling beeft hem
in dat ontzettend oogenblik den revolver in de
I hand gedrukt, wie zal het zeggen? Misschien was
treinen set gewonden. Het aantal slachtoffers
ramp, -en dan nog buiten rekening latende de pas
sagiers die in de laatste wagens vau den trein geze
ten hebben $n door don schok slechts lichte verwon
dingen hebben gekregen, blyft zelfs volgens eeue
matige raming niet beneden 40.
Te middernacht heeft men het opruimingswerk, dat
by toortslicht was voortgezet, moeten staken, daar
er zulke groote gemetselde steenblokken op den weg
liggen, dat zy zelfs niet weggewenteld kunnen w/r-
don, vooraleer zy mot behulp van dynamiet uit elkaar
geslagen zyni
Als vermoedelijke oorzaak van de ramp mpldt de
Indépendancedat op de plaats der ontsporing de weg
hersteld was, maar er nog niet voldoende ballast op
gebracht was, zoodat de voorzichtigheid eischte al
daar iets langzamer te ryden. Integendeel reed de
machinist sneller dan met de gemiddelde vaart, om
eenige minuten vertraging in te halen. Het zal
moeilyk uit te maken zjjn, wat de oorzaak is; even
als de stoker is de machinist op de plaats doodge
bleven; zijn lyk, dat eerst tegen den avond werd
uitgegraven, was byna onkenbaar, daar de ongeluk-
kige letterlykj verbrijzeld en daarna verschroeid was
