Buitenlandscb Overzicht.
xxvn.
De Heeren ten Doririère, T»n Diggelen'en Loos
herdachten de edele hoedanigheden, eenroud en
waarheidszin van den overledene.
De Hooge Baad, gisteren uitspraak doende in de
zaak van den aannemer Van P. van de levering van
vleesch voor het Haagsche garnizoen tegen den staat,
heeft den eischer zijne vordering in conventie ont
zegd, de vordering in reoonventte van den staat,
toegewezen, en den eischer veroordeeld indekoèten.
De Kamer van Koophandel te 's Bosch heeft
aan de Tweede Kamer een adres gericht, betreffende
het ontwerp van wet, houdende bepalingen tot
voorkoming van bedrog in den boterhandel.
Om de zuivelbereiding door middel van wette
lijke bescherming tegen knoeierij en bedrog ter
hulp te komen, zou sproek zij als haar oordeel
uit een algemeene wet tegen bedrog en verval-
sching in den handel in 't leven geroepen moeten
worden. Van het nu ingediende ontwerp verwacht
de Kamer weinig heil, omdat zij vreest, dat daar
door het produeeeren van slechte natuurboter eerder
zal worden bevorderd dan tegengegaan, en alzoo
een dor oorzaken van het verval der Nederlandsche
boter zal blijven bestaan.
In elk geval vertrouwt de Kamer dat, al wordt
het wetsontwerp aangenomen, dit echter niet zal
geschieden dan met verwerping van artikel 3. Die
bepaling gaat inderdaad te ver. Het waken tegen
bedrog mag niet zoo ver gaan, dat daardoor da
verkoop van kunstboter ook maar eenigermate wordt
bemoeÜijkt.
Do moord te Stejjnsdorp. Wij nemen het volgende
over uit de Volksstem, het Z.-Afrikaansche blad
Wij ontvingen Zondagavond berioht van eenige
heeren, die, op do terugreis van Swazieland door
Komatie trekkende van een verschrikkelijken moord
hoorden in Steijnsdorp gepleegd. De heer Milhorat,
hoofdconstabel, vroeger horlogemaker in Barberton,
en zijne vrouw zijn de slachtoffers dezer gruweldaad.
Hjj bewoonde een klein huis in Graumanstraat en
een ander op Market Square, waar thans de heer
Bushley woont, de bijzonderheden, ons gegevendoor
een dier heoren, de heer Alfred A. Klarke, zijn onge
veer de volgende: De Kaffer, die verondersteld
wordt in de keuken werkzaam geweest te zijn, was
wegens nalatigheid in zijnen dienst door den heer
Milhorat geslagen. De kaffer toonde zich hierover
gebelgd, verliet daarop het huis, en werd gezien, bezig
zjjnde een stuk hout aan beide einde scherp te
maken, zoodat het op een priem geleek. Hiermede
gewapend, keerde hij terug eu begon een moord-
dadigon aanval op de vrouw, haar over het geheele
lichaam verwondende, waarop zij neerstortte. Milhorat
was ongelukkigerwijze uit gedurende den tijd, dat
zijn vrouw vermoord werd, en kwam terug, om haar
den laatsten adem te zien uitblazen. Op dezelfde
wijze viel thans de onverlaat den heer Milhorat aan,
en voor deze wist, waar hij was, had hij reeds onder
scheidene wonden bekomen; tot zij geluk schreeuwde
hij luidkeels om hulp, en werd door eenige buren
gehoord, die nog bijtijds kwamen om het ergste te
voorkomen. Men maakte zich meester van den moor
denaar, en deze werd in den tronk in verzekerde
bewaring gesteld. Een jong mensch, die aan een slan
genbeet lijdende was, en nog maar pas uit Swazie
land was aangekomen, was getuige van dit schrikke
lijk schouwspel, maar was te zwak om zelf op te
staan en zijn revolver te krijgen, welke slechts
weinige duimen onder het bereik zijn handen lag.
Deze moet vreeseljjke angsten hebben uitgestaan, het
geval voor oogen ziende, dat ook hjj zou aangevallen
worden.
De ouders van de ongelukkige vrouw zijn alge
meen bekende bewoners van Port Elizabeth, en veel
deolneming wordt hun betoond door degenen, die
zioh hier uit deze zeeplaats gevestigd hebben. Elizabeth
James, dus was de naam van de vrouw, was slechts
19 jaar toen haar het gebeurde overkwam. Som
migen onzer lezers zullen zich haar herinneren,
toen zjj in Graumannstreet bjj den heer O'Brien
woonde, die haar van Port Elizabeth medebracht, en
later toen zjj bjj den heer Cook's Msrtle Asch was.
Het ia inderdaad treurig onder zulke vreeseljjke
omstandigheden haar dood te moeten vermelden,
daar het nog 6 maanden was sedert zjj gehuwd was.
Nog een week te voren bracht zjj te Barberton aan
vrienden een bezoek.
Latere berichten melden, dat de bevolking van
Steijnsdorp zoo vertoornd was, dat men den gevan
gene uil de gevangenis heeft gehaald, en hem zonder
vorm van proces' opgehangen.
Door den minister van ♦ustitie is ingediend een
gewijzigd ontwerp van de bepalingen omtrent het
tegengaan van gevaarlijke en van overmatigen arbeid
van jeugdige personen en van vrouwen. De wijzi
gingen zijn in hoofdzaak de volgende:
Arbeid voor bosohbouw wordt niet onder de be
palingen van deze wet gerekend, daarentegen wel de
eerst uitgezonderde Werkzaamheden voor veenderijen.
Een formule is opgenomen voor hetgeen deze wet
onder fabrieken en werkplaatsen verstaat, nl. //alle,
zoowel open als besloten, ruimten, waar in of voor
eenig bedrijf pleegt gewerkt te worden aan het ver
vaardigen, veranderen, herstellen, versieren, afwerken
of stoffen, of waar in of voor eenig bedrijf voor
werpen of stoffen een daartoe strekkende bewerking
plegen te ondergaan.»
Het voorgestelde voorwaardelijk of onvoorwaardelijk
verbod, om gevaarlijken arbeid te doen verrichten
aan personen beneden 16 jaar, wordt nu uitgestrekt
tot vrouwen in fabrieken en werkplaatsen, met be.
paling dat de ondernemer verplicht is van elk ongeluk,
dat aan een persoon beneden 16 jaren of aan vrouwen
in fabrieken en werkplaatsen bjj den arbeid overkomt,
binnen 94 uur kennis te geven aan den burgemeester.
De werktjjd van personen beneden 18 jaar en, in
fabrieken of werkplaatsen, van vrouwen mag nu
nooit vroeger aanvangen dan 6 uur 's ochtends en
nooit later eindigen dan 7 uur 's avonds, bijzondere
omstandigheden uitgezpnderd, als wanneer, met spe
ciale schriftelijke vergunning van den burgemeester
in een aangewezen fabriek en werkplaats die arbeid
tot 9 uur mag voortgezet worden, hoogstens gedu
rende zes dagen achtereen of 14 dagen om den
anderen dag. Voor meisjes beneden 16 jaar kan de
werktijd nooit langer gesteld worden, voor anderen
slechts bij algemeenen bestuursmaatregel voor be
paalde bedrijven, en dan nog met dien verstande,
dat vrouwen-arbeid tusschen 11 uur 's avonds en
6 uur 's ochtends volstrekt verboden is.
De rusttijd van 1 uur, voor personen beneden 18
jaar en vrouwen voorgeschreven, moet tusschen 11
uur 's ochtends en 8 uur 's middags worden genoten,
welke rusttijd buiten de arbeidslokalen moet worden
doorgebraoht.
Op arbeid in of voor schippers- of visschersbednjf
aan boord van vaartuigen zjjn deze bepalingen niet
toepasselijk.
Nu ook kan vrijstelling worden verleend aan vrou
wen boven 18 jaar in of voor bepaalde bedrijven
van het verbod, om Zondags te arbeiden, terwijl
gelegenheid is gegeven om in een bijzonder geval,
met vergunning van den burgemeester, tot herstel of
reiniging van een stoomketel, een jongeling beneden
18 jaar des Zondags te doen arbeiden.
Met het toezicht zijn thans mede belast ten hoogste
drie ta benoemen inspecteurs, wier werkkring eu
verdere bevoegdheden bij koninklijk besluit zullen
worden geregeld.
Verder zijn in de strafbepalingen nog eenige ver
anderingen gebracht, en ia de in—werking-treding
vastgesteld op 1 September a. s.
In zijn Memorie van Antwoord verdedigt de mi
nister van Justitie de indiening door hem alleen,
terwijl hij verklaart, de volle verantwoordelijkheid
voor het ontwerp op zich te nemen. Hjj wijst erop,
dat ook zijn streven is gericht om zooveel mogelijk
te letten op de belangen der industrie.
Wat vau hem te wachten is in zake arbeidswet
geving kan hij nog niet mededeelen; enkele ontwerpen
in voorbereiding; veel zal afhangen van den uitslag
der verdere enquête, tot de voortzetting waarvan,
naar hij hoopt, eerlang zal worden besloten. Hij
betoogt verder dat een beroep op de ouderlijke macht
niet mag terughouden van een poging tot keering
van het kwaad van de exploitatie van kinderen;
daarom mag ook de vrijlating van, arbeid vau kin
deren in het bedrijf van hun ouders niet worden
toegestaan.
Dat deze regeling noodzakelijk zou moeten leiden
tot 't maken van bepalingen omtrent het gebruii ran
arbeidskracht van volwassen mannen, ontkent de minis
ter beslist. De nu voorgestelde regeling omtrent den
arbeid van vrouwen beoogt vooral het familieleven
en de huiselijke belangen te bevorderen. Het voor
schrift omtrent de Zondagsrust zal gelijk hjj te
zijner tijd hoopt te toonen het tot stand komen
van een algemeene regeling van Zondagsrust niet
vertragen.
Uitbreiding van het verbod van kinderarbeid, tot
den veldarbeid is van hem niet te wachten, zoo lang
niet volledig is aangetoond dat de landbouw het
zonder hulp van kinderhanden kan stellen, en die
arbeid nadeelige gevolgen voor de ontwikkeling van
het kind na zich sleept. Vooralsnog zou uitbreiding
van het arbeidsverbod tot kinderen van 13 jaar niet
geradgn zijn, zoo lang de enquête niet is afgeloopen.
De fabriek van den heer Felix Dehaynin, die ge
heel vernield is, was gelegen bjj het station Mar-
ohienne in de nabijheid van Charleroi en bestond
uit een Briquettenfabriek en een inrichting, waar
1 teer en welriekende oliën werden bereid. Beide
<jbrieken stonden onder leiding vau een Fransohman,
de heer Souhart, die op een kleinen afstand van de
fabriek woonde.
Dinsdagavond omstreeks 10 uur brak de brand
uit in de distilleerderij en verspreidde zioh met
ontzaglijke snelheid. De nachtwaker waarschuwde
den directeur, die zich onmiddellijk naar de fabriek
begaf. De distilleerderij is verdeeld in 7 vertrek-
den geweest. Evenmin kon het zoo ver gekomen zijn
zonder twjjfel, bekommeringen eu veel zielelijden.
„En gij zult Gode gelijk zjjn, kennende het goed
en het kwaad», sprak de slang. Het dier bezigde
eene verschrikkelijke naarheid om ons aller moeder
te verleiden. Het goede te kennen, o, dat is inder
daad schoon. Het kwade te kennen 1 Geen wonder
dat Fulsifer terugdeinsde voor het denkbeeld, om het
zijn jougdigen vriend voor to houden. Zoowel het'
goede als het kwade te kennen, met de kennis des
onderscheids is slechts den giensch gegeven. Noch
engel, noch duivel bezit dit vermogen. Dat deelt de
mensch met de Godheid.
Wij verlaten Tom Castleton onbewust dat heldere
oogen blikken van hartstochtelijke belangstelling op
hem werpen, en dat eene stoutmoedige, vermetele,
beginsellooze vrouw besloten heeft dat hij de hare
moet worden.
Het wordt tijd eens te zien hoe het Alf du Barry
gaat. Wij hebben hem te Schweinfurth verlaten,
waar hij zich voor een poos gevestigd had en voor
nemens was zich zoo ijverig mogelijk te oefenen om
het Duitsch machtig te worden. Dat gelukte hem
volkomen. Niets helpt beter om talen te leerendan
de noodzakelijkheid. Het duurde niet lang of Alf,
die ten minste niet lang bij Tom wilde achterstaan,
kon het gymnasium bezoeken.
De briefwisseling tusschen de twee vrienden zou,
als ik die hier weergaf, eene meel nauwkeuriger
voorstelling geven van hetgeen er met hen voorviel
gedurende de vier of vijf jaren, die ik overspring,
dan mijne beschrijving vermag.
Wat er ook in de gewoonten of denkwijze van
een van beiden veranderd mooht zjjn, zooveel is zeker
dat zij hunne briefwisseling geregeld volhielden. Hoe
wel die veel belangrijks bevatte, kan ik er in dit
verhaal geen plaats voor inruimen.
Ik heb hunne brieven bewaard. Ik moet bekennen
dat zij mij de eerste maal toen ik ze las droefgees
tig maakten. Opmerkelijk is de verandering in ge
voel, denkwijze, en de algemeene leefwijze, die Alf
onderging, torwijl Tom een gestadigen voortgang in
de juiste richting deed blijken.
De brief, waarvan wij in ons vorig hoofdstuk mel
ding maakten, de eerste, dien Alf na zijne vestiging
te Schweinfurth schreef, was bijna de laatste waarin
zulk een vrije ongedwongen toon heerschte. Lang
zamerhand kwam er eene zekere stijfheid in. De
brieven werden meer bestudeerd. Zjj waren wel
even lang als vroeger, maar niet half zoo belangwek
kend. Zij vloeiden over van beschrijvingen, die Tom
even goed in een reisgids kon lezen.
Na verloop van eenigen tijd begon er een nieuw
element in te komen; iets, dat blijken gaf van eene
zekere lichtzinnigheid. Nu en dan werden er toe
spelingen gemaakt, die aantoonden dat Alfa morali
teit er niet op verbeterd was.
Naar mate hij in zijne studiën vorderde, werden
zqne mededeelingen meer philosofisch, diepzinniger,
ja, ik mag wel zeggen: onzinniger. Het scheen zijne
■bedoeling te wezen zijn vriend in verbazing te brengen
Boor met zijne meerdere kennis te pronken.
Hij sprak over de heiligste zaken met eene stout
moedigheid, eene losheid, en een gering achten van
alle bestaande begrippen, die Tom oneerbiedig toe
scheen.
Maar ik moet die brieven niet streng beoordeelen;
het waren studentenbrieven en wij weten hoe gaarne
die heeren in zeker tijdperk een hoogen toon aanslaan.
Dat Alf vlijtig was, zal niemand betwijfelen. Hjj
begon Tom te overstelpen met allerlei nieuwe namen,
Hjj sprak over Kant en Fichte, Jacob Boehmen en
Hegel. Hjj redeneerde over „hooge kunst» en de
noodzakelijkheid van „vrijheid van vormen.»
Uit sommige zijner brieven bleek duidelijk dat
zjj een uittreksel waren van de lezingen, die hig had
bijgewoond; ,en zjj waren opgevuld met uitdrukkingen
als „het absolute idëe», „de subjectieve geest», „het
Goddelijk denkbeeld van het heelal», en dergelijke.
Tom bleef niet achter in het beantwoorden van
die brieven, en AJf's woordenpraal maakte weinig
indruk op hem. Misschien was hjj in 't eerst wel
een weinig overbluft door al die hoogdravende klan
ken, maar hij begon er gewoon aan te raken en te
begrijpen dat zjj, in gewoon Engelsoh overgezet,
eenvoudig genoeg waren.
(Wordt vervolgdj
ken, welke door het middenvertrek, het grootste van
alleen, in twee grepen werden gescheiden. Deze
middenafdeeling was door buitengewoon dikkë mu
ren omgeven. In een der uiterste afdeelingen ont
stond de brand.
De heer Souhart begon terstond het blussings-
werk, nadat uit de omliggende plaatsen per telefoon
hulp was ontboden. De brandweer uit Marchienne
en Charleroi, was spoedig ter plaatste, doch men
durfde het vuur niet goed aan te tasten, omdat men
het springen der groote ketels vreesde. Men begon
daarom mot de overige gebouwen te beschermen,
maar plotseling sprongen eenige vaten met olie en
teer. Deze stoffen vatten aanstonds vuur en door
deze brandonde vloeistof breidde het vuur zioh ook
uit tot een groote voorraad olie en teer, die in bet
kanaal gereed lag. Ondanks de bovenmenschelijke
inspanning der brandweer, dis geholpen werd door
een afdeeling jageis uit Charleroi, werden in een
oogenblik drie schuiten met teer een prooi der
vlammen.
Gelukkig was er weinig wind, zoodat de bran
dende vloeistof niet uit het kanaal naar de Sambre
werd gevoerd. Indien deze brandënde oppervlakte
van 100 meters in het vierkant eens de rivier ware
afgedreven, dan ware de gevolgon niet te voorzien
geweest. Eindelijk vatte ook een der groote met teer
gevulde ketels vuur. Er waren er 18, allen met
elkaar verbonden, en in korten' tjjd stonden er 11
in lichte laaie. De overige zeven bleven behouden,
daar het nog bjjtjjds gelukte de verbinding af te
snjjden.
Toen echter gold het slechts de briquettenfabriek
te behouden van den heer Albert Dehaynin, welke
op korten afstand van de brandende inrichting was
gelegen. Dit gelukte, daar steeds versterking voor
de blusschers kwam opdagen. Hat geheele garni
zoen uit Charleroi was allengs opgekomen en zoo
kon men althans deze inrichting behouden. De
beide fabrieken van den heer Felix Dehaynin waren
echter reddeloos verloren. De schade, daardoor
veroorzaakt, bedraagt minstens 1,000,000 francs.
De heer Dehaynin was juist te Parijs en werd na-
tuurljjk terstond per telegram verwittigd.
In den Tempt deelt Hugues Le Boux eenige bijzon
derheden mede omtrent de stenographic, meer in
het bijzonder omtrent het corps stenografen, dat in
de Fransche Kamer werkzaam is. „Niemand», zegt
hjj „verwondert er zich over, wanneer hjj in het
Journal Offieiel, den dag, volgende op een zitting,
een wooidsljik verslag van de gehouden redevoerin
gen leest. Men zal zelfs misschien verbaasd zjjn te
vernemen, dat dit niet in elk ander land ook het
geval is. Maar er is op dit oogenblik geen ander
volk, dat Frandrjjk evenaart, wat betreft de snelheid
en de nauwkeurigheid, waarmede de parlementaire
redevoeringen in druk worden weergegeven. En
geland zelfs, Engeland, het vaderland van het
parlementarisme, heoft geen officieel georganiseerd
corps stenografenin de meeste anders landen
ziet eerst vele dagen, soms zelfs eerst een maand
later in externa het verslag van het verhandelde in
de Kamers, het licht.»
Hieraan knoopt hjj verder een beschouwing vast,
dal Frankrjjk het meest vrjje en vrjjzinnigste land
ter wereld is, omdat de stenographic slechts bloeien
kan onder een vrjjzinnig regeeringsstelsel en Frank
rjjk het best georganiseerde oorps stenograten bezit.
Om een zoo hooge trap van volmaking te bereiken,
zjjn twee dingen noodig nauwkeurig en snelheid.
De redevoeringen, die in de Kamor worden uit
gesproken, moeten woord voor woord nauwkeurig
worden weergegeven en hoe lang de zitting ook
dure den volgenden dag moeten zjj in het
Journal Offieiel verschijnen.
Die tour de force wordt dageljjks verricht, dank zjj
de toewjjding en de bekwaamheid van slechts een
luttel aantal personen. In het geheel zijn er veer
tien stenografen verbonden aan den Senaat en even
veel aan de kamer, die weer onderdoeld worden in
twee categoriëen, die afzonderljjke namen dragen en
wel in de rouleur»en de ndeoiseurs.u
Wanneer men de zaal, waar de zitting gehouden
wordt, binnen treedt, ziel men rechts van de tri
bune, waar de spreker staat, een man voor een les
senaar staan, die zonder de oogen op te slaan, voort
durend bezig is met zjjn aanteekeningen te maken.
Dit is de „rouhur». Hjj „neemt" gedurende twee
minuten het woord van den spreker op en wordt
een ziJ?er oollegaas afgewisseld. Oogen-
blikkeljjk gaat hij daarop heen, om zjjn aanteeke-
ïngen m letterschrift over te brengen. Daar er 14
stenografen zjjn, volgt hieruit, dat hij telkens 26
minuten tijd heeft om zijn aanteekeningen voor de
pers gereed te maken.
,h?5 i8 gemskkeljjk te begrijpen, dat de
mogelykheid bestaat, dat er onnauwkeurigheden in
zijn aanteekeningen sluipen en dat er dus controlo
noodig ia, Deze houden de réciseurs, die steeds
15 minuten achtereen het gesprokene stenografeeren
en daarna hunne aanteekeningen met die der ge
durende dien tjjd werkzaam geweest zjjnde rouleure
vergelijken, de zinnen afronden, verbeteringen
aanbrengen enz.
Dooh dan is nog maar het eerste toilet der
redevoering gemaakt. Gewoonljjk vraagt de spreker
daarop inzage van dien tekst en brengt hjj zjjn
bezwaren tegen de zuiverheid vau den stijl en de
wjjze, waarop ziju denkbeelden zjjn weergegeven, te
berde. Na zjjn correctie gaat het verslag naar
de drukkerjj. 's Avonds hebben de stenografen dan
nog de proeven na te zien en het gebeurt zelden,
dat zjj niet lastig gevallen en opgehouden worden
door een of anderen spreker, die zjjn redevoering
nog eons wenscht te herzien. Dikwijls duurt dit
nazien der proeven tot laat in deu nacht en op het
laatst van het jaar, wanneer de zittingen elkaar snel
opvolgen en er soms zelfs drie op een dag gehouden
worden, gebeurt het niet zelden, dat de stenografen
20 uren van do 24 in het touw zjjn.
Hoe is het mogeljjk, dat de stenograaf, die steeds
met zjjn neus op het papier ligt, de namen, van hen
kan opgeven, die een spreker in de rede vallen P Op
deze vraag antwoordde een stenograaf den heer
Leroux ongeveer het volgende „Wjj verdoelen de
loden in drie categorieën nu wel in lo. de sprekers,
die een ander nooit in de rede vallen, in de hoop
wederkeerig met dozèlfde 4g»rds behandeld te worden,
2o. de in-de-redevallers, menschen van een volbloe
dig gestel die geen koelbloedigheid genoeg bezitten
om zelf de tribune te boklimmen en aan^rie plot
seling zonder dat zjj er eerst over nadenken, bijna
ondanks hun zelf, eeu of andere nitroep ontvalt.
Deze zjjn echter weinig in getal en wjj keunen ze
allen aan den klank hunner stem; 3o. de afgevaar
digden van het platteland, die nooit spreken, maar
evenmin een ander in de rede vallen.
Uit dezelfde bron vernam Le Boux, dat de ge
middelde tijd, die noodig is, om een gesproken zin
in schrift weer te geven, ongeveer tienmaal grooter
is dan de tijd, die gebezigd ia om hem uit te spre
ken. Maar dat is ook slechts een gemiddelde, want
voor vele sprekers zjjn de grenzen veel ruimer of
enger. De sprekers uit het Zuiden sproken aanmer
kelijk veel radder dan die nit het Noorden.
Een der senatoren uit het Zuiden is bepaald een
nachtmerrie voor de rouleure. Wat hjj in den minuut
zegt, vult achtentwintig regels van het Journal official.
Tirard en de Freycinet zijn ook zeer radde sprekers
vjjfentwintig regels van bet Journal offieiel per mi
nuut. De gemiddelde snelheid is tweeëntwintig regels
per minuut, maar er zjjn «ek zeurkousen, die het
niet verder dan tot zestien of zeventien kunnen
brengen.
Ten slotte deelt Le Boux nog een anecdote van
Ludovic Halévy mede. Indertjjd was deze secretaris-
redacteur van het wetgevend lichaam. Ouder het
aantal in-de-rede-vallers had vooral een zekere
mjjnheer de Piré zijn aandacht getrokken.
„Wel duivel," zeide op zekeren dag de jonge sec
retaris-redacteur bjj zich zelf, „men kan den rjjken
gerust wat leenen."
En wanneer hem in den loop der zitting een ver
makelijk gezegde te binnen schoot, laschte hjj dit in
zjjn verslag in en stelde het op rekening van mijnheer
de Piré.
In den beginne deed de in-de-rede-valler, alsof
hij dit niet merkte.
„Misschien gelooft hjj werkeljjk, dat hjj dat alles
zelf gevonden heeft," dacht Halévy. „Wjj zullen hem
dus maar eens ten poosje aan zich zelf overlaten."
Een maand later ontmoet mjjnheer de Piré den
jongen secretaris. Hjj houdt hem zeer beleefd staande
„Mjjnheer Halévy," zegt hij, „vindt ge niet,
dat ik sedert lang niets geestigs gezegd heb?"
S I i I I -—»—»=
De Fransohe regeering heeft een rechtsgeding ge
opend tegen de Ligue des Patriotes, welke van de
zaak Aschinoff een stormram maakte tegen het gou
vernement. De politie heeft de brieven en stukken
der Ligue in beslag genomen.
De Fransche Commissie voor de begrooting jiMft}
den heer Jules Boche, die regeeringsgezind is, .fnetj
21 stemmen tot voorzitter gekozen. Op den;béw_
Peytral, den vorigen minister van finanoiën,
9 stemmen uitgebracht.
Jules Boche aanvaardde het voorzitterschap met
eene toespraak, waarin hjj zeide dat de commissie,
evenals hare voorgangster, bjj hare beraadslagingen
de stnatkunde ter zjjde zal stellen. Het zullen al
leen financieele overwegingen zjjn, die haar bezig
houden.
Tot zjjn genoegen, verklaarde hjj verder, had hjj
gezien, dat de rechterzijde voor het eerst sedert vele
jaren in de commissie vertegenwoordigd is. Hjj
wenscht haar daarmede geluk.
In het Engelsohe Lagerhuis Verklaarde de
minister van buitenlandsohe zaken, dat de regeering
haar uiterste best zal doen om Pigott, den vervaar
diger der zoogenaamde brieven vau den heer Parnell
in handen te krijgen. Men vermoedt, dat de man
zich te Parijs ophoudt. Ten minste de Terklaring,
welke hy ten huize ran den heer Labouchère
toekende, werd door hem ran daar aan den voor
zitter der oommissie gezonden. De nationalistische
afgevaardigde Healy, die de regeeriog hierover
interpelleerde, stelde zich tevreden met de mede—
deeling van den heer Matthews, dat de regeering
de uitlevering van den falsaris zal aanvragen.
In Amerika gelooven dö Ieren, dat de zaak der
Home Bule door het Parnell-proces zeer zal worden
gebaat. De Ieren hebben reeds 8000 dl. voor het
Parnell-fonds bijeengebracht.
Thans verzekert men, dat Churchill indertijd de
benoeming van de Parnell—commissie sterk had ont
raden de enquête kon in geen geval gunstig voor
de Regeering zijn, meende hij, en zij zou verderfe
lijk zijn voor de Tories, zoo de //Times" in gebreke
bleef de echtheid der brieven te bewijzen.
Niet alleen uit een financieel oogpunt, vooral
wat de moreele zijde van de zaak betreft, dreigen de
artikelen over Parnellism and Orïme de doodsklok
to zij11 geweest, welke de //Times" voor zich zelf
luidde. Indien het einde van het proces is, dat
Parnells onschuld daghelder bewezen wordt, dan is
het gedaan met den grooten invloed van het eerste
blad der wereld dat, hoe ongeloofefijk het ook klinkt,
zonder eenige aarzeling, zonder eenig onderzoek zich
tot tolk heeft gemaakt van de leugens en verzinsels
van een alledaagschen schelm en bedrieger.
Maar belooft het rechtsgeding wrange vruchten
te dragen voor de //Times," erger nog staat het
voor de tegenwoordige regeering, die zich vereen
zelvigd heeft met het City-blad; haar stelt men
mede verantwoordelijk voor Pigott's vreemde gedra
gingen. Wat heeft eigenlijk de geheele uitgave van
Parnells brieven door de //Times" ten doel gehad?
Er moest een groote samenzwering tegen Engeland
aan het licht gebracht worden. Men wilde aantoo-
nen, dat in dit complot de liberale partij met Glad
stone aan het hoofd de hand reikte aan Parnell,
verbonden was met de moonlighters, de dynamiet-
mannen en de moordenaars. Het was een //bloedige
keten", die Gladstone samenklonk aan de moordenaars
van Burke en lord Cavendish.
Het schijnt nu wel, dat de liberalen de zaak zul
len omkeeren. Zij op hun beurt zullen dezelfde
tactiek in toepassing brengen en trachten te bewijzen,
dat de geheele unionistische partij met de //Times"
en door de //Times" éen is met Richard Pigott,
een avonturier, een bedrieger en vervalscher!
Het blykt, dat het bericht, al zou de heer Parnell
afzien van de rechtsvervolging tegen de Timet, niet
juist is. Integendeel heeft Parnell op nieuw een
proces tegen het Cityblad begonnen en eischt hy
een schadeloosstelling van 100.000 wegens het
nadeel, hetwelk de Times door zyn beschuldiging
aan zijn goeden naam heeft toegebracht.
De Tünes die gilleren zweeg, wydt nu ook een
hoofdartikel aan het proces. Het blad betuigt zyn
leedwezen, dat het de brieven, welke aan Parnell
en Egan werden toegeschreven, openbaar maakte,
maar handhaaft zijn goede trouw, daar men de
brieven werkelijk voor echt hield. Tot zyn ver
ontschuldiging wijst de Time» er op, dat de brieven
niet onmiddellijk van Pigott, maar van een tusschen-
persoon werden ontvangen. Eerst, na het kruis
verhoor, waartegen Pigott niet bestand bleek, kwam
de Times tot de overtuiging, dat de brieven waren
nagemaakt.
De Times protesteert ten sterkste tegen de be
wering, dat een samenzwering is gesmeed om Parnell
en zijn party in het verderf te storten. De directie
beschouwde haar aanval als een nationale zaak en
stelt zich alleen verantwoordelijk voor haar dwaling.
Daarom verklaart de Timesonvoorwaardelijk alles
uit de oorspronkelijke aankliiht tegen Parnell, dat
niet door eerlyke bewyzei^Jan worden gostaafd,
terug te nemen.
Het Hongaarsche Lagerhuis kwam tot de behan
deling van art. 25 der legerwet, dat met art. 14 het
struikelblok voor dat wetsontwerp vormde. Do Re-
geering nam een voorstel van den Afgevaardigde
Gftjery over, om aan de Hongaarsche taal by de
•onmiers-examens der eeiyarige vrijwilligers meer ruimte
iW-^even, en voorts deed zij de toezegging van ver
scheidene voorrechten aan dezelfde personen, zoowel
ten aanzien van de taal als voor het geval van een
een tweede dienstjaar. Een en aüder werd door bet
Huis met gejuich begroet.
In Italië dreigt nog steeds het gevaar eener
ministerieele crisis. Men had verwacht, dat do
regeering haar financieele plannen zou terugtrekken,
maar dit is tot dusver niet geschied, daar de
ministers het zeiven niet eens zijn. Eenigen raden
aan toe te geven, terwyl anderen daarentegen
verlangen, dat de heer Crispi een kraohtige houding
tegenover de Kamer zal aannemen. Een gedeelte-
