Buiienlantlsch Overzicht.
PETROLEUM-NOTEERINGEN
SÜPPLETOIRE PATENTEN
Cantzlaar Schalkwijk, te Rotterdam.
k e Mn i s g e v i n g.
welkten. Er bestaat dus uit een politiek oogpunt
ook geen reden, waarom men thans die samenwer
king door middel van eenvormigheid in de districten*
soa moeten verzekeren, en zulks terwijl algemeen
erkend wordt dat by de indeeling der provinciën op
geheel andere eischen moet worden gelet dan bij
die van het Ryk.
Het eenige wat thans abnormaal schijnt, is hierin
gelegen, dat 'de Staten der Provinciën nog zijn ge
kozen door het oude kiezerspersoneel en de* Eerste
Kamer van dat personeel de uitdrukking is. Eerst
langaamerhand, wanneer zooals in Mei van dit jaar
voor 't eerst zal gebeuren, ook de nieuwe kiezers
medewerken by de periodieke aftreding van dé
helft der Statenleden, zullen de Staten der Pro
vinciën en dus ook de Eerste Kamer onder den
invloed komen van het uitgebreider' kiesrecht. Dat
is echter de bedoeling geweest bij de grondwetsher
ziening, welke anders te gelijk met de ontbinding der
Kamers die van de Staten zou hebben voorge
schreven. Wanneer de Regeering het er nu op
toelegt en zy schijnt er door hare aanhangers
toe te worden gedreven door middel van eon
andere indeeling tot ontbinding der Staten te ge-
laken dan is dat niet anders- als eeu reactie
tegen do grondwetsherziening.
Zal de Regeering nu, hoewel haar voorstel zoo
duidelyk gebleken is strijdig te zijn met het
provinciaal belang toch haar willen trachten
door te zetten? Het is mogelijk, dat zij de
meerderheid der Tweede Kamer even gewillig
vindt als de Staten van Limburg, die wegens het
politiek belaag het stilzwijgen oplegden aan hun
overtuiging, dat de regeling niet is overeenkomstig
het provinciaal belang.
Maar do Eerste Kamer zal dan vermoelijk een
ander oordeel uitspreken en niet toelaten, dat het
provinciaal bestuur in de war wordt gebracht en
opgeofferd aan een politiek partijbelang.
{Handelsblad,)
Staten-GeneraalTweede Kamer. Zittingen
van Donderdag 21 en Vrijdag 22 Maart.
De algemeene beraadslagingen over de arbeidswet
liepen gisteren met de pauze af. De heeren Lohman,
Kerdijk, Van der Kaaij, Heemskerken Domela Nieu-
wenhuis voerdén nog bet woord.
De heer Lohman beantwoordde den Schoterland-
schen afgevaardigde, die den toestand der sociaal
democraten had vergeleken bij dien der doleerenden,
hetgeen hij niet kon toestemmen. Voorts kwam hij
terug op de vaderlijke macht en de kamers van ar
beidt Wat het eerste betreft, verdiepte zich deze
spreker in zoo fijne onderscheidingen, dat een gewoon
verstand ze niet volgen kan; alleen begrypen wij er
uit, dat hij voornemens is zich te verzetten tegen re
geling van den arbeid van kinderen in de zaak
hunner ouders. Van de verlangde kamers van ar
beid gaf hij een schema, dat de zaak althans wat
minder schemerachtig maakt en de grondslag kan
worden van nadere overweging.
De heer Kerdijk stelde zich voornamelijk tot taak het
verschil tusschen de sociaal-democraten en de liberalen
te doen uitkomen. Overigens hield hij vol, dat het
wetsvoorstel zijne betrekkelijke waarde heeft en niet
de minachting, der socialisten verdient. Tegenover
den heer Lohman betoogde hij de wenschelijkheid
om het kind ook te beschermen, als zijn vader de
ondernemer van het bedrijf is, en do onmogelijkheid
zeide Terwilliger, «tot nu toe, maar ik zit er nu
zoo erg in, dat ik vrees mij er niet te kunnen uit
redden.
„Niet* uitredden? Wat doen andere mannen dan?
Zij redden er zich wel uit, en vallen hunne familie
er niet meê lastig."
„In Gods naam, Jane, houd op. Ik mag niet meer
dan ik kan."
Gesteld eens dat gij niet kunt! Wat maken vier
of vijf duizend dollars meer of minder uit? Ik heb
niet veel contanten noodig. Een groot gedeelte 'van
de" onkosten hebben wij op rekening. Goef mij van
ochtend drie duizend dollars eu ik zal zien of ik er
raeê toe kom. Waarlijk, ik moet het hebben."
Ik kan het u niet geven, ik heb het niet."
Leen het dan."
Ik kan het niet leenen."
Het ziet er mooi uit! Gij wordt gek. Ik wil en
zal die partij geven. De kaartjes zijn besteld en de
dag is bepaald, 't Is reeds te veel bekend. Ik zal
eens zien of gij ons schande durft aandoen."
Terwilliger zag weer naar zijn kind; zij sprak
geen woord, maar zat met terneergeslagen oqgen.
Het was een treurig schouwspel.
Hij ging, zijn huis uit, niet in staat om te spreken.
Hy was tot stikkeus toe vol. Hij had een prop in
de keel, zijne lippen waren droog, 'en telkens be
proefde hij ze met zijn tong te bevochtigen. Hij wist
dat het eenmaal tot een crisis komen moest. Hij zat
er verschrikkelijk in; maar zijn moed zou hem nog
om vooraf te bepalen waar de staatsbemoeiing op
kan houden. De Staat moet overal optreden, waar
misbruiken zich in de practijk voordoen.
Ook de heeren Van der Kaay en Heemskerk be
handelden de vaderlijke macht, de eerste natuurlijk
als bestrijder, de tweede als bondgenoot van den
leider der anti-revolutionairen.
De heer Nieuwenhuis handhaafde zijne afkeurende
meening omtrent de wet en verklaarde ronduit, dat
hy geen middelen ter verbetering wilde op den bo
dem van de bestaande verhouding tusschen kapitaal
en arbeid. Verzoening tusschen bezitters en niet-
bezitters is onmogelijk; het kapitaal moet eerst te-
rugkeeren naar zijn rechtmatigen eigenaar, den ar
beider.
Men liet dezen afgevaardigde nu het laatste woord
ook de minister vond niet noodig in verder debat
te treden, zoodat tot de artikelen kon worden over
gegaan.
Art. 1 luidt:
«Onder arbeid verstaat deze wet alle werkzaam
heden in of voor eenig bedrijf, behalve: lo. werk
zaamheden in de open lucht in 0/ voor de bedrijven
van landbouw, tuinbouw, boschbouw of veehouderij;
2o. werkzaamheden buiten fabrieken en werkplaatsen
in of voor het bedrijf van hem, by wien degene die
ze verricht inwoont, voor zoover die werkzaamheden
ook buiten eenig bedrijf in een huishouding of stal
ling plegen voor te komen."
Op dit art. zijn voorgesteld de volgende amend.-.
lo, van de heeren Kerdijk en Zaaijer om weg te
laten: „lo. werkzaamheden" tot „veehouderij; 2o."
2o. Van de commissie van rapporteurs om in
plaats van sub. lo. te lezenlo. werkzaamheden in
of voor de bedrijven van landbouw, tuinbouw, bosch
bouw of veehouderij, voor zoover zij worden verricht
in of voor iemands bedrijf door leden van zijn ge
zin, of ook door anderen, mits in het laatste geval
in de open lucht en zonder dat daarvoor middellijk
of onmiddellijk hetzij door den betrokken persoon
zelf of door zyn ouders of verzorgers loon genoten
wordt.
3o. Van de Commissie van rapporteurs om aan
't slot van het art. toe te voegen: „3o. Werkzaam
heden buiten die sub. lo. en 2o. bedoeld in of om het
bedrijf van den vader, moeder of voogd, indien deze
hun bedrijf in de eigen woning en zonder hulp van
anderen dan huisgenooten uitoefenen."
In de eerste plaats was het woord aan de voor
stellers dezer wyzigingen. De heer Kerdijk lichtte
het eerste amendement toe, de heeren Van Alphen
en Schaepman spraken namens de Commissie ten
voordeele der beide andore. Volgens de toelichting
heeft het eerste amendement Kerdijk-Zaaijer ten
doel, den veldarbeid volstrekt te verbieden, maar in
zekeren tyd des jaars uitzonderingen toe te laten. De
Commissie wenscht ten eerste verbod van veldarbeid
voor kindaren onder 12 jaar op te nemen, maar re
digeert haar araendement zoo, dat buiten de wet
blijft vallen de arbéid in het landbouwbedrijf in het
eigen gezin en die landbouwarbeid voor anderen, die
in de open lucht en zonder loon geschiedt. Uit de
toelichting van Jen heer Van Alphen bleek, dat men
deels uit eerbied voor de eischen van het gezin,
dat voor het bedrijf de medewerking van alle krach
ten behoeft, deels om in den drukken tijd zoogenaamde
burenhulp mogelijk te maken, tot deze uitzonderingen
was gokomen. Ten tweede wenscht zij huisindustrie
buiten de wet stellen, althans voor zoover de werk-
niet begeven hebben als hij slechts tehuis eenigen
I troost of sympathie gevonden had. En terwijl hij nu
I naar het kantoor ging, was het niet de gedachte aan
de vele onaangenaamheden, die hem daar wachtten,
wat hem het meest kwelde, maar het tooneel, dat
hij zooeven in zijn huis had doorgestaan.
Een uur nadat haar echtgenoot vertrokken was,
ontving mevrouw Terwilliger een onverwacht bezoek.
Eene vriendin van de familie, eene oude dame, die
zich niet in de gezelschaps wereld ophield, gaf de bood
schap dat zij haar gaarne een oogenblik wilde spreken.
Zij werd binnengelaten. Met vele verontschuldi
gingen dat zij zoo vroeg kwam, zeide de dame dat
zij ten twaalf ure de stad zou verlaten om naar
Boston te^ gaan, en dat zij mevrouw Terwilliger
gaarne een pakje effecten wilde laten, met verzoek
die haar echtgenoot ter hand te stellen om 2$ in
zijne brandkast voor haar te bewaren.
Hoeveel was er in?
Vijf duizend dollars.
Zou zij lang afwezig blijven?
Zij dacht niet voor de lente terug te keeren. Zij
zou de heer Terwilliger schrijven, aan welk adres
de interost te zenden, als die vervallen was.
ff Ik zal het pakje in de kast leggen waar ons
zilver bewaard wordt," zeide mevrouw Terwilliger,
„totdat mijne echtgenoot thuis komt."
Hartelijk dank. Goede morgen.//
Niemand buiten de betrokken partijen was bij dit
gesprèk tegenwoordig.
zaamheden worden verricht in of voor 't bedrijf va**
ouders of voogden, dat in eigen woning en zonder
hulp van andoren dan huisgenooten wordt uitgeoefend»
Volgens de toelichting van den heer Schaepman
was de bedoeling deze, ouders en voogden vry te
laten de kinderen, zoo vroeg zij zelf noodig oordee-
len, in nun ambaoht op te leiden.
Nog voerden het woord de heer Smidt, die de
gevaren in het licht stelde van het onderwerpen van
den veenarboid aan de regelen dezer wet en de
heer Veegens, die de veldarbeid-araendementen aan
eene scherpzinnige, maar welwillende critiek onder
wierp en op de moeilijkheden wees, waarop men
bij deze redactie in de practyk zal stuiten. Beide
stelden hun stem afhankelijk van nadere inlich
tingen.
In de zitting van heden stelde bij het voortgezet
debat over de Arbeidswet de heer Scbiramelpenninck
een amendement voor om den veldarbeid geheel vrij
te laten. Dit werd verdedigd door de hh. Virnly
en Dijckmeester, maar bestreden door de hh. Goe
man Borgesius en Van der Loeff als reactie tegen
de bestaande wet. Do Commissie van rapporteurs
heeft nog voorgesteld wel de vlasindustrie doch niet
den vlasbouw onder bereik der wet te brengen.
Gisteren heeft te 's-Hertogenbosch terecht gestaan
Frans van den Bosch, agent van politie, ter zake
van op den 4en Maart zijne echtgenoote een steek
met een mes te hebben toegebracht, waarvan de
dood het onmiddellijk gevolg is geweest.
De beklaagde had bekend het feit te hebben ge
leegd en had zich zelf bij de politie aangegeven,
edert 16 jaar gehuwd, zorgde zijne vrouw noch voor
hem, noch voor zijne zes kinderen, maar gaf zich
veel over aan sterken drank, en verkocht have en
goed van haar man en hare kinderen, terwijl de
beklaagde een oppassend man is, die in zijn vrijen
tijd nog schoenen maakte, ten einde wat meer te
verdienen.
Zeven getuigen d charge werden gehoord, waarvan
twee doctoren verklaarden, dat de mogelijkheid be
staat, dat een persoon door langdurige moreele folte
ringen tot eene daad, als door beklaagde gepleegd,
komt, zonder daarvoor geheel toerekenbaar te zijn.
Vijf getuigen d décharge staafden het liederlyk
gedrag der vrouw, en bewezen, dat zij steeds haar
huishouden aan ondergang blootstelde.
Het O. M., waargenomen door mr. C. baron
Speijert van Woerden, zou zeer kort zijn om het
leed van beklaagde niet te verzwarenZ.E.A. achtte
de feiten wettig en overtuigend bewezen en meende
eene niet al te lichte straf te moeten vragen, omdat
de bekl. als politieagent nog beter wist, dat bij de
gepleegde daad niet plegen mocht. Z.E.A. requireerde
eene gevangenisstraf van twee jaren.
ï)e toegevoegde verdediger, jhr. mr. F. X. Verheijen,
advocaat te 's-Bosch begon zijn keurig gestelde, diep ge
voelde verdediging met de vraag, of het talryk ter
rechtszaal heengestroomd publiek bestond uit nieuws
gierigen, die het laatste bedrijf van een droevig
drama wenschten te zien afspelen, dan wel uit be
langstellenden, die uit medelijden met den braven,
oppassendey beklaagde waren samengekomen omhei
non liquet der rechtbank te hooren uitspreken. Wan
neer eene jury moest oordeelen, dan zou ongetwijfeld
eene vrijspraak volgen, doch ook voor de rechtbank,
die aan de wet is gebonden, was het eene schoone
Na afloop daarvan zat mevrouw Terwilliger eenige
oogenblikken in gepeins verzonken. Eindelijk nam
zij het. pakje, scheurde er de enveloppe af en zag
elk effect na, om te zien of er eenig bewijs was,
dat de eigenares aanduidde. Zij vond er geen. Ver
volgens ging zij naar hare kamer en deed een een
voudig wandelcostuum aan. Zij bestelde geen rijtuig,
maar nam plaats in een omnibus tot aan het kantoor
van haaif^' echtgenoot.
Hy zag haar binnenkomen, en was ongerust wat
er nu weer volgen zou. Zij kwam om de drie duizend
dollars. Wat zou hij doen? Hij nam haar in eene
afzonderlijke kamer.
„George," zeide zij, en niemand kon innemender
spreken dan zij, als zij het er op gezet had. „George,
ik 'heb goed nieuws. Ik breng u hier iets, dat ons
beiden helpen zal. Neem dit en geef mij drie duizend
dollars."
Terwilliger zag de effecten na.
„Wel Jane," Vroeg hij, „hoe komt gij daaraan?"
„Hoe ik er aan kom, doet er niet too. Geef mij
schielijk het geld. 't Is alles in orde."
«Maar gat heb ik met die effecten te maken?
Van wie an zy?"
tftj/'t Is Jfnoeg dat ik ze u breng. Vraag niets
meer, of^uc zal met 'njijne effecten naar een ander
moeten gaan. Geef mij in 't geheel vijf en dertig
honderd dollars. Louisa heeft de andere vijf honderd
noodig." Zij wist dat de naam van haar kind alvermo
gend bij haar echtgenoot was. Wordt vervolgd
taak het ontslag van rechtsvervolging ten deze te
kunnen uitspreken.
Met een beroep op art. 40 W. v. S. en de ge
schiedenis van dat artikel, waaruit blijkt, dat zonder
overmacht ook psychische dwang wordt verstaan, achtte
Z.E.G. ontslag van rechtsvervolging noodzakelijk.
Beklaagde had 15 jaar lang geduld geoefend en
zich steeds vergevingsgezind getoond, tegenover zoo
vele moreele folteringen, en zou hij nu eensklaps
desbewust eene daad hebben gepleegd, waarvooreen
misdadiger zelfs zou terugdeinzen? Dat kon niet
worden aangenomen, en het was dan ook een bloot
toeval, dat beklaagde een mes in de hand had, an
ders zou hij, qp den slag hem door zijne vrouw
toegebracht, haar wellicht een stomp mot de vuist
hebben gegeven.
Hoewel de verdediger het mortuis nil nisi bene
huldigde, meende hij in de gegeven omstandigheden
niet te mogen verzwijgen, hoe de vrouw van be
klaagde steeds haar geheele huishouden aan onder
gang blootstelde. Het karakter van beklaagde en
zijn vlekkeloos leven waren in strijd met bet des-
bewust plegen van de ongelukkige daad. Beklaagde
staat bekend als een uitstekend politieagent, en zijne
kinderen bewijzen, wie der ouders schuld had, daar
zij nu steeds naar den vader, nimmer naar fle moeder
vragen. Ten slotte deed Z.E.G. nog een beroep op
het medelijden der rechtbank, en verzocht ontslag
van rechtsvervolging voor beklaagde.
In het nummer van 9 Maart van het Wee?. Tijdschr.
voor Geneeskundewordt door Prof. Guije de aan
dacht gevestigd op een opstel van F. Lagrange, voor
komende in de Revue Scientifique van 17 Nor. 1888
„over de lichamelijke opvoeding van kinderen."
Terwijl over het geheel beoefening der gymnastiek
als een tegenwicht tegen de nadoelen eener eenzijdige
geestelijke ontwikkeling algemeen wordt aangeprezen,
wijst do schrijver op de nadeeleu, die de beoefening
der gymnastiek bij jonge kindereu kan na zich sleepen.
Lagrange veroordeelt ten eenen male gymnastiek
aan toestellen voor kinderen beneden den leeftijd
van 1415 jaar, en wel op de volgende gronden
Aan lichaamsbeweging hebben de kinderen behoefte,
vooreerst om de nadeelen van het zitten en in de
tweede plaats om die der aanhoudende hersen-
werkzaamheid te neutraliseeronderhalve moet de
gymnastiek voor het kind aan twee eischen, 4*e
van de hygiëne en die van het vermaak, voldoen.
Heeft nu een kind behoefte aan beweging, dan
kan men, door het een a tweemaal per week gym
nastiekles te geven, hieraan volgens Lagrange niet
voldoen, en ook meent hy, dat sterko spierinspan
ning op den groei van het kind een nadeeligen in
vloed uitoefent. Daarbij komt, dat oefeningen aan
vaste toestellen vooral de spieren der bovenste le
dematen gelden, en die der onderste ongemoeid
laten, terwyl zij tevens in staat zijn, om afwijkingen
en misvormingen in het skelet te veroorzaken,
even goed als slechte houding bij het zitten daar
toe in staat is.
Naast de gymnastiek aan werktuigen staat de
kamergymnastiek. Deze hqeft, volgens den schrijver,
het grooto nadeel van in hooge mate vervelend te
zijn, en derhalve de eigenschap van vermaak, van
ontspanning na overmatige of zelfs matige hersenin
spanning ten eenenmale te^ missen. Hebben de kin
deren eene vrije ruimte en' vryen tijd, dan worden
spelen aanbevolen, terwijl eenige leiding bij het spel
boven gymnastiek-onderwijs verkozen wordt. De na
tuurlijke gymnastiek, het loopen en spelen, is dus,
volgens Lagrange, het eenige goede voor het kind
de kamergymnastiek is verrelend, de gymnastiek aan
werktuigen schadelijkbeide moeten vervangen wor
den door allerlei spelen. De Engelscben, die, wat
lichamelijke ontwikkeling hunner kinderen betreft,
het ver gebrticht hebben, hebben zich ook daanaan
gehouden, al is hun sport in menig opzicht voor den
kinderlijken leeftijd niet geschikt, en het zou allicht
veckieslijk zijn, om de nationale spelen te doon her
leven. Volgens den schrijver heeft dit in België,
vooral op aansporing van den kolonel Doux, reeds
plaats gevomlbn, en hééft men daar in de gymnastiek-
vooi'schnfien roods meer dan 50 spelen opgenomen,
die voor een groot deel de gymnastiek aan werktui
gen vervangen hebben.
trj"rig f®U hoeft' nnnr <1° -«»■ Crt. mode
rn' ^"dagavond te Valtherraond plaats gehad.
aldfrrVl BoS,klupP0r h'j zekeren Drenth
aldaar thai, was, maakten eenige'personen een vrij
nL,r0er de dT' Boskl°PPer en de zoon van
Drenth, met nam? Jan, wilden naar buiten om te
zien wat er te doen was.
Jan Drenth, van Bosklopper vergezeld, en gewa
pend met een bijl, kroop door een raam naar buiten
waarop do bij het huis staande personen de 'vlucht
namen en door de beide jongelieden werden nagezet
Het schijnt op dat oogenblik erg duister te zijn
geweest, altlianjs Drenth beeft zijn kameraad niet in
oog gehouden en toen dtfce zich bij eene draai
aan bet kanaal bevond, heeft hij gemeend een van
de levenmakers voor zich te hebben. In deze ver
onderstelling gaf hij Bosklopper een slag met het
achtereind van den byl op het hoofd, waardoor
de hersenpan werd verbrijzeld en B. in het kanaal viel.
Niet bewust van de gevolgen van den noodlot-
tigen slag, springt Drenth hem na en herkent zijn
vriend, dien hij had gedood.
Genezing van een slangenbeet. De heer F. Murrow
in Z.-Afrika werd op de volgende wijze van een
slangenbeet genezen. Morrow ging een rivierbank
over, op de plaats waar de Umhlandosi en do
Komatie zich verbinden, en trapto op een pofadder,
die hem tweemaal in den linkerenkel beet. Üurrow
verzocht zijn broeder, die by hem was, om de wond
uit te zuigen, 't geen bereidwillig door dezen gedaan
werd. Daar afdoende hulp van een dokter niet
onder het bereik was, ging men op weg naar een
kafferkral, een mijl van daar, om door de kaffers
behandeld te worden. Gedurende den tijd om de
kraal te bereiken, was voet en been zoozeer opge
zwollen dat lA ter nauwernood meer kon gaan. Bij
de kraal gekoMh, begonnen de inboorlingen dadelijk
hun onderzone. Zij gaven hem eerst eene dosis
modder waajm zwavel, dat zy uit de nabijheid vafl
een bron houden, en gaven dit te „drinken," waarna
zij daarmeJOfijn lichaam op alle plaatsen besproei
den. Dit pgeloopei», werd hy op zijn maag ge
legd, terwyl een op zyn rug stapte en hem zoolang
kneedde tot al de ingezwolgon modder was opge
geven. DaarnA werden dicht bij elkaar op gewrich
ten, enkela, nek en andere plaatsen van het lichaam
parallel loopende, kleine'' sneden gemaakt- en met
droog gras ingebrand. De patient kreeg daarop
een pijp, mot een of ander genezend kruid gevuld
om te rooken. In 't begin smaakte die pijp goed,
doch voor Murrow haar geheel had leeggerookt; was
hij bewusteloos. Weder bijgekomen gaven de inbooï-
lingen hem kaffer bier, en lieten hem aan zich
zeiven ovpr tot zonsondergang, toen hij zich duizelig
gevoelde en de hut uitkroop om zich op het gras
neer te leggen. De waakzame kaffer verloor echter
den patiënt niet uit het oog, dezp werd zorgvuldig
naar de hut teruggebracht, en den volgenden dag
op een stretcher naar het kamp, 7 mijlen van daar,
gevoerd. De vriendelijkheid der inboorlingen liet
niets te wenschen over, en elke redón bestaat er toe
om te gelooven, dat hunne behandeling het gift
schadeloos maakte, en veel bijbracht tot Murrow's
herstel. {VU de Volksstem.)
In tie vorige maand is te Plymouth, in Pennsylva-
nië, eene patronenfabriek in de lucht gesprongen,
I waarbij elf meisjes zijn omgekomen. Een der meis
jes was aan het uitzoeken van patrones, waarbij ze
de goede afzonderlijk nóerlegde en de ledige, on
bruikbare, in de kachel wierp. Ongelukkig wierp ze
by vergissing een gevulde patroon in de kachel, die
I terstond uiteen sprong en haar vurigon inhoud rechts
en links verspreidde daarbij kwam een gloeiende
1 kool in een vaatje kruit terecht en nu volgde er een
ontploffing, die het goheele gebouw in puin deed stor-
1 ten. De ongelukkige werksters waren geheel vaneen
gescheurd; arinen, beenen, hoofden en rompen lagen
onder de puinhoopen verspreid.
Een telegram uit Parijs deelt uitvoerig de ontvangst
mede van den heer Antoine, burger van Me;z, oud-
Duitsch-Rijksafgevaardigdo, wegens Frausche knoeie
rijen eebtor uit Dnitushland verbannen. Na de ver
banning hield Antoine zicb in Frankrijk en België
op en de ietwat heethoofdige man horft zich onlangs
laten overhalen om in Frankrijk weer oen politieke
rol te spelen. Daarom bedankte dehy or het Duit-
sche mandant en er werden sedert dien tijd in de
Fransche hoofdstad, alle mogelijk# maatregelen geno
men om de ontvangst van den veearts dat is het
eigenlijke beroep van Antoine zoo grootsch mo
gelijk te maken.
De gewezen afgevaardigde van Metz werd te Parijs
opgewacht door duizenden personen, die iir den
omtrek opeengepakt stonden. Overal, ook aan de
vensters der nabijgelegen huizen, eon menschenhoop.
Doch op het perron van* het station werden enkel
senatoren, afgevaardigden, gemeenteraadsleden ver
slaggevers van de pers eit vqorzitfers van veroeni-
gingen toegelaten. In het geheel ^nllen deze 150
in (getal geweest zijn. Toen Antoftie uit het spoor
wegrijtuig was gestapt, weerklonken van alle kanten
de kreten: „Leve de Elzas I Leve Frankrijk! Levé
de republiek!
Nu volgdeu de onvermijdelijke en opgeschroefde
toespraken en Antoine ging ondor het zingen 'der
Marseilliaise en veel géjuich in zijn rijtuig.
Reeds uit Luxomburg, waar hij in den laatsten
(ijd verblijf had gehouden, heeft hy aan den minister
van justitie een brief geschreven, waarin hy ver
zocht de hoedanigdeid van Franschman, die hy ver
loren had doordien hy indertijd de Duitsche nationa
liteit gekozen had, ten einde zooals hy schryft
in het ongelukkige lot mijper landgenooten te
deelen cn mèt hen tet stryden tegen onze overwin
naars opnieuw deelachtig te worden.
Het besluit tot inwilliging van dat verzoek moet
reeds door den president der republiek geteekend
zijn.
Den Franschen republikeinen ontbreekt het nu
althans- niet aan ijver om het Boulangisme' te be
strijden. Nauwelijks is de verkiezing by arrondis
sementen hersteld, of weer wordt een nieutve ver
andering der kieswet voorgesteld, waarmede het
geheele ministerie zich volkomen heeft vereenigd.
Volgens de nu geldige wet van 30 Npv. 1875
worden de leden der Kamer gekozen voor vier jaren
en wordt de Kamer na afloop van dezen termijn
gfeheel vernieuwd. De minister van binnenlandsche
zaken Gonstans, Boulangers ijverige tegenstander,
acht het nu echter beter, dat de afgevaardigden
om de drie jaren aftreden. De vrijheid van het
algemeen stemrecht wordt daardoor niet beperkt,
maar wel worden de kiezers daardoor in de ge
legenheid gesteld hun stem na kortere tusschen-
poozen te doen hooren. Mochten de tegenstanders
der republiek de overwinning behalen, dan zal het
ten minste mogelyk zijn de kiezers een jaar eerder
er over te raadplegen, hoe hun de nieuwe regee-
ring bevalt.
Volgens het plan van den heer Constans zullen
de Kamerleden daarom voortaan jvorden gekozen
voor zes jaren, doch dan treedt de helft om de
drie jaren af.' Tot dit doel zijn de arrondisse
menten in twee groepen verdeeld, welke elk een
even groot aantal afgevaardigden tellen. Deze regeling
begint den 14 October 1889, terwyl door het lot
zal worden aangewezen, welke afgevaardigden het
eerst aan de beurt komen om af, te treden. By eeu
ontbinding der Kamer worden natuurlijk alle afge
vaardigden nieuw gekozen, maar dan blijft de regeling
betreffende de aftreding gehandhaafd. De helft, die
aan de beurt was, treedt ook in de nieuwe Kamer
het eorste af.
Deze maatregel is gericht tegen generaal Boulanger,
maar zal vermoedelijk niet veel baten, want indien
Boulanger bij de aanstaande verkiezingen in October
de overwinning behaalt, kan hij natuurlijk zelf be
slissen, of hij het nieuwe stelsel wil aannemén, dan
wel of hij de voorkeur geeft "aan de oude regeling.
Een gevaarlijker verschijnsel voor den^ generaal
i8,do steeds toenemende verdeeldheid onder zyn
partygenooten. Nu weer hebben vijf bestuursleden
der T.igue des Patriotes, onder wie de seóretaris
Gallien en de uitgever van Le Clairon, medegedeeld,
dat zij zich van Boulanger afscheiden, omdat de
generaal Zondag jl. te Tours openlijk zijn verbond
met de clericalen heeft afgekondigd. De heer
Déroulède echter verzekert, dat hij steeds den
generaal getrouw blijft en in zijn blad Le Drapeau
het eenige orgaan der Ligue, den generaal zal
blijven steunen.
In België komt aan de plgemeene beraadslagin
gen over dé begrooting van het departement voor
spoorwegen, posterij en telegraaf maar geen einde.
Op de vragen en opmerkingen der afgevaardigdon,
die, zooals het officieuse Journal de Bruxelles klaagt,
tot zelfs de nietigste kleinigheden in het debat
brengen, heeft de minister gisteren met de grootste
nauwgezetheid geantwoord en ook heden nog zal hij
hiermede voortgaan. De Kamer brengt haren koste-
lijken tyd zoek, zegt het regeeringsorgaan, met on
eindige debatten over politi ke en administratieve
nietigheden, zoodat later voor de behandeling der
belangrijke wetsontwerpen, welke ingediend en voor
een deel reeds in staat van wijzen zyn, de tijd
ontbreken zal. En terwijl de Kamer nog zitting aan
zitting zich bezig houdt met de begrooting voor den
loopenden dienst, welke met 1 Januari is ingegaan,
is de begrooting voor het volgende jaar voor een
tiental dagen reeds door den minister van financiën
bij dé Kamer ingediend.
van de Makelaars
De markt was heden onveranderd.
Loco Tajikfust 8.Maar^levering 7»70,
September-, October-, November- en "December-
levering f 8.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der ge
meente Gouda,, brengen ter kennis van alle Patent-
plichtige ingezetenen, wier namen voorkomen op de
